Son günlər ədəbi mühitdə tanınmış şair Vaqif Bəhmənliyə verilən töhmət məsələsi gündəmi zəbt etmişdir. Məni də mütəəssir edən bu məsələyə fikir bildirməyi özümə borc bildim. Mədəniyyət Naziri Əbülfəz Qarayev cənabları şair olmaqla yanaşı Vaqif Bəhmənlinin vəzifəsini nazərə almadan, deyilişi ağır səslənən töhmətə imza atmışdır. Görəsən qələm yoldaşımızın günahı nə olub, deyə maraqla izlədim. Sən demə, Vaqif Bəhmənli mədəniyyət nazirimizi vəsf edərək onun şəninə şeir həsr edib. Mən bir qələm əhli kimi hörmətli nazirimizə sual edirəm: ”Nə vaxtdan axı kiməsə şeir vəsf etmək qanun çərçivəsində qadağan olunub? Soruşmaq istərdim,cənab Nazir, siz də işgüzar görüşlər zamanı tez-tez Prezdentimizlə qarşılaşmalı olursunuz. Sizin də hər kəlmənizdə Prezdentə hörmət və ehtiramdan bəhs olunaraq, şəninə mədhedici ifadələr yağdırmısınız. Belə çıxır ki, Prezdent də sizin haqqınızda vaxtında lazımı tədbir görüb, ya sizi işdən azad etməli, ya da mədhiyyələrinizə görə şiddətli töhmət verməli idi ki, siz niyə onun siyasətini tərif edirsiz?? Sorusmaq istərdim, hamımızın sevimlisi, dünya siyasətçisi Ulu Öndərimiz Heydər Əliyevin adına azmı şeirlər yazılıb, mahnılar bəstələnib?! Bütün bunlara rəğmən o alicənab insan bunlara necə rəğbətlə yanaşıb və səmimi münasibət bildirib. Siz isə, deyək ki, adi bir nazir olaraq tanınmış bir şair Vaqif Bəhmənlini MƏDDAH kimi cəzalandırırsınızsa, bəs sizi kim cəzalandırsın?
Əslində mən qələm dostumuzu bəzən qınayıram, bəzən də yox. Qınayıram ona görə ki, ona üzqarası olan şeri qələmə alanda düşünməliydi. Onun kimi tanınmış bir qələm əhlini ithaf şeir yazmağa nə idi məcbur edən?!. O yetərincə özünə, işinə sadiq və diqqətlə yanaşmağı, ictimaiyyət içində istənilən qədər hörmətə sahib olan bir şəxsiyyətdir. Bəzən qınamıram, ona görə ki, bu yaxınlarda Mədəniyyət Nazirliyinin xətti ilə Vaqif Bəhmənlinin “Yubileyi” qeyd edilmişdir. Lakin yerinə düşər və tam səmimiyyətlə qəbul edək ki, bu Vaqif Bəhmənlinin həm nazir işçisi kimi, həm də şair kimi öz halal haqqı idi. Doğrudur, düşünmək olar ki, Vaqif Bəhmənli həmin şeri o səbəbdən qələmə alıb ki, Əbülfəz bəyə sanki öz borcunu qaytarsın. Qələm adamının başqa nəyə gücü çatar ki?! Bu mənim şəxsi fikrimdir. Lakin şair unudub ki, onun hörmətli naziri həmin şeirə tamamilə başqa yöndən yanaşıb. Belə ki, cənab nazir ədəbi tarixi bildiyi üçün (belə demək mümkünsə) gözünün önünə Mirzə Ələkbər Sabiri, Cəlil Məmmədquluzadəni, “Əkinçi” qəzetində dərc edilən məqalə və şeirləri gətirib və düşünüb ki, Vaqif Bəhmənli də öz şeri ilə sətiraltı Mədəniyyət nazirimizdən məqsədyönlü istəyi olub. Görünür, Vaqif Bəhmənli öz nazirini yetərincə tanıaya bilməyib. Nazir də özlüyündə dərk edib ki, şeirdə bəhs edilən xüsusiyyətlərə layiq deyil və daxilindəki ikrah hissi onu belə addımı atmağa sövq eləyib. Şair də də düşünməyib ki, nazir şeri belə anlayar.
Mən Vaif Bəhmənlinin adını eşidib, şeirlərini oxumuşam, şəxsən tanışlığım yoxdur. Lakin yazıb töhmət aldığı şerlə tanış oldum. Bu şeirə görə onu baltalayan “qələm dostları” çox oldu. Amma mənim fikrimcə şair istər onun naziri, istərsə də onun istəkli qələm dostlarını bir daha yaxşı tanımsını istərdim. Çünki unutmasın ki, yıxılana balta vuran çox olar.
Əzizimiz Vaqif müəllim! Heç də ruhdan düşməyin. Verilən bu töhmət Mədəniyyət Nazirinin təkcə sizə yox, həm də bütün qələm sahiblərinə ünvanladığı tohmət və hörmətsizlkidir. Sizi şəxsi mənada yetərincə tanımasam da, yazar kimi sizin düşdüyünüz vəziyyət məni qeyzləndirdi və qərara aldım ki, fikirlərimi mətbuatla çatdırım.
Hörmətli nazirimiz, Əbülfəz bəy! Qələm əhlini rəzil etməyin, bu addımı atmağa mədəniyyət naziri olaraq qəti şəkildə birmənalı olaraq haqqınız yoxdur. Ən azı düşünmək lazım idi. Siz bu gün bir nazir, o isə nazir işçisi olmaqla yanaşı, xalqın sevimli şairidi. Vaqif Bəhmənlinin Elə bir şairə Mədəniyyət Naziri tərəfindən töhmət verilməsi hansı mədəniyyətə uyğundur?! Nəinki Vaqif Bəhmənlini, onsuz da həssas və qəlbi yuxa şairləri, dərd köynəyini əynindən çıxara bilməyən yazar əhlini bu addımınız çox sarsıtdı. Unutmayın ki, araşdırma apardığım müddətdə heç də Vaqif müəllim haqqında mənfi fikir və rəyə rast gəlmədim. Bu isə onun bir daha ictimaiyyətdə qazandığı yüksək nüfuz sahibi olmasından xəbər verir. Onu tanıyanlar əyilmədən bu yolun yolçusu olduğunu, qürur və mənsəb sahibi olmasını tam əminliklə vurğulayırlar. Unutmyın ki, Vaqif müəllim bu şeiri yazmaqla MƏDDAHLIQ yox, sadəcə özünü sizə borclu qalmamaq tərəfindən çıxış etmişdir.!