Blog

  • Ərşad NİHAD.Yeni şeirlər

    Ershad Nihad

    şair-publisist, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü

    QOYMARAM

    Vətən eşqi canımda,
    Damarımda, qanımda,
    Odur xanimanım da,
    Dağılmağa qoymaram.

    Soykəndiyim dağımdı,
    Gur yanan ocağımdı,
    Çağlayan bulağımdı,
    Soğulmağa qoymaram.

    Yaşamaq həvəsimdi,
    Ruhumdu, nəfəsimdi,
    Haqq hayqıran səsimdi,
    Boğulmağa qoymaram.

    Balta çallam dizinə,
    Tən gələrəm yüzünə,
    Bir yağını üzünə,
    Ağ olmağa qoymaram.

    Ucal, üçrəngli bayraq,
    Qələbədən ver soraq,
    Dərdləri qalaq-qalaq,
    Dağ olmağa qoymaram.

    Şəhidlik arzu-muraz,
    Kim deməz ki, mənə yaz.
    Sinəndə çalın-çarpaz
    Dağ olmağa qoymaram.

    Namus, qeyrət – bu torpaq,
    Yağı gəlməsin nahaq,
    İstər QARA, istər AĞ,
    Oğul, BAĞa qoymaram.

    Ərşad NİHAD

    YÜRÜ QARANLIQLAR ÜSTÜNƏ

    Ana dediyimiz,
    Vətən dediyimiz,
    Müqəddəs Ocaq dediyimiz
    bu torpağa
    Daima səcdədə olduğumuzdan,
    Bu torpağın üstündə yaşamırıq ki,
    Sürünürük dizin-dizin.
    Onunçün torpağın ətri
    bizə daha yaxın olur,
    daha tez çatır
    Ətrindən çörəyin, duzun!

    Sizlərsiniz gəşt edən
    bu torpağın üstündə,
    Sizlərsiniz yaşayan
    hamımızdan üstün də.

    Pıçıltı ilə “mən də varam” deməklə
    Harayın, ünün kimsəyə yetməz,
    atam-qardaşım,
    Səsi kökləmək gərək
    üst harayda, üst ündə….

    Buqədərmi xoş gəlir
    boğulmaq öz tüstünə,
    durmaq öz qəsdinə?!
    Pəncələrin üstündən
    qalx ayaqlar üstünə….
    Haydı, yolun açıq olsun,
    Yürü, yürü, qardaşım,
    qaranlıqlar üstünə….

    DEMƏSİNLƏR…

    Gör haçandı nəfəsin
    Nəfəsimdən uzaqdı.
    Çöldə yaydı, içimdə
    Ruhuma hakim olan,
    Soyuq qışdı, sazaqdı.

    Bir can eylə canında,
    Hey dolandır qanında,
    Gəlim, saxla yanında,
    Desinlər kimsəsi var, –
    Deməsunlər yazıqdı.

    Ürəyimə körpu sal,
    Şadlıq eyləsin vüsal,
    Ovundur, könlümü al,
    Bircə təbəssüümünlə,
    İliyimdən yaz axdı.

    Boğulmaram ahında, –
    Üzmədim günahında.
    Tanrının dərgahında,
    Şükür, bu günə kimi
    Alın açıq, üz ağdı.

    VƏTƏN VAR

    Sərhəddəki səngərin,
    Səngərdəki əsgərin,
    Əsgərdəki hünərin,
    Mayasında Vətən var!

    Dolanmasan qaşında,
    Saxlarmı yaddaşında?!
    Bu yurdun hər daşında,
    Qayasında Vətən var!

    YAŞARAM

    Hərə öz taleyini
    Yaşar öz ölkəsində.
    Sabahımı qurmaram
    Özgənin “bəlkə”sində.
    Yaşamaq mənlik deyil,
    Kiminsə kölgəsində.
    Belə yürüməkdənsə,
    Ömrü sürüməkdənsə,
    Sığınıb bir Simurqun
    Qanadına, yaşaram.

    Hisslərimlə oynama,
    Ruhumu rahat burax.
    Dağları kül eyləyən
    Ahımı rahat burax.
    Yağıya tuşladığım
    Oxumu rahat burax.
    Dünən olan dündədi,
    Hələ savaş öndədi, –
    Düşməndən alacağım
    Qan adına yaşaram.

    Bu yurda sahib çıxar,
    Orduya tən ərənlər.
    Düşmən üstə şığıyar
    Dildə Vətən ərənlər.
    Süngü-süngü biz variq,
    Səngər-səngər biz varıq,
    Ay görməzdən gələnlər, –
    Məni yox sayanların
    İnadına yaşaram.

    Ərşadam, bir işim də
    Eli şad eyləməkdi.
    Düşmənə qılınc çalan
    Əli şad eyləməkdi.
    Zəfər himni oxuyan
    Dili şad eyləməkdu,
    Vətən, balanam, tanı,
    Ömrü talanam, tanı…
    Neçə dastan bağlayıb
    Mən adına yaşaram.

  • Yalçın YÜCEL.”ELLERİME YABANCI CEPLERİM”

    175054_178868168822977_4360000_o

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Küçük bir köyde doğmuşum
    Kasım günlerinin bir soğuk sabahında
    Tuza belemişler daha doğar doğmaz
    Ağlamışım uzunca, ilk acıyı tadarak

    Akşamın karanlık elleri uzandığında evlere
    Gaz lambaları ışıtırmış geceyi
    Ve ben öylece bakar kalırmışım fitildeki ateşe

    Demek ki o günlerden kalmış ışığa, aydınlığa sevdam
    Şimdi güneşle birlikte doğar gibiyim
    Batışındaysa hüzünler katlarım bir köşeye
    Giysilerim gelir takılır usuma çoğu kez
    Onlar küçük geldikçe üstüme
    Sanki ben küçülürdüm, büzülürdüm içimde

    Bir cebim olmadığı için, ellerim üşürdü kar beyazında
    Koltuk altlarımı cep yapardım o zaman
    Parmaklarım uyuşurdu yine de
    Yıllar geçip gitti de bir bir
    Şu an ki olan ceplerime bir türlü alışamadım

  • Yalçın YÜCEL.”Değişim”

    175054_178868168822977_4360000_o

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Toprak
    Yağmurun yağmasını beklercesine dingin
    Uzantılarda dallar ucu çok gizil
    Pamuk kozaları patlarcasına
    Bir doyumsuzun göbeği kadar şişkin
    Savrulan ne varsa dokungan

    Çileler
    Üst üste konsa çekilmez
    Ve doğuşunda batışında gün
    Bir tuvale düşen resim kadar güzel

    Hazırlamada
    Bir şeyleri doğa yeniden
    Belki orada
    Belki de şuracıkta
    Canlanış bir gökyüzü
    Bir bulut gelivermiş
    Sofrasını açmış tam üstümüz
    Damlalar
    Daha düşerken kokuyor toprak
    Sesler bir başka çıkıyor
    Sanki yeniden doğuyor dünya
    Sancısı uzun sürse de
    Doğumu koca bir sevinç
    Nereden gelmiş derken
    Bir yeşerti uzatıvermiş boynunu
    Gün başkalaşmaya durmuş
    Işıklar sarmış her yanı
    Rengini bilemediğim renkler çıkıvermiş ortaya

    Göğün altı
    Hem anlamlı hem doyumsuzlukta
    Uzantılar uç uca eklemiş yaşamları
    Yeniler unutturmuş ölümleri
    Ne varsa bir sözcük oluvermiş
    Yontulmuş anılar
    Düşen şu yağmur damlası var ki
    Değiştirmiş göğün altını

  • Harika UFUK.”ATATÜRK YOLU”

    12895361_10153617570977998_207855252_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Esareti özgürlüğe çeviren,
    İstiklâle giden yoldur Atatürk.
    Düşmanları bir hamlede deviren,
    Yurda kanat geren koldur Atatürk.

    Yirminci yüz yıla damgayı vuran,
    Yenilikler yapan, devrimler kuran,
    Milletin başında taç olup duran,
    Çiçeklenmiş, yeşil daldır Atatürk.

    Dünya tarihinde çığırlar açan,
    Yalandan, riyadan, boş sözden kaçan,
    Yurdumuza bolluk bereket saçan,
    Vatan bahçesinde güldür Atatürk.

    İlkeleri milletimin rehberi,
    Şanlı cumhuriyet onun eseri,
    Gösterdiği hedef daim ileri,
    Çağdaşlığa akan seldir Atatürk.

    Gönlümüzün, gözümüzün ışığı,
    Vatansever, milletinin âşığı,
    İlim, irfan, hürriyetin beşiği,
    Sevgiyle uzanan eldir Atatürk.

    Fikri ile gündüz olur geceler,
    Söylev’inde anlam bulur heceler,
    Aşkla çarpan yürek onu heceler,
    Öz Türkçe konuşan dildir Atatürk.

    Harika ülkeni, mazini tanı,
    Türk çocuğu iyi öğren atanı,
    Utkularyaşamınmutluluk anı,
    Hayata tat katan baldır Atatürk.

    Adana.2010
    NOT 1: Bu şiir09.09.2014 Tarihinde Edebiyat Defteri Sitesinde “Uğur Böceği” ile ödüllendirildi.
    NOT 2: Bu şiir 30.05.2015 Tarihinde Edebiyat Evi Sitesinde “Yıldızlı Yazı” ve “Günün Hece Şiiri” olarak seçildi.

  • Harika UFUK.”IŞIKSIZIM”

    12895361_10153617570977998_207855252_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Issızım, ışıksızım gittin gideli,
    Ölü bir kentin karanlık sokaklarında
    Kaybolan parçamı arıyorum.
    Çınar yaprakları kaplamış
    Adana’nın taştan yollarını,
    Yıldızlar bile taşınıyor
    Senli memleketlere…

    Yalnız hissetmemiştim kendimi
    Hiç bu kadar
    Sensiz kalmamıştım ki ben!
    Kalabalıklar içinde yalnızmışım,
    Kimsesizmişim meğer!
    Ne zamanki el salladın son kez
    Evinin ışığı söndü gözlerimde…
    Sana güle güle derken
    Ben de bende kalmadım aslında…

    Yol ayrımıdır,
    Yaraya tuz basmak gerek.
    Farklı yönlerde yürürken
    Şehrin sokakları karanlık,
    Bense yalnızım, uykusuzum,
    Beklentisizim,
    Çaresizim, ışıksızım artık!
    Sensiz kimsesizim,
    Üşüyorum!

    Adana.21.12.2011.SAAT: 11.30

  • GELENEKSEL CAHİT KÜLEBİ VII. MEMLEKETİME BAKIŞ ŞİİR YARIŞMASI

    CK

    Niksar Belediyesi – Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği işbirliği ile 2016 yılında Türk Edebiyatı’nın mümtaz şahsiyetlerinden Yurt Şairi Cahit KÜLEBİ anısına “Cahit KÜLEBİ VII. Memleketimize Bakış Şiir Yarışması” düzenlenmiştir.
    ÖDÜLLER:
    Birinci :3000 TL
    İkinci :2000 TL
    Üçüncü :1000 TL
    YARIŞMA ŞARTNAMESİ
    1.Yarışmanın konusu, Yurt Şairi “Cahit KÜLEBİ’nin şiirlerinin ışığında Memleket Sevgisi”dir.
    2.Yarışmacılar en fazla bir şiirle yarışmaya katılabilirler.
    3.Daha önce bu alanda yapılan ilk altı yarışmada dereceye girerek ödül alanlar bu yarışmaya katılamazlar.
    4.Gönderilen şiirler daha önce hiçbir yarışmaya katılmamış ve yayınlanmamış olmalı ve iki sayfayı geçmemelidir.
    5. Şiirler bilgisayar çıktısı ile ikişer nüsha halinde, altına rumuz yazılarak ayrı bir zarfa konulacaktır. Yarışmacının kısa biyografisi, adresi, telefon numarası ve varsa elektronik posta adresi yazılarak ayrı bir zarfa konulacaktır. İki zarf daha büyük bir zarfa konulup üzerine rumuz da yazılarak gönderilecektir.
    6.Eserler elden veya posta, kargo ile Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Posta Kutusu:6 TOKAT adresine gönderilecektir. (Elden teslim için Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği GOP Bulvarı Bulvar İş Hanı No:198 Kat:2 TOKAT)
    7. Yarışmaya son katılım tarihi 30 Haziran 2016’dir.
    8.Yarışma sonucu 30 Ağustos 2016 tarihinde basında, ilgili kurum ve kuruluşların internet sitelerinde ilan edilecektir.
    9. Ödüller, tarihi ilerde açıklanacak olan “Niksar Kültür Sanat ve Ceviz Festivali Etkinliklerinde” verilecektir.
    JÜRİ:
    Cemal SAFİ-Şair
    Yahya AKENGİN: Türk Dünyası Yazarlar ve Sanatçılar Vakfı Başkanı
    Özdilek ÖZCAN-Niksar Belediye Başkanı
    Ali KÜLEBİ: Strateji Uzmanı, Cahit Külebi’nin oğlu.
    Prof. Dr. Ertuğrul YAMAN: Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Öğretim Üyesi
    Mehmet Nuri PARMAKSIZ: İLESAM Başkanı
    Remzi ZENGİN: Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı
    Hasan AKAR-İLESAM Tokat İl Temsilcisi
    Mahmut HASGÜL-Eğitimci-Şair
    Sündüs AKÇA -Eğitimci-Şair
    İLETİŞİM:
    Niksar Belediyesi Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü Telefon:0 356 527 81 51
    Tokat Şairler ve Yazarlar Der. Bşk. Remzi ZENGİN: 0505 253 93 93
    İLESAM İl Temsilcisi Hasan AKAR: 0533 557 16 54
    Remzi ZENGİN Özdilek ÖZCAN
    Tokat Şairler ve Yaz. Der. Bşk. Niksar Belediye Başkanı

  • DERNEĞİMİZ, 52. KÜTÜPHANELER HAFTASINDA “İNSAN OKUR” ETKİNLİĞİNDEYDİ

    tosayad

    52. Kütüphaneler haftası dolayısiyle İl Kültür Turizm Müdürlüğü ve Türk Kütüphaneciler Derneği işbirliği ile “İnsan Okur” sloganı altında yapılan etkinliğe derneğimiz de katıldı. Üyelerimizin yayınlamış olduğu kitaplar ve Kümbet Dergimizin de standlarda yer aldığı etkinliğe öğrenciler ve üyelerimiz ve Tokatlılar ile protokoldan katılanlar oldu. Okumaya teşvik yönünden faydalı bir etkinlik idi.

  • DERNEĞİMİZ ÜYELERİ PLEVNE’DE İDİ

    pd

    AĞLA PLEVNE AĞLA TUNA NEHRİNCE

    Hasan AKAR

    “Ağla Plevne ağla Tuna Nehrince,
    Türk’e bu ayrılığın başı nerede?
    Gönlüm almıyor, gözüm gülmüyor artık,
    Sana döktüğüm hasretin yaşı nerede?”

    Plevne, Tuna Nehri, Gazi Osman Paşa ve 1877-1878 Osmanlı Rus Savaşında gösterilen kahramanlıklar ve sonrasında yaşanan Balkan faciası, göçler Türk tarihinin ve her Türk gencinin hafızalarından kolay kolay silinmeyecek İnşallah.

    Hepimizin bildiği Tuna Marşı’nda “Neden Tuna Nehri akmadı, Gazi Osman Paşa neden Plevne’den çıkmam dedi? Tarihçilerin yazdığı, anlattığı kadar sorunun cevabını daha kolay bulabilmeniz için diyebilirim ki o toprakları ve bugünkü durumunu görmek gerek.

    Arşivime baktığımda kalemimin gücü oranında bu konu ile ilgili olarak, 06.09 1998 tarihinde Tokat Gazetesinde “Aşınmayan Bir Destan Plevne”, 22.07.1998’de “Bayraksız Doğup Bayrak Altında Ölmek” adıyla Yeşil Niksar Gazetesinde iki yazı yazmışım.

    24 Şubat 2012 tarihinde de Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi’nde fahri doktora unvanı için şehrimize davet edilen “Çanakkale Mahşeri” eserinin yazarı Araştırmacı-Yazar Mehmet Niyazi Bey ile Tokat Güneş TV’de Tarihçi Hüseyin Sipahi kardeşimle ertesi gün dönemin valisi Şerif YILMAZ Bey’in talimatları doğrultusunda program yapmışız.

