Blog

  • Zeynəb DƏRBƏNDLİ.”Ulu Dərbənd”

    11665411_1690704784490598_9087155491968421030_n

    Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    Ürəyisən göy Xəzərin,
    Eniş-yoxuş küçələrin,
    Tarixisən şəhərlərin,
    Hər ölkənin yolu Dərbənd,
    Qədim, qoca, ulu Dərbənd.

    Dağ tək hündür hasarların,
    Biz bəzəkdir qapıların.
    Qaynar gözlü bulaqların,
    Çeşmələri sulu Dərbənd,
    Qədim, qoca, ulu Dərbənd.

    Narın qala görən gözün,
    Gəzir el dilində sözün.
    Bir tarixdir dağın, düzün.
    Meşəsi gül kolu Dərbənd,
    Qədim, qoca, ulu Dərbənd.

    Əlim sənlə fəxr eyləyir,
    Hər yer səni əzizləyir.
    Əllər sənə alqış deyir.
    Elin qanad, qolu Dərbənd,
    Qədim, qoca, ulu Dərbənd.

    Sən bu Zeynəbin özüsən,
    Şirin söhbəti, sözüsən.
    Millətin görən gözüsən.
    Qonaqları dolu Dərbənd,
    Qədim, qoca, ulu Dərbənd.

    20.08.2015 15:50

  • “Xoşbəxtliyi Sumqayıtda, bu gözəl şəhərdə tapmışam”

    ro

    Azərbaycan kimya sənayesinin tarixində ən mühüm hadisələrdən biri Sumqayıt kimya sənayesinin patriarxı sayılan Səthi aktiv maddələr zavodunun istismara verilməsi olmuşdur. Kimya sənayesinin inkişafında özünəməxsus rolu olan bu müəssisə uzun illəri əhatə edən fəaliyyəti ərzində 30-dan artıq müxtəlif çeşidli məhsullarını Sovetlər Birliyinin bütün res­publikalarına, 15-ə yaxın xarici ölkəyə, ümumilikdə isə 100-dən artıq ünvana gön­dərərək ölkə büdcəsinə külli miqdarda gəlir gətirmişdir. Ötən 70 il ərzində zavod minlərlə insana qucaq açmış, bu insanların hər birinin taleyində silinməz izlər buraxmışdır. Bunların arasından zəhmətkeşliyi, əzmkarlığı ilə fərqlənən, kimyaçı peşəsini bütün peçələrin alisi sayan və bu peşəni öz əməyii ilə şərəfləndirən yüzlərlə insan şöhrət zirvəsinə ucalmış, orden və medallara, yüksək fəxri adlara, SSRİ-nin və Azərbaycanın Dövlət mükafatlarına layiq görülmüşlər. Onların sırasında müəssisənin ilk və uzun müddət direktoru olmuş Azərbaycanın Əməkdar mühəndisi, Lenin ordenli Mehdi Mehdiyev, SSRİ-nin əlaçı kimyaçısı, «Qırmızı Əmək Bayrağı» ordenli Əliş Mustafayev, Sosialist Əməyi Qəhrəmanı, aparatçı Dadaş Dadaşov, Azərbaycanın Əməkdar mühəndisi, Dövlət mükafatı laureatı, hazırda Prezidentin fərdi təqaüdçüsü Zülfü Sadıqov, «Qırmızı Əmək Bayrağı» ordenli çilingər İnqilab Səfərov, Lenin ordenli aparatçı Əlisəfa Səfərov, həmçinin bir sıra mükafatlara layiq görülmüş tanınmış kimyaçılar Lazar Avlastimov, Camal Məmmədov, Qafar Ağayev, Qılıncxan Tağıyev, Arif Musayev, Əmir Abdullayev, Samir Manafov, Firudin Abdullayev, Xəlil Bağırov və onlarla digər əmək adamları var idi.
    (daha&helliip;)

  • Sosialist Əməyi Qəhrəmanı Dadaş Dadaşov: “Sumqayt şəhərinin bütün məhəllə və mikrorayonları, bütün kimya müəssisələri mənim gözlərim önündə tikilib.”

    S

    Azərbaycan kimya sənayesinin tarixində ən mühüm hadisələrdən biri Sumqayıt kimya sənayesinin patriarxı sayılan Səthi aktiv maddələr zavodunun istismara verilməsi olmuşdur. Kimya sənayesinin inkişafında özünəməxsus rolu olan bu müəssisə uzun illəri əhatə edən fəaliyyəti ərzində 30-dan artıq müxtəlif çeşidli məhsullarını Sovetlər Birliyinin bütün res­publikalarına, 15-ə yaxın xarici ölkəyə, ümumilikdə isə 100-dən artıq ünvana gön­dərərək ölkə büdcəsinə külli miqdarda gəlir gətirmişdir. Ötən 70 il ərzində zavod minlərlə insana qucaq açmış, bu insanların hər birinin taleyində silinməz izlər buraxmışdır. Bunların arasından zəhmətkeşliyi, əzmkarlığı ilə fərqlənən, kimyaçı peşəsini bütün peçələrin alisi sayan və bu peşəni öz əməyii ilə şərəfləndirən yüzlərlə insan şöhrət zirvəsinə ucalmış, orden və medallara, yüksək fəxri adlara, SSRİ-nin və Azərbaycanın Dövlət mükafatlarına layiq görülmüşlər. Onların sırasında müəssisənin ilk və uzun müddət direktoru olmuş Azərbaycanın Əməkdar mühəndisi, Lenin ordenli Mehdi Mehdiyev, SSRİ-nin əlaçı kimyaçısı, «Qırmızı Əmək Bayrağı» ordenli Əliş Mustafayev, Sosialist Əməyi Qəhrəmanı, aparatçı Dadaş Dadaşov, Azərbaycanın Əməkdar mühəndisi, Dövlət mükafatı laureatı, hazırda Prezidentin fərdi təqaüdçüsü Zülfü Sadıqov, «Qırmızı Əmək Bayrağı» ordenli çilingər İnqilab Səfərov, Lenin ordenli aparatçı Əlisəfa Səfərov, həmçinin bir sıra mükafatlara layiq görülmüş tanınmış kimyaçılar Lazar Avlastimov, Camal Məmmədov, Qafar Ağayev, Qılıncxan Tağıyev, Arif Musayev, Əmir Abdullayev, Samir Manafov, Firudin Abdullayev, Xəlil Bağırov və onlarla digər əmək adamları var idi. (daha&helliip;)

  • Abdulla MƏMMƏD.”Təsadüf”

    187b19a53b61

    Bu nə təsadüfdür, bu nə təsadüf?
    Gör harda rastlaşdıq, üz-üzə gəldik.
    Ah, necə toy tutdu mənə təsaduf,
    Yerin altında da göz-gözə gəldik!

    Bu boyda gen dünya tutmadi bizi,
    Bu küylü şəhərdə səssiz ayrıldıq.
    Ayrıldıq, eşqimiz atmadı bizi,
    Ayıldıq-təəssüf çox gec ayıldıq.

    Olub keçənləri mən necə danım?
    Sənsiz adiləşib gündüzüm, gecəm.
    Kiməsə beləcə lazimmiş, canim,
    Ağrıya, acıya dözüm beləcə.

    Nələr arzuladıq-gör nələr oldu…
    Demə bu görüş də gerçək yuxudu.
    Dilimin qisməti qüssələr oldu,
    Sözüm misra-misra həsrət qoxudu.

    Bu metro, bu uşaq, bu sən, bu da mən,
    Bu da çisənləyən qəmli baxışın.
    “Gənclik”də düşmədin, söylə niyə sən,
    Gənclik xatirəmin qəmli naxışı?

    Zorla öyrəşmişdim sənsizliyinə,
    Sən demə özün tək qüssən də gözəl.
    Məni məndən edən bu görüş yenə
    Siğınıb sayqıli qüssəmə, gözəl.

    Artıq olan olub, hər şey ötüşüb,
    Sən əli uşaqli, mən əli qəmli,
    Dil də bıçaq kimi yaman küt düşüb,
    Dilim söz kəsməyir, ay dili qəmli!

    Azərbaycan-Quba.

    Qeyd:”Gənclik” Baki Metrostansiyasında dayanacaq(stansiya) adı.

  • Təranə Turan RƏHİMLİ.”Elçin İsgəndərzadə poeziyası”

    ttrts

    TƏRANƏ TURAN RƏHİMLİ,
    filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent

    XARIBÜLBÜL HƏSRƏTİYLƏ VƏTƏNLƏŞƏN ŞAİR

    “Əsil hörmət insanın mənəvi məziyyətinə edilən hörmətdir.” XVIII əsr rus yazıçısı Fonvizinin bu qənaətini real həyata, çevrəmizdəkilərə tətbiq edəndə çox az adama məhz insanlığın ali keyfiyyəti olan mənəviyyatına görə hörmət edildiyini görürük. Mənəvi aləminə, bu aləmin ifadəçisi olan istedadına, istedadın təhrikilə cəmiyyətə təqdim etdiyi sənətinə görə nüfuz qazananlar bu hörmətə əbədi sahiblənənlərdir. Haqqında söhbət açacağım Elçin İsgəndərzadə təmsil olunduğu cəmiyyətdə, yaşayıb-yaratdığı mühitdə milli-mənəvi dünyasını, əqidəsini, amalını sözbəsöz misralarına, sətirlərinə səpələdiyi yaradıcılığı ilə belə bir sarsılmaz nüfuzun, hörmətin sahibidir. Və bu nüfuz yalnız milli cəmiyyətimizlə məhdudlaşmayıb, çox geniş bir çevrəni əhatə edir. Ölkəmizin hüdudları daxilində onun milli vətənpərvər şair, jurnalist, tərcüməçi, naşir, azərbaycançı, türkçü ziyalı kimi Azərbaycan və Türkiyə ədəbi, elmi mühitində özünütəsdiqi ədəbi ictimaiyyətimizə yaxşı məlumdur. Lakin Elçin İsgəndərzadənin bu çevrəni ildən-ilə böyüdüb ümümtürk sferada, daha sonra bir sıra Qərb ölkələrində ədəbi təsdiqi onun Beynəlxalq miqyasda bədii, elmi, fəaliyyəti, təşkilatçılıq məharəti, tərcüməçilik və naşirlik bacarığı ilə bağlıdır. (daha&helliip;)

  • Təranə Turan RƏHİMLİ.”Bəxtiyar Vahabzadə poeziyası”

    ttrts

    TƏRANƏ TURAN RƏHİMLİ,
    filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent

    BƏXTİYAR VAHABZADƏ POEZİYASI
    MİLLİ-MƏNƏVİ DƏYƏRLƏR KONTEKSTİNDƏ

    Müasir Azərbaycan ədəbiyyatının ən parlaq simalarından olan Bəxtiyar Vahabzadə mayasını el ədəbiyyatından, ətrini vətən torpağından, gücünü xalq ruhundan alan möhtəşəm yaradıcılığı ilə bədii fikrimizin zənginləşməsində müstəsna rol oynamışdır. Şairin çoxcəhətli yaradıcılığı millətimizin keçmişi, bu günü, gələcəyi ilə bağlı fikir və duyğular, həyata, sənətə fəlsəfi görüş və baxışlar məcmusu kimi diqqətəlayiqdir. Azərbaycan xalqının yüzilliklərin sınağından çıxmış, daim inkişafda olan milli mənəvi-əxlaqi dəyərlərinə, adət-ənənələrinə sədaqət hissi, azərbaycançılıq məfkurəsi, türkçülük təəssübkeşliyi bu poeziyanın dayaq sütunlarını təşkil edir.
    Ömrünün altmış ilini müqəddəs sənət qayəsinə xidmət üçün yorulmadan qələm çalan şair əsərləri ilə xalqımızı milli özünüdərkə səsləmiş, millətinin daim sevgi və ehtirama layiq olduğunu, bütün müqəddəs amalların fövqündə dayandığını nəzərə çatdırmışdır. Çingiz Aytmatov bu cəhətə diqqət yetirərək yazırdı: «Vahabzadənin poetik təfəkkür mədəniyyəti təbiətcə millidir. Bu müstəsna dərəcədə zəruri haldır ki, sən övladı olduğun xalqın nitq hissəsində fel olmağı bacarasan, xalqının canlı dil memarlığına öz töhfəni verə biləsən. Bununla yanaşı, Vahabzadənin poetik təfəkkür mədəniyyəti daha üstün mahiyyət kəsb edir və millilikdən ümumbəşəri səviyyəyə qalxır… İndiki halda sən azərbaycanlı şairi oxuyanda dünyanı duyursan.» (daha&helliip;)

  • Təranə Turan RƏHİMLİ.”Akif Səmədin poeziyası”

    ttrts

    TƏRANƏ TURAN RƏHİMLİ,
    şair-araşdırmaçı,
    filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent

    SƏSİ UZAQLARDAN GƏLƏN, UZAQLARA GEDƏN ŞAİR

    Akif Səməd 80-ci illər ədəbi nəslinə mənsub şairdir, daha obrazlı desək, milli ədəbiyyatımızda bəxti gətirməyən, “itirilmiş” daha bir ədəbi nəslin nümayəndəsidir. Cəmiyyətin, ictimai quruluşun fövqəladə natarazlığının, bu natarazlıqdan doğan laqeyd münasibətin onun ədəbi taleyindəki izləri də təkcə Akif Səmədin şair taleyinə aid deyil, bütövlükdə 80-cilərin “alın yazısı”dır. Və bu dəfə özünəqədərki və özündənsonrakı ədəbi nəsillərdən fərqli olaraq nədən “itirildiyini” bilməyən, buna hərhansı tutarlı bir səbəblə bəraət (bəlkə də bəhanə deyilməlidi) qazandırmaqda çətinlik çəkən, beyni suallarla dopdolu bu ədəbi nəsil – 80-cilər nə özündən xeyli əvvəlki 20-30-cu illər ədəbi nəsli kimi repressiya qədər ağır, faciəvi bir vəziyyət üzündən “itirilmişdi”, nə də özündən az sonrakı 90-cılar kimi Qarabağ müharibəsi, “keçid dövrü” girdabında əriyiub-itmişdi. 80-cilər sovet imperiyasının yenidənqurma fırtınasında başını itirmiş cəmiyyətin laqeydliyinin qurbanına çevrildi. Cəmiyyət bu ədəbi nəslə layiq olduqlarını verə bilmədiyi üçün uzun müddət onları “gənc” adlandırmağa belə məcbur oldu. 90-cı illərin sonlarında Akif Səmədin dilindən eşitdiyim “Qorxuram həştadımızda da bizə “gənc şair” deyələr” ironiyasının özündə də bu ədəbi nəslin daha “gənc” olmaqdan bezdiyini, bu “gənc” adı altında ədəbi prosesdəki yerinin, mövqeyinin dürüst dəyərləndirilmədiyini, “gənc şair” adlanmağın layiq olduqlarını cəmiyyətdən almaq yolunda bir maneəyə çevrildiyini görmək çətin deyildi. (daha&helliip;)

  • Hikmət MƏLİKZADƏ.”Ruhdan ruhi ucalığa”

    1409287493_10304351_268609333324646_7910328543693681828_n-218x300

    Azərbaycan Respublikasının Prezident Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü,
    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliyinin üzvü

    Ruh ucalığı metahissi düşüncələrdə bir qədər əksçevrilmə ilə müşahidə olunur. Fikri-hissiyyatlara hopmuş metafizik anlayışlarda isə çevrilmə prosesi ruha təcəlladan qaynaq götürür. Zənnimizcə, insan ömrünün ruh ucalığına dəlalət edən ictimai hissi-əksfikirlilik də məhz elə bu ziddiyyətdən sıçrayır. Düşünürük ki, həyati çevrilmədə özünün insan yerini tapmağa müvəffəq olan qələm dostumuz Sahib Abdullayev ruhi ucalığa istiqamətlənən təfəkkürlə ruhdan sıçrayan həyat israrlı yanaşmalara fərqli-fərqli baxış sərgiləyir. Onun şair-publisist Əli Rza Xələflinin redaktorluğu ilə 2013-cü ildə «Təknur» nəşriyyatında işıq üzü görmüş «Çarmıxa çəkilmiş ruhların harayı» poemasında biz bu periodik yanaşmanı aydın müşahidə edə bilirik. Başlanğıc olaraq deyək ki, özündə ictimai-fəlsəfi həyat zərurətləri kəsb edən bu poemada Qarabağ savaşının cəngavərlərindən biri – şəhid Fuad Qərib oğlu Əsədovun qəhrəmanlıq yanğısı əks olunur. Və müəllif məhz Baş Obrazının ruhi ucalığından metafizik yanaşmalara keçid edərək ziddiyyət doğuran fikirlilikdən zərurət kimi görünən baxışlara uyğun cığır açır… Bəlkə də bu səbəbə metahissi səciyyədə ömür reallığını həyat qayəsi kimi təsvir edən Əli Rza Xələfli kitaba yazdığı «Ruhların çağırış səsi» başlıqlı ön sözdə Sahib Abdullayevin şairlik çevrəsinə modern yanaşması ilə diqqət çəkir, onun adıçəkilən əsərini həyəcan və təəssüratların məcmusu adlandırır. (daha&helliip;)

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.””Nə biləsən Sən…””

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru

    Ayrıldıq…Səninçün canım sıxıldı,
    Elə bil zirvədən yuvam yıxıldı.
    Səninlə bir şərik malımmı qaldı?!
    Bilmirəm, sehirsən, mehirsən, nəsən,

    Mənim çəkdiyimi nə biləsən sən…
    Ayrıldıq…Səmada bir şimşək kimi,
    Bənizim saraldı bir çiçək kimi,
    Ürək tənha qaldı boş pətək kimi,

    Güllər üstə qonan arımmı qaldı?
    Bilmirəm, sehirsən, mehirsən, nəsən,
    Mənim çəkdiyimi nə biləsən sən?!
    Yollar aramıza niyə sədd çəkib?!

