Blog

  • Hasan AKAR ( Türkiye, Tokat) DERGİ DEDİĞİN BÖYLE OLUR (Makale)

    DERGİ DEDİĞİN BÖYLE OLUR
    TOKAT ŞAİRLER VE YAZARLAR DERNEĞİ BÜNYESİNDE YAYINLANAN KÜMBET DERGİSİ “CEMAL SAFİ ÖZEL SAYISI”YLA OKUYUCULARLA BULUŞTU
    Hasan AKAR
    Türk kültür ve sanatının kaliteli dergilerinden biri olan Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği bünyesinde yayınlanan KÜMBET DERGİSİ Cemal Safi Özel Sayısıyla başarılı bir şekilde yoluna devam ediyor.
    Günümüzde özellikle taşrada dergi çıkarmak dışarıdan göründüğü gibi kolay değil. Dergi çıkarmak özveri istiyor, yürek istiyor. Bazen size uzatılan bazı çevre ya da şahıslara özgü çıkan dergilere gönüllü gönülsüz bakarsınız. Utanma belasına saygı gösterip sessizce alırsınız. Son yılların tekniğini olumsuz yönde kullananlar da başka bir mesele. Kopyala, yapıştır sonra korsan bir yayın gibi vatandaşın eline rahatlıkla tutuştur.,al sana bir dergi.
    Çok şükür öyle olmadık. Dergi çıkarmanın kültürümüzde daima bir mütevazılık içinde olmasını gerektiğini savunduk. Benlik, baş olma gibi yakışıksız duygulara kapılmadık.
    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği 2006 yılında kurulduktan sonra daha öncesinde yayınlanan KÜMBET Dergisini de bünyesine alma kararı vermişti. Sahipliğini Eğitimci-Yazar Muhsin Demirci, Editörlüğünü TOŞAYAD Başkanı Remzi Zengin, Genel Yayın Yönetmenliğini Eğitimci-Yazar Hasan Akar’ın yaptığı dergide 2013 yılında oldukça önemli yenilikler göze çarpıyor. 27-28.sayısı birlikte çıkan dergi, 130 sahifelik hacmi, renkli ofset ve kuşe kâğıda basımı ile göz dolduruyor.
    Diğer bir gelişme ise derginin 2013 yılından itibaren Ankara Üniversitesi’nden Prof. Dr. Nurullah Çetin, Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi’nden Prof. Dr. Ertuğrul Yaman, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi’nden Prof. Dr. Ali Akar, Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi’nden Yard. Doç. Dr. Alpaslan Demir, Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi’nden Doç. Dr. İsrafil Babacan’dan oluşan saygın bir akademik heyet koordinesinde Hakemli dergi hüviyeti kazanması.
    Derginin kapak konusu Türk şiirinin değerli üstadı Şair Cemal Safi’ye ayrılmış. Bu sayı öncesi Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Aralık 2013 ‘de ülkemizin tanınmış bazı şairleriyle buluşarak, Cemal Safi ile de Ankara’da kendi evinde bir röportaj gerçekleştirmiş, kamera kaydı almıştı.
    Derginin Editör yazısında Tokat Şairler ve Yazarla Derneği Başkanı Remzi Zengin, 2012 yılında yapılan etkinliklerin genel bir değerlendirmesini yaparak bu çalışmalara ve dergiye katkıda bulunan müesseselere ve şahsiyetler teşekkür dileklerini sunmuş.
    Cemal Safi ile ilgili dosyayı Eğitimci-Yazar Mahmut Hasgül oldukça farklı bir bakış açısıyla 6-15. sahifeler arasında kaleme almış. Bu yazıyı Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Uzmanlarından Bekir Yeğnidemir’in “Mehmet Akif Ersoy’un Şiirlerinde Çocuk Aile ve Toplumsal Hassasiyet” yazısı takip ediyor. Türk Halk Şirinin üstatlarından Şeref Taşlıova’nın kızı Ülkü Taşlıova da” Babam Şeref Taşlıova” makalesiyle bir halk aşığını, babasını kültür severlere tanıtmaya çalışmış.
    Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ali Akar Denizli Pamukkale Üniversitesi’nde katıldığı sempozyumu “5.Türk Dili Sempozyumunun Ardından” konulu yazısıyla Türk Dilinin zenginliğini bir kez daha ortaya koyuyor. Kapadokya Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı Ayşe Paslanmaz Azerbaycan’a yapmış olduğu gezinin izlenimlerini ”Ben Azerbaycan’ı Yüreğime İliştirilmiş Bir Kırmızı Karanfil Gibi Taşıyacağım” yazısıyla kaleme almış. İstanbul Radyosu Baş Teknisyeni Dursun Taşdelen ise ülkemizin yetiştirdiği ünlü bir kaval ustası, ”Tokat Hayati, Para Necati” telgrafıyla zihinlerde yer edinen Necati Başara’yı ”Sanatçı-Müzisyen Necati Başara” araştırmasıyla bir vefa borcu olarak karşımıza getiriyor.
    Şair-Yazar İsmet Bora Binatlı yine bir şair dostu Abdullah Satoğlu için Kayseri’de yapılan etkinliği ”Kayseri’de Gerçekleştirilen Muhteşem Bir Vefa Gecesi” yazısıyla dillendirirken, TOŞAYAD Başkanı Remzi Zengin 6-9 Aralık 2012 tarihleri arasında Mısır’a yaptığı gezi sırasında Mehmet Akif Ersoy’un ikamet ettiği şehirle ilgili izlenimlerini ”Akif’in İzinde Mısır” makalesiyle bizlere aktarıyor.
    İLESAM Tokat Temsilcisi Eğitimci-Yazar Hasan Akar katıldığı Kapadokya Şiir Şölenlerini “7.Uluslararası Kapadokya Şiir Şöleni” yazısıyla değerlendirirken, Sivas Şairler ve Yazarlar Derneği’nden Şair-Yazar Sabiha Serin “Sivas Yöresinde Okuyucu Gezme Geleneği” üzerine kapsamlı bir yazısıyla Araştırmacı Sabiha Tansuğ’u aratmıyor. Eğitimci-Yazar Levent Konyar, bu yıl ülkemizde konferanslara konu olan Balkanları, yapılan acı göçleri “100.Yılında Balkanlarda Müslüman Türk Katliamı” yazısıyla dramatik bir şekilde gözler önüne seriyor.
    T.D.K.Uzmanlarından Nevin Balta “Yunus Emre’nin Makamları Ve Mezar Yeri” makalesi ile bu alanda oldukça değerli yeni bir çalışmanın varlığını ortaya koyuyor. Eğitimci-Yazar Yalçın Ünlü bu yıl kaybettiğimiz Türk Dünyası Araştırmalar Vakfı Başkanı Turan Yazgan Hocamızı “Bir Turan Efsanesi Turan Yazgan” konulu makalesiyle efsaneleştiriyor. Eğitimci –Yazar Abdülkadir Türk her zaman olduğu gibi farklı bir eleştiriyi televizyonlarda izlenen dizileri “Muhteşem(!) Tartışmalar” başlıklı yazısıyla gündeme getiriyor.
    Başbakanlı k Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Uzmanlarından Atilla AYDIN “Harf İnkılabı Sonrası Tokat’ta Açılan Millet Mektepleri” yazısını arşiv belgelerine dayandırarak özetliyor. Dergimiz yazı ailesine yeniden katılan M. Halistin Kukul, unutulmaya başlayan Necip Fazıl’ı “Son Şairler Sultanı Necip Fazıl” yazısıyla bir vefayı ortaya koyarak onun unutulacak bir üstat olmadığını ispat ediyor. Ankara’dan Şair Murat Duman “Neresinde Hikâyesi” konulu yazısında Şair Ahmet Tufan Şentürk’le ilgili hatıralarla geçmişi paylaşıyor.
    Osman Gazi Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Tamilla Abbashanlı “Azerbaycan’dan Mektup Var” makalesinde okuyucuları Türk Dünyasında Azerbaycan’ın güçlü bir kalemi Sona Çerkez’le tanıştırıyor. Eğitimci-Yazar Saffet Çakar “Feryat” başlıklı tarihi hikâyesinde Sokullu Mehmet Paşa’yı ve Tokat Şehri’nin o dönemdeki askeri önemini vurguluyor. GOP Üniversitesi Tarih Bölümü Öğrencisi Neslihan Yücedağ “Esselamu Aleyküm” yazısında Mevlana ve fikirlerini yansıtıyor. Eğitimci-Yazar Muhsin Demirci seri yazısı “Kelimelerin Dili (V)”ni bu sayıda tamamlıyor. Araştırmacı Ergün Veren “Tudora Arnaut’un Çevirisi İle “Kobzar” ve Taras Grigoroviç Şevcenko” çalışması ile bu alandaki başarılarına bir yenisini ekliyor.
    Araştırmacı-Yazar M. Necati Güneş “Niksar’da Bakırcılık ve Kalaycılık” konulu yazısıyla kaybolan sanatları adeta belgeselleştiriyor. Eğitimci-Yazar Nihat Aymak “Meyyidzade” başlıklı tarihi yansıtan yazısında Viyana Bozgununa katılan bir yeniçerinin ailesinin dramını konu ediyor.
    Dergide ülke içinden ve dışından tanınmış şairlerin, güçlü kalemlerin şiirleri özenle yazıların yanına yerleştirilmiş. Bunlar arasında; Bahtiyar Vahapzade’nin “Ana Dili”, Arif Nihat Asya’nın “Tokadın Kırkları”, Orhan Seyfi Orhon’un “Dua”, Prof. Dr. Ertuğrul Yaman’ın “Bosna”, Leyla Arsal’ın “Bülbülün Güle Şürekâsı”, Dursun Elmas’ın “Ben Neyim”, Bekir Alim’in “Sivaslı Gardaş”, Nilüfer Açılan Yıldız’ın “İç Memleket Gözcüleri” M. Nihat Malkoç’un “Düşümde Annem”, Ömer Ekinci Micingirt’in “Kalem Kılıç”, Cemal Yavuz ‘un “Tokat’ta Sabah Namazı”, Emin Özcan’ın “Gazel”, Gökhan Güneş’in “Aşk Mahşeri”, Celalettin Çınar’ın “Taçlı”, Tuğba Küçük’ ün “Şeb-i Yelda”, Göksel Çakır’ın “Evimin Kuzey Cephesinde”, Serhat Ertaş’ın “Şehnaz”, Serhat Özdoğan’ın “Bademlim Benim”, İsmail Can Karakuş’un “Mutsuz Mutluluklar”, Güven Tatlı’nın “Yağmur Derken Seni Kastettim” şiirleri bulunuyor.
    Derginin bize gelenler bölümünde dört kitap kapaklarıyla tanıtılmış. Hüsamettin Çıtır’ın “Atatürk Yolunda Bozkırda Yeşeren Tohum”, Nilüfer Açılan Yıldız’ın “Sıfır Kapıları”, Rahman Salmanlı’nın “Ahmed Cevad’ın Yaradıcılık Yolu”, Dr. Mehmet Yardımcı’nın “Malatya Masalları” eserleri yenilerini bekliyor.
    Son bölümde ise Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği ve Tokat İLESAM Tokat ve GOP Üniversitesi Temsilciliğinin 2012 yılının son aylarında yaptığı etkinlikler yer alıyor. Bunlar arasında Tokat ve Turhal’da M. Akif Ersoy’u Anma Programları, Arif Nihat Asya Programı, Ankara’da şairler ve tanınmış şahsiyetlerle yapılan röportajlar, Ankara ‘da İLESAM ve TÜRKSAV’ı ziyaret, Ankara Kitap Fuarına katılım, Ankara Kabakçı Konağı’nda yapılan program ve televizyonlarda gerçekleştirilen kültürel sohbetler bulunuyor.
    Evet, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği bu işte. Zor imkânlarla zoru aşan nefsini yenmiş, ahlaki değerlerden taviz vermeyen bir ekiple çalışıyor. 90 üyesiyle siyasallaşmadan, benliğe, başlığa kapılmadan, milli-manevi değerlere bağlı, önlerine konulan engelleri aşarak bu ülkenin değerlerine saygı duyup, korumaya çalışarak ülke içinde ve dışında yoluna devam ediyor.
    Teşekkürler kültür dostları, teşekkürler bizlere karşılık beklemeden destek veren müesseseler, değerli şahsiyetler, okurlar. Teşekkürler Tokat, teşekkürler Türkiye,.Teşekkürler Türk –İslam Kültür Dünyasının fedakar insanları..

  • Şemsettin AĞAR (Dervişoğlu) (Türkiye, Ankara).Hayatı ve Yaratıcılığı

    ŞEMSETTİN AĞAR (DERVİŞOĞLU)

    Adıyaman Kahta Bağbaşı Köyünde doğdum. Amcamın gördüğü bir rüya üzerine ismim Şemsettin olarak konmuş.
    İlköğrenimimi köyümde,Orta Öğrenimimi Tokat İlköğretmen Okulu’nda tamamlamaya. Yüksek öğrenimimi de Anadolu Üniversitesinde tamamladım.1976 yılında Erzurum Narman Ergazi İlköğretim Okulunda başladığım öğretmenlik hayatına, güzel yurdumun birçok yöresinde devam ettim
    Sekiz yıl Erzurum’da görev yaptıktan sonra kendi isteğimle Adana Karaisalı ilçesine iline atandım. Orada da Milli Eğitim’in çeşitli kademelerinde öğretmenlik ve yöneticilik görevlerinde bulundum. 1991 yılında yine kendi isteğimle memleketim olan Adıyaman İline atandım. Adıyaman Merkez Orhangazi İlköğretim Okulunda yönetici iken 1999 yılında Türk Eğitim Sendikası Adıyaman Şube Başkanlığı’nın seçildim ve o tarihten beri profesyonel sendikacı olarak görevime devam etmekteyim. Bu görevin yanı sıra Türk Eğitim-Sen Genel merkez Disiplin Kurulu üyeliği görevini de yürütmekteyim.
    Gerçek adım Şemsettin AĞAR olup, Şemsettin DERVİŞOĞLU Mahlası ile yazmaya gayret ediyorum. Şiirde İlham kaynağım Karacaoğlan ile başlayıp Aşık Sümmani ve Günümüz Ozanlarından Merhum Yaşar Reyhani, Nusret TORUNİ başta olmak üzere Halk ozanlarımızın bir çoğundan feyiz aldım. Kalemimden, toplumsal içerikli şiir çalışmalarının yanında genelde sevda, hasret ve özleme dair şiir denemeleri damlar.

    DEM GÖRÜNÜYOR

    Bir duman çökmüş de gönül dağına
    Yamaçtan zirveye gam görünüyor
    Mihrican mı deydi vuslat bağına
    Türkü bakışında nem görünüyor

    Suç bende mi yoksa gurbet mi haklı
    Ruhu çöle saldım yitirdim aklı
    Hasretin çaresi gamzede saklı
    Gülüşün derdime em görünüyor

    Siman mehtap ile dengi dengine
    Uçarı gönlümü salar engine
    Sevdan katık mıdır çayın rengine
    Kınalı elinde dem görünüyor

    Canımdan beride olan canözüm
    Muhabbet deminde aydınlık yüzüm
    Tüm dünyaya küstü can iki gözüm
    Sensiz her şey bana kem görünüyor

    Derviş dergâhında yoksa hidayet
    Bir ömür vah ile bulur nihayet
    Visaline zaman uzarsa şayet
    Yürek kurda kuşa yem görünüyor

    Şemsettin Dervişoğlu

    HAZAR

    Möhtəşəm gözəlliyin ağlımı başdan aldı
    Qıyında yaşanmayan sevdalar yalan Hazar
    Ayrılık seherinde sazlarım hüzün çaldı
    Sineme sızı düşdü sol yanım nalan Hazar

    Sən könül taallukum hərkəsdən şaxsi kəsim
    Sən ürəkdə avazım göylərə çıxan səsim
    Milyon kez fəda olsun aldığım hər nefesim
    Mən senin başan dönüm sen yare dolan Hazar

    Həsrətin içərimdə sönməyən bir volkandı
    Duyğular Aras olub gül sineni çalkandı
    Bir Sentyabr axşamında könül şadlığa bandı
    Sənə olan bu sevda dünyaya elan Hazar

    İçimdəki atəşin hökmünü bilebilsən
    Heç getmə qal deyərdin, söz olub dilə gelsen
    Bir zerrecik suyunu mənimlə bölebilsen
    Olmazdı məndən özgə dincliyi bulan Hazar

    Qaradəniz yüreğim çırpınarkən sən deye
    Nedendir bu ayrılıq söylə bu həsrət niye
    Çaylar eş ola bilməz gözümdeki debiye
    Yadındaki Dervişin dergâhı talan Hazar

    Şemsettin AĞAR (DERVİŞOĞLU)

    (Şiir 27.09.2012 seherinde Bakü’den Gence’ye giderken yazılıb)

  • Şemsettin AĞAR (Dervişoğlu) (Türkiye, Ankara).Muhteşem şiirler

    DEMİR TÜRK

    Günde beş ezan ile kıbleye döner yüzüm
    Erenlerin deminde hakkı anıyor özüm
    Türklüğünden utanan nesepsizedir sözüm
    Peygamber övgüsüne mazhar olmuş Irk’ım ben
    Çelik suyu verilmiş demir gibi Türk’üm ben

    Globallik uğruna yozlaşmadan anlamam
    Gizli gizli yapılan sözleşmeden anlamam
    Haçlı’ya ram diyalog,uzlaşmadan anlamam
    Hoşgörüyü yaşatmış fark içinde farkım ben
    Çelik suyu verilmiş demir gibi Türk’üm ben

    Sevdam ilahi benim,tezat nüve ekmeyin
    Yolum hakikat yolu başka yöne çekmeyin
    Günü kurtarmak için daldan dala sekmeyin
    Gayesi tevhid olan Batı’yım ben Şark’ım ben
    Çelik suyu verilmiş demir gibi Türk’üm ben

    Tanrıdağ’ından geldik Hira’ya çok yakınız
    Hak galip gelsin diye durmayan bir akınız
    Tanımak isterseniz tarihime bakınız
    Dünyaya nizam vermiş dişliyim ben çarkım ben
    Çelik suyu verilmiş demir gibi Türk’üm ben

    Yesevi’den feyz alıp Hacı Bektaş’ta kandım
    Altaylar’dan Tuna’ya nice zafere bandım
    Yunus’un ocağında Derviş olarak yandım
    Sahipsizin sahibi yuvayım ben barkım ben
    Çelik suyu verilmiş demir gibi Türk’üm ben

    GÖZLERİNDE GÖZLERİMİ UNUTTUM

    Göz vurup kalbimi deldiğin zaman
    Gözlerinde gözlerimi unuttum
    Aklımı başımdan aldığın zaman
    Gözlerinde gözlerimi unuttum

    Ne seher aydınlık ne bahar çakır
    “Ne yerküre demir ne de gök bakır”
    Ne yana dalsam da dünya tamtakır
    Gözlerinde gözlerimi unuttum

    Sensiz şafaklara bakamam ki yâr
    Kara talihimi yıkamam ki yâr
    İz bulup dehlizden çıkamam ki yâr
    Gözlerinde gözlerimi unuttum

    Soldan perişanım sağı göremem
    Yazıyı göremem, dağı göremem
    Yedi dem gül veren bağı göremem
    Gözlerinde gözlerimi unuttum

    Derviş dergâhının yıkılmaz suru
    Sevda ocağının sönmeyen koru
    Aynaya bakarken kendini koru
    Gözlerinde gözlerimi unuttum

  • GÜLTEN SULTAN (Türkiye, Beypazarı).Hayatı ve Yaratıcılığı

    Gülten Sultan mahasıyla tanığımız Gülten Ertürk 1969 yılında Beypazarında doğdu.İlk, orta ve lise öğrenimini Beypazarında, yüksek öğrenimini de. Selçuk Ü. Eğt. Fak. Kız Sanat Eğit. Y.Okulunda birincilikle tamamladı.1991 yılından beri Beypazarı Kız Teknik ve Meslek Lisesinde Takı Tasarım öğretmenliği yapan şairin, şiire iligisi lise yıllarında başlamış, aldığı ödüller daha çok yazmaya teşvik etmiş ve şairi bu günlere taşımıştır.
    Başanlı öğretmenliğinin yanı sıra Türkiyenin çeşitli yerlerinde sahne alan ERTÜRK, TRTnn çekimlerini Beypazarında gerçekleştirdiği “Son mektup” ve “Türkmen düğünü” dizilerinde rol alarak seslendirme yaptı.Beypazarı yöresine ait bir yiyecek olan Beypazarı Kursunun hikayesini senaryo olarak yazdı.Pek çok TV Programlarına konuk oldu.Kendisi de TV programları hazırladı ve sundu.Büyük organizasiyonlarda, festivallerde ve Uluslararası programlarda sunuculuk yaptı.Türkiyede yayınlanan muhtelif edebiyat, kültür, sanat ve fikir dergilerinde, gazetelerde yazı ve şiirleri yayımlandı.
    Öğretmenlik meslekinde Takı Tasarımı alanında sanat eseri konumunda çalışmaları bulunan Gülten ERTÜRK, 2008 yılında öğrencilerine rehberlik ettiği bir proje yarışmasında Türkiye 2.liği Ödülünü aldı.
    2010 yılında Türkiyede bir ilk olan şair ve programcıların katıldığı “1. Çukurova Şiir Okuma Yarışması” ında 2. oldu.
    2012 yılı Eylül ayının 24-de Türkiye Yazarlar Birliği Temsilci Kurulu üyesi olarak ilk kez Bakü’ye sefer etdi.Həmin ziyaret çerçevesinde “Aydın Ocağı” Sosyal Birliğinin organizasyonu ile “Divan-ı Hikmet” de gerçekleştirilen muhteşem görüşmede 2011 yılında Ankara’da yayımlanan
    “harflerin Dansı” (Assonans ve Aliterasyonlarla Şiirler) kitabından hediyeler etdi.Türkiyə Türkçesinde yazdığı şiirlerden okudu. “Aydın Ocağı” Sosyal Birliği Onursal üyesi seçildi.
    Dünya Genç Türk Yazarlar Birliği üyesi, yetenekli Türk hanım yazar Gülten ƏRTÜRKün şiirleri Türkiye Türkçesinden Türkiye Türkçesine tercüme olunarak ilk defa olarak Azerbaycan’da “Aydın Ocağı” Sosyal Birliğinin yayın organı “Aydın Ocağı” dergisinde-dergisinde olunarak ışık yüzü gördü.Dünya Genç Türk Yazarlar Birliği
    ve “Aydın Ocağı” Sosyal Birliği elektronik organı Azerbaycan Kültür ve Edebiyat portalına şiirleri yayınlandı.
    2012 yılı Ekim ayının 6’sında “Aydın Ocağı” Sosyal Birliği elektronik organı Azerbaycan Kültür ve Edebiyat portalının Birinci Kurultayı’nda Azerbaycan’ın Kültür ve Edebiyat portalının yayın, Yaratıcı, Temsilci Heyetlerinin Fahri üyesi ve “Türkiye Edebiyatı” bölümünün Baş editörü seçilmiştir.
    İkinci kitabı olan “Nerdesin Kırık Ayna”nın 2. baskısının gelirini Türkiye Gücsüzleri Vakfına bağışlayan şair;
    İLESAM ( Türkiye İlim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği),
    TURÇEV ( Turizm ve Çevre Gazetecileri kültür sanat komisyonu)
    DGTYB (Dünya Genş Türk Yazarlar Birliği),
    Yurd Yuva Derneği üyesdir.
    Şiir Kitapları; “Paylaşılacak Duygular”, “Nerdesin Kırık Ayna2, 1. ve 2. Baskı, “Gönlümdün Damlalar” ve Milli Eğitim Bakanlığı Devlet kitapları çocuk serisi yayınlardan “Şiirlerle Kutlayalım”
    Şiir Albümleri; “Yüregimdeki Duygulardan Merhaba”, “Gönül Gülteni”
    Ders kitapları; “Basit Telkari Teknikleri”, İçi Bos (kutu) Tekniği”
    Hikaye kitabı; “Beypazarı Kurusu”

    SEVER SENİ

    Canımda can varsa, sağsam,
    Bir öfkeyle dağları aşsam,
    Gökten taş olup da yağsa,
    Dolum yine sever seni

    Her sezon açıp Scholes da,
    Bulut içine dolsa da,
    Fırtına, boran olsam da,
    Yelim yine sever seni.

    Özlemin beynimi yorsa,
    Zaman hiç ötməyib dursa,
    Dalgalar kıyıya vurursa,
    Gönlüm yine sever seni.

    Baxılmadı genç yaşıma,
    Üzüntü katıldı Asım.
    Neler gelse de başıma,
    Kolum yine sever seni.

