Author: Delphi7

  • Aqil SABİROĞLU.”Günəş hara, sən hara?!”

    asm

    Sən “Günəşli” deyilsən-
    Sən günəşlər söndürən yırtıcı dişli məkan!
    Neçə-neçə məmura sərvət toplamaq üçün
    Ən əlverişli məkan.
    Yox,”Günəşli” deyilsən,sən zülmət bir qaranlıq,
    Durub boylan kənardan öz işinə bir anlıq!
    Haqq yanıb külə döndü,dəryalarda boğuldu,
    Üstünə kin saçıldı,sənə nifrət doğuldu!
    Saf,məsum insanlara şaxta oldun,üşütdün,
    Amma neçə cəllada sığal çəkib isitdin!
    Bircə parça çörəyi çox gördün məzlumlara,
    Ədalətsiz olmayan Günəş hara,sən hara?!.
    Sən günçıxan olmadın,qara günlər gətirdin,
    Bu milləti əzablı bir günlərə yetirdin…
    Səndən cavab gözləyir gözü yaşlı qalanlar,
    Qoy utansın Günəşi belə gözdən salanlar!

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Oynadır ruhumu”

    mm

    Ayrılıq min ildir qol-qanad gərib,
    Qara kölgəsini üstümə sərib,
    Orda sən qəribsən, burda mən qərib,
    Təbrizim, Dərbəndim, Borçalım, Şuşam.

    Dolaş addım-addım ulu vətəni,
    Dağıt üzərimdən dumanı, çəni,
    Tarixi axtaran oxusun məni,
    Yurdun özülündə qranit daşam.

    Varmı bu dünyada bizə tay, Dədə,
    Kimlərə verildi bu yurd pay, Dədə,
    Qəzəblən, səsimə hay ver, hay, Dədə,
    Qoyma bu yollarda büdrəyəm, çaşam.

    İnanmaq, aldanmaq qismətimizmiş,
    İllərcə uyuyan qeyrətimizmiş,
    Təkcə oyaq qalan həsrətimizmiş,
    O da fayda verməz yüz il çalışam.

    Vətən gözümüzdə dağ idi, itdi,
    Səbr kasamız da tükəndi, bitdi,
    Nə fərqi, sən verdin, mən verdim, getdi,
    Mən bu itkilərlə çətin barışam.

    Oyandır ruhumu tanrım, amandır,
    Yatmaq ölümdən də mənə yamandır,
    Bu gün gözlədiyim həmin zamandır,
    Gərək önümdəki dağları aşam.

  • Rəhim MEHNƏT.”Hərdən ziyarətə gəl”

    rm

    Mən verdiyim gülləri,
    Topla,əlində saxla.
    Məndən sonra gətirib,
    Məzarıma qoyarsan.

    Otur sinə daşımda,
    Üzü şəklimə sarı.
    Şəkilli baş daşını,
    Qucaqla, möhkəm sarı.

    Bir balaca daş götür,
    Vurarsan baş daşıma.
    Gözlərinin yaşını,
    Qarışdır göz yaşıma.

    Silərsən əllərinlə,
    Təmiz olsun məzarım.
    Çısmim duya bilməyir,
    Ruhum duyar a zalım.

    Rəhim Mehnət adımla,
    Bilinər mən kimsəyəm.
    Hərdən ziyarətə gəl,
    Desinlər ki, var yiyəm.

  • Əlirza HƏSRƏT.”Yeyir eşqə çatınca”

    11149420_814346961975030_7057312539619506005_n

    Arxamcda dağtək durub,
    Həmdəmimdir bu qürub.
    Könlümə yara vurub,-
    Yüyür eşqə çatınca.

    Unut ölçü-biçini,
    Çağır gəlsin elçini.
    Burda adam içini,-
    Yeyir eşqə çatınca.

    Oxuyub kitabımı,
    Düyün saldın sapımı.
    Xəzan yeli qapımı,-
    Döyür eşqə çatınca.

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.”Sevginin gözləri” romanının XXVIII hissəsi

    Fidan heç cür Eldarın onu boşamaq istəyini qəbul edə bilmirdi. Kagız üstündə də olsa ərinə gözləriylə yalvarırdı ki, ona inansın.

    Fidan – Həyatda inandığım yeganə insansan. Səfərlə əlaqəm yoxdur. Qan verdim düzdür, amma anamın qəbrinə and olsun neçə ildir üzünü də görməmişəm.
    Sənin adına ləkə gətirməmişəm. Kim deyibsə aramızı vurmaq istəyib.

    Eldarın da gözləri dolmuşdu, Fidana inanmaq istəyirdi, şübhələri hisslərinə güc gəlirdi.
    – Mənim üçün heç nə etməmisən. İkimiz də öz yolumuza getsək yaxşıdır.

    Eldar əlini Fidanın boğazından çəkdi. Sonuncu dəfə sevdiyi qadına diqqətlə baxıb evdən çıxdı. Fidan qapıya tərəf qaçdı.
    – Getmə xahiş edirəm. Səni itirmək istəmirəm.
    Eldar yenidən Fidana tərəf baxdı.
    – Vallah Fidan itirməməkdən çox itirmək üçün çalışdın. Sənin üçün hər şey elədim. Mənə deyə bilməzdin? Qan verməyə icazə verərdim. Bizi yaradana and olsun, icazə verərdim. Səfəri sevdiyini bilə-bilə evlənmişdim.
    – Sənə qarşı biganə deyiləm.
    – Ayrılsaq yaxşıdır. Bu o demək deyil bir-birimizi görməyəcəyik.
    Yenə dost qalacağıq. Unutma, Yaşara soyadımı vermişəm. Mənim də oğlumdu. Gecən xeyrə. Nə lazım olsa Rəşada deyərsən.

    Fidan ağlayırdı, Eldarla ayrılığına heç cür inana bilmirdi.

    Təhminə Rəşadla evlənəcəkləri günün , ona övlad verəcəyi günün xəyallarını qururdu. İnanırdı ki, Rəşad onun kimi sevir. Lakin ağlına gəlməzdi ki, bugün xəyallarının həyata keçməsi üçün ilk addımdır…
    Rəşad yeməkləri və qırmızı şərab sifariş verdi. Rəşad Təhminəni sahildə yerləşən restoranların birinə gətirmişdi.
    Təhminə şüşəbənddən Xəzəri seyr edirdi. Rəşad qəfildən üzüyü barmağına taxdı. Üzük sevgilisinin barmağına boş olduğundan, çətinlik çəkmədi. Təhminənin sevinciylə, təəccübü qarışmışdı bir-birinə. Dili söz tutmurdu ki, bir kəlmə danışsın.
    Rəşad gülümsədi:
    – Deyəsən , danışa bilmirsən?! Əslində, mən də bilirəm, üzüyü taxmağa gecikmişəm. Gərək çoxdan olaydı. Mən sənin yanında rahatam Təhminə. Səninlə yaşadığım gündən bəri heç bir qadına ehtiyyacım olmayıb. Deyərdim ki, xasiyyətin superdi. Ömür boyu səninlə yaşasam, doymaram.
    Təhminə – Bəs, anagil evlənməyimizə razı olacaq?
    – O mənim problemimdir. Başa düşmürsən, məni səndən başqa heç bir qadın xoşbəxt etməyəcək. Sən də ananla barışarsan, lazım olsa, ananla mən də danışaram.
    Təhminənin gözləri dolmuşdu. – Bilmirəm, nə deyim. Bəs, keçmişim səni…
    Rəşad Təhminənin əlindən tutdu. – Ona qalsa mənim də keçmişim parlaq deyil. Keçmişlə yaşasaq gərək ikimiz də başımıza güllə vuraqda, yaşamayaq. Nə isə…Keçmiş cəhənnəm olsun. Bugünə bax sən. Sualıma cavab ver. Ömür boyu xoşagəlməz xasiyyətimə dözəcəksən, ya yox?
    – Fidanla Eldar evlənən gündən ikimizi xəyal edirəm. Səndən bir övladımın olması ən böyük arzumdur.
    – Nigah insanları bir-birindən soyudur deyirlər. Səni and verirəm səni-məni yaradana indiyəcən necə olmuşuqsa, bundan sonra da elə olaq. Sənə kişi kimi söz verirəm, həmişə sənə hörmət edəcəm, heç vaxt keçmişini üzə vurmayacam.

    Təhminə ağlamaqdan deməyə söz tapmırdı. Rəşad Təhminənin iki əlini birləşdirib öpdü. (daha&helliip;)

  • SOCAR-ın «Azərikimya» İstehsalat Birliyində Ulu öndər Heydər Əliyevin anım gününə həsr olunmuş tədbir keçirilmişdir

    «Azərikimya» İB-nin akt zalında Ümummilli lider Heydər Əliyevin anım gününə həsr olunmuş tədbir keçirilmişdir.
    Ulu öndərin xatirəsinin bir dəqiqəlik sükutla anıldığı tədbirdə çıxış edən natiqlər qeyd etmişlər ki, çağdaş tariximizin 34 ili ümummilli liderimizin adı ilə bağlı olmaqla, xalqın taleyində şanlı və parlaq səhifəyə çevrilmişdir. Dünya şöhrətli ictimai-siyasi xadim, müdrik dövlət başçısı Heydər Əliyev bütün həyatını canından artıq sevdiyi xalqının xoşbəxt yaşamasına, Azərbaycanın tərəqqisinə həsr etmişdir.
    Bu gün müstəqil Azərbaycan dövlətinin dinamik inkişaf edərək dünya dövlətləri sırasında öz layiqli yerini tutmasına görə biz hamımız ümummilli lider Heydər Əliyevə borcluyuq. Heydər Əliyevin 1993-cü ilin iyununda yenidən hakimiyyətə qayıdışı qısa bir müddətdə Azərbaycanı düşdüyü fəlakətlərdən xilas etməsi hər birimizin yaddaşına silinməz izlərlə həkk olunmuşdur. Ulu öndər Heydər Əliyevin ardıcıl, uzaqgörən və müdrik siyasəti nəticəsində 1994-cü il sentyabr ayının 20-də «Əsrin müqaviləsi»nin imzalanması Azərbaycanın iqtisadi cəhətdən qüdrətlənməsində və dünya miqyasında nüfu¬zunun artmasında mühüm rol oynamışdır.
    Natiqlər Sumqayıtın və buradakı kimya sənayesinin inkişaf və tərəqqisinin bilavasitə Ulu öndərin adı ilə bağlı olduğunu xüsusilə vurğulamışlar. «Bu şəhərin nəhəng kimya sənayesi kompleksi Sumqayıt və Azərbaycan sənayesinin böyük bir hissəsini təşkil edir. Mən Sumqayıtda kimya sənayesinin yaranması və inkişaf etməsinə xidmət etmiş adamların fəaliyyətini yüksək qiymətləndirirəm. Onların hamısı bu gün üçün, müstəqil Azərbaycan üçün gözəl təməl yaratmışlar» – deyən dahi şəxsiyyət Heydər Əliyev Sumqayıtla bağlı həmişə yüksək fikirlər söyləmişdir.
    Qeyd olunmuşdur ki, Ümummilli liderin müəyyən etdiyi yolu, daxili və xarici siyasəti uğurla və məqsədyönlü şəkildə davam etdirən Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin iqtisadiyyatın digər sahələri kimi kimya sənayesinə göstərdiyi diqqət və qayğının nəticəsidir ki, hazırda SOCAR-ın «Azərikimya» İstehsalat Birliyinin istehsal gücünün, kimya məhsullarının çeşidinin artırılması məqsədilə yeniləşmə, müasirləşmə proseslərinin həyata keçirilməsi stiqa¬mətdə intensiv tədbirlər görülür.
    Ulu öndər Heydər Əliyevin anım gününə həsr olunmuş tədbirlər «Azərikimya» İstehsalat Birliyinin Etilen-polietilen zavodunda və Təmir-tikinti İdarəsində də keçirilmişdir.

    Ərşad BAYRAMLI,
    “Möhtəşəm Azərbaycan”

  • Müzəffər Gülümov: “Nə qədər ki, Azərbaycan var, nə qədər ki, Azərbaycan xalqı var Ulu öndər Heydər Əliyevin ideyaları yaşayacaqdır”

    Müsahibimiz Sumqayıt şəhər Ağsaqqallar Şurasının sədri,
    “Şöhrət” ordenli Müzəffər Gülümovdur

    – Müzəffər müəllim, Ulu öndər Heydər Əliyevin dünyasını dəyişməsindən bizi 12 illik bir zaman kəsiyi ayırır. Sanki dünən kimi…

    – Bəli, adamın heç inanmağı gəlmir. Çünki şərəfli ömrünü xalqımızın xoşbəxt gələcəyinə, firavan yaşayışına və Azərbaycanın dövlət quruculuğuna və dinamik inkişafına həsr etmiş Ümummilli liderimiz bu gün aramızda olmasa da, onun işıqlı ideyaları, böyük əməlləri hər birimizin qəlbində yaşayır, həmişə də belə olacaqdır. Bu gün Azərbaycan müstəqil, qüdrətli, beynəlxalq aləmdə özünəməxsus yer tutan və böyük nüfuza malik olan azad, demokratik, sivil və ümumbəşəri prinsiplərin bərqərar olduğu, yerləşdiyi regionda ən qüdrətli dövlət kimi özünü təsdiq etmiş bir respublikadır. Hər birimizin firavan yaşayıb fəaliyyət göstərə bildiyimiz möhkəm özüllü Azərbaycan evinin memarı, xalqımızın böyük oğlu və əbədi rəhbəri Heydər Əliyevdir. Hakimiyyətdə olduğu 34 il ərzində Azərbaycanı zənginləşdirən, müstəqil, azad, demokratik ölkəyə çevirən, müdrik, uzaqgörən siyasəti nəticəsində ölkəmizi ayağa qaldıran və onu irəli aparan, uğurlu iqtisadi islahatlarla Şərqlə, Qərbi birləşdirən Ulu öndər Heydər Əliyev şəxsiyyəti Azərbaycanın hər qarış torpağına və hər bir vətəndaşına sonsuz məhəbbət və qayğı ilə yoğrulmuşdur.

    – 34 il dediniz. Bu illərdən yaddaşınızda nələr var?

    – Bu gün fəxrlə deyə bilərik ki, Azərbaycanda dövlətçilik ənənələrinin XX əsrin sonla-rında bərpa edilib zənginləşdirilməsi, ölkəmizin müstəqilliyinin möhkəmlən¬dirilməsi, onun əbədi, dönməz xarakter alması, respublikamızın dinamik inkişaf yolu ilə inamla irəlilə¬məsi və beynəlxalq nüfuzunun sürətlə art¬ması ümummilli lider Heydər Əliyevin səmərəli fəaliyyəti, qətiy¬yəti və əzmkarlığı sayə¬sin¬də mümkün olub. 14 iyul 1969-cu ildən – Heydər Əliyev hakimiyyətə gəldiyi gündən dövlət intizamının möhkəmləndirilməsi, kadrların tapşırılan işə məsuliyyətlə yanaşmasını ön sıraya çıxartdı. Heydər Əliyevin düşünülmüş siyasəti nəticəsində respublikamız güclü iqtisadiyyat, yüksək elm, təhsil və mədəniyyət ölkəsinə çevrildi. O zaman 126 iri müəssisə tikilmiş, yüzlərlə istehsalat sahələri yaradılmış, respublikamız 1971-80-ci illər ərzində 10 dəfə dalbadal Ümumittifaq Sosializm yarışının qalibi olmuşdur. Ötən əsrin 70-ci illərdə Azərbaycanın gələcəyi haqqında düşünən Heydər Əliyev minlərlə azərbaycanlı gənci keçmiş ittifaqın nüfuzlu ali məktəblərində oxumağa göndərmiş, Bakıda Cəmşid Naxçıvanski adına hərbi lisey açmışdır. Bir sözlə, XX əsrdə Azərbaycanın siyasi və iqtisadi tarixini təhlil edib qiymətləndirsək, görərik ki, ümummilli lider Heydər Əliyevin rəhbərliyi dövrünü əhatə edən 34 il ən yüksək inkişaf mərhələsi olmuşdur. 1969-cu ildə Heydər Əliyevin hakimiyyətə gəlişindən sonrakı mərhələ Azərbaycanda milli-mənəvi dəyərlərin daha etibarlı şəkildə qorunması və inkişaf etdirilməsi, milli kadr potensialının yaradılması, elmi-texniki tərəqqinin və ictimai şüur səviyyəsinin yüksəldilməsi kimi böyük nailiyyətlərlə xarakterizə olunur.
    – Şəxsən görüşmüşdünüzmü Heydər Əliyevlə?

    – Biz – Sumqayıtın qurucuları fəxr edirik ki, o illərdə Heydər Əliyevin rəhbərliyi dövründə işləmişik, bu gözəl şəhəri yaratmışıq. Şəxsən mənim Heydər Əliyevlə ilk görüşüm 1962-ci ildə olmuşdur. O, Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin sədr müavini kimi, Ümumittifaq zərbəçi-komsomol tikintisi olan Neft-kimya kombinatına tez-tez gəlirdi. Bu obyekt Sovet İttifaqının ən mühüm və mürəkkəb tikintilərindən biri idi. Mən həmin tikintinin Komso¬mol qərərgahının rəisi işləyirdim. Sonralar Heydər Əliyevlə dəfələrlə görüşmüşəm, keçirtdiyi tədbirlərdə iştirak etmişəm. Ulu öndərin məqsədyönlü fəaliyyəti, yorulmaq bilmədən işləməsi, qətiyyəti ancaq heyrət doğururdu. Adamlarla ünsiyyəti, mehriban rəftarı, əmək adamlarına hörməti və qayğısı bizim üçün ən unudulmaz xatirələrdir.