    Vüsalın üstündən qoşa xətt çəkib,
    Kimlər mənim qədər belə dərd çəkib?!
    Bir daha sevməyə halımmı qaldı?!
    Bilmirəm, sehirsən, mehirsən, nəsən,
    Mənim çəkdiyimi nə biləsən sən,
    Mənim çəkdiyimi nə biləsən sən…

  • Hikmət MƏLİKZADƏ.Şeirlər

    1409287493_10304351_268609333324646_7910328543693681828_n-218x300

    Azərbaycan Respublikasının Prezident Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü,
    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliyinin üzvü

    ***

    Yenə hava soyuyub, buz bağlayıb yol-iriz,
    Yenə qayğı bürüyüb çat-çat olmuş üzləri.
    Külək elə ulayır, elə bil ki, ac qurddu,
    Duman az-az yox edir ot biçdiyim düzləri.

    Gözümü qamaşdırır yalın-yamacın əyni,
    Nə ovçu gözə dəymir, nə ov yoxdu bərədə.
    Bir qaraltı görünür ağ dumanın içində,
    Kimsə atın axtarır qarşıdakı dərədə.

    Üç gündür ki, yalqızam, baş qatmalı iş də yox,
    Anam şəhərə gedib bacısını yoxlasın.
    Xəyalımı dağıdır qapının tıqqıltısı,
    Qonşu qızdı, gəlib ki, ürəyimi oxlasın.

    Ağacların əynində yarpaq qoymub külək də,
    Ov eşqinə düşmüsən, canım, göllər düm ağdı.
    …Bənövşə ətri gəldi qarşımdakı gözəldən,
    Elə bildim yaz gəlib, baxdım, çöllər düm ağdı.

    6 yanvar 2000

    * * *

    Şirəsi adamı «udur»,
    Əcəlmi pətəyin? Götür!
    Kölgəni geri vermişəm,
    Al, bu da ətəyin, götür.

    Gecənin qaralığı çox,
    Dua ismarlamaq çətin.
    Bədənə əl sürtmək olur,
    Ruhu mismarlamaq çətin.

    Söz alıb dəhşət satırsan,
    De görüm, bazarın var, qız?
    Mənim olmadığım yerdə,
    Sənin nə azarın var, qız?

  • Какое значение имеет соблюдение морали Корана для семьи?

    sayanaxanim
    Аллах повелевает в Коране верующим почитать мать и отца

    Аллах повелевает в Коране верующим почитать мать и отца. Как гласит Коран:

    Мы заповедали человеку делать добро его родителям. Его мать носила его, испытывая изнеможение за изнеможением, и отняла его от груди в два года. Благодари Меня и своих родителей, ибо ко Мне предстоит прибытие. (Сура “Лукман”, 31:14)

    В доме, где соблюдают все повеления Корана, никогда не может возникнуть ссора или ругань, обиды или браная речь. Верующие ведут себя чрезвычайно уважительно и с любовью по отношению к матери, к отцу и другим членам семьи, в силу этого обстановка в семье всегда радостная и благополучная.

    Саяна Валиева

  • Dünyadakı bəlanın səbəbi: Sevgisizlik

    fh

    Sevgi insanın ən çox zövq aldığı hissdir. Allahın verdiyi ən gözəl nemətlərdən biridir. İnsan yeməkdən, gəzməkdən, istirahətdən doyar, ancaq sevgidən doymaq mümkün deyil

    Sevgi insanın ən çox zövq aldığı hissdir. Allahın verdiyi ən gözəl nemətlərdən biridir. İnsan yeməkdən, gəzməkdən, istirahətdən doyar, ancaq sevgidən doymaq mümkün deyil. Həm sevmək, həm də sevilmək insana zövq, hüzur və xoşbəxtlik verir. Lakin yaşadığımız dövrün ən mühüm problemlərindən biri məhz sevgisizlikdir….

    Əslində, dünyada baş verən savaşların ,qətliamların, qısaca desək, dünyadakı bəlanın ən başlıca səbəbi sevgisizlikdir. Sevgisizliyin təsirini insanların ünsiyyətində daha aydın şəkildə görmək mümkündür. Demək olar ki, dünyanın hər yerində insanlar bir-birinə güvənmir və hətta hər an zərər görməkdən ehtiyat etməklə qorxu içində yaşayır. Əlbəttə, qorxunun və güvənsizliyin olduğu yerdə sevginin olması mümkün deyil. Təsəvvür edin ki, ünsiyyət zamanı insanların bir-birinə salam belə verməməsi sevgisizliyə səbəb olur.

    Digər tərəfdən, insanlarda mərhəmətsizlik daha çoxdur. Bunun səbəbi yenə sevgisizlikdir. Adətən, gün ərzində bu cür xəbərlərə tez-tez rast gəlirik: xəstə ödəniş etmədiyi üçün ona baxılmır. Bir çox hallarda bu laqeyd və vicdansız yanaşma xəstənin ölümü ilə nəticələnir. Çox ağır xəstəliklərin müalicəsi üçün lazım olan məbləği hələ demirəm. İnsan xəstəliyindən qaynaqlanan ağrı-acıdan başqa bir də maddi durumunu düşünüb çökür. Acından insanlar həyatını itirir. Sevgisizliyin səbəb olduğu zalımlıq və mərhəmətsizliyin nəticəsində insanlar göz görə-görə ölümə məhkum edilir…

    Bir ovuc torpaq üçün milyonlarla insanın qətlə yetirilməsi, uşaqlara təcavüz edilməsi , qadınların gün keçdikcə daha çox təcavüzə məruz qalması, birinin ən yaxınını belə amansız qətlə yetirməsi, hətta cinayəti törətmək üçün pulla kirayəli qatillərin tutulması, insanların bir-birinə kin və nifrət gözü ilə baxması və s. sevgisizliyin səbəb olduğu ağır bəladır.

    Sevgisizlik və iqtisadi böhran. Bunların bir-biri ilə nə əlaqəsi var deyə düşünə bilərsiniz. Ancaq hal-hazırda dünyanın demək olar heç bir ölkəsindən yan keçməyən iqtisadi böhranın ən başlıca səbəbi sevgisizlikdir. Bir qarış torpaq üçün qardaşın qardaşa düşmən olduğu, insanların bir-birinə nifrət və kinlə yanaşdığı, gözəl üslub əvəzinə ancaq təhqir, lağ, ələ salmaq, iftira atmaq, yalan danışmaq kimi əxlaqsızlığın daha geniş yayıldığı bir dünyada yaşayırıq. Bir çoxları ancaq öz mənfəətlərini, öz gəlirlərini düşünərək malı hərisliklə qazanır, təkcə özü üçün xərcləmək niyyəti ilə yığıb saxlayır. Sahibkarlar ən ucuz və ən keyfiyyətsiz mal istehsal etməklə ən az məbləğ sərf edir. Beləliklə, insanların gözünü boyamaqla qarşılığında daha bol qazanc əldə edirlər. Ancaq insanın Allah sevgisi və Allah qorxusu onu digər insanlarla da yardımlaşmağa, ehtiyacından artığını xeyirlərdə xərcləməyə təşviq edir.

    İslam sözünün mənası sülh, güvən, sevgi, xoşbəxtlik deməkdir. Buna görə də müsəlmanlar həmişə barışdan yana olarlar, sevgini istəyən ruha sahib olarlar. Dolayısilə, İslamın hakim olduğu dünyaya sevgi də hakim olar. Sevgidən qaynaqlanan sülh, ədalət və maddi-mənəvi hüzur bütün dünyaya hakim olar. Allah dünyanı, insanı və bütün canlıları məhz sevgi üçün yaratmışdır. Zülm və vicdansızlıq insana çox sıxıntı verdiyi halda, sevgidən insan zövq alır, çox rahat və şövqlü olur. İnsan həqiqi sevgini Quran əxlaqına tabe olduğu və vicdan və ağlından Allah rizası üçün istifadə etdiyi zaman yaşaya bilər. Bu Allahın iman edənlərə verdiyi ən gözəl nemətdir. Bunu bilən müsəlmanlar bütün insanları və canlıları Allahın təzahürü kimi sevərlər. Allaha olan sevgisini Onun təcəllilərinə də göstərərlər. Allah Quranda sevginin əhəmiyyətini xüsusilə vurğulayır:

    İman gətirib yaxşı işlər görənlər üçün ər-Rəhman (qəlblərdə) bir sevgi yaradacaq. (Məryəm surəsi 96)

    Yaxşı əməl üzünüzü məşriqə və məğribə tərəf çevirməyiniz deyildir. Lakin yaxşı əməl (sahibləri) Allaha, axirət gününə, mələklərə, kitablara, peyğəmbərlərə iman gətirən, sevdiyi malı qohum-əqrəbaya, yetimlərə, kasıblara, müsafirlərə, dilənənlərə və kölələrin azad edilməsinə sərf edən, namaz qılıb zəkat verən, əhd bağladıqda əhdlərini yerinə yetirən, sıxıntı və xəstəlik üz verdikdə, habelə döyüşdə səbir edən şəxslərdir. Onlar imanlarında doğru olanlardır. Müttəqi olanlar da elə məhz onlardır. (Bəqərə surəsi, 8)

    Firuzə Həsənzadə

  • Обонятельная система у животных

    vm

    Животные сотворены с наиболее пригодной к среде их обитания обонятельной системой

    Животные сотворены с наиболее пригодной к среде их обитания обонятельной системой. Обонятельная чувствительность собак, наделенных острым нюхом, превышает человеческую почти в миллион раз. Поэтому собаки легко улавливают в воздухе даже самые незначительные оттенки запахов. Они без особого труда совладают с задачами, непосильными для людей или сконструированных человеком приборов. Эти превосходные качества собак используются для поиска наркотических и взрывчатых веществ, контрабандных грузов или при поиске пропавших людей, потерпевших бедствие, поимке преступников.

    Или, к примеру, еще одно существо, в существовании которого чувство обоняния имеет жизненно важное значение, это лосось. Мальки этой рыбы рождаются на свет из икринок в речных водах в конце зимнего периода. Сразу после рождения или спустя несколько лет, проведенных ими в реках, лососи начинают мигрировать в океанские воды. Это путешествие продолжается и дальше. Лосось, достигший в морях и океанах половой зрелости, совершает еще одно поразительное для человека путешествие. На этот раз его путь – к месту его давно минувшего рождения, то есть месту появления из икринки, и цель его – оставить там свое будущее потомство.

    На протяжении этого длительного и утомительного путешествия лосось не пользуется навигационными или другими вспомогательными приборами. Но, несмотря на это, рыба легко находит устье своей реки даже будучи на тысячи километров от нее, и безошибочно находит путь к месту своего рождения среди многочисленных притоков реки. И это потому, что она наделена отличной обонятельной системой, служащей ей подобно самому совершенному навигационному прибору.

    Одним словом, на протяжении длительного путешествия в несколько тысяч километров чувство обоняния указывает путь лососю, словно опытный проводник.

    Еще одно существо, на которое Всевышний привлекает наше внимание в Коране, это комар. Для рождения своего потомства самка этого насекомого нуждается в крови.

    А источник крови, конечно же, определяется по запаху. Обоняние самки комара настолько чувствительно, что она может без труда распознать распространяемые человеком вещества и даже те источники запаха, которые находятся на расстоянии нескольких километров.

    В Коране Господь приводит притчу о комаре, в которой также есть назидание для уверовавших и подлинное чудо инженерного строения:

    Истинно, Господь не смущается дать в притчу и ничтожнейшего комара и то, что больше него. Но те, кто верует, – те знают: Сие есть (Истина) от их Владыки. А те, кто отвергает веру, говорят: “Что хочет выразить Аллах сей притчей?” Он ею многих вводит в заблужденье, а многих направляет праведным путем, сводя (с пути) лишь нечестивых . (Сура “Корова”, 2:26)

    Вафа Мамедова

  • İradə ƏLİLİ.”Dost bildiklərim”

