Adınla yaşayıram
Pəncərəmi sənin,
Əlinlə döyür külək.
Taqqıltı eşidəndə,
Yamanca ovunuram.
Tələsik addımlarla,
Gedib qapıya tərəf.
Sənin yerişin sanıb,
Özümü unuduram..
Qayıdıb asta-asta,
Üz-üzə dayanıram,
Şəkillə, gəlmək üçün.
Sənsizliyin içində,
Səninlə ölmək üçün.
Gecənin qaranlığı,
Sarılır otağıma.
İsti, ilıq nəfəsin,
Baş qoyur yatağıma.
Hər otağın küncündə,
Xatirələr bağırır.
Günümə, saatıma,
Dəqiqəmə dağılır.
Masa üstü kitabın.
Millətə, xalqa,
Böyütdüyün övladın.
Adımı kölgə kimi,
Adında daşıyıram.
Ey ilk və son sevdiyim,
Adınla yaşayıram.
Gülnarə İSRAFİLQIZI