abdullamuellim

Külək çaldi yel kökləyən kamançani,
Şahə qalxdi ağaclarin həyəcani.
Yarpaq örtdü yay ətirli göy xonçani,
Payız yaman tələsdi.

Susdu şirin nəğməsi də turaclarin,
Doluxsundu nanəsi də yamaclarin.
Həna yaxib əllərinə ağaclarin
Payız yaman tələsdi.

Gözüm düşdü ağaclarin sirğasina,
Əsmə külək, sirğa düşər, sirğa sinar!
Həsrət qaldi bu cöllər də durnasina,
Payız yaman tələsdi.

Rübənd saldi çöhrəsinə ulduzlar da,
“Sari gəlin” yenə dindi ağizlarda.
Köçən köçdü, nişanlandi…
Bu qızlar da
Bu payız yaman tələsdi.
Payiz yaman tələsdi…