    10489008_656731897746790_1282121067_n

    Axşamdır gecədən xeyli keçib. Artıq yollardan maşınların təkərlərinin səsi belə kəsilib, yavaş-yavaş sükunətin fərqinə varıram. Narahat anlarla düşüncələrimin girdabında boğula –boğula qalıram . Birdən birə hər bir şey bozlaşır, adiləşir.Yeknəsək olur. Nədən!? Niyə !? sualları dinclik vermir, yorur məni .Bəlkə, bəlkədə mən özüməm sualların cavabı deyə əllərimi sixılan ürəyimin başına qoyaraq gözlərimi yumub Tanrıma dua edə-edə “ Allahım haqqımızda hər bir işin , olacağın xeyirlisini et, məni heç kimsənin qəlbini qırmağa izn vermə, səbr əta elə” dedim .Və harda olduğumu , nə etdiyimi, nə düşündüyümü unutdum. Mürgülü halimla fikirlərimin məni hara götürdüyünü anlaya bilmədim. Bu səksəkəli halım ilə donub hərəkətsiz vəziyyətdə nə qədər qaldığımı hiss etmədim. Birdən yanaqlarımı qarsan bir alov məni bu sakitlikdən qopardı. Gözlərimdən axan sinəmə süzülən göz yaşlarımın istiliyi məni bu narahat xəyallardan ayırdı və bu axşamın ağırlığı sanki üzərimə çökdü. Mənə elə gəldi ki, ruhum artıq mənlə deyil, hər bir şeyin sonudur və mən bu sonluqda dünyamı duya bilmirəm.Özümü tənha hiss etdim.
    Beləcə sakitlik hökm sürməyə davam edir. Mətbəxdə balaca masanın üzərində qum saatına baxa-baxa düşüncələrə daldım. – Bax beləcə ömür –gün gedir , səninlə bərabər addımlayan illərin də , ayların da və etibarına güvəndiyin dostların da….. Çox həyacanlandım deyəsən özüm -özümə söylənirəm və oz səsimi özüm duyub diskinib ayılıram . Başımda küt ağrıların olduğunu, ürəyimin sürətlə döyündüyünü hiss edirəm .Daha bu mövzuya qayıtamaycağam deyə ürəyimdə çək-çevir edərək saatın hərəkət edən əqrəbinə diqqət edirəm . Saat dörd . Yuxum ərşə çəkilib.Sanki gecə olduğunu unutmuşdum . İnsan inamını itirən zaman o itkini qəbul etmək necə də ağır imiş İlahi…
    Şəhər gecə yuxusuna dalmşıdı. Mənə elə gəlirdi ki, bir tək mən oyağam gözümdə, könlümdə özü ilə yuva salmış axşamlayan kədərimlə, pərişanlığımla. Son gücümü toplayıb özüm-özümü danlamağa başladım- bu qədər üzmə özünü , ürəyini yemə bəsdir daha . Hər şey yolunda olacaq, anlayacaqlar sonda…Bəlkə sənin də özündə hiss edə bilmədiyin , görmədiyin səhvlərin , atdığın yalnış addımların olmuşdur. Bir az sakitləş!!!Hər bir şey yolunda olacağ. Bir az səbr et.
    Bu dəm nəfəsimin daraldığını hiss edib evin eyvanına çıxdım. Hər zamanki kimi ulduzları bərq vuran sayrışan səmanı seyr etməyə başladım. Amma hər zamankı kimi yox. Bu zaman tam fərqli, gözümdən ələnən fəryadımla , təəssüfümlə. Mənə elə gəldi ki onlarla söhbət edirəm , dərdləşirəm . İçimdə məni didib parçalayan acılı –ağrılı ürəyimin göynəyini onlarla bölüşürəm . Bəlkə , Bəlkə də mən.!!! ? Bəlkə yanlşliq məndə! ? Bəlkə də səhv mənəm ! ? Suallarım nə bitiridi , nə də tükənirdi. Özümdə özümü axtarırdım.!
    Yorulduğumu , halsızliğımı hiss edib eyvanda balaca kətilə əyləşdim. Baxşlarım özümdən ixtiyarsız qarşı tərəfdəki binanın işığı yanan evlərə tərərəf dikildi. Asta –asta saymağa başladım bir, iki, üç. Düşündüm yatmayıblar…Yəqin narahat düşüncələri onları da bu gecə vaxtında yuxusuz qoyub. Demək ki mən tək deyiləm, gecələr insanlarla dərd bölüşürlər…Bir xeyli müddət keçdi evlərdən birinin işiğı söndü , bir azacıq zaman da keçdi ikinci evin işığı söndü ürəyimdə sevindim yəqın hər bir şey qaydasına düşdü. Başımdakı məni sıxan fikirlərimi bir tərəfə qoyub həsrətlə üçüncü evin işığının sönməsini gözləyiridm. Üçüncü evin işığı sönmədi ki, sönmədi. Ah, yəqin o zavalılarda mənim kimi düşüncələrinin girdabında çabalayırlar deyə fikirləşdim. Bu dəm ürəyimdən nələr dolanıb , nələr keçdi. Göynəyən ürəyimin döyüntüsü qulaqlarımda əks səda verirdi .Gözlərim yol çəkdi .Özüm özümə astadan söylənməyə başladım və sanki pərişanlığımı , günahsizlığımı kiməsə anlatmağa çalışırdım – Axı, mən neyləmişəm, niyə belə! Niyə !Niyə dost bildiklərim , inandıqlarım, ürəyimin bir parçasında sonsuza qədər yeri olanlarım sonda nə dost, nə tanış, nə düşmən kimi qalır niyə! ? Bixtiyar niyə kəlməsini bağıraraq elə ucadan dedim ki, öz səsimə özüm ayıldım sankı yuxuda idim. Qərar tuta bilməyib otağa ordan da mətbəxə keçərkən gözüm radiyoya sataşdı .Bəlkə bir həzin musiqi dinləyim ruhum dinlənsin, sakitləşim deyə düşündüm. Elə də etdim.Amma həzin musiqi məni sıxan düşüncələrimin məngənəsindən qopara bilmədi.Düşüncələrim tüğyan edir məni sakit buraxmırdılar.Özümü ələ ala bilmridim musiqi məni yaman kövrəltmişdi. Bu dəfə ucadan ağlaya ağalaya “Axı, niyə dost dediklərim ehtibarsız oldu, niyə Allahım. Niyə dünya malını dost ürəyindən ucada tutdular, kiçik gördülər, Niyə ! ?
    Gözlərimin yaşı leysan kimi əllərimə tökülürdü ,o əllərə ki ehtibarısız dostların soyuq əllərini sıxıb dostum demişdir.O əllərə ki, tanrı dərgahına açılaraq dostuna dualar etmişdir.O əllərə ki, dostun göz yaşını silmişdir, o əllərə ki, dosta bağlı qapılar açmışdı.O əllərə….
    Özüm eşidəcəyim bir səslə astadan söyləndim- səhv özündədir, günah ürəyinindir ,ruhunundur, sənindir çünki dost dediyin bir insanın anacaq yaxşı tərəflərini görürsən və gördüyün bu mənzərədə səhvləri aydın seçə bilmirsən.Lakin, yenə də fikirləşdim qoy olsun. Axı,bu dünyanın elə bütün müdiklərinin dediyi kimi-dunya sınaq dünyasıdır .Və beləcə hər kəsin öz yolu, öz misiyası… kim bilir?
    Pəncərənin qarşısına keçib uzaqlara çox uzaqlara zilləndi baxışlarım . Düşüncələrim məni acılı şirinli xatirələrimə qaçırdı.Orada olanlar , nələr, daha nələr film kimi şüurumda canlandı bu dəm rəhmətlik anamın sözləri qulaqlarımda əks səda verdi – .”Qızım səhvi olanı bağışlamağı bacar, amma sənə ehtibarsız lıq edəni bir daha yaxınına buraxma ,yenidən zərbələr almamaq üçün”. Mənə elə gəldiki anam mənim yanımadadır.O iztirabımı görüb bu sözləri demək üçün özü gəlib mənə. Axı o mənim həyatımın, varlığımın ən böyük müdriki idi. Düşüncələrimdən ayrıldım .Sankı yuxuda idim. Dan yeri yava-yavaş açılırdı . Gözüm qarşıdakı binada işığı gələn evi axtardı. Elə həmin andaca o pəncərədə görünən işığ söndü…. Səhər açılır.Beləcə bütün zülmətlərə son qoyan böyük Nur-Günəş aləmi nura boyadı.Yaşamağa dəyər.

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.”Sevginin gözləri” romanının III hissəsi

    qaragoz

    Sevinin gözləri
    (roman)
    III hissə

    Fidanın dünyaya gəlməsi

    Ariflə Çiçəyin toyundan iki il keçmişdi, övladları olmurdu. Gənc ailə narahat olmağa başlamışdı. Müalicə olmaq məqsədi ilə həkimə getdiər. Həkimin verdiyi cavabdan sonra ikisinin də sevinclərinin həddi-hüdudu olmadı. İkisi də sağlam idi, övladları ola bilərdi. Yəni ümidsiz olmaq, bir-birilərinin üzünə gülüb, dal-dalıqda dərddən siqaret siqaret ardınca çəkməyin, gizlicə ağlamağın mənasız olduğunu anladılar.Ümidlə yaşamağa başladılar. İki aydan sonra Çiçəkdə ürək bulanması, halsızlıq özünü biruzə verməyə başladı. Uşağa qalmağından şübhələndi. Anası Ftmayla tanıdığı həkim Lətafətin yanına gəldilər. Hamiləliyin ikinci həftəsində olduğunu öyrəndilər. Çiçəyin sevinci yerə-göyə sığmırdı. Fatma yolda qızına məsləhətlər verirdi.: Tez-tez maşına minmə, çox iş görmə, ağır işləri mənə saxla gəlib özüm görərəm və.s.
    Hamilə qadınların keçirdiyi hissləri yaşamayan qadınlar bətnində uşaq gəzdirən qadına görə də, uşağa görə də həmişə narahat olurlar. Ən acısı, o qadınlar doğanda onların sevincinə şərik olursan, daxilən ana olmadığın üçün heyfslənirsən “ O qadınlar kimi qadınam , ana olmadım” deyirsən. Yenə də bir gün ana olacağına ümid edirsən, onacan isə, körpəsini qucağına götürən qadınların yerində özünü görürsən.
    Çiçək şam yeməyinə hazırlıq görürdü. Payızın son ayı da qış havasını gətirməyə tələsmişdi. Tək-tük parıltısı o qədərdə gözə çarpmayan ulduzlar görünürdü.
    Arif avtobusu qapının ağzında saxladı. Çiçək evdən çıxdı, qəfildən avtobusdan düşən Arifə yaxınlaşdı, salamlaşdılar. Yoldaşını qucaqladı. Arif şad olsada təəccüblənmişdi.
    Çiçək: – Necəsən ürəyim?
    Arif: – yaxşı, bugün planı doldurdum.
    Çiçək: – Lap yaxşı, soyuqdur, keçək içəri. Qonağımız var.
    – Qonaq? Kimdi?
    – Keçək içəri.
    Arif evə keçəndə heç kimi görmədi. Süfrənin xüsusi bəzədilməsi, əlavə boşqab qoyulması marağına səbəb oldu.
    – Kimdi qonağımız?
    – Gələcək, yoldadır.
    – Kimdi axı?
    – Tanıdığımız adamdı. Qarıxma, görəcəksən. Biz çörəyimizi yeyək.
    – Bıy, qonağı gözləməyək?
    – Gələcək, otur.
    Ariflə Çiçək qarşı-qarşıya oturdular. Çiçək Arifin boşqabımna bişirdiyi dolmadan qoyur.
    Arif bir yanındakı boşqaba, bir də Çiçəyə baxırdı.
    – Vallah, sənin kefin kökdü, mənimlə zarafat edirsən.
    – Əzizim, sənin ataların cərgəsinə qoşulmağın zarafatdırsa, bu mənim yox, sənin günahındır.
    Arif diqqətlə Çiçəyə baxdı, bir anlıq duruxdu. Qışqıranda Çiçək qorxdu. Çiçəyi qucağına alıb, yanaqlarından öpdü.
    Çiçək: – Arif dayan, mənə həyəcanlanmaq olmaz.( Çiçəyi gülə-gülə bu sözləri deyirdi.)
    Arif: – Səni xoşbəxt olasan. İndi dünyanın ən xoşbəxt adamıyam. Axır ki…
    Arif Çiçəyin alnından öpdü.

    Aylar keçir. Fidan hamiləliyin son günlərini yaşayırdı. Fatma doqquz ay müddətində demək olar qızının ev işlərini görürdü, yeməyini bişirirdi. İstəmirdi qızı hamilə vaxtı əziyyət çəksin. Arif də axşamlar evə tez gəlirdi. Son günlər istəmirdi Çiçəyi tək qoysun. Bugün Arif Çiçəyin ən sevdiyi gülü – zanbaq gülü almışdı. Çiçək yatmışdı. Arif zanbağı burnuna yaxınlaşdırdı, astaca;
    Zanbaqla sevgimi deyirəm sənə,
    Çünki onun ətri həmişə qalır.
    Ürəklə cavabı göndər ki, mənə,
    Sevən yar sakitcə xəyala dalır.

    Çiçək gözlərini açdı.
    – Nədi? Məhəbbət şairi olmaq eşqinə düşmüsən?
    – Yaxşısı budur, sevən ürəyim olsun.Məndən şair olmaz.
    – Elə məndən də.Sən heç olmasa, bir bənd düzüb-qoşdun. Mən heç onu da bacarmıram.
    Arif gülür.
    – Ramzilə görüşməliyəm. Bir saata qayıtmalıyam. Darıxmarsan?
    – Yox, niyə ki? Get, məndən salam deyərsən.
    Arif Çiçəyin dodaqlarından öpür.
    – Ürəyin nə istəyir, gələndə alım
    – Təkcə səni istəyir.
    Arif yenə Çiçəyin dodaqlarından öpür.
    – Bir az da burda qalsam, gedə bilməyəcəm. Sağ ol
    – Allaha əmanət.

    Arifin getməyindən 15 dəqiqə keçmişdi. Çiçəyin ağrıları başladı. Sancıdan qışqırdı. Bir-neçə dəfə Arifi səsləsə də, hay verən olmamışdı. Çətinliklə də olsa qapıya yaxınlaşdı, qapını açanda yıxıldı. Özündə güc tapıb yenidən qapını açdı.
    – Kömək edin, kömək edin.
    Qonşunun qapısına yaxınlaşdı, qapılarını döyə-döyə;
    – Yalvarıram, kömək edin.
    Fatmayla yaşıd olan Tavat qapını açdı.
    Çiçək: – Tavat xala, uşaq gəlir. Kömək elə
    Tavat ərini səslədi: – Kazım, ay Kazım
    Kazım qapının ağzına gəldi.
    Tavat: – Tez maşını gətir, vaxtıdır.
    Kazım heç nə demədi. Maşını bir-neçə saniyədə qapıya tərəf sürdü. Çiçəklə Tavat arxa oturacağa keçdilər.Çiçək sancının ağrısından ancaq qışqırırdı…

    ***
    Ariflə Fatma özlərini hövlank xəstəxanaya çatdırdılar. Çiçək hələ sancının ağrısını çəkirdi. Gah “ana”çığırırdı, gah da yanına gəlib-gedən tibb bacılarına yalvarırdı ki, ona kömək eləsinlər.
    Arif də xəstəxana qapısının ağzında gah o tərəfə, gah bu tərəfə gedirdi.
    Kök, qıvrımsaç, qarayanız ağ xalatlı bir qadın qapının ağzına gəldi:
    – Çiçəyin yoldaşı kimdi?
    Arif qadına yaxınlaşdı.
    – Mənəm. Nəysə olub?
    – Təbrik edirəm oğlum, şirin bir qızın oldu. Şirinliyimi verərsən.
    Ariflə Fatma sevincdən bir-birilərini qucaqladılar. Sonra Arif cibindən pul çıxartdı, tibb bacısına verdi.
    Arif: – Qızımı görə bilərəm?
    Tavat: – Nə tez?
    Hər kəs gülüşdü.
    Kazım Arifə : – Həyəcandan özünü itirmisən qonşu. Uşağı indi göstərmirlər.

    Arif utandığından qızardı.
    Tibb bacısı: – Bir azdan qadınlardan kim istəsə görə bilər.

    Arif Fatmanı evinə aparandan sonra Kazımgilnən evə gəldi. Qapıdan içəri girəndə gözləri doldu, Divardan asılmış güzgüdə özünə baxdı. Hönkürtüylə ağlamağa başladı.
    Başını göylərə qaldırdı.
    – Çox sağ ol. Hər şeyə görə çox sağ ol

    Arif qaranlıq yolnan gedirdi. Qarşısında iki işıq vardı. İşıqların bir tərəfində Çiçək qucağındakı qızıyla dayanmışdı. Digər işıqda isə yaşlı bir qadın vardı, Arifi səsləyirdi.
    – Gəl bura oğlum. Mən sənin nənənəm.
    Çiçək: – Yox Arif, ora getmə. Bizim yanımıza gəl.
    Arif yaşlı qadına: – Siz mənim nənəmsiniz? Sizi birinci dəfədir görürəm.
    Yaşlı qadın: – Oğlum mənə su ver. Sussuzdan ciyərim yanır. Mənə su ver.
    Çiçək: – getmə Arif, qızımız səni gözləyir.
    Arif: – Su verim gəlirəm. Narahat olma.

    Arif yaşlı qadına tərəf getdi. Əllərini qadına uzatdı, yaşlı qadın əllərindən tutdu. Çiçək isə var gücüylə qışqırdı. Qucağındakı körpə də çığırırdı.
    Arif yuxudan dik atıldı. Qan-tər içindəydi.

    Səhər tezdən Arif Fatmayla Çiçəyi görmək üçün xəstəxanaya gəldilər. Arifi yenə uşağı görmək üçün içəri buraxmadılar. Çiçək isə əziyyətlə qapının ağzına gəlməli oldu. Bağlı qapı arxasından bir-birilərini görüb gülümsədilər.
    Fatma şüşə arxasından nəvəsinə baxırdı. Diliylə uzaqdan da olsa əzizləyirdi.
    – Nənən qurban olsun sənə, çıxaq burdan gör nənən sənin üçün neynir. Ağrrn dəysin canıma. Şükür sənə, ay allah. Nənən ölsün, uşşş, baxışına bax bunun.

    İki gündən sonra Çiçək xəstəxanadan çıxdı. Ariflə Çiçək qızlarının ad qoyumunu Fatmaya həvalə elədilər. Fatmanın gözləri doldu.
    Fatma: – Nə deyim? Sevincdən özümü itirmişəm.
    Çiçək: – Ana, bir ad de. Sən qəşəng adlar tapırsan. İndi nəvənə bir ad tapa bilməyəcəksən?
    Çiçək: – Fidan
    Arif: Fidan?
    Çiçək: – Qəşəng addır.
    Fatma: – Mənası yıxılmayan deməkdir. Yəni hər zaman yaşayır. Təki, bəxti gözəl olsun, adını biz vermişik, bəxtini qızıldan allah versin.
    Üçü də “ Amin” dedilər.
    Arif qızını qucağına aldı, “Fidan” deyə-deyə astaca öpürdü.