    Cefa etse de çok zalim,
    Fetvalar verse de alim,
    Qalamasa da hiç macalım,
    Halim yine sever seni

  • Hasan HAKAR Tokatdan yazıyır:

    BİR KIŞ GÜNÜ VAHŞETİ HOCALI

    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği-KÜMBET Dergisi adına katıldığım, Nevşehir’de yapılan Uluslararası 7.Kapadokya Şiir Şöleni’nde pek çok değerli şair ve yazarla birlikte Azerbaycan’dan davet edilen ve gıyaben bizi iyi tanıyan iki edebiyatçı dostla tanıştım: Dünya Genç Türk Yazarlar Birliği Başkanı Ekber Goşalı ve Seher Ehmed. Azerbaycan sevgimizden olacak programların bazı bölümlerine birlikte katılıp bol bol iki kardeş ülkenin kültür ve sanatı üzerine konuştuk.
    Ekber Goşalı, 1973 Azerbaycan-Tovuz doğumlu. Azerbaycan Prezidenti yanında Devlet İdarecilik Akademisi mezunu. Oldukça aktif bir kültür dünyasının içinde. Azerbaycan-Türkiye arasında adeta bir gençlik köprüsü kurmaya çalışıyor. Ölü Yukusu (hikayeler) ve Ölümlerin Ötesi (şiirler) adlı iki eseri var.
    Azerbaycan’da yayınlanan bazı kitapları onlar bize hediye ederken biz de naçizane kaleme aldığımız şiir kitaplarımızdan ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nin yayını KÜMBET Dergisi’nin özel sayılarından takdim ettik.
    Söz verdiğim üzere otobüsle dönüş yolculuğumda, yürekleri Türk Dünyası sevgisiyle atan bu dostlardan Proje Başkanlığını ve Genel Direktörlüğünü Ekber Goşalı’nın yaptığı Şamil Sabiroğlu ve Efsane Bayramkızı’nın ortak bir çalışması “Bir Kış Günü Vahşet Hocalı” eserini hüzünle okuyarak Tokat’a geldim.
    Eko Avrasya Yayınları arasında 2013/3 sayı kodu ile –Dünya Genç Türk Yazarlar Birliği’nin patenti ile çıkan eser Azerbaycan Cumhuriyeti Cumhurbaşkanına bağlı Sivil Toplum Örgütlerine Devlet Desteği Konseyi’nin maddi desteği ile ”Azerbaycan’ın maddi ve gayri-maddi mirasına karşı Ermeni vandalizmi” isimli proje çerçevesinde yayınlanmış.
    Ankara Sata Reklam Tasarım Basın Yayın Matbaacılık Org.Dan.İnş.İç ve Dış Tic.Ltd.Şti’nde 2012 Ekim ayında birinci hamur kağıda 137 sahife 1000 adet basılan eserin danışmanlığını Prof.Dr.Nizami CAFEROV, Prof.Dr.Nejdet ÜNÜVAR, Hikmet EREN, İbad M.HÜSEYNOV, İlham S.İSMAYYILOV, Mübariz H.GULİYEV, editörlüğünü Kerküklü dostlarımızdan Dr.Şemsettin KÜZECİ ve Azerbaycan’dan benim Azerbaycan’da basımı yapılıp dağıtılan: ”Niksar’dan Azerbaycan’a Bir Demet Har-ı Bülbül” eserimin de editörlüğünü yapan Oktay HACIMUSALI kardeşimiz gerçekleştirmiş.
    Eserin ilk bölümünde ,Azerbaycan Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı İlham ALİYEV’in kısa bir sunuşundan sonra değerli dostum ,Avrasya Ekonomik İlişkiler Derneği Yönetim Kurulu Başkanı Hikmet EREN’in “Önsöz”ü yer alıyor.
    Kitabın ön kapağında o günlerin vahşetini sergileyen siyah beyaz bir resimle arka kapakta yer alan şu dramatik ifadeler aslında eserin özünü de ortaya koyuyor.Bu yüzden okumadan önce Ermeni katliamlarıyla ilgili yeni bir belgesel izlemeye hazırlıklı ve metanetli olmanız gerekiyor.
    “Hocalı soykırım zamanı 613 Azerbaycanlı:
    106 kadın,63 çocuk, 70 ihtiyar vahşice katledilmiştir. (Diri -diri yakılmış,kafa derisi soyulmuş,boynu vurulmuş,gözleri çıkartılmış, gebe kadınların karnı süngülenmiştir)
    8 aile son kişisine dek mahvedilmiş, 25 çocuğun her iki velisi, 130 çocuğun velilerinden biri katledilmiştir. 76 çocuk, toplam 487 kişi sakat edilmiş, 1275 kişi rehin alınmıştır. 150 kız-gelinin kaderi ise hâlâ belirsiz kalıyor…”
    Altı bölümden oluşan esere ilaveler ve 60 fotoğrafın yer aldığı Fotoğraflarla Hocalı bölümü de konulmuş.
    İki devlet bir millet olmakla gurur duyanlarımızın Azerbaycan’daki 20 Ocak 1990 Bakü katliamını, Karabağ, Suşa, Hankendi ve Hocalı’da Ermeni ve Ruslarca hunharca yapılan katliamları bilmemelerini düşünemiyoruz.BUGÜN Azebaycan’ın başkenti Bakü’de Şehitler Hıyâbânı’ndaki meçhul kız kabri, Hollanda’nın Lahey kentinde bir anıt ve Bakü’ye bağlı Hatayi ilçesindeki kucağında ölmüş yavrusuyla dünyaya olup bitenleri haykıran “Ana harayi (Anne Çığlığı) anıtı gelip geçene ve yıkılmadığı müddetçe geleceğe bu dramı daima anlatacaktır.
    Hocalı’da neler mi oldu? sorusuna bu eserde istediğiniz cevapları gözleriniz buğulanarak, yüreğiniz burkularak cevap alacaksınız.
    1992 Şubat’ını 25’ini 26’sına bağlayan gece Hankenti’ndeki eski Sovyet Ordusu’na ait 366.Motorize Alayının ve Ermeni kasaplarının Hocalı’yı tamamen yok etmesi ve kurtulmak için yalınayak kaçan sade vatandaşların insanlığa yakışmayan yöntem ve işkencelerle katledilmesiyle tarihteki yerini aldı.
    O gece eski Oğuz-Türk yurdu Karabağ’ın en büyük kentlerinden biri olan Hocalı yerle bir edildi.
    O gece küçük bebekler bile kurşuna dizildi,anne karnındaki bebekler dünya ışığını henüz görmeden acımasızca süngülendi.
    O gece elleri kınalı, mavi gözlü kadınlar, selvi boylu gelinler düşman eline geçmemek için ”Şerefimiz, namusumuz bizim için her şeyden önemlidir” deyip kendilerini kayalardan attılar.
    O gece Türkleri kendilerine düşman ilan etmiş Andranik’in torunları olan sakallı Ermeni militanları kadın, çocuk, yaşlı demeden karşılarına çıkan bütün insanları katlettiler.
    O gece bununla yetinmeyen Ermeni çeteciler, cesetlere bile hakaret etmekten, onları tanınmaz, çirkin hale getirmekten çekinmediler.
    O gece ana-babasını gözleri önünde kaybeden çocuklar hayatın en acı darbesini aldılar.Bir daha anne kucağı,baba şefkati göremeyecekleri için o günü nefretle anarak büyüdüler.
    Oysa yeri geldiğinde düşmanını affetmeyi bilen Türkler en mazlum insanlara,kendilerini ”zavallı “gibi sunan Ermenilere bile kendi topraklarında yaşamaya müsaade etmişlerdi.Ama onlar nankör çıktılar.
    Bugün “Ermeni soykırımı” meselesini kendi ilgi ve çıkarları için destekleyen bazı Batı ülkelerindeki siyasiler ve Ermeni yalanlarını savunan bir takım güçler nedense Anadolu’da, Dağlık Karabağ’da, Hocalı’da yaşanan vahşeti, bir milyondan fazla mültecinin dramını görmezlikten geliyorlar.
    Ülkemizde de 1896 yılından beri devam eden Ermeni zulümlerini, 1914-1920 yılları arasındaki ağır mezalimleri her nedense kimse artık bilmiyor. Onun için olsa gerek ağalarından aldıkları üç beş kuruş ulufe karşılığı “Hepimiz Ermeniyiz” pankartları ile yürüyorlar. Bu rahat ülkede yaşayan, köpeksiz köy bulan zavallılar Karabağ’daki, Hocalı’daki Bakü’deki katliamların içinde olsalardı bırakın pankart, döviz taşımayı altlarına ederek kaçarlardı.
    Aklı başında biri çıkıp da demedi ki bu taşeronlara, PKK uzantılarına. ”Burası size yetmiyor. Gidin de Ermenistan’daki kardeşlerinizle bu dövizleri beraber taşıyın. Onlar sizi orada yere göğe de sığdırmazlar“ diye.
    Eserin 22. sahifesinde 1919-1920 yıllarında Ermeni Taşnaklardan Ohanes Apresyan’ın Kars’taki katliamları aktaran bir anısına yer verilmiş.
    “…Ağlayan çocuğun sesinden yola çıkarak görüntüsünden Türk ailesinin evi olduğu anlaşılan bir ev yıkıntısını avlusuna geldim. Avlunun köşesinde ölü bir kadın yatıyordu. Gırtlağı kesilmişti. Kadının üzerinde bir yaşlarında bir kız çocuğu duruyor ve ölü kadının memesinden süt emmeğe çalışıyordu. Tatar köyleri bu şekilde temizlendikten sonra ben de tekrar Kars’taki eski alayıma katılmak üzere döndüm.”
    76.sahifede o günleri yaşayan ve katliamlardan zor şartlar altında kurtulabilen 1937 doğumlu Narhanım Süleyman kızının anlattıkları Taşnak çetesinin anlattığından farklı değil.
    “….Bir delikanlı eşinden, çocuklarından zorla alıkoyularak, başka yerlere götürülürken ”Çocukları yanından ayırma! Ölürsen de şerefinle öl! diye haykırıyordu…”
    Düzmece iftiralarla idam edilen Boğazlayan Kaymakamı Mehmet Kemal Bey ( 1884-1919), Ermenilere teslim olmayarak kendi hayatına bir kurşunla son veren Diyarbakır Valisi Dr. Mehmet Reşit Bey (1873-1919), yurt dışında kalleşçe vurularak katledilen Talat (1874-1921) ve Cemal Paşalar (1872-1922) başta olmak üzere Ermeni ve Rus kurşunlarıyla canlarını veren bütün soydaşlarımızı,din kardeşlerimizi bir kez daha rahmetle anıyoruz.
    Teşekkürler böylesine kıymetli bir eseri bizlere derin bir araştırma neticesi sunan Ekber Goşalı, Şamil Sabiroğlu ve Efsane Bayramkızı kardeşlerim. Teşekkürler bütün emeği geçenler. Yüreğinizden Türkiye, yüreğimizden Azerbaycan sevgisi azalmasın.

  • Hasan AKAR (Türkiye, Tokat).Hayatı ve Yaratıcılığı

    HASAN AKAR

    1957 yılında Tokat’ta doğan AKAR, aslen Sivaslı’dır. İlk ve orta öğrenimini Tokat’ta tamamladı. Konya Selçuk Eğitim Enstitüsü Türkçe bölümünden mezun olduktan sonra(1979) Türkçe ve Edebiyat öğretmeni olarak, mesleğinin ilk yıllarında Erzurum ve Artvin’de görev yaptı.
    Anadolu Üniversitesi’nde lisans tamamladı. Niksar’da 20 yıl öğretmenlik ve yöneticilik yaptıktan sonra 2005 yılında Tokat Endüstri Meslek Lisesi Müdür Yardımcılığına, 2010’da da Tokat Anadolu Lisesi Müdür Başyardımcılığına atandı.
    Yazıları ve şiirleri Niksar Danişmend, Yeşil Niksar, Tokat Gazetesi, Güneş Gazetesi, Tokat Kültür Araştırma Dergisi, Gülpınar, Çınar, Sultan Şehir,Hayat Ağacı,Uçan Türk,Kültür Çağlayanı, Bayatı (Azerbaycan) dergilerinde yayımlandı. Türkiye Yazarlar Birliği, Çocuk Edebiyatçıları ve Sanatçıları Birliği, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği ,Mehmet Akif ERSOY Düşünce Derneği Kurucu üyesidir. İLESAM Bilim Teknik Kurulu Üyeliği ve Tokat İl Temsilciliği, Kümbet Dergisi Genel Yayın Yönetmenliği, Heeri Liefe Dergisi Yayın Kurulu Başkanlığını yürütmektedir.
    Eserleri:
    Milli Mücadele Yıllarında Niksar (Araştırma-inceleme Müjdat Özbay’la birlikte. 1998),
    Niksar’da Vakıflar ve Tarihi Eserler (Araştırma-inceleme M.Necati Güneş’le birlikte.2002)
    Gül Ağacı Değilem (Şiir 2004)
    Niksar’dan Azerbaycan’a Bir Demet Hâr-ı Bülbül (Azerice, Makaleler-şiirler 2005)
    Niksar Şiirleri ve Şairleri (2006 1.Baskı,2008 2.Baskı)

    HEP MECNUNLAR ARAMAZ LEYLA’SINI

    Hep Mecnunlar aramaz Leyla’sını susuz çöllerde
    Bizim de Anadolu’da nice aşklarımız vardır.
    Tek Ferhat delmez kayaları Şirin için yollarda
    Göğel ördekler yüzer Nezük gibi mavi göllerde

    Hep Köroğlu Ayvas’ını aramaz Çamlıbellerde
    Bizim de uğruna yazılmış destanlarımız vardır.
    Utancından ne sesi ne ahı çıkar sevdaların
    Kıymet türküsüyle yaşar aşklar kınalı ellerde

    Onbeşliler gelir gider Çanakkale’den Yemen’e
    Bizim de Sarıkamış’ı anlatan ağıtlarımız vardır.
    Kaybolur gider koskoca bir gençlik vatan yolunda
    Arar yavuklusunu Hediyeler düşer dillerde

    İşte Anadolu budur alışıktır zulüm çekmeye
    Irmakları dertli çağlar,dağları ozanlarla ağlar
    Ağırdır yükü kanat çırpar asırlardır tarihe
    Bitmez sevdası hasreti açılacak gonca güllerde

    SEN AZERBAYCAN,YÜREĞİMDE ATEŞ

    Hasan AKAR

    Ben olsaydım keşke yıldızları donmuş Ocak’ta
    Bakü’de tanklar altına atılan bir gül, bir can
    Ben solaydım dağların acıdan kahrolduğu şafakta
    Hazar’da azatlık uğrana dökülen nice taze, nice kan

    Gece soğuk, düşler karanlık, vakit sehere gebe
    Feryatlar yıktı geceyi, saatler dördü beş geçe
    Şehitler Hıyabanında ağıtlar yakıldı hece hece
    Ağdam yankılandı bozkurtça, ses vermedi Gence

    Ötmesin Suşa’da, gelmesin Azatlık’a har-ı bülbül
    Açmasın laleler, toprağa girerken binlerce gül
    “İnmesin yükselen bayrak” bitsin gayri asırlık zûl
    Konmasın başka aşka, Azerbaycan varken bu gönül

    Sen Azerbaycan, yüreğimde ateş, şiirimde bahar
    Türkiyemle sevmişim seni, hasretinle yanmışım Hazar
    Yağmur yağmasa, gün doğmasa, hep yağsa Karabağ’a kar
    Öpmeğe geldim toprağın, dudaklarıma değsin o nazlı yâr

  • Gülten ERTÜRK (Gülten Sultan) ( Türkiye, Beypazarı).Muhteşem şiirler

    Gülten Sultan mahlaslı Şairimiz Gülten Ertürk Beypazarı Belediyesinin 8 Mart Dünya Kadınlar Günü programına katıldı. Programın sunucuğunu yapan ERTÜRK, Türk kadınının her alanda başarılı olabileceğini kanıtlayan çalışmalarından dolayı, Beypazarı Belediyesi tarafından ödüle layık görülmüştür. 11Mart 2013de Beypazarı öğretmenevinde yapılan törene Beypazarı dışından Aile Ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Bakan Yardımcısı Doç.Dr. Aşkın Asan, S.O.S. Vakfı Onursal Başkanı ve Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı İ.Melih Gökçek’in eşi Nevin Gökçek, Türkiye güçsüzleri ve Kimsesizleri Vakfı başkanı Gülgen Dural gibi isimler katılmıştır. Harflerin Dansı kitabı ile Türk Edebiyatında ve dünyada da bir ilke imza atan Gülten Ertürk Ödülünü Beypazarı Belediye Başkanı Cengiz Özalp’ın eşi Hamida Özalp’tan almıştır. Kadınlar günü ile ilgili yazdığı “Biz Kadınlar” şiiri büyük ilgi toplamıştır.

    BİZ KADINLAR

    Allah lütfeylemiş adımız hanım
    Dört mevsim bal yapan arı gibiiz
    Bizi anlatmaya yetmez bir tanım
    Cennet bahçesinde huri gibiyiz

    Yol ettik kıbleyi sevgiden yana
    Damladan deryaya can olduk cana
    Bebeğin dilinde ilk sözcük ana
    Yıkılmaz kalenin suru gibiyiz

    Uğrumuza çetin dağlar delindi
    Tarihler yazıldı tarih silindi
    Sevdamıza düşen mecnun bilindi
    Dermansız dizlerin feri gibiyiz

    Bizlerle sevdaya doyar kâinat
    Bizim için şarkı şiir serenat
    Altına gümüşe zümrüde inat
    Dünyanın en güzel varı gibiyiz

    Sevgi yuvasına biziz amade
    Dudaktan dökülen her bir söz bade
    Bir yürek taşırız beyazdan sade
    Yol geçmemiş dağın karı gibiyiz

    Çiçekler içinde gonca gül gibi
    İnceyiz, zarifiz, narin tül gibi
    Kırılırsak gözde yaşlar sel gibi
    Hiç çözümlenmemiş soru gibiyiz

    Gülten sultan der ki; sözümüz özde
    Her kadın erlerin gözünde gözde
    Dertler sıkıntılar dağlanır közde
    Sevda ateşinin koru gibiyiz

    ÇANAKKALE’M
    Aydınlatıyor nuru geçmişten geleceği
    Son nefesi verirken Kevser’di içeceği
    Mehmet toprak üstünde bir gelincik çiçeği
    Kıyamam Çanakkale’m toprağına basmaya

    Her ocağın burada hem oğlu hem kızı var
    Şehit annelerinin gözyaşında tuzu var
    Adım attığım yerde Mehmet’imin izi var
    Kıyamam Çanakkale’m toprağına basmaya

    Yüz binler yitirmişiz zalim düşman yüzünden
    Kimi Fiz an’dan gelmiş garez etmiş içinden
    Yedi düvel baş eğmiş Türk’ün asil gücünden
    Kıyamam Çanakkale’m toprağına basmaya

    Denizden karasına besmelesiz çıkılmaz
    Karşılıklı dizilmiş kaleleri yıkılmaz
    Kınalı kuzulara boşa ağıt yakılmaz
    Kıyamam Çanakkale’m toprağına basmaya

    Öyle bir destansın ki tarihin şanla dolu
    Adeta baştanbaşa tüm boğaz kanla dolu
    Gülten Sultan’ın gönlü yaşanmış anla dolu
    Kıyamam Çanakkale’m toprağına basmaya

  • SÜLEYMAN RƏHİMOV ADINA QUBADLI RAYON ƏDƏBİ İCTİMAİ BİRLİYİNİN MƏTBU ORQANI “SÖZÜN SEHRİ” QƏZETİ HAQQINDA BİLGİLƏR

    “Sözün Sehri”
    ədəbi-bədii, ictimai qəzet
    Süleyman Rəhimov adına Qubadı rayon ədəbi ictimai birliyinin mətbu orqanı

    Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyinin mətbu orqanı “Sözün Sehri” qəzeti 2011-ci ildə Azərbaycan Respublikası Ədliyyə Nazirliyində qeydiyyata alınıb.Mətbu orqan ayda bir dəfə 16 səhifə olmaqla 1000 tiraj dərc olunur.Azərbaycanın müxtəlif bölgələrinə göndərilir.Türkiyə, İran İslam Respublikasına, Rusiya Federasiyasına da göndərilir.Xarici ölkələrdə yaşayan həm azərbaycanlı,həm xarici vətəndaşların şeirləri, məqalələri mətbu orqanın səhifələrində dərc olunur.
    Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliynin mətbu orqanı “Sözün Sehri” qəzeti Azərbaycanda fəaliyyət göstərən mətbu orqanlar arasında Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi həyata keçirilən “Gənc yazarlara dəstək”, “Bölgə yazarlarına dəstək”, “Yeni nəsil Azərbaycan ədəbiyyatının təbliği” lahiyələrini dəstəkləyən yeganə mətbu orqandır.

    Qəzet 2011-ci ildən nəşr olunur.
    Qeydiyyatı: 3426
    Tiraj: 1000
    Dövrülüyü: ayda 1 dəfə
    Təsisçi: Qafqaz ƏVƏZOĞLU
    Baş redaktor: Sevda QAFQAZQIZI
    Redaktor: Xan Rəsuloğlu Siqurd
    Foto-müxbir: Vaqif BABAYEV
    Tel: ( 050) 519 79 12
    E-mail: Qafqaz54@mail.ru
    Qafqaz54@box.az

    Ünvan: Sumqayıt şəhəri, Koroğlu prospekti ( 41-ci məhəllə).
    “28 may” Mədəniyyət evi.(V.Əliyev adına Qubadlı rayon Mədəniyyət evi)

  • “Ziyalı Ocağı” jurnalının növbəti buraxılışı işıq üzü gördü

    Gulten ERTURK

    “Ziyalı Ocağı” İctimai Birlyinin mətbu orqanı “Ziyalı Ocağı” jurnalı 2012-ci ildən Bakı şəhərində dərc olunur.Rübdə bir dəfə dərc olunan jurnal Azərbaycanla yanaşı, Türkiyə, Rusiya Ukranya, Şimali Kipr Türk Cümhuriyyətinə göndərilir.Türkiyə Yazarlar Birlyinin, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinin, İLESAM-ın üzvlərinin ədəbi-bədii nümunələrini öz səhifələrində dərc edir.Türkiyənin müxtəlif şəhərlərindən göndərilən ədəbi-bədii nümunələr, poeziya örnəkləri, məqalələr jurnalına səhfələrində dərc olunaraq ictimaiyyətin nəzərinə çatdırılır.
    “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin mətbu orqanı “Ziyalı Ocağı” jurnalı Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökümət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şursı tərəfindən maliyyələşdirilən, Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən “Gənc Yazarlara dəstək”, “Bölgə yazarlarına dəstək”, “Yeni nəsil Azərbaycan ədəbiyyatının təbliği” layihələrini dəstəkləməkdədir.
    Son zamanlar Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən “Gənc Yazarlara dəstək” layihəsini dəstəkləməkə üçün “Ziyalı Ocağı”nın Gənc ədbiləri başlığı altında yeni səhifəlır hazırlayıb və səhifələrində dərc edib.
    “Ziyalı Ocağı” jurnalının bu buraxılışında 2012-ci il sentyabr ayının 24-də Bakı şəhərinə gələn və “Divani-Hikmət” də təşkilanan görüşün əsas qonaqları Türkiyə Yazarlar Birliyinin Nümayəndə Heyətlərinin üzvləri Gülten ERTERK, Münevver DÜVER, Nilufer DURSUN, Hayrettin İVGİN,Şemsettin AKAR, Hasan AKARın ədəbi-bədii nümunələri “Qardaş qələmlər”, Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyinin sədri Qafqaz Əvəzoğlunun, Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin başqanı Əkbər Qoşalının,”Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin sədri Saqif Qaratorpağın, Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyinin üzvləri gənc yazarlar Raciv Rəcəbovun, Kənan Aydınoğlunun,”Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin üzvləri Fəxrəddin Ziyanın, Ağasəf İmranın, Nəriman Dumanlının şeirləri “Poeziya salxımları” səhifələrində dərc olunub.
    Əziz və hörmətli dostlar!
    “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin mətbu orqanı “Ziyalı Ocağ” jurnalı Azərbaycanın şimal, cənub, qərb, şərq bölgələrində yaşayan ədəbi-bədii yaradıcılıqla məşğul olan gənc yazarlara dəstək olmaq, ədəbi-bədii nümunələri dərc edib ictimaiyyətin nəzərinə çatdırmaq üçün yeni məılumatlar toplayıb, tərtib edib, nəşrə hazırlayır.Eyni zamanda jurnalda dərc olunan müəllifləri “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin üzvlük vəsiqəsi ilə təmin edir.
    “Ziyalı Ocağı” jurnalında ədəbi-bədii nümunələrinin, poeziya örnəklərinin, məqalələrinin dərc olunmasını istəyənlər aşağıdakı ünvana müraciət edə bilərlər:

    Azərbaycan Respublikası, Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu,”Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin qərargahı.
    Telefon :(051) 785 44 33: (055) 260 98 90
    Web: http://edebiyyat-az.com
    Elektron poçt: edebiyyat-az.com@mail.ru

  • Qiymət MƏHƏRRƏMLİ.Həyatı və Yaradıcılığı

    Bioqrafi – Qiymet Meherremli – 02.12.1963 (doğum tarixi).
    Azeri yazarı, Azərbaycan Yazıçılar və jurnalist birliklərinin üzvü.
    Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası M.Füzuli adına Elyazmalar İnstitutunun elmi işçisi.
    Azeri türkcəsini 4 şeir kitabı çap olunub:

    1. “Yüreyimden nələr keçir” – Bakı, 1996

    2. “Karib durna” – Sankt-Peterburq, 1999

    3. “Ana, səndən doymadım” – Bakı, 2001

    4. “Işığa sarı” – Bako, 2004

    Görməsəm ölərəm səni…

    Çox o yan-bu yan eləmə,
    Qaçıra bilərəm səni…
    Nə vaxt ki, düşsən əlimə,
    Şeirimə bələrəm səni.

    Əlindən dağlıyam deyə,
    Yarama bağlayım deyə,
    Küsdürüb, ağlayım deyə,
    Tanrıdan dilərəm səni.

    Hərdən ki sərtliyim tutur,
    Dünyadan getməyim tutur…
    Görəndə şitliyim tutur,
    Görməsəm – ölərəm səni!

    ƏVVƏLİ MƏHƏBBƏT…

    Gözlədim, gəlmədin,
    Ah! Sən neylədin?
    Qəlbimi şüşətək
    bil çiliklədin.

    Yaxşı ki, duymadın nə çəkdiyimi,
    Onsuz da qədrimi bilən deyildin.
    Sulara baş əyən söyüdlər kimi,
    Külək əsən səmtə sən də əyildin.

    Könlümdə dəfn etdim ölən sevgimi,
    Göz yaşım bu eşqi göyərdə bilməz.
    Neçə dəfə ölüb-dirildiyimi
    Bu dərdə düşməyən bir kimsə bilməz.

    Heç sonu olmadı bu əzabımın,
    Dayandı qəsdimə o üzü dönmüş.
    Kələftək uzanan iztirabımın
    Əvvəli məhəbbət… sonu ölümmüş…
    Əvvəli məhəbbət… sonu ölümmüş…

    RƏHMƏT OLSUN

    Xocalı soyqırımına

    Qönçə ikən solanlara,
    Qar-sazaqda donanlara,
    Qərib-qürbət məzarlarda
    Qalanlara rəhmət olsun.

    Arzusu kül olanlara,
    Taleyi kəm cavanlara,
    Ölümüylə yağıdan bac
    Alanlara rəhmət olsun.

    El yolunda şəhidlərə,
    Torpaq olmuş igidlərə,
    Rəhmət olsun yüz min kərə…
    Rəhmət olsun!!!
    Rəhmət olsun!!!