    – 1993-cü ilin iyun ayında Heydər Əliyevin yenidən hakimiyyətə qayıdışı, Sizcə, bir zərurət idimi?

    – Bəli, zərurət idi və bu qayıdış Azərbaycana və xalqımıza hava və su kimi lazım idi. Hakimiyyətsizlik, vətəndaş müharibəsi təhlükəsi, dağıdılmış iqtisadiyyat, iflic vəziyyətinə salınmış dövlət, Azərbaycanın xəritədən silinmə təhlükəsi ilə üz-üzə qalması – 1993-cü ilin iyuluna qədərki dövrün ab-havası məhz belə idi. Xalqın təkidli tələbi ilə yenidən respublika rəhbərliyinə dönən Heydər Əlirza oğlu Əliyev mövcud vəziyyətə son qoydu. O, qüdrətli sərkərdə, təcrübəli siyasətçi, mahir bir memar kimi Azərbaycan Respublikasının dövlətçiliyinin təməlini qoydu. Azərbaycan tarixində tənəzzül və durğunluğa son qoymaqla inkişafa, tərəqqiyə doğru inamlı addımlar atıldı. Sabitlik və təhlükəsizliyin təmin olunması üçün əsaslı, təxirəsalınmaz tədbirlər həyata keçirildi. Azərbaycanın daxili və xarici siyasətinin isti¬qa¬mət¬ləri müəyyənləşdi. Ölkəmizin beynəlxalq aləmə iqtisadi və siyasi inteqra¬siyasının təməli qoyuldu. Qur¬tuluş missiyalı qayıdışından cəmi bir il sonra – 1994-cü ilin 20 sentyabrında xarici ölkələrin bir çox nüfuzlu neft şirkətləri ilə “Əsrin mü-qaviləsi”nin imza¬lan¬ma¬sı Azərbaycanın yeni neft stra¬tegiyasının uğurla həyata keçirilmə-si¬ndə mühüm rol oynadı. Bu, Heydər Əliyev siyasətinin qələbəsi, Azərbaycanın xarici ölkələrlə iqtisadi, inteqrasiyasında yeni dövrün başlan¬ması demək idi. Mədəni, iqtisadi, siyasi, sosial, bir sözlə, bütün sahələri əhatə edən inkişaf başlandı. Ölkəmizdə islahatların aparılması, yeni istehsal sahələrinin istismara verilməsi Azərbaycanın normal həyat və iş rejiminə qayıtmasını təmin etdi.

    – “Ulu öndər Heydər Əliyev və Sumqayıt“ dedikdə gözləriniz önündə nələr canlanır?
    – Sumqayıt Ulu öndər Heydər Əliyevin arzularının gerçəkləşdiyi, böyük diqqət və qayğı göstərdiyi şəhər kimi ölkəmizin şanlı tarixinə düşmüşdür. Şəhərin tikilib-qurulma-sında, inkişaf etmə¬sində, səna¬¬ye struk¬turunın for¬malaşmasında və potensialının artırılmasında, el¬min, təh¬silin, mədə¬niyyətin tərəqqisində Ümummilli lideriin misilsiz xidmətləri olmuşdur. Heydər Əliyevin Azər¬baycana rəhbərlik etməyə başladığı dövrdən Sumqayıt inkişafının yeni mərhə¬ləsinə qədəm qoydu. O vaxtlar mən 1 və 2 saylı Tikinti Trestlərində, “Üzvü sintez” zavodunda Partiya komitəsinin katibi işləmişəm, görülən işlərin canlı şahidi və iştirakçısıyam. Bu unudulmaz, böyük insanın Azərbaycana rəhbərlik etdiyi 34 ildə 16 dəfə Sumqayıta gəlməsi, şəhərin problemləri ilə maraqlanması, tövsiyə və tapşırıqlarını verməsi hər birimizin qəlbində silinməz izlər buraxmışdır. Bu səfərlər şəhərin tarixi salnaməsinin ən parlaq və unudulmaz səhifələrindəndir. Bu səfərlərin təxminən yarısı şəhərin kimya müəssisə¬lərinin inkişafı, kimyaçıların sosial qayğıları və problemlərinin həlli ilə bağlı olmuşdur. Ulu öndərin – «Bu şəhərin nəhəng kimya sənayesi kompleksi Azərbaycan sənayesinin böyük bir hissəsini təşkil edir. Mən Sumqayıtda kimya sənayesinin yaranması və inkişaf etməsinə xidmət etmiş adamların fəaliyyətini yüksək qiymətləndirirəm» – deməsi Sumqayıt kimyaçılarının əməyinə verilən ən böyük mükafatdır. Sumqayıt hələ 1970-80-ci illərdə öz iqtisadi potensialına görə SSRİ məkanın¬da tanınmağa başlamışdı. Onun istehsal etdiyi məhsullar ölkənin 100-dən artıq şəhərinə ixrac olunurdu. Burada fəaliyyət göstərən bir neçə elmi tədqiqat institutu nəinki SSRİ miqyasında, həmçinin də xarici ölkələrdə böyük nüfuza malik idi. Sumqayıtda Maşınqayırma, Qara və əlvan metallurgiya, trikotaj, kimya sənayesi inkişaf edərək, bir çox ölkələrin diqqətini özünə cəlb etmişdi. Şəhərimiz iqtisadi potensialına görə Cənubi Qafqazda 3-cü yerə çıxmışdı.
    1993-cü ildə Azərbaycan rəhbərliyinə yenidən qayıtdıqdan sonra da dövlət qayğılarının çoxluğuna, işinin son dərəcə gərgin ol¬masına baxmayaraq, Heydər Əliyev bir neçə dəfə Sum¬qa¬yıtda ol¬muş, sum¬qayıtlılarla, eləcə də kimyaçılarımızla görüşmüş, şəhərin hərtərəfli inkişafı üçün döv¬lət səviyyəsində mühüm tədbirlərin həyata keçirilməsinə nail olmuşdur.

    – Ulu öndərin bizə miras qoyduğu müstəqil Azərbaycan bu gün etibarlı əllərdədir və bu siyasət möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyev tərəfindən uğurla davam etdirilir. Bununla bağlı Sizin fikirlərinizi də eşitmək istərdik.

    – Ümummilli lider Heydər Əliyev bizə bir çox maddi və mənəvi dəyər qoyub gedib. Onlardan biri dünya birliyində etibarlı iqtisadi və siyasi dayaqları olan, iqtisadi inkişaf yolunda inamla addımlayan hüquqi, demokratik, müstəqil Azərbaycan dövlətidir. Digəri isə bu dövlətin müstəqilliyini qoruyub saxlayan, onu layiqincə inkişaf etdirən, əbədiliyini təmin edən Azərbaycan Respublikasının möhtərəm Prezidenti cənab İlham Əliyevdir. Bu gün fəxrlə demək olar ki, son illərdə ölkəmizin əldə etdiyi böyük uğurlarda, regionların sosial-iqtisadi inkişafında, şəhərlərin, qəsəbələrin simasının gözəlləşdiril¬mə¬sində, eyni zamanda gənclərin hərtərəfli fəaliyyəti üçün geniş imkanların yaradılmasında ulu öndər Heydər Əliyevin siyasətinə sadiq qalan, bu siyasəti daha geniş miqyasda davam və inkişaf etdirən möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyevin müstəsna xidmətləri vardır. Sumqayıt şəhərində bütün sahələr üzrə həyata ke¬çirilən irimiqyaslı layihələr, aparılan təmir-bərpa, abadlıq və quruculuq işləri, insanların sosial rifah halının yaxşılaşdırılması istiqamətində atılan uğurlu addımlar, ekoloji sağlam mühitin yaradılması hər bir sumqayıtlını sevindirir, qəl¬bini qürur və fəxarət hissi ilə doldurur. Çünki şəhərimiz cənab prezidentin daimi qayğısı əhatəsindədir. Sumqayıtın coğrafi mövqeyi, maddi bazası, böyük kadr potensialı, gözəl ənənələri var. Möhtərəm prezidentimiz İlham Əliyev Sumqayıtı respublikanın ikinci sənaye şəhərinə çevirməyi qarşıya məqsəd qoyub və biz inanırıq ki, bu belə də olacaqdır.

    – Bir müddət bundan öncə, daha dəqiq desək, bu ilin sentyabr ayının 2-də möhtərəm prezidentimiz İlham Əliyevin sərəncamı ilə Zakir Fərəcov Sumqayıt şəhər İcra Hakimiyyətinin başçısı təyin olunub. Bu ad Sizə, eləcə də bütün sumqayıtlılara nə deyir?

    – Zakir Fərəcovu sumqayıtlılar bacarıqlı, daima əhali arasında olan, diqqətli və qayğıkeş rəhbər kimi tanıyır. Bundan öncə də Zakir müəllim Fərəcov cənab Prezidentin inam və etimadını doğrultmuş, Abşeron rayonunu, onun mərkəzi Xırdalan şəhərini müasir, abad, ölkəmizin ən gözəl məkanlarından birinə çevirmişdir.
    Zakir Fərəcovun şəhərimizə İcra başçısı təyin olunmasından cəmi 100 gün vaxt keçib. Bu qısa zaman kəsiyinə baxmayaraq şəhərin hər yerində ümumi canlanma gözə çarpır. Sumqayıt şəhəri, demək olar ki, yeni inkişaf mərhələsini yaşayır. Son 3 ayda Sumqayıtda quruculuq-abadlıq işləri geniş vüsət alıb. Şəhərin ümumi görkəminə xələl gətirən fərdi yaşayış evlərinin fasadı aqlay daşla üzlənir. Bu işlər Heydər Əliyev prospekti və Azərbaycan küçələrində zövqlə, peşəkarlıqla yerinə yetirilir. Prospekt və küçələr boyu şəhərdə 3 mərtəbəli 18 binada hazırda üzlənmə işləri sürətlə davam edir. İndiyədək 5600 kvadratmetr sahədə 13 yaşayış binası üzlənmişdir. Aqlayla üzlənən bu binalar şəhərin memarlıq estetikasında yeni bir mərhələnin olacağı ümidlərini yaradır. Onu da qeyd edək ki, fasadlama işləri zamanı binaların tarixi memarlıq elementlərinə, üslubuna, dizayn və naxışlarına toxunulmur. Bundan əlavə, 9 mərtəbəli binaların üz fasadlarının yenidən rənglənməsi və dam örtüklərinin fransız mansardları ilə yenidən qurulması işləri aparılır. Artıq 18-ci mikrorayonda 35 yaşayış binasına dəmir konstruksiyalı üzlük vurulub.
    – Yəqin ki, görülən işlər bu sadaladıqlarınızla məhdudlaşmır?
    – Təbii ki, yox. Artıq dəniz kənarında 4 kilometr məsafədə çimərlik, bulvar, yaşıllıq zolağı və yaşayış kompleksinin tikintisinə başlanılıb. Ulu öndərin adını daşıyan parkda üçmərtəbəli yeni Heydər Əliyev Mərkəzinin tikintisi aparılır. Müasir tipli şahmat məktəbinin binasının özülü qazılır. Lüdviqshafen parkı yenilənir. Şəhərin girəcəyində 4 kilometr məsafədə yol yenilənmişdir. Eni təxmini 26-30 metr olan yolun hər iki tərəfində yaşıllıq zolaqları salınacaq və suötürücülər quraşdırılacaqdır. Şəhər rəhbərliyinin diqqət yetirdiyi əsas məsələlərdən biri də körpələr evləri və uşaq bağçalarıdır. Havaların soyuması uşaq bağçalarının istiliklə təmin olunması və bu sahədə təxirəsalınmaz tədbirlərin görülməsini zəruri edib. Şəhər rəhbərliyinin qayğısı sayəsində qısa müddətdə Sumqayıtdakı 56 uşaq bağçasından 48-nin dam örtüyü əsaslı təmir olunub və istilik sistemləri quraşdırılıb. Yeri gəlmişkən, qeyd edim ki, şəhərdə istilik təchizatının daha da yaxşılaşdırılması üçün qazanxanalar yenidən qurulur, modul tipli yeni qazanxanalar istifadəyə verilir. Sumqayıtın mərkəzdən kənar ərazilərində diqqəti çəkən əsas problemlərdən biri məhəllədaxili yollarda ciddi təmirə ehtiyacın duyulması idi. Bir müddətdir ki, 1-ci, 3-cü, 6-cı, 9-cu, 13-cü, 17-ci və 18-ci mikrorayonlarda, 47-ci, 48-ci məhəllələrdə daxili yolların, bağlar massivinə gedən yolun asfaltlanmasına başlanılıb. Artıq həmin mikrorayonlarda bu işlərin böyük bir qismi yüksək keyfiyyətlə yerinə yetirilib. Eyni zamanda yeni yaşılllıq zolaqları salınmış, keçirilən son iməciliklər zamanı 10 mindən artıq ağac əkilmişdir.
    – Şəhər rəhbərliyi ilə, Ağsaqqallar şurası arasındakı əlaqələr nə vəziyyətdədir?
    – İcra başçısı təyin edildikdən sonra hörmətli Zakir müəllim Fərəcovun ilkin olaraq şəhər Ağsaqqallar Şurasının üzvləri ilə görüşməsi bizi çox məmnun etdi. Təbii ki, bu da şəhər rəhbərliyinin ağsaqqallara, şəhərin qurucularına verdiyi dəyərdən irəli gəlir. Biz şura üzvləri də belə qərara gəldik ki, qarşılıq olaraq mütəmadi şəkildə şəhərin yaşayış məntəqələrində, idarə və təşkilatlarında, ümumtəhsil, peşə və ali məktəblərində “Sumqayıt doğma evimizdir, onu daha da gözəl, müasir şəhərə çevirmək hər birimizin borcudur” devizi ilə yığıncaqlar, görüşlər keçirək, söhbətlər aparaq, şəhərdə həyata keçirilən abadlıq və quruculuq işlərində şəhər rəhbərliyinə mənəvi dəstək olaq. Artıq tərəfimizdən 20-dən artıq belə görüş keçirilmişdir.

    – Müzəffər müəllim, son olaraq nəsə demək istərdinizmi?

    – Biz, sumqayıtlılar inanırıq ki, Zakir müəllim Fərəcov bundan sonra da möhtərəm cənab Prezident İlham Əliyevin etimadını doğruldacaqdır. Bu çətin, məsuliyyətli və şərəfli işdə sumqayıtlılar, o cümlədən Sumqayıtı quran, onun inkişafında müstəsna xidmətləri olan ağsaqqallar da şəhər rəhbərinə daima dəstək olacaqlar. İnamla deyə bilərəm ki, hazırda ararılan genişmiqyaslı quruculuq, abadlıq işlərinin nəticəsində yaxın gələcəkdə çox böyük sənaye mərkəzi olmaqla Sumqayıt regionun, bəlkə də dünyanın ən gözəl və ekoloji cəhətdən ən tımiz şəhərlərindən birinə çevriləcəkdir.

    – Geniş və maraqlı müsahibəyə görə təşəkkür edirik.

    Müsahibəni apardı: Rafiq Oday,
    Respublikanın Əməkdar jurnalisti.

  • Âşık SARICAKIZ.”HALK ŞİİRİNDE KADINLAR “

    Antalya

    Âşıklık geleneği; geleneksel sanatların içinde yer alan ve çok önemli olan bir sanat dalıdır.
    Bu konuyla ilgili birkaç söz söylemeden önce, yakın ve uzak geçmişte, bu alanda emek veren geçmişlerimizi rahmetle, yaşayanlarımızı da sevgi ile saygı ile anmak gönül borcumuzdur.
    Leylasız Mecnun, Aslısız Kerem olamaz diyen, her türlü olanaksızlıklara karşı varoluş mücadelesi veren kadın âşıklarımız, sayıları neredeyse yok denecek kadar az da olsa, varlıklarını sürdürmektedirler.
    Halk şiirine sımsıcak, zarif duygularıyla, mücevher pırıltısı katan kadın âşıklarımız, şiirlerindeki şah beyitlere mahlaslarını mühürleyerek, eserlerini toplumun beğenisine sunmaktalar.
    Kabul gördükleri ortamlarda sazlarını bağırlarına basıp deyişlerini sunabiliyorlar. Ancak “işleyen demir ışıldar” sözünden yola çıkarsak, bu güzelim geleneği ayakta tutup, devamını sağlamak, devletin de toplumun da görevidir diye düşünüyorum.
    2010 Ekiminde Azerbaycan’ın tüm reyonlarında, büyük bir coşku ile kutlanan “SAZ SÖZ ÂŞIKLAR BAYRAMI”na Türkiye’den bir grup âşıkla birlikte katılmış olmam, âşıklık yaşamımın en önemli olayıydı diyebilirim.
    Gördüklerimiz, yaşadıklarımız, araştırmalarımız sonucunda edindiğimiz bazı önemli notlara özetle değinmek istiyorum.
    Azerbaycanlıların, âşıklık sanatına çok büyük önem verdiklerini, yaşamın her alanında görüp hissedebilirsiniz. Bu sanata gönül verenleri, yatkın olanları, çocukluktan itibaren âşık mekteplerinde eğitmeye başlıyorlar. Seslerini ve sazlarını, Azerbaycan âşık havalarına namelerine uygun bir şekilde kullanmayı, giysi, diksiyon, etkileme, çalgı tanımı, bakımı ve kullanımı ve hatta sahneye çıkışta “nasıl yürürlerse daha etkili olur”un gereğini, grup ve solo söylemelerdeki incelikler ve benzeri eğitimler ciddi bir disiplinle veriliyor. Ve sonuçta tam bir artist- âşık diyebileceğimiz sanat icracısı çıkıyor ortaya. Bu nedenle Azerbaycan âşıklarını gıpta ile beğeniyle izlemekteyiz.
    Azerbaycan’ın hemen her bölgesinde rastladığımız Âşık müzelerinden, daha bir tane bile açamadık ülkemizde.
    Âşıklık geleneğinin güçlenmesi için, devletimizin yapması gereken çok şey olduğuna olan inancımı yıllardır sürdürüyorum ama herhalde ben göremeyeceğim.
    1971 yılında katıldığım ilk Âşıklar Bayramı’nda Âşık Nevcivan ÖZMERİÇle daha sonra da Âşık ŞAH TURNA ve Âşık Şahsenem bacı ile tanıştım. İlk tanıdığım kadın âşık ise, ilkokul yıllarımda tesadüfen rastlayıp hayran olduğum Âşık GÜLLÜŞAH BACI idi.
    Onlardan önce de “kadın âşıklar mutlaka olmalıydı ama bunlar kimlerdi ve hangi konularda, neler yazmışlardı çok merak ettim. Bu konu ile ilgili kitap aradım, bulamadım. Araştırmaya, soruşturmaya başladım. İlk olmak, hem de kitapsızlıktan bir an önce kurtulmak için 1983 yılında içime çok da sinmemiş olan bir kitap “HALK ŞİİRİNDE ANA SESİ – KADIN ÂŞIKLAR ANTOLOJİSİ” çıktı ortaya. Bu konuda bana destek veren merhum Tahir Kutsi MAKAL’ı saygı ile anıyorum.
    Bir kadın âşık olarak; bu alanda yaşadığım bunca talihsizliklere zorluklara rağmen, bazı şanslı yanlarım olduğunu da düşünmüyor değilim. Dizlerinin dibine oturup, sohbetlerini dinlediğim, birlikte turnelere, festivallere katıldığım ama şimdi mumla arasam da bulamayacağım âşık ustalarımı pek çok özleyerek rahmetle anıyorum.