    Benim için çok değer taşıyan diğer güzellikler de her zaman gurur duyduğum O’nun adını taşıyan okulun öğrencisi olmak, Tokat’ta Gazi Osman Paşa Anıtını yapan Yard. Doç. Dr. Necati KIVRAK hocamızdan resim dersleri almak, Ocak 2010’da Fransa’da yaşayan Gazi Osman Paşa’nın ve Sultan 2.Abdülhamit’in torunu Bülent Osman’la şehrimizi ziyaretinde tanışma ve görüşme imkânı bulabilmek, Tokat Kent Konseyi Eğitim, Kültür ve Sanat Çalışma Grubu Başkanı olduğum dönemde Gazi Osman Paşa ile ilgili şiir, kompozisyon ve resim yarışması açarak dereceye girenleri ilk defa İstanbul’a götürüp Gazi Osman Paşa Kaymakamlığı’nın düzenlediği Anma Programına katılabilmemiz, ülkemizin ve şehrimizin yüz akı olan KÜMBET kültür ve sanat dergisinin bir sayısını Gazi Osman Paşa Özel Sayısı olarak çıkarabilmemizdir.

    Eğitim yuvaları olan okullar öğretimlerinin yanı sıra öğrencilere eğitim de verirler. Şehirlerin kültür ve sanatlarında okulların önemini burada tartışmanın bir anlamı yok.1936 yılında öğretime açılan Tokat Gazi Osman Paşa Lisesi işte bunun en güzel örneğidir. Bu şehirde üniversite kuruluncaya kadar adeta bu görevi her alanda başarıyla üstlenerek ülkemize çok sayıda değeri kazandırmıştır. İstanbul’daki Kabataş Lisesi, Galatasaray Lisesi ne ise Tokat için de bu lise o denli kaliteli bir eğitim vermiştir. Dün olduğu gibi gelenekselleşen bu başarı daha da artarak devam etmektedir. Dünün ve bugünün emek sahibi yöneticilerini, öğretmenlerini ve diğer çalışanlarını kutlamak gerek.

    Tokat’ın tarihi bu okulundan mezun olanlar da vefalı bir hareketle 2004 yılında Dr. Bilal Durmaz başkanlığında Tokat Gazi Osman Paşa Lisesi Mezunları Derneği’ni kurmuşlar. Bayrağı daha sonra dokuz yıl süreyle sınıf arkadaşım Necmi Melek taşıdı. 2015 yılından beri de şehrimizin sevilen simalarından Av. Melih Yardımcı Bey işin başında. Dernek öğrencilere imkânları ölçüsünde sosyal yardımların yanı sıra her yıl Haziran ayının ilk haftasında mezunlar günü tertip ediyor ve beş yıldır da ALMANAK adıyla okulu tanıtan, eğitimcilerin ve mezunların hayat ve hatıralarını yansıtan kaliteli bir dergiye imza atıyor.

    Tokat Gazi Osman Paşa Lisesi Mezunlar Derneği bu yıl farklı bir etkinliğe daha imza atmayı başardı. Büyük kahramanın aramızdan ayrılışının 116. yılında Plevne’ye ve İstanbul’a bir kültür-vefa gezisi düzenledi. Dernek Başkanı Av. Melih YARDIMCI ve yönetim kurulunun koordinesindeki etkinliğe Okul Müdürü Mehmet Yorulmaz, Md. Baş Yardımcısı Salih Bilgilioğlu, Dernek Eski Başkanı Necmi Melek, Yönetim Kurulu üyelerinden Dr. Mete Bayburtlu, Ömer Sağol, Ferdi Şentarlı, Ramazan Çakmak, Hasan Akar, Mahmut Hasgül, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinden Remzi Zengin, Burhan Kurddan, Dr. Alper Akın katıldılar.

    1 Nisan 2016 gecesi beş asır hâkimiyetimizde kalan, at koşturduğumuz, kültür ve sanatımızı taşıdığımız ecdat yadigârı Bulgaristan topraklarındayız. Konaklama merkezimiz başkent Sofya. Ertesi gün şehirde Bulgarların zulmüne dayanabilmiş, bazıları başka yapılara dönüştürülmüş ama hâlâ ben Türk’üm diyen birkaç tarihi eseri gezebiliyoruz. Bunlardan biri de halkın Banya Başı dediği 1567 yapım tarihini taşıyan, restore halindeki Kadı Seyfullah Efendi Camii. Caminin hemen yanındaki ek bir bölümde öğle namazını az sayıda bir cemaatle eda ediyoruz. Burada Sofya Büyük Elçiliği Sosyal Hizmetler Müşaviri Ulvi Ata, Eğitim Müşaviri Şenol Genç ve Camii İmam Hatibi Ersin Demirel’le tanışıp uzun bir süre sohbet ediyoruz. Sonrasında davet üzerine Din Hizmetleri Müşavirliği’ni ziyaret ederek Bulgaristan’da yaşayan soydaşlarımız hakkında genel bilgi alıyoruz.

    Biz Sofya’da iken Bulgaristan Hak ve Özgürlükler Partisi’nin Plevne Milletvekili Mithat Metin’le şehir dışında olduğu için ancak telefonda görüşebiliyoruz.

    3 Nisan 2016 Pazar günü atalarımızın izlerini bulabiliriz heyecanıyla gittiğimiz çevresiyle birlikte 300.000 nüfuslu Plevne’deyiz.

    Bu şehre giderken aracımızda gençlik yıllarımıza milli, tarihi şuur bakımından bizlere yön veren Osman Yüksel Serdengeçti’nin “İmparatorluğa Mersiye” şiirini okuyoruz:

    “Kosovalar, Plevneler bizsizdir,
    Yosun tutmuş camilerin ıssızdır.
    Boynu bükük minareler öksüzdür.

    Açmaz olmuş Kız anlık’ın gülleri
    Biz neyledik o koskoca elleri”

    İlk ziyaret projesi Rus Ressam Nikolay Oveçkin’e ait Plevne Savaşlarını anlatan Plevne Panorama Müzesi’ne oluyor. Halktan toplanan bağışlarla 1977 yılında açılan müzenin oldukça fazla ziyaretçisi var. Biz gittiğimizde de bazı okul yöneticileri öğrencilerini buraya getirmişlerdi. Derin bir hüzünle karışık milli duygular içinde panoramayı seyrediyoruz. Tabii müzede bizi üzen sahne ve tablolar bir hayli fazla. Bu tablolar ikisi Plevneli, sekizi Rus toplam on ressam tarafından çizilmiş. Hatta Sofya’daki bazı yetkililerle yaptığımız görüşmelerimizde Türk askerini bir hayli aşağılayan bir tablonun yapılan görüşmeler neticesi müzeden yeni kaldırıldığını söylemişlerdi. Ayrıca müzenin diğer bölümlerinde ve girişinde o günlerden kalan toplar ve askerlerin giydikleri elbise, üniforma ve kullandıkları silahlar büyük bir özenle sergileniyor.

    Burada Müşavirimiz Ulvi Ata’nın orada yaşayan bir kanaat önderi İsmail Cambazoğlu’ndan bir Bulgar tarihçinin yayınladığı ancak devletin, Türklerin lehine bir yayın gerekçesiyle süratle topladığı bir eserden okuyup aktardığı bilgileri bir kez daha değerlendirmemizin gerekliliğini düşünüyoruz. Esere göre:

    “Gazi Osman Paşa, huruç harekâtı yapmadan bir gece önce yaverleri vasıtasıyla Plevne şehrinin ileri gelen eşrafını kaleye davet ediyor. Diyor ki: Biz sizlerden topladığımız vergilerle elimizden geldiği kadar sizleri korumaya çalıştık. Ancak yarın buradan ayrılacağız. İşte bu toplanan gelirlerden kalanlar ve gerekli belgeler burada. Onları adaletli bir şekilde dağıtınız diyor. Eşraf bu durum karşısında bir hayli üzülüyor: “Paşam hayır, biz de sizinle bu harekâta katılacağız.” diyorlar.” (Huruç harekâtındaki bazı kayıpların sivil halkında katılımından meydana gelen düzensizlikten kaynaklandığını da aynı tarihçi ileri sürmektedir.)

    Maalesef müzedeki yetkililer Türk olduğumuzu öğrenince sanırım pek de memnun olmamışlardır. Tabiî ki öğrencilerin müzeyi gezişi sırasında düşünmemiz gereken bir husus hemen akla geliyor. Japonya’daki Amerikalılar tarafından atom bombası atılarak milyonların katliamını yaşayan Hiroşima ve Nagazaki şehirlerinin daha ilkokulda öğrencilere gezdirilip mesaj verilmesi gibi Bulgarları da aynı politikanın içerisinde gördük.

    Oysa biz halkın büyük desteğiyle vücut bulan Panorama Müzesi’nin yanında Tokat’ta Gazi Osman Paşa’nın anıtını yaptırmak için ne kadar mücadele verildiğini o döneme ait belge ve bilgilerin yanı sıra Heykeltıraş Necati Kıvrak Hocamdan dolayı çok iyi biliyoruz. Şu anda da anıtın sanki stadyumun bir kenarına seyyar satıcıların ve bir iş yerinin arkasına saklanmış hali hoş da değil, Plevne kahramanımıza yakışmıyor doğrusu. Bunu belirtmekte yarar görerek ilgililerin dikkatini bir kez daha çekmek istiyoruz.

    Panorama müzesinden sonra Yahya Kemal’in:

    “Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik,
    O gün bin atlı dev gibi bir orduyu yendik”
    mısralarıyla sanki kanatlanarak Gazi Osman Paşa’nın atının vurularak yaralandığı topraklara ulaşıyoruz. Türk Bayrağımızı, pankartımızı ve okul flamasını açarak önce o topraklar için canlarını veren şehitlerimize dua ediyor sonrasında bir koro halinde Tuna Marşını seslendiriyoruz. Yoldan gelip geçen bazı araçlar bize korna çalarak selamlama inceliği gösteriyorlar.

    4 Nisan Pazartesi günü öğle vakti atalarımızın ruhunun ve eserlerinin daha fazla yaşayabildiği Filibe’ şehrindeyiz. Filibe Başmüftülüğü ilk uğradığız makamlardan biri oluyor. Müftü Tamer Ahmet Veli henüz o gün göreve başlamış. Ekibimizle birlikte çay ve sohbetle ezan vaktine kadar bir saate yakın adeta kutlama yapıyoruz. Bu arada ziyaretini düşündüğümüz Filibe Konsolosluğuna tedviren atanan Onur Ekrem’in yerinde olmadığı bilgisine ulaşıyoruz.

    Belki de bizi bu gezi sırasında en çok mutlu eden şehirlerden biri Filibe oldu. Kale ve civarındaki neredeyse bizim Safranbolu evlerini yansıtan bir mahallede gezmekten büyük haz duyuyoruz. Türkçe konuşan insanlara rast gelip sohbet ediyoruz. Öğle yemeğini bir Türk lokantasında yiyoruz. Program gereği artık dönüş başlıyor.

    Ve aynı günün akşamı İstanbul’dayız. 5 Nisan Salı günü Fatih Cami avlusunda türbesi bulunan Gazi Osman Paşa’yı 116.Vefat yılında anmak için sabah 9.00 sularında ekibimizle oradayız. Daha önce Gazi Osman Paşa Belediyesi ile görüşüldüğü için davetin içindeyiz. Tokat’tan Valimiz Sayın Cevdet CAN, Belediye Başkanımız Av. Eyüp EROĞLU ve GOP Üniversitesi Rektörü Mustafa ŞAHİN Bey de oradalar.

    Ayrıca İstanbul’da bulunan Tokat’a dair federasyon ve dernek yöneticileri de ekip halinde etkinliklerdeler. GOP Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Ali Açıkel ve öğretim üyesi Yard. Doç. Dr. Necati Çavdar hocamız da GOP Belediyesi’nin düzenlediği panel için davet edilmişler, katılma imkânı bulamazsak da Tokat adına seviniyoruz. Görebilip konuştuğum şahsiyetler arasında İstanbul Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Mahmut AK Hocam, Fatih Tapu ve Kadastro Müdürü Salim Şahin, TRT İstanbul Radyosu program Yapımcısı Dursun Taşdelen, Tiyatro Sanatçısı Ahmet Yenilmez ve Niksar’dan bazı öğrencilerimi görmek beni mutlu bir hayli mutlu ediyor.

    Protokol konuşmaları öncesinde Tokat Gazi Osman Paşa Lisesi Mezunlar Derneği Başkanı A.Melih Yardımcı Tek Rumeli TV’ye Plevne Ziyareti ile ilgili mülakat verdi. Konuşmalardan sonra ata yadigârı şehrimiz Plevne’den getirdiğimiz toprak dualarla türbenin bahçesine konuldu.

    Protokol konuşmalarında sırayla Fatih Kaymakamı Ahmet ÜMİT, Fatih Belediye Başkanı Mustafa DEMİR, Gazi Osman Paşa Kaymakamı Yaşar KARADENİZ, Gazi Osman Paşa Belediye Başkanı Hasan Tahsin USTA Tokat Belediye Başkanı Av. Eyüp EROĞLU ve Tokat Valisi Cevdet CAN var. Valimizin ve Belediye Başkanımızın konuşmaları oldukça dikkat çekti. Özellikle Belediye Başkanımız Av. Eyüp EROĞLU’nun bütün içtenliğiyle önümüzdeki yıl yapılacak anmalar için hazirunu Tokat’a davet etmesi bizce büyük takdir topladı.

    Dileriz bu davet gerçekleşir ve halkımızın pek çoğunun bihaber olduğu Tokat’ta açılan Plevne Müzesi de bu etkinlik sayesinde daha anlamlı bir vefaya vesile olur.

    Tokat’ta yapılan etkinlikleri de İstanbul’dan takip ediyoruz. Plevne Müzesinde yapılan törenin yanı sıra Tokat Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Müdürlüğünce Ali Paşa Caminde ikindi namazı öncesi organize edilen mevlidi-i şerif halkımızı mutlaka mutlu ediyor.

    Yazımızı Cumhuriyetimizin kurucusu Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’ün Sofya’da 1913-1915 yılları arasında Ataşemiliter iken Türk gençlerine yaptığı bir konuşma ve Gazi Osman Paşa’nın sülalesinden Şair Şerare Kıvrak Hanımefendinin bir şiiriyle tamamlayalım.

    Gençlerden biri Mustafa Kemal’e soruyor:

    -Siz Türk tarihinde kendinize bir rehber seçtiniz mi? Cevaben:

    “Ben kendime Gazi Osman Paşa’yı rehber olarak seçtim. Ömrüm boyunca onun yolunu takip edeceğim. Türk Milleti Plevne’de yeniden kendini bulmuştur. Millet yolundaki mücadelemizde daima sembolümüz Plevne’de doğan milli ruh olacaktır. Felaket günlerinde Plevne harbini ve Osman Paşa’yı düşüneceğim. Sizin de kahramanlık sembolünüz Gazi Osman Paşa olsun” demiştir.

    “Tuna Nehri, Plevne dillerde türkü
    Yıldıramaz hiçbir şey korkusuz asil Türk’ü
    Osman Paşa, çok yaşa, unutulmazsın bil ki
    Dostluk, kardeşlik, barış içimizdeki ülkü”

    Ve teşekkürler Tokat’ı, Plevne’ye ilk kez taşıma vefasını, cesaretini göstererek bu çok değerli onuru bizlere yaşatan Tokat Gaziosmanpaşa Lisesi Mezunlar Derneği Başkanı AV. Melih Yardımcı Bey ve yönetim kurulu üyeleri.

    Teşekkürler başarılı çalışmalarını bu alanda da sürdüren okul yöneticileri, öğretmenleri, çalışanları ve bu değerli kurumun öğrencileri.

    Bu necip millet için büyük kahramanlıklar gösteren Gazi Osman Paşa’yı vefatının 116.yılında saygıyla anıyor, ruhu şâd olsun diyorum.

