Yaşlanan yorgunluğuyla
Hüzünler yüklenecek
Yollarında günlerinin
Ve akşam dönüşlerinde
Çökecek omuzları
Biraz daha
Çünkü çocukları bekleyecek kapıda
Ellerine bakacaklar
Boş duran ellerinde nasırlarıyla
Bükülecek boyunları bir kez daha
Kim duyacak ki dersiniz?
Bir baba ellerinde ağlarken
Geçecek yine de
Bazen aç
Bazen tok
Yaşanacak işte
Birileri
Paris’de bir kahvaltı yaparken.