abdullamuellim

Sən bir uşaqsanmiş mən bir oyuncaq
Sən demə sevgimiz əyləncə imiş.
O ara verməyən gizli görüşlər
Günlərdən asilmiş yelləncək imiş.

Gözümü bağladin göz görə görə,
Özümə gəlməmiş özündən getdin.
Söz verib and içib peyman bağladiq,
Gözümü açinca sözündən getdin.

De, necə unudum sənsizliyimi,
Yoxsa sənin kimi itirib gedim
Dünən gözlərimdə gülən sevgimi
Bənövşə ömrü tək bitirim gedim?!

Qapayib gözümü məhbbətinin
Köksündə dəfn etdin öz əllərinlə.
Qəlbimdən düşmədin son yarpaq kimi-
Gözümdən düşsən də əməllərinlə.

Taleyin ömür-gün yelləncəyində
Oxu daşa dəyən sənli kədərəm.
Gözləri nəmlənən qara buludlu,
Çiskinli, çisənli, çənli, səhərəm.

Yaşayir qəlbimdə sənli günlərim
Sevdali günlərin timsali kimi
Çilğin çağlarimdan yarimçiq qalan
Gəncliuin mürəkkəb misali kimi.

İnana bilmirəm yoxluğuna da,
İnana bilmirəm yadsan özgəsən.
sevda qatarindan duşən sərnişin,
Tale yollarinda dar bir döngəsən…

Azərbaycan.Quba.1986