Seninle tanıdım ışığın beyazını
Karanlığı seninle öteledim
İlk kez sen açtın düşüncemin kapısını
Onunla konuştun, özleştin
Tuttun elinden çekingenliğimin
Ezikliğime dokundun sevgice
Yeşerttin bakışlarımı yaşam tarlasında
Suladın, çapaladın
Alın terinle ıslattın
Yılmadın tüm bunlardan da
Ellerim oldun
Ayaklarımsa yorgunsuzdu seninle
Birlikte yürüdük
Çağdaşça ışıklandırdık
Her geçtiğimiz yerde bütünleştik
Arttıkça arttı sayımız
Yeryüzü yetmez oldu güneşimize
Mühendis olduk, doktor olduk
Her şey olduk da
Sen olamadık öğretmenim.