    Âşık Veysel, Âşık Ali İzzet, Kul Ahmet, Sefil Selimî, Âşık Dursun Cevlanî, Âşık İlhami Demir, Rüstem Alyansoğlu, Âşık Hüdaî, Âşık Daimî, Murat Çobanoğlu, Âşık Reyhanî, Mevlüt İhsanî, Ruhi Su, Nimri Dede, Âşık Şeref Taşlıova, Talip Özkan, Ali Ekber Çiçek, Âşık Selmanî, Âşık Kul Semaî gibi ustaları tanımak bana büyük onur verdi.
    Âşıklık geleneğinin gereği olan gezginci olma ve âşık kahvelerinde çalıp söyleme işini ifa ettiğimi kanıtlayan belgelere (gazete kupürlerine) sahibim. Bu nedenle de diğer kadın âşıklardan bir adım önde olduğumu biliyorum.
    Ayrıca, Âşık Fikret ÜNAL, Âşık İsmail AZERÎ, 71, 72, 73’lü yıllarda çeşitli illerde, ilçe ve köy kahvelerinde, başka ülkelerde birlikte çalıp söylediğimiz âşıklar içersinde sağ kalanlardır.
    Kayıtlara geçeceği için söylemem gerekiyor; 1971 yılından itibaren yakın zamana kadar geçen süreçte, birlikte etkinliklere gittiğimiz, gurbet arkadaşlığı yaptığımız, acı tatlı ekmeğimizi paylaştığımız ve hala arada bir arayıp hatırımı soran tüm erkek âşıklara, yüksek huzurunuzda minnet ve teşekkürlerimi ifade etmek isterim.
    Kadın âşıklar olarak, 27 Mayıs 2011 yılında Kocaeli Üniversitesi ile Körfez Belediyesinin düzenlediği KADIN ÂŞIKLAR ŞÖLENİ’ne imzasını atan Prof. Dr. Işıl ALTUN ile Doç. Dr. Sevilay ÇINAR’a bizlere bir ilki yaşattıkları için şükran borçluyuz.
    Ayrıca Prof. Işıl ALTUN hocamıza, geçtiğimiz yıllarda öğrencilerine bizi tanıtıp tez ile birlikte bazı çalışmalar yaptırdığı için çok, pek çok teşekkür ederim.
    Daha sonra ise Kadın Âşıklar Şölenini Gaziantep Üniversitesinde gerçekleştiren başta Dr. Behiye KÖKSEL hocamız olmak üzere Gaziantep Üniversitesi’ne ve Gaziantep Belediyesine, İLESAM yetkililerine, bu güzel buluşmayı gerçekleştirmede emeği geçen tüm görevlilere, kadın âşıklar adına sonsuz minnet ve şükranlarımızı sunuyorum.
    1972’li yıllarda Âşık Reyhanî’nin düzenlemiş olduğu turne kapsamında Tokat ve ilçelerinde (Zile, Niksar, Almus (festivale de katılmıştık) Âşık Reyhanî, Âşık Sefil Selimî, Âşık İsmail Azeri, Âşık Vahap Kocaman ile birlikte çalıp söylemiştik.
    Ayrıca Niksar’da Erzurumlu Âşık Emrah’ın mezarını ziyaret etmiştik.
    Ben Almus’a gittiğimde Âşık Kul Semai’nin evine giderek, her zaman selam alıp gönderdiğim Nevruza Bacı ile tanışma olanağı bulmuştum.
    Siz saygıdeğer “KÜMBET” dergisi okuyanlarına, Âşık Nevruza Bacı’nın yazmış olduğu bir şiirini taktim etmek isterim,

    VAR MIDIR?

    Ey âşık pirine sıtkeyle sarıl
    Telli kitap olan sazın var mıdır?
    Ariflerin nutku kelamı ağır
    Hakkı hakikatta gözün var mıdır?

    Hakkı hakikata erebildin mi?
    Aşkın badesini alabildin mi?
    Cenneti alaya varabildin mi?
    Elinde fermanın, yazın var mıdır?

    NEVRUZU’yim der ki pişmeyen çiğdir
    Aşkın badesini içmeyen çiğdir
    Can ile serinden geçmeyen çiğdir
    Yenecek lokmada tuzun var mıdır?

    Bilindiği üzere Nevruza Bacımız, 1997 yılında, çok sevdiklerini yakından bildiğim değerli eşi Âşık Kul Semaî ile beraber, bir trafik kazasında hakka yürümüşlerdi. Şimdi o iki sevgilinin cennet bahçelerinde el ele dolaştıklarına tüm kalbimle inanıyorum.
    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nin, Eğitim, Kültür, Sanat ve Edebiyat alanındaki yayın organı olan “KÜMBET” adlı sanat dergisinin çok değerli okurlarına bir şiirimi takdim ederek yazımı sonlandırmak istiyorum.

    ARADIM

    Bulamadım hiçbir yerde izini
    Çayır, çimen, bağda, gülde aradım
    Boşa yuttum gurbet elin tozunu
    Dağ, taş, dere, tepe, yolda aradım

    Başım aldım gurbet gurbet götürdüm
    Ben canımı boşa yedim bitirdim
    Leyla oldum, Mecnun’umu yitirdim
    Stepte, sahrada, çölde aradım

    Aşığın yüreği dardadır darda
    Sözden caymak var mı er oğlu erde
    Aslı için yanıp tutuşan nerde
    Ateşte, narlarda, külde aradım

    Dinleyin sesimi, duyun ahımı
    Bir bilen olmadı benim ruhumu
    Selbi’ye imrendim, yar Emrah’ımı
    Van ile Erdiş’te, gölde aradım

    Durup bir kararda kalamadım ki
    Yerde, gökte, nerde bilemedim ki
    SARICA aradım bulamadım ki
    Yazık ki boşuna elde aradım

    En son baktım da gönülde aradım. Buldum.
    En derin sevgi ve saygılarımla, tüm canlara sağlık ve huzur dolu günler dilerim.

  • Ahmet OTMAN.”SEVDA KOYDUK ADINI”

    Sevda yollarından geçtik
    Sevda şehrinin ışıklı caddelerinden
    Sevda bankasından çektik mutluluğu
    Limitsiz ve kefilsiz
    Sevda bahçesinde içtik
    “Yudum yudum sevda”yı
    Sevda vitrinlerinde beğendik
    En güzel giysileri
    Giydik
    Çıkardık
    Aldık
    Yükledik
    “Sevda yüklü kervanlar”a
    Çoğaldıkça çoğaldı sevdamız
    Sevda ben
    Sevda sen
    Sevda o…
    Sevda biz,
    Sevda hepimiz…

    Sevda dağlarından topladık
    Sevda kokulu aşk çiçeklerini
    Sevda ağaçlarının altında,
    Söyledik en güzel Sevda türkülerini
    Adını sevda koyduk
    Kır çiçeklerinin
    Başımızın üstünde esen
    Kavak yelleri
    Ardından geldi
    Sevda yağmurları
    Islandık iliklerimize kadar
    Coşmuştu sevda bulutları
    Yağdıkça yağıyordu
    Sevda yağmurları…

    Sevda şehrinin ışıklı caddelerinde
    Bir sevda konumuz var
    Sevda sokak
    Sevda apartmanı
    Bir sevda şarkısı dudaklarımda
    “Öyle bir kara sevda
    Kara toprak gibi…”

  • Bağışlamaq sevgiyə vəsilə olur

    12358336_508206822694970_1423304116_n

    Hər bir problem sevgi, mərhəmət, səbir və ağılla həll olunar.Allah Quranda insanlara bağışlayıcı olmağı belə tövsiyə edir: Qoy aranızda olan fəzilət və sərvət sahibləri qohumlara, miskinlərə və Allah yolunda hicrət edənlərə heç bir şey verməyəcəklərinə and içməsinlər Qoy əfv edib bağışlasınlar.Məgər siz Allahın sizi bağışlamasını istəmirsinizmi? Allah bağışlayandır, rəhimlidir. ( Nur surəsi, 22) …

    İçərilərindən az bir qismi istisna olmaqla, sən onlardan daim xəyanət görəcəksən.Onları əfv et və təqsirlərindən keç.Şübhəsiz ki, Allah yaxşılıq edənləri sevir. (Maidəsurəsi, 13) Təbliğin əvəzində sevgidən başqa mükafat almamaq, İslamın gözəl əxlaqını insanlara təbliğ etmək, yaxşılığı əmr edib pislikdən çəkindirmək, ədaləti, səbri və mərhəməti tövsiyə etmək, yoxsulu doyurmağı təşviq etmək ibadətdir.Bu ibadətin qarşılığı Allah qatındadır.İnsandan gözlənilən yalnız sevgidir. “De : Mən sizdən bunun əvəzində sevgidən başqa bir şey istəmirəm.Kim bir yaxşılıq etsə, onun savabını artırarıq.Həqiqətən, Allah bağışlayandır, şükrün əvəzini verəndir”. (Şura surəsi, 23) Allah Bəqərəsurəsinin 177-ci ayəsində iman gətirənlərin “…sevdiyi malı qohum-əqrabaya, yetimlərə, kasıblara, müsafirlərə, dilənənlərə və kölələrin azad edilməsinə sərf edən…” olduqlarını bildirir.Başqa bir ayədə isə belə deyilir: “Onlar özlərinin istədikləri şeylərdən kasıblara, yetimə və əsirə də verərlər”. (İnsan surəsi, 8) Bu ayədə sevgi və mərhəmətin üstün əxlaq modeli olduğu göstərilir.Mömin öz istəyinə baxmayaraq yeməyi, bir az öncə onu öldürmək istəyən əsirə verir.

    Zənginlik də yoxsulluq kimi imtahandır. “Mülkün sahibi Allah isyədiyinin ruzisini bol edər, istədiyinikinidə azaldar.Onlar dünya həyatı ilə sevinirlər.Halbuki, dünya həyatı axirətlə müqayisədə keçici bir zövqdür”. (Rad surəsi, 26) Əgər hz.Süleymanın “Həqiqətən, mən mal-mülk (və ya at) sevgisini Rəbbimi zikr etmək üçün seçdim” sözləri nümunə götürülərsə və dünya zənginliyi Allahın göstərdiyi kimi istifadə edilərsə, insanlar arasında sevgi, məhəbbət və mərhəmət də artacaqdır. Nəticə həqiqi sevginin yaşanması üçün hər kəs əvvəlcə Allahı dərin bir sevgi ilə sevməli, eşqlə bağlanmalı və Allahın sevgisini qazanmaq üçün bu əxlaqı göstərməlidir.

    Allah sevdiyi qullarının qəlbinə sevgisini yerləşdirər və digər insanların qəlbində də onlara qarşı sevgi yaradar.Sevginin mənbəyi və sahibi yalnız Allahdır.

    İnsanlardan elələri də vardır ki, Allahdan qeyrilərini Ona tay tutur, onları da Allahı sevdikləri kimi sevirlər.İman gətirənlərin və Allaha olan sevgisi daha güclüdür. (Bəqərəsurəsi, 165 )

    Allah insaflı olanları sevir. ( Mumtəhənəsurəsi, 8)

    Allah təmizlənənləri sevir. ( Tövbəsurəsi , 108 )

    Allah müttəqiləri sevir. ( Tövbə surəsi, 7)

    Allah yaxşı iş görənləri sevir. ( Maidəsurəsi, 93 )

    Allah ədalətli olanları sevir. ( Maidə surəsi,42 )

    Allah təvəkkül edənləri sevir. ( Ali-İmran surəsi, 159 )

    Allah səbir edənləri sevir. (Ali-İmran surəsi, 146 )

    Allah tövbə edənləri sevir, pak olanları da. ( Bəqərəsurəsi , 222)

    Allah qorxanları sevir. ( Ali-İmran surəsi, 76 )

    Xeyalə Səfərova

  • Günel ƏLİYEVA.”O mənəm”

    Bir buludun gözündən
    Axan sel var o mənəm.
    Bir gənc insan saçında
    Bəyaz tel var o mənəm.
    Bir sevginin yolundan
    Keçən nifrət o mənəm.
    Bir vüsalın yanından
    Baxan hicran o mənəm.
    Bəyaz sima üstündə
    Qara xal var o mənəm.
    ”Bəlkələr”lə doluyam,
    Qəm- kədərin quluyam.
    Sevincim körpə uşaq,
    Dərdlərim məndən böyük.
    Ədalətsiz hakiməm,
    Sonu əzab hökmümün.
    Savadsız bir həkiməm,
    Görməmişəm xeyrimi.
    Hər kəsi ”xoşbəxt ”edən,
    Özü bədbəx falçıyam.
    Ya həyat yalançıdır,
    Ya da mən yalançıyam,
    Uçurum var arada,
    Xeyli insan dayanıb,
    Gözləyirlər sırada.
    Səadət paylayırlar
    Lap axırda ,ən sonda,
    Növbəsini gözləyən
    Bir qadın var o mənəm

  • Nail DAĞLAROĞLU.”Taparsan”

    n

    Dost qan quripuyla tapılmaz, qardaş,
    Dostu saf ürəkdə, canda taparsan.
    Dostu gen günlərdə tapmağa nə var,
    Əsil dostu çətin anda taparsan.

    Dost var ki, sonacan dost qalar sənə,
    Dost var ki, çörəklə dost olar sənə.
    Dost var ki, ürəklə dost olar sənə,
    Dost var ki, şöhrətdə-şanda taparsan.

    Dost var dar günündə sivişər qaçar,
    Dost var darıxanda könlünü açar.
    Dost var zülmətlərə işıqlar saçar,
    Nail der: -özünü onda taparsan.

  • Mais TƏMKİN.”Bilmədim”

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    Yandım alovun dili tək,
    Soldum bağçanın gülü tək.
    Açdım gözümü ölü * tək,
    Sağ günə çıxa bilmədim.

    Könlümdə min nalə, ağı,
    Ürəyimin getdi yağı.
    Çoxları tək kef-damağı
    Çağ- günə çıxa bilmədim.

    Ömrü qaya, dağ yaşadım,
    Sinəsi dağ-dağ yaşadım.
    Hər gün üzüağ yaşadım,
    Ağ günə çıxa bilmədim!

  • Arzu RÜSTƏMSOY.Yeni şeirlər

    Buz tutub

    Boz xalının,ağ naxışı,
    Xəzəl üstə,yağ naxışı.
    Şaxta vuran çağ naxışı,
    Dildə buz tutub,buz tutub.

    Göy ağsaqqal,yer ağbirçək,
    Gah xəyaldır,gah da gerçək.
    Arzularım ləçək-ləçək,
    Güldə buz tutub,buz tutub.

    Bəhsə girib,günlər-aylar,
    Buz salxımlı,bağ saraylar.
    Şəlalələr,göllər,çaylar,
    Seldə buz tutub,buz tutub.

    Çəkməz,Arzu bunca dərdi,
    Nisgil onu,susuz sərdi.
    Bəxti,bir ovuc yetərdi,
    Əl də buz tutub,buz tutub.

