Dünya, səndə heç etibar görmədim,
Söylə görüm, kəhər-kanı neylədin?!
Neylədin, ay zalım, Fərhad Şirini
Neylədin, Fərhadın sevgi gülünü?!
Fərhad dağ başında qayalar çaldı,
Şirinin əksini dağlara yapdı.
Əks ölümü Fərhad Şirindən qapdı,
Neylədin, Fərhadın sevgi gülünü?!
Mərdin qarşısında qazdın quyunu,
Qurutdun quyunun şirin suyunu.
Kərəmdə görmədin Əsli toyunu,
Neylədin, Fərhadın sevgi gülünü?!
Onlarda ad qoydu dünya üzünə,
Görüm, iynə batsın düşmən gözünə.
Fərhad da inandı qarı sözünə,
Neylədin, Fərhadın sevgi gülünü?!
Məcnunun kölgəsi dünyadan itdi,
Leylinin üstündə qızıl gül bitdi.
Güllərin birisi-birinə yetdi,
Neylədin, Fərhadın sevgi gülünü?!
Gülzar geyinmişdi maral donunu,
Gözlərdi İsmayıl maral yolunu,
Ərəbzəngi gəldi onun yolunu,
Neylədin, Fərhadın sevgi gülünü?!
Məcnun Leyli deyib, düşdü çöllərə,
Onların dastanı düşdü dillərə.
Qərib Sənəm deyib, düşdü yollara,
Neylədin, Fərhadın sevgi gülünü?!
Asdanam, yazdıqca od tutur dilim,
Şahsənəm dərdini mən necə bilim?!
Aşıq Qərib olum dünyada gülüm,
Neylədin, Fərhadın sevgi gülünü?!
15 iyun 1963-cü il. Orta məktəb.