Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı

Blog

  • Əziz MUSA.Yeni şeirlər

    em

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İlham çeşməsi” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru

    DAĞLARDA

    Can gətirdim qəlbim , ruhum,
    Qaldı dağlarda, dağlarda.
    Qartallar da qanadını,
    Saldı dağlarda, dağlarda.

    Köçdü elin ağbirçəyi,
    Yandı yurdun ən göyçəyi,
    O yerlərin tər çiçəyi,
    Soldu dağlardq, dağlarda.

    Qırildı kamanın simi,
    Aça bilmədik tilsimi,
    Gözlərimiz bulud kimi,
    Doldu dağlarda, dağlarda.

    Öz yurdundan köçdü ellər,
    Susdu cəh-cəh vuran dillər,
    Üstümüzü qəfil sellər,
    Aldı dağlarda, dağlarda.

    Əziz Musa boylan geri,
    Dolanan yox o pirləri,
    Viran qalan yurd yerləri,
    Xaldı dağlarda, dağlarda.

    QARADI

    O dağlarım, o düzlərim talanıb,
    Cəbrayılım od, alova qalanıb,
    Dərdim, qəmim bir-birinə calanıb,
    Qarabağsız ayım, günüm qaradı,

    Daha məni nə danışdı, nə dindi,
    Dərdimizin çarəsi yox, nədəndi,
    Yada qalan yurdum, yuvam, Vətəndi,
    Qarabağsız ayım , günüm qaradı.

    Qəm-kədərlə dayanmışam baş-başa,
    Qan çilənib o torpağa, o daşa,
    Güman qalıb son döyüşə, savaşa,
    Qarabağsız ayım günüm qaradı.

    Şirin-şirin yuxularım çin olmur,
    Qərib yerdə ötən günüm, gün olmur,
    Neyləyim ki sünbülümüz dən olmur,
    Qarabağsız ayım, günüm qaradı.

    Bu qismətə, bu yazıya nə deyim,
    Açılmayır qara bəxtim, taleyim,
    Yerə, göyə çatmır daha gileyim,
    Qarabağsız ayım, günüm qaradı.

  • Əlirza HƏSRƏT.”Dünya”

    11149420_814346961975030_7057312539619506005_n

    Əl atırıq boşa çıxır,
    Hanı sənin yaxan,dünya?
    Yediyin şair ətidir,
    Qana batıb çuxan,dünya.

    Sevdim üzə gülən dərdi,
    Ürəyimi eşqə sərdi.
    Başa çıxardıb namərdi,
    Mərdə qurşun sıxan dünya.

    Məni vurub Yerə dayaq,-
    Nə fırlanırsan baş-ayaq?
    Gəl edam-edam oynayaq,-
    Gör necə çarmıxam,dünya!

  • Abdulla MƏMMƏD.Yeni şeirlər

    yt

    BU BAHAR ALNİMA YAZİLİB MƏNİM

    Bu bahar alnima yazilib mənim,
    Göyün göz yaşlari həsrət payimdir.
    Bu yaz buludlari bəyaz kəfənim-
    Qüssəmə tələsən qismət payimdir.

    Bu yaz ürəyimdə kövrəlir sözüm,
    Bahar sevincimin yuxusu gəlir.
    Bu yazi tutubdur ayazin gözü,
    Bu yazdan payizin qoxusu gəlir.

    Çəkir pərdəsini buluddan göylər,
    Günəşin həyasi buluda cökür.
    Qaşi düyünlənib göyün bu səhər,
    Görkəmi bağrimin başini sökür.

    Buludlar küləyin önündə aciz,
    Göylər nə cəkirsə-buluddan çəkir.
    Yağir yaz yağmuru yuyunur yol, iz,
    Torpaq ruzusunu buluddan çəkir.

    Bu yaz çiçəkləmir gözümdə dünya,
    Özüm də sözümdə deyiləm, Allah!
    Yaman adiləşir gözümdə dünya,
    Özüm öz gözümdə deyiləm, Allah!

    Gözüm zirvələrin zirvə qarinda,
    Əlim ümidimin ətəyindədir.
    Dünya öz işində, öz axarinda,
    Dünənim bu günün ələyindədir.

    Bu bahar gözümdə dönübdür heçə,
    Qarişiq düşübdü sayi günlərin.
    Toxtamir gündüzüm, kirimir gecəm,
    Elə hey yerində sayir günlərim.

    Hay verən tapilmir hayima bu yaz,
    Qədərmi dolanir başimin ustə?
    Düşür ayriliqlar payima bu yaz,
    Qismətim duz qatir aşimin ustə…

    İçimi gəmirir ayriliq qurd tək,
    Çölümü talayir çiskin, duman, çən.
    Bölünə bilmirəm, Allahim, yurd tək,
    Çixila bilmirəm bütövlüyümdən.

    Həsrət sinəsini üstümə gərir,
    Özümə qayidir köksümdəki ah.
    Bu yaz həsrətimdə ümid göyərir,
    Göyərmir ömrümün payizi, Allah!

    Bu bahar alnima yazilib nədi-
    Tale yazisimi Tanridan mənə?!
    Səmanin nizami pozulub nədi-
    Göy yeri bürüyür bəyaz kəfənə…

    QARA SAÇLARINDA QAR OLACAĞAM

    Bir zaman gələcək peşimançıliq,
    Sənin ürəyini qübar edəcək.
    Onda məni gəzib-arayacaqsan,
    Yollar ayagını qabar edəcək.

    Mən isə gileyli gilavar olub,
    Siğal çəkəcəyəm telinə sənin.
    Bu günlər vədəsiz ötən qatar tək,
    Çətin ki qayida əlinə sənin.

    Qoşulub qəlbinin harayina mən,
    Gözündə bulud tək qaralacağam…
    Ömrünün şaxtalı qış dönəmində,
    Qara saçlarında qar olacağam!

  • Müzəffər MƏZAHİM.Yeni şeirlər

    mm

    GÜLƏ-GÜLƏ

    S.Vurğuna nəzirə

    Keçdi yağlı vəzifəyə,
    Cavan vaxtı gülə-gülə.
    Sağ cibinə , sol cibinə
    Rüşvət axdı gülə-gülə.

    Öz nəfsinin oldu qulu,
    Şirin bildi haram pulu.
    Yaman azdı bu düz yolu,
    Yoxuş çıxdı gülə-gülə.

    Dedim: Oğlan ayıq tərpən,
    Dedi: Mənə dərs demə sən.
    Dedim: Axı ilişərsən,
    Durub baxdı gülə-gülə.

    Tapdadığca həddi , qını,
    Varı artdı , coşdu qanı.
    Dağdan ağır el haqqını,
    “Daşa çaxdı gülə-gülə.”

    Qorumadı şərəfini,
    Düzlər açdı kələfini.
    Öz əlilə öz evini,
    Özü yıxdı gülə-gülə.

    GÜNAH UCUNDAN

    Baxışın umulu , sözün vədəli,
    Adət eləmisən verib almağa.
    Sənin davranışın güya sadəlik,
    Güya yol açırsan xeyirxahlığa.

    Üzünə dost deyib güldüyün kəsin,
    Dalınca atmağa daş axtarırsan.
    Hələ girlənsən də əl altda özün,
    Qoltuğa almağa baş axtarırsan.

    Güya böyük-kiçik yerini bilir,
    Gah şirə dönürsən , gah da tülküyə.
    Biri göz ağartsa qəddin əyilir,
    Dağ boyda vücudun dönür kölgəyə.

    “Yoxdur çörəyimin duzu”-deyirsən,
    Şübhələr içində gəzir ürəyin.
    Ömründə bir dəfə düz dedin , əhsən,
    Axı duzu olmaz haram çörəyin.

    Gahdan ilişirsən köhnə val kimi,
    Hər sözə cavabın “bəlli-bəlli”-dir.
    Gahdan yazıq-yazıq durub lal kimi ,
    Suala dönməyin lap gülməlidir.

    Acgözlük ucundan , tamah ucundan,
    Sən öz mənliyini satmısan pula.
    Hamının bildiyi günah ucundan,
    İndi də dönmüsən müti bir qula.

  • Rauf Qərib Alagöz.Yeni şeirlər

    1625487_943313132381485_6457227278423241566_n

    OLDU (“SARVANİ” tərzi)

    Sənə “Gülüm” dediyim vaxt…
    … yəqin payız vaxtı imiş,
    Gülüm soldu!
    “Həsrət ölüm” dediyin vaxt…
    …arzunun bəxt taxtı imiş,
    Ölüm oldu!

    Sənsiz qaldım; tənha, yalnız…
    …dərdlərimlə dərdləşdim mən,
    Zülüm oldu!
    Ay ruhumu qoparan qız…
    …odlandıqca sərtləşdim mən,
    Külüm oldu!

    Küləklərlə sovruldum hey…
    …uc-bucaqsız səhralarda,
    Gölüm oldu!
    İçdən-içdən qovruldum hey…
    …sağ görünən orda-burda,
    Çölüm oldu!

    SON MƏNZİL

    Şeir gözlüm, göz naxışın can alır,
    Qorxuram gözünə göz dəyər birdən.
    Elə bil, ləl axır dodaqlarından,
    Sözünə kənardan söz dəyər birdən.
    Çiçəklər qoxuna heyran olarlar,
    Ən gözəl çiçəkdən gözəlsən, gülüm.
    Sən Allah, küçəyə-bacaya çıxma.
    Qısqanclıq zülümdü, ölümdən zülüm.
    Cənnətin həvəsi yoxdur içimdə.
    Cənnətsən qiyamət qopana kimi.
    Ölüb-dirilmişəm, bəlkə, min dəfə,
    Mən səni dünyada tapana kimi.
    Şeir gözlüm, gözlərində ölərəm.
    Qorxuram gözünə göz dəyər birdən.
    Qoy agah olsun ki, son mənzilimsən,
    Hardasa bir mənzil gözləyər birdən.

    UŞAQ OLASAN

    Səhər yuxudan oyanıb
    Görəsən uşaq olmusan,
    Darıxdığın dünənlərə
    Bu gündən qaçaq olmusan.
    Dəli kimi oynayasan
    Ən ağıllı oyunları.
    Çoban olub otarasan
    Oyuncadan qoyunları.
    …sonra satıb quzuları
    Gözəl maşınlar alasan.
    Birin edib toy maşını,
    İçinə də yar alasan.
    Bir nəfərlik toy edəsən
    Şahid ola oyuncaqlar.
    Yayda dənizə gedəsən,
    Baxasan ki, yağıbdı qar.
    Sürüşəsən bu dünyadan
    Öz qurduğun dünyalara.
    Dünən qaranlıq olsa da,
    Sabah bəlkə daha qara?!…
    Beləcənə keçə ömrün,
    Bu boyda nahaq olmusan.
    Səhər yuxudan oyanıb
    Görəsən uşaq olmusan..

    YENİDƏN DOĞULMAQ

    Dünya yaman dərindi.
    Düşünürəm necə olar
    Bu dünyada boğulsam?!
    Ya da yanıb kül olaraq,
    Küləklərin təsirindən
    Hər tərəfə dağılsam…
    Yüz il sonra…
    …və yenidən
    Yaradanın izni ilə
    Bir bədəndə yığılsam.
    Tanıyaram öz özümü
    Mən yenidən doğulsam?!

    YENİ SEVGİ

    Dərdlər dərdlə unudulmaz!
    Dərd üstünə dərd gəldikcə,
    Ürəyini hey dəldikcə,
    Xoşbəxtlik də unudular…
    Unudular dinləyəndə
    Sevindiyin nəğmələr də.
    Unudular düşünəndə
    Dodaqları qaçırdan o sevgilər də.
    Unudular uşaqlığın sevinc dolu oyunları,
    Unudular məhəbbətin
    ürəyində alovlanan sevinc varı.
    Təkcə dərdlər unudulmaz.
    Unudulmaz düz bildiyin yalanların,
    Yalanların sonrasında olanların.
    Çarə etməz qalanların
    hər gün gələn dərdlərinə.
    Hey dərinə… ən dərinə…
    Dalarsan və sonu olmaz.
    Dərdlər dərdlə unudulmaz.
    …Ya getməli bu dünyadan.
    Ya da dərdin ağuşundan
    almalıdı səni sevgi.
    Yeni sevgi.

  • Qədiməli ƏHMƏD.Yeni şeirlər

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Beynəlxalq “Rəsul Rza” mükafatçısı

    BAXDIM

    Baxdım göyün dibsiz dərinliyinə,
    Atdım əllərimi nəfəs dərmədən.
    Bilmədim, çatdımı atdığım yerə?
    Hələ də havadan asılı qalıb…
    Qayıtmır əllərim,qayıtmır nədən?
    Batır qulaqlarım yabançı səsdən.
    Yer çəkir özünə ayaqlarımı,
    Gözlərim göylərdə düşür həvəsdən.
    Ayaqlarım batır bataqlıqlara,
    Görürəm bu,zaman qanunlarıdı…
    Kimsə də kimsənin çəkir nazını.
    Dünyanın özü də dəyişik salır,
    Adam balasıyla it balasını…

    İNTİZAR

    Bir cənub diyarıyam,
    Quşlar uçub gələr…
    Gözlərim yol çəkər,
    Yollar gözlərimi çəkər…
    Quşlar ucub gələr,
    Dəstədən üzülub qalar,
    Perik düşən sonam gəlməz…
    Nə payızım payız olar,
    Nə yazım yaz…
    Bir cənub diyarıyam
    Gözü yollarda qalan…

  • Şairə-jurnalist Mayisə Əsədullaqızının şeirləri “Azərbaycan” jurnalında dərc olunub

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin mətbu orqanı “Azərbaycan” jurnalının dekabr sayında Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Məsul katibi, Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru, şairə-jurnalist Mayisə Əsədullaqızının şeirləri dərc olunub.
    Qeyd edək ki, bundan öncə şairə-jurnalist Mayisə Əsədullaqızının məqaləsi “Ulduz” jurnalında dərc olunmuşdu.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Kapitalizmin bir üzü

    Aysel-xanim

    Dünya miqyasında insanların yaşayışına nəzər saldığımızda ədalətsiz bir bölgünün şahidi oluruq: bir tərəfdə insanlar aclıqdan ölür, digər tərəfdə isə artıq çəkidən əziyyət çəkirlər. Belə ki, dünyada 800 milyon insan ac yaşadığı halda 1.5 milyard insan ifrat şişmanlıqdan əziyyət çəkir, 1 milyard 300 milyon ton qida israf edilir.

    İstehsal edilən qidanın üçdə biri süfrəyə gəlmədən zibilliyə atılır. ABŞ-da hər il istehsal edilən qidaların 40%-i, Avropada isə 100 milyon ton yemək istehlak edilmir.

    Dünya Bankının hesabatlarına görə, inkişaf etmiş ölkələrdə zibilliyə atılan qidalar dünyada acından ölən insanların 15 mislini doyduracaq səviyyədədir. Əgər bu cür qeyri-bərabər paylanmalar olmasaydı, dünyada insanların aclıq problemi olmaya bilərdi. İnsanlar bir-birinə sevgi, mərhəmət, qayğı ilə yanaşsaydılar uşaqlar aclıqdan ölməzdi. Sahib olduğunu paylaşmaq, yalnız öz mənfəətlərini düşünməmək və dolayısilə, vicdanla yanaşmaq…

    Hazırda dünyadakı kapitalist sistem zənginlərin daha da zəngin, kasıbların isə daha da kasıb olmasına gətirib çıxarır. Zəngin olanlar öz sərvətlərini toplayır, dövriyyəyə buraxmır. Halbuki pul dövriyyəyə buraxılarsa, iqtisadiyyat zənginləşər. İstehsal-istehlak prosesi sürətlənər. Daha çox qazanc olar. Nəticədə, zənginlər mallarını kasıb və ehtiyacı olanlara daha çox xərcləyər. Allah Quranda malın ancaq zənginlər arasında paylanmasının doğru olmadığını bu şəkildə bildirir:

    İçərinizdəki zənginlər arasında əldən-ələ dolaşan bir sərvət olmasın… (Həşr surəsi, 7)

    Yəni zənginin malında kasıbın, yetimin haqqı vardır. İnsanlar əgər vicdanların səsini dinləyərsə və öz ehtiyaclarından artıq olanı haqqı olanlara verərsə, Allah onlara etdiklərinin qarşılığını qat-qat artıracağını vəd edir:

    Səndən (Allah yolunda) nə verəcəklərini soruşurlar. De: “Verəcəyiniz hər bir xeyir valideynlərə, qohum-əqrəbaya, yetimlərə, kasıblara və müsafirlərə aiddir… (Bəqərə surəsi 215)

    Mallarını Allah yolunda sərf edənlərin halı yeddi sünbül verən bir toxuma bənzər ki, bu sünbüllərin hər birində yüz ədəd dən vardır. Allah istədiyi kimsə üçün bunu qat-qat artırır. (Bəqərə surəsi, 261)

    Peyğəmbər (səv) dövrünə baxsaq, səhabələrin öz mallarını necə xərclədiyini, hətta evlərini belə mühacirlərlə paylaşdığını görürük. Hazırkı dövrdə isə bir çox insanın bir neçə evi olduğu halda çoxlarının da evsiz olduğunu, küçələrdə yaşadığını görürük. Məsələn, ABŞ-da 610 min insan evsizdir. Hər il ən az bir neçə gecə evsiz qalmış 3,5 milyon amerikalı var. Digər tərəfdə isə dünyadakı maliyyə böhranından sonra 18 milyon boş ev banklarda yararsız şəkildə saxlanır. Kapitalist sistem 3,5 milyon insanı bu 18 milyon boş evə yerləşdirməyəcək qədər qəddar bir sistemdir.

    Dolayısilə, mövzuya ümumi baxdıqda evsizlik, aclıq, səfalət, kasıblıq, yoxsulluğun səbəbinin dünyada yetərincə zənginliyin olmamasından qaynaqlanmadığını görürük. Dünya hər kəsə yetəcək qədər böyük və təbii ehtiyatlarla zəngindir. Problem insanlarda sevgisizliyin, mərhəmətsizliyin, malı acgözlüklə yığıb saxlamağın yayılmasındadır. Halbuki Allah ehtiyacdan artıq qalanı xərcləməyi buyurur:

    Səndən nə xərcləyəcəklərini soruşurlar. De: “(Ehtiyacınızdan) artıq qalanını!” (Bəqərə surəsi, 219)

    İslamda faiz qadağandır. Çünki faiz sistemi və ya faiz tələsi də yenə kasıb insanların istismar edildiyi bir sistem olub, kapitalizmin bəlalarından biridir.

    Sələmi qat-qat artırıb yeməyin. (Ali-İmran surəsi, 130)

    Dinimizin bu gözəl əmrlərini nəzərə alaraq dünyada səfalətdən əziyyət çəkən məzlum insanların haqlarını qorumaq üçün ilk addımın İslam ölkələrindən gəlməsi çox gözəl olardı. Lakin təəssüf ki, bir çox İslam ölkəsi ancaq öz mənfəətləri üçün yaşamaq yolunu seçir. Belə olan halda problemin həll yolu nədir?

    İnsanlar başqalarının da qayğısına qalıb ehtiyacları ilə maraqlanması üçün onlara sevgi ilə yanaşmalıdır. Məhz sevgi hissi insanları bütün sıxıntılarından, çətinliklərindən qurtaracaq yeganə çıxış yoludur. İnsanlığa sevgi-mərhəmət öyrədilməlidir. Sevgi hissini yaşayan insanın başqalarının çətinliyinə laqeyd qalması mümkün deyil. İnsanlar şəfqətli olmağı, digər insanlara sevgi ilə yanaşmağı öyrəndikdən sonra paylaşmağı və bunun sevincini anlaya biləcəklər. Ancaq öz mənfəətini düşünən və eqoist insanların dünyadakı möhtacları görməsinin əsas yolu məhz vicdanlarına bu şəkildə təsir etməkdən keçir.

    Aysel Vəlizadə

  • Ənənəvi din dini radikalizmə qarşı həll yolu deyil!

    crv

    Radikalizmə qarşı yeganə həll yolu İslamdakı sevgini, mərhəməti, tolerantlığı özündə əks etdirən Quran müsəlmanlığı modelidir.