  • “Bir nefeslik Şiir” dinletisi

    bnsd

    12 Nisan 2016 günü Tokat ili, Pazar İlçesi, Üzümören Beldesi Üzümören Ortaokulunda “Bir nefeslik Şiir” dinletisi yapıldı. Okulun Türkçe öğretmeni Kumrugül Türkmen Akın’ın hazırlayıp sunuculuğunu yaptığı programa, Pazar İlçe Milli Eğitim Müdürü Gürsoy Kızılgül,Şube Müdürü şair-yazar Celalettin Çınar, Üzümören Belediye Başkanı İsmail Karataş ve okul Müdürü Mehmet Siler katıldılar ve birer şiir seslendirdiler.
    Programda Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkan ve üyeleri Remzi Zengin, Mahmut Hasgül, Sündüs Akça, Şerare Yağcıoğlu Kıvrak ve Rasim Yılmaz’ın şiirlerini okumaları yanında Üzümören Ortaokulu öğrencilerinden Emir Kağan Utku, Ayşenur Demiray, Bekir Kaplan, Büşra Gümüş, M. Akif Tunç, Yağmur Sena Alpat, İrem Payzın ve Merve Güven de ünlü şairlerimizden seçme şiirler seslendirdiler.
    Programın sürprizi ise Kumru Hanımın yetiştirdiği öğrencilerden müteşekkil Kafkas Oyun Ekibi idi.
    Üzümörende ilk defa böyle bir etkinlik gerçekleştiren okul yönetimini ve güzel bir sunumla göz dolduran Kumrugül Türmen Akın hanımefendiyi tebrik ediyoruz.

  • TOKAT ŞAİRLER VE YAZARLAR DERNEĞİ KONGRESİ YAPILDI

    tk

    2006 yılında kurulan Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği (TOŞAYAD) nin 6. olağan genel kurulu yapıldı. Genel kurulda, Yönetim ve Denetleme Kurulu Raporları’nın okunmasının ve ayrı ayrı oylanarak kabul edilmelerinin ardından Yeni Yönetim Kurulu seçimi yapıldı. Remzi Zengin, başkanlığını devam ettirirken, yönetiminde Hasan Akar, Mahmut Hasgül, Burhan Kurddan, A. Turan Erdoğan, Nihat Aymak ve Sündüs Arslan Akça yer aldı. Denetleme Kurulu Üyeleri de Necmi Melek, Ahmet Divrikoğlu ile İlhan Koçgöz ile oluşturuldu.

    Yeni yönetimi tebrik ediyor ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğine ve kültür edebiyat camiasına hayırlı uğurlu olmasını diliyoruz.

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Gizlincə sevə bilmirəm…”

    1915291_748109358667106_2463672035380493579_n

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Altdan-altdan qımışıram,
    Daha ürəkdən gülmürəm…
    Aşikara alışıram,
    Gizlincə sevə bilmirəm…

    Dəliyəm… Sənə oxşadım,
    Öyrətdin özünə məni…
    Bəxtim bəxtinə oxşasın,
    Sözüm də sözünə sənin…

    Aşiq yarın görsün deyə,
    Dağlar başını əyməz ki?
    Getdin… Arxanca səpməyə,
    Gözümün yaşı yetməz ki?

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Bağışla ki, çox qorxmuşam,”

    1915291_748109358667106_2463672035380493579_n

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    bağışla ki, çox qorxmuşam,
    “sevməy”i geyinməmişəm…
    “Leyli-Məcnun” oxumuşam,
    “EŞQ”i bəyənməmişəm…

    qapınızı tanımasam
    başına and da içərdim…
    güzgülərdən utanmasam,
    səni gözümə çəkərdim…

    Gəncə mənim İrəm bağım,
    üç alma ol, düş bəxtə…
    Bəxtsiz Bakı nağılım,
    bağışla ki, xoşbəxtəm…

  • “…və susarsan” kitabının təqdimat mərasimi keçiriləcək

    kitab

    22 aprel 2016-cı il tarixində saat 12:00-da Gənc Tamaşaçılar Teatrında Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi ilə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan “Gənc Ədiblər Məktəbi2″nin müdavimi, DGTYB Yönətim Kurulunun üzvü, Prezident təqaüdçüsü İntiqam Yaşarın “…və susarsan” kitabının təqdimat mərasimi keçiriləcək.Kütləvi informasiya vasitələrinin nümayəndələrinin iştirakı ilə keçiriləcək tədbirdə müəllifin qələm yoldaşları və yaxın dostları da iştirak edəcək.İştirak etmək istəyən hər kəs dəvətlidir.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • “Gül” kitabının təqdimat mərasimi keçiriləcək

    yenikitab

    3 may 2016-cı il tarixində saat 14:00-da respublikanın paytaxtı Bakı şəhərində fəaliyyət Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Natəvan klubunda Azərbaycan Yazıçılar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən “aybkitab” layihəsi çərçivəsində yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Nizami adına Ədəbiyyat İnstitunun doktorantı, “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, gənc xanım yazar Gülnar Səmanın “Gül” kitabının təqdimat mərasimi keçiriləcək.Kütləvi informasiya vasitələrinin nümayəndələrinin iştirakı ilə keçiriləcək tədbirdə müəllifin qələm yoldaşları və yaxın dostları da iştirak edəcək.İştirak etmək istəyən hər kəs dəvətlidir.
    Qeyd edək ki, bundan öncə müəllifin “Mən sehrli səmayam” (2001), “İçimdəki söhbətlər” (2011) kitabları işıq üzü görmüşdü.

    Ünvan: Azərbaycan Respublikası, Bakı şəhəri, Səbail rayonu, Ə.Xəqani küçəsi 25

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • “Gül” kitabı işıq üzü görüb

    yenikitab

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən “aybkitab” layihəsi çərçivəsində yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Nizami adına Ədəbiyyat İnstitunun doktorantı, “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, gənc xanım yazar Gülnar Səmanın “Gül” kitabı işıq üzü görüb.Kitabın redaktoru Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü İbrahim İlyaslı, ön sözün müəllifi filologiya elmləri doktoru Vaqif Yusifli, üz qabığının müəllifi Nəvai Metindir.
    Kitab müəllifin oxucular ilə sayca üçüncü görüşüdür.Kitaba müəllifin son illərdə qələmə aldığı şeirləri daxil edilib.Kitabdakı şeirlər “Dəli sevda” və “Bir dünya” fəsillərinə bölünür. Kitabda Gülnar Səmanın müxtəlif dövrlərdə qələmə aldığı şeirlər cəmlənib.
    Qeyd edək ki, layihənin müəllifi Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Mətbuat xidmətinin rəhbəri, Gənclər Şurasının sədr müavini, şair-publisist Xəyal Rzadır.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • “Qarabağnamə” kitabının ikinci hissəsi çap olunub

    q

    “Qarabağnamə” kitabının ikinci hissəsi Bakı şəhərində, “Gənclik” nəşriyyatı tərəfindən 470 səhifə həcmində, 100 tirajla işıq üzü görüb.Kitabın redaktoru “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı, şair Vidadi Ağdamlıdır.Korrektoru Təranə Ağdamlıdır.
    Kitaba respublikanın, o cümlədən Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətin və Dağıstan Respublikasının, müxtəlif bölgələrində yaşayıb, bədii yaradıcılıq fəaliyyəti ilə məşğul olan yazarların Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həlli istiqamətində görülən işlərdən, aparılan danışıqlardan bəhs edən şeirləri, hekayələri və poemaları daxil edilib.Kitabda 54 yerli və xarici ölkələrin yazarlarının bədii yaradıcılıq nümunələri daxil edilib.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Vidadi AĞDAMLI.”Xəcalət çəkirəm gördüklərimə”

    va

    Alxaslı şəlaləsi

    Qızarır dan yeri,qızarır yenə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.
    Babalar sayılmır dərdlidi nənə.
    Qiymətdə verilmir əməllərimə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.

    Cıdırda erməni atın oynadır.
    Bakıda çoxları var devlət yığır.
    Vaqif kinli-kinli bizlərə baxır.
    Həsrətli qalmışıq Şuşa elimə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.

    Ağdam qeyrət idi qeyrətdə getdi.
    Məzarlar üstündə ot ələf bitdi.
    Oyan ay millətim o yurd sənindi.
    Təbib əlac etməz mənim dərdimə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.

    Laçın rişğənd ilə bizlərə gülür.
    Dərdli bir şairəm sinəm sökülür.
    Şəhid ruhlarıda tənəli ötür.
    Ruhlara nə deyim,şəhidlərimə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.

    Qorxduz, söyləyir Kəlbəcər bizə.
    Düşmənin əlində döndüm kənizə.
    Vətəndən giley var bil hər birimizə.
    Deyir,səs vermirsiz mənim səsimə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.

    Ağdərə yasdadı biz orda yoxuq.
    Fizuli dərd cəkir biz isə toxuq.
    Toylarda süzürük,sanki yuxuyuq.
    Nifrətdə edirəm özüm-özümə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.

    Zəngilanı deyim,Qubadlı deyim.
    Cəbrayıl,Xocalı,ayXocavəndim.
    Bizdən çox küskündü yanır ürəyim.
    Niyə həsrətliyik bu ellərimə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.

    Buz bulağın suyun erməni içir.
    Çiçəkli düzləri dığalar biçir.
    Yurdumun qanını daşnaqlar çəkir.
    Bəs niyə oyanmır bu el sözümə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.

    Qeyrət getdi,namus getdi nə qaldı.
    Yetişir qərinə vətən dardadı.
    Vuran igidlərim indi hardadı?
    Düçünün ay ellər mənim sözümə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.

    Vidadini öldürəcək bu dərdlər.
    Səngərlərdə əmir gəzir əsgərlər.
    Soymayınca bu dərdlərdən ürəklər.
    Ölsəmdə getmərəm bilki qəbrimə.
    Xəcalət çəkirəm gördüklərimə.

    Baki 30-04-2014 saat 05-04

  • Vidadi AĞDAMLI.”Bilirsən ki, məndən sənə yar olmaz”

    va

    Toxundun yarama,toxundun mənim,
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.
    Didir ürəyimi qəmim,kədərim,
    Qışın çovğununda qızılgül açmaz,
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.

    Bülbül ayrı düşsə öz çəmənindən,
    Sevdiyi gülünün o xoş ətrindən,
    Yaş tökər,ağlayar didələrindən.
    Axar sular bulanlıqdı,durulmaz,
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.

    Dağ döşündən çeşmə qaynar,su axar,
    Yan yörəsin yarpız,nanələr alar,
    Baldırqan gözündən ona yol açar.
    Gözü tutularsa,namərdlər acmaz,
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.

    Qartal zirvələrdə hey qanad çalar,
    Qayalar üstündə məskənlər salar,
    Gözləri həmişə şikar axtarar.
    Mənimsə şikarım itib,tapılmaz,
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.

    Dəniz şaxə qalxar,dalğalar aşar,
    Külək olar,gəmi yelkənin açar,
    Nabələd dənizçi dənizdə azar.
    Mən kədər əhliyəm,səninlə tutmaz,
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.

    Gözəl boğ hissini,gəl sevmə məni,
    Aldatma özünü,bu hisslərini,
    İstərəm,bəxtəvər görüm mən səni.
    Zülmət olan yerdə işıqda olmaz,
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.

    Meşə sərin olar,yalı çiçəkli,
    İstəmirəm nə çirkini,gözəli,
    Mənim ki,gözlərim olubdu nəmli.
    Gözlərim kor olar.yaşı qurumaz,
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.

    Ömrümə qar yağıb,yollarım buzdu,
    Baharım gəlsədə,evim soyuqdu,
    Ürəyim elə bil ocaqdı-qordu.
    Əllərim soyuqdu,səni qızdırmaz,
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.

    Ağarıb saçlarım vaxtsız-vədəsiz,
    Məzarım üstünə bir gün gələrsiz,
    Sinəmin üstünə su da çilərsiz.
    Qəlbim elə yatıb bil ki,oyanmaz
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.

    Vidadini bir dost kimi gəl yoxla,
    Hörmətini gətir,yolunu saxla,
    Qəmli talehinə baxdıqca ağla.
    Bil ki ,gedəridi geri qayıtmaz,
    Bilirsənki məndən sənə yar olmaz.

    Biləcəri 27-04-2014 saat 21-42

  • Kənan AYDINOĞLU.”Gördüm”

    Photo Kenan

    Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin
    Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü.

    Sevə-sevə Allahı addımbaşı yolumda,
    Şeytanın fitnəsinə aldananları gördüm.
    Haqq yolundan döndərib əyri yola aparan,
    Bax, bu yazıq milləti aldadanları gördüm.

    Gör ki, neçə zamandı dözürük belə dərdə,
    Rus asdıqca gözlərdən hər dəfə neçə pərdə.
    Millət də sınananda gah xeyirdə, gah şərdə,
    Şəhidin məzarında axan qanları gördüm.

    Qatar-qatar keçsə də, ömrün ötkün günləri,
    Durur hələ gözümdə: qaçqın, köçkün günləri.
    Hər düşdükcə yadıma, ömrün itkin günləri,
    Dünən də, bu gündə də Cavidanları gördüm.

    Şirin çağırmadısa köməyinə Fərhadı,
    Danlamaq lazım deyil, nə özgəni, nə yadı.
    Gedib ərşə çatanda anaların fəryadı,
    Tabutların içində yatan canları gördüm.

    Söküləndə dan yeri, üzə güləndə səhər,
    Dağılanda gözlərdən həsrət, ayrılıq, kədər.
    Başlanandan bu günü ömrün sonuna qədər,
    Bax, bu yazıq milləti aldadanları gördüm.

  • Kənan AYDINOĞLU.”Yaxşı ki, Gəncədə yaşayırsan Sən”

    Photo Kenan

    Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin
    Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü.

    Ana Təbrizdən Gəncəyə qədər uzanan yol mənim üçün dünyanın ən böyük həsrət yoludur.Bu həsrət yolunun başlanğıcında-cənubunda Ustadım Şəhriyar, sonunda-şimalında isə dahi Azərbaycan şairi Nizami Gəncəvi dayanır.

    Şeirlərini və hekayələrini böyük məmnunluq hissə oxuduğum Canım Bacım Şəfa Vəliyevaya

    İlk kəlməm, ilk sözüm Azərbaycanın,
    Qərbində şəhər* var ürəyimdədi.
    Qarabağda uğrunda döyüşüb, ölmək,-
    Axı nə aldadım, diləyimdədi.

    Meydanda şücaət göstərən xanlar*,
    Bu Ana torpağın yaddaşındadı.
    Canıyla, ruhuyla Haqqa bağlanan,
    Bu Ana torpağın yurd daşındadı.

    Qətranı, Xəqanı demirəm hələ,
    Bu Ulu torpağın şairləri var.
    Haqqı dərk eyləyib, sevən hər kəsə,
    Tək Tanrı olsun qoy ona yenə yar.

    Nigar namuslusan, Həcər qeyrətli,
    Koroğlu babamın yadigarısan.
    Məshəti anamın beşiyində Sən,
    Böyüyüb, yaşayan sənətkarısan.

    İllərdi yorulmaq bilmədən axı,
    Şairlik adını daşıyırsan Sən.
    Ustad Nizaminin Ana yurdunda,-
    Yaxşı ki, Gəncədə yaşayırsan Sən.

    Bakı şəhəri.16 aprel 2016-ci il.

  • Elnarə GÜNƏŞ.Yeni şeirlər

    ____kil

    “Dağ çiçəkləri” ədəbi məclisi və “İsmayıllı yazarları” və “Ağsu şairləri” İctimai birliyinin üzvü

    Qalar

    Xislətimiz olub bizim əzəldən,
    Müğayətdir dil qulaqdan, göz əldən.
    Qeyrət umar, namus umar gözəldən
    Mərd doğulan mərd yaşayar, mərd qalar.

    Ta əskidən bu eldə, bu obada,
    Adət olub ulu dədə babada.
    Söz danışıb, şərt kəsibsə bir vədə,
    Kişi kəsən şərt əbədi şərt qalar.

    Millət var ki, özgələrdən pay umar,
    Millət də var Tanrıdan haqq-say umar.
    Bir obanı taladılar, soydular,
    El köçsə də yaşadığı yurd qalar.

    Çərxi-fələk dövr etsədə tərsinə,
    Anlatmaz ki, düzü nədir, tərsi nə.
    Dönüb sərt qaydalar həyat tərzinə,
    Bu qanunlar sərt yazılıb, sərt qalar.

    Millətimi Allah özü qorusun!

    Haqsızları Haqq əli ilə vurulsun,
    Ədalətin tərəzisi qurulsun
    Vətənimə silah çəkən yağılar,
    Silah tutan qollarınız qurusun.

    Mərdlər üçün çox qurulub planlar,
    Məşəqqətlər, fitnə-fəsad yalanlar.
    Düz ilqarı, düz məsləyi olanlar,
    Mümkün deyil peşəsindən yorulsun.

