Sarışın payız

Qara buludlarla yaşmaqlandı günəş

yorğun göylərin

təri səpələndi yerə

etibarsız quşlar

günəşi axtarmağa getdi

qayğısız sərçələrin

səsi qarışdı

yağışın səsinə

sarışın payız

yenə küçədə dilənən uşağı

yırtıq ayaqqabılarından tanıdı…

Yorğun ağaclar

Ağacların yorulmağını

saralıb yerə düşən yarpaqlar daha yaxşı bilir

Bu payız günlərində

yarpaqlar tərk edir ağacları.

Yarpaqlar,

siz də müvəqqətisiniz ağacların həyatında,

sevgi kimi əbədi deyilsiniz.

Onlar sizi dünyaya gətirir,

bəsləyir, böyüdür,

Soyuğa dözə bilmirsiniz,

neyləyəsiniz?

Gedin, gedin,

Yaz gələndə gələrsiniz,

Ağaclar yenə dünyaya gətirəcək,

Böyüdəcək sizi,

ağaclar

soyuqda, istidə

nazınızla oynayarlar,

Həmişə sevərlər sizi

Ata, ana övladını sevən kimi…