    “Beş barmaq” proqramının ayın 11 – nə olan buraxılışını izlədim. Mövzu aktual məsələlərdən birinə – gənclərin radikal cərəyanlara qoşulmasının qarşısının necə alınması məsələsinə həsr olunmuşdu. Təəssüf ki, proqramda məsələnin əsl həllinə dair heç nə deyilmədi. Çox hörmət bəslədiyim tanınmış din xadimi Hacı Şahin radikalizmə qarşı ənənəvi din modelinin təbliği üzərində dayandı. Bəs “ənənəvi din” nədir? Hacı Şahin çıxışında hamının bildiyi iki məzhəbi vurğulayaraq, “ənənəvi dinin” sünnülük və şiəlik olduğunu bildirdi. Yəni radikalizmə qarşı “əsasən iki məzhəbi təmsil edən ənənəvi din təbliğ olunmalıdır” fikri həll yolu olaraq göstərildi. Ancaq qeyd etmək lazımdır ki, radikalizm adlı məzhəb yoxdur və ona qarşı ənənəvi məzhəbləri təbliğ etmək lüzumu da yoxdur. Radikal dindarlar məhz ənənəvi dinin içindən çıxan və ənənəvi dinə mənsub olan digər insanlardan fərqli olaraq, ənənəvi dindəki şiddət və cəza hökmlərini həyata keçirmək istəyən insanlardır. Bunu asanlıqla isbat etmək mümkündür. Dini bilgisi olmayan hər kəsin bu həqiqəti görməsini misallarla təmin etmək olar. Məsələn, ənənəvi dinin hər iki məzhəbinə aid qaynaqlarda dindən çıxan şəxsin mürtəd elan edildiyi, cəzasının isə ölüm olduğu ətraflı şəkildə izah olunur. Hətta ölüm hökmünün hansı formada yerinə yetirilməsinin daha məqsədəuyğun olması belə vurğulanır. Digər bir misal isə alkoqollu içki içən adamınçubuqla döyülməsidir. Ənənəvi dinin hər iki məzhəbində də alkoqollu içki içənin cəzası ən az 40 kötəkdən başlayır. Belə olduğu halda, dini radikalizmə meyilli insanların tətbiq etmək istədikləri qaynaqlarla bizim radikalizmə qarşı təbliğ etmək istədiyimiz qaynaqlar eynilik təşkil edəcək. Yazdığım məlumatlar dəqiq mənbələrə əsaslanır. Bu hökmlər ənənəvi dinin hər iki məzhəbinin mötəbər qaynaqlarında öz əksini tapır. Elə isə biz radikalizmə qarşı radikalizmi təşviq edən ənənəvi dinin mənbələrini təkrar təbliğ edərək nə qazanacağıq? Təbii ki, bu günə qədər bütün dünyada bu yanlış həll yolu tətbiq edildiyi üçün heç bir nailiyyət əldə edilməmiş, əksinə “dini radikalizm” miqyasını daha da böyüdərək, demək olar ki, bütün dünyanı təhdid edəcək səviyyəyə gəlmişdir. Ancaq təəssüf ki, proqramın heç bir qonağı radikalizmin həqiqi həll yolu olan “Qurandakı İslam” modeli üzərində dayanmadı. Çünki ənənəvi dindən fərqli olaraq Qurandakı İslam modelində dindən dönən insana cəza verilmir və ya ənənəvi dindən fərqli olaraq Qurandakı İslamda alkoqollu içki içənə də heç bir cəza yoxdur. Tam əksinə, Qurandakı İslam modeli “dində məcburiyyət yoxdur” deyərək insanların istədiyi dini seçməsinə və fikir dəyişdirməsinə sərbəstlik verir. Həmçinin Quran alkoqollu içki içməyi günah bilsə də, bunu edən şəxs üçün ənənəvi İslam modelindən fərqli olaraq içən insana çubuqla döyülmə cəzası kəsmir. Bu misalları istədiyimiz qədər artıra bilərik. Qurandakı İslam və ya müsəlman modeli dünyəvi dövlət quruluşu ilə də ziddiyyət təşkil etmir. Sonda bir daha vurğulamaq istəyirəm ki, “dini radikalizmə” qarşı “ənənəvi İslam” modeli ilə çıxmaq olmaz. Çünki radikal dini meyilli insanlar bu hökmləri məhz “ənənəvi dinin” mötəbər mənbələrinə əsaslanaraq əldə edirlər. Radikalizmə qarşı yeganə həll yolu İslamdakı sevgini, mərhəməti, tolerantlığı özündə əks etdirən Quran müsəlmanlığı modelidir ki, Peyğəmbərimiz (s.ə.v) də bu modelin ən gözəl nümunəsi olmuşdur.

    Qeyd: Mənim yanlış saydığım məzhəblər deyil, Quranda olmadığı halda, məzhəblərdə özünə yer tapmış şiddəti təşviq edən cəza hökmləridir.

  • Necə “xeyirli” övlad yetişdirmək olar?

    fxh

    Uşaqlar Allahın valideynlərinə bəxş etdiyi ən gözəl nemətlərdən biridir

    Uşaqlar Allahın valideynlərinə bəxş etdiyi ən gözəl nemətlərdən biridir. Övlada sahib olmaq valideynlər üçün çox sevindirici vəziyyət olsa da, bir çox valideyn övladları böyüdükdən sonra onlardan narazı qalır, əziyyətlərinin qarşısında istədikləri kimi övlada sahib olmadıqlarından gileylənir. Hətta çox acınacaqlı hal olsa da, valideynlərini “qocalar evinə” qoyan, yaxud da çöllərə atan övladlara da az rast gəlmirik. Bunlar bir tərəfə, döyülən, təhqir edilən, hətta öldürülən valideynlər də az deyil. Demək olar ki, elə bir gün olmur, xəbərlərdə bu cür hallara rast gəlməyək. Bu vəziyyət isə yalnız bizim ölkədə deyil, dünyanın hər yerində baş verir. Bu problemlərin həlli üçün müxtəlif müzakirələr aparılır və müxtəlif üsullara əl atılır. Bəs əsl çıxış yolu nədir? Bu hal təkcə valideynlər və övlad arasında baş vermir. Niyə cəmiyyətdəki insanlar arasında bu qədər anlaşmazlıq olur, insanlar bir-biri ilə kobud davranır, hörmətsizlik edir, bir-birini sevə bilmirlər?

    Hər şeydən öncə, övlad da Allahın bir təcəllisidir, Allah onu həm nemət, həm də imtahan olaraq valideynlərə bəxş edir. Bəzi valideynlər onun Allahın təcəllisi olduğunu unudur, bütün diqqətini və sevgisini onlara yönləndirirlər, onları xoşbəxtliklərinin təməli kimi görürlər. Əlbəttə ki, övlada ən gözəl tərzdə sevgi və qayğı göstərilməlidir, valideynlər hər cür imkanlarından istifadə edərək onları qorumalıdırlar. Ancaq unudulmamalıdır ki, övladı verən də, alan da, yedirən, içirən də Allahdır, uşaqlar da Allahın təcəllisidir. Bir də insan yalnız və yalnız Allahı sevməklə xoşbəxt ola bilər, digər insanları isə Allahın təcəllisi olaraq sevər. Allah insanı ancaq Özünə ibadət etmək üçün yaradıb. Allahın bizə verdiyi hər bir nemət Onun yolunda və Onun rizasını qazanmaq üçün istifadə edildiyi halda, insanı xoşbəxt edə bilər. Eləcə də uşaqlar.

    Hər birimiz eşitmişik ki, uşaqlar dünyaya gələndə, yaxud da qohum-əqrəba ilə qarşılaşanda belə dualar edilir: “Allah xeyirli övlad etsin”, “Adı ilə böyüsün”, “Valideynlərinə layiq olsun”, “Xoşbəxt olsun” və s. Əlbəttə, bunlar gözəl arzulardır. Ancaq niyə “Allah imanlı övlad etsin”, “Allah Peyğəmbərlərimiz kimi gözəl əxlaqlı etsin”, “Allah Qurana uyğun yaşayan səmimi möminlərdən etsin” dualarını eşitməyək?! Məhz bu məqalədə vurğulamaq istədiyim məqam da budur: Valideynlər uşaqlarını cəmiyyətin adət-ənənəsinə görə böyüdürlər, tərbiyə verirlər, uşaqlıqdan onların gələcəyini düşünürlər, hansı ixtisasa sahib olacaqlarını planlayırlar. Ancaq önəmli olan o uşağın əsl Quran əxlaqı ilə yaşamasıdır, Allahı sevməsidir, Allahı tanımasıdır. Məsələn, Quran əxlaqında “yalan danışmaq, kimisə ələ salmaq, qeybət etmək, haram pul qazanmaq, lovğalanmaq” haramdır, “gözəl söz söyləmək, valideynlərini incitməmək, nəinki ailəyə, bütün insanlara hörmət etmək və sevgi göstərmək, fədakarlıq etmək, insanlara yaxşılıq etmək və s.” halaldır, Allahın sevdiyini ibadətlərdir. Bir Quran ayəsində buyrulduğu kimi:

    De: “Gəlin, Rəbbinizin sizə nələri haram etdiyini oxuyum: Ona heç nəyi şərik qoşmayın, valideynlərə yaxşılıq edin və yoxsulluq ucbatından uşaqlarınızı öldürməyin. Sizin də, onların da ruzisini Biz veririk. Murdar əməllərin aşkarına da, gizlisinə də yaxınlaşmayın. Allahın, (öldürülməsini) haram buyurduğu şəxsi haqsız yerə öldürməyin. Allah bunları sizə tövsiyə etmişdir ki, bəlkə anlayasınız. (Ənam surəsi, 151)

    Neçə valideyn oturub övladlarına bu gözəl əxlaqları başa salıb? Allahı sevməyən bir övlad böyüdükdən sonra necə valideynlərini sevsin?! Cəmiyyətimizdə gördüyümüz valideyn-övlad münasibətləri bunun bariz nümunələridir.

    Gəlin övladlarımızı Quran əxlaqı ilə böyüdək. Onlara gözəl əxlaq öyrədək, vətənimizi və dinimizi sevdirək. Onları Allahın ən gözəl və məsum təcəlliləri kimi görüb sevək, qayğı göstərək. Bu zaman nəinki övlad-valdeyn münasibətləri düzələr, eləcə də cəmiyyətdəki problemlər kökündən həll olunar. Unutmayaq ki, sevgi, yəni Allah sevgisi dünyadakı bütün problemlərin həllidir.

    Firuzə Həsənzadə

  • Duanın gücü

    firuzexanim

    Yəqin ki, dünyada elə bir insan yoxdur ki, “dua” haqqında eşitməsin. Hər birimiz müəyyən şeylərə görə fərqli zamanlarda dua etmişik.

    Dua.. Yəqin ki, dünyada elə bir insan yoxdur ki, “dua” haqqında eşitməsin. Hər birimiz müəyyən şeylərə görə fərqli zamanlarda dua etmişik. Xüsusilə, cəmiyyətdə belə inanc var ki, dua etmək üçün nəsə problemin olsun, sən bir şeyi çox istəyəndə, yaxud da problemin olanda dua etməlisən. Bəzi ibadət yerlərinə gedərək orda dua edən insanlar da çoxdur. Bəzi insanlar da var ki, ərəb dilində əzbərlədiyi dualar var, o duaların mənasını bilmədən onları oxuyurlar. Məsələn, “bərəkət duası”, “qismətin açılması üçün dua”, “bədnəzərdən qorunmaq duası” və s.

    Bəs əsl dua necə edilməlidir, bunu düşünmüsünüzmü? Sizi bu dünyada yaratmış, ağıl və bədən vermiş Allaha, görəsən, nə qədər yaxınsınız? Ona axırıncı dəfə nə zaman dua etmisiniz? Allaha yalnız bəzi çətinlik və bəlalarla qarşılaşanda yalvarırsınız? Yoxsa Onu daim xatırlayırsınız? Dua etdikdə Onun sizə çox yaxın olduğunu, sizin pıçıltı ilə dediyiniz və ya içinizdən keçirdiyiniz hər sözü eşitdiyini dərk edirsinizmi? bütün insanların və hər şeyin Rəbbi olduğunu, həyatdakı ən böyük dostunuz və dayağınızın Allah olduğunu bilirsinizmi? Hər şeyi, ilk növbədə, Rəbbimizdən diləyirsinizmi?

    Dua, hər şeydən əvvəl, Allaha ibadətdir. Dua Allaha sevgimizin təzahürdür. Dua möminin hər zaman Allahla ünsiyyət qurmaq yollarından biridir. Dua möminin acizliyini başa düşüb tək gücün, sonsuz qüvvətin Allaha məxsus olduğunu bilib yalnız Ondan kömək istəməsidir. Dua etmək üçün xüsusi məkana və zamana ehtiyac yoxdur. Bir insan hər an istədiyi hər şeyi Allahdan diləyə bilər. Bunun üçün sadəcə səmimi olmaq lazımdır: Allahın gücünü qavrayaraq dua etməliyik. Allah bir Quran ayəsində belə buyurur:

    Qullarım səndən Mənim barəmdə soruşsalar, Mən (onlara) yaxınam, Mənə yalvaranın duasını yalvardığı vaxt qəbul edərəm. Qoy onlar da Mənim çağırışımı qəbul edib Mənə iman gətirsinlər ki, doğru yola yönələ bilsinlər. (Bəqərə surəsi, 186)

    Allah bizə çox yaxındır, şah damarımızdan daha yaxındır. Allah hər anımıza şahiddir, dediyimiz, qəlbimizdən keçən hər şeyi bilir. Demək ki, etdiyimiz hər duanı da eşidir və qəbul edir. Ancaq bir şeyi də unutmayın. Məsələn, bir şeyin baş verməsini çox istəyirik, o şey üçün dua edərik. Ancaq o hadisə bizim sırf istədiyimiz kimi baş verməyə bilər. Bu, o demək deyil ki, Allah duamızı qəbul etməyib. İnşaAllah ki, duamız qəbul olunub, Allah o duamızı eşidib və bizim üçün ən xeyirlisi nədirsə, onu nəsib edib. Allah sonuz ağıl sahibidir, biz isə nəyin xeyirli, nəyin zərərli olduğunu dərhal görə bilmərik. Önəmli olan Allaha tam güvənməkdir, Ondan gələn hər şeyin xeyir olduğunu bilməkdir.

    … Ola bilsin ki, sevmədiyiniz bir şey sizin üçün xeyirli, sevdiyiniz bir şey isə sizin üçün zərərli olsun. Allah bilir, siz isə (bunu) bilmirsiniz. (Bəqərə surəsi, 216)

    Fikirləşin ki, bir dostunuz var. O dostunuzun nə zaman köməyə ehtiyacı olsa, siz onun yanında olursunuz, ona kömək edirsiniz. Ancaq o dostunuzun işləri yaxşı gedəndə sizi unudur, axtarıb-soruşmur, heç xatırlamır … Bir də Allahı düşünün, bəzi insanlar var ki, köməyə ehtiyacı olanda Allahı xatırlayır, Ona dua edir. Nə zaman işləri düzəlsə, Allahı unudur (Allahı tənzih edirəm), sanki hər şey belə olmalı imiş .. Allah hər zaman xatırlanmaq istəyir. Əsl müsəlman çətin anda da, rahatlıqda da, sıxıntılarda da, bir sözlə, hər zaman Allahı anar, Ona şükür edər, dua edər, hər zaman Allahı sevər və Ondan razı olar.

    Firuzə Həsənzadə

  • Allah qorxusu deyildikdə ağlınıza nə gəlir?

    uxe

    Allah qorxusu möminin Allaha qovuşma istəyini də artırır və hər zaman insanın ümidvar ruh halında yaşamasını təmin edir.

    Qorxu sözünü ilk dəfə eşitdikdə ağlımıza birinci narahatlıq gəlir. Halbuki Allah qorxusu sevginin təməlini təşkil edir. Allaha və yaradılanlara qarşı sevginin, gözəl əxlaqın kökündə Allah qorxusu var.

    Müsəlmanın Allahdan qorxma səbəbi ölüm qorxusu deyil, çox sevdiyi Rəbbinin xoşuna gələ bilməmək, Onun sevgisini itirmək qorxusudur. Necə ki, aşiq sevdiyini incitməkdən, onun sevgisinin azalmasından çəkinirsə, möminlərin Allah qorxusu da bu cürdür. Allahın onu sevməməsi insana cəhənnəm əzabından daha böyük əzab verir.

    Allah qorxusu digər dünyəvi qorxular kimi deyil. Allah Quranda Özündən qorxanların ruh hallarını təsvir edərkən başqa heç bir qorxuya bənzəməyən çox səmimi və hörmət dolu qorxudan bəhs edir. Bu qorxu digər qorxular kimi insana əzab vermir. Əksinə insanın öz acizliyini və Rəbbinə olan qulluğunu hər an hiss etdirir. Bu qorxu insanın ağlını və şüurunu açan, insana gözəl əxlaq qazandıran qorxudur.

    Allah qorxusu möminin Allaha qovuşma istəyini də artırır və hər zaman insanın ümidvar ruh halında yaşamasını təmin edir. Quranda möminlərin Allaha qarşı qorxuları bu şəkildə bildirilir.

    Rəbbindən (Onu) görmədən qorxanları isə bağışlanma və böyük bir mükafat gözləyir! (Mülk surəsi, 12)

    Allahı həqiqi mənada tanıyan bir insan Allahın sonsuz mərhəmət sahibi, şəfqətli və hər zaman qullarına qarşı çox sevgi göstərən olduğunu bilir. Allah qullarının dincliyini, rahatlığını və məmnunluğunu istəyir və bu səbəbdən də bütün insanlara saysız-hesabsız nemət verir. Allah bir ayəsində qullarının əzabını istəmədiyini bu şəkildə bildirmişdir.

    Əgər siz şükür etsəniz və iman gətirsəniz, Allah sizə nə üçün əzab versin ki, Allah şükrə qiymət verəndir, (hər şeyi) biləndir! (Nisa surəsi, 147)

    Bununla yanaşı insanlar arasında əmin-amanlığın, gözəl əxlaqın və xoşbəxtliyin yaşanması üçün Allah qorxusuna ehtiyac var. Cəhənnəmi və ölümü düşünmək Allah qorxusunu artırır. Allahın sonsuz gücünü, əzəmətini və hər hadisənin nəzarətində olduğunu bilən insan gözəl əxlaqlı olar. Əks halda Allah qorxusu olmayan insanların yaşadığı cəmiyyətdə əxlaqi və insani dəyərlər ortadan qalxar zülm sistemi inkişaf edər. Allahın cəhənnəmi yaratma hikmətlərindən biri də budur.

    Allahdan qorxan bir insan Allahın əmrlərinə qarşı çox diqqətli olur. Eqoist ola bilmir, şəfqətli və mərhəmətli olur. Nəfsinə düşkün olmur, maraqlarının arxasınca qaçmır, fədakar və bağışlayan olur. Qarşısındakı insanların Allahın bir təcəllisi olduğunu bildiyi üçün hər zaman Allahın rizasını güdərək hərəkət edir. Əslində göstərdiyi bütün gözəl xüsusiyyətlər Allaha olan dərin sevgisinin, məhəbbətinin və dostluğunun bir ifadəsidir.

    Allah qorxusunun artması üçün Quranın oxunması və dərinliklərinin dərk edilməsi çox əhəmiyyətlidir. Bundan başqa, iman həqiqətlərinin, imanı möhkəmləndirəcək əsərlərin oxunması, Allahın yaratdıqları üzərində səmimi olaraq düşünmək çox təsirli olur. Hüceyrənin quruluşundan başlayıb, kosmosun sonsuz böyüklüyünə qədər yaradılış dəlillərini görən insan heyrətə gəlir və beləliklə, Allah qorxusu və sevgisi daha da artır.

    Allah qorxusu artdıqca insanın İslama olan diqqəti də çox artacaq ki, belə bir cəmiyyət mükəmməl bir əxlaq səviyyəsinə çatacaq. Gerçək xoşbəxtlik də ancaq Allah sevgisi və qorxusu olan bir cəmiyyətdə mümkün olar.