    Lazım gəlsə oğul kimi, ər kimi,
    Mən də döyüşəcəm bir əsgər kimi,
    Görüm bizim məsum şəhidlər kimi,
    Düşmənimin bütün xalqı qırılsın.

    Tarix boyu sinə gəldik dərdlərə,
    Erməni tək çaqqallara, itlərə.
    Gücümüz bəllidir çox millətlərə
    Millətimi Allah özü qorusun!

  • Elnarə GÜNƏŞ.Yeni şeirlər

    ____kil

    “Dağ çiçəkləri” ədəbi məclisi və “İsmayıllı yazarları” və “Ağsu şairləri” İctimai birliyinin üzvü

    Ay Allah!

    Qara kölgəsini cismimə salıb,
    Yaman naxoşlayıb ruhum Ay Allah!
    Adam düşündükcə belə, mat qalır,
    Ərşə çəkilibdir yuxum Ay Allah!

    Bu hansı ruzigardır əsib ruhuma,
    Şeytan fitnə-fəsad kəsib ruhuma,
    Elə bil əli ilə əzib ruhuma,
    Səpib istiotdan toxum Ay Allah!

    Bilirəm bu cığır zülmətə gedir,
    Məşəqqətə, ağır zillətə gedir.
    Şairlər öləndə cənnətə gedir,
    Mən niyə kənardan baxım, Ay Allah!

    Nə olar sən məni öz yoluna çək,
    Yoxsa qalacağam tamam tənha, tək.
    Cismim yaşayacaq, ruhum öləcək,
    Budur ən dəhşətli qorxum, Ay Allah!

    Mirfazil ağa

    Bir adın altında min ad yaşayır,
    Cəsarət yaşayır, cihad yaşayır.
    Şerə qanad verir, rahat yaşayır
    Ehtiyac duymayır tərif olmağa
    Tarixi natiqdir Mirfazil Ağa.

    Küləklər səsini yayıb ölkəyə,
    Dəvət alır hər şəhərə, bölgəyə.
    Şükür olsun Haqdan gələn vergiyə,
    Çəkmək olmaz onu sözlə sınağa
    Tarixi natiqdir Mirfazil Ağa.

    Söz-sənət dünyası başqa bir aləm,
    Düşüncəsi çox humanist möhtəşəm.
    Övlüyadır, Haqq eşqindən deyil kəm ,
    Xeyir dua verir neçə ocağa,
    Tarixi natiqdir Mirfazil Ağa.

    Telli saz

    Üç min illik dədəm Qorqud yadigarı,
    Üz tuturuq yavaş-yavaş ona sarı.
    Ozanların sarı simçün yazdıqları
    Başqa bir ürəkdir, başqa bir avaz,
    Söz məqamı, söz dəmidir Telli Saz
    Ruhumuzun məlhəmidir Telli Saz.

    O Qopuzun bir budağı, balasıdır,
    Nə qədər ki, dünya durur qalasıdır.
    Söz divarlı mədəniyyət qalasıdır,
    Möhtəşəm qalanı uçurmaq olmaz,
    Muğamın ilk aləmidir Telli Saz
    Ruhumuzun məlhəmidir Telli Saz.

    Haqq eşqiylə yananların arxası,
    “Qara donlu kafirlər”in qorxusu
    Hər simindən gəlir tarix qoxusu,
    Dəhşətimdir, sitəmimdir, Telli Saz,
    Ruhumuzun məlhəmidir Telli Saz.

    Mizrabında möcüzələr bəslədi,
    İnsanları cəsarətə səslədi.
    Bu İlahi sevgi deyil bəs nədir?
    Min İllərlə səslənsə də yorulmaz,
    Əzəldən ruh aləmidir Telli Saz,
    Ruhumuzun məlhəmidir Telli Saz.

  • Elnarə GÜNƏŞ.Yeni şeirlər

    ____kil

    “Dağ çiçəkləri” ədəbi məclisi və “İsmayıllı yazarları” və “Ağsu şairləri” İctimai birliyinin üzvü

    Yaz aylarında

    Torpaq nəfəs alır ,küləklər gülür,
    Yarpaq pıçıldayır, çiçəklər gülür.
    Damarda qan coşur, ürəklər gülür
    Doğur səmimiyyət yaz aylarında
    Loğmandır təbiət yaz aylarında.

    Məlhəmdir yağışı günəşi. Mehi
    Dağda bar dumanın dan yeri şehi.
    İnsan yaşadıqca duyur fərəhi.
    Çəkilməz əziyyət yaz aylarında
    Loğmandır təbiət yaz aylarında

    Novruz

    Hicri təqviminin yeni bir ili,
    Bəşər tarixinin dəqiq təhlili.
    Haqqa tapındırdı bir çox cahili.
    Haqdan gələn nidadır, səsdir Novruz,
    Anam təbiətə nəfəsdir Novruz.

    Gül –çiçək qoxusu tutur çölləri,
    Durnalar fəth edir mavi gölləri.
    Gəlib sevindirir bizim elləri,
    İnsanın ruhuna həvəsdir Novruz,
    Anam təbiətə nəfəsdir Novruz.

    Ağsu torpağı

    Loğman çiçəkləri dağ yamacında,
    Oylağıdır Kəkliyin, Turacın da.
    Bura səfər edək ilin yazında,
    Alaq bülbüllərdən bahar sorağı,
    Cənnət məkanıdır Ağsu torpağı.

    Girdiman hövzəsi lalə qatarı,
    Hər yanı al əlvan çiçək hasarı.
    Cavanşir gölünə salaq güzarı,
    Seyr edək rayonu üzü aşağı,
    Cənnət məkanıdır Ağsu torpağı.

    Pıçıldayır Ağsu çayı mehriban,
    Vadisindən səhər boylanır duman.
    Seyrəngahı buludlara ucalan.
    Dolayları istirahət ocağı,
    Cənnət məkanıdır Ağsu torpağı

  • Ceylan MUMOĞLU.”Sıxıntı” (Hekayə)

    Ceylan

    İşdən çıxan kimi ətrafına baxmadan evə tələsirdi. Elə tələsirdi ki, az qalırdı yüyürərək evinə yetişsin. Heç kimi, bir bəni-növü-bəşər görmək istəmirdi. İmkanı olsaydı, bəlkə də, gözübağlı qaçardı evinə. Yolboyu nəqliyyatda da kimsəyə baxa bilmirdi, ya başını aşağı salır, ya da gözlərini yayındırırdı. Nə olmuşdu ona belə? Niyə dəyişilmişdi? Niyə özünə nəzarət edə bilmirdi? Artıq bu haqda düşünmək də istəmirdi, düşünməkdən də yorulmuşdu. Evinə çatanda rahatlayacaqdı. Son zamanlar özü üçün “kəşf” etdiyi rahatlama üsullarını yenidən tətbiq edəcəkdi ki, dincliyinə qovuşsun.
    Binalarının qapısına çatanda tələsik içəri daxil olub liftə mindi və altıncı mərtəbəyə qalxdı. Nisbətən sakitləşmişdi, artıq bu saatdan sonra kimsəni görməyəcəkdi, mənzilin qapısını açıb içəri daxil oldu. Paltosunu çıxardıqdan sonra ilk gördüyü iş eyvana çıxıb saxladığı quşları yemləmək, su içirmək və qəfəslərini təmizləmək oldu. Quşlarını yedirərkən onlarla danışırdı da.
    – Sizi ancaq axşamlar görə bilsəm də, mənə hədsiz sevinc bəxş edirsiniz. Bir oxuyun görüm hələ mənimçün. Eh, siz axşamlar oxumağı xoşlamırsınız axı, gərək səhərin günəşini görüb sonra cəh-cəh vurasınız. Onda da mən işə gedirəm. Amma nə yaxşı ki, varımsınız. Sizi seyr etmək belə mənə yetir.
    Eyvandan çıxmadan əvvəl sevdiyi çiçəklərini-çin qızılgülü, ətirşah, beqoniyasını da suladı. Daha sonra kiçik otağında saxladığı sevimli pişiyinin yanına gəldi. Mavi rus pişik növündən olan bu pişiyin qısa tükləri, uzun sifəti, gümüşü rəngi vardı. Xaraktercə səssiz olub özünü sevdirmək üçün başqa pişiklər kimi səy göstərməzdi. O, əvvəlcə pişiyini qucağına alıb sığalladı, sonra yeməyini verdi, suyunu da qoydu. Pişik qarnını doyurana qədər ona xeyli tamaşa etdi. Bəli, o artıq özünə gəlirdi, beynindəki kabuslar yavaş-yavaş azalmağa başlayırdı. İrəlidə uzun saatlar var idi ki, o insanlarsız qalacaqdı və həmin saatları səmərəli istifadə etməli idi. Vanna otağına keçib yuyundu. Su ilə təmasdan gözəl nə ola bilərdi? Yenidən canlanırsan, ruhlanırsan, günün bütün stressini atıb yüngülləşirsən, dərin və rahat nəfəs alırsan, üstəlik ürəyində yeni bir həyat eşqi də oyanır. Boş yerə “su həyat mənbəyidir” fikri formalaşmayıb ki? Su elə həyatın özüdür.
    Bunları düşünə-düşünə hamam xalatı əynində qonaq otağına keçdi. Telefonu götürüb iki ildir birlikdə olduğu qadına zəng etdi.
    – Əzizim, necəsən? Bağışla məni, bu gün də görüşümüz alınmayacaq.
    – Mən artıq deməyə söz tapmıram. Əgər fikrin məni bu cür uzaqlaşdırmaqdırsa, uzatmağın nə mənası var, anlamıram.
    – Sakit ol, elə bir fikrim yoxdu. Sadəcə halımı anlamağını xahiş edirəm, mənə bir qədər zaman lazımdır. Yalnız qalmağa ehtiyacım var.
    – Niyə axı sən mənə dərdini danışmaqdan qaçırsan? Məgər biz bir-birimizdən bu qədər uzağıq, bu qədər yadıq?
    – Bu dərdi özüm də anlamıram, sənə də yüklənmək istəmirəm, başa düş.
    – Və sənə lazım olan zaman nə qədər müddət davam edəcək? Artıq bir aydır ki, görüşmürük.
    – İnan ki, mən də tez həll olmasını istəyirəm, məni bağışla…
    Qadın telefonu söndürmüşdü, son cümlələri elə özü eşitmiş oldu. “Görəsən, nə vaxtsa qarşıma sual vermədən bir sözümdən anlayan qadın çıxacaqmı? Hələ sözsüz anlayan qadını xəyal etmirəm, eləsi nadir bir tapıntı olar Yer üzündə. Yaxşı ki, ailəli deyiləm, yoxsa mənə insanlardan qaçış çətin olardı, heç olmasa, bu cür sevdiklərimi uzaqda saxlaya bilirəm”, -deyərək özünü təsəlli etdi və mətbəxə keçdi.
    Həll olunası ən çətin məsələ ilə üz-üzə dayandı. Son zamanların kabuslarından biri də yemək problemi idi. Ah, necə yeyəcəkdi axşam yeməyini? Səhərdən indiyə qədər sadəcə çay, su, qəhvə və bir-iki peçenye ilə başını aldatmışdı. Yenə yemək əzabları başlayacaqdı. Ət yeməkləri yeyə bilmirdi, onların görünüşünə belə ürəyi elə bulanırdı ki, öyüməkdən özünü güclə saxlayırdı.
    Yadına gəldi ki, bir vaxtlar işdən evə qayıdanda özünə necə böyük həvəslə ət yeməkləri hazırlayırdı. Hətta bunun üçün xüsusi reseptlər də tapıb, yazıb öyrənmişdi. Aldığı dana ətini quş başından bir az daha böyük formada doğrayar, yağla birlikdə tavada yumşalana qədər qovurardı. Qovurmanın bişməsinə bir neçə dəqiqə qalmış duz, istiot əlavə edib üzərinə kəklikotu gəzdirərdi. Sonra ləzzətli ətri mətbəxi bürüyən qovurmasını gözəl bir boşqaba çəkər, ətrafını da xiyar və acı bibər turşusu ilə bəzəyərdi. İndi isə belə şeyləri nəinki görəndə, hətta düşünəndə belə əti ürpəşir, bədənini çiyrənmə bürüyür. Bax, yenə bunları düşündüyü üçün həmin hissləri yaşadı, diksindi. Amma yox, son günlər o yeni bir üsul kəşf etmişdi axı. Bu üsul ona bir şeylər yeməkdə nisbətən kömək edirdi. Soyuducuda həftə sonu marketdən almış olduğu meyvə-tərəvəzi çıxardı. Onları xüsusi canfəşanlıqla seçmişdi. Hər birinin təzəliyi, rəngi və özlərinə xas qoxusu üstündə idi. Əvvəlcə onlara xüsusi maraqla baxmağa başladı. Fikrində bu meyvə, tərəvəzlərin başqa planetdən olduqlarını, tutaq ki, Marsdan gətirildiyini xəyal etdi və hər birini tək-tək incələdi. Sonra isə onları bir-bir əlinə götürüb toxundu. Özünü lap bir yaşlı, hər şeyi kəşf edən körpə uşaq kimi zənn etməyə başladı. Portağalı, naringini, almanı, armudu bir-bir götürüb qoxulayaraq qoxularını ciyərlərinə çəkdi. Sonra dərin bir nəfəs alıb yenidən onları qoxuladı, sanki hər ətri yeni hiss edirmiş kimi bütün bunlardan zövq almağa çalışırdı. Meyvələrin hərəsindən bir dilim kəsdi, gözlərini yumaraq əvvəlcə portağal dilimini ağzına apardı, portağal dilimindən çıxan şirə ləzzətlə ağzında yayıldı. Gözlərini açdı, digər meyvə dilimlərini də bu qayda ilə yedi. “Oh, çox şükür, nəhayət ki, bitdi”-deyərək salona keçdi. Mədəsinə bir şeylər enmişdi. Üstündən böyük yük götürülmüşdü.
    Artıq yatmazdan əvvəl edəcəyi işlərdən sadəcə biri qalmışdı. Musiqi dinləmək. Uzun zamandır nə televizor izləyə bilir, nə də qəzetlərə baxa bilirdi. Kitab oxumağı da azalmışdı.
    Təkcə iş yoldaşının məsləhət gördüyü musiqiləri dinləyə bilirdi. Kabusları başlayanda ona narahatlıqlarından bəhs etmişdi, o isə belə hallara qarşı bəzi musiqiləri dinləməyinin kömək edəcəyini bildirmişdi, hətta hansı narahatlığa qarşı hansı musiqinin dinlənilməsi lazım olduğu haqqında məlumatlandırmışdı. Audio CD-ni işə salaraq bəstəkar Ferens Listin “Təsəlli” (Consolation Des-dur, № 3) fortepiano pyesini səsləndirdi. Özü isə divana uzanaraq əllərini başının arxasına qoydu. Sevimli rus mavisi də asta-asta gələrək sahibinin düz qarnının üstünə çıxdı. Musiqi bitənə qədər pişiyini oxşayaraq dinlədi. O qədər rahatladı ki! O cür əsəri dinləyərkən rahatlamamaq olarmı? İş yoldaşının canına dua oxuyub gözlərini yumdu, elə oradaca pişiklə birlikdə yavaş-yavaş yuxuya getdi.
    Səhər saatın zənginə oyandı. Yatağından qalxıb geyindi, əl-üzünü yudu. Tez pişiyi və quşlarını yemlədi, sularını verdi. Sonra mətbəxdəki qutudan 2-3 peçenye götürərək evdən çıxdı. Yenə ətrafdakı insanlara baxa bilmirdi, ya başını aşağı salır, ya da baxışlarını qaçırırdı. İş yerinə bu şəkildə gəlib çıxdı. Əvvəlcə dəhlizdəki şkafdan iş xalatını əyninə geyindi, tibbi əlcəkləri taxdı, dərin bir nəfəs alıb verdikdən sonra iş otağına daxil oldu. Meyityarma masaları üzərində iki meyit yarılması üçün onu gözləyirdi.

