Məni həsrət qədərsevənmi var ki?
məni ümid qədər axtaranmı var?
Məni ümid qədər itirmədilər,
məni həsrət qədər axtarmadılar.

Mənə ruhum kimi göz qoymadılar,
qara kölgəm kimi izləmədilər.
Gedəndə dalımca kimsə baxmadı,
gələndə yolumu gözləmədilər.

Axı bir eh boyda çəkilmədim mən,
axı bir ah boyda yaşamadım ki.
Yer boyda savabın qurbanı oldum,
axı günah boyda yaşamadım ki.

Mənəm gündə yüz yol ümidi sınmış,
mənəm gündə yüz yol alçalmış uşaq.
Mənəm ürəyində ağ tükü olan,
mənəm ürəyindən qocalmış uşaq.

Bəlkə də,bəxtimi özüm itirdim,
bəlkə də,əvvəldən bəxtim olmadı.
İndidən özümə bir qəbir qazım,
bəlkə heç sonralar vaxtım olmadı.

Özümü öldürmək günah sayılmaz,
bir belə yaşamaq səhvsə,günahsa.
Tanrıda özünü öldürər bəlkə,
vaxt tapıb yazdığı yazıya baxsa.