Fəxri Xiyabanda Ulu öndərin,
Əklil qoyudmuşdu məzarı üstdə.
Bizim Ağstafada dəmir yolunda,
qatarlar keçərdi relslərin üstdə.
Bakı-Ağstafa qatarı idi,
Əslində gözümün önündən keçən.
Körpəlik çağımın xoşbəxt anını,
Yenə Allah oldu yolumu seçən,
Gəncə də doğmadı qardaşım kimi,
Ustad Nizamini unutmaq olmaz .
Köhnə xatirələr düşməsə yada,
Sevincli göz yaşın qurutmaq olmaz.
Tovuzdan bir parça yadigar qalıb,
Rasim Kərimlinin könül sözləri.
Axı kim unudar denən, qardaşım,
Hər sözdə Allahı sevən gözləri?!
Körpəlik çağlarım yada düşəndə,
Köhnə xatirələr uşaq tək dindi.
Ağstafa elində keçən günlərin,
Hər anı tarixə dönübdü indi.
Dastana çevrilib, ruhuma hopub,
Ömrümün yurduma bağlı günləri.
Kədərdən ayrılıb sevincə dönüb,
Ömrümün qaralı, ağlı günləri.
Bizim Xalq şairi Hüseyn Arifi,
Şeirini, sözünü yaxından tanı.
Dünən addımbaşı şeir söyləyən,
“Ay oğul!”- söyləyən nənələr hanı?!
Güzarım düşəndə Ana torpağa,
Bir az doluxusunub, ağlayırdım da.
Qorqud yadigarı müqəddəs sazı,
Gözümün önündə saxlayırdım da.
Sənə minnətdar da olacam, düzü,
Ağstafa yurdunda ayağa qalxsan.
Özüm də bilməzdim bu qədər xoşbəxt,
Olmuşam əslində geriyə baxsan.
31 dekabr 2015-1 yanvar 2016