  • Xəqani AYXAN.Yeni şeirlər

    Foto006-001

    BURDAN O YANA

    Qəza-qədər bura qədər,
    Burdan o yana başqadı…
    Gül,çiçəklər burda bitər,
    Burda solar,burda itər…
    Burdan o yana gecələr,
    Uzun-uzun yaddaşdadı…

    Nə bir səmir,nə bir səda,
    Tənhalıqdı yetən dada,
    Keçən günlər düşməz yada,
    Dünya atlı,sən piyada,
    Çapıb atın gedər o da…
    Görərsən ki,uzaqdadı!…

    Qızılgüllər dəstə-dəstə,
    Gəlib düşər qəbrin üstə,
    Kimi dahi,kimi xəstə,
    Ümid ölmür son nəfəsdə,
    Günahkar bir sözün üstə,
    Ötüb keçənlər daşladı…

    Səbr elədim,dözdüm durdum,
    Nə var səbirdən o yana?!..
    Ümidsiz zamanı qırdım,
    Bəlkə yatanlar oyana!..
    Qəza-qədər bura qədər,
    Burdan oyana başqadı !..

    BIR UCDAN
    I.Isyaslıya
    Dünya qan çanağı,qətl meydanı,
    Kəsilir mərdlərin başı bir ucdan…
    Haqdan dikələnə haqq yiyə durmur,
    Sökülür,dağılır daşı bir ucdan?!.

    Əcəl macal verə,ömür gözləyə,
    Çağıram dünyanı gələ düzlüyə,
    Ölüm hökm eləyir ölümsüzlüyə,
    Çoxalır dünyanın yaşı bir ucdan!..

    Mənə nə!-deyənlər dolanır gendən,
    Insanlar cin olub,seçilmir cindən,
    Kafirlər söz açır imandan,dindən,
    Axır gözlərimin yaşı bir ucdan…

    Xaqani Ayxanam tor görür gözüm,
    Ibrahim ,zəmanə deyir ki,dözüm,
    Görmüsən dünyanın hər betər üzün,
    Artır aramızda naşı bir ucdan!..

    APARIR

    Qaşıq-qaşıq yediyimiz,
    Qana dönür,tər aparır!
    Kimdir udan,kim uduzan,
    Oyunçu ya zər aparır?!.

    Dayan bir an,saxla ayaq,
    Səssizlikdən batır qulaq,
    Hər saralıb düşən yarpaq,
    Özündə bir sirr aparır!..

    Yaman qurub oyun quran,
    Yoxmu buna yiyə duran,
    Bu nə sirdir gedir karvan,
    Karvançı ya nər aparır?!..

    Budur dünyanın işləri,
    Dəyişdirir yerişləri,
    Dağdan ağır kişiləri,
    Kəfən bükür,gor aparır!..

  • Xəqani AYXAN.Yeni şeirlər

    Foto006-001

    BAĞIŞLAMA

    Keçirib qılınc altından,
    Yalıncığı bağışlama!
    Mərdləri salıb atından,
    Alçağlığı bağışlama!

    Vur namərdi ,vermə aman,
    Vurub olsan da peşiman,
    Fürsət tapsa əfi ilan,
    Olur yağı bağışlama!

    Çörəyi dizi üstündə,
    Olan qalsın yaman gündə,
    Düşmənə dərs ver,yerin de,
    Yapalağı bağışlama !

    Həsrətdən gözləri dolan,
    Yurd-yuvası talan olan,
    Şəhid qanıyla yoğrulan,
    Bu torpağı bağışlama !!!

    –ŞUŞA

    Başının üstündə nəm çəkən bulud,
    Suyunda gözümün suları Şuşa!
    Acı zəmanədi ,qəhərini ud,
    Göynəyir qəlbimin qubarı Şuşa!

    Səndə əsrlərin yanğılı səsi,
    Ovunmaz Seyidin,Xanın naləsi,
    Böyük Üzeyirin ölməz həvəsi,
    Qaldı Natəvanın məzarı Şuşa!

    Lalələr göz açıb üzə güləndə,
    Sənsiz çiçək açıb bahar gələndə,
    Gözümün yaşını sənsiz siləndə,
    Gələrmi könlümün baharı Şuşa?!

    Çiçəklər çiçəyi xarıbülbülü,
    Qoydu qəm içində yarı bülbülü…
    Hicran atəşində sarı bülbülün
    Düşməni kəsibdi yolları,Şuşa!

    Sən könül eşqinin sultanı idin,
    Qoca Qarabağın tərlanı idin,
    Acı xəyanətin qurbanı oldun,
    Tarix unudarmı bunları Şuşa?!.

    SALAM AY İŞIĞI

    Salam ay işığı ,salam
    İşığında gözü dolan,
    Burda dönüb adam olan,
    Unudulmuş tənha qulam !..

    Haqq və nahaq bilinəndə,
    Haqqa tərəf gedən bəndə,
    Ay ikiyə bölünəndə,
    Buna şahid idim mən də!..

    Salam ay işığı ,salam
    İstəyirəm işıq olam,
    Qayıdam yenə yanına,
    Hopam canına,qanına…

    Sonsuzluğda bir ağ yolam,
    Az qalıram dəli olam…
    Çək apar məni yanına,
    Baxım dünyanın sonuna !..

    ŞAİRLƏR ÖLMÜR
    M.Müşviqə

    Bu yaşda ölmək olmaz,
    Hansı yaşda olur ki ?!..
    Dərin yatan ayılmaz,
    Can yuxudan doyur ki?!.

    Oyatdılar yatanı,
    Oyatmaqdan nə fayda?!
    Yuxulara batanın,
    Yarsı qaldı o tayda…

    Dərin-dərin işlərin,
    Açılmayan səhərin,
    Ağrımayan dişlərin,
    Acısı var bu sayda !

    Nə yaşına baxdılar,
    Nə başına baxdılar,
    Ağlayınca sıxdılar,
    Ürəyini bu boyda !..

    Gözləri dolan ömür,
    Yarıda qalan ömür,
    Axı şairlər ölmür,
    Barı bir bunu duy da !..

  • Türkiye Cumhuriyeti

    turliye

    Türkiye ya da resmî adıyla Türkiye Cumhuriyeti, topraklarının büyük bölümü Anadolu’ya, küçük bir bölümü ise Balkanlar’ın uzantısı olan Trakya’ya yayılmış bir ülke. Kuzeybatıda Bulgaristan, batıda Yunanistan, kuzeydoğuda Gürcistan, doğuda Ermenistan, İran ve Azerbaycan’ın ekslav toprağı Nahçıvan, güneydoğuda ise Irak ve Suriye komşusudur. Güneyini Akdeniz, batısını Ege Denizi ve kuzeyini Karadeniz çevreler. Marmara Denizi ise İstanbul Boğazı ve Çanakkale Boğazı ile birlikte Anadolu’yu Trakya’dan yani Asya’yı Avrupa’dan ayırır. Türkiye, Avrupa ve Asya’nın kavşak noktasında yer alması sayesinde önemli bir jeostratejik güce sahiptir.[7]

    Türkiye toprakları üzerindeki ilk yerleşmeler Aiol, Dor ve İyon Yunanları, Traklar ve Persler gibi çeşitli milletler tarafından Yontma Taş Devri’nde başlatıldı.[8][9][10][11] Ardından III. Aleksandros egemenliğiyle birlikte Helenistik dönem geldi, daha sonra sırasıyla Roma ve Bizans dönemleri yaşandı.[10][12] 11. yüzyılda Selçukluların göçleri sonucunda topraklar üzerinde Türkleştirme hareketi başladı ve 1071 Malazgirt Muharebesi sonrasında gelen Selçuklu zaferiyle Anadolu’daki Bizans üstünlüğü büyük ölçüde kırıldı.[13] Anadolu Selçukluları, Anadolu’yu 1243’teki Moğol istilasına kadar yönetti. İstila sonrasında pek çok küçük Türk beyliği ortaya çıktı.[14]

    13. yüzyılın sonlarından itibaren Osmanlılar, Anadolu’nun yanı sıra Güneydoğu Avrupa, Batı Asya ve Kuzey Afrika üzerinde toprakları bulunan büyük bir imparatorluk kurarak erken modern dönemde Avrasya ve Afrika’nın büyük bir gücü oldu. İmparatorluk zirvesini 15. ve 17. yüzyıllar arasında, özelikle I. Süleyman döneminde yaşadı. 1683 II. Viyana Kuşatması ve 1699 Kutsal İttifak Savaşları sonrasında Türklerin Avrupa topraklarından çekilişi başladı ve Osmanlı İmparatorluğu uzun bir gerileme dönemi yaşadı. Ülkenin birçok alandaki yetersizliğini kanıtlayan 19. yüzyıldaki Tanzimat ıslahatları, modernleşmeyi sağlayamadı ve dağılmayı engelleyemedi. Osmanlı, I. Dünya Savaşı’na (1914-18) İttifak Devletleri’nin yanında girdi ve savaşta yenik düşerek yıkıldı.[15] İşgalci kuvvetlere karşı yapılan Kurtuluş Savaşı (1919-22) başarıya ulaştıktan sonra Mustafa Kemal Atatürk tarafından 1923’te Türkiye Cumhuriyeti kuruldu.

    Türkiye, çeşitli kültürleri barındıran demokratik, laik, üniter bir anayasal cumhuriyettir.[16][17] Resmî dili, nüfusun %85’inin ana dili olan Türkçedir.[18] Ülkenin %70-80’ini Türkler, geriye kalanını Lozan’a göre yasal olarak tanınan (Ermeniler, Rumlar ile Yahudiler) ve yasal olarak tanınmayan (Arnavutlar, Boşnaklar, Çerkesler, Gürcüler ile Kürtler vb.) milletler oluşturmaktadır.[16][19][20][21] Nüfusunun büyük bölümü Müslümandır.[16] Avrupa Konseyi, NATO, OECD, AGİT ve G-20 topluluklarına üye olan Türkiye, Batı dünyasıyla bütünleşmiştir. 1963’te Avrupa Ekonomik Topluluğu ortak üyesi olmuş, 1995’te AB Gümrük Birliği’ne katılmış ve Avrupa Birliği’ne tam üyelik müzakerelerine 2005’te başlamıştır.[22] Ülke ayrıca Türk Konseyi, Uluslararası Türk Kültürü Teşkilatı, İslam İşbirliği Teşkilatı ve Ekonomik İşbirliği Teşkilatı gibi örgütlere de üyedir. Günümüzde Türkiye, büyüyen ekonomisi ve diplomatik girişimleri sayesinde bölgesel güç olarak kabul edilmektedir.[23][24][25][26][27][28][29] (daha&helliip;)

  • Türkiye cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan

    SRTE

    Türkiye Cumhurbaşkanı Türkiye Cumhuriyeti’nin başıdır. Bu mahiyetle Türkiye Cumhuriyeti ve Türk halkının birliğini temsil etmektedir. Türk Anayasasının yerine getirilmesi ve devlet organlarının organize ve uyumlu iş yapabilmesini garanti eder. Görev ve yetkileri anayasanın 101. maddesinden 107. maddesine[1] kadar belirtilmiştir. Cumhurbaşkanlığı 29 Ekim 1923’te resmî olarak oluştu. Seçilen ilk Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Atatürk’tür. 29 Ekim 1923 tarihinden 10 Ağustos 2014 tarihine kadar Türkiye Cumhurbaşkanı Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından seçilmiştir. İlk kez 10 Ağustos 2014 tarihinde halk oylaması ile seçilen Recep Tayyip Erdoğan ise 28 Ağustos 2014’ten bu yana 12. Cumhurbaşkanı olarak bu görevde bulunmaktadır. 29 Ekim 2014 tarihi itibarıyla Çankaya Köşkü’nden taşınan Cumhurbaşkanlığı’nın yeni yerleşkesi, başkent Ankara’daki Cumhurbaşkanlığı Sarayı ‘dır.

    Nitelikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
    Cumhurbaşkanı’nın nitelikleri anayasanın 101. maddesinde belirtilmiştir. Cumhurbaşkanı olmak için adayın kırk yaşını doldurmuş ve yüksek öğrenim yapmış olması gerekir. Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri veya bu niteliklere ve milletvekili seçilme yeterliğine sahip Türk vatandaşları arasından, halk oylaması ile seçilir.

    Cumhurbaşkanlığı’na Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri içinden veya Meclis dışından aday gösterilebilmesi yirmi milletvekilinin yazılı teklifi ile mümkündür. Ayrıca, en son yapılan milletvekili genel seçimlerinde geçerli oylar toplamı birlikte hesaplandığında yüzde onu geçen siyasi partiler ortak aday gösterebilir.

    Görev süresi[değiştir | kaynağı değiştir]
    Cumhurbaşkanı’nın görev süresi 5 yıldır. Bir kimse en çok iki defa Cumhurbaşkanı seçilebilir. (Bkz. 2012 yılında yapılan Anayasa değişiklikleri) Cumhurbaşkanı seçilenin, varsa siyasi partisi ile ilişiği kesilir ve Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliği sona erer.

    Seçim[değiştir | kaynağı değiştir]
    Cumhurbaşkanı seçimi ile ilgili düzenlemeler anayasanın 102. maddesinde belirtilmiştir. Cumhurbaşkanı’nın görev süresinin dolmasından önceki altmış gün içinde; makamın herhangi bir sebeple boşalması halinde ise boşalmayı takip eden altmış gün içinde tamamlanır. Genel oyla yapılacak seçimde, geçerli oyların salt çoğunluğunu alan aday Cumhurbaşkanı seçilmiş olur. İlk oylamada bu çoğunluk sağlanamazsa, bu oylamayı izleyen ikinci pazar günü ikinci oylama yapılır. Bu oylamaya, ilk oylamada en çok oy almış bulunan iki aday katılır ve geçerli oyların çoğunluğunu alan aday Cumhurbaşkanı seçilmiş olur.
    (daha&helliip;)

  • Türkiye Başbakanı Ahmet Davutoğlu

    SAD

    Ahmet Davutoğlu (d. 26 Şubat 1959, Konya), Türk siyasetçi, uluslararası ilişkiler uzmanı, akademisyen ve büyükelçi, eski Dışişleri Bakanı, eski Başbakan Vekili, Adalet ve Kalkınma Partisi’nin genel başkanı, 64. Türkiye Hükûmeti’nin başbakanı.

    1 Mayıs 2009’da, Dışişleri Bakanı olarak TBMM dışından atandı. 58., 59. ve 60. hükümetler döneminde başbakan Recep Tayyip Erdoğan’a ve hem bakanlık hem de cumhurbaşkanlığı görevlerinde Abdullah Gül’e dış politika başdanışmanlığı yaptı. 24. Dönem Konya Milletvekili olarak TBMM’ye girmiştir.

    27 Ağustos 2014’te, Adalet ve Kalkınma Partisi 1. Olağanüstü Büyük Kongresinde Genel Başkan seçildi ve 28 Ağustos 2014’te cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’dan başbakanlık vekaletini aldı ve 62. Türkiye Hükûmetini kurmakla görevlendirildi.[1][2][3][4] Ahmet Davutoğlu başbakanlığında kurulan 62. Türkiye Hükümeti bakanlar kurulu listesini 29 Ağustos 2014 tarihinde açıkladı. 6 Eylül 2014 Cumartesi günü Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde yapılan güven oylaması sonucunda 133 ret oyuna karşılık alınan 306 kabul oyuyla 62. Türkiye Hükümeti Davutoğlu başbakanlığında güven oyu alarak resmen göreve başlamıştır.[5] Ahmet Davutoğlu 2015 Genel Seçimlerinden sonra istifasını Recep Tayyip Erdoğan’a vermiştir fakat 63. Türkiye Hükümeti kurulana kadar başbakanlığa devam etmiştir.

