SEVGİMDEN TANIYACAKLAR
Kimi insanların izi kalacak dünyada,
Kimi insanların gözü.
Kimi insanların mezarı anlatacak
kim olduğunu,
kimi insanların sözü.
Herkes isteyecek ismi anılsın,
unutturacak yüzyıllar.
Yıkılacak yalanlarla
yükselen sahte konaklar.
Her şeyi bilecek insanlar,
Bildikçe kınayacaklar.
Ateşler yakılacak
suçlu geçmişe.
Sadece kelimeleri seçip ayıracaklar,
Bir de … beni…
Beni sevgimden tanıyacaklar.
BİR MİLLETİN ŞAİRİYİM
Bir hikmetim, hazinemde Şeyh Nizami`nin dürrü,
Bir kitabım, her sözü açılmaz Fuzuli`nin sırrı,
Nesimiyim, hak yolunda soyulmuşum diri diri,
Ben bu cihana sığmayan bir milletin şairiyim.
Tarih boyunca herkese açılmıştır hep kollarım,
Param parça olsam bile ölmemişim yine varım,
Vuruldukça sırtımdan, korumuştur beni vakarım,
Kolumda bela zinciri, her dalaletin şairiyim.
Yüz yıllardır dolup taşar sabrım benim azar azar,
Öfkem yine köpürmüştür, olmuştur Kür, Aras, Hazar.
Sahillerimden ayrı düşmüştür kış, yaz, güz, ilkbahar,
Güney, Kuzey Vatan adlı bir hasretin şairiyim.
Hani Derbent? İhtiyar tarih, sen affetme suçlarımı!
Borçalı`da Karayazi! Yel savurdu saçlarını,
Göğçe`de kimse durduramadı düşman göçlerini,
Kalbimi adeta söken bu mihnetin şairiyim.
Bir doruğum, sisi eksik olmaz asla başımın da,
Dertlenmiştir güzelliği toprağımın, taşımın da,
Açık kalmış yaraları Hocalı`mın, Şuşa`mın da,
Hayalimde Harıbulbul, o iffetin şairiyim.
Bir gün gelir, öderim düşmanıma gam borcumu,
Вedelerim kesmemiş miydi kılıcıyla her acımı,
Nice hakanlar kaybetti yurdumda kendi tacını,
Bu halimi herkes bildi, bu şöhretin şairiyim.
Bilsen nasıl inanırım, o büyük zafer gelecek,
Bir olacak Azerbaycan, siyah taşlar yeserecek.
Ben de diyeceğim: – işte, bu kudretin şairiyim,
Ben bu cihana sığmayan bir milletin şairiyim!
31 Ekim 2012