  • Teymur HƏBİBİ.Yeni şeirlər

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    Teymur HƏBİBİ (Teymur Bayramov Rzaqulu oğlu) 9 iyul 1986-cı ildə Gürcüstanda – Qarayazı mahalının Ağtəhlə kəndində ziyalı ailəsində anadan olub. Ailənin ikinci övladıdır.
    1989-cu ildən ailə üzvləri ilə birlikdə Bakıda yaşayır. Valideyinləri onun haqqında belə deyir: “Hələ erkən yaşlarından ədəbiyyata sevgisi olan Teymur şeir, sənət ocağının qoynunda böyümüşdür. Ona bu istedad soykökündən, hələ məktəb illərindən müxtəlif mövzuda şeirlər yazan, ədəbiyyatı çox sevən anası Nisə xanımdan keçmişdir.
    Teymur balaca olarkən vətənin müharibə illərində, o qızğın gedən döyüşlər zamanı televizorda göstərilən döyüşkən əsgərləri, ölüb-yaralanan, əsir düşən günahsız insanları, yandırılan şəhərləri, kəndləri əsəbi halda izləyərək içində düşmənə qarşı sonsuz nifrət bəsləyirdi. O, bu hadisələri uşaq düşüncələri ilə mühakimə edir, efirdən gördüklərini bədahətən şeir halında söyləyirdi. Əlinə aldığı hansısa bir qəzeti isə tərsinə tutaraq oxumağı, yazmağı bacarmadığı halda, “Cəmillini, Malıbəylini yandırdılar, əsgərlərimizi, analarımızı öldürdülər” və s. sözləri şeir kimi bir-birinə qoşaraq dayanmadan söyləyirdi. Biz onu saatlarla bu fikirlərin təsirindən ayılda bilmirdik. Yəni Teymur özündə olmurdu, başqa Teymur olurdu… Yaşı az olan balaca Teymurun bəlkə də, o an əlində silah, özü də səngərdə olsaydı düşmənə qan qusdurardı.
    Müharibənin ağrı-acısını, dəhşətini xalqına çəkib göstərən jurnalist, vətənpərvər, öz ölümü ilə xalqın qəlbində əbədi qəhrəmanlıq abidəsini ucaldan Milli Qəhrəman Çingiz Mustafayev Teymurun ən sevimli bir kumiri idi. Onun Çingizə qarşı xüsusi bir sevgisi, marağı vardı. Daim onu, onun çəkdikləri bütün görüntüləri uşaq ağlı ilə izləyərək əsəb hissi keçirirdi. Teymurun həmişə bir sözü vardı: “Mən böyüyəndə Çingiz kimi vətənpərvər, çiynimdə kamera müharibəni çəkməyə gedəcəm. Vətənimi düşmənlərdən qoruyacam!”
    Hələ məktəbə getməyən balaca Teymur uşaqlıqda taxtadan silahlar düzəldərək həyətin o baş, bu başına gedib “Vətən məni yetişdirib, bu ellərə yolladı” əsgər marşını oxuyurdu. Çox qəribə idi ki, hündürdən, qışqıra-qışqıra oxuyurdu. Sanki içində bir yanğı vardı, nifrət vardı düşmənə, dünyaya, bəlkə də hər kəsə…
    1992-ci il idi. Televizorda Xocalının işğalını, Çingizin ağlayaraq düşmənlərin törətdiyi dəhşətlərə dözmədiyi səhnələri, günahsız insanların amansızcasına öldürülməsi, bir sözlə, insanlığa yaraşmayan vəhşilikləri göstərirdilər.
    Teymur isə yenə də həmişəki kimi televizorun qarşısında əyləşib göstərilənləri izləyirdi. Evdə isə xeyli qonaqlar vardı. Hamının başı söz-söhbətə qarışmışdı. Birdən Teymur əlində kağız ilə bizlərin diqqətini cəlb etdi. O, kağızda yazdığını bizlərə oxudu. Bizə isə çox maraqlı və qəribə gəldi ki, axı o hərifləri tanımır, yazı yaza bilmir? Çox keçmədi əlindəki kağıza baxanda gördük ki, kağızda dalğalar çəkilib. Teymurun özünə məxsus düşündüyü yazı. Yəni dalğalar… Sözün düzü, biz bu yazıdan heç nə anlamadıq. O, kağızdakı dalğalardan fərqli olaraq yazdığını oxuyanda sözləri düzgün şəkildə oxuyurdu. Hamı təəccüb içində idi. Heyif ki, o kağızların heç biri bu gün qalmayıb. Amma yaddaşlardan silinməzdir o anlar…
    Biz isə elə onda bildik ki, balaca Teymurun istedadı nədir.”
    1993-cü ildə 143 saylı orta məktəbə daxil olmuşdu. 2004-cü ildə isə məktəbi bitirmişdir. O, məktəb ilə bağlı xatirələrindən yazır: “Mənim ikinci dəfə ədəbiyyata gəlişim məktəbdə onuncu sinifdə oxuyarkən, ikinci gün, ədəbiyyat dərsində olmuşdur. O gün sinif rəhbərimizin dərsi idi. O, keçdiyi dərs ilə bərabər, bizə şairlərin həyatında olan maraqlı hadisələrdən də danışırdı. Mənimlə bir parta arxasında sinif yoldaşım, dostum əyləşmişdir. O da müəllimənin danışdıqlarına diqqətlə qulaq asırdı. Bir sözlə, bütün sinifin diqqəti müəllimədə idi. Birdən
    gözüm sinif yoldaşımın, dostumun qarşısındakı dəftərdə yazılan sətirlərə sataşdı. Astadan soruşdum bu nədir? O isə dəftəri mənə tərəf uzadıb oxumağımı xahiş etdi. Elə hər şey də buradan başladı.
    Biz məktəbdə üç dost idik. Çox keçmədi öz aramızda “Əhli-eşq” məclisi yaradıb, bir-birimizə təxəllüslər verməyə başladıq. Mənə dostlarımdan biri “Həbibi” (sevgili dost, dost) təxəllüsü verdi. O gündən məni Teymur Həbibi kimi çağırmağa başladılar. Biz üç dost hər dəfə yeni şeir yazdıqca şeirləri bir-birimizə göstərərək, müzakirə edib oxuyurduq. Sonda da şeir haqqında öz fikrimizi bildirirdik. Sinif rəhbərimiz də yazdığımız şeirləri oxuyub bizimlə ürəkdən fəxr etdiyini bildirərək, dəyərli məsləhətlərini bizlərə verirdi. Sonradan bu məclisin üzvləri çoxalmağa başladı.
    Mənim ikinci dəfə ədəbiyyata gəlişim məhəbbət şeirləri yazmaqla başlamışdır. Hamı mənə bir sual verirdi. Niyə məhəbbətdən yazırsan? Ən çox da bu sualı qızlar verirdi. Mən də cavabımda sevin məni, sizə də məhəbbətdən şeirlər yazım deyirdim. Bu sözümü kimisi ciddi, kimisi də zarafat qəbul edib, gülürdü…
    Yavaş-yavaş məhəbbət şeirləri ilə yanaşı müxtəlif mövzuda şeirlər də yazmağa başladım.
    Heç yadımdan çıxmaz. Bir gün sinifdə “Ana” haqqında inşa yazırdıq. Mən də anam haqqında “Pak adındır məni yaşadan, ana!” şeiri yazmışdım. Bu şeiri sinif rəhbərim oxuyub çox bəyənmişdi. Müəllimə bu şeiri inşaya salmağımı məsləhət bildi. Şeiri inşaya saldım. Böyük diqqətə, marağa səbəb oldu. Bir gün yenə ədəbiyyat dərsi idi. Müəllimə hamı ilə salamlaşıb oturdu. Sonra məni yanına çağırıb, ana haqqında yazdığım şeiri uşaqlar üçün oxumağımı xahiş etdi. Sözün düzü, heç hazır deyildim belə bir təklifə. Ürəyimdə “Anamın sağ əli başıma” – deyib, özümü bir təhər toparlayaraq şeiri uşaqlara söylədim. Müəllimə isə əlini qoynuna qoyub, gözləri yol çəkə-çəkə məni dinləyərək xəyala dalmışdır. Düzünü desəm şeirin harada başlayıb, harada qurtardığını bilmədim də. Bir də ayıldım ki, müəllimə ilə uşaqlar məni alqışlayaraq “eşq olsun mənim şagirdimə, bizim istedadlı sinif yoldaşımıza” – deyərək sevindilər. O an özümü dünyanın ən xoşbəxt insanı hiss etdim.”
    2004-cü ildə Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin “Kulturologiya” fakültəsinin Beynəlxalq Mədəni Əlaqələr ixtisasının əyani şöbəsinə daxil olmuşdu. 2008-ci ildə universiteti fərqlənmə diplomu ilə bakalavr dərəcəsində bitirmişdir. O, universitet ilə bağlı xatirələrindən yazır: “I kursun qış semestri idi. İxtisas ilə bağlı fəndən imtahan verirdik. Tələbələr bir-bir imtahana girib-çıxdıqca növbə mənə yaxınlaşırdı. Mən isə həyəcanla dəhlizin o baş, bu başına gedib, əlimdə dəftər dərs vaxtı keçdiklərimizi təkrarlayırdım. Birdən mənə imtahan otağına keçməyi xəbər verdilər. Təzəcə içəri keçmişdim ki, müəllimə üzü gülərək “gəl, mənim şair balam. Buyur, əyləş” – deyə məni qabaqladı. Heç nə başa düşmədim. Salam verib, əyləşdim. Müəllimə isə “eşitdim məhəbbət şeirləri yazırsan? Onlardan birini söyləsən, dərs soruşmadan sənə 5 (beş) qiymət yazacam” – dedi. Siz haradan bilirsiz ki, mən məhəbbət şeirləri yazıram? Müəllimə gülərək “tələbə yoldaşların deyib. Utanma, oxu” – dedi. Gözlərimə inanmadım. Allahın adını ürəyimdə çəkib təzəcə şeirin bir bəndini deməyə başlamışdım ki, müəllimənin gözləri dolaraq “burda dayan, oğlum, sən məni keçmişə qaytardın, tələbəlik illərinə. Nəisə, Allah yolunu açıq etsin. Uğurlar, gedə bilərsən. İmtahandan keçdin. Təbrik edirəm!” – deyəndə yenə də gözlərimə inanmadım. Sevincək minnətdarlığımı bildirib otaqdan çıxdım.
    Tələbə həyatı mənim üçün fərqli bir həyatdır. İnsanın böyüməsi, həyata baxışının dəyişməsi, yeni dostlar, tanışlar, ürəyinə yatan istəkli, səni sevən insanların qazanılması… Bunların hamısı, bu illər ərzində yaranır. Yaradıcılığımın ən qaynar və geniş oxucular tərəfindən tanınmasında da tələbəlik illərinə borcluyam.”
    Teymur Həbibinin mətbuatda ilk çap olunmuş şeirləri 2005-ci ildə “Müxəmməs” və “Namə” olmuşdur. O, 2006-cı ildə bir ilə yaxın mətbuatda çalışmış, “Qulluğunda hər an durum”, “Xəyalımdan keçən gözəl”, “Bir salamdır aramızdakı söhbət”, “Xatirəli bir gecə…”, “Səni axtarıram, yar, haradasan?” şeirləri də mətbuatda çap olunmuşdur.
    Elə həmin ildə də “Ağla, mənim gözü yaşlı məhəbbətim” başlığı altında “İsmi-Teymur” (Avtobioqrafik şeir), “Kitabi-mehrim”, “Biz ad günümüzü bir qeyd edirik”, “Müxəmməs”, “Gözəl”, “Bu həyatdan cavan köçdün, sevgilim”, “Xəstəyəm, dərmanım yardır” və s. şeirləri də mətbuatda çap olunmuşdur. O, mətbuatda birinci korrektor vəzifəsində çalışmış, Heydər Əliyev “Xalqa bağışlanan ömür” X kitab, Hacı xanım Rövşanə “Əllərimi Allaha açdım”, Şükufə Göyçəli “Səni ömrümə yazmışam”, Zeynal Qoca “Zindandı dünya”, Ramiz Məmmədzadə “İşıq günü”, və s. kitablarda adı çıxmışdır.
    Sonradan müxbir vəzifəsində çalışmış, İlyas Əfəndiyev – 92 “Unudulmaz xalq yazıçısı”, “Kulturologiya” fakültəsi “ADMİU-nun öndə gedən fakültələrindən biri”, Mikayıl Müşfiq “30 illik ömür karvanı”, Bir olan Allahın izni ilə! “İslam inciləri”, Poetik məclislər “Onların yaranma və inkişaf tarixi, poetik məclis üzvləri”, Aşıq Ələsgər “Ustadın ömür səhifələri”, Mirzə Şəfi Vazeh “XIX əsrin birinci yarısı Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələrindən biri”, Xaqani Şirvani “Öz dövrünün ustadı”, Nizami Gəncəvi “Ustadın həyatı və yaradıcılığı”, Mənisə Xatın Məhsəti Gəncəvi “XII əsr Azərbaycan ədəbiyyatında yeni bir şeir məktəbinin, şeir sərgisinin təsisçilərindən biri” və s. məqalələri də mətbuatda çap olunmuşdur. Bunlarla yanaşı, onun yeni yazdığı şeirləri də mətbuatda çap olunmuşdur. O, hələ tələbə olarkən universitetin Tələbə Həmkarlar İttifaqı Komitəsinin nəzdində fəaliyyət göstərən “Ədəbi Məclis”in üzvü olmuş və bu məclis üzvləri ilə bərabər 2007-ci ildə mətbuatda şeiri (“Darıxmışam”) çap olunmuşdur.
    2008-ci ildə hərbi xidmətə yola düşmüş və Qusar rayonunda xidmətdə olmuşdur. O, xidmətdə olduğu müddətdə “Ana”, “Xəstəyəm, bu ürək darıxır sənsiz”, “Küsəyən qız”, “Ayrılıq”, “Əsgər məktubu”, “Şahdağ”, “Şeir yazmaq istəyirəm”, “Gülüşlərin” və s. şeirlər yazmışdır. O, hərbi ilə bağlı xatirələrindən yazır: “Mənim hərbi ilə bağlı olan xatirələrim hərbidə və hərbi hospitalda kitabçalarda yazılan şeirlərdə, qeyri-adi çəkilən şəkillərdə, darıxan zaman qaraladığım günlərdə və s. qeyd olunmuşdur.”
    Əsgər Bayramov xidmət etdiyi müddətdə özünü nizam-intizamlı aparmış, geyim formasını səliqəli saxlamış, döyüş və ictimai-siyasi hazırlığı yüksək səviyyədə olmuş, öz əsgər yoldaşları ilə davranış qaydaları normal, silahının və döyüş texnikasının təyinatını yaxşı bilən, xidmətinə səhlənkar yanaşmayan, verilən əmr və tapşırıqları vaxtında yerinə yetirən, fiziki cəhətdən sağlam, mənəviyyatca saf, hərbi və dövlət sirlərini qoruyub saxlamağı bacaran bir əsgər olduğu üçün 2009-cu ildə “Xidməti xasiyyətnamə” ilə təltif olunmuş və hərbi xidmətini başa vuraraq Bakıya qayıtmışdır.
    2010-cu il oktyabrın 28 gənc şair, Teymur Həbibinin “Həbibi dünyası…” adlı ilk şeirlər kitabı mətbuatda işıq üzü görmüşdür. Dekabrın 21 isə Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin dəstəyi və təşkili ilə “Səda” tədris teatrında “Həbibi dünyası…” adlı ilk şeirlər kitabının təqdimat gecəsi keçirilmişdir.
    “Həbibi dünyası…” müəllifin ilk kitabıdır. Burada müəllifin özünün dediyi kimi, ikinci dəfə ədəbiyyata gəldiyi dövrdən, indiki son dövrə qədər yazdığı şeirlərinin bəziləri salınmışdır. Kitab dörd fəsildən (“Şeirlər”, “Tarixsiz şeirlər”, “Bayatılar”, “Natamam sətirlər”) ibarətdir. Kitabın adından bəlli olduğu kimi müəllifin öz dünyası var…
    Musiqiyə böyük marağı olan Teymur bütün bunlarla yanaşı, məktəb və tələbəlik illərindən musiqi yaradıcılığı ilə də məşğul olurdu.

    QULLUĞUNDA HƏR AN DURUM
    Sən şahzadə, mən bir qulun,
    Qulluğunda hər an durum.
    Pakdır sənin həyat yolun,
    Qulluğunda hər an durum.

    Bərbəzəyin, boy-buxunun,
    Gözəlliyin, ətrin, qoxun,
    Yatsan, şirin olsun yuxun,
    Qulluğunda hər an durum.

    Hər sözümə can demisən,
    Canıma ilham vermisən,
    Sadə olub sevilmisən,
    Qulluğunda hər an durum.

    Həbibinin sənin üçün
    Qul olmağı şərəflidir.
    Boynundakı zümrüd qaşı
    Məndən sənə hədiyyədir.

    DOYA BİLMİR BU QƏLB SƏNTƏK GÖZƏLDƏN
    Sən mənimçün həyatda çox əzizsən,
    Sən qəlbimdə duyğulu bir dənizsən,
    Sən yaddaşdan silinməyən bir izsən,
    Unuda bilmir bu könül əzəldən,
    Doya bilmir bu qəlb səntək gözəldən.

    Hər gecələr qəlb evimə qonaqsan,
    İşıqsız dünyamda nurlu çıraqsan,
    Kefsiz günlərimdə mənə dayaqsan,
    Unuda bilmir bu könül əzəldən,
    Doya bilmir bu qəlb səntək gözəldən.

    Tez alışsam, məni tez söndürərsən,
    Hərdən həyatdan küssəm, güldürərsən,
    Ləbinin balı olsam, öpüşərsən,
    Unuda bilmir bu könül əzəldən,
    Doya bilmir bu qəlb səntək gözəldən.

    Qəlbim bir daş olsa, tez əridərsən,
    Cismim ölsə, dil ilə dirildərsən,
    Gözlərim dərddən yaşarsa, silərsən,
    Unuda bilmir bu könül əzəldən,
    Doya bilmir bu qəlb səntək gözəldən.

    QƏMLİ MƏHƏBBƏT

    Mən sevən yarımı bu həyat aldı,
    Qoynunda can verdi, soldu, saraldı,
    Qurulan ümidlər dağıldı, qaldı,
    Yazıldı daşlara qəmli məhəbbət.

    İndi nə haldayam, bir Allah bilir,
    Bir də içimi göynədən ah bilir,
    Əllər göz yaşımı quruda bilmir,
    Yazıldı daşlara qəmli məhəbbət.

    Məzarın qəlbimdir, sən uyu rahat,
    Səni yaşadacam, olma narahat,
    Həbibi, döz sən də, gözəldir həyat,
    Yazıldı daşlara qəmli məhəbbət.

    MƏN NİYƏ SEVƏ BİLMİRƏM?
    Tanrı mənə bu əzabı
    Niyə verirsən, bilmirəm.
    Görən nədir məndəki səhv
    Mən niyə sevə bilmirəm?

    Baxıb gəzən sevənlərə,
    Alovlanan o gözlərə,
    Sonda döyüb bu dizlərə,
    Mən niyə sevə bilmirəm?

    Məhəbbətim yanar bir daş,
    Gözlərimdən axan sel, yaş,
    Mən də sevə biləydim kaş…
    Mən niyə sevə bilmirəm?

    Ürəyimin sarı simi,
    Yarama toxunan kimi,
    Köks ötürüb, çəkib qəmi,
    Mən niyə sevə bilmirəm?

    Xəstə oldum saf eşq üçün,
    Sonda qalmadı heç gücüm,
    Dərd çəkməkdən yandı içim,
    Mən niyə sevə bilmirəm?

    Axtardığım gözəl yarım,
    Sənsən ürəyimdə ağrım,
    Həbibiyəm, yandı bağrım,
    Mən niyə sevə bilmirəm?

    MƏNİM QƏBİR DAŞIM
    Bir arzum var sevənlərdən,
    Unutmayın sizlər məni.
    Gələndə də ürəklərdən
    Qoparıb atmayın məni.

    Mən öləndə qəbir daşım
    Doğma olsun sizlər üçün.
    Şəkildəki gözüm, qaşım
    Doğma olsun sizlər üçün.

    Mən öləndə qurulmasın
    Təmtəraqlı mərasimlər.
    Axar çaylar durulmasın
    Dərdimə yansa da kimlər.

    Könül verdiyim qızlar da
    Könüldən yad etsin məni.
    Oxunan xoş avazlarda
    Yaşatsınlar mən sevəni.

    Yazılan hər şeirlərim
    Dilinizdən düşməz olsun.
    Məni hər an sevənlərim
    Baxıb yanan düşmən olsun.

    Çox ağlayıb qəbir üstə
    Məni də siz incitməyin.
    Göz yaş töksə püstə-püstə
    Sizsiz qəlbi kövrəltməyin.

    Mənim üçün saf bir sevgi
    Bu həyatda əzab oldu.
    Sonda da verdi bir itki
    Verilərək, ömür soldu.

    Həbibiyəm, bu dünyadan
    Sevdim, məhəbbətsiz getdim.
    Ölsəm də, çıxmadım yaddan,
    Doymadım, söhbətsiz getdim.

  • Kamran ŞEYXZAMANLI.Yeni şeirlər

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    Kamran Şeyxzamanlı 1992-ci il oktyabr ayının 4-də Azərbaycan ədəbiyyatı üçün görkəmli söz sənətkarları, mütəfəkkirlər, filosoflar bəxş etmiş qədim Gəncə şəhərində Şeyxzamanlılar ailəsində anadan olub.1999-cu ildə Gəncə şəhər 20 saylı orta məktəbin birinci sinfinə daxil olub.2010-cu ildə həmin məktəbi bitirib.2010-cu ildə Sumqayıt Dövlət Universitetinin Tarix fakültəsinə qəbul olub.
    Hələ orta məktəb illərindən poeziyaya maraq göstərir.Dövri mətbuatda ara-sıra şeirləri ilə çıxış edib. Tələbəlik illərində isə şeirləri Sumqayıt şəhərindəki “Sumqayıt Universiteti”, Bakı şəhərində isə “Sözün sehri” qəzetlərində, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən Mədəniyyət və Ədəbiyyat portallarında çap olunub.Sumqayıt Dövlət Universitetinin elmi məqalələr toplusunda Müasir Azərbaycan dili və Ədəbiyyatı sahəsində məqalələri dərc olunub.
    Hal-hazırda Sumqayıt şəhərində “Gənc Yazarlar” Ədəbi Birliyinin, S. Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyinin üzvüdür. Sumqayıt şəhərində ”Sumqayıt Universiteti” qəzeti, Bakı şəhərində “Sözün Sehri” qəzetləri ilə sıx əməkdaşlıq əlaqələri saxlamaqdadır.
    2012-ci ildən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya, Yaradıcı, Nümayədə Heyətlərinin üzvü seçilmişdir.Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş Redaktorudur.(http://edebiyyat-az.com)
    2012-ci ildə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökümət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası tərəfindən maliyyələşdirlilən və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən ”Bölgə yazarlarına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Bölgələrdən səslər” kitabında şeirləri dərc olunaraq ilk dəfə olaraq Respublika səviyyəsində ictiamiyyətin nəzərinə çatdırıldı.

    Torpağa Qayıdırıq………
    Doğuluruq, böyüyürük
    Cəmiyyətə atılırıq
    Yaşayırıq, min dərd ilə
    Sevinirik, ağlayırıq
    Və torpağa qayıdırıq.

    ****************
    Uşaq kimi sevinirik
    Addım-addım, yol gedirik
    Çox şeyləri itiririk
    Sevgimizi, hissimizi, dinimizi
    Və torpağa qayıdırıq.

    *****************
    Yaşayırıq bu həyatda
    Haqq yeyirik, sus deyirik
    Hansısa bir həvəsə görə
    Bir gədəyə, dayı deyirik
    Və torpağa qayıdırıq.

    ******************
    Özümüzü itiririk
    Saç boyadıb, qaş alırıq
    Gözəl sözə, aldanırıq
    Atamızı, anamızı, biz saymırıq
    Və torpağa qayıdırıq.

    *****************
    Utanmırıq, göz yumuruq
    Görməməzliyə, vururuq
    Kiçi deyib, məğrur-məğrur
    Biz yatağa baş vururuq
    Və torpağa qayıdırıq.

    *****************
    Seçənmirəm qız, gəlini
    Bəyənmirəm, bu aləmi
    Həqiqətən, zəmanəmi
    Düşünmürük axirəti
    Və torpağa qayıdırıq.

    *****************
    Ucalırıq vəzifədə
    Bəyənmirik qınımızı
    Saymırıq biz atamızı
    Tanımırıq anamızı
    Və torpağa qayıdırıq.

    *******************
    Ömür bitir qocalırıq
    Bu dünyadan o dünyaya
    Karvan ilə yolanırıq
    Yaxşılığı aparırıq
    Var-dövləti saxlayırıq
    Və torpağa qayıdırıq.

    QADIN AĞLDIQCA,KİŞİ YAŞLANIR…

    Bir kişi böyüyür qadın qəlbində
    Bir qadın ağlayır kişi qəlbində
    Qəlblər ağladıqca, gözlər yaş olur
    Torpaqda nəmlənir, yerdə su olur
    Qadın ağladıqca, kişi yaşlanır
    Qadın gülüşündə, kişi böyüyür
    Kişinin gözündə yaş dayansada
    Qəlbində küləklər, tufanlar olur
    Qadınlar! kişilər ağlamasada
    Sizin üçün ağlayan vaxtları olur!..

    Kişinin mərdliyi, kişiliyidə
    Buluda çevrilib, çiskinli olur
    Qüruru,vüqarı , dəyanətidə
    Çevrilib bələkdə bir uşaq olur
    Qadınlar! kişilər ağlamasada
    Sizin üçün ağlayan vaxtları olur.

    MƏNİ ÖZ YERİMDƏ TAPMAYACAQSAN

    Günü-günə satan dövran dönəcək
    Yaşanan sevgilər bir gün bitəcək
    Pərvanə olassan,şam axtarassan
    Məni öz yerimdə tapmayacaqsan.

    Zamanın çarxını dəyişən fələk
    Sevgini həsrətə çevirən külək
    Ömür yollarında eşq axtarassan
    Məni öz yerimdə tapmayacaqsan.

    Həyatın yolları səni yoracaq
    Riyakar insanlar səni boğacaq
    Bu qara oglanı çox axtarassan
    Məni öz yerimdə tapmayacaqsan

    Artıq qurulacaq bir toy bir büsat
    Bir yol kənarında dayanacaqsan
    Sevgisiz yataga baş qoyacaqsan
    Məni öz yerimdə tapmayacaqsan
    Sevəssən bir Allah bəndəsini sən
    Sevilmək meylindən məhrum olassan
    Kamranın eşqini axtaracaqsan
    Məni öz yerimdə tapmayacaqsan.

  • İlham MİKAYIL.Yeni şeirlər

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    İlham Mikayıl (Mikayılov İlham Hamlet oğlu) 1989-cu il sentyabr ayının 5-də Kəlbəcər rayonunu Böyük İstisu qəsəbəsində anadan olub.1996-cu ildə Yevlax şəhər 9 saylı orta məktəbin birinci sinfinə daxil olub.2007-ci ildə həmin məktəbi bitirib.Həmin il Sumqayıt Dövlət Universitetinin Filologiya fakültəsinə qəbul olub.2011-ci ildə həmin Universitetini bitirib.
    Ədəbiyyata, poeziyaya dərindən maraq göstərir.İlk poeziya örnəklərini tələbəlik illərində qələmə alıb.Azərbaycanın adət-ənənələrini dərindən bildiyi üçün daha çox xalq şeiri üslubunda ədəbi-bədii nümunələr ərsəyə gətirir.Şeirləri Şaman”, “Möhtəşəm Azərbaycan”, “Sumqayıt Universiteti”, “Yeganə yol”,“Sancaq”, “Sözün sehri”, “Elimiz, günümüz”, “Yenilik Press”, “Respublika Gəncləri” qəzetlərində, “Ziyalı Ocağı” jurnalında, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən Mədəniyyət və Ədəbiyat Portallarında dərc olunub.Haqqında yazılan səmimi duyğular və düşüncələr Mədəniyyət və Ədəbiyyat portalında yerləşdirilib. Hal-hazırda “Gənc Yazarlar” Ədəbi Birliyinin üzvüdür.”Sumqayıt Universiteti” qəzeti ilə sıx əlaqə saxlamaqdadır.
    Gənc ədib İlham Mikayıl haqqında qələm dostu Kənan Aydınoğlu “Kim sənə dedi ki?!”, “Kəlbəcər həsrətli şairim mənim” şeirlərini yazmış, müəllif haqqında ürək dolusu danışmışdır.
    2012-ci il oktyabr ayının 6-da “Ziyalı Ocağı” ctimai Birliyinin elektron orqanı Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Birinci Qurultayında Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin üzvü və Baş redaktoru seçilmişdir.
    2012-ci ildə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökümət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası tərəfindən maliyyələşdirlilən və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən ”Bölgə yazarlarına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Bölgələrdən səslər” kitabında şeirləri dərc olunaraq ilk dəfə olaraq Respublika səviyyəsində ictiamiyyətin nəzərinə çatdırıldı.

    ALA YURDUMU

    Gülü dərilməyib təzə tər qalıb,
    Ürəkdə nisgil var dərdi sər qalıb.
    Düşmən tapdağında Kəlbəcər qalıb,
    Bir oğul gəzirəm ala yurdumu,
    Səliqə səhmana sala yurdumu .

    Lənət o anlara, lənət günlərə,
    Dilə gəldi o gün o dağ, o dərə .
    Əldən getdi Ağdam, Laçın, Ağdərə,
    Bir oğul gəzirəm ala yurdumu,
    Səliqə səhmana sala yurdumu.

    Dərbənd rus əlində, Şuşa dığada,
    Füzuli, Cəbrayıl qalıb yağıda.
    Gör kimlər oynadır at Qubadlıda?!
    Bir oğul gəzirəm ala yurdumu,
    Səliqə səhmana sala yurdumu.

    Ruhumu incidir Qazan Bayandur,
    Deyir oğuz oğlu qalx ayağa dur.
    Çağırır Xocalı, Göyçə, Zəngəzur.
    Bir oğul gəzirəm ala yurdumu.
    Səliqə səhmana sala yurdumu.

    Hər şeyin öz adı var öz adında.
    Xocavənd, Xankəndi qalsın yadında.
    Silinməz iz qoysun qoy yaddaşında.
    Bir oğul gəzirəm ala yurdumu,
    Səliqə səhmana sala yurdumu.

    QOCALIR

    Zaman tələsdirir qovur insanı,
    Baxıb bu həyata dövran qocalır.
    Duyub düşündükcə ömrün sonunu,
    Saçları ağarır, insan qocalır.

    Həyat insanların üstünə cumur,
    Əl əli yuyanda əlüzü yumur.
    Görən bu həyatda insan nə umur,
    Baxıb min arzuya güman qocalır?!

    Əyrini düz sayır, düzü də əyri,
    Allah cüt yaradıb”Şəri və xeyri”.
    Bircə bu dünyada yalandan qeyri,
    İnsana baş əyən zaman qocalır.

    Bəşər yox olubdu qandal qolunda,
    İblislər əyləşib sağı-solunda,
    Həyatın çıxılmaz çətin yolunda,
    İnsanı dərk edib qanan qocalır.

  • Teymur HƏBİBİ.Yeni şeirlər

    ANA

    Dünyada ən əziz nemətsən, ana!
    Hər bir an diqqətə layiqsən, ana!
    Dünyada dəyərli zinətsən, ana!
    Sənsən şeir dünyam, sazım da, ana.

    Sənsiz darıxıram yuxularımda,
    Sənsən muradım da, arzum da, ana.
    Laylalar deyirsən xəyallarımda,
    Sənsən baharım da, yazım da, ana.

    Günlərim, aylarım darıxdırıcı,
    Darıxa-darıxa həm də sıxıcı,
    Həsrətindən ruhum olub baxıcı,
    Sənsən bəxtim, alın yazım da, ana.

    QULLUĞUNDA HƏR AN DURUM

    Sən şahzadə, mən bir qulun,
    Qulluğunda hər an durum.
    Pakdır sənin həyat yolun,
    Qulluğunda hər an durum.

    Bərbəzəyin, boy-buxunun,
    Gözəlliyin, ətrin, qoxun,
    Yatsan, şirin olsun yuxun,
    Qulluğunda hər an durum.

    Hər sözümə can demisən,
    Canıma ilham vermisən,
    Sadə olub sevilmisən,
    Qulluğunda hər an durum.

    Həbibinin sənin üçün
    Qul olmağı şərəflidir.
    Boynundakı zümrüd qaşı
    Məndən sənə hədiyyədir.

    AY VƏ ULDUZUN TOYU

    Bir gecə bir Ulduz Aya vuruldu,
    Həmin gecə Aya nəğmə qoşuldu,
    Göydə toy-bayram havası duyuldu,
    Neçə illik arzu yerinə yetdi.
    Bulud da onlara sevinc bəxş etdi.

    Əl-ələ verib səmada gəzdilər,
    Ay və Ulduzun toyunu etdilər,
    Günəşə də tez xəbər göndərdilər,
    Neçə illik arzu yerinə yetdi.
    Bulud da onlara sevinc bəxş etdi.

    Səma al-əlvan içrə bəzənmişdi,
    Məclisə yaxın qohumlar gəlmişdi,
    Sağdış da, solduş da məclisdə idi,
    Neçə illik arzu yerinə yetdi.
    Bulud da onlara sevinc bəxş etdi.

    Məclisə Günəş tamada seçildi,
    Günəş məclisi açıq elan etdi,
    “Cənablar, bəylər, xoş gəlmisiz” – dedi.
    Neçə illik arzu yerinə yetdi.
    Bulud da onlara sevinc bəxş etdi.

