saqif muellim

Sən ey payız çiçəyi,
Gör nə düşüb bəxtinə.
Içimdə bir sevgi var,
Necə oxşayır sənə.

Durnalar köçdü getdi,
Yoxsa yoxdu xəbərin?
Ömrü gödək olurmuş
Payızda sevgilərin…

Mən bilmədim bu sevda
Hardan düşdü könlümə.
Indi gizli dərdimi
Deyəmmirəm heç kimə.

Külək əsir,tökülür
Ağacların yarpağı.
Məni həsrət üşüdər,
Səni payız sazağı.

Səhərdi…günəş çıxıb…
Gəl sevinmə bu başdan.
İndi hələ payızdı,
Xəbərin yoxdu qışdan.