* * *
Tənhalıq qəlbini bürüyən zaman
Küləyə qoşulub qaçan dalğalar
Görüşə tələsən sevgili kimi
Şəfəq tək hər yerə saçan dalğalar
İllərdi eşqini bəyan etməyən
Nə uzağa gedən,nə də itməyən
Maraqlı kitab tək heç vaxt bitməyən
Köksünü sahilə açan dalğalar
Bir yerə alışıb qala da bilmir
Keçmişi yadına sala da bilmir
Dənizin sevgisin ala da bilmir
Köçəri quş kimi uçan dalğalar
* * *
Neçə neçə sevənlər
Yola saldı körpülər
Kimlər sevmədi getdi
Yenə qaldı körpülər
Ah körpülər körpülər
Sarımtıl boz körpülər
Ah körpülər körpülər
Üstündə toz körpülər
Əl ələ yapışdılar
Doyunca baxışdılar
Küsənlər barışdılar
Ürək aldı körpülər
Ah körpülər körpülər
Sarımtıl boz körpülər
Ah körpülər körpülər
Üstündə toz körpülər
O şirin öpüşləri
O sevgi sazişləri
İlk və son görüşləri
Yada saldı körpülər
* * *
Sevirəm mən səni hər dəm sevirəm
Edirəm hisslərimi cəm sevirəm
Heç olmaq atəşi eşq ilə heç gözəl
Eşq içində alışan şəm sevirəm
neynirəm gəlsə təbib lazım deyil
Çün mən də qəlbimə məlhəm sevirəm
Tapıram xəyalımda parə səni
Yığıram ümumi görkəm sevirəm
Nə qədər sevsəm əgər bəs eləmir
Deyirəm öz özümə kəm sevirəm
Nə qədər əzsən məni etməz xeyir
Qayadan daşdan da möhkəm sevirəm
Sevilən ürəklərin şairiyəm
İndi mən həm yazıram ,əm sevirəm