Bin tabip getirseler çare olmaz derdime
Yara yara açtılar bağrımda derin yara
Bırakmadı peşimi ne ettimse kendime
Bir vefasız yüzünden nasıl da düştüm dara
Dert içimde dağ oldu kimseye açamadım
Acımın tarifi yok terk edip kaçamadım
Hakk’tan emir gelmemiş ölüme uçamadım
Bir vefasız yüzünden nasıl da düştüm dara
Gönül bağım, otağım, sabır taşım olmuştu
Her lokmamda ortağım, suyum, aşım olmuştu
Hayatın girdabında hep yoldaşım olmuştu
Bir vefasız yüzünden nasıl da düştüm dara
“Gitme n’olur kal!” demek, bu kadar da zor muydu?
Ayrılık olmaz olsun bir ihtimal var mıydı?
Yüreğim suya hasret üflediği har mıydı?
Bir vefasız yüzünden nasıl da düştüm dara
Bu aşkta utanmadım a dostlar kınamayın
İnce belli yıllarım vaktimle sınamayın
Çıkmaz sokaklardayım aklımla oynamayın
Bir vefasız yüzünden nasıl da düştüm dara
Kara kara toprağı dikenlerle kardılar
Ne bağ kaldı ne bağban güllerim kopardılar
Kış güneşine nispet ak kefenle sardılar
Bir vefasız yüzünden nasıl da düştüm dara
Noktalar koyulmadı yazılmamıştır sonu
Kim ki sorarsa sorsun daha bitmez bu konu
Ellerim yakasında bırakamam ben onu
Bir vefasız yüzünden nasıl da düştüm dara
Neler geçmemişti ki bunlar da geçer elbet
Gün gelir bu garip de tahtını seçer elbet
Kimseye kalmaz dünya bahtıyla göçer elbet
Bir vefasız yüzünden nasıl da düştüm dara