    Fidan ailənin həyatını tamamilə dəyişmişdi, sevinclərinə sevinc qatmışdı.
    Havalar isti keçdiyindən uşaq tez-tez səpirdi. Çiçəkdən çox Arif narahat olurdu. Arifin dostları Mürvətlə, Ramiz gələndə uşağı valideyinlərinə vermək istəmirdilər. Arifin əlində olsa heç işə getməz, bütün günü qızıyla oynayardı. Fidan da atasını görəndə gülümsəyirdi.
    Altı ay gənc ailə səadətli bir həyat yaşayırdılar. Onlara elə gəlirdi ki, xoşbəxtlikləri daima olacaq. Nə etməli ki, yaşamaq şirin olduğu üçün , həm də acıdır, enişli-yoxuşludur. Çətin sınaqlardan üzüağ çıxmaq üçün gərək dözümlü və iradəli olasan.
    Gələcək illərdə Çiçəklə qızını da çətin illər gözləyirdi.

    Qış ayı idi. Arif avtobusla gecə evə qayıdırdı. Birdən avtobusun qabaq işıqlarından biri söndü.
    Arif; – Bu nədir belə, xeyir olsun – deyib, sürməyə davam elədi. Qəfildən qarşısında yaşlı bir qadın gördü. Qadını vurmamaq üçün qəflətən əyləci basır, sürəti bir az çox olduğundan maşın istiqamətini dəyişdi, aşanda Arif qışqırdı.
    Çiçəklə anası söhbət edirdilər, beşiyində yatan Fidan ağlamağa başladı. Fidan cəld uşağı qucağına aldı, sakitləşdirirdi ki, yatsın. Fatma körpənin yeməyini hazırlayıb butulkanı qızına uzatdı. Çiçək nə qədər çalışdısa qızı heç nə yemədi, dayanmadan ağlayırdı.
    Çiçək: – Uff, başım şişdi. Ayrı vaxtı belə olmurdu, indi nə oldu bu uşağa?
    Fatma: – Uşaqdı, kürlüyü tutub. Ver mənə sakitləşdirim. Görürəm hövsələn çatmır.

    Çiçək qızını anasına verdi: – Arif nə əcəb gəlmədi? Heç vaxt belə gecikməmişdi. Lap narahat qaldım.
    Fatma: – Bəlkə planı doldura bilməyib bugün? Ona görə gecikir. Nigaran qalma
    Çiçək: – Həmişə demişəm ki, evə telefon çəkdir. Çəkdirəcəm deyib ayı-aya satır.

    Fatma nəvəsini sakitləşdirdi.
    Çiçək: – Şükür, sakitləşdi.

    Səhərəcən Çiçək Arifi gözlədi. Narahat idi. Fatma da qızıyla bərabər gözlədi,təbii yaş öz işini görürdü. Sonunacan gözləyə bilmədi, özündən asılı olmayaraq gözlərinin dincini bir az aldı.
    Səhər tezdən qapının döyülməsindən Fatma dik atıldı. Çiçək qapını açanda Ramizi qarşısında gördü. Ramizin gözləri qızarmışdı. Çiçək hər şeyi hiss eləmişdi. Heç nə soruşmadı.” Arif” deyib qışqırdı, ürəyi getdi. Ramiz Çiçəyi tutdu, Fatma qapının ağzına qaçdı.
    Fatma: – Nə oldu? Qızım,qızım, nə oldu? Nə dedin belə oldu Ramiz?

    Ramizin göz yaşları yanaqlarından süzüldü.
    Fatma Çiçəyin üzünə yüngülcə bir-neçə dəfə şillə vurdu, ayıltmağa çalışırdı.
    – Çiçək, ay Çiçək, ayıl qızım. Qurban olum oyan. Kömək elə Ramiz, aparaq divana.
    Ramiz Çiçəyi qucağına aldı, divanın üstünə qoydu. Fatma qızının çılpaq ayaqlarını ədyalla örtdü.
    Fatma: – Arif hanı? Susma, nə olub?
    Ramiz: – Fatma ana, Arif … Arif gecə qəza keçirib. Çox pis qəza keçirib.
    Ramiz hönkür-hönkür ağladı, danışa bilmədi.
    Fatma hər şeyi başa düşmüşdü, gözləri doldu, dizləri sözünə baxmadı, büküldü, yerə çömbəldi.
    Dizlərinə döyə-döyə ağladı…

    Ardı var…

  • Dəhnəli MƏMMƏD.””Svetafor”un üçüncü işığı” (Hekayə)

    memmedhacizade

    Qayğıların yaratdığı yorğunluqlara müqavimət göstərərək,özümdə güc toplayıb tökülüb qalan işlərin heç olmasa bircəciyini görmək istəyirdim,telefonuma mesaj gəldi.Bakselin növbəti səviyyəsiz mesajlarından idi.Adətim üzrə oxumadan silmək istəyirdim ki,İnfo nömrəsi gözümə sataşdı.Dərhal zəng etdim.Cavab verən xanım idi.Mesajın onlar tərəfindən gəldiyi təsdiq edildi.Əsəbi halda soruşdum.–Xanım təsəvvür edin ki,əziz bir adamınız ölüb.Və bu dəm,mən sizə mesaj yazıram ki,bəs,”svetafor”un üçüncü işığı nə rəngdədir? De,mən sənə hədiyyə verim.Necə təsir bağışlayar bu hal sizə?

    Xanımın nitqi tutuldu və aram-aram –Bir daha bu nömrəyə mesaj gəlməyəcək — dedi.

    — Təşəkkür edirəm:deməklə içimdəki peşimançılıq hissini yatırmağa çalışırdim.

  • Dəhnəli MƏMMƏD.”Aclıq olar şairlər çoxalanda”

    memmedhacizade

    Dağ yolunun payına dərə düşər.
    Düz danışan böhtana,şərə düşər.
    Bu dünyanın kürkünə birə düşər.
    Aclıq olar şairlər çoxalanda.

    Arsız olan dərd nədi bilməz qağa..
    Qəlbi qara ürəkdən gülməz qağa..
    Ürəyi tox acından ölməz qağa..
    Aclıq olar şairlər çoxalanda.

    Çıxarmışıq kürsüyə qurumsağı,
    Dinləyirik çərənçi fırıldağı.
    Yağ götürməz deyiblər it qursağı.
    Aclıq olar şairlər çoxalanda.

    Tüstülənər hardasa məzar yanar,
    Qiymət qalxar od tutub bazar yanar.
    Yiyəsi yox,canından bezar yanar,
    Aclıq olar şairlər çoxalanda.

  • Mirzə TƏRXAN.Yeni şeirlər

    mt

    * * *

    Bir az əsəbiyəm, incimə məndən.
    Silib atacağam səndən qalanı.
    Bir söz deyəcəyəm, bil ki, vəfasız,
    Sevmirəm həyatda şirin yalanı.

    Heç məyus deyiləm, sən getdiyinçün,
    Qədərim bu imiş, buna da şükür.
    Bir gün gələcək ki, ruhun görəcək,
    Cismini xələfin kəfənə bükür.

    Sən də gedəcəksən, mən də dünyadan,
    Bura bizim üçün sınaqdır əlbət!
    Mənim sədaqətim sadiqlik rəmzi,
    Sənin xəyanətin qınaqdır əlbət!

    (2015, 13 May)

    İstəmirəm!

    İstəmirəm!
    Mən; debil,düşüncəsiz,
    Fikirsiz,əqidəsiz,
    Qapısız pəncərəsiz,
    Bir otağ tək,
    Gələcək,
    istəmirəm!

    Mən; valideynə laqeyd.
    Ruhu cismində bir meyit.
    Fırıldağçı molla ,seyid,
    Ki, ola əldə Quran,
    Doğru üzrə,içi yalan,
    Bir şəriət,
    İstəmirəm!

    Mən; cəmiyyət istəyirəm!
    İnsanlığın ölmədiyi bir cəmiyyət.
    Haram tikə bölmədiyi bir cəmiyyət.
    Ağlar üzün gülmədiyi,
    Bir cəmiyyət,
    İstəmirəm!

    Çox üzlülər, çox sözlülər,
    Heçnə görməyən gözlülər,
    Daş qəlbli, gülər üzlülər,
    Məhv edirlər cəmiyyəti.
    İnsandakı xoş niyyəti,
    Silaha çevirənləri,
    İstəmirəm!

    (10 noy, 2014)

  • Elməddin Rahiboğlu.Yeni şeirlər

    er

    Bu gün həmin gündür tutub əlindən,
    Çıxmışdıq sevdanın göyərtəsinə
    Cəsarətlə, mətincəsinə
    Sıldırım qayalar, tikanlı yollar
    Hay verdi səsimə

    ****
    Bir palıd ağacın kölgəsində biz
    Söhbət eliyirdik, söhbətlər qəliz.
    Çünki ilk sevginin atəşindəydik.
    Addımı atmışdıq ilk pilləsinə…

    ****
    Bu gün həmin gündür, tutub əlindən
    Utancaq baxışla,
    Göz-gözə,
    üz-üzə ,
    dalğın xəyallar.
    Barışdıq eşq adlı yaradılışla,
    Nə mən hiss edirdim, özümü yerdə…
    Nə də gözün vardı, incidə , zərdə…
    Göydə təbrik etdi narın yağışla..
    Gözündə günəşin nurlu şüası
    Əlində sevgidən hərarət vardı,
    Ruhunda sevirəm sözün nidası,
    Cismində nurani səxavət vardı,
    Dedin ömr edərik biz bu barışla…

    ****
    Bu gün həmin gündür, Tutub əlindən
    Mənəvi dünyaya səyahət etdik,
    Nə sən yorulurdun,
    Nə mən bezirdim…
    Nə də yanaqlarda saxta sevinc var,..
    Dolğun bir mənaya səyahət etdik…!

    ****
    Bir ucu sevgidən başlanan yollar..
    Sonunda sevgiyə
    doğrumu getdik…
    Dayandıq bir ilin yol ayrıcında.
    Bəlkə xoşbəxt gələcək gözləyir səni,
    Bəlkə qalacaqsan eşq yamacında
    Yaxşısı unudaq olub keçəni

  • Günel ƏJDƏRQIZI.”Namus” (Hekayə)

    gunelxanim

    Rəhmanın qəfil və vaxtsız vəfatı Şəfiqəni elə sarsıtdı ki, o, həyat yoldaşının yoxluğuna inana bilmirdi. Hər qapı açılanda Rəhmanın işdən evə qayıtdığını zənn edir, sonra yanıldığını anlayaraq için-için ağlayırdı. 32 yaşında 4 uşaqla başsız qalmaq çətin idi. Ailəni dolandırmaq, övladlarına həm ata, həm də ana olmalı idi. Uşaqlarından yalnız böyük qızı Zeynəb doqquzuncu sinifdə oxuyurdu. Oğlanları Osman beşinci, Bayram 6-cı, kiçik qızı Asimə isə 4-cü sinifdə oxuyurdu. Özünün heç bir ali savadı yox idi. Valideynləri onu erkən ərə vermişdilər. Rəhman ondan on beş yaş böyük olsa da, ailəsini ovcunun içində saxlayırdı. Zavodda müdir işlədiyindən rayonda hamı onu yaxşı tanıyırdı. Artıq hər şey keçmişdə qalmışdı. Şəfiqə ailəsini saxlamaqdan ötrü nəsə etməliydi.

    Zeynəb atasının yoxluğu ilə heç cür barışa bilmirdi. Axı atası ona söz vermişdi ki, ali məktəbə qəbula gedəndə onu Qız qalasına, İçəri şəhərə, Şirvanşahlar sarayına aparacaqdı. Atası vəfat etdiyi gündən anasının yanından ayrılmırdı. Xüsusən də qonşuları Leylanın anasına dediyi sözlərdən sonra. O, Şəfiqəyə övladlarını atmağı, yeni həyat qurmağı məsləhət görmüşdü:

    -Şəfiqə, əzizim cavansan, sən hələ nə görmüsən. Uşaqları apar Bakıya, qoy uşaq evinə, qayıt gəl. Dörd uşağı necə saxlayacaqsan?

    Zeynəb anasının ona nə cavab verdiyini eşitməmişdi. Çünki qaçaraq öz otağına keçmiş, başını yastığının altına salaraq hönkür-hönkür ağlamışdı.

    Şəfiqə tezdən yuxudan erkən oyanıb günorta yemək üçün uşaqlarına nahar hazırladı. Sonra Zeynəbin otağına keçib onu yuxudan oyatdı və astadan pıçıldadı:

    – Sizə günortaya da yemək bişirmişəm. Yeməyinizi yeyəndən sonra yatarsınız. Qapını döyən olsa heç kimə açmayın. Bir yer var, oraya getməliyəm. Zeynəbi sanki ilan çaldı. O, cəld ayağa qalxaraq anasının əlindən tutdu. “Ana, nə olar, məni də özünlə apar. Burada qoyma”-deyib ağladı.

    Ana qızının belə hərəkətini atasının ölümü ilə əlaqələndirib ona ürək – dirək verdi və evdən çıxdı. İş soraqlaya-soraqlaya gəlib bir binanın qarşısında dayandı. Dedilər ki, müdirə katibə lazımdı.O, pilləkənlərlə yuxarı mərtəbəyə qalxdı və müdirin otağına girdi. Düşdüyü vəziyyətdən danışdı və işə böyük ehtiyacı olduğunu söylədi. Müdir otağın içində gəzişərək gözlərini Şəfiqədən çəkə bilmirdi. Ac göz qurd kimi onu yemək istəyirdi. Bir az keçdikdən sonra nəhayət müdir dilləndi: “Xanım, elə bir zəmanədə yaşayırıq ki, hər şeyin başında pul dayanır. İşə girməkdən ötrü əlin cibində olmalıdır. Pulun yoxdursa başqa şey olmalıdır….”-deyib eyhamla əlini onun çiyninə qoydu.” Gözəl qadınsan. İşə qəbul olunmağın dilinin ucundan çıxan hə sözündən asılıdır. Nəinki katibə, tez bir zamanda şöbə müdiri vəzifəsinə qədər yüksələ bilərsən”.

    Otaq Şəfiqənin başına fırlandı. O, ayağa qalxaraq müdirin üzünə sillə vurdu və üsyankarcasına qışqırdı: “Mənim namusum oyuncaq deyil, siz də onu satın alan market sahibi. İşinizı başınıza çalın. Canınız da cəhənnəm olsun”. Otağdan necə çıxdısa özü də bilmədi, maşın yolunu bir göz qırpımında keçdi. Əli-ayağı əsirdi. Birdən tanış səs eşidib dayandı. Kim isə onu səsləyirdi. Arxaya çevriləndə bir zamanlar ərinin sürücüsü işləmiş Kərim dayını gördü. Hal-əhval tutduğdan sonra Şəfiqə ona vəziyyətindən söz açdı və iş axtardığını söylədi. Kərim dayı kömək edəcəyinə söz verdi.

    Hava qaralmaq üzrə idi. Anasının evə qayıtmaması Zeynəbi narahat edirdi. Ağlamağdan özünü güclə saxlayırdı. Qapının döyüldüyünü görən uşaqlar qapıya yüyürüşdülər. Qonşu Leyla idi. Zeynəb anasınının səhər tezdən harasa getdiyini və kimsəyə qapını açmamağı tapşırdığını söylədi. Elə o an anasının səsini eşitdi və qapını açdı. Anası Leyla ilə üz-üzə dayanmışdı. Əlindəki zənbildə nəsə var idi. Küçədən isti çörək qoxusu gəlirdi. Qızının gözləri anasının yanmış barmağına sataşdı.

    Leyla Şəfiqəni görüb özünü əda ilə əzib büzdü. “Harada idin, ay qız. Bu nədir, ərsiz qadınsan, tezdən evdən çıxmısan evə indi gəlib çıxmısan. Fikirləşdim ki, yəqin uşaqların əlindən bezib, evdən baş götürüb qaçmısan. Onsuz da indi moddur, gəlinlər 2-3 uşağını, ərini evdə qoyub arvadı, uşağı olan kişilərə qoşulub qaçırlar”.

    Şəfiqə övladlarının qulağı eşidə-eşidə ona bu sözləri deyən qadını bir dəfəlik yerində otuzdurmağı qərara aldı. Leylanın qolundan tutaraq qapının kənarına itələdi.

    -Eşidirsən məni. Bir daha qapıma gəlmə. Övladlarını atan qadına ana deyilmir. Mən övladlarının gələcəyini kefə, həzzə satanlardan deyiləm. Nə namusumu sataram, nə də ki, övladlarımı ataram. Çörək bişirilən sexdə işə girmişəm. Çörək bişirib alnı açıq, üzü ağ, namusla övladlarımı saxlayacağam.