    Qohumlar, yaxınlar yeyib-içdilər,
    Ay və Ulduza sağlıqlar dedilər,
    Günəşə də təşəkkürlər etdilər,
    Neçə illik arzu yerinə yetdi.
    Bulud da onlara sevinc bəxş etdi.

    Vağzalı ilə məclis başa çatdı,
    Gənc ailə öz arzusuna çatdı,
    Günəş də sonda məclisə nur saçdı,
    Neçə illik arzu yerinə yetdi.
    Bulud da onlara sevinc bəxş etdi.

  • Əziz MUĞANİ.Yeni şeirlər

    EYLƏMƏ

    Ömürümü qəm -kədərə, ey gözəlim, yar eyləmə
    Həsrətlə vermə bada , qüssə ilə var eyləmə

    Ölüyə məzardı onsuzda bu fani dünya
    Sağ ikən cahanı mənə sən məzar eyləmə

    Qəlbimə od salan o qarə gözlərin yenə
    Nazını çəkim mən , yetər ki ahu-zar eyləmə

    Eşq şərabından süzürəm sən də iç bir badə
    Sevgidən sərxoş olmağı özünə ar eyləmə

    Yükü yaman ağır oldu, istəyim sıxır məni
    Mənim dünyam , mənim qəlbim, dünyamı dar eyləmə

    Vüqarım dağ kimi, demə zirvə olur bəyaz
    Saçıma dən salaraq siyah teli qar eyləmə

    Dinlə bir az son sözünü Əziz desin müxtəsər
    Əğyarə vermə könül, mən aşiqi xar eyləmə

    …UZAQSAN MƏNƏ

    Nəzərim dikilib siyah telinə
    Ümüdüm var hələ susan dilinə
    Əlimi uzatsam çatar əlinə
    Bu qədər yaxınkən uzaqsan mənə

    Ürəyim ocaqtək həmşə yanardı
    Göz yaşı söndürər eşqi sanardı
    Xəyalın önümdə, cismin kənardı
    Bu qədər yaxınkən uzaqsan mənə

    Payızı mən olsam, yayı da sənsən
    Çeşməsi mən olsam, çayı da sənsən
    Tanrının bəxtimə payı da sənsən
    Bu qədər yaxınkən uzaqsan mənə

    Vüsalı duymadım, hicranı daddım
    Qüssəli sevincə, həsrəti qatdım
    Bizləri ayırır təkcə bir addım
    Bu qədər yaxınkən uzaqsan mənə

    Özümü unutdum səni sevəndə
    Eşqinlə ağardı saçımda dən də
    Nə üçün demirsən qəlbində sən də
    Bu qədər yaxınkən uzaqsan mənə?!

    YAXŞI Kİ, DOSTLARIM YANIMDA İMİŞ

    Ağ vərəqəm mənə qara düşəndə
    Çovğuna, yağışa, qara düşəndə
    Hərdən bir çətinə dara düşəndə
    Yaxşı ki dostlarım yanımda imiş

    Köhnə xayirələri birgə ananda
    Özgə odunda alışıb yanada
    Mələk də çiynində məni dananda
    Yaxşı ki dostlarım yanımda imiş

    Damcılar birləşib yağış olanda
    Açan güllər, tər qönçələr solanda
    Günlər , aylar bir birini qovanda
    Yaxşı ki dostlarım yanımda imiş

    Çox qəm çəkmişəm bu cavan yaşımda
    Hər acıya dözmək canımda imiş
    Əzbın çəkəndə sevgi qəminin
    Yaxşı ki dostlarım yanımda imiş

    ŞAir, yaşadın iyirmi baharı
    neçə qış ömürə yağdırıb qarı
    Kəsmə dostlarından əhdi ilqarı
    Yaxşı ki dostlarım yanında imiş

    QƏMLİ GÖZLƏRİNLƏ BAXMA SƏN MƏNƏ

    Bu həsrət qəlbindən qaşlara dolsun
    Hicran çox parladı , indi də solsun
    Odlanıb yanıram insafın olsun
    Qəmli gözlərinlə baxma sən mənə

    Qəm yeməkdən doyub, qəlbin tox olub
    Sevincdən payın az, kədər çox olub
    O gülən gözlərin hara yox olub
    Qəmli gözlərinlə baxma sən mənə

    Muğani deyir ki , sayılmaz dənin
    Ələnir üstümə dumanın , çənin
    Baxışın ox kimi sancılır sənin
    Qəmli gözlərinlə baxma sən mənə

    Xatirələr

    Səhvim də yoxdu yada salası
    Bilmirəm nədir başımın bəlası
    Həvəslə qurduğum sevgi qalası
    Dedilər dağılıb tökülsün yerə

    İncimərəm sakit əsən küləkdən
    Ümüd doğar hər ölməmiş diləkdən
    Nakam sevgi axacaqsa ürəkdən
    Yox olsun, əbədi əkilsin yerə

    Dilimiz susun, danışmasın sözləri
    Ürəkdən qoparaq yanar közləri
    Gözlər baxmasın, gözrməsin gözləri
    Nəzərlər ömürlük dilkilsin yerə

    Həsrətin alovu bükməsin dizləri
    Süzülən baxışlar atsın bizləri
    Yağaraq yağışlar,silsin izləri
    Xatirələr su tək çəkilsin yerə

  • Rafiq ODAY.Yeni şeirlər

    GƏL

    Yolunu gözləməkdən
    Gözlərimə qan gələr,
    Bilmərəm heç ömrümə
    Haçan axşam yetişər,
    Ya ki, haçan dan gələr.
    Sənsiz zaman dəyişik,
    Sənsiz məkan dəyişik.
    Rəvamı heç dünyamı
    Belə nakam dəyişim.
    Yoxsan bir anım bir il,
    Gəlsən ilim an gələr.
    Gəlsən cana ruh gələr,
    Gəlsən ruha can gələr.

    Al əlimdən dincliyi,
    Yuxumu haram eylə.
    Bircə təbəssümünlə
    Yerə-göyə sığmayan
    Hisslərimi ram eylə.
    Hicranına dözməyə
    Daha tabım qalmayıb.
    Qıfılbənd suallara
    Bir cavabım qalmayıb.
    Biçarə pərvanəyəm,
    Gəl özünü şam eylə.
    Gündüzü yerinə qoy,
    Axşamı axşam eylə.

    Bu nəsə özgə şeydi, –
    Vallah yaşamaq deyil.
    Ümiddən əl üzülməz
    Hələ hər şey öndədi –
    Ömür – yaşa, bax – deyir.
    Yaxşım, pisim qarışıq,
    Qalmışam çaş-baş indi,
    Bilməm küsüm, barışım?
    Küsmək yaraşandımı,
    Ürək – yaşa bax – deyir.
    Bircə gəlişə bənddi,
    İtsin qaşqabaq – deyir.

    Sən yoxsan, göyüzü də
    Dumundı, bax, çəndi, bax.
    Bu duman əlçim-əlçim,
    Bu duman qətrə-qətrə,
    Gözlərimə endi, bax.
    Ömür nə – bir əsim meh,
    Ömür nə – gün düzümü.
    Yoxsan seçə bilmirəm
    Gecəmdən gündüzümü.
    Daha həmənki deyil,
    Gəl halıma indi bax,
    Bu nə ölmək sayılır,
    Nə də ömür-gündü, bax.
    Gəl… Gəl… Gəl…

    YAZIĞIN GƏLSIN

    Çiynini fil yükü altına vermə,
    Qarışqa, özünə yazığın gəlsin.
    Misqalla ölçülən öz yükün ilə,
    Barış qal, özünə yazığın gəlsin.

    Çox da ömrü boyu əkin əkməyən,
    Həmişə sahibdi dolu təknəyə.
    Olarsan özgənin yükün çəkməyə
    Alışqan, özünə yazığın gəlsin.

    Dönməmiş uğruna it ulyanlara,
    Dinməzcə qoşul yat uyuyanlara.
    Mənəmlik havasın at – milyonlara
    Qarış qal, özünə yazığın gəlsin.

    Özü bir oyundu, düzü, dünyanın,
    Seyrəlir birbəbir düzü dünyanın.
    Edərlər başına düzü-dünyanı,
    Darısqal, özünə yazığın gəlsin.

    ƏLI BALTA TUTAN ÖZÜMÜZÜKSƏ

    Bu quşlar təzədən nəğmə oxumaz,
    Bu meşə təzədən çiçək qoxumaz,
    Gül açmaz, qardaşım, bir də yuxumuz,
    Əli balta tutan özümüzüksə.

    Göydən öz yolunu ay azar düşər,
    Atılan qarmaqlar dayaza düşər,
    Tumurcuq arzumuz ayaza düşər,
    Əli balta tutan özümüzüksə.

    Tor görər gözümüz burundan yazaq,
    Ürək şaxta udar, püskürər sazaq,
    Xeyri yox, min deyək, milyon da yazaq,
    Əli balta tutan özümüsüksə.

    Ünümüz sərhədə çatar dayanar,
    Səbrimiz son həddə çatar dayanar,
    Dağda yatan igid çətin oyanar,
    Əli balta tutan özümüsüksə.

    NEYLƏYIM
    M.Araza

    Məmməd Araz, yenə könlüm xəzandı,
    Hicran niyə bir bu qədər uzandı?
    Yalan oldu bağça-bağın yaz andı,
    Bağlar məni tanımadı, neyləyim?!

    Kim veribdi Araza bu bəstəni,
    Gecə-gündüz ürəyimdə səslənir.
    Qınamıram vicdanları xəstəni,
    Sağlar məni tanımadı, neyləyim?!

    Bu qəm hardan ömrümüzə əkilmiş,
    Hicran, nisgil qoşun-qoşun tökülmüş,
    Sinəm üstə çalın-çarpaz çəkilmiş
    Dağlar məni tanımadı, neyləyim?!

    O nədir ki, varlıqları heç edən,
    Min gümanı bircə anda puç edən,
    Can evimdən karvan-karvan köç edən
    Ahlar məni tanımadı, neyləyim?!

    Istəyimiz cilovlanıb qanunda,
    Qeyrətimiz oyalanır qınında,
    Xınalanan dizlərimin qanından
    Dağlar məni tanımadı, neyləyim?!

    ÇAT GÖRÜM

    Haqq danışan dilə, qardaş, nə divan,
    Nədi Göygöl, nədi Göyçə, nədi Van?
    Araz olub vüsalına nərdivan,
    Oğulsansa, bircə addım at görüm.

    Nə vecinə, kim alışa, kim yana,
    Bir ah çəkdim az qaldı ki, sim yana,
    Könül versən Mıkırtıca, Semyona,
    Min il belə istəyinə çat görüm.

    Bu dərd vaxtsız saçlarıma qar salar,
    Söz var, desəm, ürəkləri qarsalar,
    Araz axar damarımdan yarsalar,
    Bu zülümlə Savalanda yat görüm.

    Çətin bir də hicran bizdən gen düşə,
    Könül gülə, arzulara gün düşə,
    Gözləmə ki, ay dolana, gün düşə…
    Çalış özün günü-günü qat görüm.

  • Sevinc HƏMZƏYEVA.Həyatı və Yaradıcılığı

    Sevinc Həmzəyeva(Sevinc Səyyad qızı Həmzəyeva) 1977 – ci ildə anadan olmuşdur. 1984-1994 – cü illərdə orta məktəbdə oxumuş, 1995 – ci ildə ADPU–nun Filologiya fakültəsinə daxil olmuş, 1999 – cu ildə həmin universitetin bakalavr pilləsini, 2001–ci ildə isə “Antik ədəbiyyat” ixtisası üzrə magistraturasını fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir.
    Hələ orta məktəb illərindən poeziyaya maraq göstərir.Dövri mətbuatda ara-sıra şeirləri ilə çıxış edib.Şeirləri “Sumqayıt Universiteti”, “Sözün Sehri” qəzetlərində, “Ziyalı Ocağı” jurnalında, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalında dərc olunub.Son zamanlar qələmə aldığı “İntizar” hekayəsi də “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin elektron orqanı Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalına yerləşdirilib.Hal-hazırda “Gənc Yazarlar” Ədəbi Birliyinin və “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin üzvüdür.”Sumqayıt Universiteti” qəzeti və “Ziyalı Ocağı” jurnalı ilə sıx əməkdaşlıq əlaqələri saxlamaqdadır.
    2001 – ci ildən Sumqayıt Dövlət Universitetində Filologoiya fakültəsində işləyir.
    2003 – cü ildə Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Nizami adına Ədəbiyyat İnstitunun “Xarici ölkələr ədəbiyyatı və ədəbi əlaqələr” şöbəsində əyani aspiranturasına qəbul olmuş, 2006 – cı ildə prof. Vaqif Arzumanlının rəhbərliyi ilə “Azərbaycan – ingilis ədəbi əlaqələrinin inkişafında bədii tərcümənin rolu” adlı dissertasiyasını aspirantura müddətində tamamlamış və şöbəyə təqdim etmişdir. Hazırda həmin şöbənin əməkdaşıdır. Eyni zamanda Sumqayıt Dövlət Universitetində Filologiya fakültəsində dekan müavinidr, filologiya üzrə fəlsəfə doktorudur. Onlarla elmi məqalənin müəllifidir. Həmçinin dövri mətbuatda da yazıları ilə çıxış edir.
    2012-ci il oktyabr ayının 6-da “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin elektron orqanı Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Birinci Qurultayında Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin üzvü və Ədəbiyyat bölməsinin Baş redaktoru seçilmişdir.

    * * *

    Rəqs edək…
    Musiqisiz, çalğısız,
    Qəlbimizin ahənginə…
    Əvvəl baxışların
    baxışımı qucaqlasın…
    Nəzərlərdə qovuşaq…
    Çəkmə məndən gözünü
    Həkk olunum bəbəyinə…
    Sonra…
    əllərimdən tut…
    barmaqlarını
    bircə –bircə oxşayım…
    Bircə – bircə öpüm baxışlarımla…
    Yanağına toxunum
    Ovcumun istisinə
    Alışsın üzün, eşq ilə…
    Sonra…
    Rəqs edək
    Qəlbindən süzülən nəğməyə
    Dodaqların incə –incə təmasında
    Duyğularımla baş – başa
    Sarmaşıb sənin duyğularına
    Rəqs edək…
    Sonra, içimə çəkim səni bir udum nəfəs kimi
    Sonra, içinə çək məni
    Sənə həyat verən
    Bir məlhəm kimi…

    2008

    * * *

    İçimi didən həsrətin
    Könlümü üzən həsrətin
    Az qala…
    Məni sevdi həsrətin
    Səndən də çox…

    Yarım oldun
    Bağrımı yaran oldun
    Xatirəmə həkk olunub
    yadım oldun
    Hərdən doğmadan doğma…
    Hərdən ögey, yadım oldun…

    Hər anımda anılan…
    Hər yanımda duyulan
    Yandırdıqca…
    Həsrətinə sarılan
    Nəvazişim, mehrim, şəfqətim…
    Sənə həsrət
    Özüm kimi…

    2008

    * * *

    Sən – həsrətlər içindən
    Sevgiyə bürünüb gəldin
    Sən – hicranın içindən
    vüsala çönüb gəldin
    Ayaz vurmuş budaq üstə
    Tumurcuğa dönüb gəldin
    Günəş boyda şəfəq olub
    zülmətləri dağıtdın…

    Fərəh olub qəhərimi
    bir gülüşlə yox etdin
    Nəğmə olub hər sözümü
    musiqinlə dindirdin
    Ruhum olub bu canımda
    varlığımı diriltdin
    İnam oldun! Öz eşqinlə
    şübhələri dağıtdın…

    2010

  • Xocalı soyqırımından 21 il ötür


    Məhz bu gün Xocalının adı məhv olmuş şəhərlər siyahısına düşüb

    Bu gün Xocalı soyqırımının 21-ci ildönümüdür. Məhz bu gün Xocalının adı məhv olmuş şəhərlər siyahısına düşüb. 1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə erməni silahlı dəstələri Xankəndində yerləşdirilmiş 366-cı motoatıcı alayının zirehli texnikası və hərbi heyətinin dəstəyi ilə Xocalı şəhərinə hücum edib.

    Qeyd edək ki, hücumdan əvvəl fevralın 25-i axşamdan etibarən şəhər toplardan və ağır zirehli texnikadan şiddətli atəşə tutulmağa başlanılıb. Şəhərin müdafiə sistemini dağıdan düşmən gecə yarısı Xocalıya girib. Ermənilərin hücumunu görən şəhər əhalisinin bir qismi Ağdam istiqamətində qaçmağa çalışsa da şəhər ətrafında gizlənən erməni silahlıları dinc insanları qətlə yetirib. İstintaqla müəyyən edilib ki, Xocalı faciəsi ilə bağlı şəhərin 5379 nəfər əhalisi deportasiyaya məruz qalıb, 613 nəfər, o cümlədən 63 nəfər azyaşlı uşaq, 106 nəfər qadın vəhşicəsinə qətlə yetirilib, 8 ailə bütünlüklə məhv edilib, 487 nəfər müxtəlif dərəcəli bədən xəsarətləri alıb, 1275 nəfər əsir və girov götürülüb. Girov götürülənlərdən 150 nəfərinin, o cümlədən 68 qadın və 26 uşağın taleyi bu günədək məlum deyil. Qanunsuz erməni silahlı qüvvələri mühasirədən çıxıb qaçmağa müvəffəq olmuş azərbaycanlıları milli mənsubiyyətlərinə görə yollarda, keçidlərdə, meşələrdə təqib edərək vəhşicəsinə öldürüblər. Habelə azğınlaşmış erməni hərbçiləri əsir və girov götürdükləri azərbaycanlıları xüsusi amansızlıqla, işgəncə verərək qətlə yetiriblər. Mühasirədən çıxıb qaçmağa müvəffəq olan sakinlər təqib edilərək Kətik meşəsində, Naxçıvanik yolunda, Qaraqaya ətrafında, Dəhraz kəndi yaxınlığında, Şelli istiqamətində, Əsgəran asfalt yolunun 86-cı kilometrliyində və digər ərazilərdə amansızlıqla qətlə yetiriliçlər. Əsir götürülənlərdən 18 nəfəri Əsgəran rayon daxili işlər şöbəsində işgəncə verilməklə öldürülüb. Hücum zamanı dinc əhaliyə qarşı ağlasığmaz vəhşiliklər törədilib, dözülməz işgəncələr verilib, insanların başlarının dərisi soyulub, müxtəlif əzaları kəsilmiş, gözləri çıxarılıb. Habelə qadınların qarınları yarılıb, adamlar diri-diri torpağa basdırılıb və ya yandırılıb, meyitlər zorakılığa məruz qalıb. Xocalıda mülki əhalinin düşünülmüş şəkildə qətlə yetirilməsini sübut edən çoxsaylı faktlardan biri də budur ki, həmin gün əhalinin qaçıb qurtarmaq istəyən xeyli hissəsi ərazidən çıxış yollarında əvvəlcədən xüsusi hazırlanmış pusqularda güllələniblər. Xocalıya hücum edən erməni dəstələri ölkə iqtisadiyyatına 170 milyon dollardan artıq ziyan vurub. Şəhərin toxuculuq fabriki, onlarla ictimai iaşə obyekti dağıdılıb.

    Xocalıda mülki əhalinin planlı şəkildə qətlə yetirilməsini sübut edən çoxsaylı faktlardan biri həmin gün əhalinin zorakılıqdan qaçıb qurtarmaq istəyən hissəsinin ərazidən çıxış yollarında əvvəlcədən xüsusi hazırlanmış pusqularda güllələnməsidir. Xocalıdan çıxan əhalinin Naxçıvanik kəndi ərazilərində pulemyot, avtomat və başqa atıcı silahlardan gülləbaran edilməsi bunu bir daha təsdiqləyir. Bütün bunlar ermənilərin 20 il öncə Xocalı şəhərində törətdikləri qeyri-insani hərəkətlərin kökündə məhz soyqırımı niyyətinin dayandığını aşkar surətdə üzə çıxarır. İstintaqla müəyyən edilib ki, ermənilər beynəlxalq humanitar hüquqda yolverilməz sayılan soyqırımı cinayətinə şüurlu, məqsədli şəkildə, bilərəkdən əl atıb, misli görünməmiş qətliamlar törədiblər. BMT Baş Məclisinin 1946-cı il 11 dekabr tarixli 96 saylı qətnaməsində qeyd olunur ki, genosid, insan qruplarının yaşamaq hüququnu tanımamaqla insan mənliyini təhqir edir, bəşəriyyəti insanlar tərəfindən yaradılan maddi və mənəvi dayaqlardan məhrum edir. Belə bədnam əməllər BMT-nin məqsəd və vəzifələrinə tam ziddir. BMT Baş Məclisinin 9 dekabr 1948-ci il tarixli 260 saylı qətnaməsi ilə qəbul edilmiş və 1961-ci ildə qüvvəyə minən “Genosid cinayətinin qarşısının alınması və cəzalandırılması haqqında” Konvensiyada genosid cinayətinin hüquqi əsası təsbit olunub. Konvensiyaya qoşulan dövlətlər sülh və yaxud müharibə dövründə törədilməsindən asılı olmayaraq, genosidin beynəlxalq hüquq normalarını pozan cinayət olduğunu təsdiq edərək, onun qarşısının alınması və səbəbkarlarının cəzalandırılması üçün tədbirlər görməyi öhdələrinə götürüblər. Ermənistanın Azərbaycana qarşı təcavüzü zamanı həmin konvensiyada təsbit olunmuş genosid cinayətini təşkil edən bütün əməllər tətbiq olunub.

    Ermənilərin Azərbaycan xalqına qarşı cinayət əməlləri ilə əlaqədar sülh və insanlıq əleyhinə müharibə cinayətləri törətmiş 239 nəfər, habelə ümumi cinayətlər kateqoriyasına aid banditizm, qəsdən adamöldürmə və digər cinayətlər törətmiş 48 nəfər, cəmi 287 nəfər barəsində təqsirləndirilən şəxs qismində cəlbetmə qərarları çıxarılıb.

    İstintaqla müəyyən edilib ki, 25 fevral 1992-ci il tarixdə, saat 22 radələrində Ermənistandan Azərbaycan Respublikası ərazisinə qanunsuz keçirilmiş silahlı qüvvələr, habelə Dağlıq Qarabağın millətçi ermənilərindən təşkil olunmuş qanunsuz silahlı birləşmələrı keçmiş SSRİ Müdafiə Nazirliyinin 366-cı motoatıcı alayının komandir heyəti və hərbi texnikası ilə birgə Xocalı şəhərinə hücuma keçiblər. Hücumda 366-cı alayın komandiri Zarviqorov Yuri Yureviç və mayor Ohanyan Seyran Muşeqoviçin komandanlığı altında alayın 2-ci batalyonu, Nabokix Yevgeni Aleksandroviçin komandanlığı altında 3-cü batalyonu, həmçinin 1-ci batalyonun qərargah rəisi Çitçiyan Valeriy İsaakoviç, habelə alayda xidmət edən 50-dən çox erməni və digər millətlərdən olan zabit və gizirlər iştirak ediblər. Eyni zamanda, hücum zamanı 90-dan çox tank, piyadaların döyüş maşını, top, D-30 qaubitsası və digər müasir hərbi texnikadan istifadə olunub.

  • “Bölgələrdən səslər” kitabının birinci hissəsi işıq üzü gördü

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinə istinadən yaydığı məlumata görə,

  • Əziz MUĞANİ.Şeirlər

    DARIXMIŞAM…

    Diləyin, lal arzunun sorğusu sən
    Ürəyin ,sevən qəlbin oğrusu sən
    Xəyalların düzü sən, doğrusu sən
    Düzlərinçün darıxmışam deyəsən

    Biz ölməzik, ayrılığı dan deyən
    Eşqim ilə alış deyən, yan deyən
    Hər dinəndə şirin dilə can deyən
    Sözlərinçün darıxmışam deyəsən

    Qərib hissə, duyğulara ad salan
    Sevinc verən, qəm qüssəni yad salan
    Hər baxanda bu könlümə od salan
    Gözlərinçün darıxmışam deyəsən

    DÜNYANIN!

    Azmayıb yolunu, çərxi çönməyib
    Fırlanıb, düz gedib, geri dönməyib
    Bəlkə də günəş hirsindən sönməyib
    Əzəldən ərimir yağı dünyanın

    Bəlkə yuxudadır, hələ yatıbdı
    Bəlkə də körpədir kimsə atıbdı
    Zülmətlər içində itib, batıbdı
    Ondandır görünmür ağı dünyanın

    Səs verir tufana, güc verir yelə
    Sakitdir , çağlayıb dönməyir selə
    Ölüsə niyə də fırlanır hələ
    Bilinmir nə solu, sağı dünyanın

    Uğrunda döyüşlər canlar alıbdı
    Doğulan meylini ona salıbdı
    Gör necə səmadan aslı qalıbdı
    Hardadır düyünü, bağı dünyanın

    Hər bulağ gözündə yaş dənəsidir
    Hər damcı istəyin qəm meyvəsidir
    Hərəsi bir eşqin nişanəsidir
    Xeylidir köksündə dağı dünyanın

    SUBAYLIĞ!

    Düşünmə başında tacı qalacağ
    Şahlığı devrilən candı subaylığ
    Nə vaxtsa saçına dən də salacağ
    Yaşanan zamandı , andı subaylığ

    Birgəlik ağırdı qızlıdan, ləldən
    Tənhalıq yıxandı, deyil düzəldən
    Görəsən nə üçün ta ki əzəldən
    Deyiblər sultandı, xandı Subaylığ?!

    Ömürdən sökülən günləri alar
    Alışan ocaqsan, geri kül qalar
    Məsləhət sizlərə budur, TƏNHALAR
    İnanma qayğıdan yandı sunaylığ.

    Ay üzlü yarım

    Əlində gül tək saralıb solaydım
    Axan yaş tək gözlərinə dolaydım
    Kaş arzularına günəş olaydım
    İşıqlar saçaydım , ay üzlü yarım

    Eşq ilə yaranıb ağ da, qara da
    Eşq ilə sarınıb dərin yara da
    Körpülər yaradıb sənlə arada
    Qəlbinə qaçaydım, ay üzlü yarım
    Ümüdlər düzəydim tellərin üstə
    Ataydım günahı illərin üstə
    Uzadıb əlimi əllərin üstə
    Sevincdən uçaydım ,ay üzlü yarım

    Unudub səninlə dərdləri ,səri
    Unudub səninlə qəmi ,kədəri
    Günəşdən güc alan parlaq səhəri
    Səninlə açaydım, ay üzlü yarım

    Məhəbbət

    Bəzən işıqlıdı, bəzən qaranlıq
    Qəlblərdən qəlblərə yoldu məhəbbət
    Əvəli çox şirin olsada inan
    Həsrətlə, kədərlə boldu məhəbbət

    Bilmirəm gündüzdü, yoxsa ki gecə
    Gah ucaldar, gah da endirər heçə
    Hardan yol tapır ki, o keçir necə
    Qəlblərə yol tapıb doldu məhəbbət

    Dəyişkəndi, yoxdu qəlbdə qərarı
    Gah sağdı, gah da soldu məhəbbət
    Qəlbdən sevənləri bağlayan körpü
    Aşiqdən uzanan qoldu məhəbbət

  • Debüt: Raciv RƏCƏBOV (Kəlbəcər).Şeirlər

    378919_305452112890305_381999687_n

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    Raciv Recebov 1985-ci il mart ayının 20-də Kəlbəcər rayonunun İsti su qəsəbəsinde doğulub. 1991-il də Çıraq kənd orta məktəbinde birinci sinfinə qəbul olub. 2002-ci ilde Kəlbəcər rayon 31 saylı orta mektebi bitirb. 2009-cu ildə Sumqayıt Dövlət Universitetinin Filologiya fakültəsinə daxil olub.
    Hələ orta məktəb illərindən poeziyaya maraq göstərir.Dövri mətbuatda ara-sıra şeirləri ilə çıxış edib.ilk şeirlerini 14-15 yaşlarında qələmə alıb.Gənc yazar Raciv Rəcəbovun şeirləri, hekayələri “Sumqayıt Universiteti”,“Sözün Sehri”, “Yenilik Press”, “Möhtəşəm Azərbaycan”, “Elimiz.günümüz” qəzetlərində, “Ziyalı Ocağı” jurnalında, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portallarında dərc olunub.Hal-hazırda “Gənc Yazarlar” Ədəbi Birliyinin və “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin üzvüdür.Sumqayıt Dövlət Universitetinin mətbu orqanı “Sumqayıt Universiteti” qəzeti ilə sıx əməkdaşlıq əlaqələri saxlamaqdadır.
    2012-ci il oktyabr ayının 6-da “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin elektron orqanı Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Birinci Qurultayında Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin üzvü və Ədəbiyyat, Publisistika, Elektron kitablar bölməsinin əməkdaşı seçilmişdir.Gənc yazar Raciv Rəcəbov şeirlər, hekayələr, məqalələr müəllifidir.

