esmira

Ey naşükür, nə acizsən, dünyanın sirri önündə!
Hər bir aqil bir cahildir, etiraf etməzdən əvvəl.

Deyilənəni eşitməzmi, bağlı qəlbləri eşidən?
Ədəbini yadına sal, bir söyüş söyməzdən əvvəl.

Sözlər kiçikdir, acizdir deməkçün eşqi-şövqünü,
Mən yalansam, sən doğru ol, bir düşün dinməzdən əvvəl.

Dünya sənin qulluğunda, sən isə Onun qulusan!
Barı bir kərə həmd eylə, adını çəkməzdən əvvəl.

Çalışqan ol, tənbəl qulu daha çox sevməz sahibi,
Hər gün bir savaba yetiş, yanına getməzdən əvvəl.

Dünyamız toz danəsidir, bu kövnü-fəza içində,
“Ol” demiş aləmlərə, Var Olan var etməzdən əvvəl.

Gör necə düzənləmişsə dünyanı və kainatı,
Sanırsan hec nə yox idi sən bura gəlməzdən əvvəl.

Uca dağların başına ehtiyat üçün qar vurmuş,
Yay gəlincə yağan yağış çaylarda bitməzdən əvvəl.

Naçarəsən, nəkarəsən, məhzursan, qulsan, bəndəsən!
Ömrün var ikən tövbə et, fürsətin itməzdən əvvəl.

Acı milçəkdin, Əsməra, döndərdi bal arısına,
İstixfar istə, səcdə et, şirəni çəkməzdən əvvəl.