Əl atırıq boşa çıxır,
Hanı sənin yaxan,dünya?
Yediyin şair ətidir,
Qana batıb çuxan,dünya.
Sevdim üzə gülən dərdi,
Ürəyimi eşqə sərdi.
Başa çıxardıb namərdi,
Mərdə qurşun sıxan dünya.
Məni vurub Yerə dayaq,-
Nə fırlanırsan baş-ayaq?
Gəl edam-edam oynayaq,-
Gör necə çarmıxam,dünya!