Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
BAYRAMDA AÇAN ÇİÇEKLER
Her bayram
Çocukluk günlerim gelir karşıma
Anılarım kokar burnuma
Fırından yeni çıkmış
Ekmekler gibi
Başucumda
Birlikte yattığımız o siyah ayakkabılar
Başlarını uzatıp bakışırlar sanki
Eski bir dost gibi gözleri
Her bayram
Nice sevinçlerim
Fırlayıp kalkarlar yataklarından
Dağlara öte koşarlar
Tutarak duygularımın elinden
Böyle bir bayram vardır içimde yaşayan
Barış ve sevgiyle kol kola
Dışları süslenmiş insanlardan uzak
Böyle bir bayram işte
Bilebilir misiniz ki
Hangi yoksul nasıl güler
Nasıldır düşünce sofraları
Sözcükleri belki de bir dilenci gibi dökülür
Böyledir bendeki bayramlar
İçtiğim su gibi olsun isterim
Kandırsın beni bir güzel gibi
Çekiştirsin dostluğun sıcaklığına
Dargınlık yok diyor yaratan da
Nedir o zaman içimizde yatan o karanlık
Belki öbür bayram, ya da öteki diyorsun
Yaşayacak mısın ki, ne kadar daha, ne kadar?
SEVDİM Mİ
Ben seversem, tam severim
Acıkmış bir çocuğun ısırması gibi,
Tırmanışı gibi bir dağcının,
Özgürce koşar şu bendeki yürek.
Sevdam desen,
Derin izler bırakıp da geçer.
Yeter ki, sevsin bu gönlüm,
Mayhoş bir durum alır yaşamım.
Dost deyince de böyleyimdir,
Tam isterim bu duyguyu.
Ne bir yaprak gibi büzülsün,
Ne de kaçıp gitsin gerçeklerden.
Bu yüzden belki de,
İşte bu yüzden, pek dost tutamam.
Yüzler maskeler gibi sahteleşir karşımda,
Ararım, hiç değilse, bir iki insan.
Ben seversem, tam severim,
Çalarım kapısını, hem de sertçe.
Sözcüklerim, durgun bir su gibi dökülür içimden,
Yüreğim, bir sofra gibidir açılır.
Bilirler ki,
Sevdam sevdikçe büyür benim.
İçimde ise geçilmez bir orman vardır,
Böyle severken, tam severim.