    * * *

    Məndən sevgi umma sən,
    Sev səssiz, həm səmirsiz.
    Düşəcəyəm dalınca,
    Nişanəsiz, ləpirsiz…

    Gecə ay doğan kimi,
    Ağladır soğan kimi,
    Gecəni yorğan kimi,
    Üstümə sər xəbərsiz.

    Nəfəsin aldı sevgi,
    Üzümə güldü sevgi,
    İçimdə oldu sevgi,
    Baş daşısız, qəbirsiz.

    * * *

    Var ürəyə gedən yolda,
    Sevginin dar dalanları.
    Bu yollara işıq salır,
    Sevginin ağ yalanları.

    Göz yaşın yanağında sel,
    Əlim islandl elə bil.
    Öpdüyüm barmağınla sil,
    Göz yaşından qalanları.

    Bulud salır kölgə indi,
    Bağınıza yekə indi.
    Ağlayırsan bəlkə indi,
    Yada salıb olanları.

    * * *

    Xəritədə əlim boyda,
    Ağzımda dilim boydasan, Vətən…
    İki uşaq qarışı boyda,
    Bir qocanın alnının qarışı boydasan, Vətən…
    Mənimçün dərd kimisən,
    Yeyirsən məni, Vətən!

  • Bu gün Orxan və Günelin doğum günüdür

    Bu gün Orxan və Günelin doğum günüdür

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı adından sizi doğum günü münasibəti ilə ürəkdən təbrik edir, sizə möhkəm
    can sağlığı, ailə səadəti arzu edirik.Gözəl ailə sahibi olmasını diləyirik.

    Sevimli xalam uşaqları Günel və Orxanın anadan
    olmasının 23 illiyinə.

    Fevralın oğlan çağı,
    Cahana göz açdılar.
    Həyata gəlişiylə,
    İnan ki,nur saçdılar.
    Böyütdüyü ananın,
    Qucağına qaçdılar.

    Allah ata-ananı,
    Arzusuna yetirdi.
    İki körpə balanı,
    Cahanmıza yetirdi.

    Qohumun hər bir kəsi,
    Çox istədi xətrini.
    İllərin arxasında,
    Çox bildilər qədrini.

    Hər axşam cavan ana,
    Beşiyin düz başında
    Söylədi şirin layla.
    Hər iki körpəsinin,
    Böyütmək zəhmətini
    Çəkdi həftəylə,ayla.

    Fırlandı qərinə də,
    Döndü zəmanəsi də.
    Ananın qucağında
    Ağlayan iki körpə,
    Artıq bu gün böyüdü.
    Ən çətin dar gündə də,
    Onların köməyinə,
    Çatdı ana öyüdü.

    Xərinizi istəyib,
    Deyim ürək sözünü:
    Təbrik edib ürəkdən,
    “Yüz yaşayın”-deyirəm!
    Səhv addım da atmayıb,
    “Düz yaşyın”-deyirəm!

  • Kənan AYDINOĞLU.”Uşaq şeirləri” silsiləsindən

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı adından sizi doğum günü münasibəti ilə ürəkdən təbrik edirik.Ataya-anaya layiqli övlad olmağı Uca Tanrıdan diləyirik!

    A KÖRPƏ BALA

    Salmanov Tofiq Nazim oğluna

    Əl tutub gəzəndə, a körpə bala,
    Elə bil gözümdə cahan yeridi.
    Çevrilib anana baxıb, güləndə,
    Bir anlıq dünya da özü kiridi.

    Sən hələ gözünü yumub, açanda,
    Anan qucağında səni tutanda,
    O yana, bu yana gəzib, qaçanda
    Nə qədər sevindi üzü ananın.

    Mən hələ atandan söhbət açmıram,
    Əli ağrısa da bil, üzü güldü.
    Ana qucağında deyəndə layla,
    Səni gözlərində mərd oğul gördü,
    Əli ağrısa da bil, üzü güldü.
    1 avqust 2008.

  • Bu gün Orxan və Günelin doğum günüdür

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı adından sizi doğum günü münasibəti ilə ürəkdən təbrik edir, sizə möhkəm
    can sağlığı, ailə səadəti arzu edirik.Gözəl ailə sahibi olmasını diləyirik.

    Sevimli xalam uşaqları Günel və Orxanın anadan
    olmasının 23 illiyinə.

    Fevralın oğlan çağı,
    Cahana göz açdılar.
    Həyata gəlişiylə,
    İnan ki,nur saçdılar.
    Böyütdüyü ananın,
    Qucağına qaçdılar.

    Allah ata-ananı,
    Arzusuna yetirdi.
    İki körpə balanı,
    Cahanmıza yetirdi.

    Qohumun hər bir kəsi,
    Çox istədi xətrini.
    İllərin arxasında,
    Çox bildilər qədrini.

    Hər axşam cavan ana,
    Beşiyin düz başında
    Söylədi şirin layla.
    Hər iki körpəsinin,
    Böyütmək zəhmətini
    Çəkdi həftəylə,ayla.

    Fırlandı qərinə də,
    Döndü zəmanəsi də.
    Ananın qucağında
    Ağlayan iki körpə,
    Artıq bu gün böyüdü.
    Ən çətin dar gündə də,
    Onların köməyinə,
    Çatdı ana öyüdü.

    Xərinizi istəyib,
    Deyim ürək sözünü:
    Təbrik edib ürəkdən,
    “Yüz yaşayın”-deyirəm!
    Səhv addım da atmayıb,
    “Düz yaşyın”-deyirəm!

  • Bu gün “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin elektron orqanı Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “1” yaşı tamam olur

    “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin elektron orqanı Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı 2012-ci il fevral ayının 14-də Bakı şəhərində “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyi tərəfindən “Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının inkişafına dəstək” layihəsi çərçivəsində yaradıldı.Sumqyıt Dövlət Universitetinin, Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyinin, Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvləri haqqında yeni məlumat hazırlayıb öz səhifələrində dərc edərək sosial şəbəkə vasitəsilə ictimaiyyətin nəzərinə çatdırdı.
    2012-ci il aprel ayının 23-dən 2013-cü il yanvar ayının 12-ə qədər Azərbaycanda-Bakı və Sumqayıt şəhərlərində fəaliyyət göstərən müxtəlif mətbu və elektron orqanlarla əməkdaşlıq əlaqələri haqqında bağlayaraq yeni məlumatlarla təmin etdi.
    “Sumqayıt Universiteti”, “Sözün Sehri”, “Möhtəşəm Azərbaycan”, “Yenilik Press”, “Elimiz.günümüz” qəzetləri, “Ziyalı Ocağı”, “Muğanın səsi”, “Türk Eli” dərgiləri-jurnalları,
    Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin elektron orqanı ( bizimyazi.com), Qaradağ rayon Gənclər və İdman İdarəsinin elektron orqanı ( qaradag-gii.com), “Müasir İnkişaf” İctimai Birliyinin elektron orqanı (uluturk.info) ilə əməkdaşlıq əlaqələri saxlanılaraq müxtəlif yazarlar haqqında yeni məlumatlar hazırlanıb dərc olunmaq üçün göndərildi.
    2012-ci il dekabr ayının 7-də Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökümət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası tərəfindən maliyyələşdirlilən və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən “Gənc Yazarlar dəstək”,”Bölgə yazarlarına dəstək”, “Yeni nəsil Azərbaycan ədəbiyyatının təbliği” layihələri dəstəkləndi.
    “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin elektron orqanı Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalında bu günə qədər ədəbi-bədii nümunələri dərc olunan müəlliflərin siyahısı:

    -Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyi

    Qafqaz ƏVƏZOĞLU
    Nizami CABBAROĞLU
    Teymur HƏBİBİ
    Kamran ŞEYXZAMANLI
    Zaur MURADSOY
    Kənan AYDINOĞLU

    -“Gənc Yazarlar” Ədəbi Birliyi

    İlahə BAYANDUR
    Fidan ƏLİQIZI
    Sevinc HƏMZƏYEVA
    Pəri HƏZİYEVA
    Samirə NUR
    Aynur ABBASZADƏ
    Raciv RƏCƏBOV
    İlham MİKAYIL
    Nemət TAHİR
    Kənan AYDINOĞLU
    Elçin ƏLİZADƏ
    Əziz MUĞANİ
    Elvin BABAYEV
    Kamran ŞEYXZAMANLI
    Zaur MURADSOY
    Təhmasib AZAD

    -“Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyi

    Saqif QARATORPAQ
    Kənan AYDINOĞLU
    -“Gənc Ədiblər Məktəbi”

    Orxan ZAMAN

    -Qaradağ rayon Gənclər və İdman İdarəsinin elektron orqanı ( qaradag-gii.com)

    Sevinc NURMƏMMƏDOVA
    Aytən HÜSEYNOVA

    -Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi

    Əkbər QOŞALI
    Həyat ŞƏMİ
    Fərqanə MEYDİYEVA
    Faiq BALABƏYLİ
    Nurafiz HÜSEYNOV
    İbrahim İLYASLI
    Namiq HACIHEYDƏRLİ
    Ələmdar CABBARLI

    -Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin elektron orqanı ( bizimyazi.com)

    Alimə GİZLİNUR
    Gümanə MƏMMƏDLİ
    Şahinə KÖNÜL

    -Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin elektron orqanı ( dgtyb.org)

    Hasan AKAR (Türkiyə)

    -Azərbaycan Yazıçılar Birliyi

    Namiq DƏLİDAĞLI
    Namiq HACIHEYDƏRLİ
    Rafiq ODAY

    -Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi

    Güllər MƏMMƏDQIZI
    Məhəmməd NƏRİMANOĞLU
    İbrahim SƏFƏRLİ

  • Rafiq ODAY.Şeirlər

    GƏLDI

    Bu örkən uzun örkəndi,
    Durum dolanım bu kəndi.
    Gözümün yaşı tükəndi,
    Yerindən qara qan gəldi.

    Göylərdən bir ulduz axdı,
    Gördüm ki, yolum uzaqdı.
    Təzə yurd saldığım vaxtı,
    Bu karvan haradan gəldi.

    Yön alım dedim haraya,
    Yön alım gedim haraya.
    Ağ ağa qənim, qaraya
    Nə gəldi qaradan gəldi.

    Bu sayaq yaşayammadım,
    Başayaq yaşayammadım.
    Mən oyaq yaşayammadım,
    Hər dərd də röyadan gəldi.

    Salma dedim çəp yerinə,
    Biçdiyini səp yerinə.
    Bu səhər də sübh yerinə,
    Ömrümə qara dan gəldi.

    Bir qəti hökm aradım,
    Bu ömrü nakan aradım.
    Bir özgə məkan aradım,
    Dadıma yaradan gəldi.

    ƏLINDƏ

    Başımız qovğada, qalda,
    Yaxamız namərd əlində.
    Talanır cümlə varımız,
    Yoxumuz namərd əlində.

    Boşalan yer zorla dolur,
    Düzü-dünya gorla dolu.
    Yatağımız qorla dolu,
    Yuxumuz namərd əlində.

    Yerlər qılınc, göylər qalxan,
    Qan ağlayır düşüb – qalxan.
    Sinəmizi deşib qalxan,
    Ahımız namərd əlində.

    Ha bu qədər zəncir gəmir,
    Qanqal dəmir, zəncir dəmir.
    «Yazı»mızdan yox səs-səmir,
    «Oxu»muz namərd əlində.

    Sökülür yurdun hasarı,
    Qurd oğlu qurdun hasarı.
    Tuşlanan yurduma sarı,
    Oxumuz namərd əlində.

    Gördük qalxıb enənləri,
    Gördük ötən dünənləri.
    Bada verdik dinənləri,
    Çoxumuz namərd əlində.

    KEÇIR

    Öz günümə ağlamıram,
    Günüm ağlamaqdan keçib.
    Ağlamağın faydası nə? –
    Gülüm, ağlamaqdan keçib.

    Qısıl yaşa tək içində,
    Öz dərdini çək içində.
    Ömrümüz ələk içində,
    Qəddimiz yumaqdan keçir.

    Tərk olduq təkə dönüncə,
    Biz ürkə-ürkə dönüncə,
    Çuxamız kürkə dönüncə,
    Bəlkə yüz yamaqdan keçib.

    Bu həyat bir qəm sandığı,
    Kim açsın, de, kim, sandığı?
    Ac balığın yem sandığı,
    Ölümü qarmaqdaq keçir.

    Haqqın uvandı, tərsi bir,
    Haqq oğlu haqqa nə Sibir?!
    Dolanmaq başın nəsibi,
    Dolamaq, barmaqdan keçir.

    Tanısa qəmlər yaxanı,
    Kim tikər qəmlər yıxanı?
    Naz ilə qəmlər yaxanın
    Sevgisi bu baxtdan keçir.

    BILIRƏM

    Mənim virana könlümü,
    Eşq abad eylər, bilirəm.
    Gahdan da abad olanı
    Aşqabad eylər, bilirəm.

    Könül verdinsə təkliyə,
    Ömrü dərd-qəm ətəkliyər.
    Səni vadar dönüklüyə
    Başqalar eylər, bilirəm.

    Məni bu kənddən ötürün,
    Ötürün, dərddən ötürün.
    Hər boş söz-söhbətdən ötrü
    Qaşqabaq eylər, bilirəm.

    Sinəmin aha çəmi var,
    Gözümün daha nəmi var.
    Küsməyə bəhanəmi var? –
    Başqa ad eylər, bilirəm.

    Yığdı cana ələm məni,
    Ömür adlı sələm məni.
    Bu eşq üstə aləm məni
    Daşqalaq eylər, bilirəm.

    DUR ATINA SÜVAR OL

    Bu yolun taleyilə
    Ötən barışa bilmir.
    Bir yanıqlı ney kimi
    Tütən barışa bilmir.
    Ondan üz çevirənlə
    Vətən barışa bilmir.
    Nakəslə, naxələflə
    Sən də barışma, könül.

    Qoşun-qoşun düzülən
    Bu qədər dərd bizimdi.
    Qurşun-qurşun üzülən
    Bu qədər mərd bizimdi.
    İçində dərd gəzdirən
    Bu qədər fərd bizimdi.
    Sağaltmaz bu dərdləri
    Bayatı, qoşma, könül.

    Bu ümid qalasının
    Açarı məndə deyil.
    Kim salıb məni görən
    Bir belə bəndə deyir.
    Tanrısına ağ olan
    İmanlı bəndə deyil,
    İmansızdan kənar gəz,
    Dinsizdən haşa, könül.

    Sıxmaqdan bir kar aşmaz
    Gözümün qorasını.
    Sən özün tapmalısan
    Dərdinin çarasını.
    Lənətləmək gərəkdir
    Ağını, qarasını.
    İlan elə ilandı
    Gördün bas daşa, könül.

    Qarabağ əldə deyil,
    Turanın söhbəti var.
    O xanəsi əzəldən
    Viranın söhbəti var.
    Cəm olmağa nə var ki,
    Bir anın söhbəti var.
    Bənddir bir haya ellər,
    Bənddir bir marşa, könül.
    Daha yetər, qardaşım,
    Savalanda yatdığın.
    Dədə-baba yurdundan
    Qovulanda yatdığın.
    İllərdi döyülməyən
    Davulunda yatdığın.
    Dur, atına süvar ol,
    Qılıncı qurşa, könül.

  • GÖRKƏMLİ ŞƏXSİYYƏTLƏRİN KƏNAN AYDINOĞLU HAQQINDA DEDİKLƏRİ

    Kənan AYDINOĞLU

    “Kənan, oğlum, obrazlılıq lazımdır o da sən də var.Sən əsl şairsən.Sən Nəriman Həsənzadənin davamçısısan.”

    Nəriman HƏSƏNZADƏ.
    Azərbaycan Respublikasının Xalq şairi.
    Əməkdar İncəsənət Xadimi.
    21 noyabr, 2009.Bakı şəhəri.

    “İnsan əgər doğulubsa, xoşbəxtdi, özünü axtarırsa, daxili dünyasında baş verən burulğanlardan baş çıxarmağa çalışırsa, kamilləşmə, dünyanı dərk etmə yolundadı.Bütün yolların sonucu isə Allah dərgahında bitir.Allah sənə yar olsun!”.

    Rafiq YUSİFOĞLU.
    Şair,ədəbiyyatşünas,yazıçı,tənqidçi,tərcüməçi,
    Filologiya elmləri doktoru, professor,
    Azərbaycanın Əməkdar Mədəniyyət İşçisi.

    “Kənan Aydınoğlu hələ çox gəncdir, qarşıda onu gərgin yaradıcılıq illəri, sənət axtarışları gözləyir.Odur ki, bu gün, indilikdə onun şeirlərində redaktəyə ehtiyacı olan ifadələr, təsvirlər, dil, üslub xətaları yox deyil.İnanırıq ki, Kənan sənətdə istədiyinə nail olacaq.Bu yolda ona uğurlar diləyirik”.

    Eyvaz EMİNALIYEV.
    Filologiya elmləri üzrə fəlsəfə doktoru, dosent.
    Sumqayıt Dövlət Univeristetinin “Azərbaycan və Xarici Ölkələr Ədəbiyyatı” kafedrasının dosenti.
    “Vektor” Beynəlxalq Elm Mərkəzi Mükafatı laureatı

    “Onun könül duyğularını oxuyanda dərk edirsən ki, tərbiyənin aşılanması konkret meyar deyil, hisslərin dərk olunması ən birinci şərtdir.
    Azərbaycan ədəbi müstəvisində əxlaq kodeksi gənc qələm sahibinin təfsirində çox aydın şəkildə verilir.Bu paralellikdə şair-zaman anlayışı bədii təfsirini itirmədən özünü qabarıqlığı ilə göstərir.
    Onun dördlüklərində, qoşma və gəraylılarında bədii səciyyə və tarixi əhəmiyyət bir sıra periodik amilləri özündə mərkəzləşdirir və həmçinin ədəbi düşüncələrinin dinamikası passionar fakt kimi oxucunu düşündürür.İnsan və zaman anlayışı, müəllifin həyat fenomeninə münasiəbti, zənnimcə, bəşəri məfkurəvi hisslərin sinkretikasıdır”.

    Məhəmməd NƏRİMANOĞLU.
    Şair, yazıçı, publisist.
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü,
    “Azərbaycan” qəzetinin şöbə müdiri.

  • Kənan AYDINOĞLU.”Azərbaycan dünyasısan” (Şeir)

    Kənan AYDINOĞLU

    AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Türk-İslam Mədəniyyətinin paytaxtı seçilən doğma BAKIM haqqında.

    Qədimliyi, tarixi də ADƏMLƏ NUHLA yaşındadı,
    İgidliyi, cəsarəti torpağında, daşındadı.
    Həsrətinin nişanəsi çatılan bax qaşındadı,
    Sevinci də, kədəri də süzülən göz yaşındadı.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Sən də qərar tutubdu çox bax VAQİFİMİN HARAYI,
    FÜZULİNİN incilərdən düzüləndə şah sarayı.
    Türk-Müsəlman dünyasının həm genəşi, həm də ayı,
    NƏSİMİNİN üsyanından ARAZIMIN axan çayı.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Gözəllikdə çox gözəlsən gözəlliyə çatan olmaz,
    TÜRK OĞLUSAN deyə yenə cəsarətdə batan olmaz.
    Qəm, kədəri sənin kimi çiyinlərdən atan olmaz,
    Sənin kimi mayasına halal maya qatan olmaz,
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Meydanlarda yağılardan milyonunu biçəcəksən,
    MƏKKƏMDƏ, MƏDİNƏMDƏ sən ZƏM-ZƏMİNDƏN içəcəksən.
    ƏRƏNLƏRİN ƏR OĞLUSAN körpülərdən keçəcəksən,
    Zaman-zaman sınaqlardan düşmənini seçəcəksən.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    YUNUS ƏMRƏM tarix boyu yurdumda da qonaq oldu,
    TÜRK milləti ömrü boyu yenə sənə dayaq oldu.
    Bayrağınla gözəl dilin HAQQI deyən dodaq oldu,
    Siyah telli gözəllərin lalə kimi yanaq oldu.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Səni sevib görmək üçün candan cana hopub gəldim,
    “QURAN”ımdan süzülərək ələq-qana hopub gəldim.
    HAQQI sevə-sevə yenə vaxta, ana hopub gəldim,
    Tarix boyu söküləndə yenə dana hopub gəldim.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    NİZAMİYLƏ FÜZÜLİNİN torpağının əzəlisən,
    TÜRKün OĞLU RUMİM kimi YUNUSUMun öz əlisən.
    ZƏRDABİNİN “Əkinçi”si, NATƏVANIN qəzəlisən,
    VAQİFİMİN zaman-zaman siyah telli gözəlisən.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Bulud kimi dolu qabam deyib gələn ər oğlusan,
    ŞƏHRİYARDA “Heydər baba”m deyib gələn ər oğlusan.
    ZAKİRİMDƏ “Badi-səba”m deyib gələn ər oğlusan,
    ƏLƏSGƏRİN elim, obam deyib gələn ər oğlusan.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Torpağının hissəsinə MUĞAN deyən, ARAN deyən,
    Ömrü boyu arzu, kama tarix boyu varan deyən,
    Sərhədləri geniş olan torpağına TURAN deyən,
    Zaman-zaman rəhbərini sevib, sevib “QURAN”deyən,
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    YUNUSUMDAN, MÖVLANAMDAN süzülübdü zaman-zaman,
    “ALPAMIŞ”dan, “BİLQAMIŞ”dan düzülübdü zaman-zaman.
    Demə mənim torpağımda üzülübdü zaman-zaman,
    HAQQI sevib, HAQQI deyib büzülübdü zaman-zaman.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

  • Saqif QARATORPAQ.Şeirlər

    KOMA

    Mənimiydi aylı-aylı gecələr,
    Mənimiydi qovaqların kölgəsi,
    İnnən belə xəyalımda gecələr,
    Ürək-ürək o çağların kölgəsi.

    Aman allah, tale elə bu imiş,
    Yaman yağır şübhələrin yağışı.
    İndiyədək axıtdığım su imiş,
    İnnən belə axacaqmı göz yaşım?!

    Nahaq yerə koma yapdım özümə,
    Niyə çıxdım nağılların içindən.
    Nahaq yerə əmma tapdım özümə,
    Di çıx görüm ağılların içindən!

    Ocaq çatıb gərək koma qızdıram,
    Gözlərimi çıxarsa da tüstüsü.
    Gərək qaçıb sevgiləri azdıram,
    Vurammasın məni bir də istisi.

    Ha tuturam əllərimi üzümə,
    Tanımasın məni bir də o həsrət.
    Ha deyirəm oxşamayım özümə,
    Tapanmasın məni heç vaxt məhəbbət.

    NAR AĞACI

    Qış yatıb yuxuya qaldı gecələr,
    Eşqindən gözləri tutuldu yazın.
    Yazıq yayı mürgü başdı gecələr,
    Payız görən kimi sevdi bu qızı.

    Dişi qana batan canavar kimi
    Uzun gecələrin bilir dadını.
    Bu gecə bir azca nağıllar kimi,–
    Payız soyundurur nar ağacını.

    DÜŞÜNCƏLƏR

    Göy üzü gözəl.
    Göy gözlər.
    Görüşlər.
    Ölmək istəyirəm.

    Gülünc olmaqdan qorxuram.
    Girinc olmaqdan qorxuram.

    Kölgələr çox.
    Bəlkələr çox.
    Ölkələr çox.
    Sərgərdan yolçular,
    Kimsəsiz komalar,
    Komasız kimsələr.

    Dərddən, danışdıq.
    Həsrətdən, danışdıq.
    Olanlar, keçənlər,
    Dünyadan köçənlər,

    Aclıq.
    İçimizi gəmirən tənhalıq
    Gedək çay içməyə!

    ***

    Qısqanc qadınlara bənzəyir yaman
    Yamanca qısqanır işığa məni.
    (Kövrək ümidlərin kölgəsi güman–
    Gözündə, könlündə qısqanclıq çəni.)

    Qorxur ulduzlara vurulmağımdan,
    Qorxur vurularam ay işığına,
    İşıqlı üzlərin yaraşığına.
    Vurulub işığa dönərəm elə,
    Qısqanc kölgələrin gözü yaşarar.
    Qəmli gecələrin toranlığından
    Çıxıb qarışaram yaz yağışına,
    Kiminsə məhrəm baxışlarına.
    İtəndə kölgəsi kirpiklərinin,

    Heyfsilənməyin!
    Başınız sağ olsun qısqanc kölgələr!
    Başınız sağ olsun Zatalilər!

    ***

    Başımı götürüb gedirdim elə,
    Çoxdan unutmuşdum ayaqlarımı.
    Qaldırıb astaca kirpiklərini,
    Nə yaxşı qarşıma çıxmısan belə.

    Başını götürüb qaçmaq çox asan.
    Başımı götürüb həmişə qaçsam
    Qurtula billəmmi ayaqlarımdan.

    Ayağım altında bir ovuc torpaq,
    Başımın üstündə ala buludlar.
    Bir ovuc torpaqnan ev tikə billəm,
    Bir ovuc torpaqda qəbrim qazılar.

    Bilir niyə yağır bu yağış, bu qar,
    Biz niyə yağmışıq Yer Kürəsinə?!
    Dünya ayaqyalın yüyürür, Allah,
    Haqqın işığına, haqqın səsinə!

  • Kənan AYDINOĞLU.Yeni şeirlər

    SƏN ORDA, MƏN BURDA TƏNHA QALANDA

    “Səni düşünəndə hərdən elə bil,
    Nəyimsə çatmayır mənim yanımda”.
    Müəllif.

    Ömrümün günləri bir qatar kimi,
    gəlib bir anlığa gözümdən keçir.
    Sən orda, mən burda tənha qalanda,
    elə bil əyninə fələk don biçir.

    Axı sən olanda mənimlə birgə,
    dünyanın xoşbəxti oluram yenə.
    Elə ki, ayrıldın mənim yanımdan,
    yenə də hey fikrim yönəlir sənə.

    DALĞALAR, DƏNİZLƏR İTİR GÖZÜMDƏ

    Dalğalar, dənizlər itir gözümdə,
    sən açıb gözünü yumana kimi.
    Düzünü söyləyim başqalaşıram,-
    köməyi özgədən umana kimi.

    Güldən-çiçəkdən də incəsən, gülüm,
    yasəmən, bənövşə hüsnünə çatmaz.
    Açmasan gözünü səhərlər, inan,
    Fəqət bu dünyada günəş də batmaz.

    YENƏ DƏ GÖZLƏRİM BU GÜN YOL ÇƏKİ

    “Sən məni bu qədər gözlətməmişdin,
    belə qoymamışdın gözümü yolda”.
    Nəriman Həsənzadə

    Özgəsi sənədə bu gün qol çəkir,
    Doğrunun yerini əyri sananda.
    Yenə də gözlərim bu gün yol çəkir,
    Səni düşünəndə, səni ananda.

    Sənlə keçən gündən xatirələr var,
    Bir də ki hamısı eyni deyil ki.
    Könlümün ən həssas duyğuları da,
    Sanki pıçıldayıb mənə deyir ki,-

    Haradsan sən qayıt dünyama mənim,
    Hissimi, duyğumu oyat yenidən.
    Sən orda, mən burdaayrı düşsək də,
    Qoy gülsün üzünə həyat yenidən.

    SƏNİN QULLUĞUNDA HEY DURURAM MƏN

    Çiynimi dağlara söykəyən zaman,
    Dərdimi-sərimi unuduram mən.
    Sübh çağı yuxudan sən oyanmamış,
    Bir şeir sarayı hey qururam mən.
    Nazını çəkməkçün, nazını, inan,
    Sən qulluğunda hey dururam mən.

    * * *

    Günəş boylanmasa səhər sübh çağı,
    Görünməz, inan ki, divarda kölgə.
    Çoxdandı gəlmirik üz-üzə yenə,
    Bölərdim dərdimi səninlə birgə.

    Görəydin dərdindən illər uzunu,
    Şair qələmimlə nələr çəkmişəm.
    Əridib həsrətdən yerin üzünü,
    Kim bilir bəlkə də başa çəkmişəm?!

    Leylini gözləyən bir Məcnun kimi,
    Səni düşünmüşəm, səni anmışam.
    Sevgini yollarda axtaran gündən,
    Yenə də eşqinlə alovlanmışam.

    Dolsa da qəlbimə qəribəliklər,
    Güc tapıb yanından mən düz keçmişəm.
    Gör neçə döyünən qəlbin içində,
    Həsrətli gözündə səni seçmişəm.

