Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
SENSİZLİĞE VEDA
Kapanır kapılarım su yanar deniz kurur
Tövbeliyim katiyen sensizliğe dönmem yar
Bu hasretlik alnımı tam hedefinden vurur
Tövbeliyim katiyen sensizliğe dönmem yar
Kölesi olunmaz mı kadir kıymet bilenin
Makamı şehitlikmiş yar yolunda ölenin
Baş üstünde yeri var senden gelen çilenin
Tövbeliyim katiyen sensizliğe dönmem yar
Feleğe haber eyle zorlamasın boşuna
Yüreğim meydan okur hayatın yokuşuna
Bir ömür bahşederken sürmeli bakışına
Tövbeliyim katiyen sensizliğe dönmem yar
Özlemin düşürse de gama kedere yasa
Sevdanla yaşamaya and içmişim hülasa
Sana derim gelincik üstüne basa basa
Tövbeliyim katiyen sensizliğe dönmem yar
Yadında tarumarım gölgemden rahatsızım
Bilesin perişanım talihsizim bahtsızım
Her derde eyvallah da gönlündeki taht sızım
Tövbeliyim katiyen sensizliğe dönmem yar
Olmadığın alemde geceme ay doğar mı
Gün vurup seherimi mutluluğa boğar mı
Söz verip tövbe bozmak Dervişliğe sığar mı
Tövbeliyim katiyen sensizliğe dönmem yar
ERCİYES İLE HASBİHAL
SORDUM SÖYLEDİ
Dedim ki senin de saçın ağardı
Başımda gördüğün kar dedi bana
Dedim ki bir duman tüter dağ ardı
O da içimdeki kor dedi bana
Dedim ki sevginin menşei nedir
Gönül dergâhında sır dedi bana
Dedim kilit nerde, açar kimdedir
Ask ile hu deyip gir dedi bana
Dedim ki vuslata geç kalır mıyım
Bütün saatleri kur dedi bana
Dedim ki hasretten öc alır mıyım
Ferhat gibi işin zor dedi bana
Dedim bunca sevmek yiğide ar mı
Her çağda bir mecnun var dedi bana
Dedim gelincikten güzeli var mı
Hele eylen orda dur dedi bana
Dedim ki yaramın dermanı nerde
İhlâs kapısında Bir dedi bana
Dedim ki gözüme iniyor perde
Gönül gözü ile gör dedi bana
Dedim ki bu gönül hasretten bizar
Çilesiz sevda mı var dedi bana
Dedim ki sinemde bir yara azar
Göz yaşını em et sar dedi bana
Dedim ki gelirse O’na ne deyim
En güzel kelime yar dedi bana
Dedim serenat mı meşk mi edeyim
Derviş ol yürekten sar dedi bana