leylahanim

Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

* * *

Eşikte bekleyen göz ucuyla dahi bakmaz içeri
Merak etmez ardı saray mı han mı kulübe mi
Kalbi zelzele olanın kullanabildiği;
-sadece kalp yetisi!-
Kalbiyle görür kalbiyle bilir
Kalbiyle koklar rüzgârın nefesini
Ahh o eşikler ardı mıdır hep rüzgârın yurt bellediği

* * *

Kapalı kalmaktan ve kapatmaktan hep
Şimdi sarkıtıyorum akciğerlerimi onuncu kattan aşağı
Şairin dediği gibi tam da
Burası “göğe bakma durağı”
Benimkisi hem daha cüretkar /Rapunzel’in yanında