…Nə olsun ki, gecə keçir,
Zaman axır ömrümüzdən,
Vaxt onsuz da gedəcəkdir
Yatmasam da, yatsam da mən.
Dünya adlı bu yerdə mən
Müvəqqəti yəhərdəyəm,
Düşəcəyəm yedəyindən
Yeddi əlnən tutsam da mən.
Cahan kimə yoldaşdı ki,
Kimə sirrini açdı ki?
Oğurluqdan yaxşıdı ki,
Xırda-xuruş satsam da mən!
Gör, haradan-hara vardın,
Şahlar şahı nə apardın?
Arzulardan kam alardım,
Bircəsinə çatsam da mən.
Mən göylərin öz oğluyam,
Gedəm, təzədən doğulam!
Nə qarmaqlıq, nə torluğam –
Qəm gölünə batsam da mən…
Taleyin qisməti rast saldı bizi.
Yolumuz hardasa qırılacaqsa,
İtirəcəyiksə bir birimizi,
Xatirəm yadında qalmayacaqsa,
Bu əllər mənimki olmayacaqsa,
Bu tellər mənimki olmayacaqsa,
Sən allah,özünə oyrətmə məni,
Hicran qoxusuyla göynətmə məni.
Əlimi əlinə öyrətmə belə,
Gözümü gözünə öyrətmə belə,
Üzümü üzünə öyrətmə belə.
Mən bir az baharlı budaq kimiyəm
Bir azda sadəlövh uşaq kimiyəm,
Bala anasına qovuşan kimi,
Leylək yuvasına qovuşan kimi,
Arı gül-çiçəyə uyuşan kimi,
Eh,mən də adama tez yovuşanam,
Sevgi atəşində tez alışanam.
Amma ki,sönməyim çox çətin olur,
Sevgidən dönməyim çox çətin olur,
Öyrətmə özünə öyrətmə məni!
Bəlkə gözləmirdik bu xoş görüşü,
Yaman qəribədir dünyanın işi,
Heç vaxt yollarında dayanmadığın,
Heç həndəvərində dolanmadığın,
Gəlib birdən sənə nə şirin olur!
Ömrünün içində ömür doğulur!
Bir şirinim acı olacaq isə,
Bir qismət çiçəyim solacaq isə,
Öyrətmə özünə öyrətmə məni
Könlümdə yerin var,qopmaz yerindən,
Bir əkiz ləçəyi,haça budaği,
Ayırmaq olmursa biri birindən
Məni də ayırmaq çətindir axı.
Öyrətmə özünə öyrətmə məni,
Yox buna taqətim,yox buna tabım,
Əlimi əlindən üzmək əzabım,
Sonra bu əzaba dözmək əzabım…
Yoxsa da könlümün sınıqlari var,
Hicranın köz basmış yanıqlari var,
Mənim dərdlərimin ayaqları var,
Harda olsa gəlib tapacaq məni,
Yaxıb yandıracaq bu ocaq məni.
Gəl məni özünə öyrətmə belə,
Əlimi əlinə öyrətmə belə,
Gözümü gözünə öyrətmə belə…….
Yavaş-yavaş sevdim səni,
Hər gün bir az da sevdim.
Ən çox bu qış sevdim səni,
Qarda, ayazda sevdim.
Gör bir nə tez isinişdik
Havalar soyuyanda.
Adamlar qalın geyinib,
Ağaclar soyunanda.
Qar altından baş qaldıran
Çiçəktək sevdim səni.
İstisinə qızındığım
Ocaqtək sevdim səni.
Hələ bu cür sevməmişdim
Ömrüm boyu heç kimi.
Səni sevdim qar üstündə
Yem axtaran quş kimi.
Qorxa-qorxa bu sübh çağı
Nə baxırsan göyə sən?
Deyirsən ki, günəş çıxıb,
Qar əriyir deyəsən…
Dostum, incə barmaqların
Sədəflərin üzündədir.
Mənim meylim bir sazında,
Bir də şirin sözündədir.
Qarayazı meşəsində,
Cavan ovçu həvəsində,
Qulağın maral səsində,
Gözün ceyran izindədir.
Tarixi var hər daşın da,
Tərlanın on beş yaşında,
Bəzən qarlı dağ başında,
Bəzən Muğan düzündədir.
