rafiqoday

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist

Sizi bir-bir vurdum dişimə daha,
Döyməyim qurtardı döşümə daha.
Bəlkə çıxıb gedim işimə daha,
Mənə dost deyənlər, dost dediklərim.

Bir əlim dərdimin başını qatıb,
Bir əlim başınız üstündə kölgə.
Siz deyin, hər şeyin daşını atıb,
Yalquzaq ömrünə başlayım bəlkə,
Mənə dost deyənlər, dost dediklərim.

Sizdən zərrə qədər umacağım yox,
Mən özgə dərdinə ağlayan gözəm.
Günahmı anadan belə doğuldum,
Günahmı ömrümü bağladım sözə, –
Mənə dost deyənlər, dost dediklərim.

Sandım qolum sizi, qanadım sizi,
Əbəsmiş bu qədər qınadım sizi.
Olub-olacaqlar boşdan yaranmır,
Beləcə var edib inadım sizi, –
Mənə dost deyənlər, dost dediklərim.

Mənə dost deyənlər, dost dediklərim,
Hərə öz başını öz ağacının
Soxub oyuğuna gizlədir indi.
Bürüyüb aləmi gor oğruları,
Həmzətək gədələr Koroğluları
Qapılar dalında gözlədir indi.

Namərdə, əyriyə işıqlar yaşıl,
Haqqın, ədalətin işi düyündə.
Ağsaqqal sözünə dəxli yox yaşın,
Dəyişib ölçüsü kişiliyin də,
Mənə dost deyənlər, dost dediklərim.

Bir ovun dalınca yüz güdən hazır,
Bir qarın çörəyə yüz gödən hazır.
Xəbislik, rəzillik gözdən oxunur,
Buyurun, oxuyun güzgüdən hazır, –
Mənə dost deyənlər, dost dediklərim.

Qeybət boy göstərir yüz yerinizdən,
Əyri oturmayın düz yerinizdə.
Hərə öz yerini bilsə yaxşıdı.
Yığışın oturun öz yerinizdə, –
Mənə dost deyənlər, dost dediklərim.