    Şəfiqə qapını Leylanın üzünə bağlayıb övladları ilə bərabər həyətə daxil oldu. Zeynəb anasının yanmış barmağını ovcunun içinə alıb dodağlarına yaxınlaşdırdı. Övladının öpüşü ona ən böyük məlhəm oldu.

    15-16.08.2015

  • Gülnarə İSRAFİLQIZI.”Qopduğum göz yaşı”

    Gulnarexanim

    qopduğum göz yaşı
    dalğalandığım ləpə
    gömgöy kəpənəkdi uçurduğum
    laylamdı anam çalan
    sevincindən gözəlləşdi bəlkə də
    iki dəfə
    təkcə mənə göstərdi gözəlliyini
    əl-ələ verdik ruhumuzda.
    notlaşdı dalğa-dalğa
    öpdü yanağımı məhrəmləşib.
    sərildi ayağıma sevgilim.
    dolanıb başına heyran heyran!
    sarıldım boynuna
    gözümə hopdu əsrarəngizliyi
    baxışımda sevgi pıçıldadı…
    sevgi öpüşdü
    sinəsində ot bitirmişdi
    mənim boyumda.

  • Şəfa VƏLİYEVA. “A qaragözlünün qara nağılı”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Asılıb ölmərəm, baxıb ölərəm
    Gözünün qıyqacı dar ağacından…
    Özümüz bilərək asıb öldürdük
    Zalım qəlbimizi yar ağacından…

    Darıxıb gəlmərəm… bezib gələrəm
    Insan çoxluğundan, dərd yoxluğundan…
    Qapını tapmağa nə var ki, gülüm,
    Umacaq olmasa bəxt ağlığından…

    Dünya dərd bəhrində bir qız üzdürür,
    Qara gözlərində batıb gedəcək…
    Sabahlar ömürdən saatlar üzür,
    Axşamlar dərdini tapıb gedəcək…

    A qaragözlünün qara nağılı
    Çağırsam ağ divlər oyanmayacaq…
    Daha inanmırıq bəxt nağılına …
    Bilirik, günlər ağ boyanmayacaq…

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Mənim əllərim uzalı…”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Mənim əllərim uzalı…
    Sənin yolların… yolların…
    Nə ki, xoş gün tanımışdım
    Sənə yolladım… yolladım…

    Ünvanı olduğun sözlər
    Deyilmədi… deyilmədi…
    Səni sevən qız abrına
    Bükülmədi… bükülmədi…

    Günün xoş olsun, əzizim…
    Göyün buluddan kəmlənsin…
    Dərdin bu “qaraca qız”mı?
    “Allah başqa dərd verməsin!”

  • Ruslan DOST ƏLİ.”On bir il bir məktəb bitirdik, ancaq”

    10012725_386602828196441_272975839882686854_o

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Qazaxıstan təmsilcisi

    hər şeyi başqa cür düşündük əvvəl,
    yaş ötdü, hər şeyin tərsini gördük.
    on bir il bir məktəb bitirdik, ancaq
    yaşadıq, həyatın dərsini gördük;

    kiçikkən yüz işə meyl salanlar,
    indi ölüm-zülüm bir işə girib.
    körpəykən divlərdən qorxub yatanlar,
    indi divlər ilə döyüşə girib!

    hər yerdə bir ocaq, od çatan oğlan,
    vaxt gəldi, bir anlıq sönmək istədi.
    uşaqkən quşlara daş atan oğlan,
    böyüdükcə quşa dönmək istədi…

    sularda balığı xoşbəxt görənlər,
    bilirəm, fikriniz dəryada qalıb.
    məftildən düzəldib maşın sürənlər,
    indi görürəm ki, piyada qalıb.

    çərpələng uçurram hərdən havaya,
    nə dərd görübdürsə yerdə, qayıtmır.
    gizlənqaç oynu da dəyişib artıq,
    qaçan elə qaçır, bir də qayıtmır…

    dünyanı gözəl tək görən gözəllər,
    gəlib bu dünyanın çirkinə düşüb.
    gəlinciyin ərə verən gözəllər,
    indi gəlin olmaq fikrinə düşüb…

    hər yerdə bir ocaq, od çatan oğlan,
    vaxt gəldi, bir anlıq sönmək istədi.
    uşaqkən quşlara daş atan oğlan,
    böyüdükcə quşa dönmək istədi…

  • Müzəffər MƏZAHİM.”İnandım”

    mm

    Dolaşıq yollarda azdırdı məni,
    Kimə ümid oldum, kimə inandım.
    Dilim deyəmmədi qəlbim deyəni,
    Bütöv yalan oldu, kəmə inandım.

    İllərin dalına yükləndi ömrüm,
    Xəyal dənizində təkləndi ömrüm,
    “Yanıq Kərəmi”yə kökləndi ömrüm,
    İnləyən ürəkmiş, simə inandım.

    Müzəffər, aldanma kəmsə taleyin,
    Dartır ətəyini kimsə taleyin,
    Əgər qismətindən olsa gileyin,
    Bəxtin özünə də demə inandım.

  • Şafa KAMİLLİ.”Qalx ayağa, ey Türk oğlu,Türk!”

    11880421_1649253558665013_4117545050588422074_n (1)

    Hələ ,çoxmu qiracaqlar ?
    Çoxmu qanınıza susyacaqlar ?
    Çoxmu şəhid verəcəyik .?
    Hələ çoxmu analar gözü yaşlı qalacaq ?
    Gəlinlər ,əlləri xinali dul qalacaq ?
    Körpələr atasiz qalacaq ?
    Dur ayağa !
    Daha bəsdi !
    Ey türk oğlu türk !
    Qoyma çixsinlar axırına ,
    Bu naxələflər ,
    Bu qansizlar ,
    Din altinda qizlənən şeytanlar ,
    tağutlar ,
    mənfurlar ..
    Qalx ayağa ey Türk oğlu Türk !
    Bəsdi daha ,
    Bu tökülən qanlar bəsdi ,
    Verilən şəhidlər bəsdi ,
    Ana ,baci ,
    Körpələrin göz yaşlar ….
    Qalx ayağa !Qalx ayağa !
    Ey Türk oğlu Türk !
    Qalx ayağa daha bəsdi …
    Daha bəsdi!
    Qalx ayağa!!!

    20.08.2015 ..

  • В Дербенте прошла встреча азербайджанских поэтов

    11

    22

    33

    В Центральной библиотеке города Дербента, прошло мероприятие приуроченное к году литературы и 2000-летию древнего города.

    На мероприятие собрались писатели, поэты, журналисты, творческая интеллигенция города. С вступительным словом к гостям обратился Председатель национально-культурной автономии азербайджанцев города Дербента Тельман Тагирли. В частности, он отметил, что азербайджанскими активистами создана общественная организация НКАА г. Дербент, рассказал о ее учредителях и дальнейших планах объединения.

    Почетный аксакал НКАА Гусейнбала Гусейнов рассказал присутствующим о поэтах, которые жили и творили в древнем Дербенте. Президент Международного Союза Литераторов «Гюлистан» Тагир Салех предложил возобновить выпуск литературной газеты «Гюлистан», где могли бы печататься местные поэты.

    Поэт Фахреддин Орудж Гярибсес сообщил о произведениях азербайджанских поэтов, изданных в городе в последние годы. Заместитель директора музея мировых культур и религий Самиля Наджафова, поблагодарила за теплую встречу председателя НКАА г. Дербент Тельмана Тагирли за теплую встречу и предложила проводить совместные мероприятия с азербайджанской молодежью и интеллигенцией.

    Директор Центральной библиотеки г.Дербента Диана Алиева прочла стихотворения местных поэтов на азербайджанском языке, а также пожелала творческих успехов молодым поэтам.

    На мероприятие было принято обращение на имя главы города Дербента о присвоении звания Почетный гражданин города Дербента Гусейнову Гусейнбале Яхъяевичу, а также обращение на имя председателя Союза писателей Дагестана об открытии отделения азербайджанских писателей при Союзе писателей Дагестана. Надо отметить, что местная национально -культурная автономия азербайджанцев г.Дербент готовит к выпуску сборник произведений азербайджанских писателей г.Дербента.

    Пресс-служба НКАА г.Дербент

  • Mədinə İLHAMQIZI.”Ana”

    qiz

    Baxışlarında hiss olunur yorğunluğu illərin
    Gözlərin sanki dəniz niyə görsənmir gəmilərin ?
    Canım Anam Tanrıdan tək diləyim
    Ïslatmasın yanağlarını o gözəl gözlərin

    Həmişə mənə qüvvət verir sənin sözlərin
    Bilmirəm duysan səni sevindirər yoxsa kədərləndirər sözlərim
    Dünyamın ən gözəl mənzərəsidi gözlərin
    Çox istəyirəm xəyallarını gerçəkləşdirim Ana

    Dilimdə ən müqəddəs kəlmədir Ana
    Gülüşün cənnətimdir , xoşbəxtlik bir yana
    Xoşbəxliyin o qədər çox olsunki yayılsın dünyaya
    Ïstəyirəmki son nəfəsimdədə yanında olam.

  • Эволюция или сотворение

    ep

    Существует лишь две версии на сей счет. Первая-это т, что все живые организмы, произошли в результате эволюции одной простейшей клетки.

    Существует лишь две версии на сей счет. Первая-это т, что все живые организмы, произошли в результате эволюции одной простейшей клетки.

    Сторонники теории эволюции утверждают, что жизнь на Земле зародилась от первичной клетки, которая возникла сама по себе вследствие случайного формирования и этот живой организм развивался и эволюционировал принимая различные формы, и тем самым дав начало миллионам видов жизни на Земле.

    Вторая версия гласит,что все живые организмы возникли по замыслу Создателя.. Миллионы зародившихся живых организмов имеют те же завершенные и безупречные формы, какие они приняли изначально и вряд ли они могли бы возникнуть случайным образом. Даже простейшие формы жизни имеют сложную систему в строении и функционировании, которая никак не могла зародиться случайно и в результате естественного отбора.

    Соворение и эволюция – два единственных объяснения, которые рассматриваются в спорах о возникновении жизни на земле. Согласно закону логики, если один из двух ответов на вопрос верен, то второй является ложным. Данное правило, лежащее в основе логики, называется разделительно-категорическим умозаключением (modus tollendo ponens). Другими словами, если доказано, что живые организмы появились на земле не посредством случайного образования, то значит жизнь на Земле была Cотворена.

    Самыми главными фактами, сокрушающими теорию эволюции, стали окаменелые останки древнейших форм жизни, которые показали, что за сотни миллионов лет формы жизни не претерпели ни малейшего изменения не трансформировались в другие виды, а дошли до наших дней в точности в том виде, в котором и были сотворены. И в глубокой древности живые организмы обладали теми же высокоразвитыми биологическими особенностями и совершенством строения, что и современные виды жизни, причем все эти формы жизни появляются в слоях Земли внезапно, уже в абсолютно развитых видах.

    Теория эволюции утверждает, что живые существа на протяжении миллионов лет подвергаясь изменениям порождали новые виды и все живые существа эволюционируя произошли друг от друга. Тогда как окаменелые останки существ за миллионы лет не претерпели никакого изменения и, следовательно, об эволюции речи быть не может. На сегодняшний день найдено сотни миллионов окаменелых останков, но до сих пор не найдено не единой переходной формы.

    А это нам еше раз показывает что Все живые организмы были сотворении Всевышним творцом

