Bir köhnə ev qalıb ata-babadan,
Yağış yağsa, payız damır, qış damır.
Az qalıbdır divarları uçula,
İçəridən nəm çəkdikcə daş, damır.
Haqq dedikcə yalan ,,bitir*” düzümdə,
Ona görə ötüb keçmir sözüm də.
Yarıb keçir, şırım açır üzümdə,
Gözlərimdən yanağıma yaş damır.
Zalımların başlarına qoyub tac,
Məzlumları bu dünyada gəzir ac.
Baş götürüb bu dünyadan, Mais, qaç:
Fələk onsuz şairləri xoşdamır!!