Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,
SINIQ KÖNÜL
“Könül dəftərim” -silsiləsindən
Qərq olubdu intizarda,
Gecə- gündüz ahu- zarda.
Arzu, iistək, sevgi harda?
Çəbnəm süzür sınıq könül.
Dözə bilmir hicranına,
Qıyacağdır öz canına.
Gec qalmadan dön yanına,
Qəmdə üzür sınıq könül.
Həsrət qalıb gözlərinə,
Baldan şirin sözlərinə.
Ala gözdən izlərinə,
İnci düzür sınıq könül.
Təçüb edir yazıq Dövran,
Qübar, qüssə, kədər, hər an.
Sənsizlikdə bunca zaman,
Necə dözür sınıq könül?…
BİLMİRƏM
“Sonetlərim” – silsiləsindən
Nə vaxtdır hicrana çələng hörürəm,
Bitəcəkmi həsrət hələ bilmirəm.
Hara baxıramsa səni görürəm,
Ağlar gözlərimi silə bilmirəm.
Boş bir quş yuvası bu könül sənsiz,
Kimsəsiz, viranə, quru budaqda.
Bir ömür yaşandı fərəhsiz, şənsiz,
Sevgi nəğmələri dondu dodaqda.
Ayrılıq yelləri əsəndən bəri,
Könül sevdasından küsəndən bəri,
Meylini salıbdır badəyə, meyə.
Ümidim əl açan dilənçi kimi,
Ömrə yamaq vurur pinəçi kimi,
Hicranın yarası qapansın deyə.