Gönüle Son Mektup
Duygularım karma karışık
Senden ayrılmak mı?
Seni özlemek mi?
Yoksa seni ölesiye sevmek mi?
İçimde olan biteni bir türlü anlamıyorum…
Hayatın yazında mı?
Yoksa sonbaharında mıyım?
İçimdeki depremler kaç şiddetin de?
Neden bu kadar sarsıyorlar? Anlamıyorum…
Senle olan güzellikleri
Gülün renginde, kokusunda,
Havada, suda, toprakta arıyorum.
Biliyorum sen yoksun…
Kendimi bir türlü anlamıyorum…
Acı çekmek çok zor
Sevgiyi içimde hep yaşatmakta
Bir türlü bitiremiyorum.
Elimde değil kendimi kendim bile
Anlamıyorum…
Biliyor musun eskiden karlar
Bu kadar çok yağmamıştı.
Siyah avuç dolusu saçlarıma.
Aynaya baktığımda üşüyorum,
İçim ürperiyor, titriyorum.
Neden bu kadar erken anlamıyorum…
Seni kaybetmek çok acı
Seni hiç bir zaman unutamam
Unutamayacağım da…
Bu beden toprak olana kadar
Beyin hücrelerimde sen olacaksın…
Nereye baksam seni göreceğim,
Belki adını zikrederek öleceğim…
Seni benden ayıran kadere
Boyun eğeceğim.
Seni hep sevdim
Seni hep seveceğim.
Kaderime boyun eğeceğim….
Gece Sessiz
Gece sessiz
Bir sen bir de ben
Öyle bir derinliğe daldım ki
Şişeleri dizdim, yeşil olanı seçtim.
“Kevser” dediler. içtim … içtim…
Gece sessiz
Bir sen birde ben,
Gökyüzüne daldı gözlerim.
Yıldızlar sıraya girmiş.
Semadan benim için hediye
Parlak ve yakın bir yıldız seçtim.
Dertleştim…. Dertleştim….
Gece sessiz, serin
Bir yorgan gibi sevgine büründüm.
Büyük ve yüceydin…
Ne varsa geçmişte?
Ne var olacaksa gelecekte?
Düşündüm… düşündüm….
Gece sessiz
Bir sen bir de ben
Gözlerim titredi yüreğim kordu.
Gönlümdeki hazine akan yaşlarla doldu.
O sağnakta anladım ki;
Sen her şey
Ben hiçbir şey…..
Sen ki;
Çakıl taşları içine çiçek konduran,
Gökteki suyu misket misali donduran,
Pişirip beni bende bulduran,
Bir can ve bir insan olarak yaradan…