Yanmadan kül oldu saçın kömürü,
hicranın zindanı canımı sıxdı,
yaşaya bilmədim adicə ömrü-
sevgi-Fələk olub evimi yıxdı.
Getməyin leysanlar axıtdı gözdən,
gəlişin bir şirin yuxu kimiydi,
vüsalın gen düşmüş Vahid ƏZİZdən
ümmanda bir qarşı yaxa kimiydi.
Zirvəydim-içimdə qopdum,
ovuldum,
yanlız xoşdəxtmişəm körpəliyimdə,
yadların dilinin əzbəri oldum,
yar könlün almadı
şairliyim də…