    AXI SƏN GƏLƏNDƏ BAŞQADI DÜNYA

    Sən gələn yollara gərək sevinib,
    Xəbəri göndərim özümdən qabaq.
    Gəl, harda qalmısan darıxdım sənsiz,
    Ürəyim söyləyir gözümdən qabaq?!

    Axı sən gələndə başqadı dünya,
    Narahat duyğular yerdə qalmayır.
    Kim sənə dedi ki, sənin gözündən,
    Şairin qələmi ilham almayır?!

    Gəlməsən, yolları şair ilhamım,
    Özümdən də əvvəl fəryad qoparır.
    Nə bilim, bəlkə də sənin göz yaşın,
    Mənim hisslərimi haqq aparır?!

    TƏBİƏT KÖNLÜMÜ ÖZÜ ALIBDI

    Yenə səssizlikdi mənim könlümdə,
    Elə bil dərdimi soruşan yoxdu.
    Misralar içndə, kəlmə içində,
    Adından bir dastan danışan yoxdu.

    Baxma ki, keçibdi gün qatar kimi,
    Yenə də qəlbimdə həsrət qalıbdı.
    Yolun gözləyəndən bir körpə kimi,
    Könlümü təbiət özü alıbdı.

    Bir də bilirsənmi sənin yolunu,
    Yenə gözləməkdən yorulmadım heç?!
    Qəlbimi sevgiyə, şeri sevgiyə,
    Bu gün səsləməkdən yorulmadım heç.

    Dastan söylədiyim həmin o əsər,
    Əslində sözünün kəsəriymiş, eh.
    Bəlkə də dilindən çıxan bir kəlmə,
    Şairin ən böyük əsəriymiş, eh.

    GÖYNƏYİR QƏLBİMİN YARASI SƏNSİZ

    Hər dəfə baxanda ulduza, aya,
    Göynəyir qəlbimin yarası sənsiz.
    Bütün varlığıyla fəryad qoparır,
    Gözümün gah ağı, qarası sənsiz.

    Şeir sarayımın uçub tökülür,
    Çələngdən hörülmüş parası sənsiz.
    Tarixi bir ana bərabər olur,-
    Gecəylə gündüzün arası sənsiz.

    Tökür göz yaşını bil, gilə-glə,
    Dəli Koroğlunun narası sənsiz.
    Yolun gözləməkdən usanıb artıq,
    Yeni dərdlərimin çarası sənsiz.

    GÖZÜMÜN AĞINDA, QARASINDASAN

    Yanaqdan göz yaşı süzüləndə də,
    Dastanlar torpağa düzüləndə də,
    Həsrətdən dodaqlar büzüləndə də,
    Gözümün ağında, qarasındasan,
    De, görüm dünyanın harasındasan?!

    Sevinc göz yaşına dönsəm də belə,
    Gözəlin qaşına dönsəm də belə,
    Torpağın daşına dönsəm də belə,
    Gözümün ağında, qarasındasan,
    De, görüm dünyasının harasındasan?!

    Torpağın canına hopub gələrəm,
    Borana çevrilib qopub gələrəm.
    Mən səni axtarıb tapıb gələrəm,
    Gözümün ağında, qarasındasan,
    De, görüm dünyanın harasındasan?!

    Yenə ərşə çatır şair harayım,
    Çələngdən hörülən uçmaz sarayım.
    Mən səni de, görüm harda arayım?!
    Gözümün ağında, qarasındasan,
    De, görüm dünyanın harasındasan?!

    Yanaqdan süzülən yaşamı dönüm,
    Həsrtədən çatılan qaşamı dönüm?!
    Yurdumda dağamı, daşamı dönüm,
    Gözümün ağında, qarasındasan,
    De, görüm dünyanın harasındasan?!

    Kədərlər əriyib keçsin aradan,
    Yenə dayağımdı UCA YARADAN.
    Mən səni soruşum denən haradan?!
    Gözümün ağında, qarasındasan,
    De, görüm dünyanın harasındasan?!

    KƏDƏRİ SEVİNCLƏ GÖZLƏRİNDƏN ÇƏK!

    “Çəkdim həsrətin desəm, sənə mən,
    Bəlkə inanmazsan sözlərimə sən?!”.
    Müəllif.

    Qəlbindən süzülən duyğularını,
    Mənə söylədilər o vaxtı, gülüm.
    Məndə ki, o vaxtı coşub-daşırdım,
    Dəyişdi şairin bir baxtı, gülüm.

    Səhərdən-axşama narahat qəlbdə,
    Ən incə duyğular süzülüb gəldi.
    Dastanlar qoşanda qəlbimdə artıq,
    Torpaqdan qəlbimə düzülüb gəldi.

    O gündən bu günə mənim qəlbimin,
    Döyünən, çıpınan aynası oldun.
    ALLAHA, “QURAN”a dastanlar qoşan,
    TÜRKÜN ŞAİRİNİN DÜNYASI OLDUN.

    Sevinc də, kədər də mənim ömrümün,
    Səhərə can atan xəbəri oldu.
    Sənin gözlərinə qəm ələnməyi,-
    Sevgi sarayımın kədəri oldu.

    Hər dəfə çələngdən dastan qoşanda,
    Sən düşdün yadıma həmişəki tək.
    Nə kədər, nə qüssə yaraşmır sənə,
    Kədəri sevinclə gözlərindən çək.

    ARAYARAQ DÜNYADA GÖZ YAŞINA DÖNÜRƏM

    Gözəlliyin önündə əriyəndən qar kimi,
    Dənələnib dünyada səpələnən nar kimi,
    Hüsnü camalına mən heyran qalan yar kimi,
    Arayaraq dünyada göz yaşına dönürəm.

    Torpağın hər daşına ruh kimi hopa-hopa,
    Bəzən ömrün bir günü tufan tək qopa-qopa,
    Camalını düşünüb mən səni tapa-tapa,
    Arayaraq dünyada göz yaşına dönürəm.

    Axı sənsiz ömrümün sevinci də kədərdi,
    Gözlərini görməsəm, şair ömrüm hədərdi.
    Deyib kədər dastanım gözüm yaşı qədərdi,
    Arayaraq dünyada göz yaşına dönürəm.

    Çəkib həsrətin sənin daşlardan süzülərək,
    Dastanlarla bu yurda ruh kimi düzülərək,
    Gözəlliyin önündə can kimi büzülərək,
    Arayaraq dünyada göz yaşına dönürəm.

    Neynim şair ürəyim doğulandan utancaq,
    Görən həsrətim axı nə vaxtı qurtaracaq?!
    Ruhum sənsiz canımı qəbrimə aparacaq,
    Arayaraq dünyada göz yaşına dönürəm.

    ALLAH özü dayaqdı bəndəyə ömrü boyu,
    Göz yaşı da torpaqdı bəndəyə ömrü boyu.
    Kənan özü qonaqdı bəndəyə ömrü boyu,
    Arayaraq dünyada göz yaşına dönürəm.

    MƏNİ ŞAİR ELƏDİ

    Sultanı sarayımın,
    Məni şair elədi.
    Fəryadı harayımın,
    Məni şair elədi.

    Ruhun ruha hopması,
    Qiyamətin qopması,
    Yarı yarı tapması,
    Məni şair elədi.

    “Cahargah”da enən bəm,
    Gözlərində kədər, qəm,
    Yanağında sevinc, nəm,
    Məni şair elədi.

    YARADANA imanın,
    Gül ətirli məramın,
    Sevinc dolu bir anın,
    Məni şair elədi.

    Gülüşün, zarafatın,
    Məna dolu həyatın,
    Dilindəki bayatın,
    Məni şair elədi.

    Gülüş dolu yanağın,
    Sevinc dolu dodağın,
    Sənin gözəl olmağın,
    Məni şair elədi.

    Güllərə bənzəməyin,
    Ömrümü bəzəməyin,
    Nazlı-nazlı gəzməyin,
    Məni şair elədi.

    Sənin hüsnü camalın,
    Gülərüzlü amalın,
    TÜRK QADINI, kamalın,
    Məni şair elədi.

  • Kənan AYDINOĞLU.”ZƏLİMXAN YAQUB YARADICILIĞINDA TÜRK-İSLAM ƏXLAQI”. (Məqalə).

    ZƏLİMXAN YAQUB YARADICILIĞINDA TÜRK-ISLAM ƏXLAQI

    Türk-islam dünyasının önəmli şairlərindən olan Zəlimxan Yaqubun müxtəlif illərdə xalq şeiri üslubunda ərsəyə gətirdiyi ədəbi-bədii nümunələrdə Türk-müsəlman əxlaqı özünü göstərməkdədir.Zaman-zaman Allah və ”Quran” inamına sadiq qalan türklərin cəsarəti, qəhrəmanlığı barədə dastan sayağı əsərləri hər bir türkün gözündə canlanır.Türklərin islam mədəniyyətinə bəxş etdiyi gözəl əxlaq, Allah və “Quran”a inam, islam dininə və türk dilinə sadiqlik, möhkəm etiqad, türkün al qırmızı rəngli bayrağa və torpağa ruhu, canı qədər bağlanmaq, vahid bir ad altında-böyük türk dövləti qurmaq və ərazilərini genişləndirmək türklərin zamanın astanasından süzülərək gəlmiş ənənələrin zənginliyindən xəbər verən faktlarından biridir.Təbii ki, sadalanan yüksək əxlaqi keyfiyyətlər eyni zamanda böyük türk dövlətinin, mədəniyyətinin, ədəbiyyatının, tarixinin qədimlərə gedib çımasından xəbər verən əsas və yeganə mənbələrdən hesab olunur.
    Zaman etibarı ilə oğuz dillərinin ilk böyük şairi Yunus Əmrəyə ulu sayqılarla qəlbnin dərinliyindən süzülərək ərsəyə gətirdiyi ədəbi-bədii nümunəsində Zəlimxan Yaqub sufi şairin Uca Allaha bağlı olmasından, türkün ana yurdunda-Sarıcaqayadan Anadoluya qədər geniş bir ərazini əhatə etməsindən xəbər verir:

    Doğulan çox olsa da, neyləsin doğan ana,
    Hər gün dünyaya gəlmir nə Yunus, nə Mövlana.
    Dahilik zərrə-zərrə hopur iliyə, qana,
    Dünyanın yaxşi şeri hər gün yazilan deyil!

    Əsərlərini fars dilində yazmasına baxmayaraq, ilk dəfə türk dilində söyləyən, XIII əsr təsəvvüf poeziyasının ilk böyük nümayəndəsi Mövlana Cəlaləddin Rumiyə həsr etdiyi “MÖVLANA TÜRBƏSİNDƏ” əsəri deyiləni ədəbi fakt kimi bir daha təsdiqləyir.
    2006-ci ildə “Şərq-Qərb” nəşriyyatı tərəfindən kütləvi tirajla nəşr olunan “Seçilmiş Əsərləri”nin iki cildliyinin ikinci cildində Türk-islam əxlaqının kodekslərindən çıxış edərək həmin ədəbi-bədii nümunələrini ərsəyə gətirməsi əslində Zəlimxan Yaqub yaradıcılığının əsrarəngizliyindən, möhtəşəmliyindən irəli gəlir.
    Müasir dövrdə Türk-İslam əxlaqının ən gözəl xüsusiyyətlərini özündə birləşdirən Zəlimxan Yaqub əsərləri tarix boyu türk xalqının yüksək əxlaq sahibi olmasını bir daha sözün həqiqi mənasında oxucunun gözü önündə canlandırmaya bilmir.Bu da öz növbəsində əsası XIII əsrdə Yunus Əmrə tərəfindən “Vəhdəti-vücud”fəlsəfəsinin yaxud da Mövlana Cəlaləddin Ruminin zərrənin-insanın bütövə-Allaha yaxınlaşması fəlsəfəsinin qaranlığına dalmasından irəli gələn faktordur.
    Qarsın xocası Fövzi paşa okul müdiri Şahmət Bilgirə ulu sevgilərlə ünvanladığı “ŞAHMƏT XOCA” şeirində poetik olunması baxımından poeziya həvəskarlarının qəlbini türk-islam əxlaqının çalarları ilə zənginləşdirir.

    Qars ilə oyanırdım, Konya ilə yatırdım,
    Ən şirin arzuların xoş ətrinə batırdım.
    Bu torpaqla görüşə lap çoxdan can atırdım,
    Yaxşı ki, ömrüm sənə tuş oldu, Şahmət Qoca!

    “QOCATƏPƏ CAMESİNDƏ” şeirində bəndənin mərhəməti ilə geniş olan Uca Allahın qarşısında əyilməyini minnətdarlıq əlaməti kimi oxucunun nəzərinə çatdırır.

    Qocatəpə camesi… namaz cümə namazı,
    Tanrının xidmətində yüz min adam var azı.

    İlk dəfə silkələndi qəlbim, quhum, varlığım,
    Əyilmək-ucalığa mənim minnətdarlığım.

    Türk övladının nə krala, nə şaha, nə zora, nə də silaha əyilmədiyini belə göstərir:

    Türk övladı əyilməz nə krala, nə şaha,
    Türk övladı əyilməz nə zora, nə silaha.

    Türk-müsəlman əxlaqının əsas konsepsiyası olan Yaradanların ən gözəli olan uca Allaha, bəndələrə qiyamətə qədər doğru yol göstərən ilahi, nurani, səmavi kitaba-“Quran”a tabe olmaq Zəlimxan Yaqub əsərlərindən də yan keçmir.Bu konsepsiya zaman-zaman Türk-müsəlman dünyasının ən önəmli söz sənətkarlarının yaradıcılığının əsasını təşkil edib.Müasir çağdaş dövrdə isə bu ənənəvi konsepsiyanı Zəlimxan Yaqub əsərlərində yüksək Türk və Müsəlman ruhunda davam etdirir.Hətta “Seçilmiş Əsərləri”nin I və II cildində “MƏLƏK DODAĞINDA DİNƏN NƏĞMƏLƏR”, “TƏBİƏT ALLAHIN ŞAH ƏSƏRİDİ” bölməsi deyilənləri geniş oxucu kütləsinin gözü önündə canlandırır.
    1991-ci ildə “Gənclik” nəşriyyatı tərəfindən yüksək tirajla nəşr olunan və 1995-ci ildə “Şair harayı”, “Vətən yaraları”, “Sizi qınamıram” poemaları ilə birlikdə “Hacı Zeynalabdin Tağıyev” ədəbi mükafatına layiq görülən “Ziyarətin qəbul olsun” kitabının “İstanbulda quşlar qondu çiynimə” bölməsində Yunus Əmrəyə, Mövlana Cəlaləddin Rumiyə, Şahmət Bilgirə, Məhmət Akif Ərsoya, Məhəmməd Əmin Rəsulzadəyə, Memar Sinaniyə, Nazim Hikmətə zaman-zaman haqqın süzgəcindən süzürək gəlmiş dastan-epos xarakterli əsərlərində adlara rast gəlinməsi ədəbiyyat, mədəniyyət üçün əsrarəngiz, möhtəşəm, ecaskar sənət əsərləri ərsəyə gətirməyə qadir olduğunu yenidən gözlər önündə canladırır.
    Zəlimxan Yaqub kainatin fəxri, nəbilərin sərvəri, dünyanin yaradılmasının əsas və ilk şəxsi rəsulullahın,həbibullahın, sonuncu Peyğəmbər Əfəndimiz Həzrət Məhəmməd (səlləllahu əleyi və alihi və səlləm) böyük sevgi ilə ərsəyə gətirdiyi “PEYĞƏMBƏR” poeması zaman-zaman, tarix boyu peyğəmbərlərin əxlaqının dünyada hər bir bəşər övladı üçün nümunə olduğunu sübuta yetirən növbəti ədəbi-bədii nümunələrdən biridir.Türk-müsəlman dünyasının ən gözəl şairi Yunus Əmrəyə böyük türk sevgisi ilə ərməğan etdiyi “Yunus Əmrə dastanı” poeması təsəvvüf şairinə olan sevgisindən yaranıb.
    Azərbaycan xalqının adət-ənənəsini dərindən bildiyi üçün daha çox heca vəznində ərsəyə gətirdiyi ədəbi-bədii nümunələrdə türk xalqının ərənlər meydanında döyüşə hər an qəhrəmanlıq ruhu ilə hazır olduğunu “DÖYÜŞƏN TÜRK,OYANAN TÜRK, QALXAN TÜRK” əsərində ən incə çalarları ilə əks etdirməklə yanaşı, həm də türk xalqının “GİLQAMIŞ”, “ALPAMIŞ”, “MANAS” dastanlarında da böyük iftixar hissi ilə əks etdirir:

    “Gilqamış”dan, “Alpamış”dan, “Manas”dan,
    Geri qalmaz dastan olsun bu dastan.
    Qurtar bizi bu həsrətdən, bu yasdan
    Dəniz kimi dalğalan, türk, çalxan, türk!
    Döyüşən türk, oyanan türk, qalxan türk!

    Dünya tarixi ərzində öz torpaqlarının ərazi bütövlüyünün qorunub saxlanılmasında yüksək əzmkarlıq hissi ilə digər hökmdarlara nümunə olan Ərtoğrul bəy, Osman qazi, Orxan qazinin adını yüksək və ali hisslərlə öz poeziya örnəklərində qabarıq şəkildə əks etdirir:

    Yaddaşında sıralansın, anılsın,
    Ərtoğrul bəy, Osman qazi, Orxan, türk!
    Yenə Tanrı dağlarını qucaqla,
    Dağlar olsun səngərin, türk, arxan, türk!
    Döyüşən türk, oyanan türk, qalxan türk!!!

    Beləliklə, Türk-müsəlman dünyasının önəmli şairi olan Zəlimxan Yaqub həm ümumtürk, həm ümummüsəlman, həm də ümumbəşəri duyğuları Türk-İslam əxlaqının ən incə çalarlarını, təsəvvüf ideyalarını öz əsərlərində əks etdirən Böyük Türk Oğludur.

    Dərin hörmət və ehtiramla:
    Kənan AYDINOĞLU.
    “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin üzvü,
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri.
    21 dekabr, 2011.Sumqayıt-Bakı.

  • Mövlana Cəlaləddin Rumi.Həyatı və Yaradıcılığı

    Mövlana Cəlaləddin Rumi (fars. مولانا جلال الدین محمد رومی‎ Mevlānā Celāl-ed-Dīn Muhammed Rūmī; 1207, Bəlx, Əfqanıstan – 1273) — İslam və təsəvvüf dünyasında tanınmış fars dilli [1][2][3][4][5] şair, mövləvi yolunun öncülü, vəhdəti-vücud (panteizm) fəlsəfəsinin tanınmış nümayəndəsi.

    Həyatı

    Mövlana Cəlaləddin Rumi (Rumi adı ona Anadoluya (o vaxtlar Anadolu “Diyari Rum” adlanırdı) yerləşib orada yaşadığı üçün, “Əfəndimiz” mənasına gələn Mövlana isə özünə qarşı duyulan böyük hörmətin əlaməti olaraq verilmişdir) indiki Əfqanıstanın Bəlx şəhərində anadan olmuşdur. Rumi o dövrün İslam mədəniyyəti mərkəzlərindən biri sayılan Bəlx qəsəbəsində müəllimlik edən və Sultan-ül Üləma (alimlər sultanı) ləqəbi ilə tanınan Bəhaəddin Vələdin oğlu idi. Bəhaəddin Vələd 1214-1217-ci illər arasında ailəsi ilə birgə Anadoluya köçür. Mövlana bütün ömrünü o vaxt Səlcuqların paytaxtı olan Konya şəhərində keçirir, orada da dəfn edilir. Atası Bəhaəddin Vələdin ölümündən bir il sonra, 1232-ci ildə Konyaya gələn Seyyid Bürhanəddin Mövlananın tərbiyəsi ilə məşğul olmuş və Mövlana doqquz il ona xidmət etmişdir. Rumi 38 yaşında olarkən 60 yaşlı İslam piri, dərviş Şəmsəddin (Şəms) Təbrizi ilə tanış olur. Bu tanışlıq Cəlaləddinin dünyagörüşünə dərin təsir göstərir, onun fikir dünyasını kökündən dəyişdirir. Şəmsə qeyri-adi bir məhəbbətlə bağlanmış Cəlaləddin onu tanrı səviyyəsində ilahiləşdirir. Bir gün Şəms sirli şəkildə qeyb olarkən, Cəlaləddin sarsılmış və müəlliminə olan məhəbbətini, onun itməsindən doğan kədər və həsrətini bədii əsərlərində – məsnəvilərdə, rübai və qəzəllərində ifadə etmişdir. Nizami, Xaqani kimi türk oğlu olan Rumi şeirlərini fars dilində yazmışdır, türk dilində yalnız bir neçə şeri və farsca-türkcə müxəmməsi qalmışdır.

    2007-ci ildə Mövlananın anadan olmasının 800 illiyi YUNESKO tərəfindən Dünya Mövlana İli elan edilmişdir.

    Əsərləri

    Məsnəvi
    Divan-ı Kəbir
    Fihi ma fihi

    Gitme, istəməm!

    Demek sen böyle salına salına bensiz gidiyorsun,
    Ey cаnımın cаnı.
    Еy, dostların canına can katan,
    gül bahçesine böyle bensiz gitme, istemem.
    İstemem, ey gökkubbe, bensiz dönme.
    İstemem, ey ay, bensiz doğma.
    İstemem, ey yeryüzü, bensiz durma.
    Bensiz geçme, ey zaman, istemem.
    Sen benimle beraberken
    Hem bu dünya güzel bana, hem o dünya güzel.
    İstemem, bensiz kalma bu dünyada sen,
    o dünyaya bensiz gitme, istemem.
    İstemem, ey dizgin, bensiz at sürme.
    İstemem, ey dil, bensiz okuma.
    İstemem, ey göz, bensiz görme.
    Bensiz uçup gitme, ey ruh, istemem.
    Senin aydınlığındır aya ışığını veren geceleyin
    Ben bir geceyim, sen bir aysın madem,
    gökyüzünde bensiz gitme, istemem
    Gül sayesinde yanmaktan kurtufan dikene bak bir.
    Sen gülsün, bense senin dikeninim madem,
    gül bahçesine bensiz gitme, istemem.
    senin gözün bende iken
    ben senin çevgänın önündeyimdir.
    Ne olur, öylece bak dur bana,
    bırakıp gitme beni, istemem.
    O güzelle berabersen, sen ey neşe,
    istemem, sakın içme bensiz.
    Hünkärın damına çıkarsan, ey bekçi,
    sakın bensiz çıkma, istemem.
    Bir şey yoksa bu yolda senden,
    bitik bu yola düşenlerin hali.
    Ben senin izindeyim, ey izi görünmez dost,
    bensiz gitme, istemem.
    Ne yazık ki bu yola bilmeden rasgele girene!
    Sen ay, gideceğim yolu bilen,
    sen ey yolumun ışığı, sen ey benim değneğim,
    bensiz gitme, istemem.
    Onlar sadece aşk diyorlar sana,
    oysa aşk sultanımsın sen benim.
    Ey, hiç kimsenin düşüne sığmayan dost,
    bensiz gitme, istemem.

    Hatırla ama!

    Bir tatlı ömür gibi gitmeye niyetlendin,
    Ayrılık atına eyer vurdun inadına.
    Ama bizi unutma, hatırla ama.
    Sana temiz dostlar, iyi dostlar, bağdaş dostlar
    Yeryüzünde de var, gökyüzünde de var.
    Eski dostla ettiğin yemini, hatırla ama.
    Sen her gece ay değirmisini
    Başına yastık edince yollarda,
    Dizime yattığın geceleri hatırla ama.
    Sen ey, Hüsrevi kendine kül,
    Şirin gibi bir nice güzeli esir eden,
    Aşkının ateşiyle tıpkı Ferhat gibi benim
    Ayrılık dağını delmede olduğumu, hatırla ama.
    Bir deniz kesilen gözlerimin rüyasında
    Bir aşk ovasını görmüştün hani;
    Safran dallarıyla, ağustos gülleriyle sarmaşdolaş.
    Ey Tebrizli Şems,
    dinim aşktır benim, senin yüzünü gördüm göreli,
    benim dinim senin yüzünle övünür, ey sevgili.
    Bunu unutma, hatırla ama.

    GEL ARTIK!

    Ne aklım benim, ne dinim,
    ne kararım kaldı benim, ne sabrım,
    gel ne olur, gel artık.
    Ne gönlümün derdini sor bana,
    ne sararan yüzümü sor bana,
    ne içimin ateşini sor bana,
    gel gözünle gör, gel artık.
    Sıcağımla pişmiş bir somun gibi
    o kıpkızıl, al al yüzümü sorma.
    Gene ekmek gibi bayatlayıp bayatlayıp,
    gene ekmek gibi ufalana ufalana
    çaresiz, dökülmüş yollara,
    gel topla beni, gel artık.
    Bir vakitler bir aynaydım,
    yüzünden izler toplamadaydım,
    şimdi buruştum, şimdi sarardım,
    gel gör beni, gel artık.
    Dere gibi akıyorum sağa sola,
    ayrılık her yanımda pusuda.
    Sabahları yalvarırım yakarırım
    rüzgärların karşısmda,
    gel ne olur, gel artık.
    Başın kille ıslaksa da,
    ayağına diken batmışsa da,
    durma gel Allah aşkına,
    gel demeden kurtar beni.
    Ey äşıklar peygamberi,
    gönül ateşinde yanmtşım ben,
    boğulmuşum göz yaşına.
    Git sor Allahm seversen:
    Ne yol gösterir sevgili,
    ne çare yazar bana?

    BU ŞİİR ONDAN UTANIYOR

    Bu ne güzel koku böyle,
    bu ne güzel koku.
    Gül bahçesinden yoksa gelen o mu?
    Gece mi bu gelen, misk mi bu, amber mı bu?
    Bu ne güzel koku böyle,
    bu ne güzel koku.
    O pazardan tezcecik yoksa o mu geliyor,
    yoksa güzelimiz geri mi geliyor ne?
    Bu nasıl yüz böyle,
    bu nasıl ışık?
    Bu nasıl ay böyle,
    bu nasıl güneş?
    Mağaradan çıxdı,
    dağdan mı iniyor,
    o yanlızlığın adamı,
    o dost?
    Boş yere arama şarap testisini sen.
    Koklama onun ağzını sen boş yere.
    Şu meyhaneciden mi geliyor sandın onu;
    dostum, onu sen kendin gibi belleme.
    Yolda o yapayalnızsa ne olur?
    Başında sarık yoksa ne çıkar?
    Ne bundan güneşe bir leke olur,
    ne ayın gösterişine zarar.
    Bu gece uyuma dostum, uyuma.
    Bir kolayma getir onu bul.
    Sarhoşlar meclisine hep böyle geceleyin gelir o.
    Bu gece uyuma dostum, uyuma.
    Biz duvarda asılı duran resimleriz.
    Bizi yapan ressamın varlık şavkı
    duvarın üzerine bir vurdu mu,
    bakarsın o andacanlanıvermiş, kımıldanmışız.
    Onun selvi boyu bir göründü mü,
    bakarsın dünya güllük gülistanlık.
    Kalktı bir salındı, kendini bir gösterdi mi,
    bakarsm kıyamet koptu gitti.
    Bakarsın Calinus gibi hastalar ülkesindedir o.
    Bakarsın hayret yurdunda dolaşır hastalar gibi.
    Sustum artık ben,
    sustum artık.
    Bu şiir utanıyor ondan.

    O GELİYOR, O!

    Yollara sular dökün,
    bahçelere müjdeler edin,
    bahar kokuları geliyor,
    o geliyor, o.
    Ay parçamız, sevgilimiz, yarimiz geliyor.
    Yol verin, açılın, savulun.
    Beri durun, beri.
    Yüzü apaydınlık, akpak,
    bastığı yeri ardında gündüzler gibi bırakarak
    o geliyor, o.
    Аy парçаmız, sеvimlimiz, yarimiz geliyor.
    Gökler yeryüzünü kapladı, örttü bir anda.
    Bir anda dört yanı mis gibi bir koku sardı.
    Bir anda bir velvele, bir kıyamet koptu cihanda.
    O geliyor, o.
    Ay parçamız, sevgilimiz, yarimiz geliyоr.
    Bir anda can geldi bağlara, bağlar ışıdı.
    Bir anda açıldı baktı bağlarda gözler.
    Bir anda bizde ne gam kaldı, ne dert kaldı, ne keder.
    O geliyor, o.
    Ay parçamız, sevgilimiz, yarimiz geliyor.
    Yayından fırladı ok.
    Hedefe ha vardı, ha varacak.
    Bahçeler selama durdu.
    Selviler ayağa kalktı.
    Çayır çimen yollara düştü.
    işte konca, ata binmiş geliyor.
    Biz ne duruyoruz.
    o geliyor, o.
    Ay parçamız, sevgilimiz, yarimiz geliyor.
    Sen bizim yöremize gelirsen göreceksin, ey Şems,
    huyumuz sadece susmak olmuş bizim, susmak.
    Senin güzel gözlerin için işte canım pusuda.
    Rahatım kaçtı benim,
    geceleri uykum kalmadı gitti ama,
    bak işte o güzel hüriler yola çıkmış geliyor.