    Eğitim hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
    1959 yılında Konya’nın Taşkent ilçesinde doğan Ahmet Davutoğlu, İstanbul Erkek Lisesi’ni bitirdikten sonra, 1983-84 eğitim öğretim yılında Boğaziçi Üniversitesi’nin Ekonomi ve Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler bölümlerini çift anadal programıyla bitirdi. Aynı üniversitenin Kamu Yönetimi Bölümünde Yüksek Lisans, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümünde de doktora yaptı.[6]

    90’lı yılllar[değiştir | kaynağı değiştir]
    1990 yılında, Malezya Uluslararası İslam Üniversitesi’nde yardımcı doçent olarak çalışmaya başladı. Üniversitenin Siyaset Bilimi bölümünü kurdu ve 1993 yılına kadar bu bölümün başkanlığını yürüttü. 1993 yılında doçent oldu ve 1995–1999 yılları arasında Marmara Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümünde çalıştı. 1995-1999 yılları arasında Yeni Şafak gazetesinde köşe yazarlığı yaptı. Davutoğlu bu sürede 200’den fazla yazı kaleme almıştı.[7] 1998–2002 yıllarında, Silahlı Kuvvetler Akademisi ve Harp Akademilerinde misafir öğretim üyesi olarak ders verdi. (daha&helliip;)

  • Türkiye Cumhuriyetinin Kurucusu Sayın Mustafa Kemal Atatürk

    SAYINMUSTAFAKEMALATATÜRK

    Mustafa Kemal Atatürk (19 Mayıs[Not 2] 1881, Selanik – 10 Kasım 1938, İstanbul), Türk ordu subayı, mareşal ve Türkiye’nin ilk cumhurbaşkanı. Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu ve önderidir. 1934’te Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kendisine ”Türklerin atası” anlamına gelen Atatürk soyadı verilmiştir.[1]

    Atatürk, Birinci Dünya Savaşı sırasında bir ordu subayıydı. Savaş sonunda Osmanlı İmparatorluğu’nun yenilgisini takiben Türk Kurtuluş Savaşı’ndaki Türk Ulusal Hareketi’ne önderlik etmiştir. Kurtuluş Savaşı sürecinde Ankara Hükûmeti’ni kurmuş, askeri eylemleriyle İtilaf Devletleri tarafından gönderilen askeri güçleri bozguna uğratmış ve Türkleri zafere götürmüştür. Atatürk daha sonra eski Osmanlı İmparatorluğu’nu modern ve seküler bir ulus devletine dönüştürmek için politik, ekonomik, toplumsal ve kültürel reformlar başlatmıştır. Liderliği altında binlerce yeni okul inşa edildi. İlköğretim ücretsiz ve zorunlu hale getirildi. Kadınlara sivil eşitlik ve politik haklar verildi. Köylülerin sırtına yüklenen ağır vergiler azaltıldı.[2][3]

    Türk Orduları Başkomutanı olarak Sakarya Meydan Muharebesi’ndeki başarısından dolayı 19 Eylül 1921 tarihinde “Gazi” unvanını almış ve mareşalliğe yükselmiştir.[3] Cumhuriyet Halk Fırkası’ni kurmuş ve ilk genel başkanı olmuştur.[4] 1938 yılındaki vefatına kadar arka arkaya 4 kez cumhurbaşkanı seçilen Atatürk, bu görevi en uzun süre yürüten cumhurbaşkanı olmuştur.[3]

    Atatürk tarihte oynadığı önemli rolden dolayı pek çok yazar ve tarihçi tarafından incelenmiş ve hakkında 379 eser yazılmıştır. Bu yönüyle hakkında en çok eser yazılan ilk 100 kişi arasında yer almaktadır. Ayrıca dünyada ilk kez ve tek örnek olmak üzere, Birleşmiş Milletler’in UNESCO örgütü tarafından, kendisinin 100. doğum yılı olması sebebiyle ve tüm ülkelerin oy birliğiyle 1981 “Atatürk Yılı” olarak kabul edilmiştir. Dergilerinin Kasım 1981 sayısında da, Atatürk ve Türkiye konusu ele alınmıştır.
    (daha&helliip;)

  • İstiklâl Marşı’ Yazarı Mehmet Âkif Ersoy

    MEHMETAKIFERSOY

    Başlığın diğer anlamları için Mehmet Akif Ersoy (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
    Mehmet Âkif Ersoy
    Mehmet Akif.jpg
    Doğum Mehmed Ragif
    20 Aralık 1873
    İstanbul, Osmanlı
    Ölüm 27 Aralık 1936 (63 yaşında)
    İstanbul, Türkiye
    Milliyet Arnavut[1]
    Etnik köken Arnavut[1][2]
    Meslek Şair, Gazeteci, Veteriner Hekim, Öğretmen, Milletvekili
    Dönem Cumhuriyet dönemi
    Etkilendikleri[göster]
    Etkiledikleri[göster]
    Mehmed Râgıf daha sonra Mehmet Âkif Ersoy (20 Aralık 1873 – 27 Aralık 1936), Türk şair, veteriner hekim, öğretmen, vaiz, hafız, Kur’an mütercimi ve siyasetçi.

    Mehmet Âkif Ersoy, Türkiye Cumhuriyeti’nin ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin (KKTC)[3] ulusal marşı olan İstiklâl Marşı’nın yazarıdır. “Vatan Şairi” ve “Milli Şair” unvanları ile anılır. İstiklal Marşı’nın yanı sıra Çanakkale Destanı, Bülbül ve 1911-1933 yılları arasında yayımladığı yedi şiir kitabındaki şiirleri bir araya getiren Safahat en önemli eserlerindendir. II. Meşrutiyet döneminden itibaren Sırat-ı Müstakim (daha sonraki adıyla Sebil’ür-Reşad) dergisinin başyazarlığını yapmıştır. Kurtuluş Savaşı sırasında milletvekili olarak 1. TBMM’de yer almıştır.

    Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
    Doğumu ve Çocukluk Yılları[değiştir | kaynağı değiştir]
    Mehmet Âkif Ersoy, 1873 yılının Aralık ayında İstanbul’da, Fatih ilçesinin Karagümrük semtinde Sarıgüzel mahallesinde dünyaya geldi. Miladi 6 Mart 1913’te yazdığı, “Üç beyinsiz kafanın derdine, üç milyon halk” mısrasıyla başlayan ve kavmiyetçiliği eleştirdiği şiirinin sonunda “Bunu benden duyunuz, ben ki, evet, Arnavudum… Başka bir şey diyemem… işte perişan yurdum!…” mısralarıyla bizzat şiirinde kendisini Arnavut olarak tanıtmıştır.[1] Nüfusa kaydı, babasının, onun doğumundan sonra imamlık yaptığı ve Âkif’in ilk çocukluk yıllarını geçirdiği Çanakkale’nin Bayramiç ilçesinde yapıldığı için nüfus kağıdında doğum yeri Bayramiç olarak görünür.[4] Annesi Buhara’dan Anadolu’ya göç etmiş bir ailenin kızı olan Emine Şerif Hanım; babası ise Kosova’nın İpek kenti doğumlu, Fatih Camii medrese hocalarından İpekli Mehmet Tahir Efendi’dir. Mehmet Tahir Efendi, ona doğum tarihini belirten “Ragif” adını verdi. Babası vefatına kadar Ragif adını kullansa da bu isim yaygın olmadığı için arkadaşları ve annesi ona “Âkif” ismiyle seslendi, zamanla bu ismi benimsedi.[5] Çocukluğunun büyük bölümü annesinin Fatih, Sarıgüzel’deki evinde geçti. Kendisinden küçük, Nuriye adında bir de kız kardeşi vardır. (daha&helliip;)

  • Mehriban İBRAHİMOVA.”Azərbaycan gəlir”

    Həsrətdən saralmış otum,yarpağım,
    Oyan ,qərib düşən daşım ,torpağım,
    Həsrətin sonu var, həmin an gəlir,
    Qarabağ deyəndə ruha can gəlir.

    Götür yol üstündə bitmiş ”tikan”ı,
    Biz ki çox gözlədik həmin o anı.
    Yurduna bağlı Azərbaycan gəlir
    Qüdrəti böyükdür,şöhrət ,şan gəlir.

    Bir bayraq altında birləşib əllər,
    Yeriyir vüqarlı addımla əsgər,
    Nahaqq söyləməsin daha qoy dillər,
    Düşmən susduracaq bir zaman gəlir,

    03 03 2016.

  • Abdulla MƏMMƏD.”Ağrılı bayatılar”

    12647929_456084107917624_702711598_n

    Yurdum yağıda inlər,
    Dərdim ağıda inlər.
    Kimi kefdə,damaqda.
    Kimi yuxuda inlər.

    Sel gələndə dərd aşır-
    Atır-tutur dərd daşın..
    Gözdən axan yaş deyil,
    Yurd həsrətli dərd daşır.

    “Göy üzü daş saxlamaz”
    Gül yanaq yaş saxlamaz.
    Vətəni gedən oğul
    Çiynində baş saxlamaz.

    Başını daşdan qoru,
    Daşı daş-başdan qoru.
    Yurdunu satanların
    Başını daşdan qoru.

    Daş başa yağır,bacım,
    Baş-başa yağır bacım.
    Məndən ötən güllələr
    Qardaşa yağır bacım.

    Yurd daşı dərd yaşıdı,
    Baş daşı dərd daşıdı.
    Şəhidlər al qanıyla
    Torpağa dərd daşıdı.

    Vətən daşı-yurd daşım,
    Dərd daşıyan yurddaşım.
    Şəhidlərin baş daşı
    Qəlbimdə qan yaddaşı!

    Azərbaycan.Quba.
    16.02.1998.

  • Abdulla MƏMMƏD.”Canımda can,Azərbaycan,anam,can!”

    12647929_456084107917624_702711598_n

    Allahın Rəsulu(s) hədisində buyurmuşdur:”Vətəni sevmək imandandır.”

    Əsir Göyçəm göyçəklərin göyçəyi,
    Samur çayı köksümdəki göynəyim.
    Köz-köz olub,Allah,içim göynəyir,
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Borçalıda qəribsəyən torpağam,
    İrəvanda xal axtaran qonağam.
    Zəngəzurda darda qalan sorağam,
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Xudafərin Arazda daş ağıdır,
    Ağrı dağı ağrımızın dağıdır.
    Yurd harayı bağrımızı dağıdır,
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Qarabağım dərdimizin təzəsi,
    Bu qismətə ürək necə dözəsi?
    Şəhid oldu yurdun neçə qazısı,
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Vətən dərdi çəkən qəlbdə qeyrətəm,
    Xocalıda külə dönən qismətəm…
    Anaların naləsində həsrətəm,
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Kimə qara,kimə bəyaz od daşam,
    Qan ağlayan dərdəm-qanlı yaddaşam.
    Yurduma yad ünsürlərə yad daşam
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Savalanım babaların dərd bəndi,
    Bu milləti tora salıb şər bəndi.
    Bir nisgilim Təbriz,biri Dərbənddir.
    Qan yaddaşı,sözümə can,anam,can,
    Canımda can,Azərbaycan,anam,can!

    Azərbaycan.Quba.
    03.04.2016.

  • Təvəkkül GORUSLU.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    tm

    BİZ SƏNİN ƏLİNİ ÖPÜRÜK, ANA!

    Nəğmələr söylədin, laylalar ötdün,
    Gecələr yatmadın, oğul böyütdün.
    Sən ona örnəkdin, ona öyüddün,
    Oğlun şəhid oldu, bayrağı öpdün,
    Biz sənin əlini öpürük, ana!

    Oğul itkisindən yansa da canın,
    Ağrıdan, acıdan donsa da qanın,
    Eşidən olmadı ahın, amanın,
    Sən ey mərd anası dövrün, zamanın .
    Biz sənin əlini öpürük, ana !

    Durduğun torpağı vətən eylədin,
    Qoru bu torpağı, oğul, söylədin.
    Oğlun da qorudu, rəşadət etdi,
    Vətəni uğrunda şəhadət etdi.
    Biz sənin əlini öpürük, ana!

    Bir oğlun getdisə yüzləri durur,
    Bu eli, bu yurdu igidlər qorur,
    Qəlbləri vətənlə, anayla vurur,
    Simanla bir olsun əzəmət, qürur!
    Biz sənin əlini öpürük, ana!

    03. 04. 2016

  • Təvəkkül GORUSLU.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    tm

    ÜNVANIN EYNİDİ YURDLA, VƏTƏNLƏ

    Sənin bu torpağa tökülən qanın,
    Torpaqda çiçəklər, güllər bitirdi.
    Sənin bu torpağa qoyulan canın,
    Torpağa, millətə şərəf gətirdi.

    O, güllər, çiçəklər torpağa bəzək,
    Xəbər verir sənin çiçək qoxundan.
    De, necə toxunaq, de, necə üzək,
    Oyada bilmərik səni yuxundan.

    Şəhidlik zirvəsi qazanan igid,
    Əbədi həyata sən addım atdın.
    Torpaq vətən olmaz, olmasa şəhid,
    Canınla, qanınla vətən yaratdın.

    Körpənin, yaşlının dilindəsən, sən,
    Gələcək nəsillər səni anacaq.
    Sən varsan, yurdunda, elindəsən, sən,
    Azadlıq çırağı sənlə yanacaq!

    Başlar üstündəsən, bayrağımdasan,
    Ayım, həm ulduzum parlayır sənlə.
    Adınla hər türlü növrağımdasan,
    Ünvanın eynidi yurdla, vətənlə!

    07. 04. 2016

  • Təvəkkül GORUSLU.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    tm

    GƏLDİ QİSAS VAXTI, İNTİQAM VAXTI!

    Bahar gəldi, könül duydu, oyandı,
    Canlara can gəldi, qanlar qaynadı.
    Ruhlar quştək qalxıb ərşdə dayandı,
    Gözlərdə bir dəli şimşək oynadı.

    Gəldi qisas vaxtı, intiqam vaxtı,
    Ürəklər sussadı , qana qan dedi.
    Ucaldı zirvəyə şəhidlik raxtı,
    Cəsarət, şücaət qorxunu yedi.

    Bahadır igidlər ayağa qalxdı,
    Düşmənin üstünə etdi həmlələr.
    Zirvələr fəth etdi, bayrağı taxdı,
    Könüldə, qəlblərdə dindi nəğmələr.

    Qorxudan düşmənin dizləri əsdi,
    Cansız bir lələktək küləyə düşdü.
    İgidlər, ərənlər yürüşü kəsdi,
    Yenəmi ordumuz kələyə düşdü?

    Qovmaq lazım idi qaçan düşməni,
    Xain, İrəvana çatana qədər.
    Əylənmək, dayanmaq yandırdı məni,
    Atəşim tavana çatana qədər!

    08. 04. 2016

  • Təvəkkül GORUSLU.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    tm

    ORA TORPAQ DEYİL, ORA VƏTƏNDİ!

    Bir ata əlləri yeri əkibsə,
    Daş üstə daş qoyub ocaq tikibsə,
    Gecəli, gündüzlü keşik çəkibsə,
    Ora torpaq deyil, ora vətəndi!

    Bir ana əlləri təndir yapıbsa,
    Ətiri könülə, qəlbə hopubsa,
    Çırpınan bir ürək dinclik tapıbsa,
    Ora torpaq deyil, ora vətəndi!

    O yersiz bu cahan gözündə darsa,
    Gecələr yuxunda, röyanda varsa,
    Əbədi sevgiylə qəlbinə yarsa,
    Ora torpaq deyil, ora vətəndi!

    Ulular uyuyur bax o torpaqda,
    Müqəddəs bir pirdi daş da, torpaq da,
    Doğmadı otu da, quru yarpaq da,
    Ora torpaq deyil, ora vətəndi!

    Həsrətdən od tutub, alışıb canım,
    Vüsala çatmaqçün tökərəm qanım,
    Qutarsın xatirə, qutarsın anım,
    Ora torpaq deyil, ora vətəndi!

    09. 04. 2016

  • Günel Eyvazlını doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (9 aprel 1984-cü il)

    1910373_930380740363902_2346692429977849265_n

    Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi, yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsini, gənc xanım yazarını doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, ailə səadəti, ədəbi-bədii yaradıcılığında bol-bol uğurlar diləyir!
    Dodaqlarınızdan gülüş, yanaqlarınızdan təbəssüm əskik olmasın! Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun!

    Mətbuat xidməti

  • Rəhim MEHNƏT.”Kimsəsiz oğlanın elçiliyi..”

    12584137_533420616825212_752487860_n

    Oturub bir yolun elçi daşında,
    Gələndən, gedəndən söz göndərəsən.
    Baxasan axşama cavab gəlmədi,
    Yığışıb söz üçün özün gedəsən.

    Əlində dəstə gül durub gələsən,
    Yetişib qapını asta döyəsən.
    Allahın adıyla salam verəsən,
    Xoş gəldin ay oğul buyur, girəsən.

    Keçıb oturasan bərk bir divanda,
    Soyuq tər apara səni o anda.
    Gözlərin dikilib qala tavanda,
    Həyəcan bürüyə dodaq yeyəsən.

    Üz üzə oturub qarşı tərəflə,
    Gözlər sənə baxa kəsgin hədəflə.
    Barmaqlar acığın çıxa sədəflə,
    Əllərin titrəyə, sən üşüyəsən.

    Qəlbində yalvarıb güc istiyəsən,
    Özünü toplayıb söz istiyəsən.
    Allahın izniylə qız istiyəsən,
    Tərini dəsmal yox, əllə siləsən.

