Pəncərəmi döyən yağış
Pəncərəmi döyən, yağış!
Qəlbimə köç damla- damla,
Günahlarım boranlı qış,
Sən də tökmə mənə qarğış.
Giley dolu bir ürəyəm,
Qara donlu bir ”mələyəm”,
Bir gün ölüb gedəcəyəm,
Dərdimi yu, apar ,yağış!
Saf deyiləm sənin kimi
Boğur mənim daxilimi
Nolar qaytar keçmişimi
Kövrəlmişəm səntək ,yağış!
Əzab böyük ,ömür kiçik.
Şüşə kimi cilik- cilik,
Hər gün kədər bitiririk
Nisgili sil apar ,yağış!
BU AYRILIQ DEYİL Kİ
Qəlbimin üsyanıdır,
Sənsizliyin yasıdır,
Həsrətin havasıdır,
Bu ayrılıq deyil ki.
İntizarla savaşan ,
Qəm çəkməyə alışan,
Yanıb- yanıb tutuşan,
Bir qadın naləsidir,
Bu ayrılıq deyil ki.
Hər küncdə min xatirə,
Yadlaşdıq birdən birə,
Gücüm qalmadı səbrə,
Bu ayrılıq deyil ki.
ÖZÜNÜ MƏNDƏN APAR
Apar şirin sözünü,
Mənə baxan gözünü,
Xaatirənin yüzünü,
Minini məndən apar.
Əllərinin ətrini,
Sevginin həsrətini,
Sənsizliyin dərdini,
Qəsdini məndən apar.
Apar ,sevdiyim, apar!
Bilməm günahım nədir?
Qəm kədər məni tapar.
Apar gülən üzünü,
Apar yanlış- düzünü,
Apar nə olar ,apar!
Sənə aid hər şeyi.
Sənlə yanan işığı,
Qəlbimin yaraşığı,
Ya qayıt gəl ömrümə,
Ya da get birdəfəlik
Özünü məndən apar.