    Ülviyyə Əlizadə

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.Yeni şeirlər

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru

    DÜŞÜNCƏLƏR

    …Elə bilirsiniz ki,
    Biz özbaşınayıq?!
    Tanrı nəzarət edir,
    Və bir gün bizi,
    Öz müqəddəs dərgahına
    Aparacaq.
    Aparacaq və sorğu-sual
    Başlanacaq.
    Mən qorxa-qorxa, öz günahlarımı,
    Alacam boynuma.
    Dəqiq bilirəm.
    Deyəcəm ki,
    Məktəbli olanda, bacım yuxudan
    Oyanmamış,
    Bantlarını hörüklərimə taxıb,
    Gedərdim məktəbə.
    Amma, əynimdəki formanı
    Bibimqızı özü vermişdi.
    Milyoner olmamışam,
    Kimisə, olmayan kabinetimdən qovmamışam.
    Qazandığım nə olubsa,
    Körpələri böyütdüm.
    Bəzən, sevinərək
    Ana kimi öyündüm…
    Az-çox qazancımı, bəzən,
    Şükür edə-edə,
    Borclarıma ödəmişəm.
    Bəzən, yazılıb tamamlanmamış
    Kitabıma Allahdan heç ilham
    İstəməmişəm.
    Çünki,
    Qarşıda daha böyük
    Çətinliklər olacaq.
    İlham pərisi özü ilə bərabər,
    Dərddən-qəmdən savayı,
    Bir şey gətirən deyil.
    Ürəklərdə inam bitirən deyil,
    Sabahlara güman yetirən deyil..
    Və,
    Özümdən zəifə daş atmamışam,
    Kimisə böhtanlamamışam…
    Elə bilirsiniz ki,
    Biz özbaşınayıq?!
    Nə vaxtsa, bunu biləcəyik,
    Tanrıya hesab verəcəyik…

    MƏNƏ SEVGİDƏN DANIŞ…

    (ixtisarla)

    …Gözlərini görəndən,
    Qəm kədəri atmışam,
    Sənə qovuşmaq üçün,
    Nələrə qatlaşmışam,
    Sənsizliyə inciyib,
    Küsmüşəm, ağlamışam,
    Gəl keçək bu sədləri,
    Sən də, mənimtək alış,
    Sən Allah yalvarıram,
    Mənə sevgidən danış…

  • Aqil SABİROĞLU.”Qu dərsi”

    asm

    (qoca ovçunun dediklərindən)

    …Ömrüm təbiətin qoynunda keçib.Elə anlarım olub ki,ov yerinə tüfəngi sinəmə dayayıb özümü öldürmək istəmişəm.Heyvanların quşların bir-birilərinə olan sevgilərini sözlə izah etməyə gücüm yetmir.Hərdən fikirləşirəm ki,insan da öz tayını,öz yarını belə sevsəydi nəinki ailə daxilində söz-söhbət,hətta dünyada müharibələr olmazdı…
    Qu quşları haqqında çox danışırlar.Gənclik illərindən bu sahədə müəyyən təcrübələrim də var.Məsələn,bilirdim ki qu quşunun birini vuranda,o biri quş xiffətdən,sıxıntıdan ölür.Yəni onu həyata yenidən nə isə bağlaya bilməz.Amma sonuncu hadisə silahı həmişəlik əlimdən yerə qoymağa məcbur etdi.
    O dəsmalını çıxarıb burnuna yaxınlaşdırdı onu siləcəkmiş kimi,amma gözünə apardı.Deyəsən gözləri yaşarmışdı və bunu məndən gizləmək istəyirdi.
    -Hə,çöldə ovda idim,-deyə sözə başladı.Göldə üzən qu quşları diqqətimi çoxdan cəlb etmişdi.Nişan aldım,kaş əlim əsəydi,güllə yayınaydı.Yox,yayınmadı,hədəfə dəymişdi.Ovu götürdüm.Mənim geri-evə dönməyim xeyli çəkdi.Sağ qalan quşun qəribə hərəkətləri məndə güclü maraq oyatmışdı.
    ..Quş bütün gücü ilə havaya qalxırdı.Kifayət qədər uçandan sonra qanadlarını gövdəsinə sıxıb bircə anlıq havada dayandı.Sonra bir daş parçası kimi yerə düşdü.Ona çatanda quşu ölmüş gördüm.
    Qoca ovçu boğazını arıtlayıb davam etdi:
    -Hə,oğul,həmin quşun deyəsən heç xiffət çəkməyə belə həvəsi olmadı.O ölümü ilə özünü sevgilisinə “çatdırdı”.Qu quşu mənə çox şeyi anlatdı…

  • Aqil SABİROĞLU.”Mən gedirəm, hələlik!”

    asm

    (bəzən ötən illərə dönməmək olmur)

    Ölüm-nemətlər xası,
    Dönüm beş arşın ağa.
    Ürəyimin parçası,
    Daha durum ayağa.
    Köç etməmiş nə qalıb,
    Varlığım çilik-çilik-
    Mən gedirəm,hələlik.

    Şaxta vurub qurutdu,
    Od təpəmdən tökülmüş.
    Vaxt lil suyu durultdu,
    O qəlb yerim deyilmiş.
    Məgər kimsə kam alıb,
    Sevgi yoxkən bir qəpik?-
    Mən gedirəm,hələlik.

    Baxmadım ki özümə,
    Yara bağlı olandan.
    Çoxu düşdü izimə,
    Sən kənarda qalandan.
    Rəngim,ruhum saralıb,
    Üst-başım çirkli,şölük-
    Mən gedirəm,hələlik.

    Keçər beş il,on beş il,
    Üzləşdirər təsadüf.
    Sorarsan nədir,Aqil,
    Niyə halın dəyişib?
    Görəcəksən qocalıb,
    Bel bükük,əldə çəlik-
    Mən gedirəm,hələlik,
    Mən gedirəm,hələlik…

  • Qalib ŞAMXALOĞLU.”Xalqın”

    qsm

    Әzəldən taleyi bəd gəlib deyə ,
    Səfalət olubdur qisməti xalqın !
    Zamanın amansız gərdişlərinə
    Getdikcə çoxalır heyrəti xalqın !

    Həmişə düz yolu yoxuşa döndü ,
    Dərdin rüzgarıyla ocağı söndü !
    Elə parçalandı , elə bölündü ,
    Bir yol alınmadı vəhdəti xalqın !

    Qəflətdə yataraq biz batan olduq ,
    Vazgenə , Aşota yurd satan olduq !
    Yağıya güllə yox , gül atan olduq ,
    Yatıbdır hiddəti , nifrəti xalqın !

    Şamxaloğlu deyir , vətən bağında ,
    Bir xoş gün görmədi heç bir çağında !
    Yadda əsir qalan Qarabağında
    İndi qan ağlayır qeyrəti xalqın !

    20 dekabr 2015

  • Qalib ŞAMXALOĞLU.”Şaxta baba, sən Allah, gəlmə biz tərəflərə!”

    qsm

    Bizə qaz çəkilməyib , odun da yoxdu vallah
    Tək odun dərdi deyil , qayğımız çoxdu vallah!
    Sənin hənirin gəlir , dəhşət soyuqdu vallah ,
    Bizdə sıfırdı rifah , gəlmə biz tərəflərə ,
    Şaxta baba, sən Allah, gəlmə biz tərəflərə!

    Bir az külək əsəndə işığı söndürürlər ,
    Məmurlar bu milləti soyuqdan öldürürlər !
    Dolları qaldırırlar , manatı endirirlər ,
    Xeyirlə açmır sabah , gəlmə biz tərəflərə ,
    Şaxta baba, sən Allah, gəlmə biz tərəflərə!

    Sən gələndə uşaqlar evdə də tir-tir əsir ,
    Həyətə düşmək olmur , şaxta qılınctək kəsir
    Onsuz da bu hökumət bizi edibdir yesir ,
    Sən də qazanma günah , gəlmə biz tərəflərə
    Şaxta baba, sən Allah, gəlmə biz tərəflərə!

    Qalib deyir , nədənsə hər işimiz axsayır ,
    « Analoqsuz inkişaf » elə yerində sayır !
    Gəlişinlə kasıblar bir az da kasıblayır
    Әrşə ucalıbdı « ah » , gəlmə biz tərəflərə ,
    Şaxta baba, sən Allah, gəlmə biz tərəflərə!

  • Nofəl ÜMİD.Yeni şeirlər

    n

    QOYURAM…

    Kədərlə dolan ömrümə,
    Səadəti kəm qoyuram.
    Tanrı sevinc tumu səpib
    Mən çıxarıb qəm qoyuram.

    Dərdimi bilə bilmirəm,
    Özümə gələ bilmirəm,
    Ürəkdən gülə bilmirəm,
    Üzümə görkəm qoyuram.

    Qəlbimə eşq əkən qızın,
    Yoluma göz dikən qızın,
    Həsrətimi çəkən qızın
    Gözlərində nəm qoyuram.

    Subaylıq daşın tullayıb,
    Gəncliyi qəbrə yollayıb,
    Iyirmiyə əl sallayıb,
    Otuza qədəm qoyuram.

    SEVGİYƏ NAĞIL DEMƏ…

    Bənzətmə sevgini quru nağıla,
    Qıyma ümidlərim sına, dağıla.
    İnsan gərək sevgi ilə doğula,
    Bu sevgiyə nağıl demə, əzizim.

    Xoş ovqatı, səfası var sevginin,
    Bəzən üzən cəfası var sevginin,
    Hər ürəkdə yuvası var sevginin
    Bu sevgiyə nağıl demə, əzizim.

    İnsanlara əl uzadar, əli yox,
    Qəlb oxşayar, könül açar, dili yox,
    Bu sevginin nöqtəsi, vergül yox,
    Bu sevgiyə nağıl demə, əzizim.

    Sevgi bitməz əsla, böyüyər, şişər,
    Sevən ürək eşqlə közərər, bişər,
    Nağıl bitər, göydən üç alma düşər,
    Bu sevgiyə nağıl demə, əzizim.

    VƏTƏN

    Vətən, sənin hər daşına qurbanam,
    Hər daş altda bir şəhidin ruhu var.
    Sevinc gəzə bilməz yaralı könlüm,
    Ürəyimdə anaların ahı var.

    Əsirlikdə elim var, axtarmıram,
    Çəkir zülüm, dərd, qübar, axtarmıram,
    Bu halına günahkar axtarmıram,
    Vətən deyən hər kəsin günahı var.

    Dünya gəzən şöhrətimə göz dikib,
    Əsir tutub, qeyrətimə göz dikib,
    Torpağıma, sərvətimə göz dikib,
    Düşmənimin çox gözəl iştahı var.

    Vətən oğlu, torpağa yas saxlama,
    Hər verilən vədə ümid bağlama,
    Müjdə gözlə, dik dur, Anam, ağlama,
    Alacağıq, bu günün sabahı var..!

  • Sərvər KAMRANLI.Yeni şeirlər

    se

    SƏNSİZLİK

    Xəyalların qoluna girib,
    uzaqlarda özünü axtarmaqdır
    Sənsizlik.
    Zamanından, məkanından asılı olmayaraq,
    bəzən qollarını alnına yastıq edib
    görüşmək eşqilə özünü yuxuya məhkum etmək,
    Bəzən də gecələri yuxusuz açmaqdır
    Sənsizlik…
    Gündə geyilməkdən yamaq-yamaq olan yollarda
    yolunu azmaqdır
    Sənsizlik…
    …Telefonun bir zənginə həsrət qalmaq,
    Saatın əqrəbindən asılıb
    ötənlərə nəzər salmaq,
    səbəbsiz yerə gülüb,
    səbəbsiz yerə ağlamaqdır
    Sənsizlik.
    Sənsizlik həm də
    ələ qələm alıb
    ağ vərəqlərə ləkə salaraq
    günaha batmaqdır.
    …Hə, bir də
    Sənsizlik sənin yoxluğunda sənli olmaqdır,
    sənlə olmaqdır.
    Bax, budur sənsizlik…

    KÖHNƏLMƏK QORXUSU

    Özümü yenicə dərk etməyə başlamışdım ki,
    gəldin həyatıma…
    Gəlşinlə çox şeyi öyrətdin mənə,
    Gözlərimlə “gəzməyi” sən öyrətdin,
    Elə yol çəkməyi də…
    Həyatıma gəlməmişdən
    Heç özümlə söhbət də etməzdim,
    Görənlər dəli deyib mənə gülməzdilər də…
    Heç onda dərdlərin yaxasından asılmamışdım,
    Gözlərim “qəhrəman ana” da olmamışdı…
    Onda hər şey bambaşqaydı…
    Ömrümdə tək qış fəsli deyildi…
    …Hə, gəl, bir az da uşaqlığımdan danışım sənə…
    Hələ onda uşaq idim,
    Qayğılardan kənar,
    sakit,
    gülərüz,
    bir az da “toppuş” uşaq…
    Hər kəs məni çox sevərmiş-
    rəhmətlik nənəm deyəndə yadımda saxlamışdım…
    Dünya boyda oyuncağın içində
    mənim də oyuncaqlarım olub
    başqa uşaqlar kimi…
    Amma onlardan fərqli olaraq,
    heç sevməzdim oyuncaqlarımı.
    Atam mənə oyuncaq alan kimi
    “içində, görəsən, nə var?”-
    bəhanəsilə
    tez sındırardım onları…
    Mən o vaxtdan təzəlikləri sevməmişdim…
    İndi düşündükcə, çox şeyi anlayıram.
    Bizi bir-birimizə bağlayan
    oxşar cəhətlərin nələr olduğunu…
    Mən də sənin kimi təzəlikləri tez köhnəltmişəm,
    tez atmışam.
    Amma səndən fərqli olaraq,
    cansızları…oyuncaqları…

    DOĞULANDAN SONRA…

    …Əvvəl dörd əllə yapışarsan yerdən,
    Sonra yavaş-yavaş böyüyərsən.
    Tamahkar olarsan-
    Təkcə yerlə gözün doymaz.
    …ayaq açarsan,
    qalxarsan ayağa,
    boylanarsan göylərə…
    Ayaqlarınla yerdən tutub, əllərinlə göydən tutmaq istəyərsən…
    Eşqə düşərsən.
    Gah yerdəkilərə sevdiyini deyərsən,
    gah da ki, göydəkilərə…
    Tapdaladığın torpağı sevərsən,
    …dünyanın belində fırlanarsan bir oxun ətrafında.
    Günəşə çatmaq üçün, hərəkətin sürətlənməsini istəyərsən,
    Arzuların qanad açmaz.
    Hərəkətin bərabərliyindən dəyişməz aradakı məsafələr,
    Yorularsan.
    Düşmək istəyərsən dünyanın belindən,
    Fırlandığından düşə bilməzsən.
    Sonra bütün canlı və cansızların da dünyanın belində olduğunu dərk edib,
    təskinlik verərsən özünə.
    Hətta lağ edərsən dünyaya:
    “Dünya, sanma fırladırsan hey məni,
    Hünərin var dövr eyləmə, fırlanım!
    …Nəhayət bir gün gələr-
    Gözləmədiyin anda, hansısa bir varlıq alar səni dünyanın belindən.
    Bir vaxtkı arzuların gerçək olar,
    O zaman sevindiyindən bölünərsən iki yerə.
    yerlər özünün olar, göylər ruhunun.

    DAHA VARLIĞIN DA MƏNİ ÜŞÜDÜR

    Daha varlığın da məni üşüdür,
    Daha buz bağlayıb əlində əlim.
    Bir vaxt danışardı baxışlarımız,
    İndi o baxışlar laldı, gözəlim.

    Alma yanaqların niyə qızarmır,
    Hanı gözlərində gizli baxışlar?
    Deyəsən, yamanca peşman olmusan,
    Gözündən boylanır sözlü baxışlar.

    Yaman dəyişmisən yaman, a zalım,
    Beləcə tanıya bilmirəm səni.
    Nə ola, bu görüş sonuncu olsun
    Özümdə qınaya bilmirəm səni.

    NƏ OLA BU DÜNYA BİR YUXU OLA…
    Yaman uşaqlaşıb, təmbəlləşmişəm,
    Ta heç kim tanımır bu gənc qoçağı.
    Yuxuma bir gözəl girəndən bəri,
    Yuxudan qalxıram günorta çağı.

    Yuxuda görürəm bizdən danışır,
    Daha gizli – gizli günəş də, ay da.
    Bir dəli adamın kənd ürəyində,
    Sevgi yaşayırmış bir ölkə boyda.

    Yerlər də asıla göyün üzündən,
    Göylərin qoynunda yuxusu gələ.
    Nəola bu dünya bir yuxu ola,
    Bizim sevgimiz də yuxuda ölə…

  • Şəhanə MÜŞFİQ.Yeni şeirlər

    10991500_412390748927178_5095940301571747132_o

    Qayıt bu həsrəti bitir, amandı…

    Səni itirdiyim gündən, a zalım,
    Ürəyimdən xəbərsizəm haçandı.
    Qayıt yaşamağı öyrət eləcə,
    Qayıt bu həsrəti bitir, amandı.
    Daha əllərimdən uzaqdı əlin,
    Daha nəfəsin də üzümə dəymir.
    Bayaqdan gəzirəm evi-eşiyi,
    Ürəyim hardadı, gözümə dəymir?!
    Gözümün əlindən qaçan yuxumu
    Axtarıb tapıram sən gedən yoldan.
    Nə ola oyanam, görəm gəlirsən
    Yuxumu tapdığım həminki yolnan.

    * * *

    Şəkil çəkdirməyi heç sevmədim mən…
    Çünki hər dəfəsində gülümsəməyə məcbur hiss etdim özümü…
    Göz yaşlarım kipriyimin lap ucundaykən belə
    gülümsədim üzümə tuşlanan kameraya…
    Hər kəsi aldatmağı bacardım,
    Hər kəsə yalan danışdı dodaqlarımdakı təbəssüm…
    Göz yaşlarımı gözlərimdəcə boğan qatil təbəssümüm
    Qanlı əlləri ilə sığal çəkdi
    qurumuş dodaqlarıma…
    Bir aynadakı gördü gözlərimin taaa dərinliyinə çökmüş hüznü…
    çarəsizliyi…
    ümidsizliyi…
    Şəkil çəkdirməyi heç sevmədim mən…

  • İradə ƏLİLİ.Yeni şeirlər

    10489008_656731897746790_1282121067_n

    TANRIM
    Dərdlər gəlir uc-ucadır
    Tanrım sevgin çox ucadır
    Dərd dərdləri qocaldır
    Tanrım elimi sən qoru
    Acıları bizdən götür
    Sevinc sevgi səmasından
    Yağışların izlərində onu itir
    Tanrım elimi sən qoru
    Vermə daha nisgil acı
    Həsrət həsrətə calanıb
    Ürəklərdə qüssə seli
    Gözlərdə ələm qalanıb
    Dualarım səninlədir
    Tanrim pənahım sənlədir
    İradə sevən bəndəndir
    Tanrım elimi sən qoru

    MƏNİ MƏNDƏN SORUŞ

    Billur buludlartək dolu gözlərim,
    Qorxuram,eşqimi anladar sənə.
    Ağlasam silinər sənli izlərim,
    Yaman darılıram dumana,çənə.

    Bağlanan qapılar arxasındayam.
    Taleyim gülməyir üzümə bir an,
    Məni uzaqlardan soruşma,gülüm,
    Məni məndən soruş,sənləyəm,inan.

    Taleyimdən soruş,bəxtimdən soruş,
    Heç kim bu qəmlərə gətirməz duruş.
    Dözmək çox çətindir tənhalığıma,
    Ancaq səninlədir mənə qurtuluş.

    MƏN HƏSRƏTİ GÖZLƏYİRƏM

    Nisgil dolu gözlərimə,
    Həsrət qisqandı məni.
    Yudu ağlayan gözümdən
    Sevincimi, kədərimi.
    Mürgülü laylaya dönüb,
    Arxaya dönmədim bir yol…
    İntizarım, həsrətimi
    Çəkdi dara, oyanmadım.
    Əsdi meh, titrədti külək,
    Fidan gözlü həsrətimi.
    Sevdam ilə min bir rəngə
    Boyanmadım,
    Bu həsrətə heç yanmadım.
    Gözlərimdə məskən salıb,
    Həsrət hey gəzib dolaşdı.
    Gizlədim onu özümdən.
    düyün vurdum yollarına.
    Düşüm deyə, qollarına,
    Mən həsrəti gözləyirəm,
    Həsrətimi gözləyirəm…..

    QÜDRƏTİM OĞUL

    Səsi şalalənin çağlayan səsi,
    Gülüşü həyata rəğbətim oğul.
    Vətəndir sevgisi,eşqi,həvəsi,
    Canım,qanım,varım,sərvətim oğul.

