Blog

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Başdaşında şəkil”

    mm

    …Bir xoşbəxt saatda çəkilib,
    Ya toyda, büsatda çəkilib.
    Ömürdən bir yaşıl yarpaqdır,
    İlk qədəm qoyduğu torpaqdır.
    Baxanın içini yandırır,
    Gələni, keçəni yandırır.
    Daş üstə bitibdir gül kimi,
    Həyata uzanan əl kimi.

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Günlər bir-birinə bənzəyir yaman”

    mm

    Rəngi, gözəlliyi, qoxusu bəlli,
    Hələ açılmamış qönçələr kimi,
    səhərlər açılar, ömrə təsəlli.
    Hər gün keçdiyimiz küçələr kimi,
    Tələsik keçirik ömür yolundan,
    Günlər bir-birinə bənzəyir yaman.

    Bir dəli arzuya, istəyə təşnə,
    Çırpınır qəlbimiz güman içində,
    Heç nə gözləmirik, elə bil, heç nə,
    Fikrimiz azıbdır duman içində.
    Adilik içində əriyir hər an,
    Günlər bir-birinə bənzəyir yaman.

    Qatıb başımızı sirli düyünlər,
    Cəmlənib insanın ağlı səbrdə.
    Təsbeh dənələri deyil ki, günlər,
    Firlanıb qayıda əlinə bir də,
    Dyişməz qanunla dovr edir zaman,
    Günlər bir-birinə bənzəyir yaman.

    Günlər ki, günışin tutub əlindən,
    Körpə uşaq kimi aldanıb gedir.
    Həsrətlə baxırıq qüruba gendən,
    Ömrümüz beləcə talanıb gedir,
    Bu gündən sabaha boylanır insan,-
    Günlər bir-birinə bənzəyir zaman.

    1986

  • Rafiq ODAY.”Qıla bilmir” (Qəzəl)

    rafiqoday

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
    ”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    ”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
    Əməkdar jurnalist

    İnsan var hələ çox şeyin dərkin qıla bilmir,
    Aludə olur, sonra da tərkin qıla bilmir.

    Üzü yümuşaq olmağın bir anlamı yoxmuş,
    Oldusa, daha heç nəyin bərkin qıla bilmir.

    Mən haqq ozanı-eşqi-təcəlla məqamında,
    Sevda havalı, eşq dolu sər kin qıla bilmir.

    Aşiqdə gözəllik hələ də batinə şağlı,
    Zahir nə ola, eşq onu çirkin qıla bilmir.

    İman işığı qəlbinə yol tapmasa, əsla,
    Beş vaxt nazamın, olsa da hər kim, qıla bilmir.

    Rafiq ODAYAM, heç kimə yox zəndü-gümanım,
    Təkcə sənə, TANRIM, çatır ərkim, qıla bilmir.

  • Rafiq ODAY.”Kəlbəcər” (Qəzəl)

    rafiqoday

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
    ”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    ”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
    Əməkdar jurnalist

    İstedadlı qələm dostum, Kəlbəcər nisgilli Namiq Dəlidağlıya

    İyirmi ildir gözlərindən axıdır qan Kəlbəcər,-
    (İki ili mən azaltdım, sən öylə san Kəlbəcər.)

    Cüyürləri perik düşən, maralları ürküşən,
    Ay xanəsi viran olan, könlü talan Kəlbəcər.

    Ər oğullar kök altında-çıxmağa imkan gəzir,
    İmkanı olanlar, fəqət, baxırlar yan, Kəlbəcər.

    Qaf dağından əlini üz, Savalana qıyya çək,
    De ki, igid, vaxt yetişdi, oyan, oyan!-Kəlbəcər.

    De ki, nə tez, unutdun bəs Qorqud verən öyüdü:
    Torpaq qeyrət, torpaq ismət, şərəf və şan, Kəlbəcər.

    Qoy qan tutsun gözümüzü-qan gölünə dönüşsün,
    Ki, qovuşsun aryı düşən Kanla Məkan, Kəlbəcər.

    Yerlərdən əl üzüldükcə, göylər çatar imdada,
    “O”ndan bizə əmanətdi RUH ilə CAN, Kəlbəcər.

    RUHla CANa, təpər istə YARADANDAN hər gecə,
    Bəlkə bir gün müjdə ilə sökülə dan, Kəlbəcər.

    Qoymaz qala qiyamətə Dəlidağlı qisası,-
    ODAY onda mələdəcək görü nçə “yan”, Kəlbəcər.

  • Rahilə DÖVRAN.”Sönəcəyəm”

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    Səbrim gərgin bir kamandır,
    Gözləyirəm nə zamandır.
    Yar, həsrətin çox yamandır,
    Sevməsən də, sevəcəyəm.

    Şah damarda donar qanın,
    Bir gün nalan qalar canın.
    Qədrini bil zaman, anın,
    Söylə, bir gün dönəcəyəm.

    Səsin gəzir otağımda,
    Əks- sədadır qulağımda.
    Huri idin eşq bağımda,
    Sənsiz eşqi, göməcəyəm.

    Sevda sanki, ötən karvan,
    Yalqız qalıb, sevən Dövran.
    Göy üzündə tənha, tək Dan,
    Bil ki, sənsiz, sönəcəyəm…

  • Rahilə DÖVRAN.”Qurban”

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    Xoşbəxt yaradıbdır, Yaradan vallah,
    Qanından qan verən, Ataya qurban.
    Məni türk yaradıb, sevdiyim Allah,
    Canından can verən, Anaya qurban.

    Türk- deyə çagrılıb, müqəddəs adım,
    Qorqud, Oğuz, Mete şanlı əcdadım,
    Türkdür Atam- Babam, türkdür övladım,
    Türk eli, ulusu, obaya qurban.

    Sulardan- sulara, dağlardan- dağa,
    “Türkəm deyən”olub, hökmdar, ağa,
    Uğrunda qan axan, şanlı torpağa,
    Azəri, Osmanlı, Türk-soya qurban.

    Qazidir, şəhiddir, əsgər, giziri,
    Allah sevgisidir, gücünün sirri,
    Imanlı, inamlı, dildə təkbiri,
    Allahü-Əkbər deyən, sədaya qurban.

    Açıqdır hər zaman hünərin yolu,
    “Cəngi”, “Mehtər marşı”zəfər simvolu,
    Turandır Qafqazım, həm Anadolu,
    Bayraqda ulduza, həm aya qurban.

    Türk oğlu yağıdan alar öcünü,
    Zəfər unutdurar, hər cür acını,
    Dövran vəsf eləyər, türkün gücünü,
    Türkə qüdrət verən, Xudaya qurban…

  • Abdulla MƏMMƏD.”Canımda can,Azərbaycan,anam,can!”

    12647929_456084107917624_702711598_n

    Əsir Göyçəm göyçəklərin göyçəyi,
    Samur çayı köksümdəki göynəyim.
    Köz-köz olub,Allah,içim göynəyir,
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Borçalıda qəribsəyən torpağam,
    İrəvanda xal axtaran qonağam.
    Zəngəzurda darda qalan sorağam,
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Xudafərin Arazda daş ağıdır,
    Ağrı dağı ağrımızın dağıdır.
    Yurd harayı bağrımızı dağıdır,
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Qarabağım dərdimizin təzəsi,
    Bu qismətə ürək necə dözəsi?
    Şəhid oldu yurdun neçə qazısı,
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Vətən dərdi çəkən qəlbdə qeyrətəm,
    Xocalıda külə dönən qismətəm…
    Anaların naləsində həsrətəm,
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Kimə qara,kimə bəyaz od daşam,
    Qan ağlayan dərdəm-qanlı yaddaşam.
    Yurduma yad ünsürlərə yad daşam
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Savalanım babaların dərd bəndi,
    Bu milləti tora salıb şər bəndi.
    Bir nisgilim Təbriz,biri Dərbənddir.
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Azərbaycan.Quba.
    03.04.2016

  • Abdulla MƏMMƏD.”Məsnəvi üstə qüssə”

    12647929_456084107917624_702711598_n

    HƏR ANIN ÖZ TARİXİ,ÖZ SÖZÜ,ÖZ HÖKMÜ VAR,
    GÖR YARA KİM HÖKM EDƏR,GÖR KİM OLAR HÖKMƏ YAR.

    Hər anın öz tarixi,öz sözü,öz hökmü var,
    Gör yara kim höm edər,gör kim olar hökmə yar.

    Dedin:”Allah qorusun səni hər an,hər zaman…”
    Sən niyə qorumadın-xisləti quru saman?!

    Sevgin şirinsə niyə,bal qatdın tər ocağa?
    Sevən ürəyi əsla dəyişərmi qadağa?!

    Düşündüm ki,sevirsən sən də məni bəs qədər,
    Ürəkdə ürəyincə sevinc olsa bəs edər…

    Dedim qəlbimdir yerin çəkirəm dərd sərini,
    Tər gülün hər fəsildə qəlb bilər qəlb sirrini!

    Səni elə bilirdim kimsə sevməz mən qədər,
    Sözümü yerə salıb eşqi sandın sən hədər.

    Axı hardan biləydim ürəyini-kimsən sən?
    Dərd üstə dərd gətirən özün boyda qəmsən sən.

    Sən demə oğrun gözün təbəssümü yalanmış,
    Qəlbinin saxta sözü mürgüləyən ilanmış…

    Daha səni sevmərəm yüz yol döysən gözünü,
    Nə yaxşı ki tanıtdın gec də olsan özünü.

    Dünya gözəldir,gözəl,gözəlliyi duyana,
    Qəlb qırmaz qəlbi gözəl üz tutsan da hayana.

  • AGƏB-lərimizi tanıyaq! ”Ən yaxşılar” müsabiqəmizin iştirakçısı…

    ageb

    Azərbaycan Gənc Ədəbiyyatçılar Birliyinin üzvü, Nəzakət Niftiyeva 27 noyabr 1994-cü ildə Bakı şəhərində anadan olmuşdur.
    -Uşaq Dünya Hərəkatının tərkib hissəsi olan Azərbaycan Uşaq və Gənclərin Sülh Şəbəkəsi nəzdində fəaliyyət göstərən Liderlik Məktəbində Uşaq Hüqüqları Konvensiyası üzrə tam kursu bitirmişdir.
    Bunu Ombudsman Elmira Süleymanova, UNICEF-in Azərbaycandakı Nümayəndəliyinin rəhbəri -Mark Herevard və digərləri öz imzaları ilə təstiq etmişlər.
    – Qızıl Xaç və Qızıl Aypara Hərəkatında fəal iştirakına görə tərifnamə ilə təltif olunmuşdur.
    – Heydər Əliyevin 90 illik yubileyi ilə əlaqədar H.Ə.Mərkəzinin gənclər arasında elan etdiyi “Azərbaycanımla fəxr edirəm” adlı yazı müsabiqəsinin qaliblərindən olmuşdur.
    – Yazdığı məqalələr “Yeni Təfəkkür” qazetində hal-hazırda da dərc olunur.
    – Tarix müzeyi nəzdində fəaliyyət göstərən Hacı Zeynalabdin Tağıyev klubunun rəhbəri olmuş və oradakı gənclərə rəhbərlik etmişdir.
    Bunlardan başqa bir çox layihə və tədbirlərin iştirakçısı olmuş və fəaliyyətləri ilə bağlı radio və verlişlərə dəvət almışdır. Daimi məşğuliyyəti mütaliə etməkdir.Daha çox dedektiv və dram əsərlərinə maraq göstərir.Azərbaycan Konstituasiya və Qanunvericiliyi ilə maraqlanır.

    İndi isə gənc yazıçımızın öz qələminin məhsulu olan “Qara Duman” adlı hekayəni sizlərə təqdim edirik.

    Əziz oxuyucalarımız, hekayəni oxuduqdan sonra, sizlərdən xaiş edirik ki, 10 ballıq sistem üzrə Nəzakət xanımın hekayəsini qiymətləndirəsiniz.

    “QARA DUMAN”

    Həyatımın adi günlərindən birini yaşayırdım.Yanğınsöndürən maşınlarının səsindən 19.05.2015 il tarixində olan hadisə kino lenti kimi gözümün önündə canlandı.O zaman keçirdiyim hissləri qələmə almaq çox çətindir. Yazmaq qərarına gəldim.Amma tam olaraq hardan başlayacağımı, nədən yazacağımı bilmirəm. “Təcili tibbi yardım maşınları, tanımadığım insan toplusu, yanğınsöndürən maşınlar,insanların yanıq qoxusu, gözüyaşlı və çarəsiz baxışlar və qara duman!” Həmin gün Bakıya qara duman gəlmişdi.Bu qara duman neçə insan kimi mənim də xəyallarımın üstündən qara bir xətt çəkdi.Yaşadığım bu gözlənilməz hadisədən sonra çox dəyişmişdim.Həddindən çox arıqlamış və gözlərimə dərin bir kədər çökmüşdü.Kədərimi ətrafımdakılara hiss etdirməmək üçün gülümsəməyə çalışsam da, deyəsən bu gülüşlərin saxta olduğunu anlayırdılar.Əsəblərim həddindən artıq pozulmuşdu.Yaşadığım böyük stresdən sonra gözlərimdə problemlər yaranmağa başladı və iş o yerə çatdı ki, mən bu səbəbdən əməliyyat olunmalı oldum. Əslində isə mən çox pozitiv insan idim.Rəfiqələrim həmişə mənimlə zaman keçirməyə can atırdılar.Şən gülüşlərim ən əsəbi insanın belə əhvalını yüksəldirdi.Ən böyük məşğuliyyətlərimdən biri mütaliə etmək idi.Son zamanlar gənc yazıçı Ziya Səfərbəyovun yeni dərc olunmuş kitabını çox axtarsamda heç yerdə tapa bilməmişdim. Anamın dediyinə görə isə həmin kitabı yaxınlığımızda yerləşən marketlərin birində görmüşdü.

    Yağışlı bir payız axşamı idi.İşdən evə gələrkən elə yolumun üstündə yerləşən marketlərdən birinə daxil oldum.Kitab rəfinin yanından keçərkən bir anlıq dayanıb kitablara nəzər yetirdim.Ancaq məni maraqlandıran kitaba rast gələ bilmədim.Düşündüm ki, qeydiyyat şöbəsinə yaxınlaşıb administratorlardan birinə kitabı sifariş edim.Elə belə də etdim.

    – Salam.Mən sizə əgər mümkünsə bir kitab sifariş vermək istəyirəm.

    -Salam xanım.Buyurun.Hansı kitab? ( mənə bir vərəq uzatdı) Bura yaza bilərsiniz.(Necə də ciddi oğlandır.Görəsən, o gülə bilir?)

    -“MƏNİM LƏNƏTLƏNMİŞ DÜNYAM” Ziya Səfərbəyov. Bu kitabı gətirsəniz çox sevinərəm.
    –Zəhmət olmasa əlaqə telefonunuzu və adınızı da qeyd edin.Kitabı gətirsək sizinlə əlaqə saxlayaq.

    -“Mukova… 055-…-..-..” Məlumatları qeyd etdim və oradan çıxdım. O oğlanı orada çox görmüşdüm.Şux qaməti, hündür boyu və ciddi görkəmi diqqəti cəlb edirdi. Təxminən 10 gün sonra tanımadığım nömrədən mənə belə bir mesaj gəldi: “Mukova, sifariş etdiyiniz kitabla çox maraqlandım.Ancaq az sayda dərc olunduğundan təəssüf ki, tapa bilmədim.Üzrlü sayın.” Hə bu həmin oğlan idi.Həmin gün onunla yazışandan sonra hiss etdim ki, fikrimdə yanılmışam.Həmin oğlan evli deyilmiş və gülməyi də bacarırmış. Çox ciddi olduğundan nəyə görəsə onun evli olduğunu düşünmüşdüm.Bu hadisədən bir həftə sonra belə bir mesaj gəldi Yaşardan.Adı Yaşar idi.

