Alt yazılı bir günün destanıydı.

Ölümün sessizliğine koşan gözlerin,

Bir yandan yükselir doğan güneşin sesleri.

Diğer yandan ise kiminin dikenli telleri.

Ne olur susma dedim sustun.

Bana anlatmayacak mısın cenneti?

Ey Şehitoğlu şehit önderisin zaferin.

Şimdi daha şanlı mavi, kırmızı ve yeşil bayrağın.

Seninle nöbette bak bu ülkenin tamamı.

İşte böyle kutlanır zafer bayramı.

Kırk dört gün sürdü bir asırları.

Ezildi, çiğnendi kalp nasırları.

İmanım, cesaretim bana kalkanım.

Adaktır vatana canım, alkanım.

Yarınlar bahar, umut Har-ı bülbül.

Işık ışık aydınlatır önümü.