    Varlığın bir uca dağ zirvəsidir,
    Sənindir bu torpaq,bu ocaq,bu yurd.
    Sənin xoşbəxtliyin mənim bəsimdir,
    Namusum,vüqarım,qeyrətim oğul.

    Kənanım,sizinlə Vətən sevinər,
    Sizindir bu meydan,sizindir hünər.
    Sizndir qələbə,sizindir zəfər,
    Qolumun qüvvəti,qüdrətim oğul.

  • Zeynəb DƏRBƏNDLİ.Yeni şeirlər

    11665411_1690704784490598_9087155491968421030_n

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
    İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    DÜNYA

    Niyə biz bu qədər əzab çəkirik?
    Heç sənin abırın həyan yox dünya.
    Varlını ucaldıb uca göylərə,
    Pulu olmayanı sayan yox dünya.

    Nə çörək tapılır, nə pul tapılır,
    Hər tərəf bağlıdır, nə yol tapılır.
    Dərdi gizləməyə, nə kol tapılır,
    Kasıbın dərdini doyan yox dünya.

    Zeynəbəm, yazıram olanları mən,
    Həll edə bilmirəm yalanları mən.
    Görürəm yalançı ilanları mən,
    Haqqı, kainata yayan yox dünya.

    HƏSRƏT QALDIM

    Bu nə müsibətdir, nə vur ha vurdu?
    Qarabağ yolunda dığalar durdu,
    Çörək verdiyimiz, körəkdən vurdu,
    Həsrət qaldım, Qarabağ’ın yoluna.

    Cıdırı, meşəsi ağlar qalıbdır,
    Orda sırtığ Erməni yurd salıbdır,
    Dağ dərəni, qara bulud alıbdır,
    Həsrər qaldım, Qarabağ’ın yoluna.

    Xarı bülbül boynu bükük ağlayır,
    Çöl çəmənim, vallah sinə dağlayır,
    Düşmən bütün cığırları bağlayır,
    Həsrət qaldım Qarabağ’ın yoluna.

    Qarabağım, qara bəxti qan oldu,
    Toy bayramı, yas oldu, tufan oldu,
    Qızım, gəlinim haqsız qurban oldu,
    Həsrət qaldım Qarabağ’ın yoluna.

    Zeynəb’əm, bu dərdə mən necə dözüm?
    Yazıram mısramı, ağlayır sözüm,
    Xəbər gözləməkdən, kor olub gözüm,
    Həsrər qaldım Qarabağ’ın yoluna.

  • Harika UFUK.”Peygamberim”

    huh

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Mevlit Kandilimiz kutlu olsun. heart duyğusu

    Nisanın yirmisinde şeref verdin dünyaya,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.
    Nur oldun yıldızlara, doğan güneşe, aya,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Haşimoğulları’nın adı anlı şanlı san,
    Baban Abdullah idi değerli, dürüst insan,
    Sen dünyaya gelmeden göçmüş idi dünyadan,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Halime sütannendi sana kol kanat gerdi,
    Dört yaşına basınca seni annene verdi,
    Sağlıklı büyümendi Amine’nin tek derdi,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Altı yaşında iken kaybedince anneni,
    Sekiz yaşına kadar hiç üzmedin dedeni,
    Deden ölünce amcan evladı bildi seni,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Ticarete atıldın henüz on üç yaşında,
    Tüccarlara katıldın amcaların başında,
    Haram lokma olmadı, ekmeğinde aşında,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Yirmi beşindeydin sen kırkındaydı Hatice,
    Âşık olmuştu sana düşündü ince ince,
    El- emindin güvendi evlilikti netice,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Otuz beş yaşındayken Kâbe hakemi oldun,
    Kabile kavgasını önledin, ara buldun,
    Herkese saygı duydun, herkesi eşit bildin,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Kırk yaşına gelince çıktın Hira dağına,
    Cebrail gelip durdu vahiy ile sağına,
    Peygamberlik rütbesi erdi gönül bağına,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Hira dağında iken “Oku” idi ilk ayet,
    “Rabbinin adı ile oku.” dendi gayet net,
    Okuma bilmiyordun güzel okudun gayet,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    İslam’ı tebliğ için çabaladın yıllarca
    Kutlu Recep ayında yirmi yedinci gece
    Burak ile yedi kat çıkarıldın Miraca,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Rabbim ile konuştun, namaz oldu beş vakit,
    Şirkten uzak ümmete cennet kılındı akit,
    Göğün yedi katında melekler vardı sakit
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Bedir’de, Uhud’da ve Huneyn’de de savaştın,
    Allah’ın yardımıyla Hendek’te engel aştın,
    Hayber, Mute, Tebük’le Mekke fethinde baştın,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Altı yüz yirmi iki Medine’ye hicretin,
    Sekiz yıl sonrasında Mekke’ye döndün metin,
    Zorluk çıkarmadılar, savaş değildi çetin,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    İsa suresi ile putları da devirdin,
    Kâbe’nin etrafını Müslümanla çevirdin,
    Genel af ilan ettin bambaşka bir devirdin,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Ayşe Kureyşli idi Ebubekir’in kızı,
    Kördüğüm olan aşkın hiç sönmeyen yıldızı,
    Sevgisi halis idi bulunmazdı yaldızı,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im!

    Altı yüz otuz iki sekiz haziranında,
    Altmış üç yaşındayken hayata ettin veda,
    En yüce dosta dedin kavuştuğundu Hüda,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im.

    Rabbimin yarattığı en yüce kulusun sen,
    Doğru yolu arayan insanın yolusun sen,
    Dünyayı tatlandıran hayatın balısın sen,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im!

    Harika’dır ümmetin senden bekler şefaat,
    Sünnetini terk eden asla bulamaz rahat,
    Cennette komşu olsak zor gelmezdi seyahat,
    İki cihan serveri Hazreti Muhammed’im!

    HARİKA UFUK
    27.06.2014
    ADANA
    SAAT: 09.00

  • Harika UFUK.”Kimseye kul olmam Allah’tan başka”

    huh

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Günaydın. Mevlit Kandilimiz kutlu olsun.

    Dünyaya gelmişim Hakk’ın izniyle
    Kimseye kul olmam Allah’tan başka.
    Atamı bilmişim Hakk’ın izniyle
    Peygamber yolunda düşmüşüm aşka,
    Kimseye kul olmam Allah’tan başka.

    Gençlik yıllarımda deli bir taydım,
    Bazen çılgın bir ok, bazen de yaydım,
    Küçükleri sevdim, büyüğü saydım,
    Peygamber yolunda düşmüşüm aşka,
    Kimseye kul olmam Allah’tan başka.

    Hayat denen sahne çok garip yermiş,
    Erenler ömürden himmetler dermiş,
    Bazı insanlar da ipe un sermiş,
    Peygamber yolunda düşmüşüm aşka,
    Kimseye kul olmam Allah’tan başka.

    Güzellik nedir ki bir anda biter,
    Gün gelir hanende baykuşlar öter,
    Ocağın dumanı sensiz de tüter,
    Peygamber yolunda düşmüşüm aşka,
    Kimseye kul olmam Allah’tan başka.

    Harika der:Kapılma dünya malına,
    Aldanma arının tatlı balına,
    Yapışır dört adam yarın salına,
    Peygamber yolunda düşmüşüm aşka,
    Kimseye kul olmam Allah’tan başka.

    HARİKA UFUK
    ADANA
    27. 12. 2011.Saat: 14.15

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.Yeni şeirlər

    12202155_886472768116427_1538859207_n

    QIRAJAM SİZİ…

    Bu nə mitinq balam, bu nə şücaət?
    Qorxuram dövləti edəsiz qarət,
    Gərək ki, biləsiz bu bizim adət.
    Belə getsə artıq, qırajam sizi!
    Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!…

    Bu nəyin hesabı, nəyin üsyanı?
    Bizlərin var sizə böyük gümanı,
    Siz də ki, bu yolnan tutduz hər yanı,
    Deyəsən bu yolda qırajam sizi!
    Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!

    İnternet ay balam, elm,savaddı,
    Mitinqi yazırsız, pis təbliğatdı.
    Olimpiada var, başçıya yaddı,
    Başçının yolunda qırajam sizi!
    Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!

    Yerimiz bərkiyib, cibimiz dolu,
    Yatmışıq, görmürük vuracaq qolu,
    Məsləhət qul olun, yox başqa yolu,
    Yoxsa öz yoluzda qırajam sizi!
    Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!

    Qara bazarında fəhlə deyinir,
    Maaşı az olan alim deyinir,
    “Varlığa nə darlıq ” deyən deyinir,
    Yoxluğun içində qırajam sizi!
    Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!

    Dolana bilmirsən? Fəhləmiz azdı,
    Bazar hesabında elmimiz azdı,
    Başa düş müəllimə, büdcəmiz azdı,
    Əməl eyləməsəz qırajam sizi!
    Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!

    Əksilmiş ömrünün şotu mənlikdir

    Danışma ay bala, dilin kəsilər,
    Sakit həyatında bəla hərlənər,
    Gözlərin bərələr, ömrün əksilər,
    Əksilmiş ömrünün şotu mənlikdir.

    Ayıq olsan belə kor olmalısan,
    Eşidib, sonra da lal olmalısan,
    Yaşamaq uğrunda lal olamlısan,
    Lal olan dillərin şotu mənlikdir.

    Qatil olmasan da yata bilərsən,
    Oğrusuz oğru da ola bilərsən,
    Pulsuz hər adı da ala bilərsən,
    Aldığın hər adın şotu mənlikdir.

    Nisyə dəftərlləri tamam dolubdur,
    Satanlar alana minnət olubdur,
    Vallah vampirlər də nağıl olubdur,
    İndiki vampirin şotu mənlikdir.

    Neft adlı bitməyən sərvətimiz var,
    Dünya miqyasında hörmətimiz var,
    Qara camaatın ah-naləsi var,
    Çəkilən hər ahın şotu mənlikdir.

    Hələ məhbusların sayı artacaq,
    Doğmalar yadlaşıb, yadlar yanacaq,
    Çoxunun gözündə qorxu olacaq,
    Qorxan o gözlərin şotu mənlikdir.

    Beləcə məhv olar müqəddəs hisslər,
    Bir-bir xəyal olar tükənən düşlər,
    Ruhda da birləşməz ayrılan eşqlər,
    Ayrılan eşqlərin şotu mənlikdir.

    Neftin idxalının mənə nə xeyri?
    Mal gəlir dollarla, yoxdur dəyəri,
    Kaş hər bir zülmün də olsa qədəri,
    Qədərsiz nəfsin də şotu mənlikdir…

  • Mehri ƏLİYEVA.Həyatı və Yaradıcılığı

    me

    Mehri ƏLİYEVA (Əliyeva Mehriban Əsəd qızı) 1973-cü ildə Ağdam şəhərində anadan olub.Onun şeirləri Mehri Qəmli adıyla çap olunur.1989-cu ildə Ağdam şəhər 3 nömrəli orta məktəbini bitirib.1989-91ci ildə tibb texnikomunu qurtarıb. 1992-94 illərdə Ağdam şəhər 48 nömrəli SMD –də kadrlar şöbəsinin müfəttişi vəzifəsində işləyib.1995-ci ildə ailə qurub .3 övlad anasıdı. 20 ildir Kiyevdə yaşayır.Şeri sevir.16 ilə yaxındı şeir yazır. 130 səhifəlik“Qərib həsrəti ” ,160 səhifəlik “Gözlə vətən gələcəyəm ”şeirlər kitabı,480 səhifəlik “Şəhidlər ölməz ”xatirə kitabı ,215 səhifəlik“ Qürbətdə ölməkdən qorxuram yaman”,170 səhifəlik “Bağışlama bizi ay qoca dağlar” şeirlər kitabı “Gənclik”nəşriyyatında çap olunmuşdur. 30 noyabr 2015-ci ildə Azərbaycan Kütləvi İnformasiya İşçilərinin Həmkarlar birliyi tərəfindən“Qızıl qələm” 16 dekabır 2015-ci ildə“Xalqın Nüfuzlu ziyalısı” “Dövrün vətənpərvər şairi” fəxri mediya mükafatı vəsiqəsi və diplomlasrı ilə təltif edilmişdir. “Qarabağdan heç durnalar uçurmu?”adlı şeirlər kitabı Mehri Qəmlinin altıncı kitabı olacaq.

    QARABAĞDAN HEÇ DURNALAR UÇURMU?

    Dağlar qəribsəyib köçkünlər kimi,
    Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?
    Kimlərə söyləyim bu həsrətimi,
    Qayalar üstünə Qartal qonurmu?
    Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?

    Torpaq ilə dərdləşirmi görəsən?
    Çeşmə üstə əylənirmi görəsən?
    Heç o sudan bir içirmi görəsən?
    Çəmənlərdə bülbüllər oxuyurmu?
    Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?

    Şəhidlərlə dərdləşirmi yol boyu?
    Həkərə çayın heç coşurmu sel-suyu?
    Qarabağda varmı Qarabağ toyu?
    O yurdlarda dünya kimi susubmu?
    Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?

    Çiyələyi talalarda görürmü.
    Şuşaya yol üstü görən dönürmü?
    Meşələr üstündə bir az süzürmü?
    Nə haldadır el-obamın durumu?
    Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?

    Mehri deyər bir durnada olmadım.
    Dağ başından qərib yurda baxmadım,
    Torpaq olub torpağımda yanmadım,
    Qayalar üstünə Qartal qonurmu?
    Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?

    Kiyev 18-10-2015

    YAMAN QƏRİBSƏYİB DAĞLAR BİZİMÇÜN
    Alıb göy üzünü qara buludlar,
    Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.
    Ağlayır dağlarda çılpaq qayalar.
    Vahimə bürüyüb bütün göy üzün,
    Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.

    Qatı duman alıbdı dörd tərəfin.
    Qəribi olmuşuq ötən illərin.
    Sirridə açılmır tutqun göylərin.
    Niyə demir boyük dünya öz sözün.
    Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.

    Günəş şaxə qalxmır,ayda dolanmır.
    Ulduzlar uzaqdan alışıb,yanmır.
    Axı didərginlik bizə yaraşmır.
    Əzabın biz çəkdik ötən bu dövrün.
    Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.

    Duman olub o dağları gəzəydim.
    Torpağına sürtüləydi əllərim.
    İsladaydı o dağları gözlərim.
    Xoş anını yaşayaydım bu ömrün.
    Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.

    Mehri sizi unutmayib biləsiz.
    Sizdə mənim kimi billəm qəribsiz.
    Dərdli köçkünlərik adımız dərdsiz,
    İllər otdü gördük hər üzün dözmün.
    Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.

    Kiyev 19-10-2015
    YAMAN DARIXMIŞAM SƏNİNÇÜN ANA
    Təbiət gözəldi ancaq sən yoxsan.
    Yaman darıxmışam sənincün ana.
    Gözümə hək olan sanki yuxusan.
    El oba gəzirəm hey yana-yana,
    Yaman darıxmışam sənincün ana.

    Təbiət sən idin,varlıq sən idin.
    Saçımda gəzərdi sənin əllərin.
    İndi yoxluğusan bu təbiətin.
    Axı mən nə deyim belə devrana,
    Yaman darıxmışam sənincün ana.

    Bulaq axır laylanı eşidirəm.
    Səni bu dünyada yaman gəzirəm.
    Anasız qalmışam hələ dözürəm,
    Həsrətəm o şirin,nağıl-laylana,
    Yaman darıxmışam sənincün ana.

    Pəncərəmdən yağış süzülüb gedir.
    Yanağımın yaşın əllərim silir.
    Bilirəm evimə ruhunda gəlir.
    Ancaq görməyirəm baxsam hayana,
    Yaman darıxmışam sənincün ana.

    Mehri deyər anamı axtarıram.
    O gedən yollara baxıb yanıram.
    Fələyə vermişəm niyə tapmıram.
    El oba gəzirəm hey yana-yana,
    Yaman darıxmışam sənincün ana.

    Kiyev 19-10-2015

  • Əlirza HƏSRƏT.”Ay Vətən!”

    11149420_814346961975030_7057312539619506005_n

    Adın da,eşqin də ayrılıq dadır,
    Doldun baxışlara sən çadır-çadır.
    Bu nə məmləkətdir, paramparçadır,-
    Məlhəm də götürmür yaran,ay VƏTƏN!

    Talanmış yurdunuq,əsir qalanıq,
    Göz yaşı qarışan suyun bulanıq.
    Biz ŞUŞA şəklində qərib balanıq,
    Necədir qürbətlə aran,ay VƏTƏN?

    Güllələr yaxanda açılan çiçək,
    Bu qanlı güllərin şehindən içək.
    Sərhəd telləriylə bir müttəhimtək,-
    Haçandır üz-üzə duran,ay,Vətən!

    Hüzn heykəlisən sən QARABAĞA,
    Söykən sinəmizə çəkilən dağa.
    Harandan başlayım qucaqlamağa,-
    Ağrısız haran var,haran,ay VƏTƏN?

  • Təranə ŞƏMS.”Sən… Ana olacaqsan…!!!!”

    ts

    Həsrət deyəndə qürbət yada düşür, sevmək-sevilmək , çəkdiyin acılar, göz yaşları iztirab yada düşür. Lakin elə bir həsrət acısı var ki, yaşamayan, daşımayan bu acının, yanğısını bilməz. Bəli, mənim bəhs edəcəyim həsrət isə illərdi qurulan ailənin ocağında, dünyaya göz açacaq Allahın verə biləcəyi töhfə, yəni cücərə biləcək fidanı yada salır. Yuva qurduğu ailədə illəri ayları əvəz edə -edə hər gün, hər saat göz yaşlarına qərq olan, ana olmaq istəyini qəlbində yaşadan ayüzlü bir gəlin yada düşür. Asi deyil yaradana. Nə qədər ümidsizliyə düçar olsa belə, əlini Allahdan üzməmişdi o gəlin. Aylar günlər isə bir-birini əvəz edirdi.Sanki onun gözlərində zaman, gün anba -an qocalırdı. Gözləri yolda qalıb öz payını Tanrıdan gözləyən gəlin isə, dilini qısıb sussa da, lakin onun o pak, məsum qəlbi susa bilmirdi. O daxilən ayrılmışdı zamandan, məkandan özünün daxilinə dərdli dünyasına pənah aparmışdı. Daha o kənardan güc ala bilmırdı. Ona güc verən daxilindəki səs idi ki, qəlbinə ürəyinə həzin səslə daima pçıldayırdı. Darıxma ey məsum gözəl, istəyinə çatacaqsan tələsmə! Sən ANA olacaqsan..! İllər uzun çəksə də, daima qəlbini üşüdən həmin səsin sorağı uzun sürmədi. Günü –gündən qar altında boynunu bükən bənövşə tək o utancaq, gəncliyini illərinə qurban verən gəlin heç özü də bilmədən həsrətin vüsalına addım-addın yol gəlirdi. Nəhayət illərin ayrıcında bir mələk üzlü o gəlinin önünüə çıxaraq ona müjdə verdi və dedi: Göz yaşı tökmə daha. Sən mənim anam olacaqsan! Günlərlə öz duyğuları ilə baş-başa qalan gəlin səsə diksinib ayıldı və özünə sual etdi. Görən gözümə xəyalmı göründü deyə təəccüb etsə də, sanki qəlbinə bir sakitlik çökdü və düşündü. Demək mən, ANA olacam. Dili qurudu, nitqi kəsildi, sanki sevincdən tir-tir əsirdi. İlahi bu xəbər sevincdimi, nə ad verim, görən gülümmü, ağlayımmı görən gumana ümid bağlayım? Yox artıq bu gümman deyidi. Mən qızımın səsini eşitdim. Bu səs onun varlığına inandırdı məni. Yox etdi qəlbimdən kədəri, qəmi.
    Artıq inanmışdı o məsum gəlin ana olacağına. Axı həqiqətin üzü açıq idi. Balasının pərvərişi artıq o məsum üzlünün həyata baxışını dəyişmişdi. Ana-bala sevdası əks-səda verərək ətrafa da səs salmışdı. Hammı gözləyidi 10 ildən balamızın balası dünyaya gələcək deyə. Qədəmləri mübarək qonağın pişvazına çıxan sənəmi ilə birdə Şahzadəsinin yolunu gözləyən Atası olacadı. Ata sevgisi sonsuzluğa vüsət almışdı. Sevinc içində hamı ayları gözləyidi ki, gec gələn Şahzadəni qarşılasın. EH…! Deyirlərmiş sevinc içində kədər var bəlkə də inanmazdıq.Lakin əbəs deyilmiş. Bu acının küləyi illərlə övlad yolu gözləyən ananı tutdu və qabağına qataraq dünyaya göz açmamış körpəsini əlindən aldı. Ana mücadilə etsə də bacarmadı. Həkimlər ananı itirəcəklərindən qorxaraq körpəni hədəfə aldı. Belə etməyə məcbu idilər. Axı ana yoxluğa qovuşsaydı illərdir bu dünyaya, o anaya sarı yol gələn körpə sonda kimə ana deyəcəkdi? İlahi amansız tale,qəbul edilməyəcək acı, yanğı, göz yaşı. İtirdik o mələyi. Həyat daima gözləri həsrət yaşı tökən o məsum gəlinin üzünə gülmədi. Ümidləri arzuları yıxıldı puç oldu. Dərdli qəlbinə qara buludlar doldu. Lakin olanlara rəğmən AYÜZLÜ gəlin ayılmalıdır, həyata yenidən sarılmalıdır. Həyat bitmədi daha, davam edir. Arzulari heçliyə qarışan ananı acıdan, ağrıdan odur ki, üzünü görə bilmədiyi o məsum mələk ölümlə- həyat arasında ananının yaşamı naminə Allahın rizası ilə varlığını qabağa verdi. İllərdir övlad həsrəti çəkən ananın axirəti üçün bir mələyə çevrildi. Bu dünyada övlad acısını çəkən ananı cənnətdə yolunu gözləyən, onu pişvazına çıxan mələküzlü körpəsi olacaq. Olanlara şükür et, ağlama quzum ağlama! Sən yenidən həyata döndünsə yaşadığın acıdırsa belə, Allahın bir lütfü var. Sənin şahzadən dünyaya sənsiz göz açsaydı, sənsiz boya-başa çatsaydı, heç istərdinmi bunlar olsun. Yox əlbəttə istəməzdin ki, sənin körpən başqasına ANA desin. O məsum gəlişi ilə ətrafına sübut etdi ki, sən daha anasan, və bundan sonra sağlıqla bir daha yenidən ANA olacaqsan. Unutma quzum axı sən də, bir ananın balasısan. Axı sən də istəməzdin ki, səni dünyaya gətirən ana sənsiz gözüyaşlı qalsın. Özündə təpər tap, özünə gəl, həyat davam edir, yenidən həyata bağlan YAŞA!!! Unutma sən bir daha yenidən ANA olacaqsan! Ana olacaqsan! Sən sonsuz deyilsən! Allaha sığın və əmin ol. Həyat üzünə yenidən güləcək və o bağçanın meyvəsindən sənə bir daha pay düşəcək…

  • Təranə ŞƏMS.Yeni şeirlər

    ts

    GÖZLƏRİM…

    Dayanıb, göz-gözə ayna önündə,
    Baxıb gözlərimə sual edirəm.
    Nəyi, səndə görüb, nəyi axtarım,
    Sən ki, bir ömürsən səndən gedirəm.