    -Kino teatrlara maraqlı kinolar gəlib.Nə vaxt gedək? Elə həmin gündən sonra da bizim münasibətimizin təməli qoyuldu.Yaşarın çox gözəl xarakteri var idi.Həm çox müasir,gəzməyə meylli,əyləncələrə maraq göstərən, dünyagörüşlü,mədəni biri idi,həm də daxilində köhnə kişilərə xas olan sərtlik və keçmiş adətlərə bağlılıq.Bizdə çox uyğunluq var idi.Bir-birini tamamlayan cütlüklərdən idik desəm yanılmaram.Hər görüşümüz bir-birindən maraqlı və xoş keçirdi.Hər həftə kinoya gedirdik.Getmədiyimiz restoran və maraqlı məkanlar demək olar ki, çox az idi.Hər zaman deyirdiki sənə hər yeri gəzdirəcəm,sənə hər şeyi mən özüm öyrədəcəm.Düz deyirmiş hər şeyi öyrətdi mənə xoşbəxtliyi də, kədəri də. Artıq altı ay idi münasibətimiz ciddiləşmişdi.Artıq ailələrində mənim barəmdə bilirdilər.Evin bir oğlu olduğuna görə Yaşarı evləndirməyə tələsirdilər. Bacısı və anası ilə əlaqəmiz var idi.Hərgün bacısı ilə danışırdıq.Bacısı ailəli idi, iki övladı var idi.Çox səmimi və mehriban qız idi.Hərgün mənimlə toydan, nişandan ,elçilikdən,arzularından danışırdı.Mən də artıq anama demişdim münasibətimiz barədə. Anam Yaşarı tanıyırdı və eşidəndə çox sevinmişdi.Artıq evdə xeyir iş söhbətləri gedirdi.Elə bu məqamda mənim çoxdandı gözlədiyim işdən xəbər gəlmişdi.Mayın 11-dən işə getməyə başlamışdım.Hər şey yolunda gedirdi.Çox xoşbəxt idim. Hər dəfə Yaşarla eyni vaxtda namaza girir ve dualar edirdik.Namazımızı bitirdikdə zəng edib deyirdiki,Allah qəbul etsin.Allaha hər zaman təşəkkür edirdim ki, yaxşı ki onu mənim qarşıma çıxarıb.

    Mayın 19-u. O gün hava çox gözəl idi.Saat 07:30 işə getmək üçün hazırlaşmağa başladım.Qırmızı pencəyimi geyinib, Yaşarın 8 martda mənə aldığı gümüş sırğaları və boyunbağını taxtdım.Evdən çıxdım. Tıxac olduğundan işə gecikirdim. Saata baxdım saat 09:20. Sırğalardan biri açılıb yerə düşdü.Yerdən götürüb arxasına baxdım ki, bəlkə qırılıb. Yox, qırılmamışdı.Maraqlı idi necə açılmışdı o sırğa.

    8 mart günü Yaşarın mənə bağlatdırdığı gül buketi heç vaxt yadımdan çıxmaz.Mənə çox buket bağlatdırmışdı amma o başqa idi.Gəlin buketi idi sanki.Balaca ağ tülün içində sarı güllər və sarı lent.

    Saat 12:25.Yaşarın bacısından zəng gəldi.Sevinclə telefonu açdım.Qışqırırdı.Eşitdiyim sözə inana bilmədim.”Yaşarın qaldığı bina yanır.Telefonlarına zəng çatmır” Elə bu sözü eşitmişdim ki, hər şeyi bir kənara atıb işdən çıxdım və taksiyə mindim.

    –Deyirlər Azadlıqda bina yanır.Ora sürün!
    Yaşarın heç bir nömrəsinə zəng çatmırdı.Həmin gün bütün yollarda polis maşınları, yanğınsöndürənlər, təcili tibbi yardım maşınları var idi.Qara dumanı gördüyüm anda dəhşətə gəldim.Taksi ilə binaya yaxınlaşmaq mümkün olmadı.Taksidən düşdüm.Bina o qədər yanmışdıki yuxarıdan yanmış bəzi hissələr yerə tökülürdü.Ehtiyatla polislərə yaxınlaşdım.

    -Yaralılar hardadır?

    -Xanım, yaralı çox olduğundan Bakıdakı xəstəxanaların çoxuna yaralı göndərmişik.Yaxşı olar ki, yaxınlıqdakı xəstəxanalara baxasınız. Taksiyə yenidən mindim və 5 nömrəli xəstəxanaya yollandıq. Zəhərlənmə və yanğın şöbəsinə baxsamda orada yox idi. Semaşka xəstəxanasına yollandım.Orada da heç bir şöbədə yox idi.Yaşarın dayısı ilə danışdım və o bildirdi ki, Yaşar elə bu dəqiqə 5 nömrəli xəstəxanaya göndərilib.Deyilənə görə ayaqları yanıb.Biz də ora gedirik indi.Çox sevindim ki, şükür Allaha sağ-salamatdır.Xəstəxanaya çatan kimi yanıq şöbəsinə daxil oldum.Dəhşətli yanıq qoxusu gəlirdi.Həkimlər dedi ki, bura elə bir xəstə gətirilməyib.İnanmadım çətin də olsa içəri daxil olub xəstələrə baxdım.Ancaq Yaşar doğrudan da yox idi. Bir daha həkimlərə yaxınlaşdım ki, bəlkə başqa bir şöbəyə göndəriblər.Mənə üç uzun siyahı verdilər.Yananlar, zəhərlənənlər və ölənlər. Hamısına diqqətlə baxsamda Yaşarın adına rast gələ bilmədim.Yaşarın ailəsi rayonda qalırdı.Zəng etdilər ki, biz gəlirik Bakıya.Tez-tez əlaqə saxlayırdıq. Demək olar ki, Bakıdakı bütün xəstəxanalara dəfələrlə baxmışdım amma Yaşarın nə ölüsü, nə də dirisindən bir xəbər yox idi. Mənə zəng gəldi ki, Yaşarı tapmışıq Respublika xəstəxanasındadır.Zəng edən Yaşarın dostları idi.Əslində o xəstəxanaya da baxmışdım.Ancaq yox idi.İndi isə xəbər gəlmişdiki oradadır.Çox sevincli idim.Axır ki,onu görəcəkdim.Allahıma şükür etdim ki, nə yaxşı onu mənə bağışladı.Xəstəxanaya çatanda dostlarına zəng etdim.Hansı şöbəyə gəlim? Yanıq yoxsa zəhərlənmə? Eşitdiyim sözdən şoka düşdüm.İnana bilmədim.Bir daha soruşdum.

    -Necə?

    -Morqa gəl! Morqun həyətinə daxil olarkən böyük bir insan kütləsi ilə qarşılaşdım.Morqda yalnız bir ölü var idi.O da deyilənlərə görə Yaşar idi və tanınmaz halda idi. Mən onun öldüyünə inanmırdım.Morqa girməyə polislər icazə vermədilər ki, meyit pis vəziyyətdədir. Elə həmin an Yaşarın bacısından zəng gəldi.Hara gələk? Artıq Bakıdayıq.Bildirdim ki, Respublika Xəstəxanasına gəlsinlər.O da sevinmişdi mənim kimi.Elə bilmişdi ki, sağdı Yaşar.Bəs mən onlara bu xəbəri necə verəcəkdim.Hərkəs ağlasa da mən ağlaya bilmirdim. İnanmırdım içəridəki cəsədin Yaşara aid olduğuna. Tez-tez telefonuma baxırdım ki, bəlkə zəng edib deyər sağam.Amma yox zəng çatmırdı nömrələrinə.Təxminən 15 dəqiqə sonra Yaşarın valideynlərindən zəng gəldi.Hansı şöbəyə gələcəklərini soruşurdular.Axı mən necə deyərdim ki, morqa gəlin.Bir anlıq susdum.Sonunda özümü ələ alıb dedim: “Morqa gəlin.” Xəttin o biri başından qışqırıq səsləri eşidildi.Artıq gəlmişdi valideynləri. Məni görən kimi boynumu qucaqlayıb ağlamağa başladılar. Yaşarla bərabər məni də ağlayırdılar.Hərkəsin arzuları puç olmuşdu o gün. Deyəsən hərkəs inanmışdı Yaşarın öldüyünə təkcə məndən başqa. Cənazə morqdan çıxarılarkən hərkəs cənazəyə yaxınlaşdı.Hamı ağlayırdı.Amma mən yaxınlaşa bilmirdim.Yəni oradan çıxan mənim sevdiyim insanın cənazəsi idi? İnana bilmirdim. Özümdə deyildim.Yuxu idi yəqinki oyananda qurtaracaqdı bütün bunlar.Elə o an gördüm ki, Yaşarın iş yoldaşları əllərində dərman və su mənə yaxınlaşdılar. Ondan sonrası yadımda deyil xatırlamıram. Səhəri gün gözümü açan kimi telefonuma baxdım.Yaşardan sms gəlməmişdi mənə.Axı hər səhər mesaj yazırdı.Dünənki günü xatırladım.Bəlkə yuxu idi.Nömrələrinə zəng etdim.Zəng çatmırdı.Tez google yazdım “Azadlıqda yanğın”, yuxu deyilmiş.Hətta Yaşarın özünü binadan atma görüntüləri, səsi də kameraya düşmüşdü. Amma inana bilmirdim onun yoxluğuna.Hərgün mesajlar yazırdım telefonuna.Necə darıxdığımı, onsuz necə çətin olduğunu. Onsuz keçən hər günümdə onu gözlədim.Heç inanmadım yoxluğuna.Hər telefon zəng çalanda, mesaj gələndə tez baxırdımkı bəlkə Yaşardan olar.Amma yox.Yalnız yuxularıma gəlib deyirdi -ağlama. İnsanlar hamısı qəbul etmişdi onun ölümünü.Ancaq mən edə bilmirdim.Elə bu səbəbdən onun ölümündən danışan hər kəsdən bir-bir uzaqlaşdım.Hətta ailəsindən belə.Artıq bir il olacaq , amma mən hələ də ümidlə onun gələcəyi günü gözləyirəm.

    Bugün mayın 18 dir.Sabah o hadisənin 1 ili tamam olacaq.Hərkəs o gündən danışacaq yalnız məndən başqa.Mən bu acı hadisənin ən yaxın iştirakçısı olsam da heç danışmamışdım.Hal-hazırda Senator restoranındayam 15-ci mərtəbədə.İstədim ona yaxın olum bəlkə doğurdanda buludların üstündədir. Həyata biraz yüksəklikdən baxım.Buradan həyat necə də fərqli görünür. Mən bu 366 günü sən varsan kimi yaşadım.Heç inanmadım yoxluğuna. Ətrafımdan keçən insanlar mənə baxdıqda o qırmızı pencəkli və üzündə təbəssüm olan qızı görəndə necə də xoşbəxt olduğunu düşünəcəkdilər.Mən isə onunla keçirdiyim xoş günlərimi xatırlayırdım.Bir anlıq kövrəldim.İnsanlar görməsin deyə qara gün eynəyimi gözümə taxtdım.Terasda oturmuşdum. Hilton otel yüksəklikdən başqa görünür.Heç kəs bilməyəcək mənim Senatora niyə getdiyimi ondan başqa.Qırmızı rəng və gülüş xoşbəxtlik rəmzi deyil.Bəzən acıları gizlətmək üçündür. Bəzən həyat bizi olduğumuz yerdən götürüb tamam başqa bir yerə qoyar və deyər ki, BURADAN DAVAM ET!
    Sən olan dərdimlə qarışdı başım,
    Gözüm kədər gördü,çoxaldı yaşım,
    Sevdim əzab gördüm, ağardı başım,
    Mən daha kimsəni sevən deyiləm.

    Əziz oxuyucalarımız,sizlərdən bir daha xaiş edirik ki, hekayəni oxuduqdan sonra, sizlərdən xaiş edirik ki, 10 ballıq sistem üzrə Nəzakət xanımın hekayəsini qiymətləndirəsiniz.

    Əgər sizlərdə öz şeirləriniz və ya yazılarınızı bizim sayt və səhifələrimizdə görmək istəyirsinizsə, o zaman özünüz haqqında qısa məlumat, 1 ədəd fotoşəkil və 1 ədəd yaradıcılığınızdan ( şeir və ya yazı) nümunəsini bizim inboksa və ya ageb.info@mail.ru adresinə göndərməyiniz kifayətdir.
    #AGƏB #AGƏBlərimiziTanıyaq #NəzakətNiftiyeva

    Ətraflı məlumat və suallarınız üçün bizimlə əlaqə saxlayın:
    Ünvan: Azadlıq pr. 1130
    Telefon: +994 55 837 77 73 (Whatsapp)
    Rəsmi sayt: www.ageb.info — Nezaket Niftiyeva Mukova ilə

  • Vüsal YURDOĞLU.”Mən qayıdaram”

    2014-12-10-113_1 (1)

    Gələrəm, sən gözlə,… gözlə baharı,
    Əriyər dağların bu soyuq qarı.
    Könlümün bəhrəsi, bəxtimin varı,
    Ay keçər, il keçər, mən qayıdaram!…

    Həsrətə söykənib gözlə sən məni,
    Gəlməyə bilmərəm gözləsən məni.
    Gecələr yuxunda səsləsən məni,
    Ün gələr, an gələr, mən qayıdaram!…

    Bilimsiz zamandır, ötəcək yenə,
    Çöllərdə lalələr bitəcək yenə.
    Kədərin keçmişdə itəcək yenə,
    Ay batar, gün çıxar, mən qayıdaram!…

    Sevgilim, bizimki yarı həsrətdi,
    Yarı məhəbbətdi, tamı qismətdi.
    Tamını danışsam uzun söhbətdi
    Söz yetər, vaxt çatar, mən qayıdaram!…

    Olmuşam eşqindən dəli, havalı
    Naxoşam, mənim də canım azarlı,
    Vüsala saxla sən şirin vüsalı,
    Darıxma, darıxma, mən qayıdaram!…

  • Vüsal YURDOĞLU.”Dindi sinəm üstə sazım, Xaçmazım!…”

    2014-12-10-113_1 (1)

    Gəldim, ürəyimdə həyat izləri,
    Gəldim, bu şeirimi səninçün yazım.
    Gecəni keçirdim, açdım səhəri,
    Dindi sinəm üstə sazım, Xaçmazım!…

    Yetişdim sonuna qızıl payızın,
    Yağış damlasıyla yuyulmuş tozun.
    Bax mənə, gör məni, açılsın gözün,
    Payızın içində yazım, Xaçmazım!…

    Ömür nə karədir, mən nə karəyəm?
    Elim, göylərində əsən küləyəm.
    Bir yarın qəlbində şirin diləyəm,
    Vardır söhbətimdə duzum, Xaçmazım!…

    Küçələrin qəmli nəğməyə bənzər.
    Könlüm tənhalıqla eləyir güzar.
    Belə soyuq olma, donacaq Xəzər,
    Həsrəti gözündə buzum, Xaçmazım!…

    Elə gileyliyəm, elə gileyli,
    Ətrafda çoxalıb xain, tüfeyli.
    Məcnuna xəyanət etmədi Leyli,
    Sevdamız puç çıxdı bizim, Xaçmazım!…

    Hardadı eşqimin gənclik sədası,
    Duyğumu coşduran sevgi nidası?
    Bu qəlbin həvəsi, ruhun qidası.
    Varmı, bu dövrdə gəzim, Xaçmazım?…

    Arabir yağış da yaraşır sənə,
    Leysanlar qəmini əridir, əlbət.
    Mən necə əridim qəmimi, öyrət,
    Kor olub bu qəmdən gözüm, Xaçmazım!…

