SƏNƏTİN QÜDRƏTİ
Məşhur rus rəssamı K.P.Brüllovun
“Türk qızı” şəklinə baxarkən
O türk qızı başım üstə
Dirsəklənib yatağına,
Qara saçı halə kimi
Dövrə vurub qulağına.
Zər vaftalı qara donu,
Allah, necə tutur onu!
Əyilibdir yana boynu,
Kölgə düşüb buxağına.
Qaşlar – qara, göz – badamı,
Dəli elər hər adamı.
Bürünübdür gül əndamı
Tirmə şalın saçağına.
Çırtma vursan – yanağından
Axacaqdır sanki al qan.
Təbəssümdür, ya həyəcan
Qonub onun dodağına?
Seyr edirəm bu şəkli mən,
Danışacaq sanki birdən.
Türk gözəli, xoş gəlmisən
Kürçaylının otağına.
Moskva, 1950
“Sevgidən danışan şeirlərimi”
Sevgidən danışan şeirlərimi
Siz əsla yazmayın mənim adıma.
Yox, yox, sevməmişəm mən sizin kimi,
Gizli görüşlər də gəlmir yadıma.
Məhəbbət yaşına girdiyim ildə,
Eşqin nəğməsini mərmilər dedi.
Məhəbbət təşnəsi dodaq da, dil də
“El-oba yasdadır, kim sevər?!” – dedi.
O qız da…
O qız da qaldı uzaqda,
Bəlkə ölən eşqə yas saxlayır o?
Kim bilir, bəlkə də məhəbbət haqda
Yazılmış bir roman varaqlayır o?!
Oxuyur özgənin macərasını,
Gizli görüşləri, vüsal dəmini.
Kitabla unudur könül yasını.
Unudur ömrünün dərdi-qəmini?!
Mən də özgələrin məhəbbətinə,
Bəxtiyar eşqinə şeir yazıram.
Oxuyan “bəxtəvər” söyləyir mənə,
Qəlbimi yandırır, yaxır öz yaram.
Bir şeir kitabım, qəflətən əgər,
O qızın əlinə keçərsə bir gün,
Yəqin o da mənə “bəxtəvər” deyər
Sevgidən danışan şeirlər üçün.
Yox, yox sevməmişəm mən sizin kimi,
Gizli görüşlər də gəlmir yadıma.
Sevgidən danışan şeirlərimi
Siz əsla yazmayın mənim adıma.
Ordakı hər sözə siz fikir verin,
Hər xətdə bir tale, bir ünvan gəzin.
Məhəbbət nəql edən o şeirlərin
Bədbini mənimdir,
nikbini sizin.