    Baxdıqca gözümə,gözüm danışır,
    Qarası ağarır ağı alışır.
    Kölgələr içində səni tapıram,
    Nifrətim dil açıb sözə qarışır.

    Gözlərin mənasınecə dərinmiş,
    Görünən kölgələr sanki səninmış,
    Baş edib dərdimi daş olan könlüm,
    Yansa da , istisi necə sərinmiş.

    Gözlərim, gözümə baxa bilməyir,
    O sükut içində məni dinləyir.
    Ürəyim üzülüb qat-qat ölsəm də,
    Gözüm də kölgənə lənət eyləyir.

    26.09.2014.

    Könlümün ilhamı, a bircəciyim..
    İncəsən, qəlbi saf, a incəciyim
    Bəstələr bəstəsi, a bəstəciyim
    Oxu sən, nəğməni, dinləsin Ürək..!

    Odumsan yanaram, kor pərvanəyəm
    Külündə qovrulan, kor divanəyəm,
    Səninlə dərdlərə kor, biganəyəm..
    Oxu sən, nəğməni dinləsin ÜRƏK..!

    Ürəyim dillənir, səsi sən deyir
    Qəlbimə hakimsən, bir bilsən deyir
    Gözünlə, sözümü dinlə sən deyir,
    Oxu sən, nəğməni dinləsin ÜRƏK..!

    Səsinlə, səsimin avazı gözəl
    Əl açıb yalvarsaq, savabı gözəl,
    İki qəlb, bir ürək cavabı gözəl,
    Oxu sən, nəğməni dinləsin ÜRƏK..!

    07.07.2015.

  • Mehriban İBRAHİMOVA.Yeni şeirlər

    ANA KƏLMƏSİ

    Sənə gözüm nuru deyə bilmərəm,
    Gözümün nurunu itirmişəm mən,
    Getdiyin yollara döşənib arzum,
    Səni o yollarda itirmişəm mən.

    Zamanın sərt üzü sıxdı canımı,
    Aldı istəyimi,arzu kamımı,
    İtirdim biryolluq mən gümanımı,
    Sənə sözüm çoxdu deyə bilmərəm.

    Fələk sərt oyunu oynadı birdən,
    Gözləyən mən oldum, gəlmədi gedən,
    Sənsiz fikirlərdi qəlbimi didən
    Özümə mən,dözüm deyə bilmərəm.

    Yolların yorğunu olmuşam daha,
    Dincəltməz laylalar,mahnılar məni,
    Düşəndə yadıma sənli günlərim,
    Sinəmdən qopulan ah olar mənim.

    Ana kəlməsindən qorxuram daha,
    Eşidib ,duyanda mən o kəlməni,
    Qorxuram ümidim itə sabaha,
    Həsrətin öldürər,öldürər məni.

    19 12 2015.

    SINA SİRDAŞINI

    Alış hər addımda zəhmət yoluna,
    Tənbəllik nifrətdi,dərddi .,acıdı,
    Çalış yaxşılığa öyrət özünü,
    Yaxşılıq dərdlərə dərd əlacıdır.

    Nəsihət demirəm, özün bilərsən,
    Zamanla vaxtını düzgün bölərsən,
    Bir gün mən deyənə gəlib görərsən,
    Vaxtı hədər vermək,necə acıdır.

    Sına sirdaşını dərdli anında,
    Ömrünün,gününün xoş zamanında,
    Həyatın onsuz da hər bir anında,
    İnana bildiyin başın tacıdır.

    21 12 2015.

  • Abdulla MƏMMƏD.Yeni şeirlər

    yt

    SƏNƏ HARADAN GÜL TAPIM?

    Ürəyim dərdin oylağı,
    Hər gələn atinı çapır.
    Söz-söz axan göz yaşımda
    Hərə öz payını tapır.

    Nə bir iz var,nə bir yol var,
    Çəkilib qınına yollar.
    Məni qısqandığın yolla
    Tay gəlib tayını tapır.

    Gülər gözün sözü ələm,
    Fələk sayan gün gözü nəm.
    Toplandıqca qəm üstə qəm,
    Sayılan sayını tapır.

    Başımı qatıb sözümlə,
    Elə qəm yedim gözümlə.
    Yola getmədim özümlə,
    Səninlə necə dil tapım?!

    Axır ölüm ayağında,
    Gəldin sözüm qulağında.
    Qışın bu oğlan çağında
    Sənə haradan gül tapım?

    Azərbaycan.Quba.

    Unudun,məni unudun!

    Bu dünyaya göz açmağım,
    Ən böyük itkidir mənə.
    Həsrətim-dərdimin dağı,
    Taleyin ərkidir mənə.

    Gözlərim dərdin köləsi,
    Ürəyim dərdimi çəkir.
    Düşür ömrümə kölgəsi,
    Dərd sözü çəkir,ha çəkir.

    Sevgim mənə nə verib-nə?
    Sənə də nə versin,canım,
    Bu dünya eşqə məngənə,
    Əlində oyuncaq canım.

    Bezmişəm gün keçirməkdən,
    Əcəl harda baş girləyir?
    Dərdim ömrümə cangüdən,
    O da ölümü gözləyir.

    Dərdimə yad,əzizlərim,
    Unudun,məni unudun!
    Mən ölümü əzizlərəm,
    Siz də bu dünyanı tutun!!!

    Azərbaycan.Quba.
    16.12.2015.

  • Pərviz HƏKİMOV.Yeni şeirlər

    12140208_891530900936567_700966553847344075_o

    Azərbaycan bayrağı

    Könlümdə çalxalananan,
    İşığımdır,nurumdur,
    Səmada dalğalanan
    Şərəfim,qürurumdur
    Azərbaycan bayrağı

    Ayı,ulduzu ilə
    Cahanı nurlandırır,
    Qəlbimizdə fəxarət
    Çırağını yandırır
    Azərbaycan bayrağı

    Ruhudur bədənimin,
    Şücaətin izidir,
    Müstəqil vətənimin
    Əyilməzlik rəmzidir
    Azərbaycan bayrağı

    Mənə ruhumdan yaxın,
    Müqəddəsdir,uludur,
    Əbədi azadlığın
    Ən bariz simvoludur
    Azərbaycan bayrağı

    Odur səadət mehi,
    Düşmən baxıb utansın,
    Gün olsun ki,İlahi,
    Şuşada dalğalansın
    Azərbaycan bayrağı

    21 dekabr 2015-ci il

    Hələ də məndəsən

    Hələ də məndəsən,hələ də məndə,
    Zaman aciz qalıb bu dərd önündə,
    Sən mənə ilahsan,mən sənə bəndə,
    Hələ də çaşqınam qəm düyünündə

    Hələ də gözündən qalxıram göyə,
    Yer mənim üzümə həsrət qalıbdır,
    Hələ də dərdimi deyirəm neyə,
    Hələ də ulduzlar seyrə dalıbdır…

    Bahar elçisidir bu soyuq boran,
    Ona hicran demək məni qəhr edir,
    Hələ də cənnətə,Haqqa aparan
    Günahım günaha calanıb gedir…

    İndi nə ölüyəm,nə diriyəm mən,
    Bəşər olmağıma varımdı şübhəm
    Almağa şığıyır məni əlimdən
    Hələ də müəmma,hələ də mübhəm.

    Hopmusan ruhuma elə o gündən,
    Varlığın cənnətin nurundan baha,
    Geriyə almaqçün özünü məndən
    Məsləhət görürəm qayıtma daha

  • Rəhim MEHNƏT.Yeni şeirlər

    rm

    Anasını itirən balaca uşağın dilindən

    Sən mənim şəklimi arxadan çəkib,
    Saldın xəyalımı çölün düzünə.
    Həyat üzərimə qəm-kədər əkib,
    Bilmədim ki, yalanı nə düzü nə.

    Boyu məndən uca bu beton divar,
    Yalnızlıqdan başqa, söylə dərdmi var?
    Payız bitər, ətrafımı qar alar,
    Üşüdüb dondurar, baxmaz üzümə.

    Qısıldığım bu divarın arxası,
    Zaman-zaman dönübdü qan gölünə.
    Fikirlərin, xəyalların parçası,
    Səpələnib yamacına, düzünə.

    Bəsdir daha, hamı batıbdır yasa,
    Gözləyirəm, həlbət silahlar susa.
    Zalım fələk məni kənardan pusa,
    Bilmək olmaz, bəlkə güldü üzümə!…

    09.12.2015

    MƏNİ QARŞILA

    Mənim xəyalımda bükülü qalıb,
    Həsrətin yaxamda sökülü qalıb.
    Sənsizlik dağ olub, çəkili qalıb,
    Sevgini əynimə geyib gəlirəm.
    Çıx yolumun üstə, məni qarşıla..

    Küləklərdən alıb sənin ətrini,
    Dünya qədər istəyirəm xətrini.
    Misralarım tutub sənin xəttini,
    Sevgin müqəddəsdir deyib gəlirəm.
    Çıx yolumun üstünə, məni qarşıla.

    Dolanaram gündə yüz yol başına,
    Heyran ollam kipriyinə, qaşına.
    Sevgi baxmaz sevənlərin yaşına,
    Sevda budağını əyib gəlirəm.
    Çıx yolumun üstünə, məni qarşıla.
    İzlərini qarış-qarış gəzərəm,

    Bir misranda əhvalını sezərəm.
    Sən olmasan bu dünyadan bezərəm,
    Sən adlı eşqimi öyüb gəlirəm.
    Çıx yolumun üstə məni qarşıla.

    22.12.2015

  • Zeynəb DƏRBƏNDLİ.Yeni şeirlər

    11665411_1690704784490598_9087155491968421030_n

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
    İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    YALAN DOST

    Yorulmuşam bu dünyanın işindən,
    Çoxalıbdır yalan qardaş, yalan dost.
    Hərə bir cür tutur onun peşindən,
    Lovğalanır yalan qardaş, yalan dost.

    Pulun varsa, dostların da şox olar
    Pulun yoxsa olan dostlar yox olar.
    Saf insanın qəlbi hər an tox olar,
    Neyə lazım yalan qardaş, yalan dost?

    Dost səninlə, yaxşı günün dostudur,
    Yaman gündə kim qalacağ, dost odur.
    Yalan dostlar, aldatmağa ustadır,
    Olmayaydı yalan qardaş, yalan dost.

    Zeynəb, gördün qardaş deyən hər kəsi,
    İşin düşsün, çıxmayacağ heç səsi.
    Dayağındır təmiz dostun nəfəsi,
    Yalançıdır yalan qardaş, yalan dost.

    BÖLMÜŞƏM

    Bu dünyanın dövlətinə uymadım,
    Atamdan, Anamdan, inan doymadım.
    Sözlərimi ürəyimdə qoymadım,
    Dərdlərimi varağ ilə bölmüşəm.

    Qardaş, bacı necəyəm,
    Elə bilki, çöldə yetim cücəyəm.
    Kövrəlirəm, yaman qəlbi incəyəm.
    Dərdlərimi varağ ilə bölmüşəm.

    Tənha qaldım, məni qanan olmadı,
    Dərd çəkdim, halıma yanan olmadı.
    Düşünməyə, biraz zaman olmadı,
    Dərdlərimi varağ ilə bölmüşəm.

    Zeynəbəm, nə deyim, nəyi yazım mən?
    İstəmirəm haqq yolumu azım mən.
    Öz özümə, bəlkə qəbir qazım mən?
    Dərlərimi varağ ilə bölmüşəm.

  • Kənan AYDINOĞLU.”Zeynəb Dərbəndli yaradıcılığının spesifik xüsusiyyətləri”

    Photo Kenan

    Ta qədim zamanlardan bu yana Azərbaycan xalqı dünyanın müxtəlif ölkələri ilə mədəni və ədəbi əlaqədar saxlamış, ticarət əlaqələrini daha da genişləndirilməsi üçün yorulmaq bilmədən çalışmışdı.Nəticədə Azərbaycan dilinin lüğət tərkibinə müxtəlif elm sahələrinə məxsus alınma sözlər, xüsusilə də ərəb-fars mənşəli alınma sözlər daxil olmuşdur.Təbii ki, Cənubi Qafqaz xalqları arasında münasibətlərin daha da genişləndirilməsi və inkişaf etdirilməsi yönündə Azərbaycan xalqı daha çox üstünlüyü ələ keçirməyə müəssər olmuşdu.Hələ Sovet hakimiyyəti illərindən Cənubi Qafqazda sülh və sabitliyin bərqərar olunmasına çalışan və bu şərəfli missiyasını layiqincə yerinə yetirmək üçün əlindən gələn hər cür köməyini əsirgəməyən Azərbaycan xalqı zaman-zaman yetirdiyi söz sənətkarları ilə Cənubi Qafqaz xalqlarının ədəbiyyatına müsbət təsir göstərə bilmişdi.Bu proses çağdaş dönəmdə də uğurla davam etdirilir.Son zamanlar Cənubi Qafqaz xalqlarının yeritdiyi istedadlı qələm sahibləri içərisində özünəməxsus yer tutan söz sənətkarlarından biri məhz çağdaş Azərbaycan ədəbi mühitində Nəğməkar-şairə kimi tanınan Zeynəb xanım Dərbəndlidir.
    Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, “Cəsarətli qələm” media mükafatı laureatı, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz xalqları üzrə xüsusi müxbir”i, nəğməkar-şairə Zeynəb xanım Dərbəndli keçən əsrin 70-ci illərində Dağıstan Respublikasının kəndində sadə kəndli ailəsində anadan olub.Orta təhsilini böyüyüb, boya başa çatdığı doğma Rükel kəndində alıb.
    Ədəbiyyata, poeziyaya erkən yaşlarından maraq göstərən Zeynəb xanım Dərbəndli Azərbaycan türkcəsində mövzu-ideya, sənətkarlıq baxımından biri digərindən daha çox maraq doğuran məsələlər ətrafında fikir mübadiləsi aparmaq və dünyada baş verən hadisələrə münasibətini bildirmək yönündə mükəmməl ədəbi-bədii nümunələr, poeziya örnəkləri ərsəyə gətirməyə müəssər olmuşdu.Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatının müxtəlif janrlarının səciyyəvi xüsusiyyətləri ilə yaxından tanış olması və daha çox xalq ruhuna meyl etməsi bu yönümdə Aşıq sənətinin ən geniş yayılmış janrları olan Qoşma və Gəraylı yazmağına səbəb olub.Yaradıcılığı üçün səciyyəvi olan xüsusiyyətlərdən biri də budur ki, məhz daha çox ictimai-siyasi, əxlaqi-tərbiyəvi mövzuda qələmə aldığı əsərləri ilə geniş oxucu auditoriyasına müraciət edərək, dünyanın ən möhtəşəm dini olan İslam dininə və Sonuncu Peyğəmbərimiz Həzrət Məhəmməd Mustafa (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) əxlaqına uyğun davranmağı tövsiyə edir.Çün həm Cənubi Qafqaz xalqları, həm də Azərbaycan xalqı zaman-zaman humanist ideyalarının daşıyıcısı və sülhün bərqərar olmasına böyük əhəmiyyət verən İslam dininin təsiri altındadır.Bu da öz növbəsində ictimaiyyət nümayəndələri tərəfindən normal qəbul olunmalıdır.
    Dövri mətbuatda öz yazıları ilə çıxış edən nəğməkar-şairə Zeynəb xanım Dərbəndlinin qısa zaman kəsiyində uğur əldə etməsinin səbəbləri müxtəlifdir.
    Əsas səbəblərindən biri də budur ki, Zeynəb xanım Dərbəndli yorulmaq bilmədən yaradıcılıq fəaliyyəti məşğul olur.Çağdaş Azərbaycan ədəbi elektron məkanında fəaliyyət göstərən müxtəlif mədəniyyət və ədəbiyyat portalları ilə əməkdaşlıq əlaqələrini uğurla davam etdirməsi, respublika ərazisində həyata keçirilən müxtəlif layihələr çərçivəsində işıq üzü görən antologiya və almanaxlarda yazılarının dərc olunmasıdır.Son illərdə isə könül döyüntüləri və pıçıltıları iki qardaş ölkənin-Qardaş Türkiyə Cümhuriyyəti ilə Azərbaycan Respublikasında fəaliyyət göstərən mətbu orqanlarda dərc olunaraq, ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılıb.Geniş oxucu auditoriyası tərəfindən rəğbətlə qarşılanıb və uğurlarının daha da artmasına səbəb olub.
    Zeynəb xanım Dərbəndlinin yaradıcılığında yer alan ədəbi-bədii nümunələr mövzu dairəsinə görə genişdir.Xüsusilə də, XX əsrin 90-cı illərində Erməni qəsbkarları tərəfindən işğal olunmuş əzəli Azərbaycan torpaqlarının işğal altında olması, bu torpaqların azad edilməsi haqqında müxtəlif fikirlər yürüdür, tezliklə bu torpaqlara qayıtmağı Uca Allahdan diləyir.Bəzi şeirləri isə dua kimi səslənir.
    Xüsusilə də, Qarabağ münaqişəsinin həlli istiqamətində görülən işlərdən danışır, qələbənin tezliklə Bizim olacağımızı böyük inam hissi ilə qeyd edir.Qarabağ mövzusunda beynəlxalq konfransların və seminarların keçirilməsinə baxmayaraq, hələ də bu məsələnin həll olunmadığını dərin təəssüf hissi ilə nəzərə çatdırır.Azərbaycanın əzəli və əbədi torpağı Dağlıq Qarabağın tərkib hissəsi olan Şuşa və Laçın rayonları haqqında öz müdrik və fəlsəfi fikirlərini geniş oxucu auditoriyasının nəzərinə çatdırır.
    Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin bərpası üçün canından, qanından keçmiş Vətənpərvər oğulların ruhuna dualar oxuyur, salavatlar çevirir, oğullarının itkisinə dözməyən və ah-nalə çəkən Analara müraciət edərək, Uca Allahdan səbr və dözüm diləyir!
    Vətənin hər bir qarış torpağı üçün cəbhədə və səngərdə erməni silahlı qüvvələrinin bölmələri ilə döyüşməyin önəmindən ürəkdolusu danışır, tarixən Babək, Koroğlu, Cavanşir kimi xalq qəhrəmanları böyüdən bir xalqın hələ yağıdan intiqam almaq eşqi ilə yaşadığını və bu müqəddəs amala çatmaq üçün çox çalışdığını vurğulayır.
    Son zamanlar Azərbaycan Respublikası ilə Dağıstan Respublikası arasında ikitərəfli mədəni və ədəbi əlaqələrin inkişaf etdirilməsinə öz töhfəsini vermiş, nəticədə AJB Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi tərəfindən qəbul edilmiş qərara əsasən, Zeynəb xanım Dərbəndli Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz xalqları üzrə xüsusi müxbir”i seçilib.Müxtəlif illərdə şeirlər kitabı çapdan çıxıb.Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul olunub.Ginnesin rekordlar kitabına düşən antologiyada şeirləri yer alıb.
    Geniş yaradıcılıq yolu keçən Zeynəb xanım Dərbəndlinin yazılarının dili sadə xalq danışıq dilinə daha yaxındır.Qəliz ərəb-fars mənşəli izafət tərkiblərə rast gəlinmir.Xalq ruhuna bağlılıq və ilhamını doğma yurdundan, elindən, obasından alması yaradıcılıq fəaliyyətinin təkmilləşdirilməsi və genişləndirilməsi üçün müsbət zəmin rolunu oynayır.
    Dərd, qəm çəkməsi ilə XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, “Xan qızı” ləqəbi ilə klassik üslubda şeirlər yazan Xurşidbanu Natəvanı xatırladır.
    Mövzu ətrafında müzakirələr aparması ilə diqqət çəkir.Müasir Azərbaycan ədəbi dilinin lüğət tərkibinin formalaşdırılması və inkişafı yönündə özünəməxsus yer tutan ümumişlək sözlərdən daha çox istifadə edir.Bu mühüm xüsusiyyət də öz növbəsində əsərlərinin dilinin sadələşdirilməsini təmin edir və geniş oxucu auditoriyası tərəfindən asanlıqla başa düşülməsinə səbəb olur.
    Yaradıcılıq nümunələrini həsr olunduğu mövzulara görə şərti olaraq, üç qrupa bölmək olar:

    1.İctimai-siyasi, əxlaqi-fəlsəfi fikirlər yürüdən nümunələr;
    2.Qarabağ münaqişəsinin həlli istiqamətində aparılan fikir mübadiləsinə həsr olunmuş nümunələr;
    3.Saf məhəbbətin tərənümünə həsr olunmuş nümunələr.