    Qarşıda oturan qız atasının,
    Gözündən gözünü çəkib itəsən.
    Stola vurulmuş şapalaq səsi,
    Bu anda bir kobud səs eşidəsən.

    Bu qızın ər axtaran vaxtı deyil,
    Dəlidir, sən bekara salıb meyil.
    İşin yox dolanırsan veyil-veyil,
    Ay oğul, sən bəlkə durub gedəsən!

    06.04.2016

  • Rəhim MEHNƏT.”Üşüyür əli, qulağı”

    12584137_533420616825212_752487860_n

    Bir balaca qız uşağı,
    Məkanı yollar qırağı.
    Soyuq onu qorxutmuşdu,
    Üşüyür əli, qulağı.

    Deyir anam ölüb mənim,
    Yoxdu bir qızım deyənim.
    Yollardan çıxır çörəyim,
    Üşüyür kiçik ürəyim.

    Əllərində dəmir pullar,
    Əl açmadı isti qollar.
    Sahib çıxdı ona yollar,
    Üşüyür bir qız uşağı.

    Bu gün yolda yox idi o,
    Axtardım yol qırağında.
    Maraqlandım dedilər ki,
    Bir ölümün qucağında.
    Üşüyür bir qız uşağı…..

  • Rəhim MEHNƏT.”Bir dilənçi uşağın dilindən…”

    12584137_533420616825212_752487860_n

    Sən bilmirsən çəkdiyimi,
    Od alovdan kecdiyimi,
    Çoxu səhər şirin çayın,
    Mənsə qəhər içdiyimi.
    Sən görmürsən,
    Əl umduğum insanların,
    baxışını, gözlərini,
    Qara qəpik uzadanda,
    Bəzilərin üzlərini.
    Bəzən elə nifrət dolu,
    Bəzən yanar, qayğı, odlu.
    Şair əmi….
    Mən yazdığın misralarda,
    Coxu üçün dilənciyəm,
    Harda olsam qəpik üçün.
    Hara gəlsə gedəsiyəm.
    Ehh….
    Şair əmi….
    Yıxılıram hər gün yenə,
    Dərdim qəlbi didə didə.
    Baxışım da gəlir dilə,
    Kimsə qəpik verib gedə.
    Şair əmi….
    Yəqin mənim həsrətim bu,
    Həyat yolum, zillətim bu.
    Nə eləyim, Allah kərim,
    Görəcəyim qismətim bu.
    Şair əmi……

  • Rəhim MEHNƏT.”Anasını itirən balaca uşağın dilindən”

    12584137_533420616825212_752487860_n

    Sən mənim şəklimi arxadan çəkib,
    Saldın xəyalımı çölün düzünə.
    Həyat üzərimə qəm-kədər əkib,
    Bilmədim ki, yalanı nə düzü nə.

    Boyu məndən uca bu beton divar,
    Yalnızlıqdan başqa, söylə dərdmi var?
    Payız bitər, ətrafımı qar alar,
    Üşüdüb dondurar, baxmaz üzümə.

    Qısıldığım bu divarın arxası,
    Zaman-zaman dönübdü qan gölünə.
    Fikirlərin, xəyalların parçası,
    Səpələnib yamacına, düzünə.

    Bəsdir daha, hamı batıbdır yasa,
    Gözləyirəm, həlbət silahlar susa.
    Zalım fələk məni kənardan pusa,
    Bilmək olmaz, bəlkə güldü üzümə!…

  • Rahilə DÖVRAN.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    AZƏRBAYCAN ƏSGƏRİM

    Sarıldın al bayrağa,
    Dözəmmədin qınağa.
    Şirtək qalxdın ayağa,
    Azərbaycan əsgərim!

    Şərəfinə and içdin,
    Neçə sədləri keçdin.
    Ottək yağını biçdin,
    Azərbaycan əsgərim!

    Oldun Koroğlu, Nəbi,
    Türkün şanlı qəzəbi.
    Vətənin vuran qəlbi,
    Azərbaycan əsgərim!

    Dusdaq torpaq, dağ, dərə,
    Eşitdi mərhəm nərə.
    Qucaq açdın zəfərə,
    Azərbaycan əsgərim!

    Düşmən qanın yalayır,
    Qorxub quyruq bulayır.
    Yalquzağı ovlayır,
    Azərbaycan əsgərim!

    Ağdam, Füzuli qoşa,
    Laçın, Xankəndi, Şuşa.
    Nərəndən gəldi cuşa,
    Azərbaycan əsgərim!

    Zəngilan, həm Qubadlı,
    Cəbrayılı oyatdın.
    Kəlbəcərə hay çatdı,
    Azərbaycan əsgərim!

    Vermə düşmənə aman,
    Arxandayıq hər zaman.
    Bir əsgər də, mən Dövran,
    Azərbaycan əsgərim!!!

  • Rahilə DÖVRAN.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    DÖVRANIN GƏLİR

    Çatdı xeyir xəbər, xarı bülbülə,
    Dedilər muştuluq, cananın gəlir.
    Tezliklə qovuşar, yarı bülbülə,
    Dedilər halına, yananın gəlir.

    Neçə il qalmışdı həsrətdə, darda,
    Saralıb, solmuşdu, boranda, qarda.
    Bilmirdi sevdiyi, qalıbdır harda,
    Dedilər qaydına, qalanın gəlir.

    Düşmüşdü qaniçən, zalım əlinə,
    Nəğmə dəyməmişdi, bağlı dilinə.
    Dönmüşkən son bahar, xəzan gülünə,
    Dedilər dərdini, alanın gəlir.

    Düzəldi əyilmiş qəddi, qaməti,
    Oyandı don vurmuş iffət, isməti.
    Sən demə var imiş,vüsal qisməti,
    Dedilər xətrini, ananın gəlir.

    Çığladı dağ – daşın, düzün qulağı,
    Qalxdı “Cıdır düzü”, “İsa bulağı”.
    Sordular:- Şuşanın, kimdir qonağı?
    Dedilər qoynuna, Dövranın gəlir…

  • Rahilə DÖVRAN.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    ASLANIN OYANIŞI

    İllər boyu hey gözlədik,
    Ər nərəsin , çox özlədik.
    Sevə- sevə əzizlədik,
    Bir də baxdıq , qalxıb Aslan.

    Silkələyib ər babalar,
    Haraylayıb el, obalar :-
    “Bu qədər də, yatmaq olar”?
    Deyərlər bəs, “qorxub Aslan”.

    Çaqqalları, tülküləri,
    Girləyirdi çoxdan bəri.
    Hər birini diri- diri,
    Atəş olub yaxıb Aslan.

    Od- alovlu nəfəsiylə.
    Öz mərdanə ər səsiylə.
    Itilənmiş nizəsiylə,,
    Çənbərləri yıxıb Aslan.

    Ovlayarkən, ov olublar,
    Bir həmləyə sovrulubıar.
    Külə dönüb, qovrulublar,
    Şimşək təki çaxıb Aslan.

    Qaynayıbdır coşan qanı,
    Mat qoyubdur, O, cahanı.
    Ovundurub, mən Dövranı,
    Məğrur- məğrur baxıb Aslan.

  • Rahilə DÖVRAN.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    DİLBƏR QARABAĞ

    Açılsın dumandan səmanın üzü,
    Ilk bahar bəzəsin tarlanı, düzü.
    Hifz etsin, güldürsün Yaradan bizi,
    Geysin toy libasın, hər dərə, hər dağ-
    Bu bahar sevinsin, dilbər Qarabağ.

    Dönsün payız vaxtı uçub gedənlər,
    Ayılsın qış boyu mürgü edənlər.
    Boy atıb , canlansın, həsrətli dənlər,
    Ot basmış bulaqlar bitirsin zanbağ,
    Bu bahar sevinsin, dilbər Qarabağ.

    Qurtulsun buxovdan dustaq obalar,
    Hüzura qovuşsun, gorda babalar.
    Inşallah arzumuz gerçək, çin olar,
    Şuşaya sancılsın üçrəngli bayraq-
    Bu bahar sevinsin, dilbər Qarabağ.

    Vüsal at səyirtsin Cıdır düzündə,
    Sevinc göz yaşları nurlu üzündə.
    Isa bulağının durna gözündə,
    Ucalsın, çağlasın, yeni bir növraq-
    Bu bahar sevinsin, dilbər Qarabağ.

    Tərlandır, şahindir hər əsgər, gizir,
    Qisasçün ərənlər qana-qan gəzir.
    Züfüqar siyrilib, əmrə müntəzir,
    Dövran, əmr olsun – tufan qoparaq-
    Bu bahar sevinsin, dilbər Qarabağ.

  • M.Hâlistin KUKUL.KELİME’DEN KELİME’YE

    m-h-listin-kukul

    Kâinatın yaratıcısı, her şeyin sahibi, hâkimi, mâliki, terbiye edicisi, koruyucusu, yardımcısı, nimet ve rızık vereni Allahü teâlânın, sadece insanoğluna akıl ile birlikte ihsan ettiği en büyük nimet: Kelime’dir, söz’dür!..
    Kelime; harf vasıtasıyla mânâyı yüklenen ve geleceğe taşıyan madde’dir!..
    İnsan olma vasfının ve insanlık hüviyetinin temsilcisi, belirleyicisidir! ..
    Öğrenilmesiyle, uğruna ‘köle’ olunan tek insânî varlıktır!..
    “Kelime-i ihlâs, kelime-i tevhîd, kelime-i takvâ, kelime-i semeret-ül-Cennet veya kelime-i tayyibe” denilen, “Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah” mübârek sözünün ismi onunla ifade bulur!..
    Müslüman olarak îmânımızın ilk şartı olan “Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve resûlüh” mübârek sözüne verilen ad “Kelime-i şehâdet”tir !..
    Ve…Allahü teâlânın ismini yüceltmek ve O’nun rızâsını kazanmak için gayret etmeyi ifade ettiğimiz “İ’lâ-yı kelîmetullah”, onunla söylenir!..
    Arzularımızı, heyecanlarımızı, sevinçlerimizi, sıkıntılarımızı..hep onunla iletir, onun vasıtasıyla huzur ararız!
    Kelime, içimizi-dışımızı, kalbimizi-beynimizi bütün hesaplarıyla ortaya döken, ayıklayan, sergileyen kıymetinin üstünlüğü bakımından müthiş varlık, nimet üstü bir nimettir!
    Bakıyorum da, buna “sözcük” diye bir mânâ uydurmuşlar: Yazık!..
    İlhan Ayverdi’nin hazırladığı Misalli Büyük Türkçe Sözlük’ün 1126’ıncı sayfasında,”Söz” karşılığında şöyle yazılıdır: “(Eski Türk. söz) Ağızdan çıkan, bir veya daha çok heceden meydana gelen kelime veya kelime dizisi”dir.
    Peki; söz, “bir veya daha çok heceden meydana gelen kelime veya kelime dizisi” ise, nasıl oluyor da, buna, Türkçemizde küçültme / küçüklük ifade eden -ses uyumuna göre- bir (-cük) takısı ekliyor ve onu, “kelime” karşılığında kullanıyorlar?
    Şimdi; bu ‘küçük söz’e, kelime mi diyeceğiz? Olur mu böyle şey?
    Elbette ki, bu kelimeye, bu takı eklenebilir fakat onun karşılığı ‘kelime’ olmaz ve bunun, ilmî hiçbir îzahı bulunmadığı gibi, kültür tahribatı bakımından da çok fecî hâllere sebebiyet verir.
    Yukarıda, dînimiz ile ilgili deyimlerin hiçbirini “sözcük” denilen kelime ile söylememiz mümkün değildir. Demek ki, işin millî olduğu kadar bir de dînî cephesi bulunmaktadır.
    Kelime karşılığında, dilimize, Farsça’dan geçen bir de ‘lâf’ kelimesi vardır.Bunlar, bâzen aynı mânâda kullanılıyorsa da, bâzen farklı yerlerde kullanılmaktadır.
    Meselâ;”Filânca kız ile filânca delikanlının lâfını kestiler!” ile, “Filânca kız ile filânca delikanlının sözünü kestiler!” çok farklıdır.
    Bir konuşma örneği:
    -Beğendiniz mi?
    -Beğenmek de ne kelime!..
    Yûnus Emre diyor ki:
    “Mûsâ Peygamber ile binbir kelime kıldum
    Îsâ Peygamber ile göklere çıkan benem”
    Millet’e, ‘ulus’ diyorlar!..
    Neymiş? Millet, Arapça’ymış! Peki; ulus nece? Cevap: Moğolca!..
    Moğolca “ulus”a, F(ı)ransızca bir (-el) takısı eklemişler ve buna, millî karşılığı olarak “ulus-al” demişler! Ve bir de, bunun için ne demişler, elbette biliyorsunuz! Öz-Türkçe!..
    Yâni, bir kısmı Moğolca, diğer kısmı ise F(ı)ransızca olacak ammâ, bunları birleştirince Türkçe bile değil, hem de öz-Türkçe olacak!..Ne zekâ!..
    “Hava alanına (millîlerimizi) karşılamaya gittik” cümlesi yerine, “Hava alanına (ulusallarımızı) karşılamaya gittik” diyeceksiniz, öyle mi?..Gülmezler mi insana!..
    Seneler önce, bir reklâmda duymuştum: “Haydi millet, sucuklar hazır!..”
    Şimdi de hep beraber tekrarlayalım. Fakat başka türlü: “Haydi ulus, sucuklar hazır!”
    Olmaz!..Olmaz!..Olmaz!..
    Cenâze namazı kılmaya başlarken de, hoca efendiler: “Er kişi / hâtûn kişi niyetine… ” sözü yerine,”Er (birey) / hâtûn (birey) niyetine…” demeye başlarlarsa, sakın şaşırmayınız!..
    Dünyada, “bir-ey” ve buna bağlı olarak uydurulan “bir-ey-sel” kadar ‘yalancı ve ucûbe’ bir kelime görülmemiştir. Sanki başka kelimemiz yokmuş gibi, bunu, Türkçemizin başına musallat ettiler!
    Türkçemiz, bu hususta, o kadar zengindir ki , “kişi, zat, şahıs ve fert” kelimelerimiz vardır. Hem de, hem birbirlerinin yerlerine kullanılabiliyorlar hem de yerine göre ayrı ayrı!..
    Meselâ; Ziya Paşa’mız, bir terkîb-i bend’inde şöyle diyor:
    “Âyinesi iştir kişinin lâfa bakılmaz
    Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde”
    Ne hârika bir örgü değil mi? Hem “kişi” hem de “şahıs” aynı beyitte kullanılmıştır. “Lâf” ve “eser” gibi iki işlek kelime de cabası!..
    Söz Üstâd’ımız Yûnus Emre ne güzel söylemiş:
    “Kişi bile söz demini
    Dimeye sözün kemini
    Bu cihan cehennemini
    Sekiz uçmağ ide bir söz”
    ” Sözün demi…”, her güzelliğin başlangıcıdır!..

  • Şəhla RAMAZANQIZI.”Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər”

    12938145_217086761989970_2514023711327246505_n

    * * *

    Son damla qanımız tökülsə belə,
    Azəri canında dözüm olacaq.
    Bunu bilməlidir dünyada hər kəs.
    Qarabağ bizimdir, bizim olacaq.

    Bülbülü xar oldu bəs etdi, artıq.
    Düşmən həddi aşdı, pis etdi artıq.
    Mərmilər, güllələr səs etdi artıq.
    Qarabağ bizimdir, bizim olacaq.

    Namərdi qovmağa gücümüz çatar,
    Düşmənin gəmisi dəryada batar.
    Haqq işə Yaradan ən üstün tutar.
    Qarabağ bizimdir, bizim olacaq!

    * * *

    İgid əsgər, al əlinə silahını.
    Yadına sal Xocalını.
    Əsir düşən gəlinlərin ahlarını
    duymayana rəhm eləmə.
    Göz açmamış süngülərdə qan ağlayan körpələri.
    Açılmamış solan o tər qönçələri.
    Sevə-sevə bəslənilən gənc qızların
    Mənfur düşmən tərəfindən ləkələnimiş namusları.
    Balasını sinəsində sıxıb boğan anaları yeriməyə qoymayana rəhm eləmə.
    Yetim qalan boynubükük fidanların gözünə bax.
    Yurd deyəndə ürəyində ocaq yanır, közünə bax.
    Şad xəbərlə geri qayıt, cəsarətlə üzünə bax.
    Tifillərin göz yaşından
    doymayana rəhm eləmə.

