Bu nə xəbər, bu nə kədər, bu nə qəm.
Donub dayanmışam, sanki heykələm.
Mənimlə ağlayır bu cansız qələm.
Sözün ağasını, xanı itirdik.
Zəlimxanı, Zəlimxanı itirdik.
O bir zirvə idi, o bir dağ idi.
Söz onun dilində bir bulağ idi.
Başı uca idi, üzü ağ idi.
Ona can demişdik, canı itirdik.
Zəlimxanı, Zəlimxanı itirdik.
O sözün ustadı, birinci idi.
O söz aşiqinin sevinci idi.
Ləl idi, durr idi, bir inci idi.
Tanrı verən o duhanı itirdik.
Zəlimxanı, Zəlimxanı itirdik.
Cismini itirdik, sözü qalacaq.
Şeirinin ləzzəti, duzu qalacaq.
Ürəklər dağlayan közü qalacaq.
Söz sehirli bir insanı itirdik.
Zəlimxanı, Zəlimxanı itirdik.