    Пиргули Элвин

  • Qadının ən böyük düşməni…

    11041661_10205003020335559_6794674678892182115_n

    Bu yazımda bütün qadınlar, kişilərin, ümumiyyətlə insanların adından danışmıram… Yazımdakılar heç də bizim cəmiyyət və ya qadınlardan bəhs etmir… Bütün dünyada qadınların bir çoxunun düşməni ümumilikdə götürülmüşdür…
    Düşünürəm ki, bu yazım istər qadın, istər kişinin qadınları anlamağa kömək edəcəkdir…
    Qadının ən böyük düşməni nə və ya kimdir?
    1. Qadının özü – cinsindən asılı olmayaraq bütün insanların ən böyük dostu və düşməni onun özüdür… İnsan özünə həm yaxşılıq, həm də pislik edə bilər… Ona görə də insan özünü tam dərk etmədiyindən özünü sevməkdən savayı, özündən də ehtiyat etməlidir… İnsanın özünə etdiyi pisliyi kənar şəxslər edə bilməz… Çünki kənar şəxslər nə qədər yaxın olsalar da, insana, onu onun özü kimi yaxından tanıya bilməz… Özünüzə dost olun, düşmən olmayın…
    2. Başqa qadın – bir qadının ən böyük düşməni digər bir qadındır, onun atasını, qardaşını, ərini, sevdiyini, səadətini, arzularını, planlarını, xəyallarını əlindən alan başqa bir qadın, qadın digər qadını həm rəqib görür, həm düşmən bilir… Elə qadınlar var ki, doğma anası, bacısı belə onun düşməni ola bilər… Çünki qadın sevdiyi zaman paylaşmağı sevmir, eqoistliyi üstün olur hər şeydən öncə, üfüqdə başqa qadın olanda, sağlam olmayan rəqabət, paxıllıq, qısqanclıq hissləri yaranır, qəlbini zəhərləyir, başqa qadın iki tərəfin münasibətinə müdaxilə edən kimi kişinin seçim etmək hüququ olur, adətən ailələri dağıdan da digər qadın olur, düzdür indiki zamanda LGBT -lərin sayı cəmiyyətdə artdığı zamanda kişinin gey, bi və ya transseksualın xeyrinə seçim edib, xəyanətə yol verməsi, ayrılması halı da ola və çoxala bilər… İndiki dövrdə baş verən nəyəsə təəccüb etmirəm son zamanlar… Kişi adətən bir qadından digər qadına gedir… Qadınların əksəriyyəti monoqam olsa da, kişilərin əksəriyyəti poliqam olurlar… Bu danılmaz faktdır…
    3. Qadınlıqdan çıxmaları, qadınlıqlarını itirib kişiləşməsi – qadın nə qədər güclü olsa da, kişi ailə başçısı, önəmli tərəf olmalıdır, hüquq bərabərliyi olsa da, bir çox məsələlərdə kişilər qadınlardan üstündür… Qadın zərif olmalıdır, nazlı, qayğıkeş, ailəcanlı, güclü iradəli, xarakterli, gülərüz olmalıdır, nə qədər işgüzar olsa da, güclü olsa da, kişinin tapdalayıb keçməməlidir… Unutmayaq ki, qadın güclüdür, amma kişisinin güclü, uğurlu olmasına da səbəb onun qadınıdır… Özümüz bir qadın kimi kişiləşməkdənsə, kişilərimizi kişi edək və unutmayaq ki, hər güclü və uğrulu kişinin arxasında güclü və uğurlu qadını var və ya əksinə… Qadınlar qadınlığınızı itirməyin, qadın olduğunuzu unutmayın…
    4. Qadının dili – çox acıdıl və ya çox şirindil olması – Qadının dili ilan zəhəri də ola bilər, ilanı yumasından çıxarda da bilər… Dil var kəsdirər başı, dil var kəsər savaşı… (əslində dil yerinə söz olmalıdır. Ş.İ.Xətai)
    5. Dinləməkdən çox danışması – qadınların əsas düşməni onların dinlənmək istəyidir, dinlənmək istəyi onları çox danışmağa və qarşı tərəfi dinləməməyə gətirib çıxardır, bu isə qarşı tərəfi yorur, bezdirir, anlaşılmazlıq, narazılıq, mübahisələrə səbəb olur… Danışdıqca, dinləməyi də öyrənin, səbrli olun və qarşı tərəfin sözünü yarımçıq kəsməyin… Siz onu dinləsəniz, o da sizi dinləyəcək…
    6. Təkəbbür və qürur – bəzi qadınlar çox təkəbbürlü, lovğa olurlar, hər kəsə yuxarıdan aşağı baxıb, özlərini səhərdən axşamadək tərifləyirlər… Bu isə çox yorucudur. Zəif cəhətdir, əslində belə insanlar eqoist deyil, zəif insanlardır, qadın nəyisə lovğalanmaq, acıq vermək üçün ala bilər, ərə gedə bilər, hansısa işi lovğalıqdan, təkəbbürlü olmağından edə bilər, amma bu onu səhv addım atmasına, uduzmasına, uğursuzluğa gətirib çıxaracaqdır. Təkəbbürlü, lovğa insanların əslində adətən həyatları mənasız olur, boş-boş danışıb, söz adamı olurlar, əməl adamı deyil. Vədlər verib, əməl etmirlər… Yalan danışırlar… Qürur əslində mənfi cəhətdir… Qürur bütün pozitiv hissləri öldürür, insanı uçuruma aparır, bəzi qadınlar o qədər qürurlu olurlar ki, bu qarşı tərəfdə biganəlik, ikrah hissini oyadır… Əgər bir qadında həm qürur, həm də təkəbbür varsa, onda o insanlar adətən tənha insana çevrilirlər və əslində ən bədbəxt insan olurlar… Çünki qürurlu və təkəbbürlü insanlar əldə etdiklərinin qədrini bilmir və qarşısındakı insana hörmət etmir…
    7. Qızıl ortaqlığın olmaması – ya minimum, ya maksimum, ya heç nə, ya hər şey prinsipi ilə yaşaması, ya çox sadə, sadəlövh, səmimi, ya da çox mürəkkəb, hiyləgər, yalançı, bic və qapalı olmamasıdır. Qızıl ortalıq yoxdur, dayanmaq, razı qalmaq yoxdur, ya tələsib, çox irəli gedirlər, ya gecikib, geridə qalırlar… Ortada və ya bərabərdə ola bilmirlər bəzi qadınlar… İki cəbhəyə bölünürlər, ya həddən ziyadə təbii görünüşü olan qadın olur bir tərəfdə, digər tərəfdə isə həddən ziyadə çox plastik əməliyyat keçirdən, makiyajdan istifadə edən, süni gəlincik olan qadın olur, bir-birilərini görəndə, ələ salırlar onlar… Ya çox sadə geyinirlər, ya çox epotaj geyimdə olurlar… Tərəzilərinin daşları uyğun gəlmir…Ya çox sadə olub, səmimi, sadəlövh olub, hamını özü kimi bilib aldanır, ya da ki, çox bic, mürəkkəb, hiyləgər, qapalı olub, maskalanır və hamını aldadır, özünü belə… Ya heç nə istəmir, ya hər şeyi istəyir… Bu isə ziddiyyətdən irəli gəlir… Qadınlar ziddiyyətli və fərqli olurlar bütün insanlar kimi… Ya fikirlərində qəti olurlar, inad edirlər, ya da qərarsız olub, tez-tez qərarlarını, fikirlərini dəyişirlər… Bu isə onların özlərinə ziyandır, onlara qarşı onların özlərinə tətbiq etdiyi silahdır… Gah çox simic olurlar, gah da çox əliaçıq…
    8. Tamahkarlıq, hərislik, bəhsəbəslik, bədxərclik – bu cəhətlər əslində qızıl ortalığı olmayan qadınlarda olur, nə görür, eşidir, bilir, istəyir, lazım olsa da, olmasa da, bəhsəbəsdir deyə, dəbdir deyə, bu isə onu bədxərc və puldan asılı edir… Bədxərc qadınlar isə lazımsız xərclər edib, öz büdcələrinə nəzarət edə bilmir və özlərinə zərər vururlar…
    9. Kompleksləri – bir çox qadınların kompleksləri olur, bu özünü olduğu kimi sevməmək, qəbul etməmək, bəyənməmək, özündən narazı olmaq özünə güvənin aşağı olması kimi qadın düşməni olan keyfiyyətlərdən yaranan düşməndir… Ya çox arıq olması, ya çox kök olması, ya saçlarının sərt olması, tökülməsi, sağlamlığında problem olmasa belə, özünə xəstəlik tapıb, diaqnoz qoyması komplekslərdir… Bu komplekslər isə qadınları ağlasığmaz addımlar atmağa vadar edir… Hətta bəzi addım və seçim, qərarlar onların özlərinə, səhhətlərinə ziyan vurur… Əlavə xərclərin yaranmasına səbəb olur…
    10. Özgüvənin, özünə inamım olmaması – Özgüvən, özünə inanmamaq, zəif xarakter, iradəsizlik özü də mənfi cəhətlər və qadınların düşmənidir… Məhz bu düşmənlər sayəsində bir çox digər problemlər, düşmənlər meydana gəlir… Onları səbrsiz, zəif, iradəsiz edir, qurbana çevirir, özünü olduğu kimi qəbul edə, sevə bilmir öz güvəni olmayan qadınlar…
    11. Onların həyatına daxil olan və çıxan kişilər – bəzi qadınlar üçün kişilər ən böyük düşmən olur, çünki məhz kişilərlə bağlı xoş olmayan xatirələrin olması, kişilərə nifrət etməsi, kişini özünə rəqib görməsi, kişidən üstün olmaq istəyi bəzi qadınların kişiləri özünə düşmən bilməsinə gətirib çıxardır… Bəzi qadınların həyatına daxil olan və sonradan çıxan kişilər sonradan onların ən böyük düşməninə çevrilə bilər… Kişilər bu cür qadınlar üçün nəinki düşmən, həm də ən böyük təhlükə mənbəyi kimi qarşılanır…
    12. Xəstəlik – bu amil məncə əksər insanların əsas qorxusudur, düşmənidir, ələxsus da qadınların… Çünki bir çox qadınlar ya işlədikləri üçün işdən qalmamaq, təhsil aldıqları üçün təhsildə geri düşməmək, ailəli olub uşaqlarını xəstələndirməmək üçün, sağalmaz və müalicə edilməz xəstəliyə yoluxub ölməmək, ailəsini qadınsız qoymamaq, uşaqlarını anasız qoymamaq, kiməsə əziyyət verməmək üçün xəstələnməkdən və xəstələndikləri zamanı xəstəliklərini bilməkdən, müalicə edilməkdən qorxur, ehtiyat edirlər… Sonra isə gec olur… Qorxuları reallaşır, xəstəlik qalib gəlir… Bəzən isə qadınlar xəstələndikləri zaman belə ev, ailə qayğısı, problemləri ilə məğul olacaqlarını bildikləri üçün, bəziləri isə tənha olduqları üçün xəstələnmək istəmirlər və xəstəliyi düşmən bilirlər… Bəzi xəstəliklər həqiqətən də qorxulu və təhlükəlidir…
    13. Qorxu – qocalmaq, gözəlliyini, ağlını itirmək qorxusu, nəyisə və ya kimisə itirmək qorxusu, müxtəlif fobiyalar əslində hər bir insanın ən böyük düşmən sayılmalıdır… Qorxan gözə çöp düşər, insan nədən qorxarsa, o da başına gələ bilər… İnsanın qorxusu onun zəifliyidir, özünə güvənməməsidir, qorxudan, zəiflikdən digər insanlar ona qarşı sui-istifadə, silah kimi istifadə edə bilər… Bunu anlamaq və bundan qorxmaq özü də qadın üçün bir qorxudur. Qadın siçandan, atılmaqdan, xəstələnməkdən, ölməkdən, gözəlliyini itirməkdən, sevilməməkdən qorxa bilər… Qorxmayın və fobiyalarınzla vidalaşın… Hündürlükdən, ölümdən, qapalı məkanlardan, insanlardan qorxmaq əvəzinə, qorxunuzla üz-üzə gəlin və o qorxunu dəf edin, məğlub edin. Qorxmaz insanlar hər zaman qalib olurlar…
    14. Deyingənlik, narazılıq – həyatdan, hər kəsdən, hər şeydən narazı qalmaq, şikayət etmək, deyinmək, naşükür olmaq bir çox qadınlarda var və əslində bu cəhətlər onların ən böyük düşmənləridir… Çünki onların özlərinə zərər verir… Əsəbləri korlayır, vaxt alır, mübahisələrə, davalara səbəb olur…
    15. Özlərini qurban verməsi və qurban bilməsi – bir çox qadınlar bəzən bilərək, bəzən isə bilməyərək, bəzən könüllü, bəzən icbari qaydada özlərini nəyəsə və ya kiməsə görə qurban verirlər, qurbana çevrilirlər… Bu nadanlıq, özgüvənin olmaması, zəif xarakter, iradəsizlik, asılı vcə kölə ruh, maariflənmiş olmaması ilə əlaqəlidir… Özünüzü qurban verməyin, ayıq olun… Aldanmayın…
    16. Nadan olması, dünyagörüşünün olmaması, öz üzərində işləməməsi və inkişaf etməməsi – bəzi qadınlarımız nadan olurlar, tez ərə gedirlər, aldanırlar, qanunsuz uşaq doğurlar, sonra boşanıb ortalıqda qalırlar, kiminsə qurbanına çevrilirlər… Nadan olan, dünyagörüşünün olmaması, öz üzərində işləməməsi və inkişaf etmək istəməməsi qadını geriyə aparır və uçuruma sürükləyir… Bu cür qadının övladları da anası kimi qurbana çevrilə bilər və təhlükə ilə üzləşə bilərlər… Nadan olmayın, təhsil alın, ərə getməyə tələsməyin, öz üzərinizdə işləyin, inkişaf edin ki, gələcək nəslimiz də, sağlam düşüncəli, sağlam ruhlu, bədənli olsun…
    17. Pul, maddi dəyərlər – qadınların həm dostu, həm düşmənidir, az olanda çox istəyirik, çox olanda, lap çox istəyirik, pul çox məsələni, problemi həll edir, önəmlidir, amma pul asılılıq yaradır… Pul digər bütün düşmənlərimizin yaranmasına səbəb olur… Yalana da, xəyanətə də, səhv verilmiş qərarlara da, sonrakı peşimançılığa da, insani keyfiyyətləri itirməyə də, tamahkarlığa da, təkəbbürə, tənhalığa səbəb olur… Pulu, maddi dəyərləri mənəvi dəyərlərdən üstün tutmayın…

  • “Ömür bir günlük yuxudu” adlı kitabın təqdimat mərasimi keçiriləcək

    e

    27 avqust 2015-ci il tarixində, saat 16:00-da, “Kitabevim.az” kitab evində yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini, Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvü, gənc yazar Vasif Zöhraboğlunun “Ömür bir günlük yuxudu” adlı ilk şeirlər kitabının təqdimat mərasimi keçiriləcək.Kütləvi informasiya vasitələrinin nümayəndələrinin də iştirakı gözlənilir.İştirak etmək istəyən hər kəs dəvətlidir.
    Qeyd edək ki, 2015-ci ildə Bakı şəhərində “Yazıçı” Nəşriyyatı tərəfindən 92 səhifə həcmində 150 tirajla işıq üzü görən kitab müəllifin oxucular ilə ilk görüşüdür. Kitabın ön sözünün müəllifi Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, “Ulduz” jurnalının Poeziya şöbəsinin müdiri, şairə Fərqinə Mehdiyeva, redaktoru isə yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi ilə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin və Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, istedadlı gənc yazarlara dəstək məqsədilə birillik Prezident təqaüdünə layiq görülən gənc yazar İntiqam Yaşardı.

    Azrbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat Xidməti

  • Şəfa VƏLİYEVA

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

  • Qalib Şamxaloğlunu doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (20 avqust 1975-ci il)

    q

    Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının  Rəhbərliyi Sizi, Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsini, istedadlı qələm sahibini, Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Yönətim Kurulunun Fəxri üzvünü və əməkdaşını doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir!Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun!

  • Gəncədə bacarıqlı və intellektli şagirdlərə yer verilir!

    va

    Bildiyimiz kimi, Elmar Vəliyevin gəncəyə icra başçısı təyin olunmasından sonra , şəhərdə bir çox sektorda müəyyən dəyişikliklər yaşandı. Bu dəyişikliklərdən Təhsil sektoru müsbət mənada irəliləyiş göstərdi. Şəhərdə savadlı, bacarıqlı və öz intellekti ilə seçilən şagirdlər kəşf olunmağa başlandı. Gəncə şəhər icra başçısının göstərişi ilə şəhərdə şagirdlərdən ibarət təşkilat yaradıldı. Bu təşkilat 3 il ərzində deməy olar ki böyük layihələrə imza ataraq etimadları doğrultdu. Bilik yarışları,Spartakiadalar,Müxtəlif növ idman yarışları, Fənn gecələri və s. Kimi maarifləndirici tədbirlər həyata keçirən bu şagird təşkilatı demək olar ki öz səmərəli və qənaətbəxş fəaliyyəti ilə regionda bir ilkə imza atdı. Gəncədə gənclərə qoyulan investisiya, gənclərə göstərilən etimad şagirdləri də öz növbəsində həvəsləndirdi,onlara stimul verdi. Hərhalda əgər şəhərdə hər hansısa şagird söz azadlığına malikdirsə və ictimaiyyət içərisində rahat öz fəaliyyətini sərgiləyə bilirsə, deməli şəhərdə böyük addımlar atılıb. Şəhərdə fəaliyyət göstərən idarə və təşkilatlar da şagirdlərə dəstək olur. Şagird təşkilatının sədri Valeh Əsədov: Gəncədə təhsil sahəsində əməli addımlar atılır. Şagirdlər ön plana çəkilir. Şəhər səviyyəli tədbirlərdə şagirdlər azad şəkildə öz fikir və təkliflərini şəhər ictimaiyyətinə rahat çatdıra bilir. Biz hər zaman çalışmışıq ki , bizə göstərilən etimadı daima doğruldaq. Istəyirik ki günü-gündən gözəlləşən şəhərimizin ictimai həyatında biz şagirdlərin də az da olsa rolu olsun.Gəncədə gənclər üçün yaradılan infrastruktur üçün isə ən böyük təşəkkür şəhər rəhbəri cənab Elmar Vəliyev-ə düşür.Məhz Elmar müəllimin tapşırığı ilə şəhərdə fəaliyyət göstərən dövlət qurumları daima bizə yardımçı olur, tədbirlərimizi keçirməkdə dəstək olurlar. Ümid edirəm ki, Gəncə 2016 Avropa Gənclər Paytaxtı kimi mötəbər tədbirdə biz şagirdlər də şəhərimizin tanıdılmasında pay sahibi olacağıq. Həmçinin bildiyiniz kimi Gəncənin “Kəpəz” futbol komandası artıq Azərbaycan Superliqasında mübarizəyə başlayıb. Bu sahədə də biz şagirdlərdən ibarət azarkeş qrupu yaratmışıq ki, şəhərimizin doğma komandasına dəstək olaq. Səfər matçlarında da komandamızı tək qoymayacağıq. Şəhərdə böyük səs-küyə səbəb olacaq rəsm sərgisi hazırlayırıq. Artıq payız aylarında gəncə sakinləri bu şagirdlərin əl işlərini izləyəcəklər. Son olaraq bildirim ki, ixtisaslı kadr olmaq yolunda iri addımlar atan gəncəli şagirdlər, irəlidə Azərbaycanın tərəqqisi üçün çalışacaqlar!

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.”Sevginin gözləri” romanının II hissəsi

    yenirenglifoto

    Fatma Çiçəyi Nahidənin köməkliyi ilə övladlığa götürdü. O gündən özünü ana kimi xoşbəxt hiss elədi. Kişi tərəfindən xoşbəxt olmayan qadınlar yəqin övlad tərəfindən qadın kimi də xoşbəxtlik nədir, bilirlər!…Övladı və ona qadınlığını hiss elətdirən bir insan olmadığı üçün bu hissləri heç cür bir-birindən ayıra bilməyəcəm. Fatmanı daha əvvəlki kimi ərinin onu uşaq üstə boşaması yandırmırdı. Gecələri də ağlamağı çoxdan unutmuşdu. Çiçək yeddi yaşına çatanda Fatma onu evinə yaxın məktəbə adını yazdırdı. Deyirlər xoşbəxtlik çox çəkmir. Ya qısa-qısa fasilələrlə sənə geri qayıdar, ya da tilsimə düşmüş kimi qayıtmaq bilmir.
    Fatmanın da həyatında xoşbəxtliyinin büdrədiyi vaxt Çiçəyin onunla Nahidənin söhbətlərini qapının ağzında eşitməsi oldu. Həqiqəti onsuzda bir az böyüyəndə Fatma deyəcəkdi. Fidan buna görə anasından bir müddət incidi, Fatmaya “ana” demədi. Fatma qızını tez-tez işlədiyi uşaq evinə gətirdi ki, həm uşaqlarla qaynayıb qarışsın, həm də necə şanslı uşaq olduğunu dərk eləsin. Təsiri olmuşdu, zamanla Çiçək əvvəlki kimi Fatmaya “ana” deməyə başladı.
    İllər keçdi, Çiçək on səkkiz yaşına çatdı, gözəl-göyçək qız oldu. Uşaq evində böyüyüən yaşıdları da gözəlliyinə heyran qalmışdı. Bundan başqa, mülayim xasiyyəti də onu uşaq evinin ən yaraşıqlı oğlanına – Arifə sevdirmişdi. Arifin Çiçəyi sevdiyini Fatma xala da bilirdi, susurdu. Ariflə qızını bir-birilərinə yaraşdırırdı. Çiçək orta məktəbi güc-bəlayla qurtarmışdı, oxumaqla arası yoxuydu. Düşünürdü ki, tərbiyəli oğlanla ailə qursa, oğul-qız sahibi olar. Arif isə, hər şeyin yerini, böyük-kiçik yeri bilirdi.
    Nahidə xanımın da məsləhəti ilə Ariflə Çiçək nişanlandılar. Elə nişan uşaq evinə keçirildi… (daha&helliip;)

  • Cavanşirli Şəfaqəti doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (19 avqust 1987-ci il)

    sefaqet-cavansirli

    Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi, yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibini, Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavinini, doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir!
    Dodaqlarınızdan gülüş, yanaqlarınızdan təbəssüm əskik olmasın! Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun!

