* * *
Bəlkə də ən çətini
geri dönməkdi elə.
Qoyub gəldiyin ocaq
demə dönübmüş külə…
Sel yuyub,su aparıb
sən getdiyin yolları.
Qurumuş budaq kimi
düşüb yana qolların…
İndi könül evinin
divarı göy mamırdı.
tavanı damır elə,
deyirsən,nə yağmurdu?
təzə ocaq çatmağa
bir dənə kibritin var.
Bu yağmurlu havada
o da çətin alışar…
* * *
Sənə necə inanmışam
sən də elə inan mənə.
İstəyirsən verim apar,
gərəkdisə bu can sənə.
Mən özümü düşünmədim,
Elə,mənə zülüm olsun!
Qoy əllərin boş qalmasın,
başım olsun,külün olsun!
Özünümü sevdin sən də,
ay Həvvanın xas nəvəsi.
Yoxsa elə belə olur
məğrurluğun təntənəsi?
Bir sevdadı,bir də yoldu,
mən də qərib bir dərvişəm.
Nolar,bir az insaf elə,
gör kimdi bəxtinə düşən…
Qənimət bil bu anı da,
Bəlkə çəkdiyin son aham.
Bir də gördün köçüb getdim,
bir də gördün daha yoxam…