    Sən dayan yerində, cavan ol daim,
    Köksümdə ən təmiz arzumla, elim.
    Nə vaxtsa yenə də düşəcək yolum,
    Gözlə, mən fikrini sezim, Xaçmazım!…

    Övladın qoynundan qərib düşsə də,
    Çiçəyi bağçandan dərib düşsə də,
    Yaşının üstünə yaşlar gəlsə də,
    Silinməz yolunda izim, Xaçmazım!…

    Mənzərən yer tutub xatiratımda,
    Ən geniş anlamda, geniş tutumda.
    Səni unutmaram bu həyatımda,
    Hələ alovludur közüm, Xaçmazım!…

    Gəldim, görüm səni, eşidim səni,
    Xoş dinib, xoş sözlə isidim səni.
    Yurdoğlu yurdusan, yaşadım səni,
    Adını qəlbimə cızım, Xaçmazım…

    Gəlmişəm-gedirəm, getdim-gələrəm,
    Bəlkə yaşayaram, bəlkə ölərəm…
    Səni vəsf etməyi şərəf bilərəm,
    Dəyməsin daşlara dizim, Xaçmazım!…

  • Vüsal YURDOĞLU.”Həyat budağında bar olmuşam mən…”

    2014-12-10-113_1 (1)

    Gəlmişəm dəvətsiz, vaxtsız-vədəsiz,
    Körpə tək doğulub var olmuşam mən.
    Valideyn sevinci, bir övlad payı,
    Həyat budağında bar olmuşam mən…

    Qədəmim düşəndən yer kürəsinə,
    Maraq göstərmişəm hər nöqtəsinə.
    Dolanıb qohumlar əhatəsinə,
    Yadlıqdan soyuyub xar olmuşam mən…

    Məktəbdə yamanlıq, evdə qaranlıq,
    Gənc idim, günlərlə yanmırdı işıq.
    Görməyib əzəldən düzlük, yaxşılıq,
    Həqiqət oxuyan tar olmuşam mən…

    Oxumaq çətindi, bir də tənbəllik,
    Kasıblıq utanclıq, uğur əngəllik.
    Layiq olmayançün var tələbəlik,
    Təhsili yarımçıq, kor olmuşam mən…

    Şikayət etmirəm, adil sözümdən,
    Narazı qalmışam özüm özümdən.
    Kədərim oxunur solğun üzümdən,
    Taleyin gözündə tor olmuşam mən…

    Taledən danışdım, hansı taledən,
    Hansı qismətimdən, hansı bəxtimdən?!
    Güzəştə getdiyim təmiz eşqimdən,
    Hansı yazı ilə yorulmuşam mən?!

    Səmada qanadın açan qartalın,
    Vüqarı dağlar tək uca qartalın.
    Yurdoğlu şeirindən qoca qartalın,
    İti baxışında yar olmuşam mən…

    Qələmim yazanı yazmır həyatım,
    Uduza-uduza hey addım atdım.
    Nələri itirdim, nələri atdım,
    Bircə əqidəmlə pir olmuşam mən…

  • Vüsal YURDOĞLU.”Hardandır, görəsən, hardandır belə?!”

    2014-12-10-113_1 (1)

    Dərd edir zülfünün aşiqi, canan,
    Bu düzüm, bu naxış hardandır belə?!
    Nuruyla qəlbimin için yandıran
    Bu gözlər, bu baxış hardandır belə?!

    Nazik gülüşündən pəjmurdə düşmüş,
    Həsrətin çəkməkdən canı üzülmüş.
    Vüsal uzaqlarda, hicran yüz ilmiş,
    Bu alış, bu veriş hardandır belə?!

    Qəlb üzür dilinin kobud kəlməsi,
    Sevinc bəxş eləmir hərdən gülməsi.
    Gah gedib, gah dönüb geri gəlməsi,
    Ağzını büzməsi hardandır belə?!

    Sarma-dolaşıqdır eşqin yolları,
    Həsrətdən qısadır ömrün qatarı.
    Hicran əllərindən alanda yarı,
    Qəlbinin dözməsi hardandır belə?!

    Bəlkə, daşdır ürək, xəbərimiz yox,
    Əhdimiz, sözümüz, hünərimiz yox?!
    Eşqin sevinci az, dərdi-səri çox,
    Çox düşən cəzamız hardandır belə?!

    Allah, sən bilərsən hər şeyin düzün,
    Uca nöqtəsisən özülümüzün.
    Vüsala gəl deyən bu könülsüzün
    Özgəni sevməsi vardandır belə?!

  • Vüsal YURDOĞLU.”Mən qayıdaram”

    2014-12-10-113_1 (1)

    Gələrəm, sən gözlə,… gözlə baharı,
    Əriyər dağların bu soyuq qarı.
    Könlümün bəhrəsi, bəxtimin varı,
    Ay keçər, il keçər, mən qayıdaram!…

    Həsrətə söykənib gözlə sən məni,
    Gəlməyə bilmərəm gözləsən məni.
    Gecələr yuxunda səsləsən məni,
    Ün gələr, an gələr, mən qayıdaram!…

    Bilimsiz zamandır, ötəcək yenə,
    Çöllərdə lalələr bitəcək yenə.
    Kədərin keçmişdə itəcək yenə,
    Ay batar, gün çıxar, mən qayıdaram!…

    Sevgilim, bizimki yarı həsrətdi,
    Yarı məhəbbətdi, tamı qismətdi.
    Tamını danışsam uzun söhbətdi
    Söz yetər, vaxt çatar, mən qayıdaram!…

    Olmuşam eşqindən dəli, havalı
    Naxoşam, mənim də canım azarlı,
    Vüsala saxla sən şirin vüsalı,
    Darıxma, darıxma, mən qayıdaram!…

  • Aysel NƏSİRZADƏ.”Günüm gecə başlar”

    Ömrü yaşamıram,yola verirəm,
    Günləri günlərə satıram hər gün.
    Sabahdan umduğum bir ümid üçün,
    Gecə başlamadan yatıram hərgün .

    Tezdən oyanıram yeni gün deyə,
    Yaşanmış günlərim düşər quzeyə.
    Ömrün qalığını yığıb muzeyə,
    Köhnəlmiş bir məni atıram hər gün .

    Gözümdən qəlbimə arzular damar,
    Yaralı qəlbimi arzular yamar.
    Nə yaxşı gecəlik yuxularım var,
    Yuxuda arzuma çatıram hər gün.

    Səhərlər sevmədi məni deyəsən,
    Gecələr başlayan “günümə”əhsən.
    Yuxulu dünyanın sevimlisi – mən,
    Ay kimi gündüzlər batıram hər gün.

  • Aysel NƏSİRZADƏ.”Bəxtinə düşən deyiləm”

    Gözlərin sisli orman,
    Gözlərin bulanıq çay.
    Mən üfüqdə batan Günəş,
    Sən təzəcə doğulan Ay.

    Vaxtsız gələn qonağım,
    Vaxtına düşən deyiləm.
    Mən özgənin qismətiyəm,
    Bəxtinə düşən deyiləm.

    Əlimdən mədət ummasın,
    Yanağından axan yaşlar.
    Durma yolumun üstündə,
    Yolumun öz yoldaşı var.

  • Esmira RƏHİMLİ.”Sən gəldin”

    esmira

    Sən gəldin,
    Artıq səmalardan
    Güllü budaqlara qonmağa başladım.
    Sən gəldin,
    Həyatımı alt-üst eylədin,
    Hamar yuxularım əyişdi.
    Sən gəldin,
    Sənin zövqünlə ətirlənirəm,
    Çiçəkli qoxularım dəyişdi.
    Sən gəldin,
    Mənim sevdiklərim qaldı bir yana,
    Sənin sevdiklərinə
    Baxmağa başladım.
    Sən gəldin,
    Səndən ayrılmamaqçün
    Ölümdən qorxmağa başladım,
    Qorxmağa başladım…

  • Esmira RƏHİMLİ.”Günəşim”

    esmira

    Salam, xoş gəldin,
    Günəşim mənim.
    Güldün üzümə,
    Budaqlarım isindi,
    Tumurcuqlarım cücərdi,
    Çiçəyim çırtladı!
    Gəlməsəydin,
    Qışın sərt üzü
    Öldürəcəkdi məni.
    Kəsib odun edəcəkdi
    Yeyənlər bəhərimi.
    Salam, xoş gəldin,
    Həyatımı mənə gətirdin,
    Əli dolu gələn qonağım mənim!
    Baxdım, səhərlər nə gözəlmiş,
    Buludlar yolum-yolum.
    Baxdım, gecələr nə gözəlmiş,
    Ulduzlarla qol-boyun.
    Oyatdın qış boyu yatmış ruhumu,
    Gətirdin baharımı.
    Meh əsib sığalladı
    Xumar-xumar hallarımda.
    Quşlar gəldi,
    Yuva qurdu qollarımda.
    Sənin sayəndə eşitdim nəğmələrini,
    Bilsən nə qədər sevindirdin məni!
    Salam, xoş gəldin,
    Günəşim mənim,
    Getmə daha!
    Mən çiçəkləyən ağacam,
    Vermə məni odunluğa,
    Atma məni tənhalığa!
    Getmə, daha,
    Getmə, daha!

  • Mais TƏMKİN.”Boğulursan göz yaşında”

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    Daha sənə dönük çıxır,
    Yaxın dostun, sirdaşın da.
    Göynəyirsən için-için,
    Boğulursan göz yaşında.

    Heç bilmirsən nə vaxtadək,
    Sızlayasan, göynəyəsən?
    Bir dərd qanan varmı bəyəm,
    Açıb dərdini deyəsən?

    Yaxşılığa yamanlığın,
    Dərdini çəkməyim necə?
    Bax, bu qəmdir ürəyimi,
    Sızıldadır gündüz, gecə.

    Namərd gördüm, bu həyatda,
    Neçə-neçə ,,mərd” adamı.
    Heç Allah da yıxa bilməz,
    Yıxan yerdə dərd, adamı!..

  • Mais TƏMKİN.”Yüzdümü, mindimi, bilinməz sayı”

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    Yüzdümü, mindimi, bilinməz sayı,
    Dərd ilə ötürəm hər günü, ayı.
    A dostlar, çəkdiyim dərddən savayı,
    Varmı
    dərd, hesabda keçə dərdimi?

    Vətən həsrətindən könlüm yaradı,
    Bütöv ürək yurd-yuvasız paradı.
    Dərd bilən dərdimə dərman aradı,
    Dərdbilməz almadı vecə dərdimi.

    13.04.2015

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Borcunu qaytar”

    mm

    (Oğlum Babəkə)

    Mən sənə Babəkin adını verdim,
    Bu ad Savalana, Kəpəzə taydır.
    Dünəndən bu günə uzanan dərdim,
    Babamdan oğluma mirasdır, paydır.

    Bu adın taleyi doğmadır mənə,
    Onun qeyrətini, odunu qoru.
    Bürünmə bu adın isti kürkünə,
    Qanında qaynasın kişi qüruru.

    Tarixin dolanbac cığırlarıdan,
    Keçibdir haqq kimi, ədalət kimi.
    Mən sənə vermişəm bu xoşbəxtliyi,
    Ulu nəslimizdən əmanət kimi.

    Səhl Sumbatların gədələrindən,
    Satqından, yaltaqdan qoru bu adı.
    “Dostun” böhtanından, hədələrindən,
    Riyadan, qılıqdan qoru bu adı.

    Bu ad yaddaşındır, bəzəyin deyil,
    İntiqm yaddaşın, qisas yaddaşın.
    Bur vaxt Əlincədə çalınan təbil,
    Döyüşə səsləyən kompas yaddaşın.

    Qəfil xəyanətin yarası dərin,
    Hələ də qövr edir canımda, oğul.
    Yersizə yerini göstərən ərin,
    Atəşi dolanır qanımda oğul.

    Tər çiçək kimidir köhnə yurdumuz,
    Hələ şirə çəkir bal arıları.
    Bu təndir yurdumuz, təknə yurdumuz,
    Doydurub nə qədər ac qarınları.

    Yiyəsi yoxdursa qeyrətli, mətin,
    Vətənin dərdləri yetim qalacaq.
    Yatsa oğulları bir məmləkətin,
    Xalqı isidəmməz nə od, nə ocaq.

    Məslək səngərində, el keşiyində,
    Gecəli-gündüzlü ayıq dur, ayıq.
    Dədə-babaların yurd beşiyində,
    Hələ nəsil-nəsil yaşamalıyıq.

    Daşıdığın adın zəhmi, vüqarı,
    Üstündə dağ yükü dayanır hələ.
    Dalğalı-tufanlı ümmanlar yarıb,
    Bu nəhəng gəmini çatdır sahilə.

    Sənə borc verilib bu ad, bu şərəf,
    Vətənə oğulluq borcunu qaytar.
    Haqqı tapdalanmış Azərbaycanın,
    Bütövlük adında tacını qaytar.

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Unutduq”

    mm

    Qaçanı qova-qova,
    Döndük oda, alova,
    Ürəyini dərd ovan,
    Dayanmışı unutduq.

    Dost gəzdik dərd qandıraq,
    Dərdimizi andıraq,
    And içdik inandıraq,
    İnanmışı unutduq.

    Duymadıq şər-xatanı,
    Ər bildik yurd satanı,
    Harayladıq yatanı,
    Oyanmışı unutduq.

    Neçə inamı əzdik,
    Öyünməyə tələsdik,
    Sınaq meydanı gəzdik,
    Sınanmışı unutduq.

  • Şemsettin AĞAR (Dervişoğlu) (Türkiye, Ankara).Muhteşem şiirler

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    DEM GÖRÜNÜYOR

    Bir duman çökmüş de gönül dağına
    Yamaçtan zirveye gam görünüyor
    Mihrican mı deydi vuslat bağına
    Türkü bakışında nem görünüyor

    Suç bende mi yoksa gurbet mi haklı
    Ruhu çöle saldım yitirdim aklı
    Hasretin çaresi gamzede saklı
    Gülüşün derdime em görünüyor

    Siman mehtap ile dengi dengine
    Uçarı gönlümü salar engine
    Sevdan katık mıdır çayın rengine
    Kınalı elinde dem görünüyor

    Canımdan beride olan canözüm
    Muhabbet deminde aydınlık yüzüm
    Tüm dünyaya küstü can iki gözüm
    Sensiz her şey bana kem görünüyor

    Derviş dergâhında yoksa hidayet
    Bir ömür vah ile bulur nihayet
    Visaline zaman uzarsa şayet
    Yürek kurda kuşa yem görünüyor

    HAZAR

    Möhtəşəm gözəlliyin ağlımı başdan aldı
    Qıyında yaşanmayan sevdalar yalan Hazar
    Ayrılık seherinde sazlarım hüzün çaldı
    Sineme sızı düşdü sol yanım nalan Hazar

    Sən könül taallukum hərkəsdən şaxsi kəsim
    Sən ürəkdə avazım göylərə çıxan səsim
    Milyon kez fəda olsun aldığım hər nefesim
    Mən senin başan dönüm sen yare dolan Hazar

    Həsrətin içərimdə sönməyən bir volkandı
    Duyğular Aras olub gül sineni çalkandı
    Bir Sentyabr axşamında könül şadlığa bandı
    Sənə olan bu sevda dünyaya elan Hazar

    İçimdəki atəşin hökmünü bilebilsən
    Heç getmə qal deyərdin, söz olub dilə gelsen
    Bir zerrecik suyunu mənimlə bölebilsen
    Olmazdı məndən özgə dincliyi bulan Hazar

    Qaradəniz yüreğim çırpınarkən sən deye
    Nedendir bu ayrılıq söylə bu həsrət niye
    Çaylar eş ola bilməz gözümdeki debiye
    Yadındaki Dervişin dergâhı talan Hazar

    Şemsettin AĞAR (DERVİŞOĞLU)

    (Şiir 27.09.2012 seherinde Bakü’den Gence’ye giderken yazılıb)