    GELDİ

    Güneşim, ayım geldi.
    Gözüm, kulağım geldi.
    Gümüş bedenlim geldi.
    Altın madenim geldi.
    Başımın sarhoşluğu geldi.
    Gözümün nuru geldi.
    Başka bir şey dilediysen
    işte o başka bir şeyim geldi.
    Yolumu vuran geldi.
    Tövbemi bozan geldi.
    Gümüş bedenli güzel
    kapımdan ansızın çıkageldi.
    Ey eski dostum benim,
    bak bugün dünden çok iyi.
    Dün ondan bir haber almıştım,
    hemen de sarhoş olmuştum.
    Dün gece onu mumla aramış durmuştum.
    Bak bugün bir demet gül gibi
    yol uğrağıma geliverdi.
    Şarap içmeliyim şarap,
    şimşekler saçmalı aklım,
    bunun tam vakti.
    Kuş olmalıyım, uçmalıyım,
    kolum, kanadım geldi.
    Bir anda aydınlık içinde dünya.
    Bir anda dünya sabahlar gibi.
    İşte bağırmanın tam zamanı şimdi.
    İşte kükremenin tam zamanı.
    Benim koca arslanım geldi.

    GÖLGE KESİL

    İşte meyhane güzeli geldi,
    bizi alacak, eve götürecek.
    İşte geldi baharlar içinde,
    geldi yüzümüz gülsün diye,
    içimiz açılsın, ışısın diye,
    olalım diye genç ve taze.
    İşte dağarcığını açtı.
    işte belini sıktı.
    İşte yayını kurdu.
    İşte okunu yastı.
    İşte yolumuzu vuracak.
    İşte bizi yemek, yutmak için,
    bin dereden su getirecek,
    bir nice düzenler kuracak.
    Ama durma gene yürü sen,
    gölge kesil onun ince boyuna.
    Önünde ardında koş yuvarlan.
    Sonunda taze bir fidan gibi
    kökümüzden söküp çıkaracaksa da bizi aldırma.
    Mermer bir yürek varsa sende dostum, dayan!
    Gene geldi işte gene geldi.
    İşte o uzun ömür geldi.
    Sultanların şahı geldi.
    Gizli hazine geldi.
    Cihanın canı geldi.
    İşte güneş koç burcuna geldi,
    gülen yüzümüzü görmek için
    yaradılış ağacının üstünde.

    BAŞKA YARINLAR

    Bugün yüzünde bir başka güzellik var senin,
    bugün dudağında bir başka tad var,
    boyunda bir başka yücelik.
    Bugün kırmızı gülün bir başka daldan.
    Ayın gökyüzüne bugün sığmamış.
    Göklere benzeyen göğsün bugün daha geniş.
    Hangi yanımdan kalktın bu sabah, söyle,
    bir başka kavga var dünyada senin yüzünden,
    dünyada bir başka gidiş.
    Biz senin gözlerinden gördük
    arslanlara meydan okuyan o ceylanı.
    Başka bir ovası var o ceylanın bugün
    iki cihandanda dışarı.
    Seven insanın ayağı mı yok,
    işte ona ölümsüzlük kanadı.
    Yukarlarda onunla uçar gider.
    Gözlerinin denizinde onu arama.
    O inci bir başka denizde.
    Bakarsın bugün sever bu yürek,
    yarın sevilir bakarsın.
    Yüreğimin özünde başka yarmlar var.

    DÜN GECE

    Ne güzel geceydi dün gece, ne güzel geceydi:
    Onunla sarmaşdolaş, dudak dudağa,
    talih kapısı ardına kadar açık,
    güneşkucağımızda.
    Ne güzel geceydi dün gece, ne güzel geceydi:
    Şarap tasını her sunuşunda
    diyordu aklını başına al.
    Hani dün gece aklın da tam sırasıydı ya!

    GENE NE OLDU SANA?

    Gene ne oldu sana böyle birdenbire,
    neden gene suratın asık?
    Yoksa bir başka dost mu buldun kendine?
    Gene neden uzattın cefa elini,
    neden ayağını bizden çekiverdin?
    Ay parçam benim, sevgilim,
    kötü şeyler söylemiş düşmanlar sana.
    Yalancılık etmişler, kandırmışlar seni.
    Dün gece içlendim, acındım, bir hal oldum.
    Gözüme bir damla uyku girmedi.
    Ey sıcak soluğum benim, kalk.
    Ey dün gecem benim, geri gel.
    Ne gördün, nasıl gördün, söyle.
    Böyle çaresiz bırakma bizi.
    Bir ayna almışsın eline,
    yüzüne bakıp duruyorsun.
    Perdemizin ardına girmişsin
    yırtmışsın perdemizi.
    Bir çıkar yol nasıl bulayım, bilmem ki,
    seni gördüğüm günden bu yana
    akıl mı kaldı bende,
    fikir mi kaldı sanki.
    işte gönül yurdunun kapısı
    ardına kadar açık.
    işte her yanda ayak izlerin senin.
    Ne diye düşmanların kapısına koşarsın hala anlamadım
    ne diye hala onların evine girersin.
    Bizim dudaklarımızı emdiğin günden bu yana
    aklımda hep senin dudakların, ağzın.
    Nerde senden bir söz açan görsem
    hep onun ağzına bakar, biterim.
    Onda senden bir şey görsem
    aklıma kötü şeyler gelir,
    sakın bu hırsız falan olmasın, derim,
    derim, sen bunu nerden buldun,
    sen bunu nerden aldın, derim.
    Ey Rum ülkesinin övünduğü Şemseddin,
    bir daha yüzünü çevirip bakmadın bize.
    Artık şu dünyanın sensiz hiç tadı yok.
    Dünyada her şey gözünü seninle açardı,
    sen her şeyden olgun ve güzeldin.
    Bize Tebriz’den bir habercik salarsan,
    sana kalk bu yana gel, kalk gel, derim,
    kalk gel, derim, seni doğuran, büyüten toprağa

  • Bu gün Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri,Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin üzvü Yolçuyev MƏHƏMMƏD Yolçu oğlunun doğum günüdür.

    Bu gün Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri,Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin üzvü Yolçuyev MƏHƏMMƏD Yolçu oğlunun doğum günüdür..Bu münaisbətlə Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya Heyəti Portalın Rəhbəri MƏHƏMMƏD qardaşımızı təbrik edir, ona orta təhsil illərində bol-bol uğurlar arzulayır!
    DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN! ALLAH SİZİ KORUSUN! AMİN!

    TANRI SƏNİ QORUYUB KAMİLLİYƏ ÇATDIRSIN!

    Gözəlliklər içində doğuldun doğuldun deyə. qardaş,
    Ömrü boyu sevdin sən Ana yurdda qadını.
    Xoşbəxtsən ki, seçdilər ata-ana səninçün,
    Peyğəmbər Əfəndimiz MƏHƏMMƏDİN adını.

    TANRI SƏNİ QORUSUN GÖZƏL OLAN DÜNYADA!

    Sən atanın,ananın gözünün nuru oldun,
    Tanrı səni qorusun gözəl olan dünyada!
    Gözzəl ata,ananın şükür, qüruru oldun,
    Tanrı səni qorusun gözəl olan dünyada!

    Doğum günün mübarək olsun, olsun, MƏHƏMMƏD,
    Sevincdən ömrü boyu gözün dolsun, MƏHƏMMƏD!
    Nurunun damlasından çiçək solsun, MƏHƏMMƏD,
    Tanrı səni qorusun gözəl olan dünyada!

  • Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin Məclis üzvü, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş Redaktoru Saqif QARATORPAQ.Həyatı və Yaradıcılığı

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    Saqif Qaratorpaq ( Babayev Saqif Qnyaz oğlu) 1963-cü il oktyabr ayının 26-da Qazan ( indiki Ağstafa) rayonunun Köçəsgər kəndində anadan olub.İbtidai və orta təhsilini öz doğma rayonlarında alıb.
    1982-ci ildə Azərbaycan Texniki Universitetinə qəbul olub.1986-cı ildə həmin Universiteti bitirib.1999-2003-cü illərdə Qazax Müəllimlər İnsitutunun Tarix fakültəsində ali təhsil alıb.2000-ci ildə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.2001-ci ildən Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin Məclis üzvüdür.
    Saqif Qaratorpağın ilk şeirləri “Ulduz”, “Azərbaycan”, “Gənclik” jurnallarında, “Kaspi”, “Avrasiya”, “Yol”, “Ədəbiyyat və İncəsənət”, “Ekspress” qəzetlərində dərc olunub.
    2006-cı ildə “Adiloğlu” nəşriyyatı tərəfindən “Şamın kölgəsi” adlı ilk şeirlər kitabı nəşr olundu.2012-ci ildə “Ünsiyyət” nəşriyyatı tərəfindən “Bir könül varağında” adlı ikinci şeirlər kitabı nəşr olunub.Haal-hazırda Ağstafa rayon Köçəsgər kəndində 1 saylı orta məktəbdə Tarix müəllimi işləyir.Ağstafada fəaliyyət göstərən “Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyini n sədridir.
    Saqif Qaratorpaq dövri mətbuat səhifələrində şeirləri ilə ardıcıl olaraq çıxış edib.
    Saqif Qaratorpağın ömrünün sonrakı günlərind əşeirləri Bakı şəhərində “Sözün Sehri”, “Bizim Söz” qəzətlərində, “Ziyalı Ocağı” jurnalında, Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalında dərc olunub.

    XƏNCƏR

    O ki dar ayaqda qoruyub bizi,
    Paxıl ürəklərə tuşlamışıq biz.
    Bəlkə də birinci döyüşümüzü
    Xəncər davasıyla başlamışıq biz.

    Gümüş dəstəyində barmaq izləri,–
    Bilirəm, qorxağın əlinə yatmaz.
    Görsə ürəksizin əsər dizləri,
    Belinə bağlasa, belinə yatmaz.

    Doğrusu, bir azca parıltımız var,
    Qorxub qınımızdan çıxa bilmirik.
    Eh, elə quruca qaraltımız var,
    Bərkə düşən kimi gözdən itirik.

    Tiyəsiz xəncərlər göz qamaşdırır,
    Gizləyə bilmirik «heyrətimizi».
    Yaltaqlar yığılıb «muzey» açdırır,
    Rəflərə qoyuruq qeyrətimizi.

    İtir yavaş-yavaş sözün ovxarı,
    Korşala-korşala tiyəsiz qalır.
    Üstündən ötdükcə vaxtın axarı,
    Gümüş xəncərimiz yiyəsiz qalır.

    Deşir ürəyimi bir dərd xəncəri,
    Dəvanın-dərmanın əsəri olmur.
    Qardaş, korşalanda qeyrət xəncəri;
    Gümüş xəncərlərin kəsəri olmur.

    ÇIYINLƏR

    Çiyinlər öyrəşib həmişə yükə,
    Baharı daşıyıb, qışı daşıyıb.
    Sevdası, qovğası özündən yekə
    Ağıllı, ağılsız başı daşıyıb.

    Çiyinlər öyrəşib həmişə yükə,
    Yorulmaz yollarda dəvələr kimi.
    Gedərik yol boyu tər tökə-tökə,
    Gedər çiynimizdə dünyanın qəmi.

    Gedərik dayanıb, dinşəyib bir az,–
    Torpağın qarğışı tutana kimi,
    Çiynimiz tabuta çatana kimi
    Boyumuz uzanar, ömür uzanmaz.

    Çiynimiz tabuta çatıb dayanar,
    Yox olar dünyanın nağılı birdən,
    Hardasa baxtımız yatıb dayanar,
    İtirrik ümidi, ağılı birdən.

    Yapışar yollara ayaqlarımız,–
    Torpaq ilğım kimi çəkər adamı.
    Çatlayar qəfilcə dodaqlarımız,
    Bir anlıq unudar adını hamı.

    Bir qorxu qıvrılıb yatar ürəkdə,
    Açıb ağartmarıq ancaq heç kimə.
    Sevinci hamıyla bölə bilsək də,
    Dərd var–bölünəsi deyilmiş demə.

    Yaxın olanmazmış heç vaxt özgəsi,
    Hər kəsin bir mərhəm kədəri varmış.
    Hərənin çiynində bir qəm heyvəsi,–
    Hərə öz dərdini tək aparırmış.

    QABAĞIMI KƏSƏN VAR

    Daha səni qaçırası deyiləm,
    Daha yoxdu yollarının qorxusu.
    Anan bilsə çəkməyəcək daha qəm,
    Qaçmayacaq innən belə yuxusu.

    Yuxularım çin olmadı, neyləyim?!
    Nədən oldu?
    Ya taledən, ya baxtdan,
    Sinəm dolu, üzüm gəlmir söyləyim,
    Köks ötürüb boylanıram uzaqdan.

    Arzularım, diləklərim, şüşəydi,
    Sındı qəfil, qəlpə-qəlpə töküldü.
    Səni tale, məni də ki vaxt əydi,
    Sınan qəlbi bacarırsan tik indi!

    Görən sənmi, görən mənmi günahkar,
    Ya ağlımla dil tapmayan ürəyim?!
    Göstər mənə günahsız bir Adam var,
    Tanrı deyim, ulu deyim, pir deyim.

    Daha səni qaçırası deyiləm,
    Daha məndən hər gün uman-küsən var.
    Daha səni ötürəsi deyiləm,
    Bilirsənmi, qabağımı kəsən var.

    DÖYÜŞ

    Döyüşdü…
    Baş düşür yerə:
    insan başı, at başı.
    Meydanda düşən papaqlar
    gəzirlər yiyəsini.
    Meydanda düşən papaq kimi
    düşüb qaldı yurd yeri,
    dönüb də Kim götürər?!

    * * *

    Sən də, mən də
    iki damla göz yaşıydıq.
    Axdıq, axdıq
    bir həsrətin yanağıyla,
    bir vüsalın daş ovcuna
    düşənmədik.
    Nə sən mənə,
    Nə mən sənə küsənmədik.
    Axdıq, axdıq
    ömrümüzdən
    bulud kimi ötüb keçən
    günü, ayı saya-saya,
    Sən bir çaya,
    mən bir çaya,
    bir həsrətin yanağıyla…

    GÖRÜNMƏZ

    Bu sevdanın payızı
    Gətirdimi ayazı?
    Gözlərimdə qəm buzu,
    Əriməz ki, əriməz.

    Bilirdimmi bu istək,
    Çən-dumana düşəcək.
    Qəm düzündə bəxt köşək,
    Yeriməz ki, yeriməz.

    O çağıran kim idi?!
    İtirdimmi ümidi?
    Ürək uşaq kimidi,
    Kiriməz ki, kiriməz.

    Sevda ulu, eşq əzəl,
    Töküldüm xəzəl-xəzəl,
    İtirdiyim o gözəl
    Görünməz ki, görünməz.

    SƏN GEDƏN YOLLARIN

    Sən gedən yolların üzü qürbətə,
    Bir də bu yerlərə gələcəkmisən?!
    Sən gedən yolların üzü həsrətə,
    Geriyə qayıda biləcəkmisən?!

    Üz tutub gedirsən bəs birnəfəsə,
    Axı, bu getməyin qayıtmağı var.
    Hayıf, ayrılığın yolları kəsə,
    Hayıf, ayrılığın yolları hamar.

    Payızda köç edən durna deyilsən,
    Geriyə dönəsən yaz gələn kimi,
    Qəm səni tanıyar, qəmə əyilsən,–
    Tənha bilən kimi, tək bilən kimi.

    Gözlərin yol çəkər, yollar uzanar,–
    Baxdıqca ürəyin sıxılacaqdır.
    Sən gedən yollara qollar uzanar,
    Sən dönən yollara kim çıxacaqdır?

    Üz tutub gedirsən, getməyə nə var;
    Getmək əzab deyil qayıda bilsən.
    Gedirsən, bir ovuc torpaq da apar,
    Gözünə tökərsən məhəbbət ölsə.

    ASFALTA ÇƏKILƏN ŞƏKIL

    O gecə rəssamıydı,
    naşı bir rəssam,
    fırçası dəmirdən,
    Bakının sinəsinə çəkdi şəklimi,
    Ən böyük küçəsinə çəkdi şəklimi.
    Tək bircə şəklim var,–
    nə dostlara yollaya bilirəm,
    nə qohumlara;
    nə də sevgilimə.
    Tək bircə şəklim var,–
    Sinəsində gəzdirəcək vətən.

    ocaq,1990

    AĞI

    Nə vaxtdı bir qəmin başdaşıyam mən,
    Bir qız sevdiyitək qucammaz məni.
    Bir yetim sevginin göz yaşıyam mən,
    O şana kirpiklər tutanmaz məni.

    Qəlbin heyrətindən bir haray doğar,–
    Heyrətim bir kövrək sözü gətirər.
    Yenə Günəş çıxar, Yenə Ay doğar,–
    Sərsəri küləklər yazı gətirər.

    O külək köksümə sığına bilsə,
    Ötən buludları saxladı bəlkə.
    Buludlar məni də yaxını bilsə,
    Sıxıb gözlərini ağladı bəlkə.

    Sonra göy üzündə bir göy qurşağı
    Görüb də qəfilcə dillənəcəksən.
    Sonra da bir ömrün dağdan aşmağı,
    Sonra, sonrasını nə biləcəksən?

    Hərənin öz dərdi öz içindədir,
    Ya mavi təbəssüm, ya gözlərdə yaş.
    Dünya öz işində öz, gücündədir,–
    Yolçu yolda gərək, gəl gedək qardaş!

    19.02.1990

    ÖZKEÇMİŞİM

    Dinc durmayıb dincliyimə daş atdım,
    Mələklərin qanadını qanatdım.
    Arzuların yüyənini boşaltdım
    Sınıq-salxaq arabanın içində.

    Öz ağlımın ucbatından ağrıdım,
    Uzandığım budaqları doğradım.
    Baxtım döndü, bəy quşunu qarğadım
    Tozu qopan xarabanın içində.

    Bu dünyada tənha qalan qurdmuşam.
    Öz səsimi eşidəndə qorxmuşam.
    Yüz keçinin dərisini yırtmışam
    Neçə-neçə barabanın içindən.

  • Bu gün Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbərləri Kamran AYDINOĞLU və Kənan AYDINOĞLUNUN doğum günüdür.

    Bu gün Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbərləri Kamran AYDINOĞLU və Kənan AYDINOĞLUNUN doğum günüdür.Bu münasibətlə Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya heyəti adından Portalın Rəhbəri kamran Murquzovu doğum günü münasibətilə təbrik edirik. dünyada ən özəl nemət olan can sağlığı Ulu Tanrıdan diləyirik.Azərbyacanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri Kənan Aydınoğlunun müxtəlif illərdə qələmə aldığı ədəbi-bədii nümunələri oxucuların diqqtinə çatdırırıq.

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    Murquzov Kamran Aydın oğlu 1989-cu il oktyabr ayının 25-də Bakı şəhərində ziyalı ailəsində anadan olub.1996-cı ildə Qaradağ rayonu Müşfiqabad qəsəbəsindəki 274 saylı orta məktəbin birinci sinfinə daxil olub.Üç ildən sonra həmin məktəbin üçüncü sinfini bitirmişdir.1999-cu il yaşayış yerini dəyişdirdikləri üçün orta təhsilini Lökbatan qəsəbəsindəki 166 saylı orta məktəbdə davam etdirib.2007-ci ildə həmin məktəbi bitirmişdir.2008-ci ildə Azərbaycan Dövlət iqtisad Universitetinin Mühasibat Uçotu və Audit fakültəsinə qəbul olub.
    Azərbaycan Ədəbi Elektron Məkanında 2012-ci il fevral ayının 14-də Bakı şəhərində “Çağdaş Azərbaycan Ədəbiyyatının inkişafına dəstək” layihəsi çərçivəsində Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalını tə sis edib.Hal-hazırda Azərbaycanın Mə dəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri olmaqla bərabər, həm də Portalın dizayneri və tərtibatçısıdır.

    SÖZÜNƏ QURBAN

    Qardaşım Kamrana.

    On yeddi baharda,on yeddi qışda,
    Dediyin hər şirin sözünə qurban!
    Məğrurluq eyləyib igid tək duran,
    Sənin tək igidin yüzünə qurban!

    Anamın dayağı, balası sənsən,
    Mən köçsəm cahanda qalası sənsən,
    Anamın könlünü alası sənsən,
    Cahana od tökən gözünə qurban!

    Dərdimin tapılan çarası kimi,
    Kənanın könlünün yarası kimi,
    Gözünün gah ağı,qarası kimi,
    Sənin gülümsəyən üzünə qurban

    * * *

    Qardaşım Kamrana.

    Koroğludan bu yana nəfəs gəlir, can gəlir,
    O al günəşlə birgə, sökülməmiş dan gəlir.

    Dönür çərxi-fələyin hər bir işi tərsinə,
    Bu gün hücuma keçib, vaxt gəlir, zaman gəlir.

    Yaradanın önündə diz çöküb əyilməyə,
    Əlində “möhür daşı” yeni bir insan gəlir.

    O, vüqarlı dağların başın üstdən çəkilib,
    Yönəlib bizə sarı, çən gəlir, duman gəlir.

    Hələ uzaq səfərdən yorulmayan qonaq tək,
    Bu gün də xoş görüşə qardaşım Kamran gəlir.

    Dekabr, 2009.

    MƏNİ

    Qardaşım Kamrana.

    Qane eyləyir indi
    Qoluma qüvvət verən
    Evim-eşiyim məni
    Körpəlik çağlarımı
    Çox vaxt salır yadıma.
    Taxta beşiyim məni
    Şeirdi nəfəsiylə
    Soyuğa düşən zaman
    Qoymaz üşüyəm məni

    7 sentyabr 2008.

    ALQIŞ VƏ QARĞIŞ

    Qardaşım Kamrana.

    Sənin əməlin,
    Elə indicə
    Layiq görüldü,
    Alqışa, qardaş.
    Sən ömrün boyu,
    Çətin yollarda
    Düşməyəsən heç:
    Qarğışa, qardaş!

    * * *

    Qardaşım Kamrana.

    Bəlkə də əyləşmisən
    Masa arxasında sən.
    Kitabdakı şeiri
    Varaq-varaq oxuyub
    Bir az da yorulmusan.
    Ancaq yorulsan belə,
    Kədərlənmə fəqət sən.
    Çünki qamətli çinar
    Dayanıb sağ-solunda
    Sənə hey, keşik çəkir.

    5 may 2009.Sumqayıt.

    ANAMIN GÖZÜNƏ SƏPİLMİSƏN SƏN

    Qardaşım Kamrana.

    Sən daşdan, mərmərdən bahasan, baha,
    Torpağın özünə səpilmisən sən.
    Kədərdən ayrılıb, sevincə dönüb,
    Anamın gözünə səpilmisən sən.

    İNSANLAR KİMİ

    Qardaşım Kamrana.

    Dəyoşsəm könlümü özgə bir ada,
    Gərək yaşamayım öləm, a qardaş.
    Müqəddəs bayramda insanlar kimi,
    Düşünüb, bir az da güləm, a qardaş.

    HAQQIN QARŞISINDA ƏYİLƏK, QARDAŞ!

    Qardaşım Kamrana.

    Nə qədər ömrümüz var indən belə,
    Haqqın qarşısında əyilək, qardaş!
    Demədim, bədəncə gücsüz önündə,
    Büdrəyib, titrəyib, döyülək, qardaş!

    Yaşayıb bu ömrü verməyək bada,
    Gəlməsin bir cana, bi ruha qada.
    Ən gözəl kəlməni saldıqca yada,
    Yaradan önündə əriyək, qardaş!

    Sevinib, şadlansın böyük bir ölkə,
    Yad hisslər salmasın bu ömrə kölgə.
    Çalışıb-vuruşub səninlə birgə,
    Dünyanı qayğıya bürüyək, qardaş!

    DOLARDI GÖZ YAŞIM, DOLARDI, QARDAŞ!

    Qardaşım Kamrana.

    Təbriz canlananda gözüm önündə,
    Dolardı göz yaşım, dolardı, qardaş!
    Təbriz gözəlinin fəryad etməyi,-
    Qəlbimin məlhəmi olardı, qardaş!

    Dərdimi özümə kitab biləndə,
    Sevinci anamla birgə bölənədə,
    Gözəllər o tayda deyib güləndə,
    Kədərim çiçək tək solardı, qardaş!

    Qarışıq düşdüsə ortada nəsə,
    Belin bağlamayıb özgə bir kəsə.
    Təbriz də, Bakı da verib səs-səsə,
    Bir ibrət, bir öüyd alardı, qardaş!

    Dağıdıb gözlərdən qəmi, kədəri,
    Xoş sözlə, xoş üzlə açıb səhəri.
    O tayın bu tayla görüş xəbəri,-
    Ömürlük qəlbimdə qalardı, qardaş!

  • Bu gün XX əsr Azərbaycan Ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi Hüseyn Cavidin 130 yaşı tamam olur.

    Həyatı

    Hüseyn Abdulla oğlu Rasizadə (Hüseyn Cavid) – Azərbaycan şairi, dramaturq. Ruhani ailəsində doğulmuş, ibtidai təhsilini Naxçıvanda molla məktəbində, orta təhsilini M.T.Sidqinin “Məktəbi-tərbiyə” adlı yeni üsullu məktəbində almışdır (1894-1898).
    1899-1903-cü illərdə Cənubi Azərbaycanda olmuş, Təbrizin “Talibiyyə” mədrəsəsində təhsilini davam etdirmişdir. İstanbul Universitetinin ədəbiyyat şöbəsini bitirmiş (1909), Naxçıvanda, sonra isə Gəncə və Tiflisdə, 1915-ci ildən isə Bakıda müəllimlik etmişdir.
    Hüseyn Cavid klassik Azərbaycan ədəbiyyatının ən yaxşı ənənələrini inkişaf etdirən sənətkarlardandır. O, 20-ci əsr Azərbaycan mütərəqqi romantizminin banilərindən biri olmuşdur. Hüseyn Cavid sənəti janr və forma cəhətdən zəngindir. O, lirik şerlərin, lirik-epik, epik poemaların, Azərbaycan ədəbiyyatında ilk mənzum faciə və dramların müəllifidir. “Keçmiş günlər” adlı ilk şer kitabı 1913-cü ildə çap olunmuşdur.
    Hüseyn Cavid daha çox dramaturq kimi tanınmışdır. Onun fəlsəfi və tarixi faciələri, ailə-məişət dramları üslub, yazı ədası forma yeniliyi baxımından Azərbaycan dramaturgiyasında yeni bir mərhələ yaratdığı kimi, milli teatr mədəniyyətinin inkişafına da qüvvətli təsir göstərmiş, “Cavid teatrı” kimi səciyyələndirilmişdir. Dramaturgiyasında dövrün ümumbəşəri, böyük ictimai-siyasi və mədəni əhəmiyyətə malik problemləri əksini tapmışdır. Azərbaycan ədəbiyyatında ilk mənzum faciə olan “Şeyx Sənan” (1914) əsərində xalqları bir-birinə qovuşdurmaq üçün ümumbəşəri din ideyasını ortaya atmışdır. Hüseyn Cavid bu dövrdə tədriclə “haq verilmir, alınır” ideyasına gəlib çıxmışdır.
    Yaradıcılığında mühüm yer tutan “İblis” (1918) mənzum faciəsində dövrün bütün mürtəce qüvvələri – “insan insana qurddur” fəlsəfəsinin tərəfdarları, “iyirminci əsrin mədəni vəhşiləri” olan dairələri İblis surətində ümumiləşdirilmiş, işğalçı müharibələrə lənət yağdırılmışdır.
    1926-cı ildə müalicə üçün Almaniyaya gedən və 7 ay Berlində yaşayan Hüseyn Cavid oradan ziyalıların mənəvi iztirablarını əks etdirən bir sıra siyasi-lirik və lirik-epik şerlərlə qayıtdı.
    20-30-cu illərdə Hüseyn Cavid bir sıra tarixi dramlar yazmışdır. “Peyğəmbər” (1922) və “Topal Teymur” (1925) əsərlərindən sonra yazdığı “Səyavuş” (1933), “Xəyyam” (1935) tarixi dramları Hüseyn Cavidin tarixə, tarixi şəxsiyyətlərə baxışında ciddi dönüş oldu. Cənubi Azərbaycandakı azərbaycanlıların “şahənşahlıq” üsuli-idarəsi əsarəti altında əzab çəkməsi, ən adi insan hüquqlarından məhrum edilməsi də vətənpərvər şair kimi Hüseyn Cavidi düşündürürdü (“Telli saz” dramı, 1930; “Kor Neyzən” poeması, 1930). Sovetlər Birliyində totalitarizmin dəhşətli dövründə Hüseyn Cavid sosializmin “nailiyyətlər”indən yazmağı özünə rəva bilməmiş, Stalini, Azərbaycan ağalarını mədh etməkdən qətiyyətlə boyun qaçırmışdır. Ona görə də bu mətin şəxsiyyət Sibir buzlaqlarına sürgün edilmiş və orada həlak olmuşdur. (5.12.1941, İrkutsk vilayəti)

  • Rəhimova Aylin Murad qızının bu gün “3” yaşı tamam olur

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya Heyəti Rəhimova Aylin Murad qızının “3”yaşı tamam olması münasibətilə Aylini təbrik edir, ona dünyada ən gözəl nemət olan-can sağlığı arzulayır.Bu şeirlər Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri Kənan Aydınoğlu tərəfindən “3” yaşı tamam olan Aylin Rəhimovaya həsr olunur.