  • Şəhla RAMAZANQIZI.”Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər”

    12938145_217086761989970_2514023711327246505_n

    * * *

    Düşmənin ümidini
    birdəfəlik kəsməsək,
    Qarabağ yol gözləyir,
    Bir ona tələsməsək.

    Dünya “afərin”- deyər?
    Kimlər bizi anlayar.
    Şəhid qəlbinə dəyər,
    Tarix bizi danlayar.

    Yolumuz ordan keçir,
    Cümləmiz orda tamdır.
    Tamarzı qaldığımız,
    Əvəzsiz böyük kamdır.

    * * *

    İrəli, irəli, əziz millətim,
    Bizləri gözləyir Qarabağımız.
    Düşmənə elə bir acı verək ki,
    Sağalsın vurulan sinə dağımız.

    İrəli, dayanmaq zamanı deyil,
    Yaranın qaysağı qopdu, qanayır.
    Bəs etdi səbrimiz iyirmi dörd il.
    Yurdumuz səsləyir, yadlar qınayır.

    İrəli, uzanan əlini kəsək,
    Yurduma dikilən gözünü oyaq.
    Ağlayan ananın yaşını silib,
    İşğala biryolluq bu il son qoyaq.

  • Şəhla RAMAZANQIZI.”Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər”

    12938145_217086761989970_2514023711327246505_n

    Heç…

    Balıq kimi dəryalarda üzdün xoş,
    Qurbağa tək bataqlığa batdın, heç.
    Qarışqa tək zəhmət çəkdin, afərin!
    Ayı olub qış uzunu yatdın, heç.

    Əhdə vəfa oldun sənə, min əhsən,
    Doğru izə düşdün yenə, min əhsən,
    Saf vicdana dönə-dönə, min əhsən.
    Halalına haram tikə qatdın, heç.

    Əmanəti pak qorudun, yüz yaşa,
    Tez qırılar ümid toxunsa daşa.
    Doğru sözü söyləməyib birbaşa,
    Nifaq üçün ortalığa atdın, heç.

    Ürək olar hər duyğunun məkanı,
    Etmə onu ucuz mallar dükanı,
    Gül yerinə dəstələyib tikanı,
    Kor aşiqə bilə-bilə satdın, heç.

    Vicdanını rahatladın, nə gözəl,
    Yaşıl yarpaq olmur can verən xəzəl,
    İmkan varkən tövbələr elə, düzəl,
    Yol qurtarıb son mənzilə çatdın, heç

    * * *

    Əsgər məktubundan təsirlənib cızma-qara etdim. Şəhidlər rəhmətə qovuşanlardır.

    Neyləsəm dayanmır gözümün yaşı,
    Şəhid olanların ruhuna xatir.
    Neçə üzüklərin qırıldı qaşı,
    Neçə əl boş qalıb titrəyir tir-tir.

    Gör neçə arzular qaldı ürəkdə,
    Gör neçə körpənin güvənci getdi.
    Gör neçə atanın oğul balası,
    Getdi, gəlinləri qəmə qərq etdi.

    Gizlincə sevgilər yarıyuxulu,
    Oyana bilmədi, əbədi susdu.
    Vətənin yolunda tərəddüd olmaz,
    Şəhidlər bilir ki , Vətən namusdu.

  • Günay HƏSƏNLİ.Yeni şeirlər

    577

    GÖZƏLİM

    Sən o qədər gözəlsən ki… Vətənim!
    Vicdanımın aynasına rəsmin çəkmək istəyirəm.
    Gözəlliyin ağır oldu,
    Beli sındı fırçamın.
    Heyranlıqdan kilidlənib,
    Əli sındı fırçamın.
    Kipriyimi fırça edib,rəsmin onunla cızaram.
    Bir az qanımdan süzərəm,
    Bir də göz yaşı qataram.
    Kipriyimlə “qanyaş” adlı
    Mənə məxsus bu boyayla
    Dərdlərindən cadarlanmış
    Parçalanmış ürəyimə sənin adını yazaram.
    Sən o qədər gözəlsən ki…
    Vicdanımın aynasına ilmə-ilmə hörüm səni.
    Gözümün üstündə dayan,
    Gözlərimin qapağı ol,
    Həm görməyim, görüm səni.
    Mənə saray lazım deyil.
    Torpağından kərpic kəsim,
    Həyatımın divarına hörüm səni.
    Sən o qədər gözəlsən ki…
    Vicdanımın aynasına səni çəkmək istəyirəm.
    Qorxuram ki çat-çat olub
    Tökülər ayağım altda.
    Yumaq olar vicdanim,
    Bükülər ayağım altda.
    O rəsmini çəkmək üçün,
    Həm səndən utanıram, həm də yaman qorxuram.

    13.10.2014

    TƏRS DÖNƏCƏK BU DÜNYA

    Çevirəcəm oxunu,
    Tərs dönəcək bu dünya.
    Enişdən başlayacaq çaylarının axarı,
    Yoxuşa töküləcək.
    İnsan qoca doğulub,
    Körpələşib öləcək.
    Məzlumu tapdalayan,
    Şux olan qamətin də
    Ahımdan büküləcək.
    Lazımsız kağız kimi
    Səni ovub bükəcəm.
    Ovcumun içi boyda
    Olacaqsan a dünya,
    Oynadacam əlimdə
    Səni oyuncaq kimi.
    Balaca top eyləyib,
    Atıb-tutacam səni.
    Məni illər uzunu
    Atıb- tutduğun kimi.
    Bəzən də atıb məni,
    Tutmağı unudurdun.
    Elə möhkəm dəyirdim
    Yerlərin göy üzünə.
    İndi atıram səni,
    Yalvar,yıxıl dizimə!!!

    15.07.2014

    İBADƏT

    Əl açıb köməyi SƏN-dən istədim,
    Uzandı qollarım göylərə sarı.
    Beləcə il ötdü, ay keçdi, günlər yetişdi.
    Yalvardım dərdimi gəl eylə yarı.
    Nə əlac eylədin kor dərdlərimə?
    Üstəlik belimə duz yükü vurdun.
    Göz dağı eylədin həyatı mənə
    Dağların gözünü mükafat kimi
    Dərdimin üstünə hədiyyə qoydun.
    Sənin istədiyin ibadət bumu?
    Zəncirsiz, kəndirsiz çarmıx oyunu…
    Burax mənim əllərimi!!!
    Onlar pisliklərə alət olmadı.
    Daha qaldırmaram onları sənə,
    Əlsiz as, qolsuz as göyündən məni.
    Sən ki, yol taparsan məni asmağa,
    Sıyır bədənimdən damarlarımı,
    Bağla bir-birinə lap ucundan as.
    Saçımdan bir tel ayır,
    Lap onun ucundan as.
    Bilirəm heç səndə insaf qalmadı.

    07.12.2014

  • Günay HƏSƏNLİ.Yeni şeirlər

    577

    DÜNYA

    Söylə sənə neynəmişəm?
    Mənsiz olan, mənli dünya.
    Çoxlarına kef-damaqsan,
    Mənə niyə qəmli, dünya?
    Haqqımı yedizdirib,
    Nadanları gəl az güldür!
    Dəfələrlə göynətdiyin
    O həminki yazıq mənəm.
    Daha bəsdi, gəl göynətmə,
    Birdəfəlik öldür, öldür!
    Öldür məni, tezcə öldür!
    Öldürməsən, gözlərimdən axan yaşı
    Bir dərəyə,
    Damla-damla toplayacam.
    Dünya…
    Səni su basacaq.
    Diri-diri yandırırsan,
    Yandır hələ.
    Rəhmin gəlmir mənə sənin,
    Mənim sənə gələcəkmi?
    Mən də səni göz yaşımdan yaratdığım,
    Səndən böyük bir dəryada boğacağam.
    Sənlə olan bu savaşın
    Qalibi mən olacağam.
    “Qalibi, mən olacağam!…”

    24.06.2014

    RUHUMU İNCİTMƏYİN!

    Bəsdi daha düz yeridim,
    Əyib, əyri yeriyəcəm.
    Düzlərimdi düzdə qalan
    Tərs gedəcəm,nəs gedəcəm.
    İstər didin-tökün məni,
    Külüng alıb sökün məni,
    Neylon sarıb bükün məni,
    Kibrit çəkin bədənimə,
    Yanım,yanım külə dönüm.
    O külümdən qorxun mənim.
    Diri-diri basırsan da
    Torpağını yeyib-yeyib,
    İlan kimi lağım atıb çıxacağam.
    Rişxənd ilə,gülə-gülə, nifrət ilə,
    Bu dünyaya oyuncaq tək baxacağam.
    Hisslərim də buz bağlayıb,
    Nəfəsim də…
    Bircə dəfə üfləsəm dünya donar, həyat donar.
    Nəfəsimi kəsmək üçün, boğmaq üçün,
    Atın məni dənizlərə.
    Balıq olub böyüyəcəm,
    Dünyadan da böyük olub,
    Bircə loxma edəcəyəm bu dünyanı.
    Göydən asın ayağımdan.
    Diri-diri soyun məni
    Şişə taxıb cəsədimi,
    Manqal üstə qoyun məni.
    Cəzaların ən ağırın kəsin mənə
    Nə olar ki, yalvarıram,
    Yaralıdı yazıq ruhum,
    Bircə onu incitməyin!
    Biecə, onu incitməyin!!!

    21.06.2014

  • Günay HƏSƏNLİ.Yeni şeirlər

    577

    YAĞIŞ YAĞIR ÜSTÜMƏ

    Yağış yağır üstümə,
    Bu yağan yağışdımı?
    Bəlkə günahlarımdı
    Səmadan axıb gəlir.
    Bəlkə, bəlkə…
    Edəcəyim günahı
    Əvvəlcədən görüb o,
    Yumaq üçün tələsir.
    Bu yağan yağışdımı?
    Gözyaşımdı deyəsən.
    Bir zaman buxar olub
    Çəkilmişdi göylərə.
    Göz yaşı axıtdığım
    O dərdli günlərimi
    Xatırlatmağa gəlir.
    Damcısını döndərib,
    Kiçik köz parçasına
    Qığılcıma bənd olan
    Mənim heysiz cismimi
    Alovlatmağa gəlir.
    Yağış yağır üstümə
    Hər damlası dəlib keçir bədənimi.
    Güllələnən adam kimi
    Çırpınıram, can verirəm.
    Canı mənə Tanrı verib,
    Mən yağışa Can verirəm.

    10.08.2014

    AYAĞIM BAŞIMI

    Bilmirəm hardayam, hara gedirəm,
    Ayağım başımı çəkib aparır.
    Yollar ərşə çıxır ayağım altdan
    Bir ucu göylərə çəkilib gedir.
    Biri də cismimdən oğurluq edib,
    Canımı ağzımdan dartıb çıxarır.
    Yollar uzandıqca ömür qısalır,
    Uzanan yolların yolunu kəsək.
    Hərdən ilan olub çalır bu yollar,
    Amansız yolların qolunu kəsək.
    Əyrilir, qıvrılır, sürünüb gedir,
    Əyrilər yolçusu olur bu yolun.
    Əyilən yolların yolunu kəsək.
    Bilmirəm hardayam, hara gedirəm,
    Ayağım başımı çəkib aparır.
    Bir sual yaranır beynimdə bu an,
    Başım bədənimi aparmalıykən
    Ayağım başımı çəkib aparır.

    07.07.2014

  • Günay HƏSƏNLİ.Yeni şeirlər

    577

    AXTARIR

    Dənizə atılan daşa dönmüşəm,
    Bir ömür axtarsan tapa bilməzsən.
    Tapsan da sən məni neynəyəcəksən?
    Mən özüm-özümü tapa bilmirəm.
    Dilim qıfıl vurub lal hisslərimə
    Bir “açar” sözünü tapa bilmirəm.
    Tapsan da sən məni neynəyəcəksən?
    Dili lal,
    Gözü kor,
    Ağılı dəm-dəm.
    Söylə beləsini neynəyəcəksən?
    Dərddən manqurtlaşıb,
    Xəyalı hərdəm.
    Elə hey itirir,
    Axtarır hərdən.
    O nəyi axtarır, niyə axtarır?
    O kimi axtarır, nədən axtarır?
    Əbədi dünyaya gedən axtarır
    Bir tabut salamı göndərmək üçün.
    Söylə beləsini neynəyəcəksən?
    Yerin göbəyini tapıb kəsəcək,
    Vaxtsız anasından ayırmaq üçün.
    Qarınqulu olub ürək yeyəcək,
    Ürəyinin dərdi azdı deyəsən
    Dərdinin qarnını doyurmaq üçün.
    O ki dərdlərinin yurd anasıdı,
    İstəməz balası acından ölə.
    Axtarır, axtarır,
    O dərd axtarır,
    Dərdinin qarnını doyurmaq üçün.
    Söylə beləsini neynəyəcəksən?
    O ki sevincini yellərə verib.
    Bəzəkli-düzəkli dərdi axtarır,
    Dərdinin gözünü doyurmaq üçün.

    15.01.2015

    BOĞULURAM

    Aman Allah boğuluram,
    Hər kəsə həyat verən, bu hava boğur məni.
    Gündə min kəs boğulub,
    Gündə min yol ölürəm.
    Fani dünya qəsdinə analar doğur məni.
    Saçımdan dəstə-dəstə
    Yolub, kəndir hörürəm.
    Salıram boğazıma
    Ayaq yerdən üzülür, havada boğur məni.
    Qəmim yaman çoxalıb,
    Yığılıb üst-üstünə.
    Toz basıb ürəyimi
    Tozunu yumaq üçün buludlar yağır məni.
    İçimdəki ocağın tüstüsü boğur məni.
    Hər gün bir az boğulub, ölümə uçunuram.
    Cəhənnəm yolundayam, yolumdan çağır məni.
    Sevincin teştinə sal, bir azca yoğur məni.

    01.11.2014

  • Aysel ABDULLAZADƏ.”Susmayın ümidlərim…”

    aa

    Filoloq, Yazar, YeniBaxis.Az İnformasiya Agentliyinin Baş redaktoru,
    “Günəşin Düşmədiyi Odalar” kitabının müəllifi.

    Susmayın ağrılarım
    Dillənin e, dillənin
    Kəndir salın boynuma
    Yellənin e, yelənin.

    Şair Ramil Mərzilinin şeirindən etkilənərək…

    Susmayın ümidlərim
    Dillənin e, dillənin.
    Sevincək uşaq kimi
    Yellənin e, yellənin.

    Gizlədim göz yaşımı
    Silinsin yanağımda.
    Ağrılı baxışlarım,
    Gözlərimə zillənin.

    Yağış altında dua
    Tez çatırmış ünvana.
    Damlaları durudur
    Arzum üçün lillənin.

    Dərd ağardıb saçımı
    Şəvə zülfüm bəyazdı.
    Bunca yükü daşıyan
    Hörüklərim, tellənin.

  • Arzu RÜSTƏMSOY.Yeni şeirlər

    ***

    Qanadları sazaq vurmuş bir quşam,
    Kölgələrdə dolub durmuş bir tuşam.
    Ürəyimin kandarında durmuşam,
    Gəl,ən əziz qonağım ol,sən mənim!

    Çox ağırmış tənhalığın şələsi,
    Ayağımı tutub durmuş tələsi.
    Qan ağlayır,gülzarımın laləsi
    Gəl,ən əziz qonağım ol sən mənim!

    Baş ucunda yerin boşdur,süfrəmin
    Dilimdə duadır,İnşallah!Amin!
    Bərəsisən,kədər adlı dərd-qəmin,
    Gəl,ən əziz qonağım ol sən mənim..

    Dünya…

    Başdan-ayağa yuxusan,
    Yatım,oyanım dünya?
    Hamıda eyni qoxusan,
    Kimə inanım dünya?

    Haqq üzü haqdan yanadı,
    Ehtiyacın min donadı.
    Namərd də mərdi qınadı,
    Hansını danım dünya?

    Ömür yetməz çıxam-düşəm,
    Laxlayıram,çürük dişəm.
    Başlamamış bitirmişəm.
    Hardan dayanım,dünya?

    Çevir,məni qibləsinə,
    Ovulmuşam ney səsinə.
    Çat ocağı,qıy nəshinə,
    Üz üstə yanım dünya!

    15:35