    Desəm…

    Ay Allah bu,gülən mənmi?
    Gülüşümdən,qopan sənmi?
    Qaça-qaça gələrsənmi?
    Sənə darıxıram,desəm…

    Yuvasız quşlar məsəli,
    Nə ümid yox,nə təsəlli.
    Gözlərində danım bəlli,
    Sənə darıxıram,desəm…

    Keçsəm,keçə bilmədiyim,
    Köçsəm,köçə bilmədiyim.
    Getmədiyim,gəlmədiyim,
    Sənə darıxıram,desəm…

    Qopsun,arzum ürəyimdən,
    Yelkənlənib,dirəyimdən.
    Qaça bilsəm,fələyimdən,
    Sənə….
    darıxıram…
    desəm…

  • Müzəffər MƏZAHİM.Yeni şeirlər

    mm

    TƏNHALIQ

    Torpağı , havası , suyu yerində,
    Payızı , baharı , yayı yerində,
    İncə gözəlliyi , boyu yerində,
    Niyə solub gedir bu fidan belə?

    Dürlü qayğılardan biçilib donu,
    Yellər sığal çəkər oxşayar onu,
    Nəğməli quşları yarpağı sanı,
    Niyə solub gedir bu fidan belə?

    Keçid ağzındadır , yolaq üstədir,
    Axarlı-baxarlı bulaq üstədir,
    Baxan deyir baxtı ayaq üstədir,
    Niyə solub gedir bu fidan belə?

    İKİ SƏFİL

    Pilləkənlərdə əyləşib
    İki səfil yanaşı,
    Onların soyuqluğundan
    Buza dönüb altlarındakı
    Pilləkən daşı.
    Birinin əlində
    Pivə şüşəsi,
    O birinin qarşısında
    Boşalmış, yalanmış
    Koserv qutusu.
    Hərəsi öz aləmində…
    Biri tez-tez gəyirir,
    O biri tez-tez əsnəyir.
    …Adam it günündədir,
    İt isə adam olmaqdan ötəri
    İtliyindən çıxıb deyəsən
    bir az…
    Hər canlı özündən çıxmasa
    Dünyada səfil olmaz.

  • Rəhim MEHNƏT.Yeni şeirlər

    rm

    Millət Səni seçdi

    Vətən ağır günündə səslədi Səni,
    Yetişdin haraya xilaskar kimi.
    Tarix seçə bilmədi ki, heç bir kimsəni,
    Millət seçdi Səni bir rəhbər kimi.

    Düşmən agzin əydi, dost gülümsədi,
    Üç rəngli bayrağı Sən qaldıranda.
    Erməni Aşotun bagrı çatladı,
    “Əsrin müqaviləsi”imzalananda.

    İndi çiçəklənib Vətənim mənim,
    Hər yerdə, hər yanda qalıb izlərin.
    “İlhamla “ilhama gəlib gənclərin,
    ” Yeni Azərbaycan “qurub sözlərin.

    NƏ TAPMIŞAM SƏNDƏ MƏN

    Bu sevginin dadından,
    Canım, bezmək olarmı?!
    Dilin deyən kəlmənə,
    Dodaq büzmək olarmı?!
    Bir dəli sevdamızın,
    Tanrısı sən, bəndə mən.

    Söylə mənə ay gülüm,
    Nə tapmışam səndə mən.
    Sənin bu dəli sevdan,
    Ürəyimə köz qoyub.
    Sevgin məni izləyib,
    Uzaqlardan göz qoyub.
    Bilmirəm hardan düşdüm,
    Kəməndə mən, bəndə mən.

    Söylə mənə ay gülüm,
    Nə tapmışam səndə mən.
    Keçərəm qarşısına,
    Sənə gələn əzabın.
    Günahların mənimdi,
    Sənin olsun savabın.
    Səni axtaracağam,
    Dumanda mən, çəndə mən.

    Söylə mənə ay gülüm,
    Nə tapmışam səndə mən.
    Udub hər bir kəlməni,
    Ağız dadım etmişəm.
    Səni öz həyatımda,
    Qohum, yadım etmişəm.
    Ağzından çıxan sözü,
    Bənzədirəm qəndə mən.

    Söylə mənə ay gülüm,
    Nə tapmışam səndə mən.
    Fikrimdə, xəyalımda,
    Hər anımda mənimsən.
    Cavanlığın yanımda,
    Qocalanda mənimsən.
    Ölüncə yaşayaram,
    Saçındakı dəndə mən,

    Söylə mənə ay gülüm,
    Nə tapmışam səndə mən.
    Başqa yerdə axtarma,
    Ürəyində tap məni,
    Sevgi alovlarında,
    Yandır məni, yax məni.
    Mən elə sənə dönüb,
    Yurd salmışam səndə mən.

    Söylə mənə ay gülüm,
    Nə tapmışam səndə mən.
    Durmuşam yolun üstə,
    Sən gələndə can deyim.
    Gələn qədəmlərinə,
    Ömrümü qurban deyim.
    Səni çox axtarmışam,
    Quranda mən, dində mən.

    Söylə mənə ay gülüm,
    Nə tapmışam səndə mən.
    Səndən ayrı yaşamaz,
    Nə ruhum, nə varlığım.
    Qolların arasında,
    Çatacaq qocalığım.
    Sonda pıçıldayaraq,
    Deyəcəm öləndə mən,
    Söylə mənə ay gülüm,
    Nə tapmısan məndə sən.

  • Rahilə DÖVRAN.”Mən Şuşanın dağlarında qar görürəm”

    12091354_1653537131524991_3860076084131834097_o

    Gəlib vətən torpağına nazlı bahar,
    Dönür yurda durnalarım qatar-qatar.
    Sevincindən ulduzlar da göydən baxar,
    Bu sevinci özüm üçün ar görürəm,
    Mən Şuşanın dağlarında qar görürəm.

    Geyinməyib ətəyinə güllü donu,
    Yaz günəşi əzizləmir hələ onu.
    Çovğunların, fırtınanın min oyunu…
    Bülbülləri susqun, dinməz, xar görürəm,
    Mən Şuşanın dağlarında qar görürəm.

    Quzğun kimi Qarabağda yad, yağılar,
    Səmasında qara-qara buludlar var.
    Vaqif, Zakir, Xurşidbanu çox intizar,
    Çiçəyini həsrətli bir yar görürəm,
    Mən Şuşanın dağlarında qar görürəm.

    Qəfəsdədir Cabbarımın, Xanın səsi,
    Bülbülümün, Seyidimin, zənguləsi.
    Qan ağlayır “Qarabağın şikəstəsi”,
    Susan qaval, susan kaman, tar görürəm,
    Mən Şuşanın dağlarında qar görürəm.

    Döyüşümüz, vurşumuz haqqdır bizim,
    Komandandan əmr gözlər oğlum, qızım.
    Zülfüqardır, qoç Fəridim, Mübarizim,
    Qarabağın xilasını var görürəm.
    Mən Şuşanın dağlarında qar görürəm.

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Bir qız vardı o vaxtlar?!”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Unutdunmu, ay oğlan,
    Bir qız vardı o vaxtlar?!
    Sıxılmış dodağında
    Adını “büküb” ağlar…

    Bəxtəvər sən imişsən,
    Yadından “yad”ı sildin…
    Doğması, kimsənəsi
    O qız tək səni bildi…

    Sevirdi deyə səni
    Ölçüsüz “böyütmüşdü”…
    Qurduğu evciyinin
    “Adamı” düzəltmişdi…

    Yıxmısan dünyasını
    O kür, utancaq qızın…
    Səni görcək ovcunda
    Saçı “oyuncaq” qızın…

  • Fidan ABBASOVA.”Bura kimi yaşamaqmış qismətim”

    12360230_877478198996244_8389315245556006082_n

    Bu şeri həlak olmuş bütün dənizdəki günahsız neftçilərə həsr edirəm.Çox kövrəldim yazıncada Allah hamısına rəhmət etsin..

    Men gedirem əcəl gəlib yanıma
    Bura kimi yaşamaqmış qismətim
    mən qaneyəm alnımdakı yazıma
    ancaq bu cür ölməyi heç bilməzdim..

    Sən demə tufanda bizi sınadı
    Eşidənlər gör kimləri qınadı
    bizim üçün ağlayan tək anadı
    bu həyatda heç bir vicdan görmədim..

    Arzum qaldı ürəyimdə ey yarım
    son sözlərim axı neyçün yalvarım
    Mən ömrümü bu dənizə adadım
    Bu dənizdən belə incik getmədim..

    Gözləyəni olmasada dosdumun
    sizdə bizə bu dərd üçün yas tutun
    dəniz oldu mənim yastıq tabutum
    Vəfa yoxsa bu dünyanı sevmədim..

    Övladımı yaxşı qoru ey vətən
    ürəyimdən bunlar deyildi keçən
    bu dənizə aşiq olduğum gündən
    heç qorxmadım qəzəbini görmədim…

    Fidan səndə yazdın vicdan arama
    O insanlar cənətlikdi sorana
    kim deyəcək qanayan bu yarana
    bir sarğısı yetişmədi hörmədim….

  • Kemale ABDULLAYEVA.”Allah aşkıyla”

    kemalexanim

    Yüksek-yüksek zirveleri
    Aşarız Allah aşkıyla!..
    Mutlu-mutlu yarınlara
    Koşarız Allah aşkıyla!..

    Yaprak-yaprak topraklarda,
    Gonca-gonca yapraklarda,
    Çiçek-çiçek ırmaklarda
    Açarız Allah aşkıyla!..

    Deli-deli yeller gibi,
    Coşkun-coşkun seller gibi,
    Nağmeli bülbüller gibi
    Coşarız Allah aşkıyla!..

    Güzel-güzel sözler ile,
    Hoş sohbetler sazlar ile,
    Dualar, niyazlar ile
    Baharız Allah aşkıyla!

    Güle-güle hep gülerek,
    Seve-seve hep severek,
    Severek hem sevilerek;
    Yaşarız Allah aşkıyla!..

  • Nigar RÜSTƏMQIZI.”Yəqin sən də gedəcəksən”

    nr

    Yəqin sən də gedəcəksən
    Hamının getdiyi yerə.
    Mən öz yerimə sadiqəm,
    Necə ki, sadiq olurlar,
    Ağaclar bitdiyi yerə.
    …uzun ömür, can sağlığı.
    Bağışla bu uşaqlığı.
    Ayrılmaqçün gəl görüşə
    Sevginin itdiyi yerə.
    Koram, gözüm əllərimdi
    …ümidlərdən tuta-tuta,
    Arxanca gəlib çıxmışam
    Məni tərk etdiyin yerə –
    Hamının getdiyi yerə.

  • Rafiq ODAY.”Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin”

    rafiqoday

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
    ”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    ”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
    Əməkdar jurnalist

    Sən zülmət gecələrin bir ümid çırağısan,
    Sən elin ağsaqqalı, sən yurdun dayağısan,
    Sən hürriyyət sədası, azadlıq sorağısan,
    Hər qarışda izin var, bu izi silmək çətin,
    Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

    Vətənin hər daşını sevginlə naxışladın,
    Bu yurda kəc baxanın yolunu yoxuşladın,
    Sən qalan ömrünü də xalqına bağışladın,
    Əbədiyyət rəmzi var kökündə bu ülfətin,
    Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

    Əshabi-kəhf timsallı neçə pirlər burada,
    Hər qayanda qorunur neçə sirlər burada,
    Sənə yön çevirdilər “91-lər” burada,
    Bir daha bəlli oldu xalqına sədaqətin,
    Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

    Sən haqqa arxa durdun, əsarətə yox dedin,
    Acın dərdini bilməz heç bir zaman tox, dedin,
    Oyan, ey ulu millət, qaranlıqdan çıx dedin,
    Aydınlıq nuru qonsun üzünə məmləkətin,
    Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

    Bu dövlətin qırılmaz təməlində yaşarsan,
    Ən müqəddəs, ən ülvi əməlində yaşarsan,
    Vətən sevdalıları cəm elində – yaşarsan,
    Xalq görür bəhrəsini çəkdiyin hər zəhmətin,
    Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

    Sənə xalq məhəbbəti sonsuz – dərindən dərin,
    Yüksəliş müjdəlidi hər açılan səhərin,
    Daha yolu rəvandı aşılmaz zirvələrin,
    Bütün dünya çevirib yurduma öz diqqətin,
    Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

    Ən böyük əmanətin İlham Əliyev bizə,
    Bir də müqəddəs Vərən – döğma ocaq, ev bizə.
    Onunçün o, qatır ki, gecəsini gündüzə,
    Heç zaman laxlamasın özülü bu qüdrətin,
    Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

    Azərbaycan – Türkiyə qardaşlıq nümünəsi,
    Bütün cahan bir ola boğa bilməz bu səsi,
    Hələ qarşımızdadır Qarabağ təntənəsi,
    Ürəyində gömərik düşmənin bəd niyyətin,
    Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

    And içirik günəşin sübh doğan çağına,
    And içirik qan ilə boyanan torpağina,
    And içirik üçrəngli müqəddəs bayqağına,
    Kokünü kəsəcəyik hər zülmün, hər zillətin,
    Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

  • Rahilə DÖVRAN.“Bir insan ömrünə nələr sığarmış…” (Poema)

    k

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    BİR İNSAN ÖMRÜNƏ NƏLƏR SIĞARMIŞ…
    Proloq

    Nə zamandır düşünürəm dərin-dərin,
    Dərdləşirəm mən gecələr əqlim ilə.
    Yaratmaqçün dastanını mən Öndərin,
    Toplayıram dürr-incilər gilə-gilə.

    Mən bir qorxmaz əsgəriyəm həqiqətin,
    Yazdıqlarım ümmandakı bir damladır.
    Söz, sənət də fövqündədir məhəbbətin,
    Mənim gecəm, həm gündüzüm ilhamladır.

    Ümümmilli liderimə olan sevgi,
    İnanıram çağlayacaq qələmimdən.
    Hər qafiyəm, hər bir hecam nizə,süngü,
    Söz qılıncdır,düşməyəcək heç əlimdən.

    Ötsə də çox əbədiyyət səfərindən,
    Ölməzdir O,sıramızda bizimlədir.
    Məst olmuşam müstəqillik zəfərindən,
    Ulu Öndər aramızda, bizimlədir. (daha&helliip;)

  • “Bir insan ömrünə nələr sığarmış…” kitabına yazılan ön söz

    k

    Rahilə Dövranın Ümummilli liderimiz Heydər Əliyevə həsr etdiyi “Bir insan ömrünə nələr sığar-mış…” poemasını əlyazma şəklində oxudum. Ulu Öndərə həsr olunmuş onlarla poemanı xatıradım və belə fikirləşdim ki, hər bir şair eyni mövzuya öz daxili dünyasının gözü ilə baxır. Çünki hər bir şairin əvəzolunmaz insana, dahi şəxsiyyətə öz sevgisi, öz məhəbbəti var.
    Poemanın “Proloq” hissəsində ənənəvi forma diqqətimi cəlb etdi. Yəni bir sıra sənətkarlarımızın yaradıcılığında olduğu kimi Rahilə Dövranın poema-sında da çətin sınaq qarşısında qalan müəllifin duyğu və düşüncələri ,həyəcanı təbii şəkildə verilib.
    Müəllif çətin imtahan qarşısında qaldığını, işlə-yəcəyi mövzunun çətinliyi barədə narahatlığını giz-lətmir.
    Ulu Öndər Heydər Əliyev elə böyük tarixi şəx-siyyətdir ki, onun haqqında həqiqətən də söz desək çox çətindir. Çünki deyilən hər bir sözün böyük və ağır məsuliyyəti var. Ona görə də müəllif ruhuna və qəlbinə yaxın olan bir mövzuda əsər yazdığını dönə-dönə vurğulayır, gördüyü və şahidi olduğu bir çox hadisələrə şair gözü ilə yenidən baxır.
    Poemanın “Heydər Əliyev muzeyində”, “Naxçıvan Ali Sovetinin sessiyasında”, “Ümid körpüsü”, “Qur-tuluş”, “Dünya azərbaycanlılarının I qurultayı”, “Yuxusuz gecələr”, “Atəşkəs”, “El sevinci”, “Gənc zabitlərlə görüş”, “Aci xəbər”, “Ümumxalq matəmi”, “Ata əmanəti” kimi fəsilləri gözlərimiz önündə canlı lövhələr yaradır.
    Müəllif hər bir hadisəyə real yanaşır, böyük sevgi və məhəbbətlə ümummilli xalq sevgisini qələ-mə alır. “Heydər-Xalq Xalq-Heydər” birliyi əsərin ana xəttini təşkil edir.
    Müəllif “Heydər Əliyev muzeyində” fəslində-hər bir eksponata canlı varlıq kimi baxır. “Canlı bir şahiddir foto, sənədlər, dövrün, zəmanənin aynası kimi”-deyərək hər bir tarixi sənədin arxasında xalqı-mızın taleyini görür. Ağrı-acılar, sevinclər bu sənəd-lərin dili ilə bizə çox sözlər deyir. Ulu Öndərin Kremldə çalışdığı illəri müəllif belə səciyyələndirir:-

    Öndər sayəsində yüksəldi dövlət,
    Baykaldan Amura yollar çəkildi.
    Hər yerdə intibah, çoxaldı sərvət,
    Yüzlərlə qəsəbə, şəhər tikildi.

    Müəllıf sonrakı fəsillərdə də Ulu Öndərin gərgin əməyini, vətənpərvərliyinı canlı lövhələrlə yarada bilir. Qanlı Yanvar faciəsindən sonar Bakıya gələn, lakin orada yaşamasına imkan verilmədiyi üçün Naxçıvana dönən Heydər Əliyevin Ali sədri seçilməsindən sonrа xalqa arxa, dayaq olması, Naxçıvanı ağır,çətin vəziyyətdən çıxarmaq üçün İranla, Türkiyə ilə əlaqələr yaratması böyük sevgi ilə tərənnüm olunur.
    “Ümüd körpüsü” fəslində Rahilə Dövran bir şair kimi 1992-ci ilin may ayını göz önündə can-landırır:-

    Dayanmışdı Araz üstə,
    Azəri, türk vətəndaşlar.
    O tay, bu tay, dəstə-dəstə,
    Qovuşmuşdu türk qardaşlar.