    * * *

    Körpə Aylinə.

    Şərəfli bir ömrü yaşamaq, düzü,
    Bəlkə hər bəşərə qismət olmayır.
    Axı kim dedi ki, övlad güləndə,
    Atanın, ananın gözü dolmayır?!

    Təzəcə dan yeri sökülən kimi,
    Qayğılar aləmə tökülən kimi,
    Günəş də dağ kimi bükülən kimi,
    Bir ömür körpənin könlün almayır?!

    UŞAQ RÜBAİLƏRİ

    (Körpə Aylinə.)

    Tökülür çiynindən ömürün daşı,
    Yanaqdan süzülür gözünün yaşı.
    Sağına-soluna baxıb güləndə,
    Sevincin özü də durur yanaşı.

    Dağılır gözündən kədər qəm kimi,
    Yuxular düzülür qətrə nəm kimi.
    Qədəmin atanda Ana torpaqda,
    Gözylərə yüksəlir ünü bəm kimi.

    Doğanda al günəş kaman inləyir,
    Göynəyən saz susur, min tar inləyir.
    Yanında olmasa həsrətli gözü,
    Hər səhər ananı yenə ünləyir.

    Gözündə nə qüssə, nə kədər olur,
    Sevinci bir anda su qədər olur.
    Üzündən, gözündən dürr tökülməyi,
    Narahat bir ömrə xoş xəbər olur.

  • Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş Redaktoru Nemət TAHİR.Tərcümeyi-hal və Şeirlər

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    Nemət Tahir (Rüstəmli Nemət Qəzənfər oğlu) 1987-ci il avqust ayının 27-də Ağdam rayonunun Qiyaslı kəndində anadan olub.Məlum səbəblərdən 1995-ci ildə Mingəçevirdə yerləşən Ağdam 128 saylı köçkün məktəbində birinci sinfə daxil olur.İlk şeiri “Ağlar” 2003-cü ildə “Sovqat” qəzetində işıq üzü görmüşdür.2006-cı ildə həmin məktəbi bitirib.2006-ci ildə Sumqayıt Dövlət Universitetinin Filologiya (Azərbaycan dili və Ədəbiyyatı) fakültəsinə daxil olub.
    Tələbəlik həyatı da yaradıclıq baxımından qaynar keçmişdir.Tələbəlik illərində “Sumqayıt Universiteti”, “168 saat”, “Şaman”, “Möhtəşəm Azərbaycan” qəzetlərinin əməkdaşı olub.Tələbəlik illərində şeirləri “Sumqayıt Universiteti”, “168 saat”, “Şaman”, “Möhtəşəm Azərbaycan” qəzetlərində, o cümlədən Sumqayıt şəhərinin yaradılmasının 60 illiyinə həsr olunmuş almanaxda çap olunmuşdur.Şeir, həkayə, məqalələr yazmışdır.2010-cu ildə Sumqayıt Dövlət Universitetini bitirmişdir.2010-2011-ci illərdə ordu sıralarında hərbi xidmətdə olmuşdur.
    2011-ci ilin avqust ayında Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin vakant yerlər müsabiqəsində iştirak edib.Ağdam rayonunun Sərfəli qəsəbəsində yerlə.ən 91 saylı tam köçkün orta məktəbinə Azərbaycan dili və Ədəbiyyatı müəllimi təyin edilib.Hal-hazırda həmin məktəbdə Azərbaycan dili və Ədəbiyyatı müəllimi işləyir.Ədəbi-bədii yaradıclığını da davam etdirir.
    Ömrünün sonrakı illərində şeirləri Bakı şəhərində “Sözün sehri” qəzetində, Ədəbiyyat, o cümlədən Mədəniyyət və Ədəbiyyat portalında həm şeirləri, həm də məqaləsi dərc olunub. Hal-hazırda “Gənc Yazarlar” Ədəbi Birliyinin üzvüdür.”Sumqayıt Universiteti” qəzeti ilə sıx əlaqə saxlamaqdadır.
    Nemət Tahir İlham Mikayıl, Kənan Aydınoğlu, Orxan Zaman, Elçin Əlizadə, Məmməd Eyyubov, Vüsal Mirzəmmədov, Kamran Nizami, Zaur Murad, Elşad Qarabaği, Əziz Muğani, Elvin Babayev, Təhmasib Azad, Günel İsrailqızı, Xəyalə Alıyeva, Aysel Cəfərova ilə sıx əlaqələrini indi də davam etdirməkdədir.

    OLMUR

    Bu sevgi elə bir müqəddəs sirdir,
    Yardan özgəsilə paylaşmaq olmur.
    Sevgilindən uzaq qəlbində sevgi,
    Hicranlı günlərə alışmaq olmur!

    Bəzən ürəyimə sevinc dolsa da,
    Sevgilimin yeri bir damcı dolmur.
    Bəzən bu həsrətə etsəm də hörmət,
    Sevgili düşmənlə barışmaq olmur.

    Daha ayrılığa dözə bilmirəm,
    Yanardım alovsuz, göz yaşım qoymur.
    Bizi sınağamı çəkir görəsən,
    Allahın işidir qarışmaq olmur?!

    DODAĞIM

    Məktubun sonunda “öpürəm” yazdın,
    Ağacda yarpaqtək əsdi dodağım.
    Onu belə qəmgin görəndə dilim.
    Dedi, sızlamağın bəsdir,dodağım.

    Bir az da əhdindən üz döndərməyib,
    Haqlını haqsıza qurban verməyib,
    Sənə qeybətinə dözə bilməyib,
    Dişimlə dilimi kəsdi dodağım.

    GÜLÜM

    Sorsan ayırlıqdan nələr çəkmişəm?!
    Həsrətdən göylərə sovrulub külüm.
    Eşqim iddiamdır, şaihidim cəfa,
    Tanrıdan tək səni diləyir könlüm.

    Pəncərini açıq qoyub yatarsan,
    Gələcəm səninlə dərdimi bölüm.
    Ruhum qonağındır yenə bu gecə,
    Bu an əbədilik olsunmu, gülüm?

    Əllərin ttitrəyir, baxışın ürkək,
    Saçların gül qoxur, dodağın çiçək.
    Mənimsə dodağım bal arısı tək,
    Sənin dodağına qonsunmu, gülüm?

    * * *

    Yenə payız gəldi sənsiz ömrümə,
    Otağım qaranlıq, divarlar soyuq.
    Tavana rəsmini çəkir gözlərim,
    Qəlbim buz parçası, duyğular soyuq.

    Qara buludlar tək nigarançılıq ,
    Həsrət gözlərinə kölgə salıbdır.
    Səni görməsəydim dəli olardı,
    Yaxşı ki, yadında şəklim qalıbdır.

    Səninlə üz-üzə durmuşuq sanki,
    Gözümüz danışır səssiz-səmirsiz.
    Bilməm, ayrılıqmı qorxutdu məni?
    Yanımda olsan da, darıxdım sənsiz.

  • Kənan AYDINOĞLU.”Ömrümə yazılan kədər dastanı”. (İthaf şeirlər)

    Bu şeirlər mənə dünyada hamıdan əziz olan Anam Rəhimova Mileylə Həmid qızının əziz ruhuna ithaf olunur.

    HƏSRƏTDƏN QURUMUR GÖZÜMÜN YAŞI

    Bu gün də sübh çağı dan sökülməmiş,
    Göydən yer üzünə nur tökülməmiş,
    Matəmli günlərdən bel bükülmüş,
    Gərək ki, oyadım mən dağı, daşı,
    Həsrətdən qurumur gözümün yaşı.

    Kaş ki, deyilənlər yalan olaydı,
    Anam bu ömrümdə qalan olaydı.
    Yaşayıb könlünü alan olaydı,
    Gərək ki, oyadım mən dağı, daşı,
    Həsrətdən qurumur gözümün yaşı.

    Bu yurda ələnən neçə kədərdən,
    Kaman tək qəlbləri yaran xəbərdən.
    Sübh çağı gözünü açan səhərdən,
    Gərək ki, oyadım mən dağı, daşı,
    Həsrətdən qurumur gözümün yaşı.

    UNUDA BİLMİRƏM SƏNİ, AY ANA!

    Yaradan Allaha qovuşdun sən də,
    Unuda bilmirəm səni, ay Ana!
    Qəlbimdi səhərdən narahat olan,
    Unuda bilmirəm səni, ay Ana!

    Əritdin ömrünü yanan şam kimi,
    Dolmuşdu gözlərin yanan cam kimi.
    Qürub etdin fəqət bir axşam kimi,
    Unuda bilmirəm səni, ay Ana!

    Misralar kədərdən yoğrulub gəlir,
    İçimdə duyğular doğulub gəlir.
    Sevincin göz yaşı boğulub gəlir,
    Unuda bilmirəm səni, ay Ana!

    KƏDƏR DOLU RÜBAİLƏR

    Şerimin günəşi, növrağı oldun,
    Qərib bir karvanın qonağı oldun.
    Hələ də sən mənim şair ömrümdən,
    Tökülüb itməyən yarpağı oldun.

    Gör nüçə suala cavablar qalıb,
    Səndən insanlara savablar qalıb?!
    Dünyamdan ayrılıb gedəndən bəri,
    Sənli xatirəli kitablar qalıb.

    Sənin yoxluğunla barışmıram mən,
    Şerimdə çaylara qarışmıram mən.
    Gör neçə gündür ki, səndən soruşub,
    Doğan günəşimlə barışmıram mən?!

    Sənin həsrətinə yanmalıyam mən,
    Özümü kədərli sanmalıyam mən.
    Sənin təbəssümün yadıma salıb,
    Səni hər günümdə anmalıyam mən.

    İLK DƏFƏ SƏN ŞAİR DEDİN ADIMA

    İlk dəfə sən şair dedin adıma,
    Şükür ki, düşürsən yenə yadıma.

    İlk günlər qəlbimə ilham dolanda,
    Sevincdən dağ, dərə bu gün solanda,
    Yenə də dərdimdən halı olanda,
    İlk dəfə sən şair dedin adıma,
    Şükür ki, düşürsən yenə yadıma.

    Dan yeri sökülüb günəş doğmamış,
    İşıq da zülməti hər an boğmamış,
    Ulduzlar qızarıb, yağış yağmamış.
    İlk dəfə sən şair dedin adıma,
    Şükür ki, düşürsən yenə yadıma.

    Şeirim qəzetdə çap olan günü,
    Sevincdən göz yaşım tökülən günü,
    Dan yeri qızarın sökülən günü,
    İlk dəfə sən şair dedin adıma,
    Şükür ki, düşürsən yenə yadıma.

    Ruhuma, canıma gəlməmiş qada,
    Sən şair nəvəni salmısan yada.
    Salmadın meylini şöhrətə, ada,
    İlk dəfə sən şair dedin adıma,
    Şükür ki, düşürsən yenə yadıma

    Körpələr beşikdə bələnən zaman,
    Quzular örüşdə mələnən zaman,
    Kədər, qəm gözümə ələnən zaman,
    İlk dəfə sən şair dedin adıma,
    Şükür ki, düşürsən yenə yadıma

    Gözümün haqq görən qara, ağında,
    Şeir sarayımın bir də bağında,
    Ömrümün ən cavan şair çağında,
    İlk dəfə sən şair dedin adıma,
    Şükür ki, düşürsən yenə yadıma

    Haqqa ümidimi bağlayan zaman,
    Kədərdən, qüssədən ağlayan zaman,
    Adını qəlbimdə saxlayan zaman,
    İlk dəfə sən şair dedin adıma,
    Şükür ki, düşürsən yenə yadıma

  • Yunus ƏMRƏ.Həyatı və Yaradıcılığı

    HƏYATI VƏ YARADICILIĞI

    Həyatı və şəxsiyyəti haqqında çox az məlumata sahib Yunus Əmrə-nin yaradıcılığı ,Anadolu Səlcuq dövlətinin dağılması və Anadolunun çeşidli bölgələrə kiçik-böyük Türk bəylikllərin qurulmaya başladığı dövrləri əhatə edir. Həmçinin yaşadığı dövr,Osmanlı imperiyasının qurulmağa başladığı dövrdür.
    Yunus Əmrə uzun müddət Hacı-Bektaşı Vəli Dərgahında işləmişdir.
    Yunusun yaşadığı illər ərzində, Anadolu türkləri ilə Moğol imperiyası arasında sıx ittifaq və münaqişə olmuşdur.Həmçinin Yunus Əmrənin yaşayış tarixçəsi , yalnız siyası baxışlarla deyil,həmçinin məzhəb və inanclarında toqquşduğu və müharibələrin geniş vüsət aldığı illərlə zəngindir.
    Yunus Əmrə yaradcılığını ilham qaynağı Mövlana Cəlaləddin Rumi,Həci Bektaşi-Vəli,Əhli Evrani Vəli və sair şairlərdir.Yunus Əmrə bu insanlar sayəsində Allaha sevgini,məhəbbət və əxlaqi düşüncələri ,digər başqa batil inanclara qarşı yöntəmləri öyrənmişdir.Bir sıra mənbələr Həci Bektaşi-Vəlidən dərs aldığını söyləyirlər.
    Kitabların bildirdiyi tarix və məlumatlara görə Yunus Əmrə 1240(1)-1320(1) illərin arasında yaşamışdır.Doğulduğu yerin tam aydın olmaması bəzi müzakirələrə gətirib çıxardığından mənbələrin çoxu artıq Yunusun Əskişəhərin Mihalıççık kəndində doğulması ilə bağlı fikri qəbul etmişlər.Həmçinin təhsili haqqında da heç bir məlumat tapılmayıb.
    Türk ədəbiyyatın ən böyük adlarından sayılan Yunus Əmrə yalnız xalq və təkkə şeirini deyil,divan şeirini də yaradıb.Yaşadığı dövrü boyu şeirləri ilə ədəbiyyata töhfə verən Yunus Əmrə heca və əruz vəzni ilə yazdığı şeirlərində sevginin təməlini qoymuşdu.Əsasən movzularında İslam düşüncəsi,nəsnələr,Allah qarşı sevgi və fikirlər,ölüm,doğum,yaşama bağlılıq,İlahi ədalət,insan sevgisi və sair geniş yer alıb
    Həmçinin yaşadığı dövrə hakim olan bir mövqü seçən Yunus Əmrə həqiqətləri insanlara yaxın dildə söylədiyindən çoxu zaman təzyiqlərlə uzbəüz qalıb.
    Yunus , insan olan hər kəsə qarşı : kaslb,zəngin,xristiyan,müsəlman ayrımı etməyən sevgiylə bağlıdır.Ondan ki, insan sevgisi Allahdan bir parçadır.Yunusun Allah diyarına qarşı sonsuz həsrət duyması bir çox şeirində səslənir.Yunus ömrü boyunca belə bir nostaljik fikirlərlə yanmış və şeirlərində hümmanın hərəkətini vermişdir.

    Divani Lüğət

    Yunus Əmrə şeirləri məhz bu divanda toplanılmışdır.Şeirlər əruz ölçüsü və heca vəznində yazılıb.Yunus Əmrə-dən qalan bütün informasiya və şeirlər məhz həmin kitabda cəmləşib.
    Yunus Əmrə ilə bağlı bəzi rəvayətlər və Yunus Əmrənin yaradıcılığından sitatlar….

    Cənnət,cənnət dedikləri,bir neçə mələk,bir neçə hüru,istəyənə ver onları,mən sən gərəksən,sən…

    Dağlar nə qədər yüksək olursa olsun,yol onun üstündən keçir…

    Nəfsdir səni yarı yolda qoyan,yolda qalır nəfsə uyan

    Sevəlim,seviləlim,onsuzda bu dünya kimsəyə qalmaz….

    Çox mal haramsız,çox söz yalansız olmaz

    * * *

    Biz dünyadan gedər olduq
    Qalanlara səlam olsun.
    Bizim üçün xeyir-dua
    Qılanlara səlam olsun.

    Əcəl bükə belimizi
    Söylətməyə dilimizi
    Xəstə ikən halımızı
    Soranlara səlam olsun.

    Tənim ortaya açıla
    Yaxasız kömlək biçilə
    Bizi bir asan vəch ilə
    Yuyanlara səlam olsun.

    Sal verilən qəsdimizə
    Gedər olduq dostumuza
    Namaz üçün üstümüzə
    Duranlara səlam olsun.

    Dərviş Yunus söylər sözü
    Yaş dolmuşdur iki gözü
    Bilməyən nə bilsin bizi
    Bilənlərə səlam olsun.

    Haqdan enən şərbəti içdik əlhəmdülillah,
    Şol qudrət dənizini keçdik əlhəmdülillah.

    Ana rəhmindən gəldik bazara;
    Bir kəfən aldıq döndük məzara!

    Yunus Əmrənin şeirləri ilə bağlı Anadoluda xalq arasında maraqlı bir rəvayət dolaşmaqdadır. Rəvayətə görə, onun vəfatından təxminən yüz il sonra (bəzi rəvayətlərdə isə Yunus Əmrənin sağlığında) Molla Qasım adli özünü alimlər alimi hesab edən birisinin əlinə Yunus Əmrənin şeirləri keçir. O, bir çayın başında bu şeirləri oxuyur və onlardakı mənaları anlamadığı üçün: – Bunlar da şeirdirmi?-deyə çaya atırdı. Nəhayət, şeirlərin birində bu misraları oxudu:

    Dərvis Yunus, bu sözü əyri-bəyri söyləmə
    Səni sınağa çəkər bir Molla Qasım gəlir.

    Bu sözləri oxuyan Molla Qasım, o anda səhv etdiyini anlayır və böyük bir peşmanlıq içində:
    – Ay Allah, Mən nə etdim! Qoca bir ümmandan xəbərim olmadı. Halbuki bir ruhi və mənəvi hikmət xəzinəsi tapmışdım. Mən bunu anlaya bilmədim. Amma o 100 il bundan əvvəl mənim halımdan xəbərdar imiş,-deyə ağlamağa başlayır. Sonra şeirlərin qalan hissəsini öpərək gözünün üstünə qoyur və onları mühafizə etməyə başlayır. Deyilənə görə, o vaxt Yunus Əmrənin mindən artıq şeiri məhv olub. Ardı var…

    Həyatı

    Yunus Əmrə Porsuq çayının Sakaryaya töküldüyü yerdə – Sərfi kəndində 1238-ci ildə doğulmuşdur. Mədrəsə təhsili görmüş, Tapdıq Əmrə adında şeyxə şəyirdlik etmişdir. Mövlana Cəlaləddin Ruminin məclislərinin iştirakçısı olmuşdur. Anadolunun bir çox kəndlərini gəzmiş, Azərbaycana və Şama da səfər etmişdir. Yunus Əmrə Qax rayonunun Oncallı kəndindəki oğuz qəbiristanlığında dəfn olunmuşdur. Hər il may ayında Türkiyənin ən gözəl şəhərlərindən olan Əskişəhərdə Yunus Əmrə günləri keçirilir.
    Yunus Əmrə xalq ozanı idi. Təkkə şerinin öncülüdür. Təmiz türk dilinin bayraqdarı “Vəhdəti vücud” fəlsəfəsinin qaranlıqlarını dələn bir filosofdur. O, sufizm fəlsəfəsini sadə xalq dilində, əsasən heca vəznində yazdığı qoşmalarda, gəraylılarda, ilahilərdə, eləcə də əruz vəznində yaratdığı qəzəl və məsnəvilərdə ifadə etmiş, şerimizi yüksək bədii səviyyəyə qaldırmış, özündən sonra yaranan Türkiyə, Azərbaycan və Türkmən ədəbiyyatlarına güclü təsir göstərmişdir.
    Yunus Əmrənin özü və yaradıcılığı haqqında bir çox əsərlər yazılıb. Bunlardan “Yunus Əmrə, Həyatı, sənəti və şerləri” (Əbdülbakı Cəlpinarlı, 1952-ci il) “Yunus Əmrə və Tasavvur” (Əbdülbakı Cəlpinarlı, 1961-ci il), “Dərdli dolab və Yunus Əmrənin həyat hekayəsi” (Nəzihə Araz, 1961- ci il), “Anadolunun iç aydınlığı, Yunu Əmrə” (Köyxan Övliya oğlu, 1963) və s. adını qeyd etmək olar.
    Türk şairi Yunis Əmrə 1320-ci ildə vəfat etmişdir.

    “Əmrə” sözünün mənası

    Anadoluda müxtəlif xalq ozanlarının, aşiğin və dərvişin adında iştirak edən Əmrə/Emre sözünün (məsələn, Yunus Əmrə, Tapdıq Əmrə) türkcədə “Aşiq” mənasını verdiyi dil elmi baxımından dəqiqləşmiş vəziyyətdədir. Bu sözün İmrə anlayışı ilə əlaqəli olduğu qəbul edilməkdədir. Türk-monqol dillərində dərman, ağız, qadınlıq, işarə bildirən (Am/Əm/Em/İm) kökündən törəyən Amramaq/Əmrəmeq/İmrəmek felləri “aşiq olmaq” deməkdir və Əmrə sözü də aşiq mənası daşıyır. Amrağ/Amra/Əmrə çevrilməsinə uğramışdır. Anadoluda “imremek” və “imrenmek” felləri bir şeyi çox sevmək, qibtə etmək, həddindən artıq istəklənmək mənaları daşıyır.

    Yaradıcılığı

    Biz dünyadan gedər olduq
    Qalanlara səlam olsun.
    Bizim üçün xeyir-dua
    Qılanlara səlam olsun.

    Əcəl bükə belimizi
    Söylətməyə dilimizi
    Xəstə ikən halımızı
    Soranlara səlam olsun.

    Tənim ortaya açıla
    Yaxasız kömlək biçilə
    Bizi bir asan vəch ilə
    Yuyanlara səlam olsun.

    Sal verilən qəsdimizə
    Gedər olduq dostumuza
    Namaz üçün üstümüzə
    Duranlara səlam olsun.

    Dərviş Yunus söylər sözü
    Yaş dolmuşdur iki gözü
    Bilməyən nə bilsin bizi
    Bilənlərə səlam olsun.

  • SAQİF QARATORPAQDAN ŞEİRLƏR

    ŞAMIN KÖLGƏSI

    Gizlənmişdim nə vaxtdı
    Bir şamın kölgəsində.
    Nə vardım, nə də yoxdum
    Bir şamın kölgəsində.

    Qətlimə fərman hazır,
    Deyirlər: yazan yazıb.
    Qəbrimi qələm qazıb
    Bir şamın kölgəsində.

    Məni sözümə bükün!
    Üstümə yarpaq tökün!
    Gözümə torpaq tökün
    Bir şamın kölgəsində.

    Uyuyub, uyub getdim,
    Deməyin, doyub getdim.
    Başımı qoyub getdim
    Bir şamın kölgəsində.

    BU DÜNYA

    Ötən günü yuxu bildik,
    Azı qandıq, çoxu bildik.
    Bu dünyanı yuxa bildik,–
    yeyənmədik.
    Fətir-fətir yedi bizi bu dünya.

    Bir yiyəsiz yabı gördük.
    Su saxlamaz qabı gördük.
    Yağış yağdı-qapı gördük,
    Döyənmədik.
    Çətir-çətir döydü bizi bu dünya.

    Yalanı da gerçək oldu,
    Əlimizə əlcək oldu.
    Qara torpaq pencək oldu,–
    geyindik…
    qəbir-qəbir geydi bizi bu dünya.

    YALQUZAQ

    Əvvəl işıq bildim səni uzaqdan,
    Nə bilim ov gəzən ac yalquzaqsan.
    Mən sənin ovunam, ya da sən mənim,
    Taleyin ovuyuq düzünə baxsan.

    Biz yola çıxmışıq doğulan gündən,
    Hərdən günəş doğub, hərdən çən gəlib.
    Bəlkə də yolu düz gəldiyimizdən
    Elə bəxtitmiz də belə tən gəlib.

    Yox, dönə bilmərik daha bu yoldan,
    Arxaya baxıram işıq görünmür.
    Bəlkə mənim qanım bircə qaşıqdı,
    Baxıram əlinə qaşıq görünmür.

    Gözlərin işarıb bütün gecəni,
    Gözünün işığı gözünə düşüb.
    Kimsə işıq bilib mənim izimi,
    Deyəsən kimisə izimə düşüb.


    TƏNHALIQ

    Mənim gəlişimi gözləmir heç kim,
    Vaxtsız qonaq kimi gecə gəlirəm.
    Boylanıb arxamca izləmir heç kim,–
    Mən necə gedirəm, necə gəlirəm.

    Gün batır sakitcə gedib döyürəm
    Dərdli ürəklərin qapısını mən.
    Gələni qovmazlar, axı,–deyirəm,
    Çırpılır üzümə qapılar hərdən.

    Sönür pəncərədə, sönür işıqlar,
    Vaxt ötür, gecənin yuxusu gəlir
    Hardasa, uzaqda yanan işıq var,
    Hardansa həsrətin qoxusu gəlir.

    Bilirəm, kiminsə gözü yol çəkir,–
    Çəpəri, hasarı aşıb gedirəm.
    Məni arxasınca bir nisgil çəkir,
    Həsrətin izinə düşüb gedirəm.

  • SALYANDA YAZARLARLA GÖRÜŞ

    files

    22 sentyabr 2012-ci il tarixdə DGTYB-nin və AYB Muğan Bölməsinin birgə təşkilatçılığı ilə Salyan rayon Mərkəzi Kitabxanasında Salyan və Neftçalada yaşayan yazarlarla görüş keçirildi. Rayon Mərkəzi Kitabxanasında keçirilən tədbiri giriş sözü ilə AYB Muğan Bölməsinin sədri şair Namiq Hacıheydərli açdı. O, qonaqlara Muğan ədəbi mühitinin tarixi və çağdaş durumu haqqında yığcam bilgi verdikdən sonra, qonaqları salamlamaq üçün sözü Salyan RİH-nin məsul işçisi Məhərrəm Məmmədova verdi.
    Sonra DGTYB başqanı Əkbər Qoşalı bölgələrdə yazıçılarla keçirilən silsilə görüşlərin məqsəd və məramı haqqında ətraflı çıxış etdi.
    Daha sonra rayonda nəşr olunan “Qələbə” qəzetinin baş redaktoru Rüstəm Məlikov, Salyanda yaşayan ədiblərdən Fəxrəddin Becanoğlu, yeni nəsil yazarları Eldar İsmayıloğlu, Yaşar Cavadlı, “Kürün töhfəsi” ədəbi birliyinin sədri Hikmət Nikbin, gənc şair Nilufər Muğantürk, istedadlı məktəbli Fərid Rəsuloğlu, ağsaqqal şair Oktay Rza, o cümlədən DGTYB nümayəndə heyətinin üzvləri – şairlər İbrahim İlyaslı, Fərqanə Mehdi, Səhər, Həyat Şəmi, Faiq Balabəyli, NURAFİZ və gənc yazar Kənan Aydınoğlu çıxış etdilər, yeni şeirlərindən örnəkləri tədbirə qatılanların diqqətinə çatdırdılar.
    Yekun çıxışı edən tədbirin aparıcısı Namiq Hacıheydərli görüşə gələnlərə və tədbirin gerçəkləşməsində dəstəyi olanlara təşəkkürünü bildirdi.
    Görüşün sonunda kitab mübadiləsi aparılmış, Salyan və Neftçalada yaşayan yazarların əlaqə koordinatları və yaradıcılıqlarından örnəklər götürülmüşdür.
    Qeyd edək ki, DGTYB nümayəndə heyəti Salyan RİH Başçısının birinci müavini Etibar Hüseynov tərəfindən qəbul edilmişdir və qəbulda Gənclər və İdman Nazirliyinin dəstəyi ilə DGTYB tərəfindən gerçəkləşdirilən “Bölgələrdə yaşayan gənc və yeni nəsil yazarları ilə görüşlər” layihəsi, eləcə də rayondakı ədəbi mühit barədə səmimi söhbət olmuşdur.