  • Şemsettin AĞAR (Dervişoğlu) (Türkiye, Ankara).Muhteşem şiirler

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    DEMİR TÜRK

    Günde beş ezan ile kıbleye döner yüzüm
    Erenlerin deminde hakkı anıyor özüm
    Türklüğünden utanan nesepsizedir sözüm
    Peygamber övgüsüne mazhar olmuş Irk’ım ben
    Çelik suyu verilmiş demir gibi Türk’üm ben

    Globallik uğruna yozlaşmadan anlamam
    Gizli gizli yapılan sözleşmeden anlamam
    Haçlı’ya ram diyalog,uzlaşmadan anlamam
    Hoşgörüyü yaşatmış fark içinde farkım ben
    Çelik suyu verilmiş demir gibi Türk’üm ben

    Sevdam ilahi benim,tezat nüve ekmeyin
    Yolum hakikat yolu başka yöne çekmeyin
    Günü kurtarmak için daldan dala sekmeyin
    Gayesi tevhid olan Batı’yım ben Şark’ım ben
    Çelik suyu verilmiş demir gibi Türk’üm ben

    Tanrıdağ’ından geldik Hira’ya çok yakınız
    Hak galip gelsin diye durmayan bir akınız
    Tanımak isterseniz tarihime bakınız
    Dünyaya nizam vermiş dişliyim ben çarkım ben
    Çelik suyu verilmiş demir gibi Türk’üm ben

    Yesevi’den feyz alıp Hacı Bektaş’ta kandım
    Altaylar’dan Tuna’ya nice zafere bandım
    Yunus’un ocağında Derviş olarak yandım
    Sahipsizin sahibi yuvayım ben barkım ben
    Çelik suyu verilmiş demir gibi Türk’üm ben

    GÖZLERİNDE GÖZLERİMİ UNUTTUM

    Göz vurup kalbimi deldiğin zaman
    Gözlerinde gözlerimi unuttum
    Aklımı başımdan aldığın zaman
    Gözlerinde gözlerimi unuttum

    Ne seher aydınlık ne bahar çakır
    “Ne yerküre demir ne de gök bakır”
    Ne yana dalsam da dünya tamtakır
    Gözlerinde gözlerimi unuttum

    Sensiz şafaklara bakamam ki yâr
    Kara talihimi yıkamam ki yâr
    İz bulup dehlizden çıkamam ki yâr
    Gözlerinde gözlerimi unuttum

    Soldan perişanım sağı göremem
    Yazıyı göremem, dağı göremem
    Yedi dem gül veren bağı göremem
    Gözlerinde gözlerimi unuttum

    Derviş dergâhının yıkılmaz suru
    Sevda ocağının sönmeyen koru
    Aynaya bakarken kendini koru
    Gözlerinde gözlerimi unuttum<

  • Ahmet DİVRİKLİĞOLU.(Türkiye Cümhuriyyeti, Tokat).Muhteşem şiirler

    ad

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    DAL. BOYLUMA

    Çaresizliğin ne demek olduğunu bilirmisiniz ?
    Bilirmisiniz ,?Eklemlerin dağılmasını bir,bir
    Çatırdamasını bilirmisiniz ?Vücut çatısının her noktasından
    Ve
    Göz pınarlarına vurulmasını bilirmisiniz ? Istırabın
    Dermansız sancılardan

    O dermansız sancılar ki
    Dayanılmazın en beteri
    Ellerin yetememesi imdada
    Aklın ermemesi
    Ve
    Çaresizlik kuruyan dudağın bir damlaya
    Bir tutam nefesin yokluğu ya da

    Ya da açık denizde bir sal köhne
    Son umut bel ki
    Can ne tatlı dost,can ne tatlı
    Öyle kolayca al demesi kolay mı ?
    Vermesi kolay mı ?Emaneti

    Ben bunu gördüm dal boylumda
    Ben bunu gördüm
    Çaresizliği gördüm kahrolası
    Keşke elim yetebilseydi
    Ne mutlu ederdi beni O na derman olması

    Çaresizliğin ne demek olduğunu bilirmisin ?
    Bilirmisin yardım elinin kutsallığını
    Parmak uçlarının değmesini bilirmisin ?
    Yakalayamamak uzandığını
    Ve
    Ben bunu gördüm,Dal Boylu’mda ben bunu
    Kanı donuyor insanın,kanı

    ÖLÜMDEN. NE. ANLAR…….

    Serin bir Sonbahar sabahı
    Alacakaranlık dersem yerinde
    Sararan yapraklar düşüyor bir,bir dallardan
    Bu sabahın köründe

    Sabahın köründe bir köhne sokaktan
    Ağıtlar yükseliyor feryat,figan
    Soruyorum ne olmuş ?
    Bir yaşlı dede ,ruhu teslim etti diyorlar akşamdan

    Rahmeti bol hakkın,rahmet bulsun diyorum
    Kapı eşiğinde bir yavrucak kız
    Görüyor,irkiliyorum
    Maviş gözlerinde uyku mahmurluğu
    Anlamsız nazarlarla bakıyor insanlara
    Sarı uzun saçları karışmış birbirine
    Çorapta giymemiş moraran ayaklarına

    Ne okşayan var başını
    Ne sırtını sıvazlayan
    Öylesine garip,öylesine sahipsiz
    Herhalde diyorum,yok ki bunu bir tanıyan

    Diyorlar :Rahmetlinin torunu
    Yetim,ana yok baba yok ki
    Rahmetli büyüttü bunu
    Çok severdi.Derdi:Canımdan yok ki farkı

    Tabut çıktı kapıdan omuzlarda
    Feryat,figan ağlayan,bağrışanlar
    Çocuk,ürkek gözlerle bakıyor öylesine
    Çocuk bu
    Ölümden ne anlar .

  • Ahmet DİVRİKLİĞOLU.(Türkiye Cümhuriyyeti, Tokat).Muhteşem şiirler

    ad

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    ALAN. VAR

    Bedenim birdir amma
    İçinde iki can var
    Birisi Hak’tan yana
    Birinde sis duman var

    Kulağımın birinde
    Ezanlar iniltide
    Dinlerim diğerinde
    Kemaneler çalan var

    Sağ gözüm Elif,Mim de
    Sol gözüm dolu,demde
    İkisi de benim de
    Beynimde bir çiyan var

    Ağzım içinde dilim
    Düşmanım san ki benim
    Söylemez istediğim
    Her sözünde yalan var

    Bir ayağım dar durur
    Biri isyankar olur
    Aklım fikrim dağılır
    Bedenim de talan var

    Kalbimin yarısında
    Muhabbet vardır dosta
    Kalan diğer tarafta
    Aklım çelen şeytan var

    Gönlüm vahdet isterken
    Güzellik düşlüyorken
    Haz alır kekrilerden
    Niyetimi bozan var

    Elim semaya açık
    Titrerim benzim uçuk
    Gören der deli,kaçık
    Bilmez içten yanan var

    Ehlibeyt’in yoluna
    Kurbanım ben soyuna
    Deyin Teberra bana
    Beni başka sayan var

    Özümde inanç hası
    Çeker vuslat sancısı
    Bilir başka yok şansı
    Elde rehber Kur’an var

    Yüreğim Hakka bağlı
    O biraz sağlam bari
    İçinde zari,zari
    Af dileyen aman var

    Adımım Hak’ka yürür
    Bedenim biter,erir
    Kim bilir,kim ne görür
    Hala aslım soran var

    TUFAN yönün kıblede
    Şükürler var dilinde
    Güya yaşadın sen de
    Yaşıyorsun sanan var

    GÖK. ÇATLADI

    Dağ tepeye boran indi
    Ayaz çıktı,yel çatladı
    Soğuk vücuduma sindi
    Yüzüm dondu,el çatladı

    Hani bahar ayı idi
    Bahar bitti,yazda geldi
    Hava güze geri döndü
    İçimde hayal çatladı

    Soldu yaprakları gülün
    Sustu dilleri bülbülün
    Tadı yok döşün,perdenin
    Sapta döndü,tel çatladı

    Bu yüzden türküler sustu
    Neşe gitti,hüzün taştı
    Yani benim tadım kaçtı
    Yağmur indi,sel çatladı

    Yine kaçtı tadım benim
    Heveslerim uçtu benim
    Ruhsuz hal aldı bedenim
    Gönlümde emel çatladı

  • Remzi ZENGİN.(Türkiye Cümhuriyyeti, Tokat).Muhteşem şiirler

    10498648_1088017144548624_2375876398071380324_o

    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı,
    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    Bahar Geliyor

    Dudağın şekerdir, bal mıdır sözün
    Asma suratını, hep gülsün yüzün
    Yaprağın dökse de ağaçlar güzün
    Ardından yemyeşil bahar geliyor

    Gurbete gidenler dönecek bir gün
    Ağlayanlar elbet gülecek bir gün
    Bekleyen murada erecek bir gün
    Yeter ki sabreyle bahar geliyor

    Daha güz ayında olabiliriz
    Kışın soğuğunda kalabiliriz
    Ararsak, gönülde bulabiliriz
    Yeterki ara sen, bahar geliyor

    Kar yağsa, buz olsa, sen çekme tasa
    İsterse doğudan güneş doğmasa
    Kendine dert etme, düşme hiç yasa
    Yarından da yakın bahar geliyor

    (9.11.1987)

    Bana ne

    Ayva çiçek açınca
    Kelebekler uçunca
    O yar benden kaçınca
    Bahar gelmiş bana ne

    Güller, sümbüller açmış
    Herkes neşeyle taşmış
    Bülbül güle aşıkmış
    Bahar gelmiş bana ne

    Ben bahara girmeden
    Bahar gelmiş bilmeden
    Yar yüzüme gülmeden
    Bahar gelmiş bana ne

    Kar erir sular coşar
    Çocuklar oynar koşar
    Herkes telâşa düşer
    Bahar gelmiş bana ne

    Garibim, gurbet elde
    Binbir seda var telde
    Bülbül ötünce dalda
    Bahar gelmiş bana ne.

    (1.5.1972-Ankara)

  • Remzi ZENGİN.(Türkiye Cümhuriyyeti, Tokat).Muhteşem şiirler

    10498648_1088017144548624_2375876398071380324_o

    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı,
    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    Ararım

    Hey buradan geçen güzeller,
    Aranızda yarim var mı?
    Soğuk su içen güzeller,
    Aranızda yarim var mı?

    Ben görmedim onu çoktan
    Tez görmek dilerim Hak’tan
    Al güller deren bağıban
    Aranızda yarim var mı?

    Yaylalarda sümbül açar
    Üzerinden kuşlar uçar
    Turnalar uzağa göçer
    Turnam, orda yarim var mı?

    Aşk ateşi yürek yakar
    Söndürmeye yetmez sular
    Gece gündüz akan pınar
    Söyle, orda yarim var mı?

    Yaylanın kavağı uzun
    Yaprağını döker güzün
    Aman çoban, iki gözüm
    Oralarda yarim var mı?

    Yanakları gül bağıdır
    Görenin gamın dağıtır
    Bahar sunalar çağıdır
    Söyle sunam, yarim var mı?

    Aşık oldum cemaline
    Kınalar yakmış eline
    Sorsam ki seher yeline
    Pencerede yarim var mı?

    Yarimin sırmadır saçı
    Henüz onaltıdır yaşı
    Tokat’ımın dağı taşı
    Söyle orda yarim var mı?

    Remzi derki halim yaman
    Yarimin kaşları keman
    Dağ başında duran duman
    Ovalarda yarim var mı?

    (14.8.1969-Tokat)

    Askerlik Biter mi?

    Şubat ayı geçecek
    Cemreler tükenecek
    Çayırlar yeşerecek
    Askerlik bitmek için

    Mart bir, onbeş olacak
    Ağaçlar su dolacak
    Ekinler kabaracak
    Askerlik bitmek için

    Kiraz çiçek açacak
    Kelebekler uçacak
    Kuşlar yuva kuracak
    Askerlik bitmek için

    Güller olmuş tomurcak
    Tomurcaklar açacak
    Misk ü amber saçacak
    Askerlik bitmek için

    Kuzular büyüyecek
    Sonra da yürüyecek
    Hasretlik büyüyecek
    Askerlik bitmek için

    Erik çağla olacak
    Kirazlar allanacak
    Sonra da ballanacak
    Askerlik bitmek için

    Ekinler sararacak
    Dutlar bir bir savacak
    Gönül hasret dolacak
    Askerlik bitmek için

    Ekinler biçilecek
    Ayranlar içilecek
    Koyun, kuzu seçilecek
    Askerlik bitmek için

    Ayvalar sararacak
    Narlarsa kızaracak
    Elmalar toplanacak
    Askerlik bitmek için

    Havalar soğuyacak
    Yağmurlar bollaşacak
    Her taraf ıslanacak
    Askerlik bitmek için

    Lapa lapa kar yağacak
    Evlerde soba yanacak
    Tam bir sene dolacak
    Askerlik bitmek için

    Kader bu çekilecek
    Elbet sonu gelecek
    Remzi sabır edecek
    Askerlik bitmek için

    (29.3.1978-Mu. Ok. Ankara)

  • Yalçın YÜCEL.Muhteşem şiir

    MKA

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Elimizden tuttuğundan beri
    İçimizde duyuverdik
    Öylece öğrendik özgürlük nedir
    Ve çocuklar gibi şendi artık düşünce
    Seninle yürürken
    Yaşam da başkalaşıverdi
    Bir gül bahçesi olduk insanlığa açan
    Ey gökçek cumhuriyet!
    Sen ne özlü bir dostsun bize
    Nice günler, nice yıllar
    Hep el ele , ayrılmaz bir sevgiyle yürüdük
    Dostluğun o kadar sağlam ki
    Annemiz kadar yakın sanki
    Bir gül bahçesi işte
    Açacak, çok daha, çok daha…

    Birlikte çıktığımız bu aydınlık yolda bizleri onunla tanıştıran ATATÜRK’ÜMÜZÜ de sevgiyle, saygıyla anarak bayramınızı kutluyorum.