    Yaradıcılığı boyu davam edən nigarançılıq, övlad taleyinə biganə qalmamaq repressiya illərində olduğu kimi qırmızı xətt kimi keçir.Eminsipasiya (qadın azadlığı) mövzusu isə demək olar ki, yox səviyyəsindədir.Xalqın adət-ənənəsinə, milli və mənəvi dəyərlərə bağlılıq əsərlərinin əsas leytmotivini təşkil edir.Türkçülük ruhunda qələmə aldığı ədəbi-bədii nümunələrinin hüquqi baxımından təsdiq edilməsi və gələcək nəsillərə çatdırılması və ötürülməsi üçün ilk təəssüratlar formalaşır.
    Uzunmüddətli yaradıcılıq axtarışının nəticəsidir ki, dil-üslub baxımından mükəmməl sayılmağa layiq olan əsərlərinin hər biri geniş oxucu auditoriyası tərəfindən həm rəğbət hissi ilə qarşılanır, həm də poeziya həvəskarlarının, ədəbiyyatsevərlərin yaddaşına həkk olunur.Geniş və keşməkeşli həyat və yaradıcılıq yolu keçən Zeynəb xanım Dərbəndliyə yeni yaradıcılıq uğurları və fəaliyyəti diləməyi, oxucu auditoriyasının bir az da genişlənməsi Mərhəmət və Rəhmi ilə geniş olan Uca Allahdan diləməyi özümə vətəndaşlıq borcu bilirəm.
    UĞURLARINIZ BOL OLSUN, Zeynəb xanım! ALLAH yar və yardımcınız olsun! İnşAllah!

    Dərin hörmət və ehtiramla,

    Kənan AYDINOĞLU,
    Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin
    Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü.
    Bakı şəhəri.21 dekabr 2015-ci il

  • Rahilə DÖVRAN.Yeni şeirlər

    12091354_1653537131524991_3860076084131834097_o

    QOPA BU DÜNYA

    Yenə qan içində, od içindədir,
    Yorulmuş, usanmış, qoca bu dünya.
    Mərmilər, güllələr öz işindədir,
    Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

    Suçlular hökm edir suçsuz cahana,
    “Qanlı arayırlar”, tökülən qana.
    Qıyılır hər saat minlərlə cana,
    Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

    Başacan yaşanmır, bəxtsiz ömürlər,
    Zavala gəlirlər, vaxtsız ölürlər.
    Çağalar, ahıllar, sitəm görürlər,
    Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

    Dünya əşrəfinin düşüb qiyməti,
    Həyatın dəyəri bilinmir qəti.
    Dərrakə dərk edir, bu həqiqəti-
    Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

    Seçəmmir qərəzli kini, küdrəti,
    Bəsirəti bağlı, sönüb qüdrəti.
    Dünya Birliyinin, nədir niyyəti?
    Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

    Boş, saxta vədləri, edib sədəqə,
    Qərblilər qəzəbin tuşlayıb Şərqə.
    Təlatüm labüddür, hər bir dəqiqə,
    Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

    Vicdanlar oyansın, etsin təcəlli,
    Düyməyə basmasın, fələyin əli.
    Nə vaxtdır bu gerçək Dövrana bəlli-
    Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

    20.12.2015.

    AŞİQ OLMUŞAM

    Artıq qərarlıyam, bu gün deyəcəm,
    Qoy hamı bilsin ki, mən vurulmuşam.
    Öz alın yazıma boyun əyəcəm,
    Görsünlər mən sənə, aşiq olmuşam.

    Gül olub yolunun üstə bitəcəm,
    Bülbültək eşqimə nəğmə ötəcəm.
    Könlümdə nə varsa, açıb tökəcəm,
    Görsünlər mən sənə, aşiq olmuşam.

    Səninlə coşacaq ilhamım, təbim,
    Eşqinlə vuracaq nəbizim, qəlbim.
    “Hə” söylə, olginən yaşam səbəbim,
    Görsünlər mən sənə, aşiq olmuşam.

    O gizlin baxışlar, az söz demədi,
    Bilirəm, sənin də, könlün mənədi.
    Söylə öz sözünü,- meylin kimədi?
    Görsünlər mən sənə, aşiq olmuşam.

    Söylə aşiqəm mən, şair Dövrana,
    Son qoyaq bu gündən həsrət, hicrana.
    Yayılsın bu sevgi, yurdda hər yana,
    Görsünlər mən sənə, aşiq olmuşam.

    21.12.2015.

  • Müzəffər MƏZAHİM.Yeni şeirlər

    mm

    FAİZ

    Verdiyi dərdlərə tapılmaz çarə,
    Ömrümüzə çökən bəladır faiz.
    Halal ruzumuzu harama, şərə,
    Günaha, qəzaya caladı faiz.

    Kredit, ipotek… gəldi meydana,
    Vurulduq, girdikcə o dondan-dona,
    Xeyrimiz, şərimiz bağlandı ona,
    Evdən bərəkəti yaladı faiz.

    Atıb qarmağını ovladı bizi,
    Döndərdi qozbelə gəncliyimizi,
    Rahatlığlmlzl, dincliyimizi,
    Gicitikan kimi daladı faiz.

    Evdə kilim, palaz, xalça qoynadı,
    Yorğan, döşək, balış, nalça qoymadı,
    Stəkan, nəlbəki, dolça qoymadı,
    Olanı-olmazı taladı faiz.

    Xeyir görəmmədik, maya da getdi,
    Yasa da xərclədik, toya da getdi,
    Üzümüzdən abır-haya da getdi,
    Kələfi örkənə doladı faiz.

  • Təvəkkül GÖRÜŞLÜ.Yeni şeirlər

    tm

    XILASKAR İMİŞ

    Düşünüb içimdən gələni yazdım,
    Gah barlı payızdım, gah güllü yazdım,
    Gah çalan tar idim, gah da ki, sazdım,
    Sən demə şeirlər xilaskar imiş.

    Ruhlara qidaymış, xəstəyə dərman,
    Sahili mərcan tək, özü bir ümman,
    İlıq nəfəsindən dururmuş zaman,
    Sən demə şeirlər xilaskar imiş.

    Vəsf edib çəkdikcə gülü, çiçəyi,
    Öpüb qoxladıqca məxmər ləçəyi,
    Cana dəva imiş sözün göyçəyi,
    Sən demə şeirlər xilaskar imiş.

    Yazdıqca doymadım gözəldən, gözdən,
    Alma yanaqlardan, surətdən, üzdən,
    Eliksir etdikcə kəlmədən, sözdən,
    Sən demə şeirlər xilaskar imiş.

    Sevgini hopdurdum, sözə, şeirə,
    Möcüzə kəlmələr döndü sehirə,
    Sınmış ürəklərə sözlərmiş çarə,
    Sən demə şeirlər xilaskar imiş.

    07. 12. 2015
    (daha&helliip;)

  • İsa HƏSƏNOĞLU.”Gözümə dəymirsən uzun zamandı”

    10818593_717633538314366_1000672302_n

    Gözümə dəymirsən uzun zamandı,
    Ölüb-qalmağından xəbər də yoxdu,
    Bu həsrət bilmədim nə imtahandı?!…
    Könlüm sən gedəndən hər şeyə toxdu.

    Zaman da qoşulub səninlə getdi,
    Ruhum bədənimdən öncə qocaldı.
    Sənsizlik qəlbimi tamam keyitdi,
    İllər sevincimi əlimdən aldı.

    Mən səni görəndə uşaqlaşardım
    Tez-tez kövrələrdim, tez-tez gülərdim.
    Var olan dünyadan uzaqlaşardım,
    Səndə yaşayardım, səndə ölərdim.

    Mən səni görəndə gözüm dolardı,
    Üzünə davamlı baxa bilməzdim.
    Əllərim titrəyər, üzüm solardı,
    Qəlbimin sözündən çıxa bilməzdim.

    Mən səni görəndə məsumlaşardım,
    Duyardım həyatın şirinliyini.
    Xeyli gücsüzləşib məzlumlaşardım,
    Görəndə mənə göz süzdürməyini.

    Mən səni görəndə özüm olmazdım
    Özüm də bilmədən başqalaşardım.
    Sənli məqamları qəmgin olmazdım,
    Hər kəsə, hər şeyə doğmalaşıram.

    Mən səni görəndə dilim susardı,
    Gözlərim danışar, səni anardı.
    Həyat bizi görüb səsin qısardı,
    Ürəyim yenidən alovlanardı…

    Artıq nə sən varsan nə də biz varıq,
    Səni məsafələr aldı əlimdən.
    Nə qədər əhd etsək də ayrılmarıq,
    Adın da zamanla düşdü dilimdən.

    Sən də unudarsan bir gün, darıxma,
    Hər zaman sevəcək deyilsən məni.
    Güclə unutmuşam, qarşıma çıxma,
    Qorxuram yenidən sevərəm səni.

  • Xaliq MƏMMƏDOV.”Evlisən”

    12079336_155372158146741_6186934002319206725_n

    Qəlbində bir ümüd bəsləmə geri.
    Düşünüb ümüdülə səsləmə geri.
    Yanıma sən dönmək istəmə geri.
    Sən özgə biriylə evlisən daha.

    Nə qədər səsləsən çönə bilmərəm.
    Qayıdıb bir daha dönə bilmərəm.
    Bağışla mən səni görə bilmərəm.
    Sən özgə biriylə evlisən daha.

    O ötən günlərə qayıtmaq çətin.
    Ölübdü bu qəlbim ayıtmaq çətin.
    O qədər acıdır unutmaq çətin.
    Sən özgə biriylə evlisən daha.

    Ayırdın de necə qəlbini məndən.
    Apardın uzağa əlini məndən.
    Sənki bölərdin dərdini məndən.
    İndi isə özgəylə evlisən daha.

  • Müsahibimiz Prezident təqaüdçüsü Şəfa Vəliyevadı

    sv

    -Şəfa xanım, ədəbi-bədii yaradıcılıq fəaliyyətinə neçənci ildə hansı yazı ilə başlamısınız?

    1. Yaradıcılığa başlamanın məncə, yaşı olmur. İnsan yaratmaq eşqiylə doğulur. Doğuluşdan onunla ömür yolunda yoldaş olur istedadı. Və beləcə, harda olur-olsun yazır… Beş yaşım olanda nənəm anama deyib ki, “bu uşaq nə söyləyirsə, onu heç yerdə eşitməmişəm, gətir bunu yaz”. İlk söyləntilərimi anam dilimdən yazıya köçürüb. Sonra özüm iki əlifba ilə -kiril və latın əlifbası ilə yazıb -oxumaq öyrənmişəm. Başlamışam özüm vərəqləri “qaralamağa”… Və bir də ayıldım ki, “Şəfa Vəli” imzasıyla ürəklərin qonağıyam….

    -Müəllifi olduğunuz ilk kitabınız işıq üzü görəndə hansı hissləri keçirdiniz?

    2. İlk… elə bu sözün özü həyəcan demək deyilmi?! Bütün üzüntülərimi, sevincimi, ürəyimin əsdiyi hər nə varsa “gizlətdiyim” idi ilk kitab… 2010-cu ildə “Ümiddən olan qurbanlar” özüylə yeni bir Şəfanı gətirdi mənə…

    -Dövri mətbuatda ilk dərc olunan yazınız necə adlanır?

    3. Bunu unutmuşam… Hələ məktəb illərindən müxtəlif qəzet və jurnallarda şeirlərim çap olunurdu. Məktəbdə müəllimlər məni tərifləyəndə elə bilirdim ki, daha bundan ötə sevinc yoxdu. Bütün məktəbimizdə kiçik bir qızcığaza “şeir yazan” deyirdilər… Bu “qara qız” da qürurlanırdı… Bu sevinci indi heç vaxt sözlərə sığdırammıram.. Və indi belə, hər hansısa qəzetdə, saytda, jurnalda çap olunanda elə həyəcanlanıram ki… İfadə edəmmirəm….

    -Ədəbiyyat adamı olduğunuzu nəzərə alsaq, eyni zamanda həm poeziya, həm də nəsr sahəsində ədəbi-bədii nümunələr ərsəyə gətirməyiniz Sizin üçün heç bir problem yaratmır ki?

    4. İçimdəki narahatlığı nə cür olur-olsun ifadə etmək istəyirəm. Bir bənd şeir, bir hekayə, bir ovuc sözcüklər… Hamısı mənə doğmadı… Hamısı mənim ürəyimin əsintisidi… sevgisidi…

    -Son zamanlar respublikanın ən ünlü mətbu orqanlarında və ədəbiyyat portallarında Publisistika sahəsində qələmə aldığınız məqalələr dərc olunaraq, ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılır.Ən çox hansı mövzuda və ya mövzularda məqalə yazmaq Sizə könül rahatlığı gətirir?

    5. Daha çox araşdırma xarakterli məqalələr məni həyəcanlandırır. Məqaləm olub ki, iki ay onu sadəcə düşünmüşəm… Lalə haqqındakı məqalə iki il beynimdə bir küncə qısılıb qalıb. Iki ilə ancaq cəsarət toplayıb onu kağıza köçürmüşəm. Publisistikanı özüm seçmədim… O məni tapdı…

    -Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi olaraq, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul olunandan sonra ədəbi-bədii yaradıcılığınızda hansı müsbət dəyişikliklər müşahidə olunub?

    6. Daha böyük bir fərəh… Özümə inam… Şeirlərə güvənmək…Hekayələrə arxamı söykəyib kədərə gülümsəmək… Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü olmaq Şəfanın ürəyində Şəfaya olan doğmalığı artırdı..

    -Bir neçə ay bundan öncə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Natəvan klubunda Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi ilə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan II “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin məzunlarının-müdavimlərinin iki illik kursu müvəffəqiyyətlə bitirdiyini göstərmək üçün tədbir keçirildi.Bu haqda müxtəlif kütləvi informasiya vasitələrində silsilə xəbərlər dərc olundu.Müvafiq olaraq, məzunlara sertifikatlar verildi.Bu iki il ərzində hansı amillər Sizi yenidən zəngin yaradıcılıq fəaliyyətinizi uğurla davam etdirməyə sövq etdi?

    7. Orda keçirdiyim iki il mənə gözəl dostlar qazandırdı… Hər görüşdə bir fərqli söylənti doldu ürəyimə, axdı, axdı, Bakı-Gəncə yolunda silsilə şeirlərə çevrildi. Gənc Ədiblər Məktəbi bütün müdavimlərinə yeni yaradıcılıq həvəsi verdi. Bir budağın min olmağı kimi bir misramız neçə şeirin cığırı oldu… Natəvan klubunun dairəvi stolunda oturaraq baxışlarını barmaqlarına zilləyib oxunan şeirlərdə özünü tapmaq… Başqa söz varmı bu kövrəkliyi ifadə etsin?

    -Bu günə qədər Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin hansı mətbu orqanlarında yazılarınız dərc olunub?

    8. “Azərbaycan” jurnalında bir dəfə şeirlərim çap olunub… “Ədəbiyyat” qəzetində ” Ağarmış gün” hekayəm sevindirib məni. “Ulduz” jurnalında Qəşəm Nəcəfzadənin mənim haqqımda bir məsum yazısı, Fərqanə Mehdiyevanın layihəsində müsahibəm dərc edilib. Və hər biri mənə dünya qədər sevinc yaşadıb..

    -Yazılarınızın müntəzəm olaraq, dərc olunmasına görə, kimlərə öz təşəkkürünüzü bildirmək istərdiniz?

    9. Birinci, sizə. (Gülür) “525-ci qəzet”ə, “Ruzigar” qəzetinə, Əntiqə Səməndərə, Intiqam Yaşara, “Gəncə qapısı” jurnalına, bir sözlə, harda bir misram varsa, o yerə…

    -Qəşəm Nəcəfzadə ilə Fərqanə Mehdiyevanın həyatınızda rolu?

    10. Qəşəm müəllim… “Sənin dərsin” şeiri ilə könlümün doğması olub onun poeziyası… və o misra var ha, “Mən səni sevirəm, ölməzsən heç vaxt!”… Bu misraya ağlayıb nə qədər şeir yazmışam, bir bilsəniz…
    Fərqanə xanım mənim şeirlərimin “payız sevdası”dı. Onun qucağına qısılıb payıza olan sevgimi misralara əmanət etmişəm… Hər ikisi yaradıcılığından bəhrələnəcək şairdi.

    -Bu ilin yaz aylarında ədəbiyyat sahəsindəki xidmətlərinizə və yaradıcılığınızdakı inkişafa görə, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Rəhbərliyi tərəfindən qəbul edilmiş qərara əsasən, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdünə layiq görüldünüz. İlk olaraq, Sizi kim təbrik etdi?

    11. Özüm… Gəldim, güzgünün qarşısında durdum və pıçıldadım: “Təbriklər, qara qız! Hər şey gözəl olacaq”

    -Daha çox nəsr sahəsində ərsəyə gətirdiyi əsərlərdə öz həyatının müəyyən məqamlarını əks etdirən Şəfa Vəli nə üçün məhz özünü “Düyməcik” adlandırır?

    12. Bu adı özümə özüm verməmişəm. Gözəl bir xanım tanıyıram, həyat eşqiylə dolub-daşan… “Məni verənə şükür!” sözlərini də ondan öyrənmişəm. O xanım mənə “Düyməcik” dedi bir dəfə. Xoşuma gəldi… Yaraşdırdım özümə.

    -Yeni nəslin nümayəndələri içərisində ən çox hansı yazarın və ya yazarların əsərlərini oxumağı daha çox sevirsiniz?