    Mətbuat xidməti

  • Şəfa Kamilli (Yeni şeir) Xəyanət…

    images (2)

    Xəyanət ….
    Hec kəsə bağişlamadim ,
    Bağlamiyacam ,
    Bu elə ,yarali ,elə ağrili ,
    Bunu necə bacardin ,
    Sən sevməmişdin ,
    Sevmək nədi bilmirsən ,
    Xəyanət etdin ,
    Özündə ,
    Mənədə ,
    Bizədə ,
    Bu bağşlanamiyacaq atdim,atdin ,
    Xəyanət …..
    Nələri ,kimləri ,hecə saydim mən ,
    Nə etdin ,
    Sənə dəyməzmiş ,
    Cox peşmanam ,
    Sən adli ,
    Hər şeyə ……
    Satdin ,
    Xəyanət etdin ,
    Sildim ,
    Yoxsan sən ,
    Birdaha barşmaz qəlbim ,
    Xəyanətkar ,satqilar ,
    Söz verib üsdündə dürmayanları,
    Sizi ,sildim ,
    Həyatimdan …
    Dəyməzmiş …
    Təşüfffffff ………….
    Cox təssüf …..
    Heyif ……………
    Bir daha yollar ,
    Acilmayacaq ,
    Kilidli qalacaq ,
    Hec olmayacaq ,
    Tikanlar ,
    Basacaq mövcud olmayacaq ,
    Bağlandi ,bağli qalacaq ,
    Xəyanət ,
    Üzündəki gülş belə ,
    Snüdü ,təbi deyil ,
    Sən satqin ,yalançi ,
    Söz verib üsdndə dürmayan ,
    Özündə razi ,
    Etdiklərnin fərqində olan ,
    Mənə yalanlaci deyən ,
    Özü yalanin özü olan ,yalan olan ,
    Yalanci …………

  • Hikmət Məlikzadə.Yeni şeirlər

    h

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü

    ***
    Yalançı nağıllara
    allanardıq uşaqkən.
    Fələyin kəndirindən
    sallanardıq uşaqkən.

    Yerin buynuzlarından
    danışardı nənəmiz.
    Bizim də, əsnəməkdən
    ağrıyardı çənəmiz.

    Uşaqlıq çağımızdı;
    Bilməzdik ağıl nədir.
    Böyüdük, Yerdən qopduq,
    Öyrəndik nağıl nədir.

    Böyüdük, bir də gördük
    qırılıb eşqin simi.
    Sözü tapdayıb əzdik,
    Kibrit qutusu kimi.

    ***

    Həyat bir qazandı gur ocaq üstə,
    Orasın-burasın küllə, qaralar.
    Mənə əmi dedin, özgəyə canım,
    Qorxmursan alnını güllə qaralar?!

    Məcnunlar pul üçün sərgərdan gəzir,
    Leylilər dadmağa hava axtarır…
    Sən Allah, qapımın önündən keçmə,
    Anam gör nə vaxtdır dava axtarır.

    Kölgən elə bil ki, nişanlı qızdır,
    Duvağın qaldırır bəy havasına.
    Eh, mən də məcburam oynayım bir az,
    Bu qoca fələyin səy havasına.

  • Arzu Hüseyn (Yeni şeir) Tanıyıb bilməzsən…

    ar

    Tanıyıb bilməzsən…

    Məndən uzaqdasan niyə bu qədər?
    Yuxundan mən necə oyadım səni?
    Əlimi uzatsam , əlinə dəyər,
    Sən heç hiss etməzsən bəlkə də məni.

    Məndən uzaqdasan, məndən aralı,
    Nigaran səsimə sən hay ver barı.
    Gözümün yaşları yusa yolları,
    Gəlib kiritməzsən bəlkə də məni.

    Dağlar çəpər olub yolumu kəssə,
    Könül qovuşmaqdan əlini üzsə.
    Qopsa xəzan yeli, ürəyim əssə,
    Öpüb isitməzsən bəlkə də məni.

    Sevdim dəlilər tək qədirbilməzi.
    Deyirlər sevginin kor olur gözü.
    Səni səsləsəmdə, tanıyıb səsi,
    Duyub eşitməzsən bəlkə də məni.

    Zaman öz çarxını döndərməz geri,
    Yaşayıb gedirik il üstə ili.
    Üz-üzə gəlsəkdə biz günün biri,
    Tanıyıb bilməzsən bəlkə də məni….

  • Şəfa Vəliyeva (Yeni şeir) Yenə…

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Yenə dərdlisən… yenə
    Gözlərin qaçır məndən…
    Baxışların hər dəfə
    Nağıl açır mənimlə…

    Utanımmı? Qaçımmı?
    Ürəyimə yol göstər…
    Üzü sənə açımmı
    Əllərimi, görəsən?

    Bilirsənmi, bilmirəm…
    Üzürsən ürəyimi…
    Kədərli şəkillərə
    Düzürsən gözlərimi….

     

  • ABDULLA MƏMMƏD (Lirik şeirlər) SEVGİ ÇƏLƏNGİ ….

    187b19a53b61

    QARA SAÇLARINDA QAR OLACAĞAM

    Bir zaman gələcək peşimançıliq,

    Sənin ürəyini qübar edəcək.
    Onda məni gəzib-arayacaqsan,
    Yollar ayagını qabar edəcək.

    Mən isə gileyli gilavar olub,
    Siğal çəkəcəyəm telinə sənin.
    Bu günlər vədəsiz ötən qatar tək,
    Çətin ki qayida əlinə sənin.

    Qoşulub qəlbinin harayina mən,
    Gözündə bulud tək qaralacağam…
    Ömrünün şaxtalı qış dönəmində,
    Qara saçlarında qar olacağam!

    Azərbaycan.Bakı.
    1983.

    ****

    Dəyişən bir sənsən, birdəki zaman
    Yer də həmən yerdir göy də həmən göy
    Sənin bu dünyayla işin olmasın,
    Yetər deyindiyin arxasınca hey.

    Bir damla göz yaşın sonda ölən köz,
    Dilinlə gor eşmə ürəyimdə sən.
    Dünən sevincimə şərik olan, qız,
    Bu gün kədərinlə ürəyimdəsən.

    Əllərim bulaşır göz yaşlarına,
    Alın yazısıdır-göz yaşı deyil,
    Qucub dizlərini hönkürmə belə ,
    Dizlərin eşqinə baş-daşı deyil.

    Azərbaycan.Quba .

  • Zeynəb DƏRBƏNDLİ.”Vətənim”

    11665411_1690704784490598_9087155491968421030_n

    Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    Sənə ox vurdular yaraladilar
    Ağına xətt çəkib qaraladılar.
    Səni hissə-hissə araladilar
    Küçələri qanla dolan vətənim
    Yağılara əsir olan vətənim.

    Xocalı deyəndə dilim qabarır
    Şuşam məni lap keçmişə aparır.
    Dağın qəribsəyib xəyala dalır
    Gözləri yollarda qalan vətənim
    Yağılara əsir olan vətənim.

    Qarabağ qarabəxt diyarım mənim
    Qışa donub yazım, baharım mənim.
    A cənnətməkanım, vüqarım mənim.
    Düşmən etdi səni talan vətənim.
    Yağılara əsir olan vətənim.

    Dağıdıb sökdüler yurdu-yuvanı,
    Qara duman kəsdi təmiz havanı
    Düşmən sənə ağır tutdu divanı
    Bizi dərdə-qəmə salan vətənim
    Yağılara əsir olan vətənim.

    Yollarını kəsib tələ qurdular
    Qartal tək başının üstə durdular.
    Bizə şər atdılar, Ləkə vurdular
    Çiçəyi budağda solan vətənim.
    Yağılara əsir olan vətənim.

    Zeynəbin qələmi feqan eyleyir
    Yazıb kəlmə-kəlmə üsyan eyləyir.
    Düşmən səndə bu gün döran eyləyir
    Mən yaza bilmirəm yalan vətənim.
    Yağılara əsir olan vətənim.

  • Rəşad MƏHƏMMƏDOĞLU.”Tələsmə gedən qatara!”

    q

    Əli dolu, kölnü boş,
    Gəlib çıxıbdır vağzala.
    Qucağında körpəsi var,
    Çiynində kiçik çantası,
    Baxışları üzgün üzgün,
    Hərdən də gizlədir üzün.
    Yorğun-yorğun,
    Solğun-solğun,
    Ağarıbdır gül bənizi.
    Gözünə baxdım,
    Elə bil,
    İçində var qəm dənizi.
    Qucağında körpə uşaq,
    Ağladıqca hey ağlayır.
    Bəlkə elə anasına,
    getmə, deyir,
    Məni uzaq etmə, deyir.
    Körpəsini sakit edib,
    Ümidini kəsir ana,
    Gözləyir gələn qatarı,
    Hara tələsir ana?
    Gah tələsir,
    Gah deyinir,
    Külək olub əsir…əsir,
    Hər neyləyir,
    Təkcə onu bilirəmki,
    Çıxıb gedir.
    Gözləyir gələn qatarı,
    Burdan uzaq gedir ana.
    Axı niyə?…
    İndi durub kimsəsiz, nədən?
    Hansı dinsiz öz evindən,
    Körpəsiylə qovub onu?
    Körpəsinin beşiyini boş qoyubdur.
    Ev-eşiksiz qoyub onu.
    Qaytarırlar xoşbəxliyi, gələn yerdə,
    Düşünmürlər, anlamırlar.
    Öldürürlər ümidləri,
    Gültək açıb, bitən yerdə.
    O ümid də, xoşbəxtlik də,
    O anadır, o uşaqdır.
    İndi isti ocağından.
    gedir ana,
    Neçə belə qadın olub,
    Olub ana,
    Burdan gedib.
    Vağzalıyla gələn gəlin,
    Ana olub, çıxıb gedib,
    Burdan, bu vağzaldan gedib.
    Bu ana da onlar kimi,
    Gözləyir gələn qatarı.
    İsitdiyi ocağını,
    Soyudub tərk edir ana.
    Gör nə qədər anaları,
    Gör nə qədər sevənləri,
    Aparıbdı gələn qatar.
    Haralarda düşürdübdür?
    Apardıqların, bəlkə…
    Yarı yolda düşürdübdür.
    Gedən deyib, məni apar.
    Yarımçıq bir arzusutək.
    Aparmayıb zalım qatar.
    Yolda gedən insanları,
    Yollarda qoyubdu qatar.
    Sən ey ana. bir an gözlə…
    Tələsmə gedən qatara.
    Qoy bu qatar gəlib getsin.
    Yenə gözlə.
    Bəlkə qatar əvəzinə,
    Səni qovan insan gələcək,
    Qytaracaq səni geri,
    Ürəyinə vicdan gələcək.
    Budur, gəlir qatar.
    Dayann…, minmə…!
    Mən minmədimki…
    Bir anda geri boylanıb,
    Qucağında aglayan,
    Körpəsiylə baxdı ana.
    Gözləmədi, minib getdi,
    Axx…! məni də
    Dərd oduna yaxdı ana.
    Uzaqlaşdı gedən qatar,
    Sonda gördüm,
    Qaça-qaça, bura gələn,
    Vağzala gecikən insanı.
    Gələn qatardan gec gəlib,
    Özü kimi, öz vicdanı.
    Vağzalı üstə həsrərin,
    Burda qoyub getdi ana,
    Gələn gecikdi,
    O tələsdi,
    Tələsdi gedən qatara.
    Axı dedim, – tələsmə,
    Tələsmə gedən qatara.

  • Aqil SABİROĞLU.”Şəhid taleyi”

    Bu barədə ilk məlumatı İsmayıllıda olarkən dostum Rövşən müəllim Şirəliyev verib.Bu yaxınlarda isə başqa bir dostum,el ağsaqqallarından olan Pərviz Əhmədsoy bir daha xatırlatdı.Etiraf edim ki cərəyan edən hadisələrin önündə bu şeir çox cılızdır,sönükdür.Əslində bir poema,bir kitab yazmaq olar və yazılmalıdır da.Sağlıq olsun…

    Maşınlar yol aldı kəndə cəbhədən,
    Deyəsən bir şəhid döndü cəbhədən.
    Bütün el yığıldı dəfnə o saat,
    Neçə arzu,ümid məhv oldu,heyhat!..
    Güc elin çiyninə düşsə də,yenə,
    Elə bil dağ çökdü ata qəddinə.
    İsladıb göz yaşı ağ saqqalını,
    Kim görmək istəyər övlad dağını?!.
    Gecə zülmətindən seçilmir üzü,
    Sanki dəfn olacaq atanın özü.
    Başı çiynindədir məzlum atanın,
    Üzü qara olsun torpaq satanın.
    Şəhid dəfn edildi,hamı dağıldı,
    Tək ata məzarın önündə qaldı.
    O qədər ağlayıb göz yaşı tökdü,
    Onun gözlərinə qaranlıq çökdü.
    On beş-iyirmi gün keçdi aradan,
    Sanki bir möxüzə etdi yaradan;
    Ataya dedilər qurtar şübhədən-
    Oğlun sağ-salamat dönüb cəbhədən!..
    Yenə də bir ata…sinə oxludur,
    O şəhid bu elin başqa oğludur.
    Şənliyə çevrildi o yas məclisi,
    Heyrətə salmışdı bu iş hər kəsi.
    Hamı müjdə üçün ona qaçırdı,
    Atanın çöhrəsi işıq saçırdı!
    Başlandı o anda toy tədarükü,
    Çiynindən alındı atanın yükü.
    Bəs kimdi,nəçiydi o şəhid görən,
    Kim idi torpağa bir oğul gömən?
    Təəssüf,olmadı bir nişan verən,
    Olmadı bir könül,qəlb diksindirən.
    Adsız şəhid kimi dəfn olundu o,
    Getdi böyük millət,xalq yolunda o.
    Xalq da qəhrəmanı tutaraq əziz,
    Həmişə ziyarət edir şübhəsiz.

    12.08.2015.

  • Samit NURİYEV.”Sənin səsi…”

    11739554_892702907467931_464209446_n

    Səsini eşitdim,həzin bir səsi,
    Bəxş etdin ömrümə nurlu bir ömür!
    Kəsildi qəlbimin ahı,naləsi,
    Ağlım sevincimdən özümə gəlmir…

    Səsin bir ilahi səs idi,gülüm,
    İlhamım titrədi şirin dilintək…
    Bu nəğmə ruhumun səsidi,gülüm,
    Sığal çək misrama qara telin tək…

    Baxışın göründü səsində sənin,
    Gözlərim dikildi ceyran boyuna:
    Qarşımda nazlandı bir bəyaz gəlin,
    Bəy kimi tələsdim sənin toyuna.

    Səsin həyəcanlı,özün sevincək,
    Mən nələr duymadım o anda,bilsən…
    Ömrümə,günümə şadlıq gələcək,
    Bir gün səsin kimi özün də gəlsən…

  • Fidan ABBASOVA.”Sevgi qəlbdə daşa dönür “

    fxa

    Sevgi qəlbdə daşa dönür
    ömür yazdan qışa çönür
    yanan şamda bir gün sönür
    dəyməz artıq boş gedişə
    alış çevrilər vərdişə……
    Bir baxarsan sabah axşam
    hər anında mən olmuşam
    düşünmüşəm, daşınmışam
    həyatında bir qarğışam
    Oxuduğun o kitabın
    sevmədyin cümləsində yazılmışam…
    Kimim var ki, dərdim deyəm
    kimim var ki, ? qəribsəyəm
    kimim var ki, deyəm- güləm
    unutma ki bu sevginin günhkarı mən deyiləm…
    İpə -sapa tikilmədi yolum mənim
    sən dünənim, mən dünənin
    çıxış yolum terk edənim
    sənsizlikdə axıdığım göz yaşlarımı silənim…
    isdəyirsən səndən hər gün eşq diləyim?
    İsdəmirəm , sürünməklə yaşamağı
    çarəsizlik anlarımda səssizlikdə ağlamağı- sızlamağı
    üsdün tutub qürurumla yaşamağı bacarıram
    sanma təkəm , bir dostum var təhnalıqdır
    onu səndən çox sevirəm bilsən niyə
    qoy tənhalıq bənzəməsin məndən sənə…..