  • Yalçın YÜCEL.”Biliyordu”

    11879165_936000243109762_1805357738418180479_o

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Özgürlüğün kokusunu duyarken içinde
    Düşünüyordu
    Buğday sarısı saçları
    Kocatepe’nin toprağıydı sanki
    Gözlerinde akıp giden bir Akdeniz vardı hep
    Yüreğine sığmayan sevgisiyle bir de Türkiye
    Ve ardında onun gibi inanmış
    Onunla düşünen yiğit insanları
    Yalnız değildi hiç
    Bu yüzden sevinçliydi bir yandan da
    Açlıkta olsa
    Cephanesiz ve silahsız da
    Biliyordu
    Her şeyin önünde olan o sevgiyi
    Atının üzerine bindiğinde
    Dağlar küçülüverdi birden
    Ardında nice yiğitleriyle
    Bir destan daha düşüreceklerdi toprağa
    Yeniden dirilecekti özgürlük
    Gülümseyecekti bir çocuk gibi
    Duramadı tarih, yekindi yerinden
    Kapısında Dumlupınar
    Hemen yanında Büyük Taarruz
    Buyur etti ikisini de içeri
    Türk’ün zafer şarkısıydı sonrası
    Özgürlük güldüler hepsi de
    Ve Ata’sıyla birlikte
    Göğün ellerinden tutarak yürüdüler yeryüzünü

    30 Ağustos 2015

  • Hasan AKAR.(Türkiye Cümhuriyyeti, Tokat).Muhteşem şiirler

    hasanakarhocamiz

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Anne

    Ben gelirken tehlikelerle dolu dunyaya
    Yasam kefaretimi sen odedin anne
    Yasadim bu yasa yasamim sanki ruya
    Halen dunden gune kalkanim senidin anne

    Yurudum nesnelerden habersiz
    Dal budaktan sen esirgedin anne
    Cozuldu dilim heceler sirasiz
    Allah icin tercumanim senidin anne

    Kayitsiz kalamazdim ilk sozum senin adin
    Buyudukce seni mutlu etmek muradim
    Aglamam,sinirim,sevincim,inadim
    Dizine basimi koydugumda ummanim anne

    En kutsallarim arasinda aldin yerini
    Yasamim icin verdin gozunun ferini
    Okumaya yazmaya basladim ebed
    Inan kagidim kalemim senidin anne

    Dogrulugu ogrettin haramsiz dunya
    Bugun gibi hatirliyorum degil ruya anne
    Cakallar,sirtlanlar,yilanlar arasinda
    Ogudunu bastaci ettim tutuyorum anne

    Hep soylenir ya atasozu ana gibi yar
    Ana senin gibi yar bulamadim anne
    Bu dunya cok genis ama cok da dar
    Gonlun gibi genis yer bulamadim anne

    Mutlak faniyiz sende gideceksin bende
    Benden once gidersen hakkini helal et anne
    Eger ben yavrun gidersem senden once
    Hakkim sana gani gani helal olsun annecigim

    Bayrak

    Namluya sürülmüş mermi gibi öfkem
    Basmayın tetiğe patladı patlayacak
    Bu semada sadece o dalgalanacak
    Kimsenin oyuncağı değil ayyıldızlı bayrak

    Kanımızdan rengi şehidimin örtüsü al,al kırmızı.
    Korumadımı? yaşlımızı gencimizi oğlumuzu kızımızı?
    Nasıl yere atar çiğnersiniz gök kubbedeki baştacımızı?
    Hiçmi cannınız acı hissetmez hiçmi olmadı içinizde sızı

    Yurduma semsiye vatanıma milletime nöbet.
    Bu bayrağı koruyan vardı yine var olacak elbet
    Nedir bu kin nedir içinizdeki bu durmaz nefret
    Sizleri ederim şehitlere ulu mevlaya şikayet

  • Hasan AKAR.(Türkiye Cümhuriyyeti, Tokat).Muhteşem şiirler

    hasanakarhocamiz

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    “Veda diyorum ,göğe bakan bu topraklara,
    Bir daha nasip olur da ,gelir miyim bilmem?
    Efkar’da damla damla soğumuş yüreğimden,
    Çoraklı’da gözyaşımı siler miyim bilmem

    Kilitlenmiş kapılar,zelveleri paslanmış,
    Bahar gelir,kepengini açar mıyım bilmem?
    Ne desem boş,yıllar geçiyor,ömür bitiyor,
    Bu dünyadan yavaş yavaş göçer miyim bilmem?”

    14 Mayıs 2016 Artvin-Şavşat
    Fotoğraf:1982-1985 yılları arasında görev yaptığım Şavşat Çoraklı Ortaokulu’nun giriş kapısı (Şimdi kapalı,viran halde)

    Elveda

    Sana bir gün diyeceğim elveda
    Ey mavi yeşilliklerden uzak sevdam
    Yeter bu kadar çektiğim cevri cefa
    Sana da bir gün diyeceğim elveda

    Temennim umarın dönersin geri
    Kalbimde müstesna daima yeri
    Sana koşan canı nı veren serseri
    Sana da bir gün diyeceğim elveda

    Elveda demek çok ama çok zor
    Yüreğimde sevdan yanan hep kor
    Sensiz bu sevda in anki olmuyor
    Sana da bir gün diyeceğim elveda

    25 Şubat 2016

  • Gülten ERTÜRK (Türkiye Cümhuriyyeti, Ankara).Yeni şiir

    10000243_10152271703211506_1711077394_n (1)

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    SON FASIL

    Özlem dolu bir mektup yazdım yolladım yare
    Gönül gurbetimdeki yaralarıma care
    Sensiz bu yürek yitik, darmadağın, avare
    Gelişin gelişime muhabbetle katılsın
    Bende olan bu bende sen tek gerçek, asılsın

    Günlerin gecelerin sensiz bir anlamı yok
    Sahte sevgilereyse benim karnım dünden tok
    Hayallerin karşımda durur, gerilmiş bir ok
    Gülüşün gülüşüme muhabbetle katılsın
    Üzüntü, kerderler dar ağacında asılsın

    Düşüncelerimizde olmasın hiç bir hile
    Örnek olsun bu sevdamız, düşmeyelim biz dile
    Varlıkta ve yoklukta katık, ekmeği bile
    Bölüşün bülüşüme muhabbetle katılsın
    Başıma talih kuşu danışmadan takılsın

    Gülten Sultanım Der ki; hayatın pamuktan bir ip
    Ecel kapıyı çalar, ölüm bedene talip
    Şu kısacık dünyada halimi görüp sezip
    Bilişin bilişime muhabbetle katılsın
    Hayatımdaki arzu ettiğim son fasılsın…

    07.03.1014.YEMEN

  • Gülten ERTÜRK.”Atam diye inliyor ülkemin dört bir yanı” (Yeni şiir)

    1931934_10152210268001506_599855042_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Mevsim gazel mevsimi yürekler yine hazan
    Özlemdeyiz, ey Türk’ün kem talihini bozan
    Yalnız On Kasım değil sana duyulan minnet
    Sabah akşam duada kadın, erkek, kız, kızan

    Dallar boyun büküyor güllerin rengi sarı
    Bülbül gülü unuttu bugün farklıdır zarı
    Baştanbaşa sen varsın yurdun ufuklarında
    Muğla’da çökertmesin Artvin’de ata barı

    Bağımsızlık adına yanar yaktığın ateş
    Yedi düşmanın başı olamadı sana eş
    Muasır medeniyet senden bize emanet
    Bakışları okyanus saçları sarı güneş

    Atam diye inliyor ülkemin dört bir yanı
    El ele kenetlenmiş Kırklareli’si Van’ı
    Gençliğin sahip çıkar birinci görevine
    Ey yüzyılın lideri ey Türk’ün asil kanı

  • Harika UFUK.Muhteşem şiirler

    huh

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Atatürk’ümün İzinde

    Senin için şiir yazmak istedim,
    Ne yazdıysam bin kere yinelenmiş,
    Ne düşündüysem benden önce söylenmiş.

    “Başak saçlı” diyemem, demişler.
    “Harman alınlı”,”Deniz gözlü” hiç olmaz!
    Bana yazacak bir şey bırakmamış
    Behçet Kemal Çağlar,
    Yeni sözler bulmak için anam ağlar!

    Her sözcük sakız olmuş dillerde,
    Sana şiir yazmak istedim yine de!

    Seni çok seviyorum Atatürk’üm,
    İlkelerine sahip çıkmaktır ülküm.
    Devrimlerinin ve cumhuriyetimizin
    Daimi bekçisi olacağım!
    Kıyamet kopsa, yer oynasa yerinden,
    Dünya çıksa yörüngesinden,
    Atam asla ayrılmayacağım izinden!

    Atatürk Adana’da

    Ayakbastı buraya Ata’m On beş Mart günü,
    Atatürk’le canlandı; Adana, Çukurova!
    Onun gelmesi sanki Adana’mın düğünü,
    Atatürk’le canlandı; Adana, Çukurova!

    Çekerek bastonunu “Yeşerecekti.” dedi,
    O güzel bastonuna dayanmadı, ekledi:
    Toprağın verimini çok güzel dilekledi.
    Atatürk’le canlandı; Adana, Çukurova!

    O günleri görmeyi inanın çok isterdim,
    Harika bir anının şahidi benim, derdim,
    Ata’mı görememek benim en büyük derdim,
    Atatürk’le canlandı; Adana, Çukurova!

  • Harika UFUK.”ATATÜRK YOLU”

    12895361_10153617570977998_207855252_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Esareti özgürlüğe çeviren,
    İstiklâle giden yoldur Atatürk.
    Düşmanları bir hamlede deviren,
    Yurda kanat geren koldur Atatürk.

    Yirminci yüz yıla damgayı vuran,
    Yenilikler yapan, devrimler kuran,
    Milletin başında taç olup duran,
    Çiçeklenmiş, yeşil daldır Atatürk.

    Dünya tarihinde çığırlar açan,
    Yalandan, riyadan, boş sözden kaçan,
    Yurdumuza bolluk bereket saçan,
    Vatan bahçesinde güldür Atatürk.

    İlkeleri milletimin rehberi,
    Şanlı cumhuriyet onun eseri,
    Gösterdiği hedef daim ileri,
    Çağdaşlığa akan seldir Atatürk.

    Gönlümüzün, gözümüzün ışığı,
    Vatansever, milletinin âşığı,
    İlim, irfan, hürriyetin beşiği,
    Sevgiyle uzanan eldir Atatürk.

    Fikri ile gündüz olur geceler,
    Söylev’inde anlam bulur heceler,
    Aşkla çarpan yürek onu heceler,
    Öz Türkçe konuşan dildir Atatürk.

    Harika ülkeni, mazini tanı,
    Türk çocuğu iyi öğren atanı,
    Utkularyaşamınmutluluk anı,
    Hayata tat katan baldır Atatürk.

    Adana.2010
    NOT 1: Bu şiir09.09.2014 Tarihinde Edebiyat Defteri Sitesinde “Uğur Böceği” ile ödüllendirildi.
    NOT 2: Bu şiir 30.05.2015 Tarihinde Edebiyat Evi Sitesinde “Yıldızlı Yazı” ve “Günün Hece Şiiri” olarak seçildi.

  • Münevver DÜVER (Türkiye Cümhuriyyeti, Adana).Muhteşem şiirler

    1236562_722085574474022_177854009_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Türkiye’m 2

    Gönülden gönüle geçen yol vardır
    Ay yıldız aşkıyla birsin Türkiye’m
    Dünyada her ırkla dost ile yardır
    Kahraman ordunla ersin Türkiye’m

    Asya, Avrupa’yı bölen cıvansın
    Osmanlı’dan kalan yadigâr hansın
    Avrupa Birliği senden utansın
    Denizlerle coşan yersin Türkiye’m

    Kültürün, Tarihin özün bellidir
    Dağın, gölün, ovan, düzün bellidir
    Ayda dört mevsimin, güzün bellidir
    Bütün dünyaya değersin Türkiye’m

    Yedi bölgen turistlerin yatağı
    Seksen bir ilin farklı sıcağı
    İnsanların kalbi sevgi otağı
    Gönül tahtına binersin Türkiye’m

    Atatürk kurdu bu cumhuriyeti
    Başına getirdi asil milleti
    Demokrasi verdi ve hürriyeti
    Gözlerimde hep seğersin Türkiye’m

    21.12.2010-Adana

    Toprağım Azerbaycan

    Hasretinle doluyum ben
    Azerbaycan Azerbaycan.
    Özlemlerin yoluyum ben
    Azerbaycan Azerbaycan.

    Her zaman seni anarım
    Hasretin ile yanarım
    Budur benim son kararım
    Azerbaycan Azerbaycan.

    Türk’ün ülküsü sen oldun
    Can oldun gönlüme doldun
    Özgürlüğü sonra buldun
    Azerbaycan Azerbaycan.

    Yol oldun gönül çarşıma
    Nur oldun ulu marşıma
    Sevgisin yüce arşıma
    Azerbaycan Azerbaycan.

    Sen yakında, ben uzakta
    Sensiz yüreğim tuzakta
    Bayrağın her an kucakta
    Azerbaycan Azerbaycan.

    Her zaman seni düşlerim
    Seni gönlümde süslerim
    Kalbimde seni beslerim
    Azerbaycan Azerbaycan.

    Toprağın kokusu gelir
    Kokusu bağrımı deler
    Gözyaşımı sele eler
    Azerbaycan Azerbaycan.

    Münevver, Güneyin Kızı
    Dinmez bağrımdaki sızı
    Mevlâ’m ayırmasın bizi
    Azerbaycan Azerbaycan.

  • Münevver DÜVER (Türkiye Cümhuriyyeti, Adana).Muhteşem şiirler

    1236562_722085574474022_177854009_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Yedi Devlet Bir Millet’in Sultanları

    Bu cihanda Türklük şanını gördü
    Yedi devlet bir millet’in sultanları.
    Dünyada insanlık hükmünü sürdü
    Yedi devlet bir millet’in sultanları.

    Mahtumgulı Firaği Türkmen şair
    Mutasavvıf ilmi insana dair
    Bahtiyar Vahapzade yazdı şiir
    Yedi devlet bir millet’in sultanları.

    Ahmet Yesevi evrende nam saldı
    Pir-i Türkistan’ın şairi oldu
    Hacı Bektaş, Yunus feyziyle doldu
    Yedi devlet bir millet’in sultanları.

    Ali Şir Nevai Özbek’in piri
    Cengi Aytmatov gönüllerde diri
    Denktaş, Nihat Asya bizlerden biri
    Yedi devlet bir millet’in sultanları.

    27.12.2010-Adana

    Ahmet Yesevi

    Yesi ülkesine bir güneş doğdu
    Türkistan’nın piri Ahmet Yesevi
    Yalanı, yanlışı ilmiyle boğdu
    Türkistan’ın miri Ahmet Yesevi

    Buhara’ydı ilim, irfan merkezi
    Sıcak yüreğiyle sardı herkesi
    Dünyaya duyurdu Türkistan sesi
    Kainatta iri Ahmet Yesevi

    Hacı Bektaş, Yunus Emre, Mevlâna
    Feyz alıp dağıttı kalpten her yana
    İki bin yıl önceden ta bu yana
    Gönüllerde biri Ahmet Yesevi

    Pir-i Türkistan’ın şairi, veli
    Dört kapı, kırk makama değmiş eli
    Yüz yirmi yaş sonra seherin yeli
    Yaratanın eri Ahmet Yesevi

    16.12.2010-Adana

    Ali Şir Nevai

    Özbekistan dünyasının şairi
    Altun yürekli Ali Şir Nevai
    Beş yüz yıldan beri olmuş ahiri
    Güçlü bilekli Ali Şir Nevai

    Rus, Uygur, Ermeni’ler seni anar
    Azeri, Tatar’lar özüne yanar
    Türkmenler, Özbekler sözüne kanar
    Eli kalemli Ali Şir Nevai

    Türk dilinde öncü, yoluyla yoldu
    İnsan sevgisiyle aşını böldü
    Afganistan, Herat oradan geldi
    Horasan âlimi Ali Şir Nevai

    Babası Vezir, Timur’un meliki
    O bir mühürdar, Vezir, Vali idi
    Bin bey yüz bir yılında vefat etti
    Fani mahlaslı Ali Şir Nevai

    22.12.2010-Adana

  • Mais TƏMKİN.”Sənin həsrətinə ağlamadım ki…”

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    Səni ümidimə çox bələdim
    mən,
    Sənə qovuşmağı hey dilədim men…
    Gözümlə arxanca su çilədim
    mən,
    Sənin həsrətinə ağlamadım
    ki….

    Sanki daş yerinə qoyub
    dərdimi,
    Dedim: damla-damla oyum-
    dərdimi.
    Dərdimin dərdinə qıyıb
    dərdimi
    Sənin həsrətinə ağlamadım
    ki?…

    Fələk yanağımda göz yaşı
    qoydu,
    Məni öz qəmimlə yanaşı
    qoydu.
    Gündüzüm gecəmə başdaşı
    qoydu,
    Sənin həsrətinə ağlamadım
    ki?!…

    Sevincim ağladı gülən
    günümə,
    Bu günüm daş atdi, gələn
    günümə.
    Sənin toyun düşdü ölən
    günümə,
    Sənin həsrətinə ağlamadım
    ki…
    Sənin həsrətinə ağlamadım
    ki?!!…

  • Mais TƏMKİN.”Sözdən qala tikirəm”

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    Dərd yağır Ağrı Dağdan,
    Ağırmış ağrı,- dağdan.
    Çəkdiyim ağrılardan
    Bağrım dəlik-dəlikdi.

