S.Vurğuna nəzirə
Keçdi yağlı vəzifəyə,
Cavan vaxtı gülə-gülə.
Sağ cibinə , sol cibinə
Rüşvət axdı gülə-gülə.
Öz nəfsinin oldu qulu,
Şirin bildi haram pulu.
Yaman azdı bu düz yolu,
Yoxuş çıxdı gülə-gülə.
Dedim: Oğlan ayıq tərpən,
Dedi: Mənə dərs demə sən.
Dedim: Axı ilişərsən,
Durub baxdı gülə-gülə.
Tapdadığca həddi , qını,
Varı artdı , coşdu qanı.
Dağdan ağır el haqqını,
“Daşa çaxdı gülə-gülə.”
Qorumadı şərəfini,
Düzlər açdı kələfini.
Öz əlilə öz evini,
Özü yıxdı gülə-gülə.