Sən mənimçün bu həyatda ilk nübar payım olsanda
saçlarına ağ dən düşmüş qocalmış qarı olsanda
bənövşətək boynu bükük tez açıb- erkən solsanda
ürəyimdə yana – yana sevgidən bir od olsanda
ümüdümü itirərkən sabahıma doğan günəş
əllərimi buraxmadan isdilikdən yanan atəş
içimdəki coşqun həvəs, qəlbimdəki dəmir qəfəs,
aldığım hər anda nəfəs, gördüyüm hər yerdə varsan
nə yaxşıkı , nə yaxşı ki səndə varsan……
Bilirəmki bitirəcək məni susqun baxışların
inlədədcək kənar olub əhsən deyən alqışların
arxasıyca söylədiyin kobud olan qarğışların
bəlkədə heç ilk həyəcan ehtiraslı baxışların
yeri vardır, ürəyində , bilirəmki lazım olan gərəyində
mən olacam heyif deyib susacaqsan,
uzaq olan yaxın bilib gedəcəyin bu düz yolda azacaqsan
unutma ki, bir gün varsan bir gün yoxsan…
amma mənsə deyirəmki
nə yaxşı ki, nə yaxşı ki,
səflərini görə – görə səndə varsan……