    Ulu Öndərin 1993-cü ildə yenidən Bakıya qayıtması, siyasi xadim kimi daha böyük işlər gör-məsi, atəşkəsə nail olması poemada xronoloji ardı-cıllıqla işlənmişdir. Öndərin böyük xidmətlərinı müəllif özünəməxsus şəkildə belə səciyyələndirir:-

    Xidmətin saymaqla bitirmək olmaz,
    Hara nəzər salsan izi görünür.
    Öndər bir Günəşdir, nuru azalmaz,
    Bitib tükənərmi əbədi bir nur?!

    Rahilə Dövran poemanın hər bir fəslini böyük sevgi ilə işləmişdir. Hiss olunur ki, müəllif hər bir sahəyə aid duyğu və düşüncələrini qələmə almaq is-tərkən çox düşünüb –daşınıb, tarixi sənədlərə əl atıb, məsuliyyət hissini bir an olsun unutmayıb.
    Müəllif poemanın “Epiloq”unda ulu öndərin xalqa bəxş etdiyi azadlıqdan, səadətdən söz açır. Da-hi ınsanın həmişə bizimlə olduğunu qeyd edir:-

    Olmasa da aramızda Ulu Rəhbər,
    O, diridir, hər bir zaman bizimlədir.
    O, xoşbəxtlik, firavanlıq, parlaq zəfər,
    El atası, Baş Komandan bizimlədir!
    Poema xoş bir sonluqla tamamlanır:-

    Salnamədir uca-uca göydələnlər,
    Vuruşlardan, döyüşlərdən bizə xəbər.
    Körpələrin gülüşüdür təzəcə tər,
    O, sahilsiz, sonsuz ümman bizimlədir!

    Bəli, Ulu Öndər həmişə bizimlədir. Müəllif bu həqiqəti öz poemasında dönə-dönə vurğulayır. Ümid edirik ki, Rahilə Dövranın Ümummilli Liderimizə həsr etdiyi bu poema oxucuların da diqqətini cəlb edəcəkdir.

    Asim YADİGAR,
    Naxçıvan Muxtar Respublikası Yazıçılar Birliyinin sədri,
    Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisinin deputatı, şair.

  • Şairə Rahilə Dövran “Qızıl qələm” media mükafatına layiq görülüb

    12347614_842258029205311_123507050502263137_n

    9 dekabr 2015-ci il tarixində Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Yönətim Kurulunun Fəxri üzvü və əməkdaşı, şairə Rahilə Dövran (Əliyeva Rahilə Vəli qızı) Azərbaycan Respublikası Kütləvi İnformasiya Vasitələri İşçiləri Həmkarlar İttifaqı Rəyasət Heyətinin qərarı ilə “Qızıl qələm” media mükafatı təqdim olunub.
    Qeyd edək ki, bundan öncə şeirləri Çağdaş Azərbaycan ədəbi mühitində fəaliyyət göstərən müxtəlif mədəniyyət və ədəbiyyat yönümlü portallarda dərc olunaraq, ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılıb.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Nail DAĞLAROĞLU.”Bu həyata gələn gündən”

    n

    Bu həyata gələn gündən,
    Təmiz vicdan axtarıram.
    Sona qədər dost olmağa,
    Yaxşı insan axtarıram.

    Söyləməyək dosta yalan,
    Yalan edər qəlbi talan.
    Dostlar ücün qaynar olan,
    Damarda qan axtarıram.

    Nail deyər, darda dayaq,
    Zülmətlərdə yanan mayaq.
    Dost yolunda ayaq-sayar.
    Bir qohumcan axtarıram.

  • Əziz MUSA.Yeni şeirlər

    em

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İlham çeşməsi” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru

    QARDAŞIM

    Bu xalqın, millətin dərdi böyükdü,
    Oyat yatmışları, oyat qardaşım.
    Ayrılıq bizlərə bir ağır yükdü,
    Dağlarda atını oynat qardaşım.

    Qanlı köynəyini bir bayraq eylə,
    Şuşnı, Laçını sən yaylaq eylə,
    Xain düşmənləri daş-qalaq eylə,
    Zalımın gözünü oy, at , qardaşım.

    Uca zirvələrlə sən dayan qoşa,
    Yiyə dur Vətəndə torpağa, daşa,
    Hər zaman hazır ol, sən son savaşa,
    Həmişə irəli can at, qardaşım.

    Yada bel bağlama, özünə güvən,
    İgid babaların sözünə güvən,
    Qeyrətinə güvən, düzünə güvən,
    Çürük məftilləri qır, at, qardaşım.

    Yurd, yuva düşməndən qanla alınar,
    Qorunan torpaqda məskən salınar,
    Düşmən quduranda “Cəngi” çalınar,
    Dağlarda ocağı gur çat, qardaşım.

    Hər gün qol götürüb oynama toyda,
    Dilimiz gödəkdi hələ o tayda.
    Babam Xətainin dövləti boyda,
    Yarat dövlətini, yarat qardaşım.

  • Abdulla MƏMMƏD.Yeni şeirlər

    yt

    Qədər axırına çıxır ömrümün

    (“Didərgin şərqisi,qaçqın harayı”silsiləsindən)

    Üzümə gülən dağ duman içində,
    Günlərim vurnuxur güman içində.
    Məni hey sümürür zaman içimdən,
    Tüstüsü təpəmdən çıxır ömrümün.

    Yağı kəsilmişəm,özümə yağı,
    İçimi göynədən sözümə yağı.
    Haqq sözüm qayıdıb üzümə yağır,
    Üzüm yox üzünə çıxım ömrümün.

    Yağır şəhidlərin məzar daşları,
    Qurğuşun yaddaşlı od yağışları…
    Yağır həsrətimə yurd yağışları,
    Başımda şimşəyi çaxır ömrümün.

    Yağışlı günlərin yoxuşu ağır,
    Yuyulub enişə yoxuşu axır.
    Yurdumda yuvasız naxışım ağır,
    Astarı üzünə çıxır ömrümün.

    Köksümdə göyərən sözüm saralır,
    Yurd sarı boylanan gözüm saralır,
    Dərdimin əlindən üzüm saralır,
    Qədər axırına çıxır ömrümün.

    Həsrət bayatıları

    Özüm özümdən oldum,
    Günah özümdə oldu.
    Bu həsrətə tuş olmaq
    Vallah,özümdən oldu.

    Gözüm gözündə qaldı,
    Qəmli üzündə qaldı.
    Həsrətin ürəyimdə,
    Sevdam gözümdə qaldı.

    Bir bulaqdım-qurudum,
    Bir ocaqdım-qor oldum.
    Mən səni qorumaqdan
    Həsrətimi qorudum.

    Mən aşiq sənə bağlı,
    Dərdim çisənə bağlı.
    Sözlə açdığım qapı
    Həsrətdən yenə bağlı.

    Əzizim söz də qaldı,
    Söz verən gözdə qaldı,
    Gecəm həsrət əlində,
    Gündüzüm sözdə qaldı.

    Mən aşiq oda bağlı,
    Yanar qəlb oda bağlı.
    Son pənahım qapındır,
    Üzümə o da bağlı.

    Aşiqəm dağda yara,
    Dərdimə dağda yara.
    Həsrət dağ çəkən gündən
    Kar etməz dağ da yara.

    Qara geyib bu yazda
    Qara gəzmə bəyazda.
    Onsuz da sənli həsrət
    Mağar qurub bu yaz da.

    Sıyrılıb qəmdən çıxsan,
    Zil olub bəmdən çıxsan.
    Sözüm qəhqəhə çəkər
    Ah tək köksümdən çıxsan.

    Mən aşiqəm,haqladır-
    Aşiq işi haqladır.
    Üzün ağ olsun həsrət,
    Ürəyimi haqladın.

    Baxışların incidir,
    Sənsiz heçdir inci,dür,
    Həsrətin nə yamandır?
    Ürəyimi incidir.

  • Rafiq ODAY.““Sevgilim dənizdədir…””

    rafiqoday

    (Qərənfillərin, yosunların, balıqların və balıqqulaqlarının simfoniyası)

    Deyəsən yorulmuşdular,
    usanmışdılar
    Qara torpaq,
    daş döşəmə,
    mərmər üzlük üstündə
    Sərili qalmaqdan
    qərənfillər…
    Onunçün də
    bu dəfə özlərini dənizə atmaq,
    Yosunlarla,
    balıqlarla,
    balıqqulaqlarıyla
    Dərdləşmək
    qərarına gəldilər…

    Yosunların,
    balıqların,
    balıqqulağıların
    Fəryadını eşidib
    özlərini itirdilər,
    çaşıb qaldılar qərənfillər…
    Bu necə ağı,
    bu necə edi,
    bu necə fəryad idi, Allahım?!
    Bu hayqırtılar dənizin altını
    təlatümə gətirmişdi…
    Dənizin altı
    üstünə çevrilmək məqamındaydı…
    Dözmədi qərənfillər
    onların bu halına….
    Bir fəryad qopardılar ki,
    gəl görəsən…
    Qərənfillərin gözlərindən
    fəvvarə vuran su
    Dənizin suyunu
    bir barmaq da artırdı…
    Səsləri içində boğuldu
    bu hayqırtıdan
    Yosunların,
    balıqların,
    balıqqulaqlarının…
    Ağlamağı buraxıb
    matdım-matdım
    qərənfillərin üzünə baxdılar.
    Başları qərənfillərin bu müsibətinə
    elə qarışmışdı ki,
    Dənizin dibində
    dörd gündən bəri
    Qol-boyun olduqları, isnişdikləri
    bu Tanrı bəndələrini
    kökslərindən necə buraxdıqlarının
    fərqində belə olmadılar.
    Tanrı övladları bir-bir suyun altından
    suyun üzünə sarı
    hərəkət etməyə başladılar…
    Bir… iki… üç… dörd… iyirmi… iyirmi üç…
    Qərənfillər o an
    dövrəyə aldılar bu məsum bəndələri…
    Bir karvan halında birləşib
    sahilə doğru
    irəliləməyə başladılar…
    Dörd gündən bəri
    meydan sulayan dalğalar
    bu mənzərəni görüb
    qaçıb gizlənməyə
    yer axtardılar
    utandıqlarından.
    Sahildə…. Sahildə isə….
    Milyonlarla insan
    Səbirsizliklə bu karvanın
    yolunu gözləyirdi…

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Qəhrəmanlı dastanı”

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Arif Məhərromova həsr olunur

    Bu bərəkətli Vətən düşübdü nahaq qana,
    Arif adlı qəhrəman ağlayır yana-yana.
    Allaha əl açaraq, üz tutub bu torpağa,
    İgidləri səsləyib, dedi, qalxın ayağa!
    Dedi gəlin, birləşək, qurtaraq dərdi-qəmdən,
    Yapışaq Babəklərin, Koroğlunun əlindən!
    Dedi ki, igidlərim günbəgün artmaqdadır,
    “Dığa” adlı düşmənin kökün qopartmaqdadır.
    Həmişə dayanıbdı mərhəmət tərəfində,
    Arif bir dastan olub, insanlıq şərəfində!
    Döyüş xəritəsini Arif özü cızardı,
    Yağı-düşmən Arifə həmişə uduzardı…
    Həmişə təbliğ edir, insanlığa xidmət et,
    Uluların, insafın, ədalət yoluyla get!
    Vətənə Arif kimi aslan igid ər gərək,
    Vətən igidlərindən, birləşən bəşər gərək!
    Çətinlik, qorxu nədir, duymadı, bilmədi heç,
    Vətən, qəhrəman oğlun Arif kimisini seç!
    Arif qəhrəmanımız Yurda, bizə gərəkdir,
    İnanırıq bir səhər üzümüz güləcəkdir!!

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Şəhidlər Xiyabanı”

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Şəhidlər Xiyabanı,
    Mənim Məkkəm, Mədinəm!!
    Doğma övladlarındı,
    Körpə qol-qanadındı,
    Vətən, qoynunda yatan…
    Onlar olub nahaqqın başına
    Kəmənd atan!
    Onlar olub düşmənə,
    Şeytan bilib daş atan!!
    Onları tanımayan,
    İnsanlıqdan kənardı,
    Məzarları başında,
    Vətən sevgisi vardır!
    Onları tanımayan ,
    Bizləri nə anlayar?!.
    Nadanların işidi,
    Dünyanı qandallayar!!
    …Şəhidlər Xiyabanı,
    Mənim Məkkəm, Mədinəm!!
    Onlar olub nahaqqın başına
    Kəmənd atan!
    Onlar olub düşmənə,
    Şeytan bilib daş atan!!
    Doğma balalarındı,
    Sənin qol-qanadındı,
    Vətən, qoynunda yatan!!

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Səmanın al günəşi”

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Yağış yağır damcı-damcı,
    Ürəklərə qəm ələnir,
    Acı-acı.
    Qara kədərə bürünən
    Göy Xəzərə,
    Nələr deyir yağan yağış,
    Damlaları naxış-naxış…
    Amma, mənə elə gəlir,
    Bu yağan heç yağış deyil.
    Səma adlı bir gözəlin,
    O mənalı gözlərindən axan yaşdı.
    İtirdiyi sevgisinə sadiq qalıb,
    Saxladığı qara yasdı.
    Görən hara getdi günəş?
    Dəryalarda itdi günəş,
    Görən nə vaxt qayıdacaq səmasına?
    Nə vaxt qovuşacaq səma,
    Günəş adlı
    İsti, qaynar, həzin sevgi dünyasına?!.
    Görən səma dözəcəkmi
    Günəşinə qovuşmaqçın?
    Yoxsa, elə sübhə kimi ağlayacaq?!
    Ağlayacaq həzin-həzin,
    Kövrək-kövrək,
    Ürəyini dağlayacaq…
    Dalğalar dilə gəldilər,
    Dedilər ki,
    Bu nisgilli, incə qəlbli səmamıza,
    Ürəyini ağrıtmasın,
    Göydən leysan yağdırmasın.
    Zaman gələr, vaxt yetişər,
    Yəqin, sənin də haqqın var,
    Bir səhər günəşin gələr.
    Ağlamaqdan solan çöhrən,
    Bir gün gülər!!
    …Arzum budur, bir kimsənin,
    Səmasından al günəşi itməsin,
    Qəlbində həsrət kölgəsi bitməsin!!

  • Nemət HACIƏLİYEV.Yeni şeirlər

    11944703_995676973815966_1787362592_n

    * * *

    Hər sözü şəkər kimi qəlbə yatır,
    O gözəl cananımın əngi budur.

    Təbiət ondan alır ilhamını,
    Eşq ilə sevginin ahəngi budur.

    Telefon zənginə aləm qarışır,
    Darıxıb gözləməyin zəngi budur.

    Gözləri canıma hakim kəsilib,
    Gözəllik aləminin rəngi budur.

    Məni hərdən şad elə qürrələnim,
    Deməsinlər eşq içrə ləngi budur.

    * * *

    Dərdi-səri kəlan olan,
    Qəlbi təmiz yara ölkəm.
    Canı zəhər ilə dolan,
    Üstü başı qara ölkəm.

    Əsrlərin sınağında,
    Millətlərin qınağında,
    Bu dünyanın qucağında,
    Düşmüş daim dara ölkəm.

    Ya pul uçur sağa, sola,
    Ya da gedir parka,yola,
    Bu qədər neft ola-ola,
    Gəlir gedir hara ölkəm?!

    Ayrı qaldıq hürriyyətdən,
    Uzaq düşdük düz niyyətdən,
    Baş açmayan vəziyyətdən,
    Bir çarə tap,ara ölkəm.

    Kəsir biri,asır biri,
    Alır biri,atır biri,
    Nemətin bu qısa şeiri,
    Bəlkə oldu çara ölkəm…

  • Şəfa EYVAZ.”Qərənfil atmayın dənizlərə”

    1423756700_sefa-xanim

    “Günəşli” yatağında həlak olmuş əzizlərimizin xatirəsinə
    (Gedən hər can bizdəndi, bir parçamızdı)

    Atmayın,
    Qərənfil atmayın dənizlərə
    Baxın!
    Baxın, güllər belə
    üzüb getmir dərinliklərə…

    Gözü yaşlıdı dənizin,
    Qoynunda bir qucaq
    yas havası var…
    Gözü yaşlıdı dənizin,
    Atdığınız güllər onu ovutmaz!

    Qərənfil atmayın dənizə,
    qırmızı ləçəklər ölüm doyurmaz,
    Duyub sulardakı qan qoxusunu
    Qərənfil bir daha qırmızı açmaz.

    Çiçək atmayın dənizə,
    Dənizdə qarışıb bütün qoxulıar…
    Qan, ölüm, tüstü,
    neft, çiçək…
    bu qədər qoxuya ruhlar dayanmaz!
    Dayanmaz!

