gunelxanim

Gedirəm mən daha
Yetişdi zaman.
Yetişdi ayrılıq, vida saatı.
Dərdimi içimə çəkib gedirəm.
Taleyin sınağı çox ağır oldu,
Kəlmələr içindən bəxtimə düşən
”Sənsizlik” sözünü seçib gedirəm.
Gedirəm ,bu görüş ,bəlkə, son görüş,
Gedirəm, bəlkələr bir gün görməmiş.
Könlümü əzaba məhkum edirəm.
Ayağım aparır məni uzağa,
Qəlbimi qəlbində qoyub gedirəm.
Qorxuram yolumuz bir də qovuşmaz
Mən sənin gözünə həsrət gedirəm.
Lal olub ,dinməyir danışan dilim,
Nə edim ,mən sənsiz axı nə edim?
Sənli xatirəmi sənsiz tək gəzim?!
Ruhumu ruhuna təslim edirəm.
Bu getmək deyil ki
Sənə gəlirəm.