Azadlığı istəmirəm
Zərrə-zərrə, qram-qram
Qolumdakı zəncirləri qıram gərək
Qıram! Qıram!
Azadlığı istəmirəm
Bir həb kimi, dərman kimi
İstəyirəm səma kimi,
Günəş kimi,
Cahan kimi:
Çəkil, çəkil ey qəsbkar:
Mən bu yurdun gur səsiyəm:
Gərək deyil sısqa bulaq,
Mən ümmanlar təşnəsiyəm.
Biz Türküstan elləriyik,
Biz Türküstan elləriyik,
Qeyrət, qüdrət selləriyik.
Daşnakları qovan bizik,
Dar gözləri ovan bizik.
Yetər meydan suladılar,
Yurdumuzu taladılar.
Bakımızı əzizləyək.
Əqrəblərdən təmizləyək!
Şölə versin bu ləl, mərcan –
Ermənisiz Azərbaycan!
Bir yanda şahənşah, bir yanda da çar,
Qan ilə yazdılar sülh qərarını,
Tikanlı məftillə sarıdı onlar
Böyük bir millətin yaralarını.
Gürşad tökdü, tufan oldu,
Araz daşdı, ümman oldu.
Qayaları al qan oldu
O sahildə, bu sahildə.
Ölkə yandı, vətən yandı,
Qızıl pultək xırdalandı.
Dövlət getdi, var talandı
O sahildə, bu sahildə.
Bir-birindən cida düşdük,
Diri gözlü oda düşdük.
Biz yadlara neynəmişdik
O sahildə, bu sahildə?
Füzulim qəmli neydi,
O bir də mi qara geydi?
Yarasına kimlər dəydi
O sahildə, bu sahildə.
Şəbi- hicran yanar canım,
Tökər qan çeşmi giryanım,
Oyadar xəlqi əfqanım,
O sahildə, bu sahildə.
Nə həsrət , nə hicran olsun,
Vahid Azərbaycan olsun!
Qoy birləşsin bir can olsun
O sahil də, bu sahil də!…