Çıx get ürəyimdən
Gəl çək öz köçünü duyğularımdan,
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.
Yuxuydun yox oldun sən həyatımdan,
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.
Döndün ümidimin göz yaşına sən
Aldandın kiminsə göz-qaşına sən
Köçdün taleyimin yaddaşına sən,
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.
Sevmək,sevilmək də yalanmış demə
Sevgin özü boyda yükdü qəlbimə,
Sən layiq deyilsən mənim sevgimə
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.
2006
MƏNİM YARIMÇIQ ŞEİRİM…
Dağınıq fikirlərim kimisən bu gün
yarı gözümdə, yarı beynimdə, yarı qəlbimdə
yarı başqa yerdə, başqa evdə, başqa aləmdə…
İş masamın üstünə düzülüb xəyalların…
Bütün kağızların bir tərəfində
sənin şifrələnmiş adın,
bir tərəfində mənə aid cızma-qaralar…
Eynən duyğularım tək qarma-qarışıq…
Yağış döyən pəncərəmdə görünür bir ara üzün,
Diksinib baxıram… “yanıldım” yenə o hüzn…
Bir tərəfdə sırf özəl əşyalar,
gizlədilmiş bir neçə qeyd, rəsimlər, köhnə kağızlar…
Soldakı çərçivədə rəsm – sonuncu xəyal,
kiçik bir ailə, kiçik ev, məsum uşaqlar…
Önümdə yazdığım bir neçə sətir –
hələ tamamlanmamış yarımçıq şeir…
nədənsə istəmirəm sonuncu cümləni yazmaq…
dağınıq fikrilərim kimisən bu gün
yarı gözümdə, yarı beynimdə, yarı qəlbimdə
yarı başqa yerdə, başqa evdə , başqa aləmdə…
Sən mənim yarımçıq şeirim kimisən
heç vaxt son cümləsi yazılmayacaq…