Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin
Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü.
TARİXİN ÖZÜ DƏ ŞAHİD OLUBDU
Halaldan danışan yalançı molla,
Eşitdim məclisdə yaman qusubdu.
“İstiqlal”, “Azadlıq” söyləyən millət,
Danışmır, dinməyir, niyə susubdu?!
Olmaya onun da gödək dilini,
Kəsib doğrayıblar ölülər kimi.
Dərdini özgəyə deməsin deyə,
Damğa vurubdular dəlilər kimi.
Halbuki, əslində döyüşən millət,
Can verib, qan töküb bu Ana yurdda.
Deyərdim, onlarda olan cəsarət,
Bəlkə tapılmazdı şahində, qurdda?!
Tarixin özü də şahid olubdu ,-
Axan göz yaşına, tökülən qana.
Döyüşə-döyüşə vahid olubdu,
Kədəri qoyduqca hərə bir yana.
Bölüblər millətin gözü önündə,
İkiyə bölünməz Azərbaycanı.
Şükür, sağ-salamat gördük, ay Allah,
Yenə də silinməz Azərbaycanı.
Nələr söyələrdik özüm də bilməm,
Cavanşir, Babəkin ruhu yanında.
“Koroğlu nərəsi”, “Çoban hünəri”,-
Əgər olmasaydı xalqın canında.
RÜBAİLƏR
Gözlədik, gəlmədin yolunu, qardaş,
Yoxla gəl, sağını-solunu, qardaş!
Şükür ki, tanıya bilmisən indi,
Tək olan Allahın qulunu, qardaş!
“Böyük türk xalqından sənə qorx!”-dedim,
Güllə atsanız da “eybi yox”- dedim.
Fəqət toxunmayın gülümə mənim,-
Mən ki bu kəlməni indi çox dedim.
Həftələr tarixə şahid olubdu,
Döyüşən bir millət vahid olubdu.
Nizami şahlara ibrət verəndən,
Şahlardan irəli zahid olubdu.
Cana can söylədim, qana qan dedim,
Hər şirin kəlməyə yenə can dedim.
Üst-üstə yığılan dərdi görəndə,-
Roma papasına mən də yan deidm.
Dağ dağa söykənib bir də dağ olubdu,
Millətin üzünə millət ağ oldu.
Yenə də gözünün yaşın tökməyən,
Qəm-kədər içində bağça-bağ oldu.