Şairi sevməzlər, oğul,
Şeirləri yaman olar, söyərlər…
Şeirləri yaxşı olar, söyərlər…
Yolda görsə lap dünənki sevdiyi
Gözündən bircə baxış atar şair tərəfə…
Uzanar bir şairçün Tanrı verdiyi
Bircə an…
Olar yüzillik məsafə…
Şairi sevməzlər, qızım…
Ona sevgi şeiri yazmazlar, yazdırarlar…
Onu dəli sevdaların
Yollarında azdırarlar…
Şairi sevməzlər, anam…
Cibinə 3 manat pul qoyan olmaz,
Bir kitabı on beş nəfər oxuyar,
Bir öynəlik doyan olmaz…
Şairi sevməzlər…
Sevməzlər, özüm…
Şairi aldadarlar uzağı;
“Şairsən” deyərlər…
“Sevirik” deyərlər…
Bir də “şeirlərində
Ölürük” deyərlər…
Ama sevməzlər, oğul…
Qızım,
Anam,
Özüm…
Sevməzlər…