Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü
Anladım ki uzaqsan
Və günlərin bir günü,
Nə yaxşı ki gec olmamış,
Anladım ki uzaqsan…
Arxamızca əl eyləyən
Yarpaqlar da töküldü.
Küçələr də boşaldı,
Pərdələr də çəkildi.
Başımızın üstündə
Yanıb-sönən ulduz da
Söndü, daha yanmadı.
Gözlərimin yaşına
Qoşulub qaçdı həsrət,
Qaçdı və dayanmadı.
Anladım ki uzaqsan.
Uzaqlıq
Tək məsafəylə deyil ki…
Qocalıq
Beli bükülmüşdü.
Indi dünyadan çox
Torpağa baxırdı qarı.
Əlində əsası,
Əsə-əsə gəzirdi
Birdən torpağın
Xətrinə dəyər deyə.
Gözləri bir cüt yas yeri,
Kiprikləri qara lent kimi.
Bir gözündə cavanlığı ölmüşdü,
O birində ümidləri.
Ağ saçlarını
Ağ bayraq kimi qaldırmışdı başına,
Təslim olmuşdu qocalığa…