    13. Əlimə keçən nə varsa oxuyuram. Insafən, yeni nəsil dediyimiz yazarları oxuyarkən fərqlilik daha çox nəzərə çarpır. Bir gül dəstəsində hər rəng gül kimidir bugünkü gənclərin yaradıcılığı. Hər biri öz fərdi üslubunu tapıb, məncə. Içi mən qarışıq, hamımıza uğurlar!

    Bu yaxınlarda Tovuz şəhərində yerləşən və Ümummilli lider Heydər Əliyevin adını daşıyan Heydər Əliyev Mərkəzində keçirilən tədbirdə çıxışınızda Oktyabr ayından qorxduğunuzu söyləmişdiniz.Bəlkə bu haqda qısa məlumat.Təbii ki, əgər razısınızsa?

    14. Bir şeirim var:

    Hər səs gələn tərəfin
    Yolçusu sevilməz ki…
    Payız boyda qəhərin
    Sarısı silinməz ki…

    Saçlarını yolmağa
    Başlayıbdı ağaclar…
    Bu mövsüm Xan bağında
    Oturmağa ürək var?

    Yaxşı ki, yolun düşmür
    Bu aralar Gəncəyə…
    Baxışımdan üşüyüb
    Küsərsən gəlməyinə…

    Gərək mən də tez qaçım…
    Bakı… Qazax… Ya səbr!
    Durum qapını açım:
    -Bu sənsən, oktyabr?

    Bu şeiri demişdim orda… Payızı həm sevirəm… Həm ondan qorxuram… Payız- bütün gələnlərin gedəcək olduğunu anladan dahidi..

    -Qarşıdan Dünya Azərbaycanlılarının Həmrəyliyi günü və Yeni il bayramı gəlir. Hər iki bayrama hazırlaşırsınızmı?

    15. Bu qədər narahatlığın içində gah üşüyən, gah darıxan şair ürəyi hansı bayrama hazır deyil ki?! Bayramlar yaxşı ki, var!

    -Bu il Sizin həyatınızda hansı yeniliklər ilə yadda qaldı?

    16. Şair Şəfa Vəlinin uğurlarını siz sadaladız… Mənə söz qalmadı. “Anasının fəxri” qara qız üçün 2015 tam fərqliydi… Xala oldum!!!

    -Sonda hansı şeirlərinizi oxucularınıza ərməğan etmək istərdiniz?

    17. Siz hansı şeirləri yenidən oxumaq istərsəniz, buyurun! Mən tək birini deyəcəm:

    Qar yağmadı Gəncəyə,
    Sevinmədi uşaqlar…
    Bəzənmədi pəncərəm
    Qarın naxışlarıyla…

    Üzü Bakı yoluna
    Gəl -deyə çox ağladım…
    Mən qarın acığına
    Ürəyimi buzladım…

    Bu qışı da yola sal…
    Yazda özüm gələrəm…
    Bakı sənlə məğrursa
    Gəncəylə sevgiliyəm…

    Müsahibəni apardı:

    Kənan AYDINOĞLU,
    Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin
    Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
    Bakı şəhəri.19 dekabr 2015-ci il.

  • Etibar VƏLİYEV.Yeni şeirlər

    12305585_1494065097563795_938509399_n

    MƏNDƏN GÜL İSTƏDİN

    Məndən gül istədin, çiçək istədin.
    Səndən gözəlini tapa bilmərəm.
    Bağçada sənin tək ğözəl olmayan.
    Çiçəyi dərmərəm, gülü dərmərəm.

    Gəl məni gül bilib, al qucağına.
    Apar o illərə, gənclik çağına.
    Sənsiz bu dünyada cənnət bağına,
    Bağçaya girmərəm, bağa girmərəm.

    Eşq ilə alışan köz verim sənə.
    Baxıban yandıran göz verim sənə.
    Gül nədi, əhd edib söz verim sənə.
    Hər kimə söz verib, ürək vermərəm.

    Sənsiz ağlayaram, üzüm də gülməz.
    Sənsiz gözlərimin yuxusu gəlməz.
    Sənsiz çiçəyin də qoxusu gəlməz.
    Sənsiz çiçəyi də sulu dərmərəm.

    17.12.2015.

    NƏ YAŞAYA BİLDİK NƏ ÖLƏ BİLDİK

    Gəlişin, gedişin, bir xəyal oldu.
    Nə danışa bildik, nə gülə bildik.
    Sevinc bir anlığa ürəyə doldu.
    Nə paylaşa bildik, nə bölə bildik.

    Alışıb ürəkdə yaşıyan eşqi.
    Qəribdə, qurbətdə, yaşıyan eşqi.
    Həsrətin yükünü daşıyan eşqi.
    Nə yaşada bildik, nə silə bildik.

    Bir sevən ürəkdi eşqin məbədi.
    Baxış bəhanədi, göz bəhanədi.
    Bu eşqin dərmanı, çarəsi nədi?
    Nə öyrənə bildik, nə bilə bildik.

    Bənd olduq bu eşqə lap dəli kimi.
    Nə mən Kərəm kimi, sən Əsli kimi.
    Mən Məcnun,sən də ki, bir Leyli kimi.
    Nə yaşaya bildik, nə ölə bildik.

    15.12.2015.

  • Kənan AYDINOĞLU.”Rahilə Dövranın zəngin yaradıcılıq fəaliyyəti”

    Photo Kenan

    Zaman-zaman, tarix boyu dövrün ən çətin və böyük sınaqlarından üzü ağ çıxmağı bacaran, qədim və zəngin ənənələrə malik olan Azərbaycan ədəbiyyatı çağdaş dönəmdə öz inkişaf səviyyəsinə görə, dünya ədəbiyyatı ilə atbaşı (bərabər) gedir desək, heç də yanılmarıq.Azərbaycan mədəniyyətinə, ədəbiyyatına, incəsənətinə tarixi və görkəmli şəxsiyyətlər bəxş edən qədim Naxçıvan torpağı öz humanist prinsiplərinə sadiq qalaraq, son illərdə də bu prinsipi qoruyub saxlaya bilmişdir.Məhz Azərbaycan ədəbiyyatının ideya-məzmun, sənətkarlıq baxımdan zənginləşməsi yönündə görkəmli yazıçı və dramaturq Cəlil Məmmədquluzadə, Əməkdar incəsənət xadimi, Xalq şairi Məmməd Araz, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri, Əməkdar jurnalist, şair Rafiq Oday kimi söz sənətkarlarının geniş yaradıcılıq fəaliyyəti ilə məşğul olmaları deyilənləri ədəbi fakt kimi təsdiq edir.Dünyanın ən ünlü alimlərinin, tədqiqatçılarının diqqət mərkəzində olan qədim və zəngin Naxçıvan torpağı yalnız arxeoloji qazıntıların və tədqiqatları ilə tarixin yaddaşına həkk olunmayıb, eyni zamanda Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının tərkib hissəsi olan yeni nəsil Azərbaycan gəncləyinin istedadlı nümayəndələrini, qələm sahiblərini respublika ərazisində dövlət əhəmiyyətli layihələr çərçivəsində ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırıb.
    Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının ikinci-sayca sonuncu mərhələsində Naxçıvanda doğulub, bədii yaradıcılıq fəaliyyəti ilə məşğul olan şəxslər içərisində yaradıcılığı geniş ictimaiyyət nümayəndələri tərəfindən ən çox müzakirə olunan yazarlardan biri məhz səmimi və lirik şeirlər müəllifi Rahilə xanım Dövrandır.
    Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı, şairə Rahilə Dövran çağdaş dönəmdə zəngin və geniş yaradıcılıq fəaliyyəti ilə məşğul olmaqdadır.Həmyaşıdları kimi, O da ədəbi-bədii yaradıcılığa çox erkən yaşlarından başlayıb.Ali təhsilini məhz Naxçıvan Dövlət Universitetin Filologiya fakültəsində alması, Müasir Azərbaycan ədəbi dilinin orfoqrafiya və orfoepiya qaydalarına mükəmməl yiyələnmək qabiliyyətinin daşıyıcı və Azərbaycan ədəbiyyatının ən ünlü yazarlarının əsərləri ilə tanış olması Rahilə xanım Dövranın ədəbi-bədii ideya istiqamətinin düzgün müəyyən olunduğunu göstərən növbəti faktor kimi oxucu auditoriyası tərəfindən rəğbətlə qarşılanır.Təbii ki, zəngin yaradıcılıq fəaliyyəti ilə məşğul olan Rahilə xanım Dövranın ədəbi-bədii yaradıcılığı Azərbaycan Respublikası Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin Həmkarlar İttifaqı Rəyasət heyətinin qərarı ilə, “Qızıl qələm” media mükafatına layiq görülməsi, əsərlərinin müxtəlif mətbuat orqanlarda, o cümlədən çağdaş Azərbaycan ədəbi elektron məkanında fəaliyyət göstərən mədəniyyət və ədəbiyyat yönümlü portallarda müntəzəm olaraq, dərc olunması tədqirəlayiqdir.
    Dünya ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələrinin hər birinin yaradıcılığında yer alan əsər müəllifi geniş oxucu auditoriyasına məhz həmin əsərin müəllifi kimi tanıdır.Bu da psixoloji cəhətdən düzgün qəbul olunmalıdır.Təbii ki, digər yazarlar kimi Rahilə xanım Dövran da bu baxımdan istisna deyil.
    İstedadlı yazar Rahilə xanım Dövranın yaradıcılığının ən möhtəşəm əsəri Müasir müstəqil Azərbaycan dövlətinin qurucusu və memarı, Azərbaycan xalqının ümummilli lideri, ictimai-siyasi xadim Heydər Əlirza oğlu Əliyevin anadan olmasının 90 illik yubileyi münasibətilə qələmə alınan “Bir insan ömrünə nələr sığarmış” poeması-xronoloji ardıcıllıq və tarixi aspektdən yanaşma baxımından yeni bir mərhələnin başlanğıcını qoyan sənət əsəridir.
    Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı cənab İlham Əliyev tərəfindən imzalanmış sərəncama əsasən, Ümummilli lider Heydər Əliyevin anadan olmasının 90 illik yubileyinin dövlət səviyyəsində qeyd olunduğu bir vaxtda öz torpağına, millətinə, yurduna bağlı olan Rahilə xanım Dövran Vətənpərvər şairə illər uzunu qəlbinin dərinliyində gəzdirdiyi və saxladığı sevgini öz şair ilhamına uyğun olaraq,
    zəhməti bahasına gələn poeması ilə dilə gətirdi.Həmin ildə Azərbaycan türkcəsində ayrıca kitab halında nəşr etdirdi.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulan poemanaya ön sözü Naxçıvan Yazıçılar Birliyinin sədri,
    Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Sovetinin deputatı, şair Asim Yadigar yazdı.Dünyanın ən ünlü siyasətçiləri arasında özünəməxsus yer tutan Ümummilli lider Heydər Əliyevin müxtəlif dövrlərdə dünyanın ən ucqar nöqtələrində etdiyi çıxışları şair ilhamına uyğun olaraq, xronoloji ardıcıllıqla qələmə alıb.
    Yaradıcılığı boyu daha çox heca vəznində ədəbi-bədii nümunələr ərsəyə gətirməyə üstünlük verən və bununla da ədəbiyyatımızın zənginləşməsi yönündə öz töhfəsini verən Rahilə xanım Dövran
    günü-gündən müzakirə olunmağına ehtiyac duyulan rəngarəng əsərləri respublikanın ən ünlü mətbu orqanlarında ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə, xüsusilə də yetişməkdə olan yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinə çatdırılmalıdır.
    Ədəbiyyat tariximizdə həmişə aparıcı olan Bədii üslubun daxili imkanlarından ustalıqla yararlanan, bədii təsvir və ifadə vasitələrindən yerli-yerində istifadə edən müəllif müasir Azərbaycan ədəbi dilinin lüğət tərkibinin zənginləşməsi yönündə daha çox üstünlük təşkil edən sinonim və antonimləri işlətməyi unutmur.
    Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatının bir qolunu təşkil edən Aşıq sənətinə bağlılıq Rahilə xanım Dövranın da yaradıcılığından yan keçmir.Aşıq ədəbiyyatında daha çox “Məhəbbət şeiri” adı ilə səciyyələnən Qoşma şairin yaradıcılığı boyu müraciət etdiyi şeir janrları arasında özünəməxsus yer tutur. Müxtəlif mövzularda qələmə alınan qoşmalar mövzu və ideya baxımından
    digər əsərlər üçün də səciyyəvi olan bir sıra mühüm məqamların ortaya çıxmasına səbəb olur.Səmimiyyət lirika boyu davam edən ən öncül müsbət keyfiyyətlərdən biri kimi ədəbiyyatşünas alimlər və tədqiqatçılar tərəfindən mütərəqqi ideyalar müəllifi kimi qəbul olunmalıdır.Sonda yaradıcılığına, şəxsiyyətinə dərin hörmət və ehtiram bəslədiyim Rahilə xanım Dövrana ədəbi-bədii yaradıcılığında bol-bol uğurlar diləyirəm! Əsərlərinin hər birinə ayrı-ayrılıqda şərh verməyə ehtiyac olmadığını nəzərə alaraq, böyük məmnunluq hissi ilə deyə bilərəm ki, hansı mövzuda sənət əsərləri ərsəyə gətirməyə böyük potensialı və gücü olan Əzizimiz, Sayğıdəyər dostumuz, qayğıkeş insan, etibarlı məsləkdaş Rahilə xanım Dövranın əsərləri yalnız respublika ərazisində deyil, eyni zamanda ölkənin hüdudlarından da kənardan gəlsin.Çün ən azı zəngin yaradıcılıq yolu keçən Rahilə xanım Dövranın buna mənəvi haqqı var.
    ALLAH yar və yardımcınız olsun!

    Dərin hörmət və ehtiramla,

    Kənan AYDINOĞLU,
    Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin
    Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü.
    Bakı şəhəri.20 dekabr 2015-ci il.

  • İsa HƏSƏNOĞLU.”Dəli olmaq istəyirəm”

    10818593_717633538314366_1000672302_n

    Dəli olmaq istəyirəm…
    Bilirəm…
    bu istəyimin
    Onsuz özü dəlilikdir.
    Soruşma heç bu nə arzu, nə istəkdir?!..
    Necə deyim…
    Necə deyim bəyəndiyim bir xanımın
    Qəbuluna bayramlarda düşmək olur,
    Məktubuma bayramlarda cavab yazır,
    Bayramlarda ürəyimə
    Sevinc dolur, fərəh dolur.
    Bu bayramdan o bayrama
    Zaman axmır, zaman donur,
    Camalıma həzin-həzin kədər qonur.
    Bu bayramdan o bayrama
    Özləm xeyli sıxır məni,
    Ayrılığın üfunəti boğur məni.
    Eşitdim ki, dəlilərə
    Hər ötən gün bayram imiş…
    Heç ağlıma yatmır bu iş.
    Mən bayramı iplə çəkim,
    Dəli hər gün bayram edə?!…
    Çox uzatmaq istəmirəm…
    Onu hər gün anmaq üçün
    Dəli olmaq istəyirəm…
    Dəli olmaq istəyirəm.

  • İlkin ABBAS.”Daha bir sənli yuxu”

    ia

    Bizim görüşümüz imkansız, uzaq,
    Düyünə düşübdür bu pak eşqimiz.
    İndi qaranlığa çevrilib otaq,
    Təkcə yuxulardı görüş yerimiz.

    Bu gecə yuxuma gəlmişdin qonaq,
    Qəlbimi gözünlə naxışlayırdın.
    Yenə də xətrinə dəyirdim sənin,
    Yenə də sən məni bağışlayırdın.

    Baxdım gözlərinə dəqiqələrcə,
    Gözlərin daldırdı röyaya məni.
    Doqquz ay bətnində daşıyan anam,
    Səninçün gətirib dünyaya məni.

    Düşündüm ömürdən ötüb keçəni,
    Dikdim uzaqlara qəmli gözümü.
    Gah hesab elədim suçlu gecəni,
    Gah da ki qınadım özüm-özümü.

    Yaman doluxmuşdum buludlar təki,
    Bir sevgi dilədim yalnızca səndən.
    Verərdim canımı qurban, yetər ki,
    Yenidən qovuşsun bu yol, yenidən.

    Daha bir gördüyüm sən adlı yuxu,
    Zaman yel tək keçir, saatlar ötür.
    Gözlərin gözümdən itməsin deyə,
    Yatıb oyanmaram inan, bir ömür.

  • Xəyalə SEVİL.”Evim kimi qucaq yoxdu”

    12111937_472520186252742_297742977754560256_n

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Yenə tutulub göy üzü,
    Tutulub, yağan olub.
    Dəymədüşər buludlar
    Yaman ağlağan olub.

    Ağaclar payız fəslidi,
    Yarpaqlar sarı qız kimi.
    Torpağın soyuq qoynuna
    Yıxılır qarı qız kimi.

    Bir tənha külək üşüyür,
    Qızınmağa ocaq yoxdu…
    Pəncərəmi açıq qoydum,
    Evim kimi qucaq yoxdu.

  • Şəfa EYVAZ.”Allah, sevdiyinə dəymə adamın…”

    1423756700_sefa-xanim

    Dərdini bağrına salmaq da olmur,
    Yıxılıb yanında qalmaq da olmur,
    Ətrini torpaqdan almaq da olmur,
    Allah, sevdiyinə dəymə adamın…

    Ağlasan səsini duyan da olmur,
    Başını dizinə qoyan da olmur,
    Həmdəmlik eyləyən, hayan da olmur,
    Allah, sevdiyinə dəymə adamın…

  • Şəfa VƏLİYEVA.””Vatsonum” publisist yazısından…”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Və ölümlü arzular vardı dünyanın bu gündüzündə… Gözlərini yummağa qorxduğu gecələr vardı… Sanki, saat 3 olmamış gələcəkdi kabusu… Bəlkə də hələ axşamdan toranın içində yumrulanıb gəlirdi o kabus, özü gizlədirdi özündən… Gözlərini yummurdu ki, gəlməsin baş ucuna. İlk dəfədəki kimi, saçları hiss edirdi onun “gəlişini”… İllər öncə onun saçlarına baxıb gülümsəməyi ilə başlamışdı ürəyindəki sevgi…
    Kabusu – onu heç vaxt sevməyəcək sevdiyinin hər gecə bir az toranlaşan xəyalı idi… Ms Holms bunu izah edə bilməzdi Vatsona… Bu, sadəcə, zalımlıq idi…Özünün özünə etdiyi zalımlıq…

  • Zeynəb DƏRBƏNDLİ.”Xəcalətliyəm”

    11665411_1690704784490598_9087155491968421030_n

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    Vətən, nələr gəldi sənin başına,
    Min dərdin yazılıb, qan yaddaşına.
    İndiki gənclərin dovranışına,
    Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

    Elə hey atılıb düşürlər hop hop,
    Söz söhbət düşəndə cox atırlar gop.
    Hamının başında medal, ad san, top,
    Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

    Ne tez unuduldu bütün olanlar,
    Hər yeri bürüyüb haqsız yalanlar.
    Hərənin min fikri, min planı var,
    Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

    Zeynəbəm, əlimdən nə gəlir mənim?
    Olanlar icimi, hey dəlir mənim.
    Acılar gözümdə göyərir mənim,
    Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

  • Günel ƏLİYEVA.”Bəlkə də…”

    10933953_1576747282561262_5520400822900165830_n

    Bəzən getmək istəyir insan. Xatirələri, arzuları, ümidləri ,yanlışları ,doğruları- hər şeyi ,hər kəsi geridə buraxaraq çıxıb getmək. Bəlkə də ,baş götürüb qaçmaq, xilas olmaq .Hər şeydən- həm işıqdan, həm də qaranlıqdan .Axı zülmətin olduğu yerdə bir çoxlarımız nuru görə biləcək qədər güclü deyilik .Hər kəsdən- axı pislərin olduğu yerdə yaxşıları görəcək qədər’’ böyük ‘’deyilik. Bəlkə də ,hər birimiz- mən, sən ,o bəlkələr içərisində boğuluruq .Bu söz sadəcə bir neçə hərfdən ibarət deyil ki. Onda ümid adlı böyük dünya var axı …Həm də təsəlli doludur ‘’Kaş ki ‘’peşmanlığın sözü,’’ bəlkə də’’ isə özümüzü xoşbəxt etmə istəyimiz, bəlkə də, xoşbəxtliyin özüdür .
    Bəlkə də ,hər şey yaxşı olacaq .