    Çiçək atmayın dənizə,
    Atmayın…
    Dənizin qoynunda
    indi gül ətirli,
    neft qoxulu balaları var…

    P.S. Daha artıq dözmədim, ən çox da əlimdən bir şey gəlməməsinə üzülürəm…

  • Şəfa VƏLİYEVA.”İlin sonuncu ayı…”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Arzu tutarmış qızlar
    İlin sonuncu ayı…
    Yeni ilədək çıxar
    Adlarının bəxt payı…

    Altıca ay tələsdim…
    Mən səhv etdim, deyəsən…
    Rüzgarlar kimi keçdim…
    Iz də qoymadım… səs də…

    Gəlsin dedim “Ağ atlı”…
    Nal səsi gecikmədi…
    Gəldi… yanıma çatdı…
    Bəxtimin qara atı…

  • Xəyalə SEVİL.Yeni şeirlər

    12111937_472520186252742_297742977754560256_n

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    * * *

    Ay da bükübdü boynunu
    Yenə xatirələr yadıma düşüb,
    Yuxum da gəlmir ki , yatım tərs kimi.
    Hər nə yaşadıqsa sənlə,
    Bir azı mənə təsəlli,
    Bir azı mənə dərs kimi…
    Başımın üstündə yanan ulduzlar
    Mənim dərdimə yanıb.
    Ay da bükübdü boynunu,
    Anam kimi dayanıb.
    Axıdımmı gözlərimin yaşını,
    Həsrəti diri gətirim.
    Ya ufurum ulduzları şam kimi,
    Gedim səhəri gətirim?

    Bütün güclü qadınlar bədbəxtdir

    Qurduğun xəyallarından
    Geriyə dönmək qədər
    Çətin yol yoxdu bu dünyada.
    Gözlərindən yıxılan göz yaşlarını
    Yanağın da qaldıra bilmir.
    Baxışların buz kəsilir.
    Başını qaldırıb göyə baxırsan,
    Göy üzündə sənin çarəsizliyinə
    Qurbanlıq qoyun kimi bir ulduz kəsilir.
    Qaralır dünyan, qaralır,
    Həyatın göz qapaqlarının
    Arası qədər daralır…
    Bütün güclü qadınlar bədbəxtdir, bilirsinizmi?
    İçindəki təkliyi heç kim görmür…

  • Günel ƏLİYEVA.”Yuxu”

    Yağmur, sənə ağ qızılgül almışam. Ağ gülləri çox sevirəm .Sən bunu hardan bilirsən? Axı sənə deməmişdim .Bilirəm ,sənin sevdiyin hər şeyi bilirəm .Səni xoşbəxt etmək üçün sevdiklərini sənə ərmağan edəcəm .Yox, mənə sadəcə özünü hədiyyə et. Sən ola bilərsən məni xoşbəxt edə biləck ərmağanım.
    Dənizzz ,maşın …
    Yox ,yox ,Dənizzz, getmə .Mən sənsiz yaşaya bilmərəm ,məni də apar özünlə. Apar, qurbanının olum ,apar məni də .Dəniz ,getməəə ,yalvarıram getmə .Gözünü aç, oyan qurbanın olum, oyan .Yox ,Dəniz gedə bilməzsən, sən yaşayacaqsan .Getmə ,qurbanın olum, getmə, Dənizzz.
    İlk dəfə idi ki ,Yağmur əbədi yuxuya getmək istəmirdi, əksinə bu yuxudan oyandığı üçün xoşbəxt oldu.
    Off ,şükür ,Allahım ,yuxuymuş.
    Fəqət ,Yağmurun yuxuları gerçəyə dönərdi çox vaxt .Kaş bu yuxu çin olmasın ,Allahım ,Dənizi qoru.
    Gördüyü yuxu Yağmurun həsrətini yaşa çevirib damla -damla gözündən axıdırdı sanki .
    Yuxu Allahın möcüzələrindən biridir .Həsrət qaldığın, dəlicəsinə darıxdığın insanı qucaqlayar ,öpər, əllərini tutarsan yuxunda .Daha da artırar sevgini yuxu .
    Dəhşətlisi isə sevdiyin, canından çox istədiyin insanları yuxunda olsa belə itirməyindir .Əgər biz röyalardan ayılarkən gözlərimizdəki yaşa toxunursa əllərimiz, parça- parça olursa qəlbimiz ,niyə yuxuya həyat deməyək ?Hiss etdiyimiz ,duyduğumuz hər yerdə həyatın izləri var.
    Bəzən olar həsrət qaldığın ,itirdiyin ,yanında olmayan doğmanı yuxunda görərsən. Ona sarılarsan möhkəmcə .Baxarsan o sevdiyin üzə bir yuxu qədər . Fəqət ,təsəllin olar bu yuxu .
    Mən onu gördüm yuxumda. Gördüm gözlərini ,tutdum əllərini. Mən onu daha çox sevdim yuxumda.

    Mən bahar fəsliyəm, sən qış fəslisən,
    Mənimlə üz -üzə gələn deyilsən.
    Artıq özgəninsən ,mənim deyilsən,
    Nə olar, bir dəfə yuxuma gəlsən.

    Həsrət zindanında məhkumam, sevdiyim !Elə bil qolumu qandallayıb ,bir məhbəsə salıblar məni .Qolumu sıxan qandal deyil ki, məni incidən, mənim qollarımı sıxan eşqsizlik ,nəvazişsizlikdir ,sevdiyim !
    Bəlkə də ,ürəyimi sıxır .Bir otağın küncündə, dörd divarla tənha qalmışam. Səs gəlir, adamlar var burada. Amma mən sadəcə eşidirəm ,duymuram ,dinləmirəm. Görmürəm də. Kim var otaqda ?Tənhalıq,mən yalnız sənin səsini dinləyirəm. Səni hiss edirəm .

  • Günel ƏLİYEVA.”Məktubdakı xoşbəxtlik”

    Dəniz ,gəl bu gün gedək, doyunca gəzək. Yağmur ,sən bilmirsən ki, bu gün işlərim çoxdur .
    Bilirəm, mənim də işim var. Amma işlərimizi bir gün təxirə salaq .Həyatın xoşbəxtliyimizin dadını çıxaraq. Yox, olmaz ,başqa vaxt gedərik. Eyy Dəniz ,başqa vaxt, başqa vaxt. Sən həmişə beləsən ,sənin işlərin bitəndə biz iki qoca insan olacayıq .Onda da nə ayaqlarımız tutacaq, nə də gözlərimiz ayağımızın altını görəcək .Hələ əsən, titrəyən əllərimizi demirəm .
    Ehh ,onda məni sevdiyini desən də qulağım eşitməyəcək ki .
    Yaxşı, yaxşı az deyin ,hazırlaş gedirik ,başımın bəlası.
    Bilirdim, bilirdim mən.
    Nəyi bilirdin?
    Mənə’’ yox ‘’deyə bilməyəcəyini.
    Cəsarət özünü oda atmaq deyil ki, cəsarət odda yanan çarəsizi ölümün pəncəsindən xilas etməkdir .
    Yağmurun cəsarətliliyi də elə bunda idi ,o özünü başqalarının yandığı oda atarkən yanardı .
    Və özünü yandıran qığılcımlar başqalarının işığı, çırağı olardı .
    Özünü xoşbəxt hiss etməyə çalışardı, bir məktubda ,sadəcə bir məktubda olsa belə xoşbəxt olmağı bacarardı.
    İlahi ,çox xoşbəxtəm .Bu gün həyatımın ən unudulmaz günüdür . Nə yaxşı ki yanımdasan .Artıq baharın füsunkar mənzərələrini səninlə birlikdə duyub, seyr edəcəyik .Xoşbəxtlik yağışının damlaları altında səninlə birgə islanmaq nə gözəl hissdir ,sevdiyim !Uzun ayrılıqdan sonra sənə qovuşmaq ,həsrətin sonundakı vüsala’’ xoş gəldin’’ demək Tanrının mənə ən gözəl hədiyyəsidir desəm ?
    Bəzənsə sussam ,qəlbimlə danışsam? Amma bəzən də bütün dünyaya bəyan etmək keçir könlümdən sənə olan sonsuz, tükənməz eşqimin sevinc səslərini .
    Yağmur, vaxtdır gecikirsən işə. Nə yazırsan belə ?
    Qızım, nəhayət ki ,üzün gülür .Günlərdir ağlayırdın .Nə oldu birdən belə ?Nə qədər cəhd etsəm də sənin üzünü güldürə bilmirdim .Nə yaxşı ki ,yenidən təbəssüsüm qonub yanaqlarına. Səbəbi nədir bunun ,qızım ?
    Bilirsən ,ana ,deyirlər xoşbəxtlik insanın öz əlindədir .
    Sadəcə ovcundakı xoşbəxtliyi möhkəm saxlamalısan ki yerə düşməsin, ayaqlar altında əzilməsin .Mən də xoşbəxtliyimi özümə yaşatmaq istədim. Mən bu an xoşbəxtəm. Dənizin gedişindən sonra bütün günü ağladım ,sızladım .Dünyalar qədər sevdiyim birini itirdim ,gec də olsa fərqinə vardım .Göz yaşlarım onu geri qaytarmayacaq. Amma mən onu unutmaq istəmirəm. Qoy yaşasın xatirələrimdə.
    Həyata necə baxarsansa baxışlarının qarşılığında görərsən dünyanı. Mən də bundan sonra qaranlıqdakı işığı görməyə çalışacam. Onu geri qaytarmaq mümkün deyil artıq .Mən onunla son məktubumda vidalaşacam. Yox ,yox ona qovuşacam .
    Anacan, bax budur xoşbəxtliyimin səbəbi .Sadəcə bir məktub .Bu məktubda olsa belə ona olan sevgimi izhar edəcəm .Ürəyimdən keçən ən gözəl ,ən saf sözlərimi ,səadət dolu arzularımı yazacam bu məktuba. Sadəcə məktubdakı xoşbəxtliyimə sığınacam ,onunla təsəlli tapacağam.
    Yağmurun bu sözləri anası Sevil xanımı kövrəltməyə bilməzdi .
    Qızım, haqlısan, olmadı deyə kədərlənmə ,o zaman üsyan etmiş olarsan Allahın yazısına .
    Yalançı ümidlərdənsə kiçik təsəlli yaxşıdır.
    Eləysə səni məktubdakı xoşbəxtliyinlə baş- başa buraxıram .
    Bilirsənmi ,əzizim, səni itirəndə yoxluğunla barışmağa alışmağın qorxusu və əzabı vardı içimdə .Nə qədər böyük dərd imiş insanın sevdiyi birini itirməsi. Səni itirəndə anladım .
    Bax, indi çox xoşbəxtəm. Daha göz yaşlarımı, puç olan ümidlərimi geridə qoydum .Zülməti istəmirəm. Darıxıram sənin üçün .
    Yox, daha ağlamayacağam .Axı sən yanımdasan. Xəyalən olsa belə varlığına şükr edirəm .Varlığınla yaşayıram, nəfəs alıram .Mən səni sevmirəm, mənim eşqim daha böyükdür ,əzizim !Mən sənin varlığını- nəfəsini ,baxışını, mən səni həsrətini belə sevirəm .Sənə aid olduğu üçün .
    Bilirəm, mənim deyilsən, amma bu məktubdakı xoşbəxtliyim hər zaman təsəllim olacaq.
    Dənizin olduğu xatirələrə dalmaq gözəl idi .
    Başqa ölkədə, başqa şəhərdə, amma yenə birlikdə, xəyalən olsa belə onunla birlikdə olmaq ən gözəl hissidir dünyanın .

  • Günel ƏLİYEVA.”Gətir, Yeni il!”

    Gətir qəlbimizə günəşli yayı,
    Gəlişin olsa da soyuq bir qışda.
    Gətir ömrümüzə səadət payı,
    Heç vaxt islanmayaq yağan yağışda,
    Gətir xülyaların gerçək sonunu,
    Bitir yalan adlı hər bir oyunu.
    Gətir həqiqəti ,gətir doğrunu,
    Tutaq əbədiyyən haqqın yolunu.
    Gözlərimizə gülüşü,
    Könlümüzə eşqi,
    Dilimizə ‘’xoşbəxtəm ‘’sözünü,
    Qulağımıza xoş sədaları,
    Gətir gəlişinlə bizə dünyanı.
    Apar qəm kədəri,
    Apar həsrəti,
    Apar əzab olan xatirələri,
    Nifrəti dərdləri şəri qeybəti,
    Apar ,insanlığa qovuşdur bizi,
    Gətir ,ümidləri gətir yeni il!

  • Etibar VƏLİYEV.”Yenə xəzər can aldı”

    Amansız dalğalarla,
    Yenə xəzər can aldı.
    Tufan, fırtınalarla,
    Canlar baş-başa qaldı.
    Yerdən aman istədi.
    Göydən aman istədi.
    Zalım olan fələkdən,
    Bir az zaman istədi.
    Zaman özü də dardı,
    Gözlə qaş arasında.
    Can qalsa, ruh qalammaz,
    İki daş arasında.
    Neçə igid, ərəni,
    Neçə can aldı fələk.
    Ahlar göyə çəkilir,
    Bu dərdə dözən gərək.
    Dözümüm göylərdədi,
    Dözüm dara çəkilib.

    Vermə efirə qardaş,
    O, ağlayan gözləri.
    İçimi yavaş-yavaş,
    Parçalayan sözləri.
    Bir ananın ahına,
    Bir ata fəryadına,
    Ürəyim dözə bilmir,
    Uşağın göz yaşına.
    Bu dərd qəlbimi dəlib.
    Gözlərimə tor gəlib.
    Gözlərim göylərdədi,
    Gözüm dara çəkilib.

    Hansı sözlə ovudum,
    Mən ananı, balanı.
    Hansı sözlə ovudum,
    Eşqi nakam qalanı.
    Necə söz alım deyim,
    Başın sağ olsun ata.
    Dünya fani dünyadı,
    Başın sağ olsun ana.
    Bu dərd elin dərdidi.
    Nakam gəlin dərdidi.
    Dərdi yeyə bilmirəm.
    Sözü deyə bilmirəm.
    Xəttim qara çəkilib.
    Sözüm göyə çəkilib.
    Sözüm yerə düşməyir,
    Sözüm dara çəkilib.

    Ta dənizə getmərəm.
    Dənizdə közüm qalıb.
    Sözümü bitirmərəm,
    Dənizə sözüm qalıb.
    Sözüm dənizdə deyil,
    Gözüm dənizdə deyil.
    Dəniz mənə od vurub,
    Közüm dənizdə deyil.
    Közüm alov-alovdu.
    Bu nə od, nə yalovdu.
    Bu dəniz köz ocağı,
    Dəniz tordu, tilovdu.
    Sözüm dara çəkilib.
    Gözüm dara çəkilib.
    Tüstüm göyə ucalıb,
    Közüm dara çəkilib.

    07.12.2015.

  • Mirzə YUSİF.”Görüş yerini dəyişmək olmaz” (Hekayə)

    Metronun “Elmlər Akademiyası” stansiyasının qarşısındakı dayanacağa çatanda addımlarını yavaşıtdı.Piyada birnəfəsə xeyli yol gəldiyindən bərk yorulduğunu indi hiss etdi.Bir kənara çəkildi, nəfəsini dərə – dərə ətrafa nəzər saldı.
    Dayanacaqda xeyli adam vardı. Avtobus gözləyənlərin əksəriyyəti cavanlar idi. Aralarında onun kimi ortayaşlı qadınlar, kişilər də vardı.
    “Bəlkə, avtobusa minməyim heç.Onsuz da bir saata gəlib çıxacaq…” Elə bunu fikirləşirdi ki, arxadan çiyninə ağır bir əl qondu.Ürəyi çırpına-çırpına başını çevirib baxanda gözlərinə inanmadı:
    — Valeh?!. Sənsən? Bəs…
    Qarasaqqal, qaraköynək, sıx qara saçlarına təzəlikcə dən düşmüş kişi hələ də əlini onun çiynindən çəkməmişdi.Deyəsən, belə bir fikri yoxuydu da heç…
    –Hə, mənəm, özüməm.Bağışla ki, sağ-salamatam, ölməmişəm.Allah saxladı məni…Sizdən olsaydı…
    Qadını dərin quyuya salmışdılar elə bil.Havası çatmırdı.
    — Niyə belə danışırsan? Səni bəyəm mən?.. Eh, birindən xəbərin var, beşindən yox. Sənin torbanı o tikdi…
    –İynəni-sapı sən vermişdin, o da tikdi də!..
    Kişinin bu atmacası qadını heç açmadı.Üzünü ona yox, yana tutaraq:
    — Belə danışma, sən Allah!-dedi.– Heyif ki, vaxtım yoxdu, gözləyirlər məni, yoxsa…
    Kişi də harasa tələsir, kimisə gözləyirdi, sanki. Bir gözü küçənin yuxarı başındaydı.
    –Nolar, bir gün görüşüb ətraflı danışarıq.Mənə hər şey məlumdur.Təkcə bir şey qaranlıq qalıb…
    Valehin bu müəmmalı danışığından sonra qadının əhvalı lap pozuldu.Əlini çantasına salıb cib telefonunu çıxardı.Əsəbdən titrəyən barmaqlarının ucuyla bir-iki düymə sıxmışdı ki, Valehin ağır əlini yenə də çiynində hiss etdi.
    — Ay Rəna xanım, kimə zəng vurursan,niyə belə özündən çıxırsan? Yoxsa, yenə
    tutdurmaq istəyirsən məni?..
    –Səni tutduranın…- Qadının hövsələsi lap tükəndi artıq.–Bilirsən nə var, fikrimi dəyişdim, heç yana tələsib eləmirəm.Sən də nə işin var, saxla sonraya. Elə bu gün, bu dəqiqə gedib oturaq və hər şeyə birdəfəlik aydınlıq gətirək…Bəsdir nahaq yerdən söyüş, qarğış yiyəsi olmağım…
    Kişi qadının bir an içində fikrini dəyişib onunla söhbət etmək istəyini gözləmirdi. Ona görə də bir qədər tərəddüdlə:
    — Nə deyirəm?! Amma hara gedək, harda oturub…
    Kişinin sözünü qurtarmasına ehtiyac qalmadı. Rəna xanım istehza qarışıq naz-qəmzəylə dilləndi:
    — Necə yəni hara gedəcəyik? O xarabaya!..Başqa gedəsi yerimiz yoxdu ha!..
    Valehi tok vurdu elə bil. “Vallah, başı işləmir bunun. Bir belə vurhavurdan sonra da özünə yığılmayıb hələ”. (daha&helliip;)

  • Xaliq MƏMMƏDOV.”Yuxuma gəlirsən”

    12079336_155372158146741_6186934002319206725_n

    Tərk edib sən məni bil getmisənsə.
    Nə üçün yuxuma de sən gəlirsən?
    Bu mənim ömrümü qəm etmisənsə.
    Nə üçün yuxuma de sən gəlirsən?

    Elə bil bu üzüm solmamış kimi.
    Elə bil vəfasız olmamış kimi.
    Deyəsən etdiyindən doymamış kimi.
    Necədə yuxuma hər gün gəlirsən.

    Nazlı baxışlarla süzürsən məni.
    Sorada edama düzürsən məni.
    Necədə yuxuda üzürsən məni.
    Nə üçün yuxuma hər gün gəlirsən?

    Yadların qoynuna atıb getmisən.
    Sən məni ölümə satıb getmisən.
    Elə bil qəlbimdə yatıb getmisən.
    Necədə yuxuma hər gün gəlirsən.

    Görürəm yuxudan qalxa bilmirəm.
    Bir daha ətrafa baxa bilmirəm.
    Oturub qırağda daha dinmirəm.
    Nə üçün yuxuma hər gün gəlirsən?

    Həsrəti meyvə tək dərirsən mənə.
    Sorada önümdə sərirsən mənə.
    Düşünmə hər gecə ərirsən mənə.
    Nə üçün yuxuma hər gün gəlirsən?

  • İlkin Abbası doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (8 dekabr 1992-ci il)

    12299271_1673770859556050_384289575261593339_n

    Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi, yeni nəsil Azərbaycan gəcliyinin istedadlı nümayəndəsini, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Yönətim Kurulunun Fəxri üzvünü və əməkdaşını, gənc yazarı doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir! Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun!

    Mətbuat xidməti

    23 yaş

    Uşaqlığı aldın əldən,
    Qaralar yox olur teldən,
    Pay tutub çiçəkdən, güldən,
    Xoş gəldin iyirmi üç yaş.

    İnsan üçün namus, şərəf,
    Olmalıdır daim hədəf,
    Yol aldım otuza tərəf,
    Xoş gəldin iyirmi üç yaş.

    Hər günümlə duyum qürur
    Alnım açıq, sözüm məğrur,
    Başlasın sənlə hər uğur,
    Xoş gəldin iyirmi üç yaş.

    BİR İL DƏ ÖMÜRDƏN KEÇDİ BELƏCƏ.

    Hər il qocalıram, keçirib illər,
    Ömür misalımın cavabı neçə?
    Bir il də ömürdən keçdi beləcə,
    Günahı neçədir, savabı neçə.

    Bir il də ömürdən keçdi beləcə,
    Bir il də ömürün üstə gəldi il.
    Görəsən hamarmı bu ömür yolum?
    Mənasız yaşamaq yaşayış deyil.

    Bir il də ömürdən keçdi beləcə,
    Hər il bir yaş daha qocalır insan.
    Həyatı anlayır bir az da yaxşı,
    Qocala-qocala ucalır insan.

    Bir il də ömürdən keçdi beləcə,
    Bu gün kədərimi sevincim silir.
    Günahımmı çoxdur, savabımmı çox,
    Bunu başım üstə tək Allah bilir…

    Bir il də ömürdən keçdi beləcə,
    Yaşayım bu ömrü gərək firavan.
    Elə yaşayım ki, asan olsun iş,
    Sonuncu mənzilə köçdüyüm zaman….

    SONUNCU BAHAR

    Mən səni isti bir günəş sanırdım,
    Sən verdin ömrümə çovğunu, qışı.
    Yox, bunun günahı səndə deyil ki,
    Əzəldən belədir bəxt, yaranışım.

    Elə ki ayrılıb tərk etdin məni,
    Sızladı könlümün ən sarı simi.
    Mən səni başqa bir eşqlə sevmişdim,
    Ürək sevə bilmir daha heç kimi.

    Bəlkə sevməyimlə günah etmişəm?!
    Düşünmə haçansa əhv olaram mən.
    Eşitsəm ki bir gün yadın olmusan,
    Gülüm, həmin günü məhv olaram mən.

    Mən sənə söz verdim xoş bir gələcək,
    Yox idi başqa bir niyyətim mənim.
    Deyiblər ki vardır hər işdə xeyir
    Bəlkə ayrılıqmış qismətim mənim?!!

    Sevindim səninlə, güldüm səninlə,
    Ağladım hər zaman acı, ağrına.
    Bircə təsəllidir o şəkillərim,
    Öpüb doya-doya get bas bağrına.

    Ayrıldıq, söylədin dost qalaq gərək,
    Özümü bu odda yaxa bilmərəm.
    Mən ki ürəyimlə sevmişdim səni,
    Sənə dost gözüylə baxa bilmərəm.

    Mən sənə sevgimlə gül-çiçək əkdim,
    Soldurdun əlinlə həmin o bağı.
    Dostluq nə zamansa sevgiyə dönər,
    Sevgi necə dönsün dostluğa axı?!

    Sızlatdın qəlbimin yaralarını,
    Qaysağı da qopdu, qanı da sızdı.
    Daha qarşılaya bilmərik yazı,
    Bu bizim sonuncu baharımızdı.

  • Rafiq ODAY.“Vətən gözəlləməsi”

    rafiqoday

    Bəlkə də dünyanın yüz yaşı vardı, –
    İnsanın tamahı ilk daşı yardı.
    Dımdıyin dörd səmtə dən daşıyardı,
    Səni dənliyindən etdilər, Vətən!

    Sanki bir-birinə oxşardı hamı,
    Oğuzdu, Qorquddu, Avşardı hamı,
    Qoynunda şad-xürrəm yaşardı hamı,
    Səni şənliyindən etdilər, Vətən!

    Xoş arzu-niyyətə təməldin onda,
    İnsanlar halal süd əməndi onda,
    Məchul bir riyazi əməldin onda,
    Səni tənliyindən etdilər, Vətən!

    Sənə dost deyənə qardaş sən idin,
    Arxadaş sən idin, sirdaş sən idin,
    Ən uca sən idin, ən baş sən idin,
    Səni “ən”liyindən etdilər, Vətən!

    Allaha ən yaxın bəndə sən idin,
    Cismdə sən idin, təndə sən idin,
    Özündə özündün, səndə sən idin,
    Səni sənliyindən etdilər, Vətən!

    “Yan”a can söyləyən it nə dəlidi,
    Nə gicdi – minillik fitnə-felidi.
    Şuşa sənin üçün Çənlibel idi,
    Səni çənliyindən etdilər, Vətən!

  • Rahilə DÖVRAN.Yeni şeirlər

    12091354_1653537131524991_3860076084131834097_o

    DOST-TANIŞIM,SİRDAŞIM

    Hey dolandım pərvanətək yaxınların başına,
    Göz dikmədim bir kimsənin çörəyinə,aşına.
    Rast gəldikcə zəmanənin çəpgözünə,çaşına,
    Kipriyimdə gilələndi muncuq-muncuq göz yaşım-
    Görən niyə vəfasızdır dost-tanışım,sirdaşım?!

    Ötən günlər düşür yada,qovruluram,yanıram,
    Çərxi-fələk durmaz belə,yenə dönər,sanıram.
    Mən arifəm hər kəlməni anlayıram,qanıram,
    Gözüm görür,qulaq duyur,pozulmayıb yaddaşım-
    Görən niyə vəfasızdır dost-tanışım,sirdaşım?!

    Gün var idi qonardılar milçək təkin şirəyə,
    Nə bir ləkə,nə də bir xal düşməz idi ürəyə.
    Tərif ilə ev yıxdılar,sığal çəkib kürəyə,
    Yuxa ürək olmağımdan ağrıyıbdır hey başım-
    Görən niyə vəfasızdır dost-tanışım,sirdaşım?!

    Qarışqalar olubdular nəhəng filin qənimi,
    Riyakarlar,simasızlar artırıbdır qəmimi.
    Təlatümlər,fırtınalar parçalayıb gəmimi,
    Mən yelkənsiz hər limana axı necə yanaşım?-
    Görən niyə vəfasızdır dost-tanışım,sirdaşım?!

    Olmayıbdır qəbahətim,əyri sözüm,yalanım,
    Üzü dönən zəmanəmi?-yoxdur yada salanım.
    Hey fikirdir,hey xəyaldır dönməz, sadiq qalanım,
    Ağır olub nankorların qafasına hər daşım-
    Görən niyə vəfasızdır dost-tanışım,sirdaşım?! (daha&helliip;)

  • Rəhim MEHNƏT.Yeni şeirlər

    rm

    XƏYALLAR

    Sənsizliyim bu gün saçın yolubdu,
    Göz yaşlarım axıb qəlbə dolubdu.
    Ümüd yerim saralıbdı, solubdu,
    Yoluna gözünü dikir xəyallar.

    Dolanıb gözündə yuxun mən ollam,
    Səpilib üstünə qoxun mən ollam.
    Sənə yaxından da yaxın mən ollam,
    Ağlayıb göz yaşı tökür xəyallar.

    Sevgi dənizinə atdım özümü,
    Məhəbbət odunda çatdım özümü.
    Sən olan həyata qatdım özümü,
    Bağrımda lalələr əkir xəyallar.

    Ömrümü bələdim, sənin ruhunla,
    Çəkdim ciyərimə ətir qoxunla.
    Tanrının verdiyi azın, çoxunla,
    Ölümsüz bir qala tikir xəyallar.

    05.12.2015

    KÜSDÜRMƏ NOLAR

    Dərdini de, ürəyimə toxunma,
    Qəlbini qəlbimdən küsdürmə nolar.
    Həsrətini, hicranını ver mənə,
    Gözümü könlündən küsdürmə nolar.

    Qopar içimdəki bu intizarı,
    Yaşat könlümdəki bu ahu-zarı.
    Allah xatirinə, sən etmə barı,
    Gözümü könlündən küsdürmə nolar.

    Küsdür misraları, küsdür sözündən,
    Yağışı selindən, odu közündən.
    Aşığı sazından, məni özündən,
    Gözümü könlündən küsdürmə nolar.

    Çıxart xəyalların içindən məni,
    Oxşa saçlarıma əkdiyin dəni.
    Küsdür dağlarından dumanı, çəni,
    Gözümü könlündən küsdürmə nolar.

    28.11.2015

  • Müzəffər MƏZAHİM.Yeni şeirlər

    mm

    DƏRDİMİ YAZMIR QƏLƏM DƏ

    Pozulubdur sığalları,
    Sevməz daha nağılları,
    Bu torpağın oğulları,
    Dözümə düşmən kəsilib.

    Basılıbdır sərhədlərim,
    Haya gedib igidlərim,
    Səbr verən öyüdlərim,
    Özümə düşmən kəsilib.

    Sevincim əsirmi qəmdə?
    Bu millət qalmaz ələmdə.
    Dərdimi yazmır qələm də,
    Sözümə düşmən kəsilib.

    Oyatmışam yaddaşı da,
    Yanır bağrımın başı da,
    Daha gözümün yaşı da,
    Gözümə düşmən kəsilib. (daha&helliip;)

  • Nəriman ZEYNALZADƏ.Yeni şeirlər

    11846538_1594461537486331_7222284150658955982_n

    ETİBARIM YOXDUR MƏNİM DÜNYAYA

    Bir də gördün varı səndən apardı,
    Al qırmızı şalı səndən apardı,
    Yetişməmiş kalı səndən apardı,
    Gözüm-könlüm toxdur mənim dünyaya.

    Kərpic-kərpic hördüyündən söküldün,
    Göz doymayan gördüyündən söküldün,
    Sındı kuzən bir gün yerə töküldün,
    Get-gələnim çoxdur mənim dünyaya.

    Vaxt çatıbsa, gedənini saxlamaz,
    Şairinə gün-güzaran ağlamaz,
    Dünya görən dünyaya bel bağlamaz,
    Etibarım yoxdur mənim dünyaya.

    09.11.2015
    (daha&helliip;)

  • Təranə Turan RƏHİMLİ.”Mustafa Quliyevin 20-30-cu illər tənqidinin inkişafında rolu”

    Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığı və tənqidi çoxəsrlik bir inkişaf yolu keçmişdir. Tarixi kökləri qədim dövrün xalq ədəbiyyatı nümunələrindən başlanan, XI əsrdə ilk filoloqu Xətib Təbrizini yetirən ədəbiyyatşünaslıq və tənqidimizin inkişafında XX əsrin 20-30-cu illəri ən mürəkkəb dönəm hesab edilir. Bu onilliklər istər ictimai fikrin, istərsə də bədii ədəbiyyatın inkişafı baxımından son dərəcə mürəkkəb, ziddiyyətli olmuş, dövrün hakim ideologiyasının nüfuzedici təsirilə «marksizm-leninizm» dünyagörüşünə əsaslanan, onun prinsipləri ilə çıxış edən ədəbi tənqid, və elmi-nəzəri fikir də təbii olaraq bu ictimai ziddiyyətlərdən kənarda qalmamışdır. Bu mərhələdə tənqid həyat həqiqətini ayrı-ayrı hadisə və faktların zahiri doğruluğu və reallığı, empirik qavrayışı mənasında deyil, həyatın əsas aparıcı cəhətlərini, meyllərini, müəyyən dövrün tarixi mahiyyətini, inkişaf tendensiyalarını əks etdirmək, bu cəhətdən həmin hadisələrin ictimai-bədii inkarı mənasında başa düşürdü.
    Ədəbi tənqidin əsas diqqət mərkəzində duran məsələlərdən birincisi sovet ədəbiyyatının mövqeyini möhkəmləndirmək idi. Həmin məqsədin reallaşması üçün qarşıda duran konkret vəzifələr – sosialist sənətinin yeni yaradıcılıq metodu və üslubunun müəyyənləşdirilməsi, partiyanın ədəbiyyat sahəsində siyasətinin həyata keçirilməsi, hakim ideologiyanın bədii ədəbiyyatda əks etdirilməsi, həyata «kommunist münasibəti»n müdafiə edilməsi idi. Azərbaycanda 1920-1930-cu illərdə nəzəri təfəkkürü ilə diqqəti cəlb edən, son dərəcə fitri istedada malik tənqidçi və ədəbiyyatşünaslar nəsli yetişmişdir. Həmin ədəbiyyatşünaslar və tənqidçilər nəslini təmsil edənlər Ə.Nazim, S.Mümtaz, M.Quliyev, H.Zeynallı, M.Ələkbərli, B.Talıblı, B.Çobanzadə, Ə.Abid, A.Musaxanlı, S.Hüseyn (Kazımoğlu), R.Axundov, M.Hüseyn və başqaları kimi yüksək elmi-nəzəri təfəkkür sahibləri idilər. Bu dövrdə professional milli ədəbi tənqidimiz məhz bu ilk mübariz nəslin həmin istedadlı nümayəndələri tərəfindən yaradılır, inkişaf etdirilirdi. XX əsrin 20-30-cu illərinin ədəbiyyatşünaslığının, ədəbi tənqidinin yeni mahiyyət kəsb edən nəzəri görüşlərlə zənginləşməsində, inkişafında, Azərbaycan ədəbiyyatının mühüm yaradıcılıq problemlərinin həllində Mustafa Quliyevin mühüm xidmətləri olmuşdur. 1930-cu illərdə ədəbi tənqidin ədəbiyyatın taleyi ilə yaxından maraqlanmasında, onun əsas inkişaf istiqamətlərini müəyyənləşdirən fəal bir janr kimi möhkəmlənməsində, tənqidin nüfuzunun və peşəkar hazırlığının artmasında M,Quliyevin tənqidçilik fəaliyyəti xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. (daha&helliip;)

  • Təranə Turan RƏHİMLİ.”Çağdaş Batı Trakya Türk şeiri və yorulmaz tədqiqatçı”

    filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent
    Prezident təqaüdçüsü

    Yunan hakimiyyətində yaşamasının 80 ildən artıq böyük bir tarixi dönəmini başa vuran türk diyarı Batı Trakyanın zəngin ənənələrə malik ədəbiyyatı vardır. Bu ədəbiyyatın türk dünyasında tanınmasında görkəmli tədqiqatçı, İzmirdəki Dokuz Eylul Universitetinin müəllimi Fəyyaz Sağlamın mühüm xidmətləri olmuşdur. Batı Trakya ədəbiyyatının tədqiqinə 1985-ci ildən başlayan F.Sağlam bu sahədə bir çox nailiyyətlər qazanmış, bu ədəbiyyatın inkişaf tarixinin son 50 ilini ardıcıl və sistemli şəkildə araşdırmağa müvəffəq olmuşdur.
    Alimin böyük çətinliklərlə əldə edə bildiyi ilk ədəbi mətnlərin 1990-cı ildə Kültür Bakanlığı tərəfindən «Batı Trakyada (Yunanıstanda) çağdaş türk ədəbiyyatı antalogiyası» adıyla nəşr edildiyi vaxtlardan bütün türk dünyasında bu ədəbiyyata qarşı ciddi maraq yarandı. F.Sağlam bu antalogiyanın nəşri ilə əslində daha böyük bir missiyanı yerinə yetirmiş, Yunanıstanda türk ədəbiyyatının yaranması kimi mühüm bir gerçəkliyi dünya ədəbi ictimaiyyətinin nəzərinə çatdırmışdı. Həmin antologiya ilə dünya türk ədəbi həyatına vəsiqə alan Batı Trakya ədəbiyyatı görkəmli tədqiqatçının yorulmaz təbliğatçılıq fəaliyyəti sayəsində ümumtürk mədəniyyəti tərəfindən tanındı. F.Sağlam bu sahədə onlarla dəyərli tədqiqat əsərlərini Yunanıstanda, Yuqoslaviyada, Quzey Kıbrısda, Türkiyədə, İngiltərədə, Almaniyada, Bolqarıstanda, Makedoniyada, Hollandiyada, Özbəkistanda nəşr etdirməklə Batı Trakya türk şeirini, hekayəsini, folklorunu, uşaq ədəbiyyatını nəinki türk xalqları arasında, dünyanın qabaqcıl inkişaf etmiş bir çox ölkələrində təbliğ etdi. Alimin «Batı Trakya türkləri cocuq ədəbiyyatı» (1990), 1Y cildlik «Yunanıstan (Batı Trakya) türkləri ədəbiyyatı üzərinə incələmələr» (1991-1995), «Yunanıstan (Batı Trakya) türkləri ədəbiyyatında Atatürk» (1992), «Yunanıstanda (Batı Trakyada) çağdaş türk şeiri antologiyası» (1995) kimi fundamental tədqiqat əsərləri bu qəbildəndir.
    Batı Trakya ədəbiyyatının yaradıcılıq nailiyyətləri ilə yaxından tanışlıq göstərir ki, bu ədəbiyyatın başlıca uğurları poeziya ilə bağlıdır. Buna görə də F.Sağlamın türkçülük mövqeyindən, çağdaş elmi təfəkkür işığında araşdırdığı Batı Trakya ədəbiyyatına dair elmi tədqiqatlarının böyük qismi poeziyanın problemlərinə həsr olunmuşdur. Tədqiqatçı müxtəlif illərdə nəşr edilmiş monoqrafiyalarında, onlarla məqalələrində Batı Trakya türk şeirinin dolğun elmi mənzərəsini yaradıb. Qeyd etmək lazımdır ki, türk ədəbiyyatlarının tədqiqi və təbliği seriyasından olan kitablarda, məqalələrdə, alimin özünün də etiraf etdiyi kimi, Fəyyaz Sağlama qədər Batı Trakya türk şeirindən, bütövlükdə ədəbiyyatından bir sətir belə yazılmamışdır. (daha&helliip;)

  • Məhəmməd TURAN.”Qələmin iti olsun, Əzizim….”

    12309326_867184013395675_1753060596_n-300x192

    Gülnarə Sadiq haqqında danışmaq əslində mənim üçün çox qəlizdir…Çün ki şairə Gülnarə Sadiqdənmi, mənəvi bacım Gülnarə Sadiqdənmi, müəllimə Gülnarə Sadiqdənmi, ya da ki, dost Gülnarə Sadiqdənmi: bunların hansından danışım bilmirəm…
    Gülnarə bacı gözəl, duyğulu, mənalı, ən əsas novator qələm sahibidir…Gülnarə Sadiqin o qədər gözəl yaradıcılığı var ki…Bunu uzun uzadı sadalamağa ehtiyac duymuram. Bircə misrasından sitat gətirəcəm sadəcə:
    Mən anayam
    Mən vətənəm…
    Gəncə ədəbi mühitinin çox uğurlu qələm sahiblərindəndir Gülnarə Sadiq! Hər sözün hər kəlimənin qiymətini bilən yazardı. Hələ, Gülnarə bacının məhəbbət lirikası….elə kövrək elə duyğusal elə həzindir ki…Məhəbbət lirikasındakı obraz ümid dolu güclü ama heç vaxt kam dadmayan, hər zaman kam axtaran bir obrazdır…
    Gülnarə Sadiq gözəl dostdur, gözəl bacıdır, şeirlərimə qiymət verir həmişə. Bu bir yana, nə zaman bir sıxıntım olsa, o, öz məsləhətləri ilə məni başa salır, ovundurur…Buna görə də hərtərəfli minnətdarlığımı bildirirəm Gülnarə Sadiqə…Gülnarə bacım sənə can sağlığı, uzun ömür və daha yüksək müvəffəqiyyətlər arzu edirəm…
    Qələmin iti olsun Əzizim….

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Külək”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Titrəmə, külək…
    Qorxma…
    Səni “öldürməyəcək”
    Görüşə gecikdirdiklərin…
    Qorxma…
    Səndən “küsə bilməyəcək”
    Saçını qarışdırıb
    Sevgilisinin gözündən “gizlətdiklərin”…
    Bilirsən, külək…
    Indi “O”-nun olduğu
    Şəhərdəsən…
    Qat onun saçlarını…
    Qum doldur aralarına…
    Qoy yumsun gözlərini…
    Əllərim gəlsin ağlına…
    Susma, külək…
    Vıyılda…
    Çırp onun tənha daxmasının
    Pəncərələrini divara…
    Ütüsünü poz pərdələrinin…
    Üşüsün…utansın
    “Mənsizliyindən”…
    Qorxut onu…
    Üzü səhərə doğru
    Xəfiflə…
    Pıçılda ona…
    Onsuz bu dünyada
    Kimsəsizliyimdən…

  • 9.Uluslararası Mübadele ve Balkan Türk Kültürü Araştırmaları kongresi’

    5-6 Aralık 2015 tarihleri arasinda Samsun’da düzenlenen 9.Uluslararası Mübadele ve Balkan Türk Kültürü Araştırmaları kongresi’nde:
    “Niksar ve Mübadele” konulu bildirimi sunacağım. Özellikle samsun’da yaşayan niksarlıları beklerim efendim.

  • NİKSAR KÜLTÜR VE SANATINA SUNULAN DEĞERLİ BİR ESER

    Niksar’ın Sevdası başkadır.Bunu ,bir tarih,tabiat,kültür şehri olan Niksar’ın derinliğinde yaşayabilen ve ruhlarında yaşatabilenler anlar.
    Emekli Edebiyat Öğretmeni,bizim de bazı çalışmalarımızın aydınlatıcısı olan Hami KARSLI Ağabeyimiz yıllardır üzerinde çalıştığı eserini kendi imkanlarıyla gün yüzüne çıkarmayı başardı.
    Tebrik ve teşekkürlerimi sunuyorum.Yüreğinizden Niksar sevgisi azalmasın.Kaleminiz daima güçlü olsun.
    Hasan Akar 01.12.2015

  • Harika UFUK.Muhteşem şiirler

    huh

    KÜSKÜN DÜNYA

    Nehirler yataklarına küsmüş,
    Nicedir güneşle kavgalı yıldızlar,
    Biri “gece” der,
    Diğeri “gündüz”
    İlkbahar bitmezken yüreklerde;
    Sonbahar yaprakları gibi
    Hüzün yüklü, sarışın;
    Takvimden düşen yapraklar!
    Adı ayet olmuş dillerde,
    Küsler onu bekler hasretle,
    Kuşlar “özgürlük” diye öter.
    Çivisinden ayrılmış tablo gibi harita,
    Herkes bir parçasını koparır,
    Doğmamış bebekler ağlaşır,
    Kara/bağlı
    Analarının gözyaşlarını çalarak…
    Gün biter, gece biter,
    Kavgalar da biter sonunda!
    Yeter ki kalmasın geriye
    Kirletilmiş, küskün bir dünya!

    Adana.24 Mart 2009.Saat: 08.30

    ÇINAR YAPRAĞI

    Çınardan ödünç aldım yaprağını
    Ömür yazdım kendime
    Oysa
    Asırlar öncesinden
    Yazılmıştı yazgım!
    Düşlerimi ben boyadım.
    Umutlarımı, beklentilerimi,
    Acılarımı
    Molasız
    Katıksız ve katışıksız!
    Çınar yaprağını suya attım;
    Üşüyen ellerimle…
    Gözyaşı nehrinden uzaklaşarak
    Özgürlüğe, sonsuzluğa
    Yol alsın diye!

    Adana.16 OCAK 2008

  • Nigar Duyğu.”Hər günüm səninlə keçsin…”

    İlk dəfə səndə bütünləndim
    Hər səninlə keçən günümü təkrar-təkrar yaşamaq istədim
    Dayandırmaq istərdim hər yerdə saatları
    Bu payız mövsümünə dayan deyib
    Bir axşam günəşi tutub buraxmamaq
    Sonra ay işığını badələrə doldurmaq
    Dəlicəsinə içmək və dəlicəsinə səni sevmək
    Bütün dayanacaqlarda yalnız səni gözləmək
    Şeirlərimin ən gözəlini sənin üçün yazmaq…
    Duyğuların ən gözəlidi…
    Səndə tapdım əlçatmaz duyğularımı…xoşbəxtliyimi…
    Bilirəm bir gün külək kimi, dənizlər kimi, buludlar kimi uzaqdan
    Yalnız mənə gələcəksən..
    Üzünü görmədiyim gün , səsini eşitmədiyim gün
    İçimdə ulduzlar sönük, günəş günəş deyil
    Hər günüm səninlə keçsin…
    Günəşimə yaxın … xoşbəxtliyimin tam yanıbaşında
    İşığım ol, alınyazım mənim
    Vətənim ol, evim ol…
    Yetər ki bir ömür boyu mənim ol
    Hər günüm səninlə keçsin…

  • Müzəffər MƏZAHİM.Yeni şeirlər

    mm

    GƏNC ƏSGƏRİM, MÖHKƏM SAXLA SİLAHI

    Tutduqları ən müqəddəs bu yolda,
    Şəhid oldu, itkin düşdü oğular.
    Büdrəmədi bu aşrımda, bu yalda,
    Şəhid oldu, itkin düşdü oğullar.

    Vurşdular, dönmədilər geriyə,
    Bəxt qoymadı həsrət buzu əriyə,
    Anaların qəlbi döndü körüyə,-
    Şəhid oldu, itkin düşdü oğullar.

    Arzuları bir sönməyən günəşdir,
    Sevgiləri göylər qədər genişdir,
    Qovğalardan bu da belə dönüşdür,-
    Şəhid oldu, itkin düşdü oğullar.

    Tapdağına dözmədilər yadların,
    Atıldılar ağuşuna odların,
    Ovutmaqçın bu torpağın dərdlərin,
    Şəhid oldu, itkin düşdü oğullar.

    Düşmənlərə nifrətini qoruyub,
    Vətəninin şöhrətini qoruyub,
    Namusunu, qeyrətini qoruyub,
    Şəhid oldu, itkin düşdü oğullar.

    Gənc əsgərim, möhkəm saxla silahı,
    İndi yurdun sənə gəlir pənahı,
    Qoyma yerdə bu qisası, bu ahı,-
    Şəhid oldu, itkin düşdü oğullar.

    Dön şimşəyə, ildırıma, yelə sən,
    Qaytar əldən gedənləri ələ sən,
    O azadlıq günü üçün biləsən,
    Şəhid oldu, itkin düşdü oğullar.

    Atlan, mənim mərd igidim, durma, qalx!
    Düşmənlərin gözlərində od ol, çax!
    Eşidirsən? Haray çəkir bu torpaq:
    “Azadlığım, abadlığım yolunda
    Şəhid oldu, itkin düşdü oğullar!”

    GÖRÜNMÜR

    Dərd verdikcə cavanlaşır,
    Dünya heç ulu görünmür.
    Ömür adlı bu dalandan,
    Bir çıxış yolu görünmür.

    Üzə geydiyim ümidin,
    Sevib öydüyüm ümidin,
    Ərklə döydüyüm ümidin,
    O tayı dolu görünmür.

    Insan tanrı nəfindədir,
    Doğulandan kəfəndədir.
    Dünya hələ kefindədir,
    Dərdlərdən halı görünmür.

  • Rəhim MEHNƏT.Yeni şeirlər

    rm

    SƏNDƏ, MƏNDƏ

    Bir sevgi adası yaratmışıq biz,
    Sahili səndədi, dənizi məndə.
    Bütöv bir ürəkdə yurd salmışıq biz,
    Çöhrəsi səndədi, bənizi məndə.

    Gecələri həsrətlərdə qalmışıq,
    Görüş üçün hər an qanadlanmışıq.
    Gündə yüz yol yada salıb anmışıq,
    Sevgisi səndədi, əzizi məndə.

    Sevgi adlı sönməz ocaq çatmışıq,
    Xəyalları gerçəklərə qatmışıq.
    Məhəbbətlə qoşa addım atmışıq,
    Bir addım səndədi, bir izi məndə.

    02.12.2015

    GƏLMİSƏN

    Son baharda gələn qadın,
    Taleyimə xoş gəlmisən.
    Ümüdümdə bitən qadın,
    Gözlərimdə yaş gəlmisən.

    Sən Tanrının şirin payı,
    Gündüz günəş, gecə ayı.
    Soyuq qışı, isti yayı.
    Fikirlərə baş gəlmisən.

    Xəyalımın ulduzusan,
    Damağımın dad-duzusan.
    Ay könlümün ulduzu,sən!
    Gözüm üstə qaş gəlmisən.

    Ömrümə yoldaş gəlmisən,
    Dərdimə sirdaş gəlmisən.
    Düşüncəmdə bardaş qurub,
    Şah süfrəmə aş gəlmisən.

    01.12.2015

  • Rahilə DÖVRAN.Yeni şeirlər

    12091354_1653537131524991_3860076084131834097_o

    PİŞİK FƏRYADI

    Şahidi olduğumuz, gerçək hadisəyə

    Bir bala pişiyi əzmişdi maşın,
    Ana haray salıb, yeri didirdi.
    Al rəngə boyanmış yavrunun başın,
    Üz-gözün yalayıb fəryad edirdi.

    O,naşı,insafsız,zalım sürücü,
    Necə qıydı görən bu kiçik cana?
    Mənzərə nə qədər agır, üzücü,
    Susmaq bilməyirdi zavallı ana.

    Onun qəlb dağlayan,dərdli səsinə.
    Bir anda yığışdı,ona yananlar.
    Pişiklər hay verdi iniltisinə,
    Mat qaldı bu işə görüb,duyanlar.

    İşçilər alanda bala cəsədi,
    Ana o maşının ardınca qaçdı.
    Bilmədi axşamdı,yoxsa səhərdi,
    Sabahı inləyə-inləyə açdı.

    Hər kim nə verdisə, dilin vurmadı,
    Heyvan hey baxırdı olay yerinə.
    Getmişdi ağzının ləzzəti,dadı,
    Qəhər işləmişdi qəlbə,dərinə.

    Neçə gün gəlmədi pişik özünə,
    Gah gözdən itdi o,gah da göründü.
    Qüssə sürmə oldu yaşıl gözünə,
    Lal oldu kədərə, qəmə büründü.

    Kecsə də aradan bir xeyli zaman,
    Əsər yox oynağan,o şən pişikdən.
    Ona sahib çıxdı şairə Dövran,
    İndi hec çıxmayır evdən-eşikdən.

    04.12.2015.

    YADINDAMI

    Yadındamı, aylı gecə,
    Bulaq başı, salxım söyüd?
    Qəlb unutsun onu-necə?
    Mən bir pəri, sən bir igid.

    Yadındamı, sevgi dolu,
    Söylədiyin bal kəlmələr?
    Gözlərində samanyolu,
    Necə gözəl, xoş ilmələr.

    Yadındamı, pıçıldaşan,
    O, baş-başa cüt qumrular?
    Sevdasıyla qucaqlaşan,
    Gah kövrələn, gah da ağlar.

    Yadındamı, sən də mənim,
    Gözlərimdən öpüb dedin:-
    “Mən səninəm, sən də mənim?!”
    Sonra həmən, gülümsədin.
    Yadındamı???…

    03.12.2015.

  • Şəfa VƏLİYEVA.Yeni şeirlər

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    * * *

    Onda dördüncü ayın
    Üçüncü həftəsiydi…
    Özümə ağlamağım
    Uşaqlığın səsiydi…

    Sən böyütdün bu qızı…
    Böyümək bu imişsə…
    Nə çoxu…nə də azı
    Bölüşmək bu imişsə…

    Indi gücüm də çatmaz
    Qovmağa dərd-qəmləri…
    Deyir: -Ağlamaq olmaz!-
    Gəncənin həkimləri…

    Nə bilirlər axı…nə?!
    Mənim göz yaşım nədir?
    Gözlərimin şəklindən
    “Qorxub qaçmağı” nədir?!

    Yenə Bakıdan küsüb
    Dəli qızın yuxusu…
    Bəlkə də bilib-gülüb
    Sevdasına çoxusu…

    Özü “gəlincik” olan
    Qızın oyunumu var?
    Yığıb qəlb “sandığına”
    Dərdi “sonuna” saxlar…

    * * *

    bir “hop” desən… günümə
    səninlə başlayım da…
    Bir udumluq dərdinlə
    könlümü yaşlayım da…

    bir “gəl” desən… illəri
    saçıma düzüb gəlim…
    adımdan ümidləri
    biryolluq üzüb gəlim…

    bir “sus” desən… susmağı
    öyrət… sonra deyərsən…
    ikinin -bir olmağın
    “biz” sözüylə bilərsən…