Suriyada baş verən çatışmadan!
Səs çıxarma yat bala!
Anasını atasını
İtirən uşaq!
Üzünü soyuq daşa qoyub…
İsti qucaq əvəzinə.
İki məzar arasında,
Yatan uşaq.
Əllərini başı altda qoşa qoyub.
Anasının atasının nəfəsini,
Duymaq üçün.
Gecə-gündüz yatır orda.
Göz yaşını, ahına qatır orda.
Bu uşaqın taleyini düşünəcək ,
Bir kimsə yox.
Mərmi yağır göy üzündən,
Yağış kimi.
Səs çıxarır, zülmlərə
Əl çalınan alqış kimi.
Şak, şak ,şak…
Bu cənnətmi, cəhhənnəmmi,
Qiyamətmi…
Yoxsa bütün insanların,
Göz yumduğu cinayətmi…
Sadə bir ad qoyublar,
Vətəndaş müharibəsi.
Yaxşı addır…
Yatımlıdır qulağa…
Yat iki məzar arasında,
Səs çıxarma, yat bala!
Verəcəyim əzabsa çəkmə!
Zülm buludundan yağan yağış
Gözümə yağır.
Titrək nəfəsim susur.
Sevgimin əli ilə
Birini qandallayıram.
Gecənın qoynuna sığınıb
ağlayıram.
Saralıb-solur ümidim…
Sehirləyən gözlərimi yumuram
Axır içimə qaynar sular…
Əlvida demək üçün ağlayıram
Zülümümə.
Qandallar qarğış həlqəsi, boynumda.
Rəzil, zəlil günə salır,
Sevgi dünyamda.
Yapışıram ətəyindən qarğışın,
Əlindən qopmağa.
Bir kərə baxdığında
Baxışlarında yanıram.
Gecə, alovun pəncəsində
Mən və xəyallarım.
Sevmək istəyəndə.
Yoxsa sevgini özümə
Haram etməliyəm?
Bir çox qidalar kimi.
Bu zamanəninmı sevgisi?
Bəlkə mənim sevgimlə,
Zamanənin sevgisinə fərq var…
Bu doğru bir sevgi,
Mənim sevgim qədimdən qalmış.
Qandalları da, ağır yük,
Qollarında.
Mənim sevgim bu…
Verəcəyim əzabsa, çəkmə.