Bir yanda ağ kağız bir yanda qələm
yazıram qəlbimdən gələn sözləri
uçub xəyalınla yanına gələm
siləm nəmli nəmli axan gözləri….
Niyə kövrəlmisən ey gözəl mələk
qəlbində o qədər arzular yatır
bilirəm ağırdır dözəsən gərək
insan dünyasında daima yatır..
Birdən ayılırsan birdən gülürsən
axı səbəb kimi yaşamaq olmur
bir gün yaranırsan bir gün ölürsən
insanda qocalır yerində durmur…
Ucalan dağ kimi qürəllənərkən
uca dağ başına qarda yağarmış
azad bir quş kimi uçub gedərkən
bir qaya dibində qanad çalarmış…
Gəl mənim ömrümə düşən əzizim
Fidan bu zamanın qonağı oldu
səni qarış – qarış həmişə gəzdim
gəzdiyim o ürək bəs niyə soldu…..