    Sinəmdə eşq məşəli,
    Əlim külüng- tişəli.
    Könlüm gahdan nəşəli,
    Gahdan giryan, ləlikdi.

    …Var yolunu azan ,,xan*”,
    Qətlə fərman yazan ,,xan”.
    Kimi üzdə Qazan Xan,
    Gendə Qıpçaq Məlikdi…

    Kimi harda ,,leş*” görər,
    Gözü biri ,,beş” görər.
    Kimi dərhal iş* görər,
    Kiminki ,,hələlik”di…

    Yaradıb tər tökürəm,
    Düz gəlməsə…sökürəm.
    Sözdən qala tikirəm,
    Şairlik fəhləlikdi.

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Meydan sənin deyil”

    mm

    Madam ki, ürəyin quş ürəyidir,
    Burda dayanmağın yeridirmi heç?
    Hədəf nişançının öz kürəyidir,
    Meydan sənin deyil, dayanma, gəl, keç.

    Gəlib dayanmısan yol ayrıcında,
    Bilmirsən gedəsən haraya indi.
    Həqiqət pas atıb dilin ucunda,
    Hay-küyün də gəlməz haraya indi.

    Səni təqib edən qorxaqlığındır,
    Düşübdür ardınca qaraba-qara.
    Sanırsan batmısan, qürub çağındır,
    Ruhun bədənində çəkilir dara.

    Zamanın gərdişi qorxudur səni,
    Uçuna-uçuna ömr eləyirsən.
    Sıxıb bağlamısan bərk-bərk,
    Ölü sükutu da hey ələyirsən.

    Haçansa söz deyib peşman olmusan,
    Dilinə yiyəlik öyrədibdilər.
    Öz cəsarətinə düşmən olmusan,
    “Necə”lik, “niyə”lik öyrədibdilər.

    Yazıq, nə görmüsən, bu ki, toydur, toy,
    Azmısan yel qovan dumanda, çəndə.
    Hər şeyi taleyin ümidinə qoy,
    Bəlkə Allah sənə yar ola, bəndə.

  • Müzəffər MƏZAHİM.”İnsanlığa”

    mm

    Bir günahkar bəndə varsa, yox nicat insanlığa,
    Hər bir insan saf əməl versin zəkat insanlığa.

    Qoy arınsın büs-bütün hər cür günahdan bəndələr,
    Eyləsinlər çox savab işlər barat insanlığa.

    Durmadan karvan gedir, yollar uzaqdır, yük ağır,
    Sən də ver öz töhfəni, vaxtında çat insanlığa.

    Vermə əldən insafı, fürsət var ikən adil ol,
    Pak əməllər bəxş edər sonsuz həyat insanlığa.

    Sözlərinlə, gəl, Müzəffər, qəlbləri abad elə,
    Mənəviyyat müjdəni şövq ilə qat insanlığa.

  • Azərbaycan Dövlət Aqrar Universitetində “Məzun 2016”yarmarkası keçirilib

    Azərbaycan Dövlət Aqrar Universitetində tədrisin maddi-texniki bazasını gücləndirmək, ən müasir tədris şəraitinə nail olmaq, praktiki dərslərin tədrisinə diqqəti artırmaq, tələbələrin sosial-məişət şəraitinin yaxşılaşdırmaqla yanaşı, məzunların işlə təminatı əsas hədəf kimi qarşıya qoyulub. Son illərdə universitetdə yeni istifadəyə verilən obyektlər, yaradılan elmi-tədqiqat və tədris mərkəzləri, alınan avadanlıqlar, bütövlükdə, tədris prosesinin müasir səviyyədə qurulması üçün yaradılan şəraitlər kadr hazırlığının səviyyəsinə öz müsbət təsirini göstərməkdədir. 17 fevral 2016-cı il tarixində Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevin Azərbaycan Dövlət Aqrar Universitetinin müasir tipli tələbə yataqxanasının açılışında iştirak etməsi qeyd olunanların bariz nümunəsidir. Tələbələrimizə böyük hədiyyə olan kompleks dörd korpuslu yeddimərtəbəli, bir korpusu isə altımərtəbəli binalardan ibarətdir.
    ADAU-nun mətbuat xidmətinin rəhbəri Qalib Rəhimli bildirib ki, hazırda universitetin məzunların əmək bazarında uğurlu karyerası əsas meyar kimi qəbul edilir. Bunu nəzərə alaraq, universiteti bitirən məzunların əmək bazarında hərəkətinin koordinasiyası məqsədilə facebook sosial şəbəkəsində “ADAU Məzunları” adlı qrup və məzun bazası yaradılıb.
    Məzunların işlə təminatında universitetdə keçirilən ənənəvi məzun yarmarkaları da mühüm əhəmiyyət daşıyır. Bunu nəzərə alaraq universitetdə növbəti, 8-ci “Məzun 2016” yarmarkası keçirilib. Tədbirdə 130-a yaxın muəssisə və təşkilat iştirak edib. Respublikanın 36 rayonunda yerləşən bu qurumlardan 700 dən çox vakant iş yerləri məzunlara təklif olunub. Məlumat üçün bildiririk ki, bu il universitetdən 1198 tələbənin məzun olacağı nəzərdə tutulub.
    Məzun yarmarkasında Kənd Təsərrüfatı nazirinin müavini Seyfəddin Talıbov, ADAU-nun rektoru, professor, AMEA-nın müxbir üzvü İbrahim Cəfərov, şirkət və fermer təsərrüfatlarının rəhbərləri, məzun və hazırda oxuyan tələbələr çıxış edib, aqrar sahəyə dövlət qayğısından, bu möhtəşəm tədbirin əhəmiyyətindən, təhsil müəssisəsində yaradılan şəraitdən danışıblar, məzunlara uğur arzulayıblar.
    Yarmarkada Qrand Motors MMC, Səba ASC, Qarabağ Taxıl ASC, Biləsuvar Süd MMC, Süsən Aqro MMC, Azərtoxum, Aqro Dairy MMC, BMS Aqro MMC, Azərsun Holdinq, Nurgün Aqro MMC, Kürdəxanı Şitil MMC, Millia, Greentech, Bilrlik MMC, Vətən AZ, AzRus Dostluq, Hacıqabul Quşçuluq, Bozdağ Heyvandarlıq Kompleksi, Qəbələ “Jalə” Konserv Zavodu, Bərdə Yağ-Pendir və digər şirkətlər iştirak ediblər.
    Yarmarkada iştirak edənlər, eyni zamanda, universitetdə yaradılan maddi-texniki baza, o cümlədən yeni tələbə yataqxanası, quşçuluq tədris mərkəzi, bildirçin yetişdirilməsi üzrə tədris təcrübə təsərrüfatı, qapalı və açıq balıqyetişdirmə laboratoriyası, quraşdılrılmaqda olan müasir istixana kompleksi, təmiri yekunlaşan mühəndislik korpusu və digər obyektlərlə yaxından tanış olublar.

    Qalib Rəhimli,
    Azərbaycan Dövlət Aqrar Universitetinin Mətbuat Xidmətinin rəhbəri

  • “Azərbaycan həqiqətlərinin dünyaya yayılmasında Hollandiya, Almaniya, İsveç və Türkiyədə təhsil alan tələbələrin, yaşayan azərbaycanlılarla silsilə tədbirlərin keçirilməsi” adlı layihə Azərbaycanda və xarici ölkələrdə

    [url=http://gundelik.info/]Ədəbiyyat-Az.Com[/url] xəbər verir ki, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Yanında QHT-lərə Dövlət Dəstəyi Şurasının 2016-ci ildə elan etdiyi Qrant müsabiqəsində qaliblərdən biri də “Bayat” İctimai Birliyidir. “Azərbaycan həqiqətlərinin dünyaya yayılmasında Hollandiya, Almaniya, İsveç və Türkiyədə təhsil alan tələbələrin, yaşayan azərbaycanlılarla silsilə tədbirlərin keçirilməsi” adlı layihə xaricdə və Azərbaycanda həyata keçiriləcək.
    Layihənin őlkədən kənar ilk tədbiri 16 may 2016-ci tarixində Tűrkiyənin Ízmir şəhəri Ege Universitetinin nəzdində fəaliyyət gőstərən Tűrk Dűnyası Araşdırmalar Ínstitutnda baş tutdu.Tədbiri ilk olaraq MVQSYíB Tűrkiyə nűmayəndəsi Seyfeddin Ayakyay açaraq qonaqları salamladı və layihə haqqında məlumat verdi.
    Tədbirdə yerli və əcnəbi tələbələrlə yanaşı Universitetin əməkdaşları, media nűmayəndləri iştirak ediblər. Daha sonra Tűrk Dűnyası Araşdırmalar Universitetin Ízmir şöbə sədri Eren Ekici sőz alaraq tədbir haqqında őz műsbət fikrilərini səsləndirdi. Bir neçə tələbə və qonaqlar MVQSYÍB tərəfindən təşəkkűr belgəsi ilə təltif olundular.

  • “Mənim duyğum” kitabının təqdimat mərasimi keçirilib

    edebiyyat-az.com xəbər verir ki, mayın 17-də Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Natəvan klubunda Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, “Qızıl qələm” və “Həsən bəy Zərdabi” fəxri müdia mükafatları lauretı, şair Etibar Vəliyevin “Mənim duyğum” kitabının təqdimat mərasimi keçirilib.Kütləvi informasiya vasitələrinin nümayəndələrinin iştirakı ilə keçiriləcək tədbirdə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin, Azərbaycan Dövlət İqtisad Universitetinin, Azərbaycan Texniki Universitetinin tələbələri, müəllifin qələm yoldaşları və yaxın dostları da iştirak edirdilər.
    Tədbiri giriş sözü ilə açan Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin aylıq ədəbi-bədii orqanı “Azərbaycan” jurnalının “Poeziya” şöbəsinin müdiri, şair Qəşəm Nəcəfzadə ilk növbədə tədbir iştirakçılarını salamlayaraq, müəllifin yaradıcılıq nümunələri haqqında ürəkdolusu danışıb, müxtəlif illərdə qələmə aldığı əsərləri mövzu dairəsinin müasir dövrlə ayaqlaşdığını xüsusilə qeyd edib.
    Tədbir iştirakçıları müəllifin yaradıcılıq yolu və fəaliyyəti haqqında öz fikir və düşüncələrini, xatirələrini bölüşüb, arzu və istəklərini dilə gətiriblər.Müəllifə yeni yaradıcılıq uğurları və fəaliyyəti dilədilər.Bugünkü görüşün yüksək səviyyədə gerçəkləşməsində və həyata keçirilməsində Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin sədri, xalq yazıçısı Anar başda olmaqla, zəhməti keçən hər kəsə təşəkkürünü bildirib, işıq üzü görən kitablarından tədbir iştirakçıları üçün imzalayaraq, hədiyyə edib.Tədbirin sonunda isə xatirə şəkli çəkdirilib.

  • Qəşəm NƏCƏFZADƏ.”Dəfn mərasimində nitqlər”

    a00b078f5535b574230fb0232d7c2e5d

    Uilyam Folkner Nobel mükafatı alanda Nobel mükafatçısı Albert Kamyu onu təbrik etmək üçün Amerikaya gedir. Kamyu hələ Nobel almamışdı. Təntənəli məclisdə Alberti Folknlerə təqdim edirlər, lakin Folkner ona əhəmiyyət verməyib, sadəcə əllərini yelləyir. Albert uzun müddət kənarda dayanıb, Folkneri böyük şövqlə müşahidə eləyir və səssizcə vətəni Əlcəzairə qayıdır.

    Əslində Folknerin eqosu Albert Kamyu ilə səmimi görüşməyə imkan vermirdi. Amma bir neçə il sonra Kamyunun dəfnində ən təsirli nitqi də Folkner edir və onu dünya ədəbiyyatının klassiki adlandırır.

    Eləcə də F. Dostoyevski Nekrasovun dəfnində eyni tərzdə çıxış edir və onu A.S. Puşkindən böyük şair adlandırır. Dəfnə toplaşanlar etiraz edirlər: Puşkindən sonra. Dostoyevski yenə öz fikrində qaldığını israr edir: Puşkindən böyük.

    Bu, o zaman idi ki, Nekrasov ən yaxın dostu Dostoyevski ilə küsülü olaraq həyata “əlvida” demişdi. Ən yaxın dostlar Nekrasov, Dostoyevski, Turgenev və Belinski son vaxtlar bir –birlərini danışdırmırdılar. Səbəb də bu idi ki, Belinski rus mətbuatında Dostoyevskini daha çox şişirdir. Dostlar bunu qəbul etmir və nəticədə küsülü qalırlar. Halbuki Dostoyevskini Belinski ilə Nekrasov tanış edib, onun istedadlı bir yazıçı olduğunu bildirib. Nəticədə Belinskinin Dostoyevskini dünyanın ən böyük dahisi kimi təqdim etməsi dostları narazı salır. Nəticədə Nekrasovun dəfnində Dostoyevskinin mükəmməl nitqi rus ədəbiyyatında baş verən bu qarabasmanı yoluna qoyur. Folkner də belə. Deməli, həyatda belə şeylər olur və olacaq. Təkrar həyatın çeşməsidir. Əgər bir hadisə baş veribsə, deməli, həyatda onun bir neçə oxşarı da mövcuddur. Sadəcə görmək lazımdır.

    Azərbaycan ədəbiyyatında da belə idi. Əli Kərimin dəfnində Rəsul Rzanın məşhur çıxışı uzun müddət ictimai gündəmdə müzakirə olundu. Dünən adi şair kimi görünən Əli Kərim bu gün dahi kimi Göyçayda dəfn edildi. Əli Kərim bu haqda özü də gözəl deyib:

    Sən mənim qədrimi biləsən deyə,
    Bu cavan yaşımda ölümmü indi?

    Əli Kərim “Azərbaycan” jurnalının poeziya şöbəsinin redaktoru olub. Amma elə adamlara ön söz, təqdimat yazıb ki, onlar ədəbiyyatda qalmayıblar. İsa İsmayılzadə mənə danışırdı ki, Əli Kərimə şeir verirdik, amma Əli o şeirləri gec çap edirdi, ya da xoşuna gəlmirdi, bunu birbaşa demirdi, eləcə stolunun üstündəki vərəqləri guya o yan bu yana çevirib, şeirimizi axtarırdı və sonda bizə (Ələkbər Salahzadə ilə mənə) deyirdi, deyəsən itirmişəm, bəlkə yenisini gətirəsiniz?!
    Bəzən çox sevdiyin şair sənə ədəbiyyatda mane olur. Şair olanlar üçün deyirəm. Sevdiyin şairin imperiyasından çıxa bilmirsən, onu təqlid, təkrar edirsən. Ona oxşayrsan, ona bənzəyirsən. Gərək şair şairi sevməsin öyrənsin, oxusun. Əli Kərimin ən çox oxuduğu türkiyəli şair Orxan Vəli olub. Onun şərəfinə kiçik oğlunun adını Orxan qoyub. Amma Əli Kərimin heç bir misrası da Orxan Vəliyə bənzəmir. Çünki Əli Kərim Orxan Vəlini öyrənib. Adam bir şeyi öyrənəndə təkrarlamır, sevəndə təkrarlayır. Necə ki, Ramiz Rövşəni sevən şairlər var, eynən onun kimi şeirlər yazırlar, çünki sevirlər, təqlid edirlər, öyrənmirlər.
    Bəlkə, elə Folkner Kamyunu görəndə əlini ona görə yelləyib. Əsas sözünü Kamyunun dəfn gününə saxlayıb. Dosteyevski də belə. Nekrasov öləndən sonra həqiqəti deyib. Rəzul Rza da…
    Hələlik yenə nəsə gözlənilir… Sağlıq olsun, gözləyək!