Baxan kimi sərraf gözün,
Təmtəraqlı yalan sözün
Canı yoxdur, dedin özün,
Məna sözün düzündədir.
Zaya getməz alın tərin,
Bir gün bitər şah əsərin,
Arzuların, diləklərin
Hələ sənin gözündədir.
Söz şairin ürəyində,
Zor binanın dirəyində,
Güc pələngin biləyində,
Pəhləvanın dizindədir.
Heç əlinə alma əsa,
Yetmişində batma yasa,
Hər kim yüz il yaşamasa
Günah onun özündədir.
Çapıb budaqlarını
Qabığını soyma sən.
Çox yemisən barını,
O ağaca qıyma sən.
Çiçəyini qoxlayıb
Çox batmısan ətrinə.
Amandır belə vaxtda
Belə dəymə xətrinə.
Baharda çiçəkləyib
Gülməsi yadındamı?
Zənbil-zənbil dərdiyin
Meyvəsi yadındamı?
Yadındamı balalar
Kölgəsinə qaçardı
Quşlar da səhər-səhər
O tərəfə uçardı?
Dünənki əhdi bu gün
Daşa çalmaq düzdümü?
Qocalıb, qarğıyanı
Gözdən salmaq düzdümü?
Bəlkə nəyəsə möhtac,
Bəlkə su üçün acdır?!
Barlı-barsız həyatda
Ağac yenə ağacdır.
05.X.88 Ağstafa
Heç bilirsənmi səninçin nə qədər ağlamışam?
Bürüyübdür məni hicrində kədər, ağlamışam.
Durnalarla sənə göndərdim ürək sözlərimi,
Almayıb səndən, aman, yaxşı xəbər ağlamışam.
Səpmişəm göz yaşımı şeh kimi Təbriz yoluna,
Bağrıqanlar bilər ancaq nə təhər ağlamışam!
Evi zindanlar olub orda bu gün haqlıların,
Kimsəsiz evlərə saldıqca nəzər, ağlamışam.
Vəslinin həsrətidir can evimin ilk yarası,
Dostlarım qoy deməsinlər ki, hədər ağlamışam.
Vallah, təbrizli gözəl, bil ki, fərağında sənin,
Mən o Məcnunun özündən də betər ağlamışam.
Od ürəkli , od nəfəsli diyarımsan
Ocağına canım qurban , Azərbaycan !
Əzilsən də , əyilməyən vüqarımsan
Bu çağına canım qurban , Azərbaycan !
Savaşlardan alnıaçıq çıxan zaman
Tarixlərə bağışladın neçə qurban.
Hər qonşuda bir parçası əsir qalan
Torpağına canım qurban , Azərbaycan !
Neçə gizli sərvət yatır qucağında ,
Neçə ölkə od aparır ocağından .
Azadlığın al rəmzi var bayrağında
Bayrağına canım qurban , Azərbaycan !
Hər uğurun gələcəyə bir yol açır ,
Hər dost elə xoş niyyətin işıq saçır .
Hər millətə , hər məzhəbə isti , açıq
Qucağına canım qurban , Azərbaycan !
Başım üstdə məğrur-məğrur dalğalanan
Bayrağına canım qurban , Azərbaycan !
Ruhuma büt , cismim üçün vətən olan
Torpağına canım qurban , Azərbaycan !
Qәlbim pәrişandı, könlüm nigaran,
Ruhumu meh vursun, yel sığallasın.
Dәrdimi başımdan dağıtmaq üçün
Saçımı bir yumşaq әl sığallasın.
Dönsün sevgilimә, dönsün yarıma,
Sevgi mәlәklәri gәlsin karıma.
Sәslәr sığal çәksin duyğularıma,
Tәzәnә xal vursun, tel sığallasın.
Alın әllәrindәn ağrının, yasın,
İtmәsin içindә ürәk his-pasın.
Şair әllәrinә tikan batmasın,
Şair barmaqları gül sığallasın.
Vurulan durnatәk çıxsam sıradan,
Toz kimi әriyib getsәm aradan,
Yarıda bilmәsә mәni Yaradan,
Qәbrimin üstünü bel sığallasın.