Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,
DÖVRANIN GƏLİR
Çatdı xeyir xəbər, xarı bülbülə,
Dedilər muştuluq, cananın gəlir.
Tezliklə qovuşar, yarı bülbülə,
Dedilər halına, yananın gəlir.
Neçə il qalmışdı həsrətdə, darda,
Saralıb, solmuşdu, boranda, qarda.
Bilmirdi sevdiyi, qalıbdır harda,
Dedilər qaydına, qalanın gəlir.
Düşmüşdü qaniçən, zalım əlinə,
Nəğmə dəyməmişdi, bağlı dilinə.
Dönmüşkən son bahar, xəzan gülünə,
Dedilər dərdini, alanın gəlir.
Düzəldi əyilmiş qəddi, qaməti,
Oyandı don vurmuş iffət, isməti.
Sən demə var imiş,vüsal qisməti,
Dedilər xətrini, ananın gəlir.
Çığladı dağ – daşın, düzün qulağı,
Qalxdı “Cıdır düzü”, “İsa bulağı”.
Sordular:- Şuşanın, kimdir qonağı?
Dedilər qoynuna, Dövranın gəlir…