  • Rafiq ODAY.”Gəlsək” (Qəzəl)

    rafiqoday

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
    ”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    ”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
    Əməkdar jurnalist

    Ramiz Qusarçaylıya

    Ötsə yenə şıltaq havalar, bir yaya gəlsək,
    Dost haylasa, biz də yığışıb bu haya gəlsək.

    Bizdə belədir dosta məhəbbət ta əzəldən,
    Gərəkdi səni dost dediyin dost saya, gəlsək.

    Dost mehrinə, dost sehrinə möhtacdı könüllər,
    Az, ya ki çoxuq-varmı bir hacət saya, gəlsək?

    Enək düzünə, dərəsinə, dağına qalxaq,-
    Kimdir ki, qoyan zəhməti getsin zaya, gəldək.

    Bir qoşma deyək sərt qayaya Məmməd Arazdan,
    Bir kəlmə ilə tərzimə dura qaya, gəlsək.

    ODAY, di tez ol Ramizə bir ismarıc eylə,
    Nolar yığışıb bir gecə QUSARÇAYA gəlsək?!

  • Rafiq ODAY.”Tapammıram” (Qəzəl)

    rafiqoday

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
    ”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    ”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
    Əməkdar jurnalist

    Min ildi yol gəlirəm, izimi tapammıram,
    Əyrilər at belində, düzümü tapammıram.

    Qılıncdan kəsərlidi deyirdi-söz,-babalar,
    Nədən mən o kəsərli sözümü tapammıram?!

    Deyirdim gözüm kimi qoruyaram mən səni,
    Səni oyaq bir yana, gözümü tapammıram.

    Bir-birinin üstündə gör nə qədər ələk var,
    Bu ələklər altından üzümü tapammıram.

    Kim üz tutramsa-dilində “döz” kəlməsi,
    Mən döz deyənlərdə dözümü tapammıram.

    Mən də dərdin əlindən dağa pənah apardım,
    Qan içində titrəyən dizimi tapammıram.

    Həm mürşidəm, həm mürid, həm dərvişəm, həm seyid,
    Rafiq ODAY mənəmmi?-Özümü tapammıram

  • Təkamül nəzəriyyəsini müdafiə edən bəzi din xadimləri və ziyalıların düşdükləri vəziyyət, həqiqətən, tragikomikdir

    ramiqveliyev

    Canlılar arasında təkamül prosesinin hələ də davam etdiyini iddia edən təkamül fərziyyəsi insanları bu prosesə görə siniflərə ayırır.

    Canlılar arasında təkamül prosesinin hələ də davam etdiyini iddia edən təkamül fərziyyəsi insanları bu prosesə görə siniflərə ayırır. Darvin “yaşamaq uğrunda mübarizə”nin insan irqləri arasında da olduğunu iddia edirdi və onun nəzəriyyəsinə görə bu mübarizədə “seçilmiş irqlər” üstün gəlir. O, avropalı ağ insanları “seçilmiş irq”, asiyalı və afrikalı irqləri isə, yaşamaq uğrunda mübarizədə geridə qalmışlar hesab edirdi. Təkamül nəzəriyyəsinin bu qaranlıq fikrinə görə, hələ tam inkişaf edib mədəniləşməyən bu “insanabənzər meymun”ları istənilən şəkildə öldürmək, inhisar etmək olar. Hələ “tam insan olmayan” bu varlıqların öldürülməsi, məhv edilməsi isə təkamül prosesinin təbii gedişatıdır. Darvinin öz sözləri, əslində, təkamül nəzəriyyəsinin elmlə heç bir əlaqəsi olmayan yırtıcı bir idiologiya olduğunu isbat etməkdədir: “Bəlkə də, əsrlər çəkmədən, yaxın gələcəkdə mədəni insan irqləri vəhşi irqləri yer üzündən tamamilə siləcəklər. Eyni zamanda insanabənzər meymunlar da hökmən yox ediləcəklər. Beləliklə, insanla onun ən yaxın qohumları arasındakı boşluq daha da genişləyəcək. Bununla, ortada hazırkı ağ irqlərdən belə daha mədəni irqlər və hazırkı zəncilərdən, Avstraliya yerlilərindən və qorillalardan belə daha geridə olan pavian növü meymunlar qalacaq”. (Charles Darwin, The Descent of Man, 2-ci nəşr, New York, A L. Burt Co., 1874, səh. 178)

    Bəzi din xadimləri və “ziyalı”lar bilməlidirlər ki, canfəşanlıqla elm donu geyindirib müdafiə etdikləri təkamül nəzəriyyəsinin şərtlərinə görə, onların kəllə sümükləri ölçülərək mədəni irqə mənsub olmadığı müəyyən edilir. Bəli, səhv oxumursunuz. Darvin türklərin meymunla insan arasında tam təkamül keçirməmiş aşağı irq olduğunu və yaxın gələcəkdə tamamilə məhv ediləcələri kəhanətini irəli sürür. 1881-ci il, iyulun 3-də dostu Uilyam Qrahama yazdığı məktubunda Darvin türkləri belə təhqir edir: “Xatırla ki, çox da uzaq olmayan əsrlər əvvəl türklər tərəfindən basıldığı zaman Avropa millətləri necə risk altında qalmışdılar. Gör, bu fikir indi bizə necə gülünc gəlir. Avropoidlər kimi tanınan daha mədəni irqlər yaşamaq uğrunda mübarizədə türkləri darmadağın etmişlər. Dünyaya çox uzaq olmayan gələcəkdən baxdığım zaman hələ neçə-neçə aşağı irqlərin daha mədəniləşmiş irqlər tərəfindən dünya miqyasında məhv ediləcəyini görürəm”. (Fransis Darvin, “Çarlz Darvinin həyatı və məktubları”, cild 1, Nyu York: D.Appleton and Company, 1888, səh. 285-286)

    Təkamül nəzəriyəsinin ortaya atdığı dırnaqarası seçkin irqlərin digər irqləri “insan yerinə qoymama” məntiqinin günümüzdə də davam etdiyini görürük. Bunun əsas səbəbi isə bu fərziyyənin insanlar üzərindəki təsirinin hələ də davam etməsidir. Keçdiyimiz günlərdə İngiltərənin baş naziri Devid Kemeron ölkəsinin müstəmləkələrdə etdiyi səhvlərə görə üzr istəməsinin doğru olmayacağını iddia etmişdir. Kemeronun nəzərdə tutduğu “səhvlər” isə milyonlarla insanın qətlə yetirilməsidir.

    Bütün bu həqiqətlər isə dünyamıza bəlalar gətirən, nəzəriyyədən daha çox batil din hökmündə olan təkamül fərziyyəsinin insanlar üzərindəki təsirini aradan qaldırmağın nə qədər əhəmiyyətli olduğunu göstərir.

    Təkamül nəzəriyyəsinə əsasən, seçilmiş irqlərə mənsub olmadıqları, dolayısı ilə meymunla insan arasında bir varlıq hesab edildikləri halda bu nəzəriyyəni müdafiə edən bəzi din xadimləri və ziyalıların düşdükləri vəziyyət, həqiqətən, tragikomikdir.

    Ramiq VƏLİYEV,
    “Gənclərin Mənəvi İnkişafı” İctimai Birliyinin sədri

  • Dünyada aclıq deyil, sevgisizlik problemi var

    sevincxanimhaqverdizade

    Bu gün dünyada 800 milyon insan ac yaşayır, 1.5 milyard insan isə artıq çəkidən əziyyət çəkir.

    Bu gün dünyada 800 milyon insan ac yaşayır, 1.5 milyard insan isə artıq çəkidən əziyyət çəkir. Bütün cənubi Afrika ölkələrində 230 milyon ton qida istifadə edilir, eyni miqdar qida da inkişaf etmiş ölkələrdə hər il tullanılır. Buna nümunə olaraq Almaniyanı göstərmək mümkündür. Ştutqart Universitetinin apardığı tədqiqatlar nəticəsində məlum olub ki, Almaniyada hər il 11 milyon ton qida tullanılır. Bu da bir almanın ildə 235 € miqdarında qidanı heç istifadə etmədən israf etməsi deməkdir. Bu məbləğ dünya səviyyəsində 1.5 milyard insanın illik gəlirinə bərabərdir.

    Dünyada israfın miqdarı təəccüb doğuracaq dərəcədə böyükdür. Hazırda dünyada istehsal edilən qidanın 30%-i istifadə edilməmiş tullanılır. Başqa sözlə desək, istehsal edilən qidanın 1/3-i evlərə çatmadan zibilə gedir. ABŞ-da istehsal edilən qidanın 40%-i yeyilmir, Avropada isə hər il 100 milyon ton yemək istifadə edilmir. Hər il israf edilən 1.3 milyard tonluq qida isə 1 trilyon $ deməkdir.

    Bu statistikani bir az da davam etdirsək, daha da qorxunc məqamlarla rastlaşarıq. Dünya Bankının təqdim etdiyi hesabata əsasən, inkişaf etmiş ölkələrdə tullanılan qidalar dünyada aclıqdan ölən insanların 15 mislini doyduracaq qədərdir. Bir sözlə, bu gün dünyada aclıq və ya qıtlıq problemi deyil, sevgisizlik və laqeydlik problem var. Uşaqlar əslində aclıqdan deyil, qorxunc bir sistemin qorxunc bir nəticəsində ölürlər.

    2015-ci ilin may ayında Fransada israf mövzusu ilə bağlı sevindirici bir qərar alındı. Parlamentin qəbul etdiyi qərara əsasən satılmamış qida maddələri zibilə atıla bilməz. Qanuna əsasən satılmamış qidanı istifadəsiz hala gətirmək də qadağandır. Buna görə də, satılmamış qidanın bağışlanması, heyvan yemi olaraq işlədilməsi, gübrə kimi əkinçilikdə istifadə edilməsi lazımdır. Eyni zamanda sahəsi 400 kv metrdən böyük olan supermarketlərin xeyriyyə qurumları ilə müqavilə bağlayıb satılmayan qidaları bağışlaması lazımdır.

    Fransada adambaşına ildə 20-30 kg qida tullanılır. Bunun 7 kg-nın paketi belə açılmır. Bu israf 12-20 milyard € deməkdir. Bu miqdarın yoxsulluqla mübarizə aparan hər hansı bir Afrika ölkəsi üçün necə böyük bir miqdar olduğunu xatırlatmağa ehtiyac yoxdur. Fransanın bu addımı başda inkişaf etmiş ölkələr olmaqla bütün dövlətlər üçün bir nümunə olmalıdır. Nəzərə alsaq ki, supermarketlər ən çox israf edilən yerlərdən biridir, ilk addımın bu sektorda atılması da sevindirici haldır. Qanunu pozanların həbs və ya böyük miqdarda cərimə edilməsi israfdan çəkindirmək baxımından çox önəmlidir. Ancaq bu qanunun digər israf edilə bilən sektorları da əhatə etməsi, eyni zamanda Fransanın bu addımından digər ölkələrin də nümunə götürməsilazımdır.Çünki otellər, turistik mərkəzlər, restoranlar kimi sektorlarda israfın miqdarı ağlasığmaz dərəcədə böyükdür. Yüksək xidmət üçün israfa ehtiyac yoxdur. Dünyada bu qədər insan aclıqdan əziyyət çəkərkən, qidaların atılması başqalarına qarşı laqeydlikdən, eyni zamanda xudbinlikdən başqa bir şey deyil.

    Qurani-Kərimdə Rəbbimizin: “Yeyin-için, lakin israf etməyin. Şübhəsiz ki, (Allah) israf edənləri sevmir.” (Əraf, 31) ayəsi ilə israf haram edildiyinə baxmayaraq bir sıra islam ölkələrində də külli miqdarda israfa yol verilir.

    Ancaq bütün bunlar hər nə qədər insanları israfdan çəkindirmək baxımından faydalı olsa da, əsl həll yolu deyil.İsraf kimi bir bəla ancaq insanların eqoistliklərini və acgözlüklərini tərgitməkləriylə aradan qalxar. Bunun yolu isə sevgidir. Sevgini bilməyən insandan şəfqət, mərhəmət, fədakarlıq gözləmək, paylaşmanın bəxş etdiyi sevinci bilməsini gözləmək lüzumsuzdur. İstər başqa dövlətlərdə, istərsə də çox yaxınında olsun, insanların aclıqdan ölməsi onu heç narahat etməyəcək.

    Dünyadakı aclıq və qıtlıq probleminin həlli insanlara sevgini öyrətməkdədir. Bu problemi gündəmə gətirən qurumlar, fəallar məsələnin həll yolu kimi sevginin, şəfqətin gözəlliyinindən də bəhs etməlidirlər. Çünki yalnız özünü düşünən, başqalarına qarşı laqeyd insanların dünyadakı bu faciəni görməklərini ancaq buyolla əldə etmək mümkündür.

    Sevinc HAQVERDİZADƏ

  • Etibar Vəliyevi doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (16 may 1963-cı il)

    12305585_1494065097563795_938509399_n

    Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi, Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsini, Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, “Qızıl qələm” və “Həsən bəy Zərdabi” fəxri media mükafatları lauretını doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, ailə səadəti, ədəbi-bədii yaradıcılığında bol-bol uğurlar diləyir! Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun!

    Mətbuat xidməti

    NİYƏ BƏXTİ YATIB GÖRƏN BU QIZIN

    Bu qızın dərdi var, bəxti kor olub.
    Qismətin tapmayıb dərdi qor olub.
    Bəlkə sevənlərin gözü tor olub,
    Niyə bəxti yatıb görən bu qızın.

    Bəlkə açılmayıb hələ yuxası,
    Bəlkə oyanmayıb qara çuxası.
    Unvana yetməyib bəlkə duası,
    Niyə bəxti yatıb görən bu qızın.

    Bir dünya, o qara göz içindədi.
    Sevgidən alışan köz, içindədi.
    Hələ demədiyi söz, içindədi.
    Niyə bəxti yatıb görən bu qızın.

    Bəlkə gözə gəlib, qaşında çat var.
    Dilinin altında qənd var, nabat var.
    Murada çatacaq, bəxtində at var,
    Niyə bəxti yatıb görən bu qızın.

    Gözəldi yerişi, hüsnü-camalı,
    Mükəmməl, yetkindi ağlı-kamalı.
    Ağ atlı oğlandı fikri, amalı,
    Niyə bəxti yatıb görən bu qızın.

    Ona söz atıbdı ağ atlı oğlan.
    Yerəmi batıbdı ağ atlı oğlan.
    Bəlkə də yatıbdı ağ atlı oğlan,
    Niyə bəxti yatıb görən bu qızın.

    QARA GÖZLÜM

    Sil ay qara gözlüm, gözün yaşını.
    Dayan, mən ağlayım sənin yerinə.
    Sən danış bir kitab yazım, sonrada,
    Kitabı bağlayım sənin yerinə.

    Dərdini ovudub, könlünü alsam,
    Qara tellərini daraqlayaram.
    Səninçün ağlamaq istəsəm əyər,
    Yenə o kitabı varaqlayaram.

    Sənin göz yaşını mürəkkəb edib,
    Hələ neçə kitab yazıla bilər.
    Vusalə yetməyən, nakam eşqinə,
    Gün gələr bir qəbir qazıla bilər.

    Unut, dərdlərini ölmüş kimi bil.
    Ölənlə ölməzlər ay qara gözlüm!
    Vusalın geriyə dönüşü yoxsa,
    O dərdi bölməzlər ay qara gözlüm!

    HEYIF

    ( VƏFASIZ DOST ÜÇÜN )

    Bəzən dağ döşündə daş çürük olur.
    Budaqsız ağacda baş çürük olur.
    Quru çürük olur, yaş çürük olur.
    Çürük ağacıma, daşıma heyıf.

    Namərdə qapımı bağlamışam da.
    Söz deyib qəlbini dağlamışam da.
    Dost bilib dərdinə ağlamışam da.
    Gözümdən tökdüyüm yaşıma heyıf.

