Bəzən getmək istəyir insan. Xatirələri, arzuları, ümidləri ,yanlışları ,doğruları- hər şeyi ,hər kəsi geridə buraxaraq çıxıb getmək. Bəlkə də ,baş götürüb qaçmaq, xilas olmaq .Hər şeydən- həm işıqdan, həm də qaranlıqdan .Axı zülmətin olduğu yerdə bir çoxlarımız nuru görə biləcək qədər güclü deyilik .Hər kəsdən- axı pislərin olduğu yerdə yaxşıları görəcək qədər’’ böyük ‘’deyilik. Bəlkə də ,hər birimiz- mən, sən ,o bəlkələr içərisində boğuluruq .Bu söz sadəcə bir neçə hərfdən ibarət deyil ki. Onda ümid adlı böyük dünya var axı …Həm də təsəlli doludur ‘’Kaş ki ‘’peşmanlığın sözü,’’ bəlkə də’’ isə özümüzü xoşbəxt etmə istəyimiz, bəlkə də, xoşbəxtliyin özüdür .
Bəlkə də ,hər şey yaxşı olacaq .
Bəlkə də , o sağalacaq.
Bəlkə də, o geri dönəcək.
Bəlkə də, mən arzuma çatacam.
Bəlkə də…
Yolumuzu işıqlandıran nurdur bu söz .Bəzənsə tərəddüd ,təzadlar, bax o zaman gücsüzlüklə güclülüyün mübarizəsi kimidir bu söz.
Bəlkə də ,hər şey yaxşı olacaq .
Bəlkə də, heç nə yaxşı olmayacaq.
Əslində optimist insanla pessimist insanın həyata baxışıdır bu söz. Bəlkə də, daxilimizdən, mənəviyyatımızdan kasıb və varlı ruhlarımızdan xəbər verən bir səsdir bu söz.
Ruhu zəngin olan’’ bəlkə də ‘’sözünə ümidlə, kasıb olan isə ümidsizliklə nöqtə qoyur .
Həyata, yaşamağına, nəfəs almağına, varlığına şükr etməyi bacaranların bəlkələri səadət nişanəsidir.
Həyatın tərs döngələrində, kəşməkeşli yollarında çapalayanlar ‘’bəlkə də’’ sözünə çox zaman ümidlə nöqtə qoyurlar .Axı onlar min bir çətinliyə ,əziyyətə sinə gərərkən güclü olmağı öyrənib ,ayaqlarına batan hər tikan onlara böyük bir imtahan olub .Bax o anların ardından gələn hər kiçik ümid onları böyüdüb, müdrikləşdirib.
Şükr etməyi, insan olmağı ,həyatı öyrədib .
Bəlkə də, belə olmağı yaxşıdır .
Bu cümlədə nə böyük ümid, təsəlli, səadət ,xoşbxtlik var, ilahi .Bəlkə də,qrammatikanın dili il desək danışanın ifadə etdiyi fikrə münasibət bildirən modal söz, ədəbiyyatın dili ilə desək bax o zaman bu sözün fəlsfəsi tərifindən daha böyükdür.