  • Heç mənə lazım deyil… (yarı satirik, yarı tənqid, yarı gerçək)

    ge

    Oldum səndən ötür veyil,
    Heç mənə lazım da deyil,
    Yazdım, Səni tənqid etdim,
    Təhqir dolu cavab verdin…
    Heç mənə lazım da deyil…
    Çox istədim, qaldırım mən səviyyəni,
    Adam edim, kişi, qadın, mən səni, …
    Nadan qalmaq özün istədin, aciz insan,
    Yazmağımın xeyiri indi nədir?!
    Səndən yazıb vaxtımı mən sərf elədim,
    Heyif yazdıqlarımdan, heyif səndən…
    Qoyun kimi otarsınlar, insan olma, əsla..
    Sonrakı peşiman olmağının,
    Mənə yalvarmağının xeyri nədir?!
    Get gəz min oğlanla, yat, dur, xəstələn…
    Sonra bir lox tap, ona ərə getmə, evlən…
    Yüz dəfə qal hamilə, elə abort, sonsuz qal,
    Heyif çox gəncsən, heyif səndən…
    Ərin qoyun, özün it kimi qadın-q…..q!
    Demirəm daha kimsən, nəsən sən…
    Hər kəsə sal meylini, ərinə evdə, işdə
    buynuz çıxart, guya kişindir sənin?!
    Salın meylinizi nə pis şey varsa həyatda,
    Sonra ağla, şikayət et, yalvar-yaxar…
    Qurban verməyim sənə,
    tay-tuşlarına
    Günlərimi, aylarımı, illərimi,
    qal yana-yana…
    Yanıqsan onsuz da, nə kişi, nə də ki, qadın…
    Həyatının mənası pozğunluq, ehtirasın…
    Güzgüyə bax, tayım deyilsən sən…
    Mənə yazmağının indi xeyri nədir?!
    Heç mənə lazım da deyil,
    Yazmaq səndən, səni danlamaq,
    Onsuz da, olmayacaq səndən adam…
    Heç mənə lazım deyil, mənə lazım da deyil!
    Yoxdur dəyərin insan kimi…
    Satırsan bədənini, simanı sən
    Kim istəyir aldatsın, gəzsin, fırlansın,
    Soysun cibindəki pulunu, qoymasın 1 qara qəpik…
    Məhv elə həyatını, söy, təhqir et, göstər özünü…
    sənin şərhlərin, sənə cavab vermək,
    heç mənə lazım də deyil…
    Öz xoşunla seçdin bu həyatı, etdim seçimi…
    Sonra kömək istəməyinin xeyri nədir?!
    TV-yə çıxıb şou göstərməyinin xeyri nədir?!
    Yazdığın şərhlərinlə etdin mənə yaxşılıq,
    İndi daha sərt edəcəyəm tənqidimi yazar kimi,
    Onsuz da sənin kimisi, tay-tuşların,
    mənə verir yeni güc, mövzu, ilham…
    Əziyyət çəkmə, hoppanıb-düşmə,
    sən kimsən, nəsən ki?!
    Özünü mənlə bir tutma!
    Mən əsl insan, qadın, sənsə döşəmə cındırı…
    Çox adam tüpürüb üzünə, tapdalayıb keçib səni…
    Get eşşək kimi anqır, sonra tap tayını…
    Arxamca yüz söz deməyinin xeyri nədir?!
    Oldum səndən ötür veyil,
    Heç mənə lazım da deyil,
    Yazdım, Səni tənqid etdim,
    Təhqir dolu bir cavab verdin…
    Heç mənə lazım da deyil…

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.”Sevginin gözləri” romanının I hissəsi

    sefaqet-cavansirli

    Oxuduğum orta məktəb “ Xəzər” şadlıq sarayıyla üzbəüz binada yerləşirdi. Əslində, tibb universitetinin digər korpusunda bizə tələbələrdən sonra üçüncü mərtəbədə dərs deyirdilər. Hər birimizin dilində “ Qaçqın ” məktəbiydi.
    Məktəbdə oxuduğumuz günlərdən biri idi. Pəncərədən baxanda insanların toplaşdığının şahidi olduq. Hadisə yerində polislər də vardı.
    Sonradan bildik ki, binanın boşluq olan hissəsində təzə dünyaya gəlmiş körpə atılmışdı. O an hansı hissləri keçirdim, izah edə bilmirəm. Eyni sualları verirdim özümə: bu uşağın günahı nə idi ki, ata-anası və ya kimsə onu oraya qoyubsa vicdansızca mələk donundan çıxmayan körpəyə ölüm hökmünü verdi. Gücləri həyatın enişindən, yoxuşundan xəbərsiz körpəyə çatdı. (daha&helliip;)

  • Mövlud Mövludu doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (15 Avqust 1989-cü il)

    mm

    Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi, yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsini, istedadlı qələm sahibini, “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin yetirməsini doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə uğurlar diləyir!
    Sevib, sevdiyiniz insanlar ilə birgə olun!

    Mətbuat xidməti

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Sevgidən necə yazmayım?!”

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru

    Məhəbbətin üzük qaşı,
    Adın ürəyimin başı,
    Olmamışam hələ naşı,
    Həsrəti necə pozmayım,
    Bu bağda necə azmayım?
    Sevgidən necə yazmayım?!

    Sənsiz gündüzüm qaradı,
    Ürəyim para-paradı,
    Bilmirəm yerim haradı?
    Həsrəti necə pozmayım,
    Bu bağda necə azmayım?
    Sevgidən necə yazmayım?!

    Bəzəyirəm sevgi bağın,
    Mənəm ürəyə dayağın,
    Sevirəm bülbülsayağı,
    Həsrəti necə pozmayım,
    Bu bağda necə azmayım?
    Sevgidən necə yazmayım?!

    Bu dünyada qoca-cavan,
    Sevgidi onlara qalan,
    Ey məni dillərə salan,
    Həsrəti necə pozmayım,
    Bu bağda necə azmayım?
    Sevgidən necə yazmayım?!

  • Hikmət MƏLİKZADƏ.”Qəfil baltalama, adam, kötüyü”

    1409287493_10304351_268609333324646_7910328543693681828_n-218x300

    Azərbaycan Respublikasının Prezident Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü,
    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliyinin üzvü

    Bəsdir gözlərimi qınağa çəkdin,
    Bu lal pərvanələr şamdan yıxılıb.
    Qonşu qız köçüncə, bir Allah bilir,
    Ruhum neçə kərə damdan yıxılıb.

    Çətiri islanıb tindəki qızın,
    Bir qapı açan yox, üstün quruda.
    Yazıq bu yağışdan qurtula bilmir,
    Gedə, yalqızlığın büstün quruda.

    Qəfil baltalama, adam, kötüyü…
    Tanrı ruzusudur kömür, adamçün.
    Qopur yuxuların qara layları,
    Keçmiş xatirədi ömür adamçün.

    Yuxular ölümün uşaq forması,
    Fələk meydan qurub közünün üstə.
    …Qaşların ağappaq ağarıb, gözəl,
    İki vergül qoynan gözünün üstə.

  • Şakir XANHÜSEYNLİ.Yeni şeirlər

    Da_001

    ÖZÜMƏ İTHAF

    Deyirsən hər işim daş daşımaqdı,
    Elə işsizlik də yorur adamı…
    Dişinlə bir qoz da qıra bilmirsən,
    Di gəl ki,dişsizlik qırır adamı…

    Hər anı,saatı şirin ömründə
    Acılıq duyursan hər saat,hər an.
    Boş bir yer tapmazsan ayaq qoymağa,
    Nə qədər istəsən boşluq taparsan…

    Dünyada yaşamaq çətinliyindi;
    Sevgini qazanmaq asandı sənin…
    Nə versən,alırsan qulaqburması-
    Kim deyir bazarın kasaddı sənin…
    (daha&helliip;)

  • Əziz MUSA.Yeni şeirlər

    em

    QALBDI BİZƏ

    adı ölməz igidlərin,
    bir sonu var bu dərdlərin,
    candan keçən şəhidlərin,
    şöhrəti qalıbdı bizə,

    başı qardı uca dağın,
    vüqarı var ucaların,
    ölüb gedən qocaların
    söhbəti qalıbdı bizə. (daha&helliip;)

  • “Zərrələr” Nizami yurdunda

    1

    2

    3

    Gəncə qədim şəhər olmaqla yanaşı Nizami yurdudur. Bu şəhər dəyərli insanlar və qələm sahibləri yetişdirib. Biz də 13.08.2015-ci il tarixində, dəyərlərimizə söykənərək “Zərrələr” mizi Gəncə mərkəzləşdirilmiş kitabxanasına təqdim etdik. MKS-nin direktor müavini Qədimova Fəridə xanım və digər işçilərlə görüşdük. Əvvəlki kitabxanalarda olduğu kimi kitaba baxış olunub, kitabxananın fonduna daxil edildi. Hər kitabxana ilə görüşdən bir təəssürat qalır. Hər kitabı oxumaq da insanın fikir məcrasını dəyişir. Ümidvaram ki, bu kitab da bölgələrdə oxunaraq düşüncələrin məcrasını yaxşı mənada dəyişməyə nail ola biləcək. Zərrələrə uğurlar!

    Hörmətlə: Layihə rəhbəri və tərtibatçısı Gülnarə İsrafilqızı

  • Gülnarə İSRAFİLQIZI.”Namaz qılım”

    z

    Namaz saatıdır
    içimə gömmüşəm namazı
    dualarım bom boş
    bir qərib keçir ruhumun ölkəsindən
    ölkəmin bölgəsi
    bölgəmin ölkəsi cahillikdən xəstələnib.
    savadsızlıqdan məhdudlanıb.
    elm şərbətinin dadı zəhər dadır vərəqlərdə.
    adı saxtalaşıb
    saxtakarlıq ağuşuna alıb insanları.
    duzsuz, dadsızdı dünya.
    qardaşlıq siğəsinin ülviliyinə
    baxışlar didərginləşib,
    köntöyləşib.
    ölüb vurğunluğum
    insanların ikiüzlülüyündə.
    mənə bircə üzlü insan göstərin!
    o Allah adamının ətəyində
    namaz qılım.

  • “Zərrələr” Goranboyda

    zg

    zg2

    Zərrələr 12.08.2015-ci il tarixində qədəmini Goranboy rayonuna qoydu. Biz ilk olaraq müdir müavini ilə görüşdük onun iclası olduğu üçün işin icrasını MKS-nin kitabişləmə və komplektləşdirmə şöbəsinin müdiri Mustafayeva Təranə İbrahim qızına tapşardı. Kitanxanada fəaliyyət göstərən işçilərlə qısa görüşümüz oldu. Kitab haqqında müəyyən sualları cavablandırdıqdan sonra akt tərtib edilib, kitab fonda daxil edildi. Zərrələrə uğurlar!
    Hörmətlə: Layihə rəhbəri və tərtibatçısı Gülnarə İsrafilqızı

  • “Zərrələr” Bərdədə

    zb

    zb2

    Zərrələr 10.08.2015 tarixində Azərbaycanın dilbər guşələrindən olan Bərdə rayonuna qədəmini qoydu. Biz ilk olaraq, Bərdə rayon mərkəzi kitabxanasının uşaq şöbəsinin müdiri Süleymanova Sevda xanımla və digər əməkdaşlarla görüşdük. Kitab haqqında qısa məlumat verdik. Bu bölgədən üzvümüz olmadığına baxmayaraq kitab, yüksək səviyyədə qarşılandı. Keçirdiyimiz görüşdən sonra, Sevda xanımın məsləhəti ilə yenidən elektron kitabxanaya yollandıq. Müdriyyət məzuniyyətdə olduğu üçün bizi elektron kitabxananın baş kitabxana köməkçisi Quliyeva Fəxriyyə xanım qarşıladı. Fəxriyyə xanım yaxın günlərdə kitabın sərgilənəcəyi barədə məlumat verdi.Kitab fonda daxil edildi. Zərrələrə uğurlar!

    Hörmətlə: Layihə rəhbəri və tərtibatçısı Gülnarə İsrafilqızı

  • Gənc yazar Vasif Zöhraboğlunun ilk kitabı işıq üzü görüb

    vz

    Gənc yazar Vasif Zöhraboğlunun ilk kitabı işıq üzü görüb

    Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini, Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvü, gənc yazar Vasif Zahra oğlunun “Ömür bir günlük yuxudu” adlı ilk şeirlər kitabı 2015-ci ildə Bakı şəhərində “Yazıçı” Nəşriyyatı tərəfindən 92 səhifə həcmində 150 tirajla çap olunub.
    Kitabın ön sözünün müəllifi Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, “Ulduz” jurnalının Poeziya şöbəsinin müdiri, şairə Fərqinə Mehdiyeva, redaktoru isə yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi ilə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin və Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, istedadlı gənc yazarlara dəstək məqsədilə birillik Prezident təqaüdünə layiq görülən gənc yazar İntiqam Yaşardı.
    Kitab müəllifin oxucular ilə ilk görüşüdür.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulan kitabın poeziyasevərlər tərəfindən rəğbətlə qarşılanacağı na, müsbət emosiyalar yaradacağına ümid edirik.Kitabda müəllifin-gənc yazarın və qələm sahibinin son illərdə qələmindən çıxan ədəbi-bədii nümunələri, poeziya örnəkləri yer alıb.

  • Leyla Əliyevanı doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (14 Avqust 1989-cu il)










    Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir!
    Dodaqlarınızdan gülüş, yanaqlarınızdan təbəssüm əskik olmasın! Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun!

    Mətbuat xidməti

  • Ислам Проклинает Террор

    sayanaxanim

    Ислам – религия мира и благоденствия. Обязанность каждого истинного мусульманина – относиться ко всем людям с добром и справедливостью, бороться со злом и несправедливостью на земле.
    Терроризм – одно из самых страшных явлений нашего времени стоит во главе этих несправедливостей и жестокости.
    Терроризм избирает своей мишенью ни в чем не повинных людей. Безжалостно убивает детей. Лишает их отцов и матерей, оставляет их сиротами.Разрушает города, истребляет целые семьи, несет горе и боль миллионам людей.
    Терроризм нападает и на христиан, и на мусульман, и на иудеев.Но что самое страшное, террористы вершат свои зверства и дикость, прикрываясь именем Бога, оскверняя понятие веры в глазах многих людей.
    Нелюди, совершающие эти зверства, не могут быть ни мусульманами, ни христианами, ни иудеями.Даже если в графе вероисповедание у этих нелюдей написано «мусульманин», нельзя называть преступления, свершенные ими «исламским терроризмом».Как нельзя говорить о «христианском терроризме», если бы они выдавали себя за христиан, или же об «иудейском терроризме», если это совершит некто, выдающий себя за иудея.Ибо ни один истинно верующий, не зависимо от вероисповедания, не сможет убить невинного человека во имя своей веры.
    Всевышний Господь повелевает любовь, милосердие и мир… Террор же – полный антагонизм вере, он ставит свое целью беспощадность, насилие, убийства и страдание людей…
    Террор – этот метод трусливой борьбы безбожных людей и идеологий, будь то расизм, фашизм, коммунизм или иные далекие от религиозной морали системы。В Божественной вере нет и не может быть террора.
    Ибо сказано в Коране:
    … Аллах не любит беззаконников… ( Сура «Аль Имран», 3:140 )
    Аллах предупреждает тех, кто вершит бесчестие и зло, кто прибегает к террору и сеет раздор на земле об уготованной им каре:
    А тем, которые нарушают завет с Аллахом после того, как они заключили его, разрывают то, что Аллах велел поддерживать, и распространяют нечестие на земле, уготованы проклятие и Скверная обитель. (Сура «Ар Рад», 13:25)
    Повинуясь этому повелению Всевышнего все истинные мусульмане обязаны принять действенные меры борьбы с распространением террора.
    Долг каждого богобоязненного мусульманина перед Всевышним Аллахом показать людям всего мира, что Ислам – это религия мира, любви и благоденствия. Ислам Проклинает Террор!