    Bəlkə də , o sağalacaq.
    Bəlkə də, o geri dönəcək.
    Bəlkə də, mən arzuma çatacam.
    Bəlkə də…

    Yolumuzu işıqlandıran nurdur bu söz .Bəzənsə tərəddüd ,təzadlar, bax o zaman gücsüzlüklə güclülüyün mübarizəsi kimidir bu söz.

    Bəlkə də ,hər şey yaxşı olacaq .
    Bəlkə də, heç nə yaxşı olmayacaq.

    Əslində optimist insanla pessimist insanın həyata baxışıdır bu söz. Bəlkə də, daxilimizdən, mənəviyyatımızdan kasıb və varlı ruhlarımızdan xəbər verən bir səsdir bu söz.
    Ruhu zəngin olan’’ bəlkə də ‘’sözünə ümidlə, kasıb olan isə ümidsizliklə nöqtə qoyur .
    Həyata, yaşamağına, nəfəs almağına, varlığına şükr etməyi bacaranların bəlkələri səadət nişanəsidir.
    Həyatın tərs döngələrində, kəşməkeşli yollarında çapalayanlar ‘’bəlkə də’’ sözünə çox zaman ümidlə nöqtə qoyurlar .Axı onlar min bir çətinliyə ,əziyyətə sinə gərərkən güclü olmağı öyrənib ,ayaqlarına batan hər tikan onlara böyük bir imtahan olub .Bax o anların ardından gələn hər kiçik ümid onları böyüdüb, müdrikləşdirib.
    Şükr etməyi, insan olmağı ,həyatı öyrədib .
    Bəlkə də, belə olmağı yaxşıdır .

    Bu cümlədə nə böyük ümid, təsəlli, səadət ,xoşbxtlik var, ilahi .Bəlkə də,qrammatikanın dili il desək danışanın ifadə etdiyi fikrə münasibət bildirən modal söz, ədəbiyyatın dili ilə desək bax o zaman bu sözün fəlsfəsi tərifindən daha böyükdür.

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.Yeni şeirlər

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru

    SONU YOXDUR

    Zaman gələr darıxarsan,
    Yarpaqları tökülmüş,
    Payıza təslim olmuş ağacın quru
    Budağı kimi.
    Peşman olub, soluxarsan,
    Körpəmizin köhnəlmiş
    Qundağı kimi…
    Bir gün anlayarsan ki,
    Çəkdiyin əzabların,
    Sonu yoxdur…
    Ətrafında dövrə vuran,
    Dostlarının, insanlıqdan
    Donu yoxdur!!
    Həyatından gəlib-keçən,
    Gözəllərin hər beşindən
    Onu yoxdur!
    … Zaman gələr darıxarsan,
    Yarpaqları tökülmüş,
    Payıza təslim olmuş ağacın quru
    Budağı kimi.
    Peşman olub, soluxarsan,
    Körpəmizin köhnəlmiş
    Qundağı kimi…

    ATILMIŞ KÖRPƏ

    …O körpənin təbəssümü,
    Daha görməz bu gecəni.
    Çünki… daha onun uyuduğu
    Boş beşiyi, anası elə
    Körpəsini atdığı kimi, atdı zibilliyə…
    O evdə daha
    Körpə görməz bu gecəni…
    Zülmət qaranlıq isə
    Üşüdər gəlib-keçəni…
    Körpəni zibilyığan baba ilə, polislər
    Çoxdan apardılar,
    Buz bağlamış pilləkandan qopardılar…
    İndi, o körpənin beşiyi də,
    Zibillikdə üşüyəcək,
    Anası körpəsini atdığı yerdən,
    Qaçıb-qaçıb,
    Həyəcandan tövşüyəcək…
    Və bir gün, o körpə böyüyəcək,
    Həyatını öyrənəndə,
    Bu dünyaya inamı da dəyişəcək!!
    O körpənin təbəssümü daha
    Görməz bu gecəni,
    Zülmət qaranlıq isə,
    Üşüdər gəlib-keçəni…
    Mayisə Əsədulla Əliyeva

  • Rəhim MEHNƏT.Yeni şeirlər

    rm

    SƏNSİZLİK

    Fikirlərim firar edib,
    Həbslərdə dayanmayır.
    Sən olmayan sabahlarda,
    O da yatır, oyanmayır.

    Hecalarım düzülübdü,
    Cümlələrim süzülübdü.
    Əlim haqdan üzülübdü,
    Ocağım da qalanmayır.

    Sən olmayan günüm dərddir,
    Sənsizliyin üzü bərkdir.
    Ürək dəmir deyil, ətdir,
    Göz yaşlarım dayanmayır.

    Sən olanda gülər üzüm,
    Sevincdən parlayar gözüm.
    Mənə sahib çıxar özüm,
    Dərd qəlbimə sarmanmayır.

    15.12.2015

    ÜŞÜMƏ

    Sənin eşq adlı tüstünə,
    Mən isinmişəm istinə.
    Xəyalımı çək üstünə,
    Soyuq olmasın, üşümə.

    Boğulmaram mən tüstünə,
    Közə dönərəm istinə.
    Saçlarını çək üstünə,
    Soyuq olmasın, üşümə.

    Kor olmasınlar tüstünə,
    Qızınmasınlar istinə.
    Saf sevgimi çək üstünə,
    Soyuq olmasın, üşümə.

    Mən yansam yetiş tüstümə,
    Əllərini tut istimə.
    Məhəbbəti çək üstünə,
    Soyuq olmasın, üşümə.

    Rəhim Mehnət 19.12.2015

  • Rahilə DÖVRAN.Yeni şeirlər

    12091354_1653537131524991_3860076084131834097_o

    SƏNİ SORUŞDU

    Eşq adlı dünyamı, tərk edən gündən,
    Ruhum candan çıxıb, Haqqa qovuşdu.
    Qarşıma hər çıxan dost, tanış –məndən,
    Dərdimin çarasın, səni soruşdu.

    Qoşa gəzdiyimiz dağlar, yamaclar,
    Çiçəkli, qönçəli kollar, ağaclar,
    Cüt səkən sevdalı kəklik, turaclar,
    Qəlbimin yarasın, səni soruşdu.

    Mehman olduğumuz mərhəm oylaqlar,
    Bizə qucaq açan, xalı otlaqlar.
    Gözüyaşlı, ağlar, ayna bulaqlar,
    Gözümün qarasın, səni soruşdu.

    Yardan uzaq düşən tənha, tək qalar,
    Göydə quşlar belə , cüt qanad çalar.
    Qol- boyun leyləklər,sürbə durnalar,
    Bağrımın parasın, səni soruşdu.

    Dövranam, yox sizə yalnış, yalanım,
    Istəksiz, məhvərsiz, necə dolanım?
    Bütün dərdəyanan, qeydəqalanım,
    Canımın yarısın, səni soruşdu…
    Soruşdu…
    Soruşdu…

    18.12.2015.

    YAR SANMAZMI

    Söyləyin O, bivəfaya,
    Etdiyindən utanmazmı?
    Dalmamışkən xoş xülyaya,
    O saf eşqi, heç anmazmı?

    Daşdanmıdır onun canı,
    Üzdü qəlbdən əhd- peymanı.
    Məhv oldu bir, eşq ümmanı,
    Zülm etməkdən usanmazmı?

    Düşmürəmmi heç yadına?
    Tanrı yetsin imdadına…
    Sevdamızın eşq oduna,
    Mən yanırkən, O yanmazmı?

    Çəkəcəm hər cəfasını,
    Sınayacam vəfasını.
    Əfv edərsəm xətasını,-
    O, Dövranı yar sanmazmı???…

    19.2015.

  • Xaliq MƏMMƏDOV.”Görməyəcəksən”

    12079336_155372158146741_6186934002319206725_n

    Gedəcəm ömürlük mən bu şəhərdən.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.
    Öləcəm dözməyib mən bu qəhərdən.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Gələcək yadına düşəcəm bir yaz.
    Artacaq həsrətim daha da bir az.
    Nə qədər bu qəlbim keçməsədə vaz.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Çalacaq həsrətim bir ilan kimi.
    Hər dəyqə yadına sən salan kimi.
    Keçəcək o ömrün bir yalan kimi.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    İncitdin qəlbimi qırıldı qəlbim.
    Necədə dərindən vırıldı qəlbim.
    Bil daha ölümə sarıldı qəlbim.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Sən indi tək-tənha qala bilərsən.
    O mənli xəyala dala bilərsən.
    İstəsən hər kəsə sora bilərsən.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Gözünün yaşları axıb gözündən.
    Dolacaq qəlbinə axıb sözündən.
    Hərdəndə gedəssən mənsiz özündən.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Düşünmə təsəlli olar şəkillər.
    Sızladar qəlbindən vurar şəkillər.
    Bir zaman mənidə sorar şəkillər.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Çətində, acıda olsada inan.
    Həsrətin ömrümü edibdir ziyan.
    Gör necə etdinsə qəlbimi viran.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.”Sevginin gözləri” romanının XXIX hissəsi

    Cəmilə qapını döyməkdən bezdi, çantasından açarı çıxartdı, qapını açmağa çalışdı. Qapını açanda Lamiyə qarşısında gözləri yaşlı dayanmışdı. Lamiyə qaynanası yaxınlaşdıqca geri addımlar atırdı. Cəmilə əlini gəlininin saçlarına doladı.
    – Sən kimsən? Kimsən sən? Nə istiyirsən məndən?
    Lamiyə Cəmiləni özündən birtəhər uzaqlaşdırmaq üçün itələdi. Cəmilə yerə sərildi.
    – Sənə axırıncı dəfə deyirəm. Oğlumdan boşanacaqsan. Sonra rədd olub gedəcəksən bu ölkədən.

    Cəmilə Lamiyənin cavab verməyəcəyini görüb daha da hövsələdən çıxdı.
    – Bura bax, onsuzda vicdan əzabı çəkirəm. Partlayan bomba kimiyəm. Mənim ayağımı tapdalama. Elə bilmə ki, sənin hədələrinə susacam. Vaxtı gələndə hər şeyi etiraf edəcəm, amma sən o günü görməyəcəksən
    Lamiyə eşitdiklərinə inana bilmirdi.
    – Səfər səni analıqdan silər.
    Cəmilə Lamiyənin üstünə qışqırdı. – Sənə nə?

    Lamiyə yenidən geri addımlar atdı, qaynanasını sakitləşdirməyə çalışırdı.
    – Yaxşı-yaxşı, vurma. Oğlundan boşanan günü anamın yanına qayıdacam.
    – Gərək çoxdan qayıdaydın. Nankor… Oğlum səni almırdı. Mənim yerimdə kim olsaydı, oğlunun içkili vəziyyətindən istifadə edib qoynuna girən qızı almazdı.
    Fahişə səndən qeyrətlidir. Tfu… sənin üzünə. Tüpürməyə də layiq deyilsən.
    Cəmilə yerdən çantasını götürdü, evdən çıxanda qapını çırpdı.

    Lamiyə qapını arxadan bağladı. Tahir otağından çıxıb pilləkənləri ağır-ağır düşdü.
    Lamiyəyə yaxınlaşıb diqqətlə gözlərinin içinə baxdı: – Deməli, zirək tərpənib Səfərin içkili vəziyyətdə olmağından istifadə eləmisən.
    Lamiyə kürəyini qapıya söykədi: – Onun başı xarabdır. Fikir vermə, ağzına gələni danışır.

    Tahir Lamiyəni astaca qapının ağzından itələyir: – Başı xarab da olsa düz deyir, fahişə səndən qeyrətlidir. Yaxşı ki, uşaq sağ qalmayıb. Yaxşı ki… Səni necə sevirdim mən…Heyf!…

    Tahir evdən çıxır, qapını örtdü. Lamiyə gözlərini yerə dikdi…

    (daha&helliip;)

  • “Unutulmayan Hocalı” Şiirler Antolojisinə qatılmaq istəyən hər kəsin nəzərinə!

    XX əsrin ən böyük və dəhşətli faciəsi olan Xocalı Soyqırımının ildönümü ilə əlaqədar olaraq, Türk dünyasının yazarlarının ədəbi-bədii nümunələrini, poeziya örnəklərini özündə cəmləşdirəcək “Unutulmayan Hocalı” Şiirler Antolojisinə qatılmaq istəyən hər kəsdən xahiş olunur ki, hocali1992@mail.ru ilə əlaqə saxlasınlar.Yazıların qəbul olunması üçün nəzərdə tutulmuş son vaxt 10 yanvar 2016-cı ildir.Layihənin sorumlusu Könül Ordubadidir.

  • Remzi ZENGİN Hocamızın doğum gününü kutluyoruz!

    10498648_1088017144548624_2375876398071380324_o

    Dilerim yüce mevlâdan
    Gözlerin yaş,
    Tekerin taş,
    Memleketin savaş görmesin.

    Cebinde bitmesin para
    Başın düşmesin hiç dara
    Dırdırı çok bir kaynana
    Başından eksik olmasın.

    Altında bir arap atı
    Gezesin hep memleketi,
    Malının bet bereketi
    Azalmasın, daim artsın.

    Duaların kabul olsun
    Mutluluğun bâki kalsın,
    Beklediğin yolcu gelsin
    Gözlerin yolda kalmasın

    Dilerim hiç çekme tasa
    Düşmeyesin derin yasa;
    Bir kel ile bir de köse
    Düğününde davul çalsın.

    Rüyaların gerçek olsun
    Dilerim hep yüzün gülsün,
    Seni sevmeyenler ölsün
    Yüz yirmi yıl yaşayasın.

    Remzi’den sana nasihat
    Adımını dikkatli at,
    Her şeye eyleme inat,
    DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN

    Ömür treni

    Uzun, kara bir katar
    Altmış vagonlu kadar
    Büyük bir hızla akar
    Geçti ömür treni

    Nice dağları aştı
    Nice tünelden geçti
    Sonunda düze erdi
    Geçti ömür treni

    Çok hızlı gidiyordu
    Makinistini yordu
    Şimdiyse artık durdu
    Göçtü ömür treni

    Artık gelmez islimi
    Düşünüyor teslimi
    As duvara resmini
    Geçti ömür treni

    Nice yolcular bindi
    Nice yolcular indi
    Düşün, son inen kimdi
    Geçti ömür treni

    Rengi sarardı soldu
    Şimdi miadı doldu
    Artık jiletlik oldu
    Geçti ömür treni

    (Tokat/17.8.2012)

  • Eldar Nəsib SİBİREL.Şeirlər

    ens

    AY OSMAN QAĞA

    Dünya həmənkidir, döyüşür yenə
    Öz xeyrinnən şəri, ay Osman qağa!
    Hanı elə ustad-məsləhət alam,
    Sən köçəndən bəri, ay Osman qağa?!

    Düzlük, xeyirxahlıq bir peşən oldu,
    Güllərin nə soldu, nə həşəm oldu.
    Yenə söz mülkündə “Bənövşə”n oldu,
    Sözüm təzə-təri, ay Osman qağa!

    “Gətir, oğlum, gətir” – arzun gül açdı,
    Qumlu səhrada da ətrini saçdı.
    “Dəmir sətirlər”ində dindi, dil açdı
    İlham adlı pəri, ay Osman qağa!

    “İqlimdən iqlimə” yayıldı səsin,
    Ancaq eldən gəldi yenə nəfəsin.
    Dünyada sönməyən eşqin, həvəsin
    müqəddəsi, piri, ay Osman qağa!

    Zaman bəd gətirdi, yandın, göynədin,
    Dərdini Xrama, Kürə söylədin
    Dosta sədaqətdə heyran eylədin
    Sən külli-bəşəri, ay Osman qağa!

    Qəlbiyin simləri saza tel oldu,
    Bu yolda dözümün Çənlibel oldu.
    Dünyaya gələndən ancaq el oldu
    Könlüyün dərd-səri. ay Osman qağa!

    Çoxları yalandan yoxu var etdi,
    Ancaq səni görüb bundan ar etdi.
    Köçəndə də sənə tapşırıb getdi,
    Vurğun sözü, şeri, ay Osaman qağa!

    Heç vaxt şan-şöhrətə olmadı gözün,
    Ayağına gəldi şöhrətin özü.
    Hələ qabaqdadır dediyin sözün
    Möcüzəsi, sirri, ay Osman qağa!

    Tanrım sözlərimi yazmaz günaha,
    Səndən nə gəlməyib, nə gəlməz daha.
    Qəbrin də döndərdi ziyarətgaha
    Doğulduğun yeri, ay Osman qağa!

    Sibirel ovunmaz hər təsəllidə,
    Şairə yaş deyil yüz də, əlli də.
    Uyu rahat uyu Sarıvəllidə,
    Şairlər şairi, ay Osman qağa!

    15.09.2000

    QƏRİBƏ GÖRÜNNƏM
    Bu gün duyğularım qəlbimə sığmır,
    Sinəmdən baş alıb qaçmaq istəyir.
    Bu gün fikirlərim sözümə baxmır
    Quştək qanad taxıb uçmaq istəyir.

    Qışının kürəyini yerə vurmağa
    Bu gün ürəyimdə yaz nəfəsi var.
    Yanar səhrəları ovundurmağa
    Dolan buludumun sel həvəsi var.

    Şeh düşsə üşüyən bir çiçək eşqin
    Ruhunu odumla isidə billəm.
    Uzadıb ömrünü kəpənək eşqin
    Bahar arzularla yol gedə billəm.

    Ögey hisslərimi boğmaqçün deyən
    Doğma hisslərimin öz qiyamı var.
    Vicdanın müttəhimin kürsüsündəyəm,
    Özümün özümə ittihamım var.

    Bu gün ümidimi, qayğılarımı
    Haça şeşpəritək Giziroğlunun.
    Zülmətin qoynuna atmaq istərəm.
    Bürünüb öz kövrək duyğularıma

    Sonra rahat-rahat yatmaq istərəm
    Qəribə görünnəm çoxuna bu gün
    Deyəsən özümə yaxınam bu gün.

    1972

  • Təranə Turan RƏHİMLİ.Yeni şeirlər

    teranexanim

    BİR GÜNLÜK TANRI QOYNUNDA
    OLASAN ANA UŞAĞI

    Arı olub bu dünyanın
    Çiçəyindən qopmayasan.
    Xoşbəxtlikdən dil-dodağın
    Əsə, söz də tapmayasan.

    Həyəcandan külə dönüb
    İçində nəfəs quruya.
    Yeri-göyü unudasan,
    Səni göydəki qoruya.

    Səpiləsən ulduz-ulduz,
    Yığılıb günəş olasan.
    Yadından silib dünyanı,
    Təzədən tanış olasan.

    Əlin Tanrı ətəyində,
    Qəlbində Tanrı işığı,
    Bir günlük Tanrı qoynunda
    Olasan ana uşağı.

    BİR QƏRİB MEŞƏDƏYƏM

    Bir qərib meşədəyəm,
    Baltalar dərd doğrayır.
    Məndə ürək nə gəzir,
    Sinəmdə dərd ağrıyır.

    Özümdən usanıram,
    Hər gün dərd qazanıram.
    Yatmağa uzanıram,
    Gözümü dərd bağlayır.

    Qaldım çətində, darda,
    Elə dərd gördüm yardan.
    Məndə göz yaşı hardan,
    İçimdə dərd ağlayır.

  • Rafiq ODAY.”Yaman tələsdilər dostlar”

    rafiqoday

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
    ”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    ”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
    Əməkdar jurnalist

    Dönəndən qəm aşığına,
    Gözlərimin yaşı xına.
    Yön aldım gün işığına,
    Yolumu kəsdilər dostlar.

    Min cürə çəmlə etdilər,
    Birləşib, cəmlə etdilər,
    Sağımdan həmlə etdilər,
    Solumu kəsdilər dostlar.

    Atımdan yerə saldılar,
    Sonra dövrəyə aldılar,
    Dizimə balta çaldılar,
    Qolumu kəsdilər dostlar.

    Bir getmişdim, beş qayıtdım,
    Quzğunlara leş qayıtdım,
    Bu dəfə də boş qayıtdım,
    Dolumu kəsdilər dostlar.

    Sinəmdə dağ basdırmağa,
    Çolaq-axsaq basdırmağa,
    Məni sağ-sağ basdırmağa,
    Yaman tələsdilər dostlar.

    18.12.2015