    Əvvəl dağda olub, xaş yeyən olub.
    Sonra namərd olub, baş yeyən olub.
    O zalım süfrəmdə aş yeyən olub,
    Çəltikimə heyıf, aşıma heyıf.

    Şeytan nə ac olur, nə də nəfsi tox.
    Bir əlində yaydı, bir əlində ox.
    Şeytandan baş açdım, o namərddən yox.
    Ağappağ ağaran başıma heyıf.

    İndi ayırmışam dostu, düşməndən.
    Dağların başında dumanı, çəndən.
    Bir gün Əzrayil da can umar məndən.
    Ömür yarı olub, yaşıma heyıf.

    Etibar ha danış, ha alış, ha yan.
    Dostun hər sözünə can deyərdin, can.
    Deyərdin gözümdü, onu qoruyan,
    Kipriyimə heyıf, qaşıma heyıf.

    SÖZ

    Sözü dilimdən çıxarın,
    Onun çəkisinə baxın.
    Sözü mənim gözlərimə,
    Eynək əvəzinə taxın.

    Baxım söz ilə dünyaya,
    Acı görüm, toxu görüm.
    Kimi nazənin gözəllə,
    Mən söz ilə yuxu görüm.

    Dilimdə söz, gözümdə söz.
    Gəlin ətrini qoxuyun.
    Ürəyimdən keçən sözü,
    Mənim gözümdən oxuyun.

    İlahidən gələn sözü,
    Yerə düşməyə qoymayın.
    Baxışında söz oxunan,
    Gözə dəyməyin, oymayın.

    Bəzən baxışlarda olur.
    Deyilməyən söz qiymətı.
    Zəif olanda bilinir,
    Eynək altda göz qiyməti.

    Söz Leylimdi, mən Məcnunu.
    Gah divanə, gah dəliyəm.
    Sözü ilham pərim deyir,
    Mən onun yazan əliyəm.

    Kəsirsən kəs çörəiymi,
    Kəsmə sözümü İlahi.
    Söz ilə qidalanıram.
    Qıyma sözümə İlahi.

  • Əziz MUSA.Yeni şeirlər

    em

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İlham çeşməsi” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    NEYLƏSİN

    Söz sağaltmaz hər yaranı,
    Apardı sellər Saranı,
    Araz kəsibsə aranı,
    Yurdun sağ, solu neyləsin.

    Səngimirsə əsən külək,
    Zülmə göz yuyursa fələk,
    Həsrətdən yanırsa ürək,
    Yağan qar, dolu neyləsin.

    Xəbər yoxdu Qarabağdan,
    Bülbül küsüb bağça, bağdan,
    Ellər köçübsə yaylaqdan,
    Cığırı, yolu neyləsin.

    Daş üstündə qalmayıb daş,
    Yoxdu yaxın bir dost, sirdaş,
    Həmzələr çoxalıb qardaş,
    Yazıq Koroğlu neyləsin

    TUFAN GƏLSƏ

    Ağılla bax, səbirlə bax hər işə,
    Onsuz da var neçə qayğı, əndişə,
    Aralıqda şeytan gəzir həmişə,
    Uyma sözün şəkərinə, balına.

    Olanları, qalanları düşün bir,
    İgidlərlə, yaxşılarla ol əlbir,
    Qəlbi təmiz gözəllərə könül ver,
    Baxma onun camalına, xalına.

    Bu dünyadan nə ürək, nə göz doyur,
    Tanrı özü bəndəsinə göz qoyur,
    Sən otur say, bir gör fələk nə sayır,
    Qismət, tale yazılıbdı alnına.

    Gecə- gündüz yazı yazan oyaqdı,
    Bu dünyadan gileylənmək nahaqdı,
    Ağaclar da bir- birinə dayaqdı,
    Tufan gəlsə vay təklərin halına.

  • Əziz MUSA.Yeni şeirlər

    em

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İlham çeşməsi” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    GET

    Dost-tanışı bərkdə sına,
    Qoyma sözün düşə, sına,
    Yaxşıların qapısına,
    İşin düşsə, ürəklə get.

    Çəmənlər nur dənizidi,
    Gözəllər gül bənizidi,
    Gül-çiçək sevgi rəmzidi,
    Hər görüşə çiçəklə get.

    Yaxın bilmə hər yetəni,
    Sayma namərdi,gədəni,
    Bir yoxsulu, bir xəstəni,
    Yoxlamağa çörəklə get.

    OYANMADIQ

    Oyandım şirin yuxudan,
    Xocalını mələr gördüm.
    Allah, Allah bu dünyada,
    Nələr gördüm, nələr gördüm.

    Kəlbəcəri, Fizulini,
    Gözü yaşlı, ağlar gördüm,
    Bir ah çəkdim, qəlbim yandı,
    Boynu bükük dağlar gördüm.

    Laçın kimi bir məkanı,
    Yanan gördüm, viran gördüm,
    Sinəsi çadırla dolu,
    Yaylaq deyən aran gördüm.

    Cəbrayılda qəddi sınan,
    Körpü gördüm, çinar gördüm.
    Zəngilanı, Qubadlını,
    Od içində yanan gördüm.

    Şuşamızın sinəsində,
    Çalın- çarpaz dağı gördüm.
    Ağdam kimi bir şəhərdə,
    Əli qanlı yağı gördüm.

    Bu necə dövrandı Allah,
    Haqsızı zirvədə gördüm,
    Üz tutdum qoca dünyaya,
    Boş söz, yalan vədə gördüm.

    Başımız yaman qarışdı,
    Əldən verdik bu torpağı,
    Qarı düşmən əsir aldı,
    Cənnət yurdu-Qarabağı.

    Duz basmadıq yaramıza,
    Top atdılar oyanmadıq,
    Ana yurdun, doğma elin,
    Keşiyində dayanmadıq.

  • Əziz MUSA.Yeni şeirlər

    em

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İlham çeşməsi” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    ŞUŞA

    Ulu babaların əmanətidi,
    Canım, ciyərimdi gözümdü Şuşa.
    Doğma Vətənimin şan-şöhrətidi,
    Nəğmə beşiyimdi, sözümdü Şuşa.

    Gözəldi yurdumun çiçəyi, gülü,
    Bənzərsiz yaranıb xarıbülbülü,
    Hüsnü heyran edib şeyda bülbülü,
    Qeyrət qalasıdı, dözümdü Şuşa.

    Vermərik heç zaman biz Qarabağı,
    O çölü, çəməni, o cənnət bağı,
    Qoy düşmən anlasın, qoy bilsin yağı,
    Bizimdi, bizimdi, bizimdi Şuşa.

    QARABAĞLI

    O doğma torpağı, yurdu talandı,
    Nəyi var alışdı, binəsi yandı,
    Düşmən həqiqəti, olanı dandı,
    Adladı Arazı gözləri bağlı,
    Qürbətdə neyləsin bəs qarabağlı?

    Viranə qoydular şəhəri, kəndi,
    Zalımlar tutdular bərəni, bəndi,
    Ayrılıq, göz yaşı saçında dəndi,
    Dövrandan heç bir şey kəsməyir ağlı,
    Qürbətdə neyləsin bəs qarabağlı?

    Ümidi itməyib gözləyir hələ,
    Yurda məhəbbəti düşübdü dilə,
    Gərib sinəsini borana, selə,
    Ürəyi yaralı, sinəsi dağlı,
    Qürbətdə neyləsin bəs qarabağlı?

    Bu necə zamandı, bu necə dövran,
    Yetmməyir hayına böyük Yaradan,
    Hələ yerdə qalıb bu tökülən qan,
    Yurdundan köç edib aranlı, dağlı,
    Qürbətdə neyləsin bəs qarabağlı?

    Qalıbdı cənnəti, yurdu yuvası,
    Hanı o yaylağı, suyu, havası,
    Düşmən əlindədi bürcü, qalası,
    Ürəyi vətənə, torpağa bağlı,
    Qürbətdə neyləsin bəs qarabağlı?

  • Rahilə DÖVRAN.”Bahar təranələri”

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    Könlüm təbiətdə qonaqdır bu gün,
    Nərgiz, lalələrin açılıb eyni.
    İlham qəfil coşan bulaqdır bu gün,
    Dağlar sərgiləyib gözəlliyini.

    Qırmızı örpəkli üzü duvaqlı,
    Lalələr can atır ayla görüşə.
    Çiçəkli çəmənlər al-əlvan xalı,
    Dağ çayı bənzəyir nazlı gülüşə.

    Bulaq alqış alır qonaqlarından,
    Şövq ilə söyləyir zümzüməsini.
    Öpürlər bulağın dodaqlarından,
    İçirlər bal dadan hər zərrəsini.

    Həzin simfoniyadır quşların səsi,
    Oxşuyur qəlbləri, ruha can verir.
    Oxunur həyatın bahar nəğməsi,
    Obalar, meşələr, çəmən sevinir.

    Dövran da qoşulur bu gözəlliyə,
    Süzülür varağa ürək sözləri.
    Hər nəğməm bir könül, qəlb təzələyə,
    Oxuyan hər kəsin gülə gözləri.

  • Rahilə DÖVRAN.”Könlümün Sultanı”

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    Bahar təravətli ay gözəl gəlin,
    Könlümün sultanı seçmişəm səni.
    Qışmətdən əlimə yetişib əlin,
    Künlümün sultanı seçmişəm səni.

    Sən könül bağçamın qönçəsi, gülü,
    Sən mənim ömrümün süsən-sünbülü.
    Sən xarı çiçəyin sevən bülbülü,
    Könlümün sultanı seçmişəm səni.

    Nərgizlər, lalələr kölgəndə qalar,
    Qızılgül hüsnünə baxıb əl çalar.
    Yasəmən ətrini tək səndən alar,
    Könlümün sultanı seçmişəm səni.

    Sən ruhumsan mənim, həm də canımsan,
    Həm balım, pətəyim, həm də şanımsan.
    Damarımda axan qızıl qanımsan,
    Könlümün sultanı seçmişəm səni.

    Sənintək bir gözəl yarana, çətin,
    Zirvə qarı kimi pak məhəbbətin.
    İffətli, namuslu, əyilməz, mətin,
    Könlümün sultanı seçmişəm səni.

  • Abdulla MƏMMƏD.”Üzünün suyundan gözüm su içmir”

    12647929_456084107917624_702711598_n

    Üzünü ağ etmir üzgörənliyin,
    Üzünün suyunu töküb gedirsən.
    İçindən bulanıb üzünün suyu,
    Suyunda lillənib çıxıb gedirsən.

    O qədər üz görüb üzün dünyada,
    Üzünün ağlığı üzdə qalmayıb.
    Üzünü çevirib üzlər üzündən,
    Üzünə üz tutan üz də qalmayıb.

    Üzünün suyundan gözüm su içmir,
    Üzündə bozarır saxta qürurun.
    Səndə bu üz ki var,çətin durula
    Üzündə,gözündə Məhəmməd(s.) nuru.

    Üzünə tutmağa ələk gəzirsən,
    Üzündə üz varmı ələk tutası?
    Hələ söz deməyə bir üzün də var-
    Üzünə çökdükcə içinin pası?!

    Çevirib astarın üzünə üzün,
    Üz varmı bir daha üzə çıxasan?
    Çətin ki qədərin bataqlığından,
    Nəfsinin üzündən üzə çıxasan.

    Azərbaycan.Quba.
    30.05.2000.

  • Abdulla MƏMMƏD.”Külümdə közərən gileyəm,gülüm”

    12647929_456084107917624_702711598_n

    Bir cüt göz gəzirəm məni ağlaya,
    Yağan göz yağışı qəmi dağlaya.
    Ürək arayıram məni bağlaya,
    Qəribə eşqimin qərib selinə.

    Sevilə bilmədim sevdiyim qədər,
    Sevinə bilməyən sevgimmi hədər?!
    Sevdim,sevdiyimə sevindi qədər
    Daş atıb ömrümün sükut gölünə.

    Dil açır sözümə dönən o çağım,
    Qürbəti andırır dinən o çağım.
    Kimi isitdisə dünən ocağım,
    Bu gün ağız büzür nəmli külünə.

    Qınama dünyanı-dünya qəbirdə,
    Xəncəri korşalan qınam səbirdə.
    Gülmə içimdəki göyərən dərdə,
    Ağla qəribsəyən tənha gülünə.

    Bu sevda ot deyil göyərə bir də,
    Od deyil alışa bu qərib dərdə.
    Başıma iş açma durduğum yerdə,
    Calayıb yalanı qəlib dilinə.

    Gözə kül üfürüb sovurma külü,
    Külümdə közərən gileyəm,gülüm.
    Sözümü izləyən güləyən,gülüm.
    Çətin ki o çağlar düşə əlinə!

    22.04.2016.
    Azərbaycan.Quba.

  • Mais TƏMKİN.”Ər igidlər, qəhrəmanlar”

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    * * *

    Ər igidlər, qəhrəmanlar,
    Elin dərdinə yananlar,
    Əbədiyyət qazananlar,
    Bu dünyada ölməz olur.

    Şəhid olub köçənlərim,
    Yağıları biçənlərim,
    Vətən andı içənlərim,
    Öz əhdindən dönməz olur.

    Torpaq udub çox ərləri,
    At oynadan ərənləri.
    Ülviyyətin şölələri,
    Daim yanar, sönməz olur!

    Vətən üçün töküb qanlar,
    Vətənləşdi qəhrəmanlar.
    Şan-şöhrətə ucalanlar,
    Zirvələrdən enməz olur!

  • Mais TƏMKİN.”Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!2

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    Kafirlər cənnətdə yaşaya bilməz,
    Qoyma bu cənnətə ayağı düşmən!
    Halal çörəyimə haram qatdınız,
    Sandın bu neməti sən ağu, düşmən.
    Sənin bu torpaqda haqqın nə gəzir?
    Çıx, cənnət yurdumdan , ey yağı düşmən!

    Niyyətin məkrli, qəsdin qan tökmək,
    Yurdumu talayıb, dağıdıb sökmək.
    Yaraşmaz qarşında bizə diz çökmək,
    Biz əldən vermərik torpağı, düşmən!
    Kafirlər cənnətdə yaşaya bilməz,
    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Sən bizi bu yolda yora bilməzsən,
    İradə əzmimi qıra bilməzsən,
    Ordumun önündə dura bilməzsən,
    Çaxarıq başında çaxmağı, düşmən!
    Rəzillər cənnətdə yaşaya bilməz,
    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Zəngəzur bizimdi, Göyçə bizimdi,
    Sən hələ olmamış, öncə bizimdi.
    Hətta Yerevan da , məncə, bizimdi,
    Onda Rəvan olub o axı, düşmən..
    Sən layiq deyilsən bizim cənnətə,
    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Rəvanı döndərib Yerevan etdin,
    Sən bunu özünə şöhrət-şan etdin.
    Azad vətənimdə nahaq qan etdin,
    Güzəştə getmərik bu dağı, düşmən!
    Çıx cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!!

    Hazırıq hər zaman sənlə döyüşə,
    Niyyətim, məramım çətin dəyişə.
    Dərdimin dərmanı olub həmişə:
    O zəm-zəm,- o İsa bulağı, düşmən!
    Kafirlər Kövsərdən su içə bilməz,
    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Toxunma ,,Yallı”ma, halal ,,Cəngi”mə
    Şeirimin, nəğməmin xoş ahənginə.
    Bayquşsan, keçərsən bir gün cəngimə,
    Caynağım Qartalın caynağı, düşmən!
    Bu cənnət məkanda sənə yoxdu yer,
    Çıx cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Qarabağda doğan səhər mənimdir,
    Ana Vətən şöhrətimdir, şənimdir.
    Qələbə mənimdi, zəfər mənimdir,
    Sancarıq Rəvanda bayrağı, düşmən!
    Kafirlər cənnətdə yaşaya bilməz,
    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!!!