gulnare sadiq

Söylə o pak dünyan çoxmu gözəldi

Dünyanı görməyən kor gözlü oğlan,
Söylə, sənin dünyan çoxmu özəldi.
Qaranlıq aşıqı, nur üzlü oğlan
Söylə o pak dünyan çoxmu gözəldi.

Hər ağrın, hər acın gözündə gizli,
Ümidin həsrəti sözündə gizli,
Bu işıqsız dünyan özündə gizli,
Söylə o pak dünyan çoxmu gözəldi.

Kainat gözlərində gen düşüb.
Rəbbin rəhmətiylə ruhun tən düşüb,
Işıqlı aləmə duman, çən düşüb,
Söylə o pak dünyan çoxmu gözəldi.

Işıq sənə həsəd, işıqsız oğlan,
Günah sənə vurğun günahsız oğlan,
Əzab qapısında zamansız oğlan,
Söylə o pak dünyan çoxmu gözəldi.

Bu dünyanın üzü yaman kirlidi,
Yerin fəryadından göylər qəmlidi,
Cahanın ürəyi yaman nəmlidi,
Söylə o pak dünyan çoxmu gözəldi.

Vuruluram sənsizliyə deyəsən.

Son günlər gözlərim yol çəkət oldu,
Həsrətim qəlbimi hey didər oldu,
Vüsalım yol aldı, dərd qalan oldu,
Vuruluram sənsizliyə deyəsən.

Əziz bildiklərim məndən yan gəzdi,
Gözlərim hər yanda ümidi gəzdi,
Sənsizlik mənimlə dünyanı gəzdi,
Vuruluram sənsizliyə deyəsən.

Açılmadı ürəyimin düyünü,
Çəkəmmədim ayrılığı yükünü,
Kədərə qərq oldu ömrün hər günü,
Vuruluram sənsizliyə deyəsən.

Qovuşmağı gözləyənlər küsməsin,
Sadiqin dərdinə kimsə düşməsin,
Aşıiqlər məşuqu heç vaxt üzməsin,
Vuruluram sənsizliyə deyəsən.