(“Səni alqışlamamaq günahdır”-deyən Eldar İsmayıloğluna)
Millətimin,torpağımın bu günündə,
Yox,mən alqış istəmirəm.
Qazilərin,əlillərin…
Bütün,bütün insanlığın
arzusunu,amalını,məsləkini yandırana
alqış deyin!
Yox!
Mən alqış istəmirəm!
Bir az quru şörək tapsam,mənim bəsim…
Qoy bir az da talasınlar bu ölkənin sərvətini,
Millətinin boynun burub sındırana
alqış deyin!
Neynirəm ki mən alqışı,
Öyünməli nəyim var ki?!.
Ciblərinə silah atıb,
nəşə atıb…
Neçə-neçə ailənin çırağını söndürənə
alqış deyin.
İstəmirəm mən alqışı,
Yastıq qoyma baş altıma!
Yaltaqları,kütbeyini,
Şərəfsizi dağ başına qondurana
alqış deyin!
Alqış lazım deyil mənə-
hələ nimdaş,
cırıq paltar əynimdədir!!!
Lüt soyunub
səhnələrdə ulaq kimi anqırana
alqış deyin!
Bu alqışa layiqəmmi?
Bir halda ki aramızda tüğyan edir simasızlar,
Yüz sifətli riyakarlar,
quyruğunu bulayanlar…
Məzlumları məkrli bir rəyasətə
əl çalmağı qandırana alqış deyin!
Alqışlayıb təhqir etmə məni,
qardaş-
Yox